Iacobi Pontani ex Societate Iesu Philokalia, siue Excerptorum e sacris, et externis auctoribus. Cum commentariis & notis paene perpetuis. ... Cum indice rerum, verborumque locupletissimo

발행: 1626년

분량: 488페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

171쪽

cem, rationem redditurus sim. Alterius aetate prima, alterius ultima motus sum. Α-lium dignitate donavi, allum humilitate. QuGiles nullam inveneram miseraeordiae caussam. mihi peperci Hodie diis immortalibus, si a me rationem repetant anum rare genus humanum paratus sum D cap. v I 1. Quod si dij placibiles Et aeqni delicta peccantium non statim miminibus persequanmr,quanto aequius est, hominem hominibus praepositum miti animo exerceream pexium, o cogitare virum mundi starus gratior oculis pulchriorque sit sereno, puro die; an cum fragoribus erebris omnia coneutiunmr.o ignes hinc atque illinc micant. Atqui non alia facies est quieti moderatique imperii, quam sereni eae li,in nitentis Crudele regnum tum hi dumiten brisque obscurum est, inter trementes,& ad repentinum sonitum expavescentes,nec eo quidem, qui Ommat sinu. inconcusso. ap. XXI l. Verecundiam peccandi tacita-psa elementia regentis Glauior multo poena videtur, quae a miti viro constitu tur. Praeterea videbis ea saepe committi, quae saepe vindicantur Ex lib. H. cap. Mi. Definit Clementiam in hanc modum Clementia est temperantia antini in potestate ulciscendi. Uel lenitas superioris advertus in senorem in constituendis poenis ilem inclinatio animi ade enit item in poena exigenda. Item, est moderario aliquid ex merita, debita poena remittens. Huic contrariam imperiti putant seueritatein . sed nulla virtus virtuti contraria est; crudelitas illi opponitur.

COMMENTARIUS.

EX PERSONA NERONIS J Nero traditus euin disciplinam Annaeo Senecae, iam tum

senatori, natus anum decu Sueton. cap. 7. quem pro in se conspirato delatum vita priuauit. Potuitautem dicere quae sequunturi ola illum dixisse fingit Seneca,primo imperi sui quinquennio. quo Imperatorem egit laudatissimuminam postea eva fit tyrannus erudelissimus, x quem terra tu tinuit longe taeterrimus. SUMMA PARSIMON ETlAM V LlSS SANG. J Non potuit haedicere succellor Augusti Tiberius, quo omne delictum pro capitali recipiebatur, v prorsus tyrannorum nemo. quAlbus anuinem fundereludus essequi vitam homini nec mur assis taciunt lecu ea ulla, ac sine caussa in naturae consortes desarviunt sinodiscrimine, cum leones maculentissimae belluae discrimen serveni. re pro si racis parcant; in viros potius quam in faeminas, in infantea autem trunquam, nisi summa fame compulsit. invadant. CV Λ Ll A DESVNT J Qui patrono destitutatur,qui se tueri rationibus nequitesqui adversarium, deae usiarmen redarguere non potest qui tacinus confitetur, de misericordiam flagitat.

sGERITAT ABDITAM HABEO CLEMIN PROMPTIviam hire severitatem elementiae oppona, cui tamen infra negat opponendam, sed illi crudelitatem vult respondere eruntamen severos etiam appellamus rigide iustos. ALTERlvs GTΛTE PRlMA, ALTER. G. MCTvMIdem .esi pronteretur, moveri seas ignoscendum adolescentia moveri senectute Livia crescentes annos ne adimat: hac, ad inortem, cuius iam in limrne est, ne protrudat, octinpellat. LlVM HUMILIOTE DONAVIJ Sie intestigo. Dummasse parta alijsausero, ola iustis doministestituo. Dum laedentescoerceo, laetbs recreo, dum fidos han Oribus a gen, lnt dias dedet remulctra Ace. Haec iustitiaeverius, quam clementiat ossicia sint. Mihil PEPERCI Quo poenam commentos inpunivi, sed liberos avnis. inniram ipsius gratiam dimisi. Quod illi non merebantur ut acetia perent, ego merebar ut darem. Nemo apud me plus me ipso valer HODIE DlIS IMMORTALSI A ME, α mare clausula est orationis Neroni affetae, ela clementiam suam verὸ, ac modeste commendat, ae prorsus nullum se occidalie aestue vole, em significat. Nam cum de supplieio eu

iusdam capite damnati ut subiculi heret admoneretur Qua in Ulem, inquit, nescire litteras testis

