장음표시 사용
32쪽
explicanda. a Diuisito tituli, at certum petatur.3 De sententia de continuatione huitu tituli. . Continuatio, o apud I. C.Et apud reterra Irita
s Continuatio quidsis. ε Et qualis esse debean' Cur DD.de continuationibus distulentis Actionum diuiso ct explicatio. y Intereritvi q.quadam actiones. In l.de M. io Actiones in rem siri aviae ic dicta. Iι Mutuum multa babetalecialia, ra Et quare tractam illitu praceda rarion Is Misis rubrica restituta. o. certicondictis quotvliae. o Mens DD. uplicem condictio statuent;um ab rerbabac, DE REBvs c REDITIs, quid
33쪽
ar Et quaret. Iao Argumentum a ηigro ad rubrum. Iaa ctas Alciatisintentia notata. rigliisententia, quare hic certum pro mut a ripiatur.' SI CERTV Μ:PET AT VR, an sit νομprium nomen actions.
Actio triticaria undesic dicta. Zaiνfabulos ratio. M VelbfientAia de ratione nominis actionis Triticast PET EN DI,verbum,qui bissignificet.
N PrincipijsltituIorum duo tractari
solent: unum, quod ad continuationem: Alterum, quod ad significati nem pertinet,L2.supr.De statu hominum, & l.j. in se. eod. ubi hac de re plenius dic mus. Haec duo Accursglosj. non male explicat.
Istam igitur glas diuido in duas partes: In priama,de con tinuatione tituli;In secunda de signia ficatione eiusdem tractat. x Habet aut titulustist ut Bart.dicit,tres pamtes, de rebus creditis: Si cert.pet. Et de certi condictio e. Idcirco prima partem gI. diuido in tres
particulas,quarum primam hac lectione examianabimus . Accur igitur continuando hunc tu cul.de reb.cred. ad praecedentes dicit hoc modo. Supr. dictum est, de actionibus realibus, uti de rei vendicatione, & Publiciana: nunc de pers natibus dicendum,quae quia ex contractibus ri . scuntur, ideo primo ponitur, de rebus creditu. Hanc continuationem accepit Accursex Agonere Placent. in summa C. eod. Et hanc Bart.dc D , . communiter sequuntur, sicuti dicit hic Dec. in rost
34쪽
posteriore lectura. Doctores Moderni quaedacontra hanc adducunt, quae omittam:iVerum,
ouia nec mihi haec cotinuatio placet, via uni tantum con raram adducam . in nostro hic&s quentibus titulis non tractatur principaliter de
personalibus actionibus, sed de contractib va-rhs, ex quibus istae oriuntur. Sed scitis ex instit. vestris, toto genere distinguiti t. deact. a titul contractuum: Non videtur ergo quod subsistere haec glossae continuatio possit. Pro vera autem l continuatione sciendum, , quod Iustinianus totum hoc digestorum volumen diuisit in septem partes. Prima pars incipita tit.de iust.& tu.& pertingi t usque ad tit. de i dic. Secunda incipit a titul de iudici & perti git 'sque ad tit. hunc nostrum. Tertia pars incupit a nostro tit M pertingit usque ad tit. de pira Vnde videtur,qubd cum de duabus partibus diactum sit, nunc 'rdine de tertia dici debeat. Vt aute melius intelligatis, quid vocent DD. continuationem , item qualis illa esse debeat, Prsmittendum arbitror,qubd continuatio t v, .sijs modis,& apud I. C.& apud Latinos authores
accipiaturi Cic.lib. .ad Heren. Vocat continu
tionem figuram quadam verborum, de qua continuation quodammodo loquitur i. cotinu uris' de verb. obligi Alia significatio est, cum diciamus con litiuare possessionem,ut de usura.
Continuatio ' autem, de qua nos loquimur, iquid sit,colligi potest ex verbis Cic de nat.beo-
hum,cum dicit,mirabilis est continuatio series- ue rerum,&c. Et haec series siue continuatio est undamentum scientiae iuris: Unaqitaeque en iniscientia consistit in ordine. Vnde ipse olim in
35쪽
mundo, quod scilicet processus scientiarum nishil aliud ut, nisi opus rationis,cun proprium se
o Sed qualis i debet esse ista continuatio F Cici Iib. 3. de Orat. inducit Crassum disputantem da continuanda iurisprudentia, dicitque primum
genera constitui, eaque in certa quaedam membra dispergi, ut sic generi species cohaereat, debere. Hoc quam probe in Iure nostro factum sit, . videtis in Instit.vestris,ubi Imper. tria ponit genera, circa quae omne ius versatur.g.fi.I. de iurenat.gent.&Ciuil.
