장음표시 사용
311쪽
ra Regna. Ostendant his paria alij Reges. & verebuntur scriptores addere vocem A faximus ad nomen Regum Hispanorum. Sed nihil dubius de hac magnitudinis eminentia Joannes Sol canus, in opere de Indiarum jure sile inscripsit: D. milippo IZ. His aniarum O lndiarum Rpsi optimo, M λ- o ideKωuia i niumseria sentu obeuntis uis Regionum Imperator emper Auguso quem mox etiam appellavit. Regum omnium quossol unquam sexit Iugusi uis aententissimum. Similiter Augustinus Barbarosa operi de jure Alesiastico universio tui a MLugduni in Galliis impresso cum privilegiis urbani VIII. Pontis Max. & Lu voviei XIII. Regis Galliae praefixit hunc titulum: Philippo IZ Rem Catholis Hispaniarum O ladiarum Regi invictissimo S. R. I. gladio, et peoqvie Maximo, misi δε-
femori acerrimo, inconcusso verae Religionis fundamento, RE GuMMAxi Mo. A dedit justi Lipsij Belgicae Suada: oraculum: qui ait Datam Odemissam e coel a- xim piis milium Abblaeam ad Imperia terrarum. Deinde alloquens Philippum IV. Aoeso condito M uit, qui ina risi re autkefuerit, quam Te fata videmus desis praeis jam datam M Axi Mus REouM , Pater tuus tu Regnas in viroque orie jura reddit, interi ρο novo. Denique insigne est illud Austriacae Domus Elogium apud Casparem Geuartium: Mus ea in Imperii magnitudo or υobtin , ut nullo c..iti, is non momento sel Regiunem aliquam ditiori 6 Mycumpermeet ae sita et, quaean e' to que coeli parte die noebeque volvatur: quod de nullo maximorum imperatorum aut Regum, quotquot olimsuere, velis Uy veryunt, revera dici potes. Quin imo orum, non ita idem regem Errsiarum ad His alliarum Regem bustias mi Fecum hae inferia
ABZ. REGI QUI SOLEM HIBET PRO GALERO. Quod nempe nunquam non
passo in athuarum rame Hispanisae subditorum, L nqueper orbem terrarum Nyrum, vertici lacumlat. Supra omnia est , quod de Carolo V. pronuntiavit putilus Papa III. CIR0 LVo Gyarum ara a I Al ra' quod aliquando me te in c. h. gisse & scripsisse memini. Absit itaque omnis aliorum Regum cum Austriacis Lilio K in. aemulatio: quod res sole clarior eloquitur, nulla tollit invidia. Politi Lemio V. Accedit huic Habspurgo Austriacae potentiae etiam ius natalium in Imperium Orientale. Nam in consesso est i Barbaris violenta manu occupa: M 39 tum, quod jam Balduinus Flander suae familiae asseruerat: Balduini vero Cona stantinopolitant Imperatoris haeredes, extincta proxima cognatione, quis ne sdit fuisse nisi Flandriae Comites & Burgundiae Duces, quibus legitimo haereditatis titulo per Maxi initiani 1. Austriaci cum Maria Burgunda connubium, nunquam postea interrupta serie Habspurgo-Austriaci successerunt. Jam si etiam avulsas alias a Domo Augusta Provincias, ut Helvetiam, Alsatiam, Ηolia die. MAEG.landiam&c. contempleris, satebere jure natalium uni huic Domui deberi, aia Mul' μdeoque hoc jure totum pene Orbem Austriacae Monarchiae subjectum esse. Nolo his immorari, ad alia plOpers.
