장음표시 사용
61쪽
36 Protegommi Pars L. Caput G.
nova opinione digreditur ad texendam Genealogiam Si sinundi Archi ducis 1 Rudolpho Imperatore Z Sane haec quae addusta 1 unt videntur arbitrarie ex mittata, & sabula, quam uno seculo ante nude produxerat Argentinensis, novisubsidiis aucta, cum quod Argentinensis de Romanis exulibus Monymis duxerat , Gundelfingius attribuit in particulari Perleonibus. Habemus ergo primum commentitiae opininionis Authorem Gundelfingium, fingentem, quod ante ipsum nullus asseruit. Verum recentem Gundelfingius nactus est Patritam e. num, qui causam illi adiudicare videtur. Ait enim : Notandum 2 efii Henri-ι, cum Gundellinium resari , se illam Principum Hiab urv-austriaeorum originem hauri se ex aliis prioribus, boc est vetustioribus Chronographis, eamque Sigismundo Λαchidiaci melius magisquefulse cognitam, quam ut ulla indigeret prolatione, inlusio Et gis. Per priores autem illos Chronographos latet siungur ibi curn alii ures, tum imprimis Ubicus Diegius, ct insertus ingen ensis. Optime notat D. Lamb cius, quod Gundelfingius vetustiores Chronographos allegaverit, & inter hos Utricum Kriegium & Albertum Argentinensem: sed, ut jam dictum, nequo Utricus neque Albertus uspiam meminerunt Perleonum; sed in communi ac serunt a Romanis ortum habuisse Hab urgicos ; quod applicari potest ad mille diversas Romanorum familias: & nihil aliud illi aut res videntur voluisse insinuare, quam quod a Romanis olim Vindonissae, aut Helvetiae inquilinis originem tinxerint Habspumici, nihil determinando a qua particulari familia. M. his dubito, quin D. Lambecius pro ea, qua pollet industriadi librorum notitia. post editum a. volumen Bibliothecae plura postea invenerit, quae contra pie leonistas faciunt ; adeoque jam potius nobiscum sentiat, quam cum GundeLfindo. Eidem vero jam dicto Gundelfingio suppetias tulit Diticus de L qui te sive Tasuro Franciscanus ; qui, si adhuc vivit, id quod optabat, potest
Leq. derela dicere se consecutum, cum scripsit 1 mc que labor i αι reperirem auctorem
ἴ '' quendum, qui uimila aliqui amici retudere contra Selfridum directes Esi 'tamen nondum inveni. Propterea si legenti haec scripta talis auctor, cujus nomen etiam ignoro, occurrerit; 'sumque rationes mel res contra arguoenta primae opinionu .Seistiari adductam medium asseraejudicarit, rogo ut amplectatur illam opinionem, quin magis historieae veritati erit consentanea. Amicus unus ex his fuit Illustrissimus Primceps otio Fridericus Episcopus Labacensis, cui de meis laboribus constabat, &i Oita. Cujus literas P. I equite impressit, & minus reverenter tractavit. Haecincti .. . . denteri progrediamur ad Pieri nistarum Aut res, quorum primus est mo s. iat. do relatus Henricus Gundelfingius , idem dictus Constantiensis a patria, Fritiburgensis a loco habitationis, Vixitque Anno tW6. Io. Hermannus de Solouu , allegatus a modo relato Gundelfingio, &in idem qui Hermannus Contractus, cujus Chronologiam habeo impressam a Christiano Vriusio textu gemino ex antiquo Codice, & ex novo Manuscripto, in neutro quidquam reperio de origine 1 inspurgica: inepte igitur adducitur a Selfrido &Lequilaeo pro opinione Pierleonistarum ex eo, quia Gundelfingius pro suis Centonibus in alia materia ejus opera est usus.