Si quoties ceant hominessi fulmina mutat

ΙΗ'piter. eriguo temycremremia erit. Nazianzenua orat adcives malam Clementia deus magis,quam ullis alijs rebus in unus. collatis dele elatur Sine nullum magis decet clementia, quam principem, qui 2 dei personam apud subditos gerit, deiis insincta scriptura uomuintur.

172쪽

QVANT AEQVIVS EST HOMIN HOMINIBVS, Ace J Seenim panibus minor est

nominis olfensa in hominem, quam hominis in deum. Et tamen hic dat veniam, di insuper benefi- .cijsini eos cumulat. UTRUM MUNDI STAT GRATIOR, J Imperium, seu regnum plenum desatoribus, in carcerem compactionibus, exiliis supplicin, de iugulationibus , carnifieumq; operibas, tempestatibus astitiis, i clybernis frigoribus comparat. His autem rebus turbulent istinus, aiscuum, serenisumati destranditis mae tempestati, cum quaconterenda viti elementia.

NEC EO QvID QUI OMNI TVR B INCONCUSSO J Rex atrox, dirus,non potest quietum de pacatum habere animum: turbatac turbatur, affligit hassi ituri furiarum stimulis, dentibus exagitatur. ERECUND PECCAND FACIT IPS CLEMENT REGENT INLli vehementer protervi, di ingrati sint qui offenderunt, Ac Principis humanitatem, misericordiamiaque experti sunt eundem iterato offendere dc eius abuti elementia verentur. Subiicitur Ic alia cauua, quia praenam iubire graviorem videntur, quam sibi mitem virum sua neu uitia cogunt iris rogare

PRAETEREA VIDEB E SAEPE COMMITTI, 3m J Tanta est malitia hominum quo

rundam sceleriassueta rum, ut poenia reddantur peiores, ac libenter ac crebro iterandis facinoiaribus punientem in se irritare non pertimestant CLEMENT EST TEMPERANT. ΛNIMI, &e JDefinitiones Hemonaequatuor, ex quibus eligo postremam Adde hula Commentario parergon apophthemat Iphonti regis illius, euhas tam multa laudabilia dicta de facta celebrantur. Qui daprincipe ut nimium leni, di mansueto conqueruntur, iis optandum, ut ursi, ae leones regnent. Hominis aeum esse clementiam propriam, feriorem belluarum Tertium iam Alphonsidia profero, sed diveris, ue me dicaa,aia .

Cap. XXIV. Epistola Belgarit summi,&clarissimi ducis Iustiniani Aug. in Italia, det tilam regem Gotthorum, de urbe Roma non diruenda.

Cum illas Gotthorum Rex cum victore exercitu Romam ingressus'. eam solo aequaue cogitaret, tanto facinore Belisarius epist Ia graece scripta cum deter.

ruit quae latine ex Procopi apud Petrum Crinitum lib. s. cap. . sic habet. Prudentis viri officium est urhes augere, vacuasque ornament implere Qundipsium ad inm maxime spectat. Qui probo civilique animo agere eransuevit. Siqua vero sit urbs , quae summo ornam, mimiaque pulehritudine polleat, sicuti Romanune est, nonne ingenij perditiis mi, atque obnoxii dixeris , sicubi illam diruere eo cietur Sed enim Roma quidem ipsa omnium quae sub caelo sunt maximase memota tu di nissima non viri unius opere. non brevi momento ad id magnitudinis, atque pulchritudinis crevit sed regum plurimorunt virorumque clari uamorum virtutiis bus, longo temporcisumma divitiarum copia, artificioque in eredabili. Nec enim tam vi huiusmodi urbem, quam nunc vides Romatri, extruxerunt, monumentum sandposteris eximia virtutis Cati tum cumita res se habear, scire det alludi quod alte tum necessarici sequetur aut enim hoc in bello victis succumbes,aut annuente fortuna superabis. Quod si ad te victoria ipsa declinabit, Romamq; delaveris haud rem alienam, sed tuam propriamque, o Tot la, perditum ibis. Sin autem eam seruatis, regiam ceria omnium pulcherrimam atque Stillimam possederis. Si vero a nobis devictus rueris, servata urbe, atque incolumi, gratias immortales t victore debes eruspectare, sta viruta nulla prorsus humanitate conin te agetur. Vtcunque autem hae in re te gesseris, statim fama subsequetur, quam scias quidem eiusmodi futuraim, qualem tu ipse, vel opera tua portabunt. Mi ad Sigon deimperio occidentali, lib. Io Totilas urbi sibi parrendiuta conmmit, Itan is legatis Bestiari,consilio se paritum respondit. u. 9ι