de Habsurdo Ubiaci Domui tanta potentia
Mammanis momentis expendamus Habspurgo-Austriacam potentiam, si stos Llum considamus, di deprehendemus , uti omnia a parvis initijs in
312쪽
hanc crevisse magnitudinem. Primi Vindonissae & Λltenburgi Comites serae posteritatis selicitati praeluserunt connu bijs, ut verissimum sit illud Poeticum vulgo cani solitum. Bella muni alii, tu flix Asia nube. De Otreberto I. Comite Altenburgico Pie ordius: Har nia Ham 9
adjacent a q-dam locas a virtute Vecutus cR. Inhaereditare materna vitra Ritanum Streicisburgum condidit. Nomen ab ips habet amoenissina Asatiae vallis intuere linia, vulgo intuerechistasi dicta. De ejus filio Babone idem Author: Biaestetis, Bdenhausen, ω Besdorfin Abatia ab Ago conditabisse, aut nomen sum e ras clara H. Id ex Linio desumpsit, qui prior ita opinatus est. De Amprincto Guilli mannus, quem Babonis fratrem fuisse suspicatur potius quam filium: condidisse, ait, Amprangesburgum Rothardum, quem alij Rotheriuia, alij Rubertum nominant, Rotharaburgum. De Ram prechto Hettoberti filio Rothardi vel Ro therij nepote idem Pies ordius ex Ponto Heutero: Possedit quidquid eo tem pore juris & ditionis Habs urgicae erat per Sueviam Alfatiam, Helvetiam,Bris goviam, Ilarcyniam sylvam , in monte Iovis, & alibi, quidquid olim Dux Attico ejusque filia S. Ottilia, di eorum posteri in Aliatia possederunt. Haec dubio procul Oeconomicae fuerunt industriae, quibus institere posteri Gum tramus I. Luithardus, Luilfridus & alij.
H. Guntramus I. in valle Trudpertina Schargensteinam arcem condidit. itfridus ejus nepos, quae possederit pari im haereditate paterna, partim serute sua industria comparata, colligitur ex instrumento dotationis Caenobi j S. Dudperti, in quo haec reseruntur: a monte Samba ubi oritur Minaga cum momtibus collibus, pratis, pastuis, Ilais, vallibus circi as Ortusupradicii minis, θque adsuυium Ne simbach, ex utraqueparte montium o . Deinde post nonnulla ex
rigimiamen, in An. Ovue in Sumamdcim, in Egenesheimo in Suadbois, OmHundusheim os e. Et haec solum ex quibus donatio saeta: coetera vero, quae si- hi&filijs reservavit hic non nominantur. Magnae tamen, jam tunc fuisse potentiae Hab urgicos, vel ex hoc satis colligitur. De Guntramo II. haec rursum habet Re ordius: Ditis m ct opum Hai rgicarum furis haeresfacias Divitis cognomen meruit. Fuit Princeps magni nominis ct potentiae, cujuι limites fuerunt ab Ergista, usque ad lacum Brigantinum, Obiscvstra in Her Manil,sam, indeq;
in Helveticorum interiores agros, quos hodie confoederatae civitates He istica obtinent.
Et at ibi eum nominat: Alyatiae re Brisiacae Lanstravium, Norctgoviae, Grumiae o Ergistae Principem. Vereor ut ille titulus I andgravij anticipatus sit in Gu
tramos quia posterioribus annis videntur hae nomen laturae excogitatae,& somte Adelbertus Rudolphi I. proavus primus eo honore ab Imperatoribus auctus est, uti videtur ex diplomatis colligi. Quanquam meherus & cum eo Meifer asserant hunc titulum pridem Hunifrido Comiti attributum suisse. III. Guntramo successsit filius Berio seu Landolus, qui opes plurimum am
acit, ut ejus deinde fili j Landolus alter & Rapato divisa haereditate Principibus
313쪽
pares viderentur, imo Landoli filius Benholdus Zaringa condita, etiam Ducis titulum in nepote Berthoido consequeretur. Qui etiam Dux Carinthiae designatus, pro carinthia alia in compensationem dominia accepit. Nam ex Uxoris dote Alemanniae Dux & Comes Rhynses densis factus cum adversarium haberet Frideri cum Suevum, Caesaris arbitrio, illas partes Allemanniae obtinuit, quae ad Rhenum, Ilarcyniae, Turgoviae, Nechargoviae, Morti no- viae erant, in primis Praesecturam Tigurinam,& quidquid in ea juris &advocationis Imperialis esset, quae tam ipse quam posteri possiderent. Tunc etiam Zaringiae Dux nominatus ad posteros nomen transmisit. Rapatonis abnepos Albertus Dives, de quo certo constet, ex sigillo se I .and gravium Alsatiae nominavit, qui etiam multas per Ithae Psullendorffensiis connubium possessiones adjecit familiae, pro quibus illi Fridericus Imperator, attribuit Tietecum, Stierum, indorsum & alios vicos. Accesserunt etiam Κiburgensium opes per Richensam Habspurgicam de quibus sese Guillim annus. Fallitur vero Palla- vicinus qui, per HedWigem Rudolphi I. Imperat. matrem accessisse ait Hab-
urgicis Alsatiam, qua pridem ante potiti suntilV. Quae vero & quanta post Rudolphum ad Im peri j thronum evectum
Habspurgo-Austriaci consecuti sint Per matrimonia, longum esset enucleare.
