장음표시 사용
331쪽
Authorum testimonia, quod Carois mini progenies mi
scuda penitus extindust, ct ejusanguinem Capetici nullo modo
CFrtum est l. quod nec Hugonis Capeti successores ab eo propagati , necvlli alij Principes hodie florentes possint a Carolo Magno per legitimam masculinam propagationem stemma, & originem suam deducere. Hoc certum pendet ab alio certo, quod scilicet tota stirps mascula Caroli Magni in Ludovico Rege ultimo, & Carolo Duce Lotharingiae, de quibus supra egimus exaruerit, quod probatur plurium authorum suffragiis, licet aliqua supra Par.
te I cap. 22.9. s. infamaverimus.
Ludovico postremis Retibus: ti bis Lolus regale o eu Imperiale sitirum genus re-rniandonem accepit. Et alibi rursum : acuato prioram Regum genere , I eL-xisq; jurgiis coepit orbis novoram Regum paeebub amica reforeficere. Adhuc clarius libro a. ait: f inire tam regnandi, quam imperandi apud Italiam, ct Gallias magnorum Raegum genere, υideliset Lud-iei, nec nouinciariat, ac sei generis caeterorum Regum, protinus minias conjanguinitatis inros utriusque regni contigit δε- venire ΛAnarchiam, nimirum regni Germaniae, & Galliae, unde subnectit: Mortuu igitur Lotharis, ae Ludovico Regibis totius Dranciae regni Lin sitis ineu-bais muni Parisienses Ducis fila, videlicet illius Magni Hrionis, Ore. Erant ergo te itate innyanguinitaris Regibus Saxonum viti , a primo silicet Othone, qui natia ess ex Hugonis Magnisrare. Ex his lucem accipiunt, quae supra ex Helvido retulimus. Saxonibus ergo cognatus erat Hugo Capetus, non Carolingi S.
m Regem , in Memensi eisitate Hugo Dux. Hie defeeit regnum Caroli Magni. Sed quia aliud est deficere regnum, aliud deficere genus, & prosapiam , infra stendit etiam genus Caroli defecisse, uno tantum superilite Arnulpho Rhemensi Archiepiscopo ex concubina filio Lothari j Regis, de quo & Hugone ait: μν autem Rex invidentes nimirum Armipho volens exterminare progeniem Lotha ij nos. Si fuisset ipse Hugo ex origine Caroli Regis , non voluisset illam progeniem exterminare.
Baneis Laudum interiit, seq; progenies Caroli Magni defecit. Hugoflius Hugonis Capetus Rex Erancorum 29. regnatat annis Io. Ecce mani seste asserit progeniem Caroli Magni extinctam, & consequenter supponit .Hugonem suisse alterius diveris stirpis.
floruit, in Chronico Virdunensi clariss me: A mrim Lutario Lud leuollimsuta cedit in primariosere μυentutis obiit, in quo defecitgeneratio Regum ex familia Caroli Magni, ω suce dii ex alia familia Heto Reae. Si ex alia familia, ergo non ex familia Caroli Ma; ni.
332쪽
Praerogativa n. S. VI mereritas Cariosi mini. si
s. Hugo Floriacensu apud Chimetium eadem habet, quae supra retulimus ex minoini Continuatore. Hugo Rex imidebat ei volens exterminare progeniem Chihard Regis. 6. Harbor Genealogiae S. Arnalphi, de Ludovico ultimo Rege : Re mo tuo me liberis, translatum e Hregnum ad Hugonem Capet filium Hadruvidis. r. Author fragmenti historiae Floriacensis: Francorum Regum fecunda δε- sciente linea, Regnum in tertiam est translatum. 8. --ογυitae Ludovici VIII. Regis Franciae : Hugone caputio Comite Parisiensi, Duce Francorum regnum ii adente, translatum est de Genealogia C rolorum in proueviem Comitum Parisensam, qai de genere Saxonum praeesserunt. Et infra ostendit quomodo pater ipsius Phiesippus duxerit Isabellam Plandricam , per quam sanguis Carolinus communicatus est Capetinis, quod nos supra Ostendimus, cum prioritate comm uuicati ejusdem languinis Habspurgo - Au
