Hermanni Bouman oratio de historia philosophiae de Deo, sapientiae magistra

2쪽

HISTORIA PHILOSOPHIAE DE DEO SAPIENTIM MAGISTRA,

DIOTA PUBLICE DIE XXVI. m. ΜΛRTII A C O OCCCXXX.

um AcΛDEΜIAE REGUNDAE MUNUS SOLENNI RITU PONERET.

ACADEMIAE TYPO RAPHUAE.

4쪽

HISTORIA PHILOSOPHIAE DE DEO SAPIENTIA MAGISTRA,

DICTA PUBLICE DI xxVI. M. MARTII A CIOI CCCXXX.

6쪽

SIVE REBUS PUBLICE GERENDIS, SIVE ID TITIAE TUENDAE, SIVE MILITIAE FACIEN

NAE PRAEESTIS, VIRI SPECTATISAIMIltiocinINA CHnisTIANAE INTERPRETE , VIRI VENERABILES l.

7쪽

CIVE DENIQUE ET HOSPITEM, SUO QUI-QUR LOCO HONORANDII

Laetissimus hic nobis illuxit dies atque

affulsit, Auditores humanissimi quo cademiae Rhen Trajectinae centesimum nona geSimum et quartum agimus celebramusque sestum anniversarium. Quo solenni die si temporis, quod inde a fundata hac Musarum sede abiit, memqriam repetimus, ac maxuna illa emolumenta cogitatione nostra complecti conamur, quale ex ipsa, per u fere saecula, nulla non tempestate, in atriam ac civit tem eruditam redundarunt; quales tum quantasque nos gratias ibi agere par est, Deus optime maxime supreme rerum manarum Moderator qui per solidum denuo

8쪽

sanae et conseriaveris et utilam fructuosamque reddideris D Quodsi in caussas inquiria mus, Auditores quibus factum sit, ut Batavorum in Academiis, semper sere laudatissumae quaeque artes ac disciplinae aere sorsrent; et alias reperiemus; et hanc non ullumam, quod admodum liberalibus 1 illae regerentur, dicam, an erigerentur institutis. Quae liberalitas et aliorum haud paucorum genitrix erat bonorum , et essiciebat, ut, cum Prosessoribus praecipuae, quae vulgo censentur, singularum disciplinarum partes docendae imponerentur tum vero ampla sis o portunitas et occasio daretur latius, cum Commilitonibus, in doctrinarum campum exSpatiandi, atque alias ipsarum partes, sive interiores eas sive remotiores, institutione sua complectendi quam lacultatem cum patrum nostrorum nostraque memoria, Prosessoribus bene recepta consuetudo concessisset diserte eandem iis conservavit vindicaritque opssmi nostri Regis sapientia, quae, quinto decimo hujus saeculi anno res academicas prudentissimis tempera it Iegibus. 2 Cui liberalissumo instituto Vestri, Collegae clarissimi di

9쪽

cipuli ereptos reserunt utilitatis illos se tua omnes, quos uberiimos ex extra ordin-iis Vestris scholis percipere solenti Sed eadem non vibus tantum nostris prodest verum mihi quoque doctori, si de me lateri licet, utilissima fuit estque

eum maxime. Cum enim mihi demandatam cernerem Mologias quae apud nostrates

Naturalis dicitur, 3 docendae provinciam gravissimam illa potissimum fuit, quam me, moravi, ex saluberrima, cujus admonitione excitatus, ad hujus doctrinae Historiam pec si bus scholis tractandam adducerer. Quod consilium utrum exoptatissimis meis prosue rit Commilitonibus, eorum judicium esto; m hi certe ipsi, pro ingenii quidem mei medi critate, plurimum profecit. Quod me prosite tem ne quis miretur, permittatis mihi, quaeso lut pauca hacce hora dicam de Historia

Philosophia GDeo, a lentia Magistra. Quam caussam non iccirco potissimum age dam suscipio, ut existimationi Vestrae, Aud tores studium commendem, quod sua sera tis praestantia tuetur aut ut Vestris in animis, Commilitones pulcherrimae rei amorem excitem nam id unum extimescere sino, ut

10쪽

tantis Vestris ac tam constarnibus discendi studiis ego docendo satis digne respondere possim. Id ver mihi volo, at ex linjnsce ludii exempli loco positi, praedicatione lausem escat instituti academici, quod si desidi

raretur, nunquam in hanc discendi aut d cendi viam perducti fuissemus. Quod Tettia quum est, brevitatis sectandae desiderio duc- tus, adstricto magis, quam Dioso dicendi genere utar. Si autem minus probatae Latinitatis vocabula quaedam in hac caussa me usurpantem audieritis, id perspicue dicendi conatui potius, quam ignorantiae vitio, Vestra tribuat humanitas et aequitas rogo l

Ea , quam diximus, istoria et hominis

cognitionem nobis impertit et Philos phiam de rebus Dioinis saluberrimis moderatur consiliis p et Dioinam, qua mu'dum moralem regit, Proςidentiam a r- - Eocet et Christi de Deo Doctrinam

magni faciendam commendat. Quas laudes si jure me illi tribuisse constiterit, nemo quisquam confido, egregiam eam sapientiae lucem esse negabit.