173쪽

. . . .

De Romae laudibus seperi meis libri quanquam breviter,dixi, quam n Oltro saeeaeo unus omnium in Admirandis suis copiolissime,&distri hucissime laudavit Iustu tipsu , Dicamus ta men hunc pro instituto no stro aliqiud et si sortasse dictum sit a nobis antea, direcordemur illius Platonie sister quodpiaehrum. Magrufice loquitur de Roma, in qua in Elaruit virgiliu , illare . magnam, rerum pulcherris mi inclytam vocans. Ecloga aulem tu presso quod genus arboris est altissimum taeteras urbes viburnis, seu virgultis confert. Cui loco congruenter Isidorus lib. t. cap. s. Roma sola urbs, ea raoppida Idem volumm,cum urbis nomines os main ἐξ Hrie audimus Grande est illud elogium ex A. Catilinar M. Tullij,lux ibis te rearum iam omnium geniatium Romam a Trojanorum posteris in Italia conditum iuuetusque amplitudinem,&potentianti apud Trojam eae Hesenum vatein, Pruvia ulium praedaxusse facit Naso . Luius ista versu , Meia

1ulium Caesarem, vel Oclavianum Augustii intellige, qui eam pulcherrimi aedificiis exornavit iudi on immerito gloriatus sit, lateritiam invenuta marmoream reliquille. Exerto autem p ecta iste, clara pingebatur. Coripp. lib. I.

diassi antiquam tendentem Dathia Romam. Exenam, nudo gestantem pectoremammaM.

Seis texerto Liguris rectora Roma,

Cap XXV. De lucta giendo.

Ex Plutarcia de est olusione ad Pontum. ACcepimus qtiendam Philosophorum pristorum ad Arsinoamaminam , qu e

lum filii lamentabatur mortem, accessisse4t huiusmodi usum sermone. Quo tempore Iupiter honores inter de 3 distri hui sorte tum Luctum abfuisse ac omni h iam divviis superven is disquii A sibi quo baliquid tribui honoris,ouularet, Iovem omnibus iam Lia lici ah sumptis honorinus Lutaui dolorem. lacrymas largitu esse, quae mortuis impenduntur. Tum sic insulisse Philosophum Sicut ergo alii daemones

eos diligunt, qui bus collamunilaad te quoqu egina Luctus non accedet si nullo honore ipsum cias. Quodsiis cuin homni ni Misi lacrymis,hngt m,ot lamentis 2 diliget te, semperq tibi aliquam suppeditabieontineter honoretur. Atq; hac oratione ille usus itabili arte Dipitiae by orab

174쪽

arte taminam illam a ductu, bc lamentatione deduxit. Denique ut in summa dicam, quaerere liceat ex lugente, statueritne finem aliquando aegritudin imponere Dan existimet sibi eam per omnem vitam continuandant. Hoc enim dicerem xsi Mecretavisti omnibus absolutam numeris miseria in acerbissimamque in talicitatem tibi,ob animi tui ignaviam, atque mollitiem imponis. Sin est, ut aliquando finem facera luctui statueris, cur non iam nunc mutas, teque ipsum miseria exsoluis Quibus enim rationibus ad liberandum te decurso aliquo tempore viciis, ijs ipsis in praesentia animum adverte exoneraque te molestia, quando etiam in corporis a flectiombus,quae ratio maturrime malum tollit, optiria ducitur. Itaque quod eras tempori tributurusὲ id rationi, ac doctrinae deserens,teipsum malo exime,

