장음표시 사용
41쪽
Fertur enim ante Hios generosias anicius urbis i.
Illuserasse caput ,sese Romamcθωjactat. i Addit deinde Aniciam familiam fuisse celebrem, & de ea saepius se sacere memtionem in si1is Annalibus. Id quod re ipsa praestat ἱ nuspiam tamen quod ego invcniam ) asserit Anicios ex Iulianis, Julianos ex Iuliis oriundos. Alter
locus ejusdem Baronii ex Martyrologii Notis ad p. Febr. tam non favet probationi hujus opinionis, ut eam potius impugnet; exhibeamus : Iulianam Dia avi laudibus cumular S. Λmbrosiuum exhori. ad Virg.sed illa ut an ret Horentiae vibilissi asininia Haruit, quae erexit illis sitastrem Baldicam, quam S. Ambrosuad die is, loeupletavitque sacris Reliquiis, ct e. Floruit iisdem temporibus Hiana Romana clarissima femina , flia S. Proba, , mater x Demetriadis ex Abini Misis-r- fauigia , ipseque non minus Sy Patrum praeconio commendata. Laudat eam S. Hieran m scribens ad Demetriadem. Innocentim Roman. Fontifex ad eandem.
S. Iura ac denique S Joannes Chrasistomu fieri madeam sam, qua Legatos a se Romam ad innocentium Papam missos commendat. Didia est Me Taranaia ista Iuliana. uxor Clodii H mogeniani Olybri, V. C. ut produnt antiquae laseriptiones marmoribus meisee, m. Ejusdem familiae O nominis claruit Co=sarum Glida lana minis erate mulier temporibus Iustini Imperatoris Senioris, cujus habemus m. Dimiam ad Hormisdam Rom. Pontificem, &c. Hactenus Baronius, ex quia bus apparet Julianum nomen commune fuisse diversis familiis. Nam Juli nam Florentinam non facit Baronius ejusdem sanguinis cum Iuliana Romana, sicut Constantinopolitanam. Et licet fuerint inter Anicios plures Iuliani &Iulianae, non tamen sequitur quod Anicia familia ab alia Iuliana ortum traxerit: neque id affirmat Baronius, neque alii antiquiores.
VI. Id quod adducitur ex privilegiis Imperialibus, nihil probat, quia non
adducuntur verba sormalia, nec certum est an sint Privilegia vera & indubitata Deinde innititur argumentum malo supposito. Supponunt enim Authores hujus opinionis, quod omnes illi quibus additur praedicatum Anicius, sint de vetusta Aniciorum Romanorum familia, quod ante omnia esset probandum Si Ιumnianus appellatus est Anicius, id obtinuit a victoriis contra hostes ; qui significat Invictum , quo praedicato adhuc hodie insignimus Imperatores, tametsi diversissimam familiam respiciant ab Aniciis Romanis. Sic multi appellati sunt Alemannici, Gothici, Wandalici, Africani, tametsi no*suerint ex tali natione vel semilia. Augustos etiam appellamus Germanos Imperatores, non quod censeamus genitos ex Octaviani Augusti prosapia , sed quod augere& promovere debeant, aut velint illius imitatione Romanum Imperium. Sed cur non ipse Iustinianus Imperator in Epistola citata suo nomini praefixit Anticius, si agnoscebat se de stirpe Anicia generatum e non sane alia de causa, quam quod praedicatum illud ceu adulatocium & adjectivum aspernaretur. Qua in re eum se exhibuit, quem nostro aevo Imperatores. . Hi enim licet a lubditis
salutentur Pii, usi, Felies, ipsi tamen in Diplomatis ab ejusinodi epithetis mo
42쪽
VII. Manifestum etiam est ex authoribus probae notae Iustinum I. Imperatorem Ortum ex Gracia, ibidemque porcarium aliquando egisse, quo tempore Micia familia Romae & alibi opibus, honoribus, ac potentia claruit, ut proinde praesumi non possit ipsum de stirpe procreatum Micia. Quod autem insinuaturde splendore familiae Aniciae, non probat ex ea ortos Ra purgucos, quia plures aliae familiae habuerunt illustres in omni statu persenas, neque tamen illae originem dederunt Habjurgicis. f. IV.