Balduini mitis Hudimoniae. Nam idem Baldumus processit de progenis Ermeniam discimitissae Namuroiae filiae Caroli Dacis Lotharis ae patrui Ludουki Regis υθLmi de genere Caroli Magnisne haerede de dii, contra quem Hugo Caput ius regnum usurpavit,' reliaπis in carcere mor est, θ' et que ad quem progenies PLpini , O Caroli Magni Imperatoris hi regni pol sate perseveracit. Cum igitur iste Ludovicus in regiae fisccelerit patri, patet regumn in ipse redaciam ad py gentem Caroli Magni. Ecce jam Anno Ia 2 6. quo Author vitae Ludovici VIII. vixit; constabat ipsis Gallis Capeti nos non suisse ortos ex sanguiune Caroli Magni, neque illum sanguinem participasse nisi per taminas in Ludovico V ΙΙΙ. Rege Capetino, nato ex Ii bella Flandrica, quae Nocedebat ab Ermingarde Namurcensi Comitissa Carolinga: cum ante sanc aliquot gradibus Habi purgo -Αustriaei eundem Carolinum sanguinem in suam familiam derivarint, ut late supra ostensum. Frustra proinde laborant moderni a Carolo Magno ipsum Hugonem Capetum deducere, seu masculina serie, seu taminina , nili serte illegitima. 9. Canonicus Nussiensis Author Magni Chronici Belgici Anno 987 . c ιLud icus ultimas de sive Carali Magni viro Amo regnasset in Craneia, veneno ἀsua conjuge Blanchasumpto mortuus e Eadhue adolescens, Oe. Elfe regnam Galliae . Caroli Magni familia psi annos 23 r. adfamiliam amitum Parisiensium transferatur. Supponit has familias fuisse diversas.
I o. Author antiqua. membranae Floriacensis : cum retulisset mortem
Lothatij Regis : Cui buccelsit Ludovicus filius ejus , hujus presepiae Regalis Rex
estimus. Ergo qui successerunt Reges fuerunt alterius distinetae prosapiae.
ii. Rigordus ingestis Philippi Regis dicti Augusti: Carians simplexn
nuit Ludουicum, qui Lothariavi, qui Ludoυicum bHur Regalis prosapiae ultimum. Non ergo ex hac prosapia C*petus. I a. milhelmus de Nautaco , qui sioruit Anno I Oo. Balduimus Comes Hononiae processit de progenis Ermengardis Comisisse Namureiae, filiae Caroli
. a Rigord daeest Phili p. ψilhelm. Nangiae in
333쪽
Dacis Lethardi a ,patrui Ludovici Rgis vltimi de gen re Carali Mavi. Si vitimus ipse, non igitur ad hoc genus spectat Hugo Capucius. I 3. Geminius Nisue rimo, vel Tilberiensis Anglus floruit sub Otthone IV. Imperatore: Lotharissuccessi Ludmicus: Reges de familia Caroli Afecerunt. Ergo qui successerunt, non fuerunt de familia Caroli. I 4. Chronismi Laurishemiense e de Carolis agens : In horunt Caruorum decessu in utriusq; regni Uigio, Carolorum siti cel progenies facta enide medio. Quid clarius 8 non regnare solum desierunt tunc Carolingi, sed eorum etiam progenies defecit. νIs . GuMο de Basiochijs apud Albericum: Bis Dach in regno Branche mutata regali seriest tertio Regum nova succeio de ingonis Ma vi progenie. Navi tamd ei primo P inm Caroli Magni pater Ueeptro amomit hia redes: Secundo Dux Hugo Caroli Magni S lem extirpavit. regni suis, quod ibi juris generi confrinavit. Ergo diversum Caroli, diversum Hugonis genus.16. seamus 'erim Abbas S. Bertini: Huravera Capet more patrumsustra
odio motas antiquo,genus Caroli Magni cupieris eradere de regno Hanco rem , contia Regem Carolum, nec dum tamen coronatum rebellavit. Si genus Caroli voluit eradere , non suit ex eodem genere.
Ir. sinuato Gemmetirensis alia phrasi : Hago a ullam genere Carali Atigni eius e r in Regem saper Francos. I 8. AEthor vitae S. Genulphi, enarrata morte Ludovici V. Regis: Ita Francora secunda Asciente linea, Regnum in tertiam eK translatum : in qua quia dem primim extitit Robertus, qui . Careso minore inrefectus est. Tertia linea non est secunda.