62쪽
9. VI. Orgo a Fierleonibus. J7
ii. Pames Nauclerus in suis Chronicis nihil liud habet de origine Hab spurgica, quam quod alienam reserat opinionem: De radolphi Regis genealogia uis i modo dicenduis est, cum ct magnisca ejingesta defersiuntur, sed de tam varia seri in ptorum opinione non in quia judicem: Iummi Principis auctoritatem arum gestis pia iere licet non inatione: quanquam ct cfortassis inquaedam ωrtutis imago. Oritaginem Comissius dem 'urg ὰ Per bonitas Comitilus Romanis eicius dedurunt, eae Meusino montesplendida nobilitates freti vinor non omnino malis octoribus, apud quos ejus rei fides esti. Nos qui vir Rudolphus fuerit, tanti haeres imperilsudiosis exequemur. Diffidit causae , qui non vult spondere pro alio. Nihil ex suo sensu determinat Nauclerus , non igitur in numero Pierie istarum. ia. Jacobm mim elevius Selestadiensis presbyter Ecclesiae Spirensis, plura sertur literis mandasse praeter Epitomen Imperatorum , & rerum in Germania gestarum vi cst apud Vossum. Ex hoc duos auctores secit Lequilaeus d ceptus a Seiseido , Selfridus ab Hieronymo Bardi Florentino , nisi potius A noldo Wion qui MS. Bardi opusculum allegans, ait: Idem confirmat Sebsem vost dadiensis his υerbis : Duesim dustriae perirenes Comites Romani originem dederunt. ure
Quibus consentaneascribit Mimpeterius dum ait: Carolus C. IUperator progenitores hastili Romanos Perleones in monse Mentino habitantes. Haec vim, Ut ait, ex seima im.
Bardi, Selfridus ex Mone , ex Selfrido Lequite. Non possum statuere in .:,s Lita se res habeat, quod imphelengius ista scripserit, quia authorem nancisci in uirum . non possum ; sed non potest magnum momentum addere opinioni, cum non scripserit Genealogias, sed historias synopticas, di ex aliorum haud dubie mente. Interim gaudeant Perleonistae, quod habeant iterum Vnum commilitonem , qu1 est ex hactenus relatis secundus. An autem habeat illas qualitates , quas supra requirebat Seistidus , alii dijudicent. Interim mimph lingius di Selestadiensis non sunt duo authores, sed unus. I 3. molliamus quidam Silesius allegatur a Seistido, quasi prius a mione,& Bardo fuisset allegatus his verbis: Deniqm moltiangus Silesias m austria μα Wni'. Ω--. Perleones inquit originem tui progenitoribus invictissime Caesar dederum. Vix tu, α credo apud Italum repertam Austriam MS. hominis Germani: Et si authot fuctus non est, cur non adducitur locus utapossit inveniri ' cur non additur quam do vixerit, ad quem Imperatorem M locutus sit 8 Reseratur tamen inter Tri sos Redeoni statuam. Metuo ne foris ex imphelingo factus sit mol a gus, & ex Selestadiensi Silesius.14. anonymus Author histortae Bavaricae, allegaturi Guallimaemo, SeiH-do, Levilaeo, qui non addunt quando floruerit, videtur esse unus ex superior
seculo. Verba ejus haec sunt: Austriae niane moderni Duces originem habuerunt Mony. Γλη Petris Leonibus Romanis Comiasias Montis entini, eψαι familiae Domin sum m ' '' entino propensessorum aedes, quae prius Perleoniam fuere. Non possum quidquam statuere de ignoto authore, nisi quod videatur apud alios lectum nude asserere, nec fuisse solicitus de investiganda vel probanda Genealogias spectare videtur ad authores obscuros, quem tamen Pierleorustis non invidemus.
63쪽
. Chron. Nesve e. I a. p. sciastia est. Lambet.
isi Felix Hemerlin teste Guilli manno Caeserti Romae Rularii comites Hab- rgiensesserisit, O eo modo Romani generis eos indicare'judicari voluit, quod longe diversum est ab assertione, quod a Perleonibus orti sint ό videtur enim amtiquiora tempora respicere quam Pierleonistae , quia Caesareum Palatium pridem ante Romae desiit, quam filii Leonis Maximi dicantur migrasse in Germaniam. Non magis igitur hic pro Perleonistis stare credendus, quam primi