Paucis compleinitur potiora dictas Pallavicinus: Austriam confinesque Principatus Habs purgicae familiae sabethae cum Alberto I. nuptiae conjugarunt. Nata sunt eodem gemella partu Hungariae & Bohemiae regna Alberto IL honorifico, ex altera Elisabetha Sigismundi Caesaris filia, ancillantibus magnae duorum regnorum Soboli Lusatia, Silesia, Moravia, alijsque opulentillimis Provincijs. Eadem nuptiali jure renata sunt Ferdinando I. Cael iri ex Anna Uladisiai Hungariae, & Bohemiae Regis filia. Burgundia septendecim Provincijs Belgicis stipata cessit Maximiliano L in dotalem haereditatem ex M ria auspicatissimi nominis Caroli Audacis Burgundiae Ducis Principisque Belgarum filiae Hispana Monarchia mortalis apex potentiae, utriusque Solis purpura illustris, ex tot regnorum pondere gravi sceptro potens, terrarum m riumque ambitu, caeli Zonis, imo ipso coelo omniumque stellarum sex Q coronata , in Ioanna Ferdinandi & Babellae catholicorum Regum filia Philippo I. Pulchro nupsit, unico tunc sanguinis Austriaci haeredi. Oriens occidenti,& Atlantici maris Africa litora Americanis, omnisque amplissima per immensa maria Lusitanici nominis potentia uno fuere conjuncta coniugio Caroli V. Maximi cum Habella Emanuelis Portu galliae Regis filia, di sanctissimo titulo maternae dotis Philippo II. quo nihil prudentius, nihil potcntius orbis terr rum vidit,transcripta. Comitatum Ferretanum attulit Alberio Contracto Alberti I. Caesaris filio conjunx postremi Comitis Ferretani filia. Carinthiam ad Imperium devolutam Ludovicus Bavarus Caesar Ottoni Duci Austriae Hab- spurgico, ut liberis suis Austriacos vicinos hac amoris significatione devinciret, concessit. Ratum id habuit postea Carolus IV. Imperator, atque idcirco quod secundis nuptijs sororem ejus Annam into duxissct; ac Austriacos habere amicoν ipse Lellet, ne ex sermula laederis Iglavi ensis, Austriaci Bohermae Regnum
314쪽
Phosphor. P. a cap. 34. s. 3. Horatisian
a Pro egomoni Pars IL Caput VI
Regnum repetentes, bellum aliquando se mortuo, moverent filijs. Eo autem foedere cautum erat, ut si mascula proles in Bohemiae regno deficeret, Aut tria. ci succederent, ut notavit Phosphori Author, Austriam, Styriam, Carniolam, Rudolphus Imperator partim Imperij beneficio post devictum inlocarum earum occupatorem, partim jure sanguinis data filio Alberto Elisabetha Tyro tensi Principe Friderici ultimi Austriae Ducis nepte ex Agnete sorore, obtinuit. Gotitiencs Comitatus jure pignoris& pactorum inter Austriacos, Vltimumq;Goritiae Comitem, coeteris accessit ditionibus. Et haec quidem si humana solum & Politica expendamus; verum altiora sunt tantae felicitatis sundamenta, quae attingemus, capite VII. & sequentibus.