I9. ritiar Historiae Hezeliaeenses, agens de Ludovico VII. Rege: Hies Ludovicus nolius Ludovici, qui cognominatus en Grassus siti Philippi, filii H n-rici soli Roberti,silii Hugonis Capitonis, qui primus Rex extitit , pos defciam G malogiae Carali. Clara haec sunt. 2o. Robertus tibFdorrasis in Syllabo Regum Franciae Odoni Regi addit: hic Histia, similiter Roberto,&Rodulpho: hie alienus, tandem ait: Cares,s Frater Lotha'. Ps hanc translatum eis regnum s nimirum ad alienos, &diversos a Carolingis. 2I. Edmundus Dirueνα, Secretarius Philippi Boni Ducis Burgundi aer
Hugo Rex cupiens eradere de regno Arancoram omnegenus Caroli Ducis, collaeis concilis mυrbe Meuiens,fecit degradiare Amulptam consobrinum ejus, natum ex eone bina. Si Hugo fuisset ex eodem genere, Volens eradere omne genus Caroli Ducis , debuisset etiam se eradere. 22. Robarim Gagum agens de Ludovico VIII. Hunc tradunt a tiarer Cariat Magni genus in Reges Drancos per matris cognationem retuli se,crgo non priores Ludovico VIII. .23. Nicuam Gillim de Ermingarde Comitissa Namurci: Ex illa in Dan eia reno i afui irps Caroli Magni. Et rursum agens de Ludovico VIII. Inhoe Rege redijt linea Cariat Magni, quaeper septemgenerationes defecerat ὰ tempore Hugonis
334쪽
'inrogat. Vae S. n. Haereditas Caroli mini.
gonis caper j Hr g nis Magni mitis Parisensis. Ergo Hugo ipse Capetus non
fuit de linoa Caroli Magni ne quidem scDminina. 24. Inranci a Belgior sim de Isubella Hannoniar Rr istam Ludamicitii VII di S. Ludovicus dicuntur orti 1se Uanguine Caroli Magni. Et alibi: Rexnum Dranciae extrasirpem Caroli M. ingenus Hugonis Magni translatum fuit. Esse extra stirpem non est esse ejusdsm llirpis. 2ς. Xuthor Genealogiae Ducum Brahantiae: Resellavit contra Carolum m- Hxv comes Parisiensis dictas Chant, esus auraeelseres malitiωὸ conatis pefue- 'rant nosviam Carui Magni regno F ramorum ex haereditare. Si fuissent ejusdem prol.ipiae non fuissent conati eam ex haereditare. 26. Gusieram Abias Novigentensis, de Anselino, qui Carolum Regem prodid t: Damixtim suum Regem, innocentem puerum νυ acramenta fideliratis ρrα- 'ba rati tria dis: re in extermis genus Magni Caroli jum Genealogiae transfudit, quia fuci: ues dii Cana Dominicae patravis. Quando audis externumgenus, MCaroli Magni genere comtare non potes. 27. Abdi Sylvius, qui ante 4Oo. annos scripsit: Uncias rei Hugo Dax in Regem: ct hic defecit progenies Caroli Magni. iacmpe ante Hugonem. 23. Baptista Pluti a in vitis Pontificum : hi Lucυico Locari' filio genus 'Caroli Magni desci rat ' rgvuinquo illud ad Hugonem Dacivi cognomento Caputium venerat. Supponit Capetij diversum genus. 29. Ii rnores Rosire Iidem intellexit cum dixit: Caresina stirps Vchuy de regno Arociae, O Grues Euri ensis arripuit rigarum. Supponit Comitem P risiensem fuisse stirpis ali nau i Carolo Magno.3O. Ire latius Sco. INOrimbergentis ante se uiseculum. Ludovicus IT. ejus nominis Francoram Dubitatus ex Carui Magni genere ere. 3I. Iaanuera L γύς coaetaneus Λbbatis Trithemii: .La--ο post tres amfnos Reen Dis ire liberis do iuncto, te inaraque tu eo linea Cariat Ma vi, quantum ad Regnum Drancis, oec. usurpat iterum reguum Arancorum Hvo Capetus. Uti 'alterius lincae quam Curiat Magni. 2. M. Miuor. Abestico: de Ludovico ultimo agens. In Ludorico L ithard fidis, Caroli Magni gins desecerat, regnumque ad Hugonem Uemrat, cognomemto C nimis. Et paulo in fra de Capeti filio Roberto: Ruenus primus sonis anisas Gasiorum Ocoete a sed gentium studia de Caroli Magni stirpe ud nomitatem sugem ris traxit. Et coeperant non torum no in in regno grnus patijed -υοrum etiam vinares mirari. Vides expresse adstrui diversum genus.