I 6. IH-m Grumbech Mathematicus, sertur habuisse orationem Vernae la lingua in funere Friderici IV. Imperatoris Anno IM 93. & asseruisse quod nonnulli Authores Originem Ηab urgicam reserunt ad Fabios, alii ad Juliam entem: neque aliud de hoc Mathematico proditur, quid ipse senserit 3 proime inter Pierleonitas numerari non debet. II. Oames Stumst immerito a Peri nistis intrare compellitur in numerum, utpote qui longe alios Romanos, quam Perleones putavit Habspur corum auctores, & tempora antiquiora retpexit, ut fatetur ipse Selfridus, ubi ait Maiies Stinnous es msciari non post Hab iurgiorum gentem . Romanis oriundam ess, nimis tamen alte petita eorundem tradit primordia, adeo ut non se tam v ieres etiam Has 'urgios ,sedo omnes istensurgicos cimites ab una eademque stirpe Romana propagatos assismet: quorum majores ex prodiariis mihisius ad Lindonissam veterem Rcimanorum coloniam considisse, arcemque altensurgum exseruisse opia natur. Reprehendit insuper Guilli mannum Selfridus quod hane sententiam a Mumpfio de impiam amplexus nullam Stum pia mentionem secerit. Tantum itaque juris habent Perleonistae in Stumpfium, quantum in Guillimannum, qui eorum opinionem rejicit. Petrus Lambecius ad firmandam pie laonitarum opinionem adducit testimonium iuri ei Κriegii, de quo supra, ex hoc eodem Stump fio, sed non laudaret ulticum Stumpfius nisi secum sentiret. Audiamus se alia Stumpfii e Germanico versa in Latinum a Lambecio : Hietariem nietius etiantiquissimus H orisus quem invenimusΡlide Opersecat indTcare Dominos de Hiab et oriundos es ab antiqua Romana gente, θ c. reliqua praeterm retit Lambecius quae haud dubie contra Pieri eon istas faciunt. Sed exo set se in margine, quod ita abrupta sententia extet apud Stum pfium. Rectet ni , atque hinc colligimus non aliam Κriegio fuisse tententiam, quam Mum- pM . qui originem Romanam Habspurgicorum aliquot seculis antiquiorem voluit, quam Pieri eonistae praetendant I 8. Matricus. MaiumLanden et author mihi ignotus est, ex nomine i
men apparet quod sit recentior, nec majori fide dignus, quam Selfridus. I9. Ioannes Selfridus Abbas Claraevallensis in Austria, opinionis Rerleonistarum ruentis Atlas , ingenti labore congessit quidquid pro hac opinione dici potuit,& quidquid etiam dici non debuit, quia nullo prorius solido argumento illam probavit. Magnis ornat laudibus Perleones & Frange panios, & coacer-Vat ex omni antiquitate rudera de illis, quae nos suo in pretio relinquimus, sed positum negamus, quod ab his propagati sint Habs purgici. De hoc producatur vel unus author ejus temporis, quo Perleones dicuntur migrasse in
64쪽
sermaniam,&in Fin pumicam transiluisse familiam, vel unum fide dignum instrumentum, quod disertis verbis id adstruat, & dahimus manus. Sed hactenus nec Seliridus, nec alius Pierleonita hoc praestitit. ao. Sebastianus Temnagi Bibliothecarius Caesareus tum Consultus , sed Tenen, l. non Geneographus, approbator Sei indi, sed non scriptor; non Pierimniis; lquia munus imperatum exemtus est, nihilominus protestans et Sunt quidem nonnulla, quae in driquisitionem ui pote in viis prepsem, O dubia creperaquescripta.
rum luce veluti per nebulam emi mi P aeriorem non immerito vocari possismPri Heglainm, licet lapsami aliquansso omissimis, O rei Cimmeriis in antet nebris offuse , quamum semit, potuitq- Hi ricae lucis ingenii sui facula Myesu. Cum ergo sentiat nonnulla esse, quae acrius disquiri possunt, fatetur opinionem adhuc in magno dubio relictam, etiamsi Selfridus secerit quantum scivis
2I. Petras Sch-entarus pro hac opinione allegatus mihi hactenus igno. tus, licet recentior. Ultra illum concedo Pierleonisiis, quidquid senserit, scin nihil tradidit aliud quam Albertus Argentinensis. 22. Friderisus Bromiaebius Pierleonista est, sed aliam diversam a Seissido eterisque viam ingreditur, de qua inta. 23. Peros Lambecius vir eruiuitionis r gnae , qui mere incidenter attulit