Hii urg Au riaci inter Principes Caroli mini
primogeniti, ct Haeredes. VAria sunt, quae sub haereditatem Magnorum Principum cadunt Regna, Provinciae, opes, nobilitas, tituli, gloria, & universim bona Fortunae; atvero bona animi & virtus, quae a libertate humana pendent nullis testamenti tabulis transcribuntur in filios & nepotes. Elegantius quam verius cecinit vates Lyricus. Rrtes creantar fortibus, ct nis in j encis, in in equas patrum Hirtus. nee i essem feroces Progenerant aquilae columbam. Id ut saepe contingat, in diversum tamen multos trahit, vel educatio, vel libertas, vel etiam error quidam naturae, Ut potius canere liceat, quod in toto univeris videmus: Sunt bona mixta malis,sum mala mixta bonis. Neque tamen Spartiano assentior, qui ad Diocletianum scribens vitam S veri Imperatoris, aiebat: Neminem prope magnorara inrorum optimum Θυtsi filium reliqui s. Denique set sine liberis viri interierunt, aut tales habuerum pler', ut melias fuerit de rebus tamaris sine posteritate discedere. Adjecit exempla Rom uti,
Numae Pompili j, Camilli, qui nihil liberorum reliquerunt; Iuli j Caesaris, Oct
inani Augusti, Traiani &c sed neque hoc ubique & semper verum est. Exemplis aliis, alia possunt subrui. De Austriacis sequenti capite ostendemus frusereari fortibus, & virtutem avitam in iis non defecisse, verum crevisse. Hic de regnorum, Provinciarum, titulorum avitae nobilitatis & gloriae haereddate inquiurimus, quam manis, ste ex antecedentibus adstruimus in Habs purgo-Austri cam domum a Caria Magno legitime, & prae alijs omnibus mundi Principum familijs influxisse. Praecipuae nunc in Europa semiliae sunt Regum Galliae; Angliae, Daniae, Sueciae, Poloniae, Ducum Lotharingiae, MVariae, Saxoniae, Florentiae, Mantuae&c. nulla de primatu cum Habs purgo-Αustriacis concer-set, nulla praetendit originis a Carolo Magno prioritatem praeterquam Galliae Regum. Dissilired by Corale
315쪽
Regum, nescio an ipsorum mei ambitione Principum, an scriptorum audacia, quibus redundat Gallia inquietorum ferax ingeniorum. Dissimulant pij nostri Principes, vel quia ab omni procul ambitione remoti, vel quia sua steti virtute caniculos latrantes, ut molossi despiciunt. Ipsis nihilominus conniventibus fideles vasalli obviam subinde eunt adversis conatibus , & calamos
contra calamoS acuunt. Sic contra Arrctyum Alexander Patritius, contra GL
sanum, Dominicum, Muchetium,& alios Chissietius, & pauculi Anonymi. Pridem ego jactari audivi, quae rebar indigna resutatione, Reges Galliae, aut satitem pro Regibus ipsorum subditos contendere Imperium Romanum, atq; deo Germanicum Regnum jure,sive nominis, sive natalium deberi Galliae. Sed cum ipsos eorum conatus, & molimina mundo nota animadvertere hoc seculostepius licuit, & volatiles chartas sub fictis aut etiam veris nominibus eo argu mento praegnantes multis posse fieri petram scandali ante me alii prudentet subodorati sint: ego quoque veritatis selius amore impulsus, breviter in mgere statui, & convellere imaginariam illam praetensionem, sive jus errore comceptum.
IL Duo vero sunt potissimum sundamenta,quibus innituntur hodierni Politico-Polemici contendentes Gallorum s egibus jure deberi Germaniam ,&ipsum Romanum Imperium: quorum primum est, quod ipsi sint veri Franci veterum Francorum posteri 2 successores , alterum , quod sint ex sanguine Caroli Magni Imperatoris. De Francis nonnulla diximus su p. parte Ι. cap. r. s. I. hic paucula adijcimus. I. observationem Mucieri, qui ait: CAROLUS MAGNUS Rex Bancorum dicebatur, quod idem erat,asi nominaim fuisset Rex Germaniae ac Galliae. Nam elaram e 'quod eo tempore omnis Gallia Troyalpina, O etiam Germania a montibus Pyrenaeis, Wque in Pannonias Francia dicebatur. Illa, id in Germania Orientalis ; alia id e H Gallica Oeeideatralis, in quo verae Hisor comsensiunt cimes. Quam late vero pateat Germania cui Carolus Magnus imperavit, & quae ad eam sit Galliae proportio , omnes vel modice versati in Geo graphia , norunt. 