장음표시 사용
281쪽
ad L. s. C. de edict. D. Had. toll. 239
an possessionem. quam vide in glos pro hac cautela in gloss . allegata, iiii a non probant. Vos probate hanc cautelam per hoc argumentum, si test mentum nuncupatiuum inscriptum redactum a notario tribuit beneficium huius I. multo magis, quado coram iudice est redactum in scriptum. Pervenio nunc ad aditionem Francis. Accu' Adduci,sj,quam in libris nostris non habemus, sed re- Fraei sei fert eum hic Bartol. Quaerit autem Franciscus, Aecursit. an inmission et in possessionem requiratur citatio 3 & respondet , quod requiratur citatio saltem generalis. Bariolus hanc quaestionem latius reassumit & distinguit. Au t nemo possidet
bona haereditaria, & tunc non opus est citatione,per textum in l. Cum haeres. ff. de acquir. ha, redit. Vbi tamen textus proprie hoc non probat,sed DD. istic notant, & allegant pro hoc e iam doctrinam Innocent ij in c. proposuit. eX tr. de concess. praebend. Verum nec hoc admodum
ad propositum facit. Aut aliquis est in posses.sione bonorum defuncti, & tunc ille est citanisdus. allegata. meminerint. in D. Vnde vi. item doct. Innocent. cap. Licet epist. de concess.pra
bend. voluit allegare C. licet episcop. depra hendis. in 6. Ex hac doctrina Bartol. apparet, ipsum aliua
sentire, quam Francisc. Hic enim voluit gener Iem tantum fieri debere citationem. Bartol. autem in casu, quando quis possidet, requirit specialem. Mihi videtur dobrina utriusque posse sentctu conciliari & pro hac tres sunt considerandi ca- Vigiij
sus. Primus est, quando nullus est possessor, &tunc Verum est, quod Bart. tradit, nulla Opus es
cecitatione, di dixi supra fatuum esse, qui petit
282쪽
missionem nullo possidente. Secundus, qua do certum est, quod aliquis sit posses ori& tunc ille citandus est,per iura allegata per Bari atque hoc nullam habet difficultatem. Tertius quando non est certum, an quis possideat, vel non,&hoc casu recte dicit Franciscus, generalem faciendam esse citationem, quae fit cotra omnes,qui sua interesse putant,per auth. si omneS. supr. simiuor ab haered. se absti. & fit per edictum seu programma. l. si eod. inst. de remis. pigno Atque haec citatio est utilis, quia si nemo comparet, tuc mittetur in possessioneni. Baldus tamen dicit, quod si ita haeres mittatur, iudicem debere e primere,hanc clausulam, saluo iure possessoris. Quae sententia Baldi est vera, quando generalis illa citatio non praecessit. Nam si praecessit ci t tio,& non comparuit posses r, sibi praeiudic .uit,per t. iij. g. bonorum .is de bonor. possessi nibus. Alias enim quid operaretur ista citatio 3 certe nihil.
Hanc glos diuido in duas partes.In prima d
clarat tex. tripliciter. In secudo opponit.Primbdum tex.dicit,mittendu esse haeredem l in possessionem earum rerum, quae testatoris fuerunt tempore mortis, intelligendum ait tex. de reb. quaru testator fuit dominus. Secundo dicit tex. intelligi debere,fecundum Alderi. non tantum de reb.quaru testator mortis tempore fuit d ns, verum de ijs,quas possedit tantum.Tertio dicit,&hoc secundum Accur. tex. non tantum loqui de reb.quarumdnim seu possessionem testator
habuit,lied etiam de hs,quarum habuit detent
283쪽
Obiter autem hic iuuenes debent scire diis rentiam,' inter possidere, S detinere rem, quae habetur in t .si quis an te. isde acq. possessio. hi enim detinet, non possidet, sed est in possessione:&dicit Iason, haec duo,possidere, t & in possessione esse , differre, quemadmodum dis runt, in studio esse,& studere. Vnde asinus non possidet, sed detinet sellam. Sed redeamus ad text.expositionem. Bart. & communiter dd. tenent ultimam opinionem glossae, sed non respodent ad praecedentes opiniones.Pro prima glo. expositione ad text. nostrum, videtur esse text. noster,dum dicit, quae fuerunt testatoris. Nam genitivi dominium significant, per Bar. in rub. fide ope noui nunciat. Ad hoc respondeo, etia si proprie genitivi inducat dominium,in isti lane secundum sui materiam intelligendi, Vt ibid. dicit Barto. Secunda expositio Alderici, vid licet, in qua dicitur, nostrum text. non tantum loqui de reb.t quarum testator fuit diis, sed etiade ijs, quaru habuit possessione: quia possessor praesumatur dominus. reprobatur per Bart. in I. ii.& glo. in i .cum res. sup. deprob. Tenenda est igitur una cum DD.vltima expositio. In hac secunda parte glossa opponit d.l. in testamento militis. in D. ad i. falcid. v bi dicitur, si defunctus tenuit bona, quae fuerunt mea,& instituit me haeredem, quod ista bona non sine repti tanda in haereditatem. & sic haec t. facit pro prima expositione. sup.data. Alex. Iason &Mo- rni respondent istum textu loqui de eo,quoacon cernit dominium nostrum, no autem de eo, quod concernit possessionem.
