장음표시 사용
271쪽
is tendum substitutum , quando docebit casu in substitutionis extitisse, ita consuluit Barto.in Consi. s. Circa haec Bariolus aliam quaestionem monet,an scilicet haeres t haeredis habeat beneficium huius leg. s.λ&dicit,si is ostendat,quod prius haeres adluit haereditatem,& sic traosmisna sito haereditas, tunc habeat hoc beneficium. pro conii firmatione huius deuisionis habemus commu-23 nemreg.in l. 3. ff. de petition. haered. Dicet aliquis, quod imo non competat hoc beneficium
s haeredis haeredi,quia illud lςx non alij tribuit, quam qui est scriptus haeres. Sed haeres haeredis,
o non est haeres scriptus. Ergo &c. Sed respondendum, etiamsi non sit scriptus, tamen hoc habeat beneficium ex iure scripti.
Vlterius dicit Bart. aliud, quod est in practica
, Venit aliquis producens t testamentum, in , quo se scriptum dicit haeredem, & ideo petit se i , mitti in possessionem, quaeritur, Jn is debeae' Probare mortem testatoris &respondet Barto. quod nou, nam ex quo producit tςstamςntum, Praesumitur testatorem esseniortu Mm, allegae ad hoc dari. l.penui, cum l. seq. isquemadmod. test. aperiant. sed hae I l. hoc non probant, VO- luit allegare l. i. f. si dubitetur ff. quernadm Od.
test.ape. Dicitque, quod sufficiat hoc casu haec a Praesumptio, si iuramςntum scilicet calumniae, , Vel credulitatis quoque praestiterit. Doctores, nostri in hoc articulo varie loquuntur. Alexander notapst sontentus iuramento, sed requirit semiplenam probationem, scilicet, aut unum testem, aut rumorem, per glossam in d. l. i. g.
272쪽
veram; quia potuit is surripuisse testamentiuninscio testatore. Pro Barto. opinione Decius MIason adducunt duo argument. Primo dicunt,
. hoc esse modici praeiudicij, si quis in possessi
nem talem mittatur, ideoq; debere summariὸ in possessorio procedi, per doctr. dari. in id. F. quorum bonorum. Secundo dicunt,si scriptus Laeres petit missionem, quis faciet ei resistentiam 3 si enim quis dicat,testator non est mortuus, ille exci pit de iure terti j, quod non valet. l. loci corpus. .competit. s. si serui. vend. Et hanc Bar. opinionem tepet S Saly. nec non etiam Paul. de Castr. Alexandri verb opinionem Petr. do bel l .pertica&Rapha sequuntur. Quae&mihi tutior videtur. Π Vltimo quaerit Bartol. de Epist.' &Vniuei salibus executoribus testamenti, an possit mi ii in possessionem λ&dicit, quod possint. Viadebatur, quod non et quia scriptus haeres debet mitti: isti autem non sunt haei edes. Sed respondetur, quod isti sint loco haeredum, ita dicit Barto. in l. alio in 3. col. is de alim. lega. & ita defenduntur hodie testamenta Sacerdotum, doquibus in C.cum tibi. ex tr.de testam.