2. Certum est, quod Francorum regnum prius in Germania inceperit, quis in Gallia, & e Graminia, dilatatum in Galliam , qua ratione Gallia est respectu Germaniae , velut accessorium ad principale. 3. certum est , quod tempore Caroli Magni tam Germani, quam Galli uno nomine appellati sint Franci, eo modo, quo olim Romani quidquid sensim adjecerunt Italiae, sub uno Italiae nomine comprehendebant, & inquilinos Italos appellabant: Unde consequitur, quod Galli solum perparticipationem
sortiti sint nomen Francorum, quod illis postea remansit , & Orientalis Francia sive Germania post interitum Carolingorum, succedentibus in imperio S xonibus, non amplius Francia, sed Germania di pars ejus vicinior Galliae Fram conia nuncupari coepit. III. Ex his considerationibus manifeste sequitur in magno errore Vers ri eos, qui Gallis deberi praetendunt Romanum Imperium, vel Germaniae regnum,cum primus Germauici regni sundator Carolus Magnus Germanus fum
316쪽
jores respiciamus, Merovingi etiam fuerunt Germani, qui German a in Galliam protulerunt regni fines , &c. ac proinde potiori jure Germanis quam Gallis debetur Imperium , si id jure aliquo , & rian electione praetendi posset. Non omittam hic doctissimi Chimeti j animadversionem,
ubi inquit : Hideamus nune abusum, ac temere υindicatum avi h imi diram rem Regni illuserem cum Lade famam. Occidentalem Franciam vigente adhue in illa Caroli Magni posteritate virili arparunt priores Capetini Reges, e sirpe mel oriem Suessica , qui me . Carolo Magno legitime orti erant, nec ullum adidia regnum jus habebam : illi tamen externi licet, O intrusi , nihil in Λα- Ibasia, nibit in Germania possidenres, omnia P rancorum riseralium tam cis quam iatra Rhenum , Germanorumque praeclara facinora , σ erga Ecclesiam merita, nimia licentia, O nulla distisclione βi arrogarunt : obtrudentes emtinuo in C
MEN, cujus ambiguitate fraudifacias est locus t Pontifices decepti, Reges de lusi, Res blicae circumventae. Tam lata enim, O protens Francoravi anesi iis , non spectabat ad Capetinorum sangum , neque ad Franciam Nisam ab ilia
is usurpata nis ex parte duntaxat : eum enim occiduae nanctae Regnum Immistibus Scaedi, D, Ligeri ae Mari Britannico concluderetur, totius Galliae pari rem dimidiam viae esciebat ,' antiqui vero Francorum Regni, quod GermaniaGH-liaque rotis eonstabat, non omni sextam : Unde estot ematum, vi Germania naam majorsim Carolinorum*bs cederet, oceidentalis verὐ Francia minoribus. Quo jure igiturGalli, ut minores, & accessori j volunt ad se trahere Germaniam ma
IV. Robustius argumentum contra praetendentes est ex iure Can nico. Nam ut ait Innocentius Papa III. C. υenerabilem de Electione. Cum ad
eos nempe Electores o nisas quimodi ab solica sede pervenerit, quae
Romanum Imperium in personam Magnissi Caroli . Graecis transtulit in GED MINOS. Supponit ergo ponti sex & Carolum fuisse Germanum ,& Imperium non deberi authoritate Apostolica, nisi Germanis. Concordat Clemem tina: Romani Pristipes, de Iurejurando. Eidem Delesie , quae a Graecis imperium transtulit in GERMINOS. Item c. In die. dist. de consecratione, dicit Gregorius Papa VII. ὰ tempore, quo Teutonicis eoncssum est Regimen, Oe. Ubi. obtervandum,quod nullus Pontificum dicat Imperium translatum esse in Gallos, ne scilicet Galli possent praetendere illud Imperium, licet primus Imper
tor Carolus habuerit sub se non minus Galliam, quam Germaniam e nullus etiam dixit translatum Imperium in Francos, quia vox illa Francus duas di. verses Nationes jam tunc complecteba tur , nimissim Germanos, & Gallos,& erat magis Geneticum nomen i ut igitur tolleretur omnis ambiguitas, dicunt Pontifices Imperium translatum in Germanos , per quod innuunt non esse translatum in duas Nationes sub Francorum nomine comprehensas, ad tollendam omnem discordiam, quae facile oriretur, si duae Nationes jus haberent ad idem Imperium , & designant ipsam vomam lpeciem Germanos , qua Voce excluduntur omnino Galli. Est haec obsietvatio Nauci