Luctus definitur 6 Tuleutati aegritudo exesus qui chaeus fuerit in teritu acubo. Huius aceriataratis caussam lib. I. opinioni tribuit quod eos charos morte sublatos 'vir commodia orbatos arbitremur. Subi jcit medicinam Tolle ranc opinionem. luctum sustuleris. Nemo enim morere suo incommiodo. Dolent fortasse, si angun ur: sed illa lugubris lamentatio, fletusque moerens ex eo est, quod eum quem dileximus, vitae commodis priuatum arbitramur, idque sentire. Lib. autem . ait nihil esse quod tam obtundat eleuetque aegritudinem, quam perpetua in omni vita cogitatio, risit elle quod accidere non possit, quam meditatio conditionis hinnanae, quam vitae lex de

sm Esro ALIQUANDO FINEM FACERE. Ira Geminus quodammodo huis loceus Seruissulplei ad Cieerodi in eonsolatoria super obitu Tuluae, lib. 4 epist. s. Nullus dolor est. questi non longinquitas temporis minuat, a que molliat mete eΣspeciae tempus tibi turpe est; ac non ei mapientia tua te occurrere Lucianu a m. I. Opusculo de vitru instros secundum tabulas poetarum describit cauimonias gentilium funebres ut 'inanes,4 ineptas irridet patrem amissum filium lamenta te filium respondentem, patremque prudenter castigantem induciti

175쪽

PHILOCALIAE LIBER

Cap. I. Opus Plinii Senioris.

Otum eius opus continet libro XXXV in Titulum liabet, Historia mundi, sive Historia

naturalis. Voluit enim Romanis sivis in hoc opere exponere universa illa, auae Graeci scriptores ingentibus, ac paene tinnitis libris de mundo Q, partibus eius praecipuis immo minutilum is quoque scitu, & obtervatione digna tradiderono sicut gloria tur ipse se ex centum scriptoribus, peri laetis eorum bis mille voluminisus haec in unum hoc opus comportas Vsus est autem in tanta varietate, propemodum infinitate rerum annotatarum ordine optimo, ex quo ipso hominis cxcellens ingenium, diligentia aestimari potcst. Est enim ordinis observatio in omni aetion praecipuus ingeni j ac iudiciiindex.

Quem autem se lib. primum vocavit, tantii mestinae x,&catalΟ-gus, recensens ungulorum librorum,di capitum ummas,&arsu menta, ut secundus vere primus haberi, ac numerari queat Melan. Orat. Torrnu.

unius eli alteri ut duntaxat de hoc immortali monumento judicium adseribam. In ut Lipsua Epist Q. lib. a. epist. Di Plinij libros quid'andectra appellaverat, me ἰudice haud erraverit. Omnia ille vir legit, vidit,sci vit desininum Volumen Graetiam, eviat lum conclusit, paulo me herese loelieius, quam Thrax Imperator veterestiges. Iustinianumintelligit, Imperatorem Orientis,cujus imperii domicilium fuit Constantinopolis urbs Thraciae Pandectas sive Digesta, veterum iure consultorum Lacrarium cum triend. vii Laurent valla ut videbis infra,lib. 7. cap. I. In eodem ope ore quid desideretur, suo loco notiss dolenter Muretus indicabit nempe Notis in idem cap. Christophorum Longolluui Plini j legendi quam studiosissimum fuisse proditum est Deci ius laudibus etiam orationem, & in E i. eius libros conscripsisse commentarios. Quae tamen .ul uinputaret nomine acta in sua parum digna, moriens amicis abolenda mandavit. Erdiditieuiumam vox est plinii opus recte latinaestigia Theseurum dici OlJe. Nisi enim ille tot rerum appellationes nobia reliquit tende multas necessariis pinibus vita communia latrue loqui non pollemur.

176쪽

ci p. II. plarcules in cunis.

Exarambin Histrati, M. II.