opinionem Gundelfingit neque ex prosesso inquisivit Originem Nab urgucam. Et credo illum cantaturum palinodiam in Annalibus Austriae, quos drudum promisit. . . Toliis Suardi ind. Mini et ut postremus mihi nominatur, ita minimus videtur patronus hujus opinionis, quia vix alia de causa. In Conciongsua produxit hanc Originem Austriacam, quam ut amplificaret suum longum discursum de quatuor Monarchiis. Id ispe agunt Concionatores, nec se impendere solent Genealogiis, quas sciunt apud S. Paulum Vapulare. Demus tamen, quod P. Εcisardi ine denter iacta mentione Austriacorum dixerit indnocenter eos a Perleoniis ortum habere, quid inde e Itarum habent unum Triarium Pieri nistae. 2s. Iordanus Ofabretensi allegatur a Volaterrano , ut testatur Selfridus, ubi ait r Rapbaetve laterramus Matthaeo quendam de origine Primorum Du- selmd. lib. eum austria tionem ni gensim in tam emariisJώ-- barriam de irem septione olea in D in, Hemiannum is Sustisa in Chronographia, ω Henrimm
Consantiensem idems ipsisse esisseque asinat. Hie Henricus Constantiensistest Henricus Gundes fingi is, apud quem legerat Volaterranus allegatos, ut dixi supra ubi de Matthaeo num. r. cur autem hunc Iordamim quem Gundelfingius nominat Gothicum, laterranus Dibatos burgensem, non possum durinam. Est enim Ioman es Di scripsit de rebusGeticis , sed nihil habet de Habspurgicis si a capite ad calcem perlegatur. Aniciorum meminit rapite ut, i is Elimo, ut bene observavit Lambecitas sed de Pe leonibus etiam nullum verbum labι cae Non igitur spestat ad hanc classem. Videtur autom a Gundelfingi ideo si gatus , quod Gothi in urbem irrumpentes multos eoegerint in exilium intre
65쪽
o Pro legomeni Pars L Caput VI
Romanos, quos dicit in Alpes se recipisse, & consequentet videtur Gundet fi li-gius ejusdem mentis fuisse cum Stumpfio , non autem cum hodiernis Pierim iustis , quia Gothorum in urbem irruptio facta est aliquot seculis antequam ecset in rerum natura Leo Maximus , Petrus Leo , cujus filii asseruntur audi res familiae Habs pumicare si ergo Gundelfingius ad ea tempora exilium Peruleonum retulit, quibus facta est Gothorum in urbem irruptio , plane diversa sensit ab hodiernis Redeonistis , Iomandes autem sive Iordanus nihil ad ipsos, quia nec de Per leonibus quidquam habet, nec de Habjurgicis. . 26. De Otione Frisngensi idem sentiendum est. Gundelfingius usus est ejus opera non ad adstruendam vel probandam originem Ηinspurgic rum ex Perleonibus , sedad alia in eodem opere contenta. Quodsi Pierie iustae ostenderint apud Ottonem exilium filiorum Leonis Maximi Petri Leonis , adventum in Germaniam , matrimonium cum ultima stirpis Habsputagicae , omnino evincent, quod praetendunt, & merebuntur fidem e sedamultis jam excussus & relectus Otto Frisingensis nihil elusinodi habet. Ex tanto itaque numero allegatorum in hacciasse, soli s. legitime sera sim allegantur, Henricus Gundelfingius , Iacobus mimpselingus , molLgangus Silesius , Monymus in historia Bavariete , Udatricus a Bratten-Laniadenherg , Ioannes Scistidus , Petrus Schmendlerus , dericus Brombachius, Tobias Echardi: qui, an hineant omnes requisita ad fidem facieniadam in maioria Genealogica, & tam intricata quaesti me , judicent doctiores. Ego duos tantum ex his agnosco Geneographos vel quasi , neque tamen comparandos Guillimanno, Latio, Muinem , ae aliis : caeteros suppono viros doctos in suo genere.
i. Em. I. D Raphael rilaterranus , secutus ut ex contextu apparet Gundelfingium, I haec asserit: anaret Maximiliantem Romanos babuisse progenitores olan Perleones Comites Montis Mentini, efm familia nonnalia sunt rimae reliquiae prope Sabellorum aedes,quae prius Perleonum fuere, quibus cognomen dedis Pet in Leonis flius, Stephani nepos Maximi pronepos , quorum memoria sepulchri pro foribus templi S. Alexit actae cernitur : Is Anno IIIo. magna m urbe potentia aueliritateque sub Aschiae II. fuerat. Cujus duo nepotes perseditionem ex urbe profugi ad alpes υen rum , uti circa Lucernae lac praedia O terras mercati sunt, eastrumquede eo loco enlargiam deinde excitarum, prasi endi oppido: lices m uessi abesAregum dicant, quod lingua Germanica abee accipitrem ignifices, qvii olis ab iis oni suscum praeda capta in eo monte constitit, ubi ex austicis ipsi posea oppidum conmere.