ORdine eodem quo impugnavimus, videamus etiam Responsiones partis adversae. Ad I. ajunt: quae veteres de Diis Deabusque suis commenti sunt, involucra censeri debent veritatum, & prudens judicium facile secemit verum a falso , cum similia legit Atlas fabulosus non est, multa licet de eo fingantur. Atineas fabulosus non est, quamvis Virgilius de eo multa Poeticδfinxerit. Rheam ex Marte concepisse geminos Romulum & Remum scripsere nonnullis sub fabula veritas occultatur, quam diserte prodit Sext. Αurmi us t --M M. Octam O Liclinis Macer tradum d ullum patruam Meae δε- Aurel. Uri. eerdotis, amore ejus captum, nasio coelo, obscuroque aere cumprimum iliarescere ea is MLα set, in usu acrorum aquam petenti insidiatum , in luco Martis conpressisse eam.
Non ergo Mars fictus Deus, sed in lueo Martis Amulius pater fuit Romuli di Remii Idem judicium est de aliis.
posse per silos gradus infallibiliter disponi, credendum tamen est Authoribus, qui non multo post Caesarem scripserunt, &eum ex aeneae posteris ortum t stati sunt. Sic praeter supra citatum Messalam etiam Suetonius inducens Caesarem pro rostris perorantem : Λmitae meae Iulia maternum genus ab Regibus ori Sudior intum, pateruum cum Diis immortalibus conjunctum est. Nam ab Meo Mariis suis Martii Reges, quo nomine fuit mater, οῦ Renere ulli, cujm gentis familia est nos . Et hinc Iulius Caesar nummos cudebat, praeserentes ex una parte imaginem AEneae patrem Anchisem in humeros sublatum incendio Trojano subducentis, innuens se ab AEnea& Anchise descendere.
liam , neque omnes Iuliani ad Julianam, negari tamen non potest pluria. mos in ea utraque familia talibus nominibus appellatos, & diversam ab aliis familiam constituisse, quod solum praetenditur, & ex Inscriptionibus antiquis
Nerone stirpem Caesarum desiisse : cum autem non desint alii fide digni, ex quibus contrarium elici possit, illi benigne interpretandi sunt. Antonius de Guevarra Chronita Caroli et Imperatoris in vita Pettinacis Imp. facit C mentio Diqiligod by COOste
43쪽
mentionem Glabrionis cujusdam Romani, quem ait fuisse natura benIgnumae sanguinem traxisse ab AEnea Trojano. Vixit hie Glabrio Anno Christi i49. post Neronem I 3Z. annis. Ex quo apparet aeneadum stirpem non omninderadicatam in Nerone. Sed ad propositum accommodatius est quod S. incironymus stribit de S. Paulae marito in Epistola ad Eustochium e Tali igitur,um omerataduncta AE Baala viro rixntis, qai AEneae ct actorum adissimumsa uianem trahit'. unde etiamflia ejus Christi Virgo Iulia n-evatur ; Oipse usus ammgno demissum nomen Iulo. Porro Toxotius jam dictus vixit post Neronem 3 o. annis. Quomodo igitur cum Nerone omnis Iuliorum familia sepulta suisset e Duas vias ostendit Lequilaeus interpretandi Minores id assi antes. Ne pe quod vel desierit Iulia familia in Rerone secundum accidens, id est Imperi lem dignitatem, non secundum substantiam, id est stemmatis propagationem. Ivel certe quod in Nerone desiecit iamilia Iulia quoad lineam rectam , non a
U. Ad s'. constare ajunt ex dictis, & ex nominibus Aniciorum, quorum plures Iulii& Juliae ὁ & licet non sit hoc insallibilis veritas, est tamen conjectura valde probabilis. In rebus autem obscuris & reconditis , ubi non suppetunt argumenta evidentia, locum habere solent conjecturae. VL Ad 6. distinguenda sunt praedicata, quae ob egregia facinora subditi solent tribuere Principibus , & praenomina , quae stirpem declarant. Nam pr2 nomina anteponuntur propriis nominibus , praedicata postponuntur.
a Uinglustinianus Imperator dictus est: is
Flavius Anicias ustinianus, Λ mannicus, Gothisus, aganicus, Mandiatacus, Africanus, &c.
