Scipion. Gentilis iuriscos. De bonis maternis, et de secundis nuptiis, libri duo. Cum indice duplici, vno capitum, altero rerum & verborum

4쪽

IURIS COS.

De Bonis MaterniS,

De Secundis nuptiis,

LIBRI D v Ο. Dum INDICE duplici, uno capitum,

altero rerum , verborum.

HANO V Ξ, Typis mechelianis, apud Claudium

6쪽

Illustrissimo, & Potentissimo

, PRINCIPI

H ASSIAE

LANI T GRAVIO

S. P. D.

Scipio Gentilis.

V o primum tempore, Iulustrissime Princeps, data mihi copia est,propius cΟ-gnoscendi, & alloquendi

tui; CX eo tempore num

i cogitare, qua ratione imsigne meum, atque ardens erga C. T. studium,animumque declararem. Segnon itidem fui in hac parte fortunatus quippe deerat facultas, aut occasio Commodissima quidem ratio, & vsit taliteratis hominibus, illa e si, inscribere aliquid operum suorum splendidissimo nomini eius, cuius sibi ad gratiam aditum facere aliquem cupiuint. Et am-

7쪽

EPISTOLAplexus ego quoque eam fuissem iam. pridem, si quantum me Clomentia tua ad id faciendum inuitabat,tantum non deterruisset eruditio. Reputabam enim Cum animo meo, me, si aliquid tale instituerem, non solum ad principem Clemcntis limum, sed etiam ad iudicem omnium laudandarum doctrinarum acutissimum, iturum esse. Cautius igitur

hac in re, S custoditius, hoc est, septo silentio egi. Sed profecto dicam ingenue, quod res est: neque simplicitatis meae est, quicquam dissimulare. Non sum mihi visus in aliquo poste numero doctorum hominum haberi, si nihil tibi dicaui siem, aut si tibi penitus essent ignotae literae nostrae. & simul adcide-

hat ad animum vetus illud, Iacta csto alea. Non cupio, nec peto, ut hos libellos, quos de iure ciuili scripsi, ita excipias quod vulgo tamen optarC Omnes docti, etiam sitis docti, solent Ut eos tibi vel legendos, vel defen- ldendos, vel ornandos putes. Nam ne- l

Que m rentur ornari, Cum tam humi- lles sint; neque defendi, cum sint humi- llitate sita tuti; neque a te Principe le- lgi, qui esΔIaurit ius. Illud modo C. T.

demisia l

8쪽

DE Li ΙCAT O R O. demisse subiecteque rogo, ut patiaris

tamen eos apud alios qualecunque testimonium summae dc singularis erga te obseruantiae meae dicere. Hoc uno satis me beatum existimabo. neque aliud agere hac mea. προσφωνηeri volui. HarCiam scripseram, cum ita adcidit, ut in hanc urbest, ex insperato & repente aduenires; meqtie primo agnitum,tua d

inceps illustris ima gratia omnibus modis cohonestares. Mitto illa vulgaria,&magnis quibusque Principibus usitata, cum se humanos ostendere, & benignos volunt: quae licet multum hono ris in se contineant, tamen infimis Ctiam saepe hominibus impertiri MCommunicari videmus. Vnum CXimium,

ω quod alii mihi merito inuideant,Clementiae erga me tuae documentum hoc

loco proferam. Sermones hi sunt, illustrissime Princeps Mauriti, tui, quos mecum,uel potius ad me habere dignatus es; nec illi quidem de literis, aut de re aliqua Academica, ut existimabam; sed de republica, de Germaniae inprimis statu; quam graues dc perniciosae in ea dissensiones; quantus neglectus publici apud multos : tum illa diuinitus,

9쪽

EPISTOLA

quibus rationibus sarciri inter ordines Imperii gratia, res contra aeternum illum hostem feliciter, glorioseque geri, vetusq; Germanico fortissimo & nobilissimo populo splendor, ac maiestas iterum Conciliari, restitui possit. quae vero in sermone comitas i quae Latinae linguae copia & elegantiar quanta erga Deum , quanta erga Caesarem pietas

Haerent enim omnia in animo meo,hς-

rebuntque dum vivam. Quod si mihi in illustri aliquo, augustoque consessu, habenda esset oratio; nihil prius a Deo immortali summis precibus palam peterem, quam Ut tantum vitium ad exigui spatium temporis mihi concederet, vi consilia tua de Republica, quae CX Ο- re tuo percepi, dilucide explicare, disponere sapienter, eloqui ornate posisem. Sperarem, atquc confiderςm, neminem ita iniquum atque infestum virtuti, tam inimicum quietis atque Otii, tam alienum ab humanitate, tam auersum a charit te patriae futuru m , quem non mςa oratio, tuorum ministra & in- . xerpres Consiliorum, permoveret. ει pimVero non is tu es , clementissimn

princςps, qui indignum magnitudine;

. tua

10쪽

DEDICATORI A. tua putes, Cum homine priuato, & solis literarum studiis dedito, sermonem miscere, de rebus etiam grauibus, atq; arduis. quo enim quisque est excelsiori dignitate, animoque magis erecto, atque alto praeditus, eo se libentius de mittit ad eos, in quibus aliquid doctrinae, aut iudicii, aut bonae mentis animaduertit. Infirmi & ieiuni, Sc in summa etiam potentia humilis atque attenuati animi est, dignitatem suam non alia re, quam dignitate metiri ac tueri; nihili in se conspiciendum circumferre, praeter purpuram suam. Longe alia tibi,aliisque tui similibus Principibus, mens ratio est. Neque vero ί ut impcxiti credi volunt in prudentiae, & rebus a ministrandis adiuersatur, aut ossicit Iiterarum & disciplinarum cognitio liberalis ; non Certe harum, quaS nos C limus, ciuilis scientiae, de historiarum.

CaSque ambas, non errauerit, Opinor,

siquis duos fontes omnis humanae sapientiae dixerit. Equidem ego nunquam ita delirabo, aut insaniam, ut in ciuili prudentia, rerumque public rum rectionibus, in omni denique of