Multa salsa continet haec narratio, quae postea expendemus. Interim Volaterranus innixus est auctoribus nullius momenti, quos supra retulimus. Dee' ὐόt a. Vossius: Condidit Urbanorion Commentariorum libros 38. caterum parum magni
tacitu . εκ ν η judic est. Iovii judicium hoc est: Quae de primi bis aetatis suas i,s, Ianquam timido ore carptim enarrata, rerum superiorum haud dubie
66쪽
Mem elevare, sendereque ea omnino ceria veritatis luce carere, &c. Floridus vero Sabinus sic de eo pronuntiat: Bona eruditorum pars ei defert medioerem eruditio- Hori L S dinem ς eum nihil quam aliena, hinc inde m sua immensa volumina transulerit: in I Le, Graecis vertendis vel pueriliter persepe lapsin. Denique non fuit Geneographus, yμφ' esto sit Per leonis a.
a. ueronymu Heus, haec de Perleoniis incidenter memorat: Perleonia xtis hi fifamilia inter Romanis nobilis a illa ess, e qua clarissimi Comites montis Memini, IV R Mi Asriae domus Principes prodiere. Reperitur enim ex perleoniis quosdam Bructam, Oenipontem appetiam, ad habitandum, proferitos inter diseriae ct Misariae populos ab Helistiis baud procat Paulathm vero dignitate eorum indies ereficente Principatin diseriae jura , titulumque fundarunt, uti Max ilianus Caesar C rois C. avus adfirmare tonsuerat. AEque erronea ista ac superiora ab Historico non a Geneographo prolata, nec ullis argumentis probata, quid mereantur fidei, docti vident. 3. Paulus Ovius eodem sensu seripsi, ut appareat quod unus ex alio rFerunt Asriacae domus nobilitatem Romani sanguinis sirpem resticere , producto Iov. Hoelo. seminate e Persionum familia , ex qua feruntur celeberrimi osen Comites ex tribu induci montis Mentini. Hos enim ad rivbargum consedisse eonsat, inter Metos, Noa v mricos ct Hiaelicos , non longe ab Helaetiis , malefient' resim potentia riseriaci Principatis uti ipse Caesarsuae originis religiose indagator asseverabat, jura O titulos eondidiJe , 6mque dominatas claritudinem bellicἔ quaesitam virtute , O longa vetustate consiturum propagasse. Hine menit, ut faciter eredamus rigusam hane Romani imperii dignitatem ad ἀψriacos Principes , quod Romani At Ianguinis
fatali quodam jure perve se. Ecce quos alter I spruchi seu Oetaponti, hic Augsburgi consedisse tradit, manifesto arbitrariae fi mis argumento. Sed de Iovio ita Lipsius : Ego de eo se eenses , Alo bonum gravemque es , O UIC Nonne ad Himriam e judicis ac me ambiguum : ubi astectus non distrahunt rectum s A. 'ubi illi adsunt, obnoxium. Ad gratiam scilicet se dat O auram. Et Bodinus de eodem : Paulus Jovias eum regaretur , cur smularet falsa , vera disL fodin: mularet, amicorum gratia id ὰse factum restondit, cte. Illis certe adsempiterinam memoriam testin reliquit Gorraeus Parismo , qui quin sinisi amatis
fabulas; non minas veras ae probabiles quam isti feripta fore eonfidit, M. Quid plura Z de Genealogiis parum fuit solicitus Iovius e sit interim qualis qualis Pierleonista. Cceteris quod ait Jovius, & ante eum Rubeus, ut 'se Caesar af
erabat, non refertur ad Perleonum originem, sed ad proximum de coalesce te sensim potentia. Et hoc verum est: non vero inerum.
q. Oni phriam Ranuinum allegat mion dc Levile, sed quid scripserituriori. hiade hac materia , non vidi, floruit initio hujus seculi, haud dubie subscribens j ἡδρο
coeteris Italis narrative non assertive, quia Historicus non Geneographus. Buἀ- celinus ait eum in stemmate Frangi panum hanc opinionem secutum , si ita sucel. To.
est, gratiae vela dedit. Puto tribui Onuphrio, quod debetur Wioni. Seliri, neu. i. M. dus totum affetit ab Onuphrio traditum quod Perleones di Frangepanti fuerint ejusdem stirpis, quod ultro concedimus, neque hoc latis est ut inter Pierleonustas recenseatur hic author. F s. Ricbam Diuitiaco by Corale
67쪽
tarii h. s. Ricbardin Rant iam apud Guillimannum : riseriae mees isti imn ha- cuiuitii ' buerunt ar Perleonum Romani imperii patristis. Italum suisse nomen denotat, lib. i. sed inter Germanos resertur a Seiseido, subscribente Hieronymo Bardi, an potius Arnoldo moni, qui primus eum allegavit. Conille .p. 6. Luci tantile quid scripserit ignoro, sed hoc ipso quod Commentariosia: t.' scripserit supra jmbolum Philippi II. Regis, apparet, quod non multum scripserit, & parum examinaverit fundamenta opinionis. 7. Comelius ni ignanus solus sere in hac Classe meretur nomen Pieri e ni star, quia ex professo scripsit Genesim Austriacam , & a Perleonibus deduxit originem , imo altius exortus est in aenea. Lequilaei de ipse judicium
I eq. . i. hoc est : Licet in eodem Commentariolo baudpauca inυeniatur, parum historicae Λ- si ι. veritati cohaerentia , quia tamen haec adminicula adsul antiam rei nihil a line bant, inerito Philippus Ill. όrmem laborem acceptavit, pergratum hiauito approbavit. Quomodo approbaverit, dicemus infra cum de Philippo. Coeterum simulta habet non cohaerentia, etiam origo Habs purgica cum Perlaonibus non cohaerebit.