ficil) apparet quae sint praenomina stirpem de nonia, & quae praedicata UNtutis heroicae. Sed unde nisi ex ejusmodi antiquis Inscriptionibus Genealogias investigamus, & inquirimus e Paucorum Imperatorum veterum & R gum Geneses distincte ab Historicis consignatas habemus, coeteras collegerunt viti industrii ex nummis, marmoribus, diplomatis & variis Inscriptionibus, nominaque sinulla similibus sectata adhibitis conjecturis. VII. Ad 7. Reperitur etiam Iustinus Imperator apud Authores cum praenomine Anteius, cujus appellationis causa subesse debet, haud dubie gen ris. Licet vero aliquamdid latuerit paupertas enim nobilitatem non abolet di scribatur natus obscuris parentibus, evectus tamen ad Imperium inquisierit in siros majores,& deprehenderiise ortum exstirpe Anicia, quae quam late dis fida fuerit, plimbus exequitur Ioannes Mifridus, qui contai potest. Q Ud siserte aliqua difficultas foret in connexione familiae Iuliae cum Iuliana, & Juli me cum Aniciis, satis tamen id esset, quod ex multis Austoribus ostendi
possit Anicios ex aeneadum stirpe progeneratos: atque ade. . i. haec opinio in suo vigore consisteret.
44쪽
NIhil eficiunt adversarii, quidquid contradicant, quia rursum replicamus. Primum discutiant Philologi , plus ne fabularum an veritatis contineat Atlantis ad aeneam prosapia. Demus vero ita se rem habere, uti Dares phrystius asseruit, ubi ait : intra Troianorum Dardanm fuit, qui ex Iove ct Hectra rufissilia Atlantis natus ab Italia ex response locum commurari per raraeiam Suison ἀει 221 'e iam , quam Samothraciam n=mis est, ct hine ad Phrniam devinis, quam Dari fio. 2anaiam Uuo nomine appelloit. Ex hoc nim His revim , qai hi sis Aesi re Puoit chionis Tros, qui' itia ct pietate Lugabilis fuit, itae ut menim hi sui nciminis aetern faceret, Trojani appelgari 1 sit. Qui duos filas habuis luis sa acinaque. Hia Ilut qui natu major regnavit, atque Trojam de suo nomine Limi dixit. Alsaraeue a primam rectit. Illi Laomedon fui fissus t eae Labmiarinte Priamur natus e R. Agsaracus Cannflium genuit, ex quo an isti editus eg qui aenea hum prooemis. Demus inquam haec omnia vera esse, unde rei, qua suffcienter probabuntur e II. Seccndum est, videlicet quod ab X nea Iul us Caesar descenderit legutima serie. Omni aetate, Iulii praesertim CaeIaris, & successorum, principum animi quadam clari nominis , & alti generis ambitione laborarunt: aut si illi
vitio liberi; iubditorum tamen studia adulatione insciebantur. Sueton. in Vespasiano e conantes quosdam originem Flaυsi generis ad conditores Reat s. c initimiumque Herculis cujus monumentum extat via; arta referre, brisit reserar me ' mor haud dubie quod estet gens Eloia eodem Suetonio teste , Obscura messiis Majorum imaginibus, &c. Eam maluit Vespasianus illustrem reddere , quam a progenitoribus accipere. Niter olim Regillanus, qui Grammatiis cali ludo regnum promeruit; cum enim scholassicus quidam coepisset deis clinare : Reae, Regis. Rexi, Regilianus; milites acclamarunt; Ergo potesν Rex esse. primo thatem alius: Ergo potest nos regere. Item alius: Dem tibi Regis nomen imposuit. Quibus dictis cum alia die mane processisset e Imperator insalutaim. Haud
absimili ratione Julius Caesar genus suum derivabat ab Iulo AEneae filio, & inde
a Venere mῖr alio argumento, qtiam quod ulo pene cognomisis estis. Demus it set larum tum eise quod Iulia gens ab ulo & AEnea deseenderit. προ μί III. Tertium unde probatur, quod ex Iulia semilia Iuliani aliter ortum ha heant quam a Rege Regilianus Z Non iussieit derivatio & similitudo nominis.