3 issianus M seris, in multiplici sua Chroni eorum historia r D
seMA ID J vico parruus jus Carolus dAclat Iaccederer Sed Hugo Capetus tames parisiorum et si Navit regnum. Et bis primus . sirpe Cariat Magni alienus e . quam sirpem cures seni omnino aliam suduit. Nihil clarius dici potuit, quam a stirpe Caroli Magni silenus. . i3ψ- PaulHAEnilius Regum Franciae historicus : Ludmicas Lothard Llias visimus,qui ex cognatiane Caroli Magni regiam nomen giserit, o paulo infra:
335쪽
Ita tertia emma infula locatur. Non igitur stemma Caroli, & Capetici ne quidem ex agnatione Caroli Magni censendi iunt. 3S. Jumnta Mentinus Boiorum historicus e Ducaries Caroli Magni, granno Germa De Imperio decertar, Celtarum quoque regno excluse eq. De origine vero Hugonis ibidem habet: Hus nepos exsorore imperatoris intonis l. paternam quoq; originem ex Saxonica trahens. Clarillimum hoc est. 36. Raphael Glaterranus in sua Geographia: Ludovicus postremussane in Carui si illa,cui deinde Hugonem Capetum tanquam tertij generis caput s.ccessorem subi jcit. .
37. Joannes ratius Gallus scriptor : Ludovicus Rex generis Caraii Asagnio Bancorum riseremus. Et de Capeto ait: Tertium Regum Brancorum genus,quia usque adnosra tempora regluat. 38. Joannes Bodinus clarisi me ad propositum: Hago Capetas intermortua Caroli Magnisive, cum Praefectus Praetoris opibus O gratia plurimum oleret, Carolum Lotharietiae Ducem, qui unus cum Orthone is ex Caroli Magni nepotibus re-
sabai, de imperio dejecit. 39. Claudius Εοuchettus Gallus scriptor, de Ludovico ait: In i o di fecerunt Reges Francorum exstemmate Carolino.
o. Joannesia Aillet Gallus scriptor: Lad leus estima uisseminatis cmulmi, quia non duravit nisi ducentos triginta quinque amos. At domus Austria. ca, ex quo solu ni ad Imperium evecta est, jam quadringentos. 4I. Si banus Pasichasius , antiquitatum Franci te explorator diligens. Hugo tapetus eoronam Franciae, ex familia Caroli Mamni advisos transtulis. Deinde ilia. iv c Ostendit Cum ex Saxonico genere oriundum suisse. ap.rittit. 42. Bemardus L Haillan: Revnum Franciae a seminate Caroli Magnidia fractum emo istumum semina translatum. Audis novum stemma': ἀά'' 43. Gilbertus Genebrardus in sua Chronologia. Carolini etiam is Monaminiam perdiderunt, ct in alienam familiam Hugonis Capeti transenserunt. Audis iterum alienam a Carolo Magno familiam e Mi h uλει ψ . Michael Nautiarus in sua Monarchia: Ultimus Regiam Dave, dege
nersissima religibis aque Carali Mavii sirpe, Ludovicus hujus nominis quintus
it fuit. Et sequent. cap. inducit Hugonem Capetum, velut primum rem Regum tertiae radicis, atquepro a M. -. - qS. Joannes de Serres, etiam Gallus scriptor: in progenies Aharamundi,
quae Romanos pepulerat,ὰ P inopia fuit, ita Hugo progeniem Pipini expulit. Quid enim ad Osend n n Legitimum Regem fuisse Capetum juvit, quod ex anguine Ca
roli Magni ex parte Matris Alondoliae intonis Ducis Sociniae=Imperatoris procreatus dieitur Z Nam pia consideratione illa uon fuit esse eae stirpe Caroli Magni, quae citra talium in Lud ico I g. AEnyphisilio, defecerat. 46. Iacobus Monus hujus seculi scriptor: Obiit Lud icus Carolla Mon Rex itiinuone liberis. Hugo Captius fortunae viribus O mortalis iudijssiverior
Carolo Lotharingo emas primas Gallus Gallorum Rex. Hic origine Gallum suisse
336쪽
fuisse vult, non Franc Germanum quales erant omnes Carolingi, ac proinde fatetur eum fuisse divertastirpis. Q. Scipio da Pleiae etiam Gallus : Ecesseeundin vires, quis in Drancisumdamentaleam Manarchiasuae legem insegere, Regis ceptrum ex mansim nariatam Iuccessorum in extraneos transferendo. Ergo Hum Capetus fuit extraneus.