317쪽
ri, cuius verba appono : Si in translatione Imperij Gasi uisent expressi, Gem Nau. Lirimani fuissent exclus, quod non erat de mente transserentis : Sitiem saeta fuisses et '' 'e mentio Truncornm, tunc quia Eroncia comprehendetat Galliam simul, ω Ge uianiam, translatio facta fuisset in duo districta regna , O diversarum linguariam, quod nemo laudare pristet, quia fuisset feminarimn discordiarum. Ideo ut tolleretur omnis ambi nitus, translatio facta est in Germavos, ut sic Gallici occidentales Fram eis reris exclyos. Pluribus deinde ostendit non solum Carolum Magnum, sed & filium ejus Lu lovicum, & nepotem Lotharium, & Carolum Crassum vere Germanos fuisse non solum origine, sed & loco natali. Idem firmant Fux ina. pastim Politici suxdorssius. Arumaeus. Simon Pistor. Reinckhing, ε alij, his dic quorum Reinckhing licet heterodoxus allegat tamen C. venerabit me & addu- zita. Ccit plures consevcntias, quae suadeant nonnisi GCrmanos ad Imperi j culmen 2 2, i evehendos. Germanus autem ut idem notatb non solium is est, qui in eorici vol. Germania natus, velum etiam cujus pater Germanus est. arg. l. ad umptis. Lindri s. filiis. f. ad Ruric'. t. prima. f. i. in endem. vel qui vivo avo paterno Gem l: A,ἔ.mano etiam extra Germaniam natus, quia non tam inspicitur locus, in quo an inquis nascitur, quam perlonae, ex quibus naicitur. l. eavi satis in prine. Cod. de ' 'U agrices. O cem . ad coque natus ex Germano , ubicunque nascatur Germanus erit. Bariolom. ad i. i. num. q. f. ad Afunicip. Sic Perdinandus vivo avo paterno in Hispania natus non miniis quam Carolus stater Gandavi in Bel - τhuin sitigio natus, pro Germano habitus fuit. Fridericns V. Imp. licet in Sicilia natus, i. quia tηmen patre Germano, Germanus fuit. Richardus Anglus, di Alphon chron. IN siis Ctistellae Rex ad Imperium vocati fuerunt inusitato exemplo, & necessitate quadam Imperij, sed alter eorum propinquitate Germanos attingebat, alter maternum genus traxit ab Imperatoribus Germanis, ut notavit AZor. Amrinst Et lieet hi Germanis cognati suerint, inflabile tamen, & breve suit eorum Imperium. Vix est enim ulla natio, quae diu serat peregrinum, ut ait Cominaeus. Ex his nunc infirmatur reliticorum advertae partis sundamentum,
quo jactant se esse Francos veterum Francorum posteros. Id enim distinctio ne indige , quod sint Franci quasi per adoptionem, & conjunctionem cum veris Francis, dc accessorij ad principales, aut si ita loqui libet, quod sint natuminores, Germani vet. Primogeniti, & nata majores Vercrum Francorum , di his deberi imperium, non illis. V. Denudato igitur nune illo errore vulgi, qui ex vocis Hanes vel Havom amphibologia , & ambigua significatione natus est i quod illi putent se proprie , di primario Francos i qui per usurpationem nomen retinuerunt, & defacto id usurpant, cum secus se res habeat , & Geta mani vere 2 propre , & primitive sint Franci , alvero Galli per par.
ticipationem , extensionem , communicationem , ac velut adoptionem id nomen conniventibus Germanis obtinuerint ; restat nunc inquirere .
prioritatem Originis a CAROLO MΛGNO inter Habi purgo. Amstriacos , & hodiernae Franciae Reges Capeticos. Et quia sumcienter hactenus probata est origo Habspurg Austriacorum vera, & indubitata a Carolo
318쪽
Mum, videndum nunc utrum etiam Capetici aliqua ratione suam Originem repetere possint ab eodem Carolo Magno ,& utra istarum nunc regnantium familiarum merito sibi vendicare valeat titulum Primogenitoriam, vel Major natu Caroli Magni: id quod potiori ex pane inquiremus adducendo scriptores Gallos. f. IV.
De Origine Hugionis Capeti variae opiniones.