Haec legitimis authorum di monimentorum veterum testimoniis conficienda sunt: alioquin hac rationc plurimas hodie familias, quae non pridem c tenebris emctierunt, per assinitates nominum cum antiquissimis, di ipsis quoque Romanis conius demus: quod quidem non veretur nonnemo nuperus scriptur
facere cum stomacho sapientum. .
S. L. Origo ab Italiae RegibM.
45쪽
IV. Quart- habet aliquid apparentis roboris, quod mox me abimus. De Micio Acilio Glabrione producit antiqua monumenta ex Grutem Sei fridus, ait quoque fuisse de stirpe Eneadum,& pene probat authoritate Herodi ni : Erat enim ille Glabrio nise pruritioram uobilistam, ad AEnea Peneris Oanchiseoliam seriem generis referens, idemque iterato Consul. Nescio tamen quomodo postea idem Seifridus Glabrionem scribat de familia Acilia, quod tue- Τrit plebeja, di post Augusti aetatem inserta Miciae. Quid enim opus fuit eam inserere ii prius aeque ac Anicia ab AEnea deducebat originem Z Ego vero ex hoc ipso concluderem, quod praenomen Anicius a pluribus diversis familiis a. sumptum fuerit, non ad indicandam familiam, sed virtutem heroicam : male proinde tot diverias stirpes & nullum sanguinis nexum habentes in unam coaructaria Seiseido &sequacibus. De Toxotio quod S. Hieronymus scribit, mir ri subit, quod vir doctissimus &historiarum peritus haud dubie legent apud Sext. Aurelium , & Eutropium quae supra retulimus , & apud Suetonium; Progenies Gyarum in Nerone defeeit di tamen Toxotium ex Julia stirpe ortum
asserat. Id sine fundamento aut certa notitia non fecisset. Putem ego S. Hi ronymum cum antiquioribus scriptoribus optime posse conciliari, si diueatur respexisse ad communem omnium Romanorum opinionem , quae longo rempore etiam post Neronem viguit, quod omnes Romani jactaverint se ab Eneadum stirpe Ortum habere, uti supra ex Strabone retulimus, qui de Caesare scribens ait: Iliensias bene assectum Disse, quia Roma serat, Romani Iem authorem generis AEneam putant. Sic sorte S. Hieronymus Toxotium dixit ab AE dum stirpe prognatum, quia Romanus erat. Quis autem credat omnes Romanos ab uno AEnea Rege Anchisis filio legitima serie generationum descendiise 'nullusne alius generandis prolibus aptus in Latium cum aenea venerit Z M. horret ab hoc prudens judicium. Eo igitur sensu Romani authorem generis AEneamputetant,qui EneasTroja in Italiam cum classe viginti navium prosectus adduxit secum Τrojanos, qui pulsis aut caesis plerisque antiquioribus Italiae inruilinis, gentem illam propagarunt, a qua postea sere omnes Romani destem erunt, non quod origo naturalis eorum fuerit solus AEneas, sed moralis, quia scilicet ipse adduxit Trojanos a quibus auctae familiae seccessu temporis Romam condiderunt & impleverunt. Et in hoc sensu nihil mirum post Ner nem multos adhuc de stirpe Eneadum seperfuisse. In hoc quoque sensu p to sequentibus seculis multos etiam extra Romam in Germania & alibi genus suum retulisse ad aeneam , non quod ab ipso certa aliqua generationum serie descenderint, sed quod a Romanis in communi& consula acceptis orti sint. Cum enim Romani post conditum Imperium omnes sere Provincias impleverint, multis annis in eis vixerint, reliquerunt ibi propagines suas, quae demum pulsis Romanis faeta indigenae respiciendo majores , pmut quaequealtius ad honores proves est, hoc sibi magis blandiri coepit de Romana origine, & pl ne ad ipsem AEneam genus suum referre, quia Romani authonem generis AEneam putant. Neque aliud credo authoribus nonnullis in mentem venisse, qui oriuginem in purgica nquirentes a Romanis ortos asseruerunt, qui scilicet flo
46쪽
9. L. Oreo ab Italiae RegibM. . urente Romano Imperio, Franciam, Helvetiam, & alias regiones coluerunt. Explicatio vero illa quam Lequilaeus adducit de Iulia familia in Nerone extincta, prorsus nihil ad rhombum facit. Clare enim Suetonius ait: Progenies Cinsarion m Nerone defeeit, nec potest vox progenies trahi ad dignitatem. Deinde nec dici potest desecisse in recta linea, continuasse in collaterali, quia recta linea in ipso Iulio Caesare defecerat, & in Nerone alia deficere non potuit quam
V. Uuistinn, conjectura est, sed valde debilis, & grallis subnixa, quam nisi Lequite, & alii Symmystae melius substruant, ruit tota opinio. VI. Sextum recte observatum de praedicatis & praenominibus , sed cur Iustinianus in suo diplomate vel Epistola supra relata quam tamen multi sep- posititiam censent postponit nomen AEneida si est nomen gentis e Purrarer Caesar Flucius ustinianus AEneidia. Deinde si Iustinianus fuit Anteius, cur adhibet praenomen alterius diversae familiae Hravius 8 quid commune Flaviis
cum Aniciis P Vero simile est a Iustiniano assumptum nomen modo Flavii modo aeneidae tanquam a praedecessoribus Imperatoribus illustre redditum, eo modo quo omnes ab Augusto Imperatore appellantur Caesares & Augusti, qui Romana sceptra moderantur. Caetertam Flaviorum praenomen usurparunt etiam Reges Langobardorum in Italia , quorum primus fuit Autharis cui nupta Theodolinta Ducissam variae e imi ut Reges Flaini nomine, antiquo I Gratorum exemplo appellarentur. Ut ait Henninges : et Gothorum Reges in Hispania idem praenomen usurparunt Fl. Reccaredus. Fl. Lima, H. Gum 7 demarus, Fl. Sisebuthus& alii: non quod Flavium gentem sanguine comtingerent , ut suspicatur Chimetius, sed quod illis honorificum videretur. Neque enim potest ostendi illa cum Flaviis antiquis cognatio. Ex quo cons Pia m. uenter deduco praenomen Anicius a Iustino & aliis usurpatum non esse de-y impium a genere, sed ex aemulatione priorum Imperatorum, vel affectatione illustrioris nomenclaturae. Et stustra est Selfridus, qui stemma Iustini vult nobilitare, quod veteres plebeium prosessi sunt: utpote qui e subulco bubulcus , e bubulco faber lignarius, deinde miles, e milite Tribunus, hinc Comes, E gr. ee & tandem Imperator factus at in omni genere hominum virtus esset bouorata , ut Ilia. Epiri loquitur Tutsellinus. Sed di affinis ejus Iustinianus, Iustiniani Imperatoris PM i. i. ter, suit 'sor porcoram in Bedyrina ibriae eisitate. Unde ergo tam nobilium Caecfamiliarum tituli & Praenomina P nisi quia citerior autiquitas priscae non cessit
adulationi, quippe quaesivnn Caroli Magni dicamus Iustini & Iustiniani A ipsis Vzi
quoque magnae Troiae cinerisus erueniam ese duxerit , eodem quo Romanorum primo Caesari isteres bland laniar sumtamento , ait Chimetius.
Vsque ad Anicios producuntur, sed ulterius progrediatur ad Frangepanios &Pierleonios , eosque primum Aniciis , postmodum Habs urgicis connectere moliatur , separatim erit quaestio discutienda. Hic Rhodus his altus, hic punctas est dissicultatis. Dabo ultro AEneadas cum Juliis, Iulios cum Julianis, Iulianos cum Miciis : imo etiam Anicios cum Frangepanibus&Perleonibus C 3 conmis
47쪽
Austr. DL MI. Alb Argenti in chron.
connexos, continua sibi serie successisse, tametsi ut hactenus ostensum multas habeat difficultates opinio ue aruero ut credam ex perleonibus fluxisse Hab- urgicos & hodiernos Austriacos, aliis argumentis suffultus deberet prodire sive Sesfridus, siveLequilaeus, sive quiscunque alius Rerleonista, quibus mox bellum indi .
Ηinspur eos derivari a Pierleonibus seu Petris Leonibus Romanis. LIcet haec sexta opinio eadem sit cum superiore , cujus est continuatio lacomplementum. Quia tamen non omnes Pierleoni me sic vocamus Auctores hujus opinionis ab Atlante vel aenea GenesmΗAshurgicam o diuntur e & aliunde in hoc nexu Pierimnum cum Habjurgicis peculiares di potissimae sunt difficultates , placuit materiam subdividere, & hoc loco sp ciatim inquirere an verum sit quod Habjurgic1 & hodierni Austriae Archi Juces a Perleonibus ves Frangepaniis c eadem quippe stirps est originem suam
E licandae huic opinioni pro fundamento primo supponitur, quod Hata
spurgici Comites originem habuerint a Romanis , quia sic senserunt antia quiores Aut res qui primi sub Rudolpho I. Imperatore coeperunt inquirere in hanc originem: solum disceptatio manet a quibus Romanis & a qua familia determinate. Qua in re cum aliqui ad Scipiones, alii ad Fabios respexerint, demum veritatem assecuti videntur, qui ab Aniciis Perleonibus seu Frangepani bus ottam sentiunt Ida purgicam domum. Quia vero non est satis aliquid asserere, sed asserta probaro, & argumentis solidis roborare, praefigunt sibi a thores isti certam regulam investigandi Genealogias. Unde Seliuidus in haec verba decernit: ta duntaxatfrmisma probati aque Genealogiae texendae ratis erit, quae certa histori de militur: stis vero υel in majorum traditione, vel tu am liquitatis di literariem monumenti ta eLI. Sicut ais fias historica plurimum ipsa vetuseates ilitur, adeo uisit maxima ,si rem 'sam quam tradit aetate adaeqvit, magis vero magisque infirma tensatur , quo ab illius rei memoria pluribus temporum inremastis in remota: ita etiam omnis de Genealogicis rebus eontroversa maxime otia qui Orse adsipulatione testium de itur. Hoc posito ulterius Pierleonistae. II. Assemni I. Concitatam olim fuisse Romae magnam seditionem intel ves& Nobiles , eaque occasione Frangepanios dc Perleonios urbe pulsos in Germaniam abiisse, di in Helvetia consedisse, ibique condito castro Aven-
48쪽
. s. I Origo a Pierleonibus. M
dispurg quod primo nominatum a monte Aventino, in quo Romae habitave rant, postea corrupte dictum Habi urg& Habjurg, vel ut alii volunt empto castro vel per haereditatem acquisito, unus eorum uxorem duxerit postremam stirpis Haespurgicae. III. AFerunt a. Ante adventum Perleonum in Helvetiam floruisse duudum Comites Habspurgi, sed extincta virili prosepia haereditatem adiisse Lemnem Maximum Petrum Leonem Romanum, quo deinceps reliqui Comites Habjurgici tecta serie usque ad hodiernos descenderint. Variant tamen Pierleonistae in hac narratione , dum alii non Leonem Maximum , sed ejus filium Albertum postre Comitis His urgici filiae nupsisse volunt, ut infra videbimus. IV. asserunt 3. Non constare quidem, quo anno Perleones Roma discesserint; posse tamen versimiliter ex historiis colligi, quando suerint majores immultus, & turbationes Romae, vel inter populum & nobilitatem, vel inter Romanos & Pontificem, vel inter Pontifices & Imperatores Romanos antequatuor secula. Atque adeo fitentur Perleonistae non nisi per conjecturam haberi posse, quo tempore Perleones in Helvetia consederint. Haec est substantia opinionis, quoad circumstantias vero, loci, temporis, peri arum, cauta exilii, di plures alias mire variant Pierie istae, ut nullus alteri consentiat ; nec possit certum quid ex plurium mente proeoni, nisi singulorum sententia in partices ri, quod iusta praestabimus, cum de Authoribus hujus opinionis agemus. In terim prototypum Geneseos hoc modo designat Sesidus.
r. Flavius Anicius Leo Celphus Olybrius. a. Anicius Petrus Leo. 3. Magnus Flavius Anicius Petrus Leo Gordianus. . Flavius Anicius Frangipanis Petrus Leo. ς. Stephanus Anicius Frangipanis Petrus Leo. 16. Maximus Petrus Leo Frangipanis, Anicius Tertullus Gordianus. τ. Leo Petrus Leo Anicius stater Maximae Aniciae L. Statii Diodoti Frangip
nix oras. s. Maximus Petrus Leo. . . ..
s. Stephanus Petrus L .io. Leo Petrus Leo. . . iII. PetrusLeonis Petrus Leo.
I 2. Leo Maximus Petrus Leo , qui filios in Germaniam misit, & obiit A
N reus Dives filius Leonis Maximi Comes Habspurgi per uxorem. stater Rudolphus factus Episcopus Argenti neniis. 4. Rudolphus Tacitumus Comes Habspumicus. I ς. Albertus Sapiens Comes Hab urgicus. i S. Rudolphus L Imperator Iabspumicus.
Hanc seriemGenealogicam magno risu probare & deducere conatus estIoamnes Sesfridus: quid alii sentiant insta dicemus. Interim probationes non ex
Seistido solum, sed di aliis colligemus, & quidquid in orem & subsidium hu
jus opinionis secerit candide adducemus. F. II. Sexta Diqiligod by Gorale
49쪽
Sextae opinionis Fundamentum Primum Atiaritari
BRevitatem hoc capite sectari non possumus, quia paucis expediri non potest opinio, quam sitis multi asseruerunt. Ut clarius procedamus, libet distinguere Authores, qui pro sexta hac Pierleonitarum opinione allegantur in tres Classes, & singulis, quantum hactenus deprehendere sessuit, aetatem seu
Amen ducit inrisas Diet Nobilis Tigufinus coaetaneus Et conterraneus Rudolphi I. Imperatoris, imo etiam ejus bellorum Comes anno i 263. teste Joanne Stumpno. I inser Mnem et Eques Austriacus qui vixit circa annum I R . Miuartas rura de Maim Decanus Salisburgetas Mno i 3o8. deinde Λrchiepiscopus Anno I 3I 2. Ottoearsa ab Homere Styriae regulus allegatus a Laeso apud Lequilaeum. circa Annum i 32o. Ejus familiae postremus vixit Anno I M. Affertus Argentinensis floruit circa Annum i 3 o. dc stapsit Chronicon a temporibus Rudolphi I. Imperatori aeque ad annum I 378. ut annotavit Zeilletus. taricia de M obeet vixit secundum Stumpssium Anno I 383. cujus etiam memin runt Staridus, Lequilaeus, Guillimannus. Matthaeaia quidam citatus a Gundeltagensi , Lequilaeo, Volaterrano dcc. incertum quo tempore vixerit. Putat tamen Lambecius circa annum I 39s. Horreus Gundellingensis Curatus taburgensis Anno i 476. citatur a Lequite, Missido, Lambedio & aliis, quem Lambedius primus impressit. H-iem Confantiensis citatur a Lequite, Volaterrano & aliis & est idem eum superiore Hermannia de Solatia citatus a Volaterrano, Lequite, & altis & est Hermannas Co tractus, floruit Anno IM .Pam es Naurirem Rector Aeademiae bingensis Anno i 87. scripsit Chronicon ab initio mundi usque ad annum Christi l o. Deilia Mimselaevam Seleaealiensis Presbyter Ecclesiae Spirensis in Epitome Imper torum & rerum in Germania gestarum, floruit Anno l494. Ex hoe authore Lequilae duos stest, cum dicat: ISelestidiensenes librasremia r Gramma tu levis in Epitome.
Mos aram quidam Silesiis, allegatur a Lequilaeo, sed quando scripsetit, dc quid im
Amymo Author instofiae de Baritia de Suevia lib. 4. historiae a d Lequilaeum est tum, & Guillimannum. Mix Hemmerim, scripsit libellum de nobilitate, allegatur a Guilli manno, dc Lequilaeo. fuit Canonicus Thuricensis. Iosephus Gr Mech Mathematicus Viennense, in oratione su bri Ffidelici III. Imperatoris Anno I 493. allegatus a Sesseido. Ioam es Stumphius, in Annalibus Helvetiorum lib. 7. cap. I a. allegatur a Lambecio. floruit superiore seculinvia, ein de Brauem denis allegatur a Bucesino. Mannes Mifridus Abbas Clara vallensis seu Zuetthallensis in Austria Anno Is I a. edidit Arborem Aniciam.
Sebastianus Terinas ta J. D. Caesareus Bibliothecarius, in approbatione Arboris Aniciae Seutidi Mno ΙεII.
50쪽
dit. Adius Seb-eniarem praepositus Interia risis allegatus a Bucclino, in Genealogica hi, hii , Germaniae notitia , cum plaribus aliis.' Germ. S xdi. Dideriem Eremhachim reCens author , cui fragmen profert Bucelinus. NI 23. Prima Lambeam Bibliothecaerius Caesareus , qui Anno I 669. edidit Iibrum secun-rihil : H dum Caesareae Bibliothecae , cui interuit Epitomen Henrici Gundclfingensis, eique L mbee. lib. suppetias tulit, quatenus cςnsuit dignum cujus aliqua pars imprimeretur. β 24. Nobis Guardi Ord. Minimo: S. Francilici de Paula Anno 1676. viennae A Misae Reh lardi in Concionem habuit de S. Josepho , in qua Λ ultriacos ab Aniciis & Pelleoniis originem traxio asseruit. . Σr. Allegatur etiam Jordamu mi bruggehses , sed quis nam sit iste Jordanus controveratitur , ut insta dicam , citant cum Volaterranus , Ma indus , Bucelinus, Lequiale pro hac opinione, alius ab alio seductiis. as. Allegatur praeterea into fusiugebis Episcopux , quem Lequite vocat Ottonem de istingen Episcopum Fris ingenuem , std xonindit iterum duos , Hermannum de Veringon , vulgo dictum Contractum, At Gitonem Aust lacuni Episcopum FH-singensem, quos a se alsegatos distinxit Henricus de Gundelfingen. Quo iure autem pro hac opinione adducatur Otto Frisingenss , vel etiam Jordanus aut po-tilis domandes Gothus , quorum hic circa Ninuni Christi s . vixit, iuerinno II o. obiit, dicemus suo loco.
Raphael nutaremunus seripsit circa Annum I o. Anthropologiam, In qua attingit maiores Maximiliani I. Imperatoris, allegando pro se aliquot antiquiores. Hieromus Riseus scripsit Historiam Ravennatem circa Annum Is 36. Mius Iovius Episcopus Nuceranus claruit Anno i sso. Caroli V. Caesaris Histogeus. Ubraus innator ind. Erem. S. Augustini, claruit circa Annum I mo. allegatura quile , Missido, & aliis. Richartas Rantcbinus, allegatur 4 Guill manno S I equilaeo, floruit circa idem tempus. Lucas Conti, in Commentariis supra sumbolunt Philippi II. Regis IHispaniae circa An. num I N. citatura Lequilaeo & Bucesino. Cornelius rit nautis scripsit circa Annum i ςs8. cenealogiam Austriacam , & originem a Periconibus dedit xit, allegatur passim. Hieronymus Rardus Camaldulensis, allegatur a Lequite, Amoldomon, & Sessirido, qui non prod ut sed MS. asservatur, ut puto Florentiae, quia fuit Florentinus, uti
Philippus Gothus Eques Messanensis , praefat. de Inveni. SS. Placidi & Soc. MM. ad. Philippum III. R emi M. Anton. Marsibus colaruna Archiepiscopus Salernitanus lib. de Ecclesiasticis redditibus, allegatus a Gotho. i Scipio Manesia in descriptione regni Neapolitani, allegatus 1 Selirido , & Lequite, qui sere totum Seisti dum exscripsit aliis verbis, sed corruptiore phrasi. Ttinis Mus Eugubinus allegatur a Guillimanno. floruit Anno isso. A bosus Oaeonius scripsit Romae vitas Pontificum circa idem tempus , allegatur a
consantinus Caietantu allegatur GabHele Bucelino. Joannes Murus de Crescenas Romanus Narrat. 27. cap. 8. milii pag. 73 I. restri hanc opi nionem ex aliorum mentc. floruit hoc seculo. Didaeui de Iaequite Franciscanus, in gemino opere eandem opinionem magnis conatibus propugnat, sed vix aliquid superaddit selfrido, preadiit secundum opus in niponta Anno I 66o. an potius Venetiis, quia utrumque praefert frontispicium. Conquetitur author se non retulisse mcrcedem sperata ni, ab aulicis persecutionem passiimS e. prout demum clam subducere se debuit. Causa latet: in sorte haec ipsa stemmatis Austriaci deductio violentap D Tertis