48. Dionburi Petavius, in historiis vetiatissimus: Postremm e Cariauenere Ludovicistimarii filius. In re carta progenies, ae secanda Regum Dinilia des'. Et alibi dixerat: Nihil eum Caiat flemmate commune capetus habuit. Posset ne clarius loqui ZM. Panrim Massonus Regius Annalium Francorum scriptor de Hugone Capeto: Hugo maternum gensa ad Otthonem caesarem referebat, frore ipsius genituF, patre natus HAgone, avi Ruerto, esus Majores recensere ne Glaber quidemissoricus potuit. Et alibi ait : Regium bonorem is extranei familiam fasse illatum S . AMOB HEnriacensentariatis conatatarii posset asi Generis octoribus diu possessumsibi vendicare Imperiam:sed ejus luntas nullum fortitur lecZum. Nam Branci primates eo relicto, ad Hugonem, qai Ducatum Franci irenue tum gubere bat, Magni Assius Hugonis filium .se confrenies, eum Notiiom Missubsimam regio. Si Carolus conabatur ad sui Genera auctores reducere imperium, ergo alterius
generis fuit Hugo Capetus. ς I. Gisargus Haillanus in Hugone : Ita regnum Banctae . Impe Carali Magni distraeum, O iv NOVUMG E NI IS translatum'it. S, Ioannes Hage am in Genealogia seu Lilieto Francico deducit Hugonis Capeti originem a Widehindo Saxoniae Duce, unde supponit non fiuLse de stirpe Caroli Magni: imo tradit expresse, quod mortuo LLdovico postrem. Rege Carolingo, patruum Carolum excluserit, ceperit. & in carcere e tinxerit.
n. Petrus asinus in Chronico Minensi eodem modo a mi dehindo ortum asserit Hugonem Capetum: allegatur ab Hagelgans, vixit anno IS89.s 4. Allegat etiam idem Hagelgans Fabriciam quendam, quem puto eundem illum es, qui scripsit de originibus Saxonicis allegatus a Balbino. Plures alij huc spectarent, qui disertis verbis Hugonem Capetum vel ejus Muum appellant virum Saxonici generis. s. Didaeas Lequile agens de Francorum Regum Genealogia, in fine Carolingorum ait: prosapia tot Regibas ct Caesaribus incinita sub Ioanne XC. Pontificatus sui anno 3. e γαό anno 4. Ottonu Ith. Imp. postquam duraυerat annis
23I. extincta est. ς6. δε-es Lucidus apud Lequilaeum: Carolus Dux eertans eum Hugone, quarto tandem anno moritur, finem baluerunt Reges ex genere Caria Magni'. ergo Reges Capetini non fuerunt ex genere Caroli Magni.S7. Hieronymus Hemringes adturus de Capeticis ponit titulum: Regum Gastia υdHanciae Lamilia tertia Mistinoa & deducit Capeticos a Uidckindo Saxonum Duce, quem constat alienum fuisse a Carolinga prosapia.
S8. m gaetus Lauius cum de Lothario conditore Lotharingiae agk:
337쪽
Crassi mr repudiara Igitima conjuge Thirepres, Imal tradam estneubinams peringi x se. Unde Hugo illi pro fit, qui Galliam in serat me. quain etiam Caroli Magui sirpe deficiente, usu captam retinuit, atque ad posti stranfindit, quem Dulgus CBronicorum Hugonem Sch Marium incat Oe.s9. sannes tas iiiviusin intone' III. Imp. Ludovicus Lotbar filius amnum omπλο unum regnavis, ultimus ex agratione Caroli Magni e . Ita te, tis msemma in solio Acatur regio Hanc0rum.