Udis, Hereules ludis derides iam certamen, idque cum in cunis adhuc taeens. 6 4 Iunone ministis dracones utraque manu . utroque eorrepto, neutiquam ob matrem commoveris, quae mente mota, re cohorrescens assistiti Uerum illi quidam iam soluti sunt, spirarum volumina extendentes humi, o capita infantis manitata substrata habentra. 5c aliquid dentium subindica nita, qui qu deat acuti,4 virulenti erant Cristae vero ipsis instante morte in alteram partem propensete, atque occii nihil cernentes, bc squama non auro amplius efflorescens, ε puniceo colore neque ad motionis convelaones remigens ista decolor in sanguineo livida,4 Alcmen, la. ciem contuenti recreari quidem illa a primo stupore vιdetur, sed etiamnum diffidit lis, quae jam conspicit pavor tamen ne ipsam quidem puerperam iacere permisit. Undes enim utique ut sine lacrymis,&iora tunica amicta, e cubili egressa incompto ea. pillo, manibus extensis vociferetur. Et quotquot parienti affuerant famulae obstupefactae, alia aliud quiddam cum victu a colloquatur: isti ver .umis instrum: atqucthie quidem eule nudo paratus illi vero ad primum nuntium vagina educto glassio tamul instat iis quae patrabantur oc ad vindicandu iaciunt. Ac nescio an obstupuerit,an gavisus jam fuerit. Sed enim manus adhuc parata est sed oculorum designatio manu staenilia ieit cum nihil habeat quod vindicet, di Fideat praesentia egere oraculi providentia. Haec ait certe sic etiam qui liae prope est Tiresias, vaticinans, pinor.

quantus is, qui incunabulis latebat, futurus esset Pictus autem est numine amatus.&ntidi aemi agitatus. De picta etiam nox est insimulacro, facula sibi pueri certamen restibus careret.

Sane elegans pictura, dcinago pulcherrima Hercules modo natu i& in eunti posit

us, e

serpentes immanes ad spurium interimendum a Iunone irati minasci, an ira O 1 e summa ua τὰ uia te, de viribus elidens, atque hoc tam inaudito, bc generosia certam me futuris agonibu , a laboribus Di, longe maximis praeludens,de quibus ovid. Meia m. o. Am i magm oculos ieran terra Ie turissim lib. a. In qnsdam maiorastae quoquesesst,efordie is teu i mer3tis, In eadem hae pictura inest alicubi obseuritas,an in serpretis,in auctoris parerga d adventitiae personae multae mater, ters etsi non verus xfamula ThebanLTirenas vate Horam omnium vultus. c. mones ue expresia sae,ut viri ac spirare viderentur Partum Horculu, doqueine Amphitruone eone tum simul etituderat, similiter narrat, ac depingit apud Plautum eidem Amphitruoni peregre redeunti ancilla Bromiaxum viriti adversus dracones illos Herculis infantis Obstupescit ille re inopinatissima, aeruntium mirismodis mirabili versus lepido pretium est audire. Sunt auremm exuenis comoedia.

177쪽

Ego cumu recessim rursim ver trahere, seducere Metuens puem mihi'rmiatim: ramosangues atrisu

Nam mih horror membra misere percipi, iis tuu χuid it deinde porro Daluere. B.puer cmbo angues necat,

Ovid. i. de Arte

Cap. III. Scitissima virtutis laudatiuncula.

Duo genera lacrymarum.

romaneam tua auro rutilancti Hes coloribus nitens, non Olympicae Orcingi nori pes, non pulchritudia, non Liabiat Miam inperium non regnum non aliud quidquam eorum,quae magna videntur,magnum est 6craperendum.Tem cedit, extinguitur,&In oblivionem abit sola autem virtus praeclaram.&nunquam intermorituram gloriam obtinet: ut quae nec vetustati cedat: nee oblivione conteratur, nec marcescat: verum rccentem semper, ac vegetam, florentem dignitatemhabeat. Ac proinde prudentibus viris ambus viribus enitendum est,ut eam adipistantur.

Affectus est quidam, in quo Gepius, iumphare solet maxim tum oratorum