284쪽
Haec est praecipua glos l. nostrae, quam diuido secundum Paul.de Cast. inquatuor partes. Pri- ma pars est onauium difficillima, & in ea consi-- stit virtus totius i.& pendent ab ea leges atque 39 Prophetae, in qua tractatur , quis dicaturi ille legit timus detentator, qui impediat, ne haeres in possessionem mittatur dd. hanc variis modis recitant. Ego pro meliore declaratione hac pa tem sub diuido intres particulas. In primare Ouinio fert Accurs sententiam Aronis, qui dicebati Ajonii gitimum detentatorem dici eum, qui haberet titulum, & illum probaret. -- - In secunda recenset opinione Alde. qui dic Aideli bat, illum non legit timum, qui titulum poΩset probare, sed eum, qui similem titulum haberet,ut qui ex posteriore testamento esset scriptus haeres. id quod probabat ex verbis tex. nc stri, ut in glo deinde confirmabat etiam per t. praeced. hic titulo nostro. Vbi filius praeteritus, qui possidebat bona testatoris , dicebat se esse haeredem, & sic habebat titulum, sed nihilomianus ibi scriptus lis res mittitur in possessionem. Opinio tertia particula Accur. qua uis dixerit verti Accurs orem esse Alderici opinione, relabitur ad opianionem Aronis. Bar.in 6.& 7.Col.in Ver. Proc do ulterius, ponit theorica ad hanc prima parte glo.qua csteri dd. secuti,implicatam magis rem reddiderunt. Unde monet Paul. de Cast. ne peristiusmodi diuerticula eamus. Quare breuiter nos rem expediemus. Primo, in eo Aeto, Alde. & omnes conueniaclo unt, quod legit timus modus t hic accipiatur, pro titulo, id est, caussi postidendi. Deinde circa
285쪽
circa principalem articulum habemus duas, ve audivistis, opiniones, Agonis &Alderici,quarumihi altera, Aronis tui delicet, in omnib.vide. itur vera,quod sci licet is,q ut ii t. habeat, luem legitii me & in continenti probet possit impediure haeredem, ne in eius rei possessionem miti tur. Et hanc tripliciter fundo.
Primo probatur ista opinio a sinitii. Nam boneficium huius legis maximam affinitatem ha-.bet, cum pexitione haereditatis & interdicto quorum bonorum. Sed neque petitio haereditatis, neq; interdicium quorum bonorum, datur contra titulo possiden tem,per t. hqreditatis. supra.de petit. haered.&per t. j.is. quorum bon xum. Ergo M.
Deinde probatur ex ipsa ratione, quia cum terque, tam possidens, quam petens, habeat titulum,&scpar sit causia utriusque, potior certe conditio erit possidentis.