6o. Claudat hoc agmen, qui primum locum meretur antiquitate ac fide. Dico Rhemensis Archiepiscopus, coaetaneus avo Hugonis Capeti, quives maxime scire potenat, ex quo genus traxerint Odo, & Robertus Reges filij Roberti sortis,quorum Odonem ipse invitus Regem suscepisse se profitetur coram Arnulpho Imperatore, & dicit de Odone: qui ab stirpe Regia existim alienus, Regali Tyrannice abuses fuerit potestate. quae saepius alijs verbis repetit. H. Ex relatis Sexaginta aut horum testimonijs liquet stemma Caroli Magni masculinum omnino exaruisse,ac proinde neci Capetinos nec alios Principes gloriari posse de successione legitima a Carolo Magno per masculinain propaginem. Liquet secundo Hura nem Capetum totaliter ad mentem ain thorum allegatorum sere omnium alienum Q issedc extrandum a stirpe& singuine Caroli Mpgni: planeque in cassum laboretre aliquos Recentiores Asse tores Gallicos, qui conantur Capetinos a Carolo Magno sive masculina sivescemininaserie derivare, antequam ut dictum Ilabella Hannonia Philippo Regi Franciae parcret Ludovicum VIII. in quo per matrem insertum est stirpi Capeticae stemma Carolinum. Sed hactenus quaerebamus soldm de maioribus ipsius Hugonis Capeti, an ipse a Carolo Magno aliqua ratione processeri π& ostensum est 6o. aut horum is,ffragio quod nullo modo, nisi quod unus vel alter insinuet ratione matris, quae putatur ab Arnulpho Imperatore originem suam repetijsse: putatur inquam, sed nondum certum vel probatum est. Interim vero, certum & probatum supra est, quod Habspurgo-Austriaci longe ante Philippum &Ludovicum VIII. Francum eodem sanguine sint delii uti, adeoque si ita loqui licet) hodie Austriaci dicendi sint Caroli Mnthi Primoge niti, inter Principes hodiernos totius orbis. De Arnulpho extat stagmentum veteris Chroni. i Regum Francorum in Bibliotheca Caesarea, quod nuper edidit Petrus Lambecius, ubi haec habentur : Ad υltimum rerum Imperium ad Vsiis Arnulphtim iuin caro aimi Regis delatum AE: in quo innia o IN Tatore ς rosa nullium Regum ae Imperatorum Genealogia , ineipiens οῦ S. Arnklpho finem bibuit. Et post pauca interjecta : Mortuo Amul O Ludovicus putr ejusflius iis ravit quatuor annos, cui Conratas deficientes edim Imperaram stirpendiis Franeorum, quaUυis non de eodemsemmate ortus,felicitersuccessit- Si ergo in Arnulphodi Ludovico ejus filio etiam notha dc illegitima Caroli propago defecit, quomodo ab ipso Amulpho descendisset mater Hugonis Capeti t Quanquam de impuri sanguinis participatione, nihil nobis laborandum est, cum nec gloriari possint clam, nec sundare intentionem suam. Manet ergo hactenus probo tum Hugonis Capeti genus plane alienum, & extraneum fuisse a stirpe Caroli Ma
338쪽
Magni, neque ipsum & majores ejus vllatenus pertinere ad Carolingos: in posteris tamen id est in Ludovico VIII. Capetitio per Iabellam Hannoniam partiei passe Carolinum sanguinem, sed in eadem praerogativa aliquot gradibus antea praeventos esse ab Habspurg Austriacis, quibus juxta hanc considerationem Primogenituram Cripere non possunt.
In supracensita ferte authorum num. 42. & ς I. idem author per inadvertentium bis positus est, uti etiam num. 37 . & ΑΟ. Ioannes Tillius seu Tillet. pro quibus substituo postquam superiora jam fuerunt impressa seqq. rictor historiae Episeoporum auri dorensum, in Richardo Episcopo: Fuit autem temporibus Regum Lothard umoris, ac Ludovicit j ejus, qui em regnaruliseogeneri λι- seuerunt. Cum ergo post Ludovicum regnaverit Hugo Capetus, non fuit degenere Ludovici. a. Adri ras Aso Aus S. Dareia, ait: Defuncto Rege Lud ita regnavit pro eo Fus ejus Carolus cognomento Disipiens, vel minor. Tune Franci conju antes confra Cariarm msipientem, ejeiunt eum de regno, O Odonem me Aquitaniae in regno elevat erum. I iis Oct fulsitus nimundi Comitu Lemmicensis, re primo in Aquitania Rex ordinatus Hi, M. Et alibi de Carolo postremo stirpis Carolinae: Ag m pro eo accipere υoluit patruus ejus Carolus ,sed nequiυ3t, qtii. Deus judicio suo meliorem elegit,cte. O consensu plarimorum δο Dux Alias in ius Capenas in Regein elevatus ML Excluse patruo supponit Hugonem Capetium fuisse diverasae stirpis. 3. Auctor Chronici S. Maxeatij Malliaemo eodem sensu loquitur : oc linus inlut adus Chrisam, tradidit Carolum. Hugo Dux cumsilium Roberto levam
4. Sigebertus Gerablacensi, non alia suppositione ait : Ludovico Banc
rum Rege mortuo Drancia re num transferre volentitus ad Carolum Dacem fratrem
Lesborij Regis, dum i erranademsbum defert, regDum Francorum Uarpat Hugossim Hugonis Parisiensis. s. Si se idus Presbter in Epitome sua : Ludovicus L. Rex obiit tu i Ca- Mindi avi R es, ct Imperatores defecerant. 6. Accedat Alexander Patritias Armaca s, qui plures citat, sapienter decernens in haec verba: Ius masculinae successionismst Ludovicum L. Carianisam guinis postremum, m Daucianusiquam fuit. Arbor quippe Cariaria ramorum amisnium praeessem, 'Duque adeo radicis extirpatiane morim est. Si esset qui redderet, tremest, qiiivi succe*LMmasiuia reciperet. Et alibi alloquens Armyum : Rides
quan o consentis tum veteres, tum recentiores, Nortim rerum nanescarum Ieripi
res tradant Carolinamprosapiam in Lud leo defecisse ,-regnum ad N 6 RAMSςIRPEM in Hugone iranslatam. C m rei consanissima veritas ita omniam Francorura animia taret, ut luter eos niuit relebrarius, quam tres baiulinas Regum familias regni habenas tenuite. Nonne i ta cantant, O m montibus Pastore; vestri,
iniheli in eis lis dotii in Bibliotheeis, ct Magistri in scholis, usae mutae
pictura in parietibus. Quae ad Omnes secus lentientes, quam nos hactenus deduximus, dicta sunto.