. .. .. Blaroramin Barib Camaldulensis, quomodo, & quid scripserit non seistid. possum asserere cum hactenus non prodierit, sed manuscriptum ejus se legisse 'μ'k affrmct Wion ; ex paucis illis, quae ex ipsb producuntur, colligitur vere fuisse larias, quia ex uno Auctore duos fecit nominando seorsim Sele stadienscin, &m helingum, cum sit unus idemque. s. Philippus Gothas apud Guilliman. in allocutione Philippi III. haech cultv bet: Placidus, Eut chius O H Arinas fratres, O eorum soror dilaυia sens ex eo- leti d is antiquis io anguine Anicio , unde originam ducit Sereni sim Domus austriae. id . .. Quandoquidem certum est antecessores Tuae Celsit diaetis, qui os receptam Λ riam Invem .sS. nomenssi pepererunt riseriorum uii Scipiones domita Africa Africanorum δε- stic ' scendere legitana secessione ex Frangepanibus, ct hos as anicia majoriias paternis S. Placidi. Assertum est animosum, sed probationes, uti & apud alios desiderantur. Credidit vir bonus aliis, aliud agens, quam Geneographiae intemtus. Licet enim cut ait Selfridus alleget antiquiores se, vel forte coaevos M. Antonium Massilium Columnam, & Lucam Contilem; non est tamen suffciens probatio , nuda authorum allegatio , qui pariter sine fundamento& rationibus scripserunt, quod tamen Seistitas a probis Geneographia exigit. Io. M. Antonius Marsibus, quid, & quomodo scripserit nuspiam deprehendo, nisi quod praecedens Philippus Gothus eum alleget, ex hoc Selfridus di Levile ; si quid ad sulciendam opinionem scripsisset, non tacerent Pier- leonistae , sorte eo modo allegatur a Gotho, quo domandes est allegatus ae Gundeliingio. II. Scipio Mazaella describens tegnum Neapolitanum sertur allegasse L cam Contilem, sed in qua materia, non proditur: riunt sane descriptio per se non requirit studium Genealogicum: manet proinde dubium, an Mazella pro Redeonistis steterit, donec producantur ejus formalia.
68쪽
'. VL. Oreo a Pierleonibus. εἰ
II. Thomas Bonius obiterattigit sui temporis communem inter Italos opinionem : Eodem modo ΛUriaci nunqkam non leguntur Nobile uisse, atque ἀπώLlibus ortum ducunt, cimius enim prius Haliturgienses eum forent, ge- uim refe- min. reen.
runt ad Patricios Romanos e familia Petri Leonis. De hoc uti superioribus idem sermandum est judicium, quod in vestigandis Genealogiis se non impenderit, sed obviis Authoribus, quos legebat crediderit. 13. Aphonsus Ciaconius Biatiensis ord. Praedicatorum Poenitentiarius Apostolicus conscripsit vitas Pontificum ex variis aliis Authoribus, de Geneat giis nihil solicitus. In Anacteto ΙΙ. haec profert: Petri Leonis gens, quae O ' phi P . . Gratiam aliquando, ά Petro Leone 9 Gratiam quibasdam υiris in ea familia prima- vivi PRriis iscata H, Romae nobilissima ct potentissima ante annos pene 6oo fuit, cte Ex
qua stirpe genus riseriacum omnium totius orbis terrarum, rerum magnitudine, tot regnorum Imperiis, undechnque imperatoribus editu nostro tempore clarissimum manasse, author in Avertas argentinenses. Hoc est narrative dictum non assertive et& quidem erronee, quia ut supra vidimus Albertus Argentinensis nuspiam aufirmat Flabspurgicos e Perleonibus fluxisse, sed simpliciter a Romanis, abstrahendo a quibus, & quo tempore. Proinde Ciaconius locum habere non debet inter Pierleonistas. I . Consanimus Castianas author mihi ignotus a Bucetino allegatur, quem non puto etiam iuisse Geneographum.