COMPETENTI Hanc glossam propter breuitatem ipsius nos
divido. Declarat autem in ea Accur1. textu L13 nostrum, videlicet quod iudex t competens a catur duo b. respectib. PrimorMioneiarisdictionis Se codo,ratione loci. Ratione Iurisdictionis dicie
273쪽
vel mixtum imperium; & sic in generatus municipalis, vel iudex delegatus non poterit mi tere in possessionem. Bartolus: hanc partem glossae limitat primo, quod non satis sit m rum imperium habere , verum quod necessest, ut quis habeat merum simul S mixtum, Min hoc recte dicit Bartol.& communiter sequotur eumdd. Secundo limitat glos in quo dicit, deleg tum non posse mittere, quod intelligenda sit, nisi procederetur iure actionis, per nota. ini. nec quicquam. g.ubi decretum. F.de o m. procv. Sed haec limitatio Bart. non consitit,nec probatur per glos. in d .l. nec quicquam,& est erronea. 14. ff. de oss. eius,cui mand . est iurisd. Vbi plura hac de re diximus,& secu ti sumus d. Alciat. ibidem, Et probatur etiam per Saly. & Decium. Tertio limitat Bartol. gloss. quod quamuis delegatus iudex non possit mittere trealiter, postlat tamen cognoscere. per t. Cognitio .isdeom. ius,cui&c Verum ego nec hanc approbo, teneo enim Cum Alciato, quod mixtum t imperium possit indistincte delegari. Porrb dicis gloss. quoὁ iudex , sub quotest haeres scriptus, non possit mittere, si bona 1ο sint in territorio alterius iudicis, sed bene poL. sit cognoscere, & literas, quas vocant implor torias seu mu tui compassus, ad alium iudicem, sub cuius iurisdictione sunt bona sita, mi
Ego credo,quod haec glossa non sit vera,quod probari poterit, si ponderauerimus ipsa iura,
274쪽
Σ32 Viglii Zuichemi Praelectio
qus glossa hic allegat,Quemadmodum etiam siciunt Bald.&Saly. Verum hic incidit quaestio,quam dd. non tam et gunt: quid si bona testatoris i sint sub diuersia iudicibus , a quo missio petetur & videtur, quod a quolibet ipsorum sit petenda, nisi velismus dicere, ab eo petendam,ubi maior pars b norum est sita,perl.si fideicommissum. ff. de i dic. Et ita sorte posset procedere, quod glossia dicit, ut scilicetis, sub quo maior pars bon rum est sita, cognoscat, & deinde mittat literas ad caeteros iudices, in quorum territorijs noni nullae res haereditariae habentur &c.
Hanc glossam diuido in duas partes. In prima Accurs. soluit contrarium per dictionem, de qua superius etiam diximus, scilicet quod quado vitium pliquod visibile iit in testamento, quod illud impediat missionem in posses.sionem, Secus, si sit in eo vitium inuisibile. In scpunda parte quaerit Accursan vitium Via sibile, t quod sit in praefatione,&sic non in ocqtestamenti suspecto, impediat missionem &respondet quod non, Bart. cum hac parte glossae transit, & communiter dd. Moderni opponunt duobus modis.Primo,quod videtur argumentuurgens,ex tex .nostro hic,cum dicit,neq; ex quacunq; parte vitiatum . hinc inferunt, Ergo si in
aliqua parte testameti sit aliquod vitium,quoqxunc impediatur missio. Secundo respodent ad tex.in gl. allegatos, P.c loquutur in petitorio ec no in possessorio,oc
275쪽
pro hac allegant Bart. in I. si unus.sup.de testam. Hisce tamen non obstantibus concludimus cum Bart.& caeteris DD. Et respondemus ad ipsorum argumenta, Primo, textus noster non dicit sin pliciter, ex quacunque parte, sed dicit, ex quacunque suae formae parte . quae autem est forma
et testamenti 3 Quod adsint septem testes, quod sint rogati, quod sigilla sua adhibuerint,&c.Peri hac consultissima. supr. de testam. Si igitur in Mili aliqua parte formae vitiatum sit testanaentum, non poterit mitti haeres, alias secus,&c. Secundum argum.ipsorum magis dicendum est es se resolutionem viiij, quam argumentu, & Fal