339쪽
Prosecutio matreice. O mulsetur vera Orgo Ormica
Oprivitas Auseriatarum in participatione anga inis
Uid ergo dicemus de majoribus paternis Hugonis Capeti hoe auod traditum est ab Mallioribus antiquioribuλ Albericus agens de Odone& R erto Regibus quorum Robertus avus erat Hugonis Capeti: Hors pateri disus est come, Ros avus FORTIs Marchis DE OENE E SATONuM extra. Ectus, eui Caresus Cakus Comitatum M avensim dederat in beneficium tanquam πη I mybii. Chronicon vetus S. Victoris Parisiensis tradite Ruersum fori , ω qm Sammandi filium Othne Histor, in s Axorus 3. Author vitae Ludovici Pij4st peratoris: Translatum est regnum de Genealogia Caralorum iu progeniem comitum statistensam, γῆ DE G xN E R g SAxo NuM rxesserant. Aimianus Floriacens s loquens de Nota mannis: Obsitisprimo eorumseris eo tibin Rrepertus andegavenssctines S Axo- Nie I GENER is vix, cui per id locorum . Regesumma rerum delegata fuerat. Samis marthani fratres ex chartis S. Martini Turonensis: Roaga To Comiti a dega-υensi STt xv ESAxo uico, θ' minariasvo. Quis vero ille Richardus aminet ulterius divinandum. Quia alij de hoc silent,& Franeiscus uirinus Roberti sortis patrem alium Robertum statuit ex Indiee privilegiorum ejusdem S. Martini Turonensis; sorte eraescriptum Robertus filius R. Unde unus trigit Roberti, alter vero Richardi. Quidquid sit de nomine paterno, de genete& stirpe quaestio est, quam hactenus determinare non potuimus, & vltimo im deetam debemus relinquere cum Glabro Radulpho, Hugonis Capeti sere eo tetaneo , quia ante Hugonis obitum natus fuit. Ut ipse igitur istetur, ita & o Hugonis Capeti genus valdem ante reperitur obstarem. Causam obstu citatis insinuat ipsa appellatio Saxonis, qui illis temporibas Barbari, de genealogijs non igςh--d multum gerunt soliciti. Fuerit sorte ex illis Saxonibus, de qu) bus Sigebertus Gemblacensis: Caresus Imperator omnesnones transalsim morantes in franciaminia. .. yrons dis, petoses est'm astariti dedit. Et Albericus ad eundem annum: Sax vis ita virtute caruisum perdomiti, υt decem millia hominum ex eis cum υoribus o pamul sublatos transtulerit, Oper Galbam e Germaniam mirimoda disi e di. Annia ruH. fribuerit. Similia lege in Annal. Fuldensibus apud Lambecium: Larius M'. ramis Saxones uri; bello ora sisfinibus ex Em in Franctim eiabeat. Similia etiam in Annal. Francorum Monymi apud eundem Lambecium ad an 709. P Ah-1M. terra Annal. Francorum Metenses, de eodem Carolo: Missis exeresiώαυιὰ νη- Mersei partes Saxoniae, tam perfidus illos, qui in mimoti manebam, Ofrequensibin maleficias populum Saxonum ὰ via veritatis orererant, eum mulieribus , infamrgas Deo auxiliantesapienti a distositione de Saxonia per dimersas vias dirigens, finditus exterminarit, θ' per Gallias caeterisque Regiones Regni sui disierst. Idem enarrans Trithemius non solum decem, sed triginta millia Saxonum in Gallias ,& Germaniam translata tradit, ubi de Alphabeto per Carolum invento agit e Datum μι Me 'sem Alpha rum4-ivisis illis, quos Caria in locum triginta milliam ex Saxonia 1 1saleras in Galliam, ρομά via et,
340쪽
Praerogativa VI S. VII Haemitas Caroli M. D
Pain annis triginta pugnans contra Saxanes, i os diadis Mndem, Christi remenit ad