AB Hugone Capeto, qui extincta familia Carolingorum , primus Regnum
occidentalis Franciae obtinuit, orti sunt succetares in Regno valesij,&nunc regnantes Borhonij, unde vero ipse Hugo habuerit originem, procedit quaestio, varica varijs agitata, & commentis arbitrariis potius, quam selidis vciritatibus innixa. Theodoricus Pie ordius, haud dubie edoctus a scriptorum spora. in bus Gallis, quorum plures in suo Stemmate Austriaco allegat, deducere co-λi.e. natur Capeti nos a Ducibus Mosellanis per Martinum Mosellanum filium S.Clodulphi, nepotem S. Amulphi. Hoc si probari posset, Capeti ni ab ea.dem radice cum Habspurgo-Αustriacis pullularent. Eandem opinionem amplexus in Joseph Texera, in Exegesi quam in gratiam Henrici IV. Navarrici GVara in Regis Francita conscripsit. Ponamus eius Schema.
Hugonis Capeti, ad maentem Texerae, I Besori,
Chlotarius Magnus Rex Francorum. Blithildis Uxor Ansberti Senatotis Rci. mani Ducis Mosellani. Arnoaldus Dux Mosellanus. S. Arnulphvs Dux Mosellanus.
S. Clodulphvs Dux Mosellanus. Ansigitus Dux Mosellanus. Uxor S. Beg. ga haeres Brabantiae. l - . . l . Martinus Dux Mosellanus. Pipinus Dux Brabantiae,com. Heristallus. Childebrandus Dux. Uxor Garolusinitellus Dux Mabanuae. Beatrix Habspumica.
TheodoricusSaxon. Gubemator. Pipinus Rex Francorum.
Robertus I. Comes Andium. Carolus Magnus Impetrator 2 a quo - . - . deinde Habs purgici. Robertus II. Comes Andium. Hugo magnus Comes Patisiorum. Hugo Capetus Rex Francorum.
319쪽
Praerogatima IV. S. IV Heroditas Caroia Magini.
Ili hoc Schemate primo etiamsi esset sincerum & veritati consorme nihil tamen Capeti ni participarent de sanguine Caroli Magni, sed 1blum de sanguine Merouingorum di majorum Caroli Magni: & primo non per primogenitum, sed secundo genitum S. Arnolphi orirentur, haberentque nihilominus adhuc Habspurgici prae illis jus primogeniturae. a. Si verum esset hoc Schema, prius nihilominus Habspurgici interii fuissent stirpi Merovingse petBeatricem nuptam Childebrando: adeoquc non tam a Merovingis quam propius ab Hablpurgicis descenderent Capetini. 3. Non est certum, quod S. Clo-dulphus genuerit filium, quia non desunt authores, qui putent c ibemvixisse usque ad Episcopatum. Ait tamen Chit letius, quoὸ in Granicis quisug- Chisset indam ω Genealogiis μάνδB me talptas S. Amolyhodius dicatur genuisse Mam hir L .linum Ducem, sed quod Martinus hic fuerit parcns Childebrandi, apud anti i*k nquos non reperitur. Et bene arguit idem Chii fletius ex Fredegari Schol stico, qui jussu hujus Childebrandi Ducis scripsit Chronicon, & narrat in eo de caede Martini , nuspiam tamen asserit eum Hilla parentem Childebrandi, qnod non suisset praetermissurus, si ita se res habuisset. 4. Quod fuerit Childebrandi filius Theodoricus, quem Carolus Magnus fertur Saxoniae Gubernatorem constituisse, nec pinspordius probat, nec et exera, nec forte probari potest. Cetate recentiores Galli ipsi met de hoc Theodorico silent, & alia via conantur a Me. rovingis, & Childebrando stemma Capeticum deducere, ut mox videbimus. Denique in contrarium sunt multa, quae infra promemus, quod Hugo Capetus fuerit vir Saxonici generis, non ex genere Francorum. Atque ita haec orb. go non potest subsistere. III. Aliter indagant, & moliuntur ostendere originem Capeticam Ioamnes Bouchetius, & M. Ant. Dominicus Galli, qui sic disponunt.