I s. Danetres Petrus de Crescenni Romanus scripsit quidem Genealogias
Romanas, non tamen Habspurgicam, de qua mere incidenter ex aliorum mente narrat, quod Carolus V. Romae existens curiose inquisierit in antiqua vestigia stirpis Rerleoniae, quorum familia eo ipQ tempore extincta sit in quadam Lucretia, quam ait sepultam in monte Tarpejo cum hac lascriptione: Lucretia de Perleongus, Lucae de perleonibus
fila, nobilissma Romanorum, O austriacaegentis
Sua relicta. Eandem Inscriptionem exhibet etiam Augustinus Oldoinus in recentissime reis viso & aucto opere Alphonsi Cacconii de Vitis Pontificum. Placet ejus verba referre : Petri Leonis faruilia hodie Romae extincta eum Lucretia puri Leonis, quae oldoliv. obiit anno P partu Lirginis Is 98. ut constat ex Iscriptione sequenti, quin R-α in vi . ponti Ecclem S. Mariae Consolationis in monte Tarpe' prope Capitoliam legitur e DLaeretia de Perleonibus &c. ut sup.
Pergit rursum Oldoinus e Ciaeonius scribit ad nictorios Romanos Cises deis veniss , quae de Perleonum gente superfuerant, ejus denique nobilitatis Θ potemtiae amplis E tesimonia vetustis membravis, ct Regum Imperatorumque Assilis ornata , monumentis expressa , apud illos olim eaetitis. At laudatae Lucretia resamento , quod apud me semo , eompertum ea, haeredem ex as illius nobilissimae foeminae gentem de Magi is extitisti, quae relicis propriae familiae agnomiam hodie de Perleonibus in urse nominatur. Haec: Oldoinus. Alucro Ciaco
pius in prima editione Romana nihil habet de Iescriptione, quia vel ante F a Lucretiae Diqiligod by Gorale
69쪽
ci,eori. i. Lucretiae obitum, Vel eodem anno scripsit, cum Anno Icp99. Clemens Papa ici φω Brevi dato Typographis asserat Caconium jam defunctum. Miror tame quod jam tunc Ciaconius extim ham dicat Perleonum familiam , nisi intelligat. de linea masculina. De haereditate an ad Victorios vel Magistros transierit, non laboro. Certum saltem est ante annum ip99. Inscriptionem Sepulchralem non fuisse iactam, quia Ciaconium non latuisset: certum etiam est hanc Inia striptionem non esse visam a Carolo Imperatore , qui 62. annis ante Romam adiit, ex quo falli Crescentium apparet. Potuit accidere ut Carolus Romae existens audierit jactari a Perleoniis, quod ab ipsis defluxerint Austriaci, & curiositatis causa voluerit videre sive monumentum aliquod, non tamen Lucretiae, sive personam superstitem, ut ait Lequite, & viderit sorte Lucam parentem Lucretiae; ex hoc tamen non sequitur veram fuisse aut etiamnum esse opini inem Pierleonistarum. Conjectura est, quod haec opinio paucis annis ante adventum Caroli Imp. persuasa fuerit Romanis a Raphaele Volaterrano, qui primus post Gundelfingium eam conatus est extollere, sorte in gratiam alicujus tunc viventis Petri Leonis, cum scripserit suos Commentarios Romae Anno ἡ- - I T. Vt testatur Vinius. Persmeraverit haec persuasio toto illo seculo, ut so tin lib. 3. let facile placere familiis illustris cognatio ; & aliquis dein haeres Lucretiae, ex tali vana & non fundata persuasione curaverit illam Inscriptionem rudem &impolitam, & falsam,quae adhuc dicitur extare. Coeterum sicuti nec Gunde fingius primus inventor opinionis, nec Volaterranus primus ejus promotor fidem hactenus meruerunt apud doctos, nec intentionem suam sufficienter probarunt, ita minus illa sepulchralis Inscriptio fidem meretur, cdm nude asserat
di nil probet: & sit hoc primum seculo posita. Produeatur alius lapis, a tribus vel quatuor seculis, qui aliquid ejusmodi exhibeat, faeilius ad assensum inflectemur. Digna vero esset illa Inscriptio, quae prorsus eraderetur; ne foret occasio continuandi erroris, & ad posteros fictionem transmittendi: praesertim cum sit injuriosa Domui Austriacae: quomodo enim Lucretia diei potest scarelicta δε riacoegentis' annon vixerunt Anno Is . plures ex Austriaca gente in Austria, Styria, Tyroli, Hispania Z & quidem veri Austriaci ac indubitati. non