fidem. Heritus enim ne denuo recidisarent icatis queriter ante fecerant, eorum triginta millia trans Rhenum locavit in Galliam cum filiis, O uxoribus, quosferoetores animis fuerat experim. In quorum locum ex Gallis triginta millia similiter in Sax niam transtulit, quos ad aliorum disserentiam M -Galgos, lariter autem Ine -ΗΛ-lennianeupavit, qui hodie e rupto casus Ied mendore Ines ali in mari. Non laboro de numero, sed substantia narrationis eadem est. Adhuc clarius,& distinctius Edmundus Dint. qui ante ducentos annos scripsit: Dum Rex carolingem Edm. nintitem Saxonum potius gladio materiali, qua Frituali adsidem Christianam eo ertis :.set, eos nulla arte Hlpotentia in diu Christiano renerepossct , quin fera sua in M. os asseruia ad gentilitatis rediret errarem, irae depopulo Hamorum visas elegis Catho Beos majores, medios, θ' minores, imo fere aecem millia:Hillas is Samnia transplan- iacit, distribuens iis Messiones O terras,n t --c m latus. canditio requis
bat. Et vice versa consimilem numerum δε populo Saxonum duxit in Hanciam occidem tale Pisus ibidem deterris, possessionibus procidebat, ut sicut Dranci in Saxonia,eam fiam christi euere euerenturi Da villus dAIIDEM No 3ILI BuS SAXONIAE RORE Tus Dux ΑNDEsau ENSIS , pater Regis Odonis O Roberti M. Com. mary um,N OSCITUR DE sCENDISSE, quae omnibus hactenus allatis verosimiliora videntur. Cum enim translatio ista populorum duorum facta sit anso3.& Robertus Fortis occubuerit pugnans contra Nordimannos An. 867. potuit', se adhuc in Saxonia natus este, & in Franciam delatus a parentibus; vel paulo post transmigrationem natus esse in Francia, unde habito respinu ad Pa e res dictus sit vis Saxonis eneris: de cujus majoribus cis in Francia non haberetur notitia; hinc famam, υt genas ejus inante obscurum manserit. Et hujus omnino opinionis fuisse videntur omnes illi,qui Robertum Capeti proavum Saxonici generis suisse tradiderunt, quique ejus Genesim a dehindo Magno S xonum Rege deducere conati sunt, Vt Joannes Tilletus, de serres, Palquier,du Reta, du Haillan, Franciscus Haraeus & alij: quamvis nullus antiquus author hanc Genealogiam tradiderit. Non siluissent profecto coaetanei Hugoni Capeto, & proximi ejus temporis, si tunc similis origo ipsisinet Capetinis nota fuisset. Non puto tamen Robertum Fortem ex humili Hrtuna, dc ignobilibus parentibus ortum, ad Marchionis & Comitis Andegavensis titulos ascendisse, verum ex nobili quidem Saxonum prosapia, sed inter Gallos nondum illustri. egregiis corporis, & animi dotibus sese Regibus probasse, ut primus e suo genere inter Gallos seu Francos occiduos emineret, posterisq; viam sterneret ad thronum Regium. Haec de Hugonis Capeti majoribus maxime probabilia visa sunt. Quae si cum origine & nobilitate Habspurgo-Austriacorum conseram tur, longe isti Capeti nos post se relinquent. II. Veiam Cassanus, Bouchetius, Arroyus hac deductione Capetinae stirpis non sunt contenti, voluntq; non solum a Carolo Magno suos Reges deducere, sed etiam prae aliis principalibus familiis hane praerogativam Capetinae attribuere. Stemmata ab iis producta supra vidimus, & refutavimus. Authoritatibus nonnullis hic satisfacere oportet, quas Pro se allegant. Et