Ex his facile intelligitur, quae sit ' ratio, qua re DD. tam sollicit,inquirant de continuati nibus &c. Atq; haec volui praemittere, st sint, qui videntur mihi in s Iecaligare,dicetes, omnia in iure nostro esse dis luta, nec quicq sibi coli rore. Sic igitur ex hac gl. Iuniores debent notare
a diuisionem 1 actionum,qubd videlicet quidam
snt reales, quaedam personales, quaedam mixtae, quaedam vero ad ex Aplum realium propositae Bart. reales diuidit in particulares; ut est rei ve dicatio, & uniuersales; sicuti est petitio haerediatatis.DD. tamen disputat,an haec sit realis, an ex genere potius, quae ad exempιum realiu proponuntur,per text.in l. haereditatis.C.depet in aereo sed supra est communis sententia, quod sit sinpliciter realis, ira Bart. in l. Sed etsi lege. . Petiatio. De pet. haere.Item idem Bart. easdem subdiuidit, quod quaedam dentur νro rebus corpor libus,quaedam pro rebv s incorporaIibus. Personales actiones sunt,quae ex contractu vel maleficio descendunt. Superest, ut dicamus de hs, quae ad exemplum realium proponuntur, de
quibus Barihic nihil dicit. Verum DD.diuid cine
36쪽
illas in duo membra, videlicet quod earum aliae
snt mixtae, aliae in rem scriptae. Mixtas habemus in s Quaedam actiones. Instit. deact.DD.disputant,an dicantur istae actiones mixtae,id est, pamtim reales,partim per natesλCommuniter autem dicunt,quod ue. Sed Ioan. Fab.in d. f. dicit, quod non sint mixtae, sed ad exemplum realium propositae. Et idem tenent Alb. &las. Quorum 1ententia est verior; quia sunt personales, ut in l).is. Fin. reg. Et ita explicat etiam d.f.Theoph. Quare conclud0, quddiliae actionestin d.f. senumeratae, sint personales, sed habeant tamen naturam quandam realium, Ideoq; dicantur ad exemplum realium propositae. De actionibus in rem scriptis videtegio.in id.f.Est autem personalis.s . ad exhib. Sed quaeritur, t Vnde ita dicantur Ego re- toperio tantum unicum text. in quo sic dicantur, in l.Metum iii.f.fin.ff. de eo quod met.causa.Ito inuenio i stas action es dici in rem conceptas, Ut in t j. s.fin. ff.de interdict. & in l. si nece starias. g. Penuit.isside pign. act. Ex his iuribus poteritis colligere, quare dicatur in rem scriptae seu conceptae. Primum ex d.l. metum. s.fin.ubi dicitur actionem,quod metus causa gestum est, competere. Videmus igitur actione ad id quod gestum est dari, no quod gessisti. Deinde ex d. l.si neces.sarias. f. de vendendo, ubi dicit in rem pactione concipienda esse de vendendo pignore, id est,ut
vendi possit, no vi ego tantum vendere polaim. In secunda particula prioris membri, primae partis gl. nostrae, Accuri quaerit de continuati ne tit.nostri,si cer.pet quare scilicet primo su hciatur tractatus t mutui,&dat rationem.Quia rImutuum habet multa specialia, per i sngulari A; inst.
37쪽
in D. eod. Hanc rationem Bart. no refert,sed ipsi pliam adducit; eam tamen DD. communiter re ijciunt. Neque enim verum est, quod ea quae habeant multa speciali ideo debeant pr poni miratio doctrins repugnat: sed dato,qubd qui spe
cialia habeant primo loco sint ponenda atq; tr Oanda; non tamen est verum, quod contractus mutui plura habeat specialia; Nec probat id tex. ind.l. singularia: Quia ista sunt specialia, non respectu caeterorum contractuum, sed tantum sui ipsius: Ita enim respondet ad istum tex.Al xanes& dicit Dec. lubd contractus depositi plura habeat specialia, quam contractus mutui, pedi. pen. C. depositi. cruod confirmari potes: ex Aristo.in problem .seet. 19.ubi disputat,quare d positum fauorabilius mutuo. Idem tamen De ex Baldo conatur saluare istam rationem glo. ducens,qubd mutuum habeat sinsulare quoddam. quod nullus contractuum,qui re contr/huntur, habet,videlicet quod per illud transseratur dominium.Sta hic saluatio mihi non placet: scitis enim ex g.Is quoque.I. Quibus mod. re contrali oblig. eum quoque qui non debitam accepit, ab eo, qui per errorem soluit, re obligari, dari quir
genti contra eum propter repetitionem cO
dictitiam actionem. Nam perinde condici potest ei si apparet eum dare oportere ac si mutuum accepisset.Simili modo etiam transfertur dominium ex permutatione, lus habet speciem contractuum, qui re contrahuntur. Bart. ut diuxi, & post eum DD. dant aliam rationem, quod scilicet ideo primum tractatur de contractu mutui, quia frequentius celebretur, quam caeteri. Alexand. & Sal. pro hac ratione allegant l. certi
38쪽