Tertio eadem opinio probatur ex euidentia exemplorum &casuum. Respondeamus nuc'
urgumentis ipsius A lde. qui dicebat , quod non piyione sufficeret ad impediendam missionem quilibet ritulus, sed tantum similis titulus,vis quis haberet testamentum nosterius, idque probabat ex verbis tex. nostr.duc itur eum, qui potiora ex legit timis modis ostenderit iura. ad quae respo-deri facillime potest. Nam lex noster non in spe de testam etario tit.loqui tu Sed generaliter de quocunq3. Deinde probabat id ipsum Alde. per i. a. su p. eod. ubi filius praeteritus habebat tituli sed nihilominus scriptus haeres mittcbatur. Verum no erit difficile etia ad hoc respodere, quia filius iste quamuis allegabat tit. tamen nopoterat eu incontinenti probare, ut pergi. illic. i Nam
286쪽
et ιι Viglii Zuichemi Praelectio
Nam ad hoc ut titulo possides impedire possit
missionem,opus est,ut statim probet tit. vii hic secundum Aronem refert glos. unum superest circa hanc Amnis opinione, finge emisse mea Titio i domum,qua ipse mihi nodum tradidit, moritur Titius, ego ingredior domu illam,an possim impedire hqredem, ne in huius domus posscssionem mittatur Dicit Aro, quod sic.Sed hoc non videtur esse verum. Primo enim obstat,ouod dicit Butrig,quod scilicet lipres hoc casu Dispoliatus, unde anteola debeat restitui,per i .si quis ad se fund. in Ladi. Iul. de vi piab.Vel pri.Secundo obstat,quia cum ego ista nidomum sim ingressus,& sic vacante possessio nooccupauerim,videtur quod debeam istam res i- tuere, per t. cum quaerebatur.infunde vi.Tertio videtur obstare I. si ex stipui.is. de acq. possessio. Quarto videtur obstare l. j. 6.1. is quorum legat. ubi si quis legatum occupauerit, sine voluntate haeredis, debet restituere. Breuiter istis non ob- ω stantibus tenenda est Aronis opinio,quam Bal. in s. quaest. Colu .io. dicit esse' communem, pro qua facit generalitas tex. nostri. Restat aut hoc solum,ut respondea iurib. in contrarium nunc alleg. Non obstat igitur,quod dicit Butrig. sp liatum esse eo casu haeredem, ideoque restiti endum; quia resp. secundum Bartol. quod non
sit spoIiatus. Qui enim spoIiatus est, non agit a dipiscend ,sed recuperad possessionis,sed has res, qui agit ex beneficio huius I. agit adipiscendae possessionis, ergo &c. Non obstat d. l.cu in quaerebatur,quia respod. ex Decij sentetia, videlicet si alle tex.loquatur, quando quis scit ad se non pertinere re; secus,siquis habet tit. & sic ad se atinere scit. Simili tex
287쪽
non obstat LI.si ex stipulatione. Quia licet iste
possessor habebat titulum, tamen cum ipse occuparet possessi'nem, non erat illa vacans. Vltimo non cotrariatur l.j. g.j.fiquorum l .Quia
dico diuersum esse in legarario. Nam si sine volutate haeredis possint legatarii Iegata sua occupare,tuc difficile esset haeredi detrahere falcidia,si quado haereditas legatis es et exhausta. Secus est in eo,qui emit,vel alio simili titulo rem nactus est a testatore, inde enim non detrahitur falaidia. Sequitur secunda pars gL in qua Accianelegatem mouet quaestionem,an fideicommissarius tuniuersalis possides h reditatem sit legittimus contradictor In hac parte gi. Accia r. parum sibi costat. Primo enim respodet ad quaestione pra dictam, secudum quosdam, pro parte negativa. Deinde respondet ipse affirmative, & pro hac
parte multa allegat. Postea rursus allegat pro parte negativa. Circa hanc parte Bar. distinguit, dicens, aut fideicommissarius uni irersalis non possidet haereditatem,& sic non potest imp dire haeredem, quo minus mittatur ita possessionem,&sic dicit intelligendam esse.l. filiam se trib.isad Trebell. aut ille fidei comissarius pocsidet,& tunc,aut paratus estibare&legit timus est contradictor,aut non potest probare,&tunc secus Doetores comuniter ad quaestionς,de qua agimus,respodent affirmative, limitando eam duobus modis ex doctrina illa Bar. videlicet,ut Possideat,&probet,sed animaduertendum est, quod istae limitationes proprie non sint limit tiones sia illa duo in omni contradicto rexequiruntur,nihil ergo speciale in fideicommissario.
Csterum ex alus descolliguntur duae limitatio
288쪽
Secundat differentia, qua secundu Alderi c. 47 in glo. ponitur, est, quod beneficiu nostrae l. est Perpetuum; interdictum aut annale. hanc differentiam reprobat Accurs & communiter DD. cum illa reprobatione transeunt.
Tertiam differentiam in glosspositam Bar.diacit sibi videri bonam. Ego puto eam non consistere. Nam is,qui pro haerede,vel pro possessore possidet, non dicitur habere tit. l. pro haerede. T. de petit. haered. deinde etiam, quia beneficium l. nostri non datur contra titulo possidente, vesii pr. in prima parte glos .diximus. Qil artam dd.communiter videntur sequi. Quinta diiserentia est,quod ex beneficio huius l.quis non efficiatur possessor,sed constitu tur tantum in possessione: secus in interdicto. hanc Accur reprobat, sed nihil allegat,&trans eunt ita dd.etiam. Mihi videtur Accur. sentetia, quod scilicet tam ex beneficio huius i. quam ex in terdicto quorum bonoru, quis efficiatur dias, probari per ea, quae tractantur a dd. in l. si finita. S.Iulian .s dedam. infeci.&l.3.g. fi .ffide acq. pos. Vbi quaeritur,an missus t ex primo decreto dica ttur possidere,an vero in possessione esse & distinguntdd.aut ex actione personali mittitur, .& tunc missus nudam tantum possessionem seu te nutam habet, aut mitti tur ex actione reali , ω
efficitur verus possessbr.Vnde is, qui mitti se in possessionem petat beneficio huius i. si petat id
ex iure reali, puto eum secundum Accur.sententiam effici verum possessorem. Bart. hic circa qui niam oppositione tres alias differontias tradit.Prima est,st benefici ut huius Aliae dis l. detur etiam nullo existenteco tradictore, vel ferentie post effore: Interdictu amem non nisi existente ipsi' Bar.
289쪽
. Secuda est, quod ad interdibu quoru bonoruimpetradu opus est libelli oblatione,sed ad im. petrandum t huius l. beneficium satis sit simpliciter illud petere, cum intentetur per viam executivam.& hanc' communiter sequuntur ed. limitando eam vera esse,quando nullus si co
tradictor, scilicet si exti terit co tradicior, hoc casu volui libelli oblatione esse opus.quet ipsi pro hac limitatione allegant, sunt impertinentia. VOS ponderate tex.&glo. in verbolin possestio
D.Decius solus videtur contra hanc limitatu onem tenere,videlicet quod Bar. indistinctὰ voluerit, quod no sit opus libelli oblatione,&ce te Bai t. si eius verba insipietamus, hoc velle vid tur, & credo, quod haec Decij opinio verior sit. Cum enim impetretur beneficium nosti ae l. per viam,vi dicit Bart.executiuam, n5 erit opus o latione libelli, quandoquidem in petitione e ecutionis libello minime sit opus. Non obstant text.&glo. in verbo, in possessionem. Quia r spondeo verum esse, quod in omni petitionernierenda sit causa, sed quod debeat in scriptis fieri, hoc nego. Tertia diuerentia test,quod huius l. beneficium competit, si testamentum est sine omni vitio: Secus in Interdicto &c. Hanc dd.comuniter quoq; sequuntur. Hisce addite ex. Barto. adhuc nam disterentiam, i cilicet quod interdictum quorum bonorum competit omni haeredi: Sed beneficium hoc latum competit scripto. Ex his igitur omnibus apparet,quod neutrum beneficium est superuacuum .circa hic autem vos debetis pro corollario addere,quod sicut multi sunt
disteretit inter beneficiu hui'ι.& interdic. quorum
290쪽
nimbonorum: ita etiam' multae sunt simili tuo sidines. Nam fere quae in quibusda differunt,quaedam etiam communia habent. Theoph. in g. minorem.Inst.de adoptio. Conueniunt enim plurimum in ipsa radice, quum sint ambo beneficia possessoria. Transeo ad quartam &Vltimam glossae parte, vin qua ponit Accurs duas differentias, in ter beneficium t huius i.& petitione haereditatis. Prima,per hanc l. consequimur corporalia tantum. Haec siquidem sola possidentur: per petitionem haereditatis etiam incorporalia. Hanc DD. coni- muniter sequutur limitando eam, qu bd scilicet consequamur etia incorporalia coheren tia corporalibus beneficio huius. l. per t.j. g. quod ait praetor.ff.quorum leg.secunda, per petitionem haereditatis, caussa accipit finem,non autem per
CAR V M. Dicitur in textu,hqredem ' debere possessi nem cum testificatione publicaru perίonarua cipere. Quae sunt issae publicae personae Accia. in hac gl.dicit esse executores & tabellionem. Bar. in fi. l. ponderando hunc nostrum textum dicit. Nota, s de hac missione debet constare perinstrumentum publicum: quemadmodu &de actis per scriptura liquere debet publicam,per c.qu n iam c5 tra. extra de probatio.& l.ne in arbitris. Dp.de arbitris. Et scvoluit Bartol.per publicas personas hic significari,tabellionem. & hac sententiam Bart.sequuntur Paul.de Cast. Ludo.Roman.& Guido Papae. Alexander tamen, Iason &Decius tenent contrarium, quod misito etiam per testes ros it probari. & dicunt, non esse v s rum