- FIGURA Hanc glos. non diuid', quamuis ponitduos intellectus, nam sibi cohaerent. Primo exponit haec verba, prima figura, hoc est, in prima cpnsistentia. Secundo exponit secundum Ioann. hoc est,prima fronte.Vbi insert hccur. quod etiamsi . quaedam essent addita, illa additio non impediret, quo minus haeres mitteretur. Bartol. nullam ex his approbat expositisessem, sed transit, ει transeunt communiter cum utraque DD, Mi. hi secunda videtur verior, Alciat, in I. procur 'Dr.fup. de edendo dicit, primam figuram testa. : nihil aliud esse, quam quod raeci vocant rex i, id est: originalem scripturani seu copiam Sed haec exppsitio nustro textui non conuenit, neque essimi si quis copiam tantum tςstamenti produceret, ex ea in possessionem mitteretur. ideamus nun an si aliqua mutatio tu i corre-
276쪽
facta sit, Se sic testamentum non sit in prima figura scriptum, liceres si mittendus 3 Accursvidetur in prima glossae parte negare, in secunda verb affirmare. Sed loquitur Accurs in prima
Parte, quando manus reperiatur dissimilis,lunc enim beneficium huius i. non competeret. in s cunda autem loquitur,quado eadem est manus: tunc enim competeret. Dubitatur autem, an si
manus sit similis,debeat mitti haeres 3 Accursus hic, ut dixi, vult, quod mitti debeat,& hoc approbat Bartol. hic in secunda oppositione,&s quitur Alexander, & videntur etiam alij sequi. Baldus tenet contrarium in quinta oppositi ne,& dicit, licet in correctione facta reperiatur smilis manus, nascitur tamen suspicio contra
testamentum varianti enim notario non est cro
7 dendum, quemadmodum nec testit varianti fides est adhibenda, per t. ij. I. qui falso .ff. de testutius. Et hanc opinionem sequitur salycetus.' lexander, quoniam pro contraria sententia supra allegauimus,duobus argumentis nititur sua tententiam probare. Primo ex lege,si librarius. F. de regul.tur.v bilicet librarius errauerit, nihilominus tamen ex
eo instrumento tenentur,qui contraXerunt.
Secundo,quia iudicium possessorium, no ro. quirit tam plenam cognitionem. Ergo licet aliquid mutatum sit, tamen haeres mitti debet.. Ego credo idistinguendum esse, Aut enim correctio, seu mutatio illa facta est in loco non suspecto, SI tunc non vitiat, quemadmodum diaximus supr. inglos praeced. Aut illa correctio est facta in loco suspecto,& tunc etiamsi se facta per similem manum, tamen ista vitiat, per glos.
277쪽
Ed ibi Abb. in fine expresse hoc dicit, & communiter Canonicibi, & probatur per doctri-Nam Ioann. Andr. quam allegat Ias in I. si virus.
Non obstant argumenta Alexandri. Prim benim cum dicit, credi instrumento etiamsi in eo Respon- sit erratum respondemus id verum esse,si modo det ad arierror non sit in loco suspecto, per ea quae notat ibi Decius in dict.l. s librarius. Secundo cum dicit,semiplenas probationes in possessorio su D ficere, respondemus verum esse, nisi praesumptio sit in contrarium , per doctrinam Bartol. in dict.l. si unus. supr.de testament. Sic ergo concludimus, quod quando mutatio sit facta in loco suspecto, quod tunc vitiat. hoc tamen Bartol. dupliciter limitat. Prim b, quod procedat,nisi notarius, qui scripsit testametu ira, subscribat, se haec de propria manu fecisse,& sic bu, tau de illa mutatione faciat mentionem, probat dis. per textum in l. j. f. &ideo.ff. de his,quae in testa
Secundo limitat,quando posset id, in quo est sacta mutatio, intelligi ex precedentibus, vel sequentibus: tum enim non vitiarςt
Hac glosam diuido in qu tuor partes. In prima interpretatur Accursus id, quod dicitur in text. testamentum debere vallatum esse testium depositionibus, scilicet sigillorum, vel substriaptionum. Vtrum autem,quaerit,debent praesti
278쪽
iri solei debentdue testes iurati deponere, Ergo