rim rationem no admittunt DD. & dicunt,eo tractum emptionis esse multo frequentiorem contractu mutui,per t. iusto. F. de usucap. Ad aulegat. ab Alexand.& Sal. non respondent ipsi, os respondete, non recte istum allegari ad propositum. Nam verbum quotidie, istic positum, referri debet ad verbum, poscamm, non ad verbum, creduori. Dominus Alcia. hic conatur qumque istam rationem saluare, dicitque, quod ita Oreb primo loco de mutuo agatur, quia ille co- tractus sit inter eos,qui re con trahit tu frequentissimus. Verum nec haec quidem mihi satisfacit.: Imperator enim in hac tertia parte non tantum tractaturus est de contractibus, qui re contrahuntur, sed de caeteris etiam. Item si quis te roget, quis contractuum, qui re contrahuntur, si frequentior non dices frequentiorem conis tractum mutui,immd multo magis contractum 'commodati,perl.certe. g. fin .is deprec. Subijcie
deinde Alc.eodem in loco, quod hodie quidem contractus mutui non sit tam frequens, quem. admodum suerit olim, Idque propter prohibi tu usuras, ct qubd iste plerunque vertatur in contractum depositi. Verum quidem est, ob prohibitas usuras non esse tam frequentem ii die usum mutui, sed quisit dicit mutuum conuerti in depositum, id raris reperietis, sed p tius vidρbitis istum contractum mutui ob pr bibitas usuras verti in contractum emptionis, id quod permissum est, ut habetis in extrauag. Regimini. j. & ij. de empl. & vend. & idem concessum est in duobu4 comitiis proximis Augi stae habitis. His igitur iam recensiis rationibus reiectis,
39쪽
tinuatio ita fieri debeat , ut ponatur Genus, ei litsubij ciantur suae species, non referre,cum de rebus creditis tanqualia genere in hac tertia parte digeitorum disseratur, quot nam specie praeponatur. Vel dicite, Quod si quae sit ratio, quare de mutuo primo tractetur, liqc potissina uni siliquia saepe ipsum verbum credere, non tantum apud Latinos alit hores,ut apud Martialem: Dimidium donare Lino. qilam credere totam mavult, mavult perdere dimidium. Verum etiam apud I. C. ut in l. creditores.l. G litorum. De verb.sign. & l. singularia. in se. eod. accipitur pro mutuare, speciali significatione. Ideoque primum tractatur de ea specio, quae ς iam nomen generis sui assumpsit In tertia particula quaerit Accur.quare subijest&de certi condictione. Et respondet. Quia uti Φ omni credito datur certi codictio generalis, ita pro mutuo datur certi condictio specialis. Haec continuatio communiter a DD. est recepta,-est vera, si modo retineatur i lectio ' antiqua : Nam noua exemplaria habent, O rem ereditis, flemνm petatur condictione . Et secundum hanc lectionem erunt tantum duae partes,
non tres , Atque mihi haec lectio placet, qui cuit tur quaedam ταώτιλογία. Quid enim aliud est, si certum petatur, quam condictio certi λ Et pro hac ficit text. in princi p. I. Quibus mod reconir h. oblig.&text. inl.j. in D. de Tritic. act bed incidit hic quaestio,an condictio certi i sit 'duplexi Bart. dicit lianc rei eruandam esse usquet in i. certi condictio. in D. eod. Alber. de Alc.di- x, quod sit quaestio de lana caprina, cum hodiet non sit necesse in libellis nomen exprimere
40쪽
CAe eden. sautem,quia est qui stio scholast,c , hic tria tantis verba dicemus. Legem enim certi condictio, ubi de ea tractat, non legemus.. Communis est opinio DD.qubd sin t duae,condictio scilicet generalis,& condictio specidis. Ee
hanc videtur etiam sequi Alc.Sed ultra montani contrariam opinionem constantissime defendurunt. Argumenta pro utraqi parte ponit hic Bal. ει Deciiii d. l certi condictio:Ego unum tantum ex domino Zaso adducam. Dicit Zacunam tantum esse condictionem,scilicet generalem: qui Cum genus suas contineat species, atque species non Nparentur a suo genere, non est necesse venciamus duas condictiones, cum sufficiat gen ratis illa condictio. Vtrum autem hoc argumentum si verum 3Certe non potest quidem negari, genus comprehendere sub se species; sed quda species non separentur a genei hoc nego. Cum ergo D D.dixerunti duas esse condictiones, neralem & specialem,hoc voluerunt,qubd cum omnes contractus atq; obligationes hariant proprio actiones,nusquam tamen reperimus specuale aliquod nomen actionis pro mutuo compo tentis. Quia igitur non reperitur proprium actionis nomen , dixerunt D D. qubd induat nomen generis sui, pro sua specie hoc videmus in simili, Tu scis,adoptionem, esse gener te V cabulum : Tam enim adopi tur patersem, quam illiusfain: Caeterum quando paterfam. se aicui dat adoptandu m, tunc dicitur Arroiatio:sin autem filiussam. adoptetur, tunc dicitur adoptio in specie: & sc cum haec species non habeat proprium , assumit nomen sui generisadem fieri videmus etiam in cognatione.