S. Arnulphvs Dux Mosellanus. i. Ansi sus Dux grabantiae. 2. Pip nus Heristallus Dux Mabantiae.
3. Carolus vinellus Dux Brabantiae. Childebrandas Dux & Comes.
Pipinus Brevis Rex Francorum. Carolus Magnus Imperator, &successores a quibus aliae familiae. Ni lungus Comes Madfiacenss. Theodebertus Comes Mad iacensis. c. Robertus I. Maior Domus lapita Regis Aquitaniae Comes. . Robertus II. Fortis Comes Andegavensis. s. Robertus Rex Francorum.
si. Hugo magnus Comes Parisiorum.1 o. Hugo Capetus Rex Francorum.
320쪽
In hoc Schemate, quod secure Chimetius commentitium pronuntiat,
occurrit I. quod jam Childebrandus ponatur filius Pipini Heristalli, qui ab aliis ut supra vidimus credebatu filius lanini Mosellani. a. quod quidem haru deductio quantum ad Childebrandum habeat aliquam speciem probabilitettis, ut paulo post dicemus, sed quantum ad coeteros gradus iterum deficit, ut late probat Chiffletius. 3. quod pari ratione sicuti prior opinio, Capeti nos totum a
Merovingis deducat, non autem a Carolingis; quod advenatur intentioni modernorum, qui cum ArrOyo contendunt. Imperium Romantim esse Gallica Coronae indisulse nexum, O qκωνα illud, velum partem detinent, esse injusos usem
patores,raptores, minia armis Francorum ese repetenda M. Et quidem Imperium
Drancis ita debitam esse ex Caroli MagniJuccessione. Imperium certe si haereditarium esset, non deberet retrotrahi jure haereditatis ad majores Caroli, sed ad posteros & successores ; hac vero ratione Capeti ni si solum ex majoribus Caroli Magni ortum haberent non essent successores Caroli, ac proin de talis Genetis nullo modo illis suffragaretur ad consequendum intentum. Caeterum quod
Childebrandus gradu 3. repositus stiferatur filius Pipini Heristiali habet quidem ut dixi speciem aliquam probabilitatis, sed tantum speciem: Nam adducitur locus ex Fredegario ipsiusmet Childebrandi Historico, ubi loquens de
Carolo Martello ait: at contra nempe Saracenos Avenionem ingressos vir egregius Carolus Dux GermanLvis seis, virum industrium, Childurami in Ducem, eum reliqtiis Dacibus er Gotat ab . si is pandas cum apparatu hostii dirigit o e. Et paucis interjed his iterum ait. praedictum Germanum Dum campiaribus Dacibus . Sed circa hunc locum a lucriendum est primo, quod Fredegarius Chronicon suum finierit illis verbis: opitulante Chriso Rege Regum m Domino Dominorum. Quibus subjunxit more Chronographorum ejus ae talis supputationem annorum mundi, dc Christi, qua totum opus conclusum est. Postea accesserunt duo additamenta, unum ex codice Nazariano Bibliothecae Palatinae editionis Pithoeanae, alterum ex codice Bavarico: neque constat certo virtam illa
additamenta in quorum priore continentur allegata verba de Childebran sint conseripta ab ipso Fredegario , vel ab aliquo alio , uti plurium authorum operibus accidit. Licci enim primum additamentum incipiat: θ que quia siverius praeterimi ius . non tamen sequitur, quod ipsemet Fredegarius iὸ scripserit, quia antiqui unus ab altero describebant, & addebant, ac finguli volebant suum opus censeri: vel certe qui addebant, voluerunt potius aut ori primo, quam sibi additamenta attribui, praevertim modica & brevia, quale hoc ipsum est. Secundo, liere detur, quod allegata verba sint ipsiusinet Fredegari j, adhuc tamen dubium manet, quo intellectu accipienda sit vox Germanus, p sertim cum in eodem additamento legatur: Pipinus Dux cum atauriculostio Hilddbrando Duce M. quod sonat eum fuisse fiatrem matris Pipini Brevis , adeoque solum affinem Caroli Martelli: ac proinde sensum allegatorum supra verborum esse: Carolus Dux Germaniam suae uxoris et iram induserium Childebrandum Ducem cte. Et ita sensit Maetthaeus Zampinius in origine Hu
gonis Capetis licet dicat Chiissetius: Sed sis asse debu/rat Zampinius Italus,