Gur quod in text. nostro dicitur, testinae 2 debere Vallatum esse depositioniburantelia Ili debere de depositionibus iuratorum Ue summon obtantibus glossae&Bar. oest verior . Nec obstant ram dict/, qWi 'ouirit I.fin.& g. fin. supr, alleg. depositiones ratorum, no simpliciter ponitur verbum deps ri hic, & diximus hac de re plura ibide, videlicet quod depositio sit duplex, quaedam G
& tunc iuramentum non requirὶtur. p
ui vobis, pori si non speciali supr. de Non obstat argumentum b ordine titu
279쪽
ad L. f. C. de edict. D. Had. toll. 23 l
Maneat igitur conclusio, quod ad missionem coclusi in possessionem, non exigitur, ut testes de suis depositionibus iurent. Sed hanc conclusionem 1 imitat Decius post Saly. Bald. &Iac. Butr.quod Limita Procedat, quando nullus est contradictor, quilio pri- negat illas subscriptiones. Profecto si haec limita ma, quae ratio esset vera, corrueret conclusio nostrae glo. p Ru- Daretur enim materia falso negadi subscriptio- .nes veras. & faci t chira hanc l imitationem meo x Jςitura iudicio, text. in I. ij. supr. eod.Vbi exceptio falsitatis non impedit beneficium huius legis. Haec autem condictio contra subscriptiones testium, nihil aliud est in effectu, quam quaeda exceptio , salsitatis. Ergo, S c. Puto igitur tenendam conclusionem, reiecta hac limitatione. Secunda pars glossae est ibi, item per hoc &α in hac parte Accurs. refert duas opiniones vel rum, circa nobilem quaestionem, an videlicet beneficium t huius I. competat etiam haeredi ex testamento nucupativo λ Primo dicit Accursus, quod non,& est haec opinio Alde.in summa hic. Quaerit deinde, quod autem habebit remedium ille haeres & respondet,quod habeat remedium interdicti quorum bonorum.Dicit tamen Futg. dixisse, quod forsitan & ille haeres per officium iudicis posset possessionem consequi. Alterum autem non cum dubitatione, sed deci siue dixis. se, quod possit ille haeres beneficio huius i. mi ti, si testamentum illud nuncupatiuum redactust in scripturam. Hanc quaestionem tractat Ba tot. hic ins col.&simpliciter sequitur glossam nostram,& dicit,quod quando est testamen tum in scripturam redactum, quod haeres mittendus si beneficio huius i.& sequuntur communiter . . PD. Aut igitur testamentum nuncupatiuum emanet
280쪽
manet intra terminos nuncupationis, Sc tune haeres non habet beneficium huius l. sicque pro
cedit prima opinio. Aut illud testamentum est redactum, ut hodie communiter solet fieri, inscripturam : & tunc habet haeres hoc benesi vigili cium, sicque Alde. procedit opinio. Sed certo sentem in puncto iuris non puto esse vera haec. Primo, H quia textus noster, de titulus,etiam expresse I quitur de haerede scripto. Sed haeres in nuncupatiuo testamento, non dicitur haeres scriptus. D inde, quod sumit Alde. pro vero, scilicet quod
testamentum nuncupatiuu in scripturam redactum, tantam habeat vim, quantam testamentum in scriptis, controuersia non caret. Vt vis. dere licet in glosi. final. infride fideicommis. Tertio potest etiam opponi, de l. minor as. annis, cui fideicommissum. F. de minor. Cundi enim testamentum nuncupatiuum no scriptum a notario, non facit,ut haeres habeas benesciunt huius i. Ergo nec id efficiet, si est a notario inscripturam redactum, nec enim illa notarij scrμptura habet paratam executionem. In tertia parte glossae, quae est ibi, item' AIde dicit, Accurs aliam notabilem quaestionem de 3i cidit, an scilicet in testamentis I non solenniba posset haeres mitti beneficio huius i.& secudum Ald. quod sic, quando habetur illa pro solenni, Bartol. simpliciter approbat hoc,& sequuntur
DD. Sed tamen reuera text. noster videtur muti tum obstare, nam rati' totius huius i. nostrae vis
detur esse fundata in solenni testamento. In quarta &postrema parte, gloss. dat caute iam haeredi in nuncupati uolestamen tot insti tuto, quod tamen non est in scripturam reda .ctum, ut& ipse beneficio huius i. mitti possis inpos