a Perleonibus affectati. Facessant ejusmodi nugae. Levit . I 6. Didaeus Lequite inter Recentes, nestio an dicam Refleonista, an neu-
Austr. a s ter, quia ratetur ingenue : Ut verum Duars)-ra Canonicas ae tamiger Leges mrisconquirermis in rebus Hyloricis major fias praefanda ess mominentis marmoreis quam auctoribus quibuscurique, quam scripturae cuilibet; cum nec unumsenilemonmmentum, ac perleonum memoria asteratiar, ad comprobandam, omninoque muniendum, Iasiliendamque prima ententiam, asserendam consequenter venit, eam tantum Opi native non vero assertave tenendam. Nuspiam in toto opere sapientius locutus
est Lequite, & hoc uno essato totum aedificium, quod ingenti labore erexerat, quasi uno ictu conjecit in rudem, ut de ipso non multum sibi possint gratulari Pierleonistae, cum sit tantum Pierleonista opinativus, non assertivus: & qui Atalanti hujus opinionis Selfrido suppetias laturus videbatur ut Hercules, tandem lassatos humeros prudenter subtraxit. Spero quod idem facturi sint, qui ei
laccenturiantur. Tertia Dissilired by Cooste
70쪽
DE. Francisco Bellesorestio dicium est supra, quod in nullo pro Rerleonistisfaciat, nisi quod opinionem Trithemii& Lazii dubiam relinquat nec velit approbare; dc Pieri eonistis vero silet; & siquid attulisset de his, certe non
praetermisisset Selfridus, qui solum unum ejus locum refert, quo Me Ueum selmae ilia negat suisse filium Clodionis, adeoque putat per hoc infirmari opinionem Tri themii: & alterum quo Lagium erroris videtur arguere, cum tamen insinuet se aliquantum consentire. De Rosierio etiam dictum supra, neque alius utitur ejus authoritate nisi Seistitas. De Arnoldi ion opinione , cum sit eadem quae Sesseidi, nihil attinet dicere; ctam fateamur eum suisse Pierleonistam, in multis tamen lapsum, ut ex sequentibus constabit. Atque ita si recte rationem subducas, ex omnibus tam Germanis quam Italis & Gallis summum viginti licebit numerare pro hac sexta opinione , & si hos ipsos acCurate perpendas vix quatuor digni erunt nomine Genoographi, aut qui Genealogiam Habspurgucam ex prosesso scrutati sint & discusserint. Coeteri coaevorum & vulgi rumore decepti obiter opinionem attigerunt, ut vidimus. His omnia alia vid bis apud sequaces communis opinionis, sic eam appellamus, quae a Francis deducit originem , tametsi & haec suas patiatur dissicultates. Denique nullus omnium istorum quantumvis dicendi es ent Geneographi probavit intentum, sed eandem lyram diversimode pererrarunt affirmando quod Perleones venerint in Germaniam exules, quod postremam stirpis Habs purgicae unus eorum duxerit in uxorem, sed nullo scripto antiquo, nullo monumento id probarunt.
Pisi leonisarum Secundum Fundamentum e enitur.
Tm debile pro hac opinione praebent fundamentum membranae vel res, ut id ipsi Pierleonistae fateri cogantur. Lequilaeus clare et Instrumen- Lequit dara, quae Staseriam adducit ae Radolphi Epistolas, non adeo comiscum, ut alia enseum ri tati ab illo, quem irae profers minime admiserint. Ejus conjecturae ae wrisimili res per- Ο suadentyane historicam veritatem semper eam fundandam, usi aliud nobis certias nequa-Pam occurrit ,Itati esupponit. Artamen non semper hastationes omnino tollunt, ita ut nonpossis aliquis υκ eas βωere, vel impugnare. Quare stamentum Diplomatis, in quo Rudolphus Habspurgicus nondum Caesar, majores suos recenset, patrem, avum & proavum; non concludit, quod plures majores in Germania non habuerit, quia plures non enumerat. Quae enim haec consequentia e Non est leo, ergo est asinus. Petrus non currit, ergo sedet. Ioannes non affirmat lucere solem, ergo negat. Ridicula plane argumentandi ratio. Luitastitas II. Comes Habjurgicus quem alii Ludfridi I. alii Luithardi filium agnoscunt, in suo diplomate quod dedit Coenobio S. Trudberti, inquit: quidquid per chartam traditionis donatum fuit ab antecessoritas meis Otisserto videlicet quiliam ector Dispretiosissimi Mari is, Ramberto, eaeterisquefialibus &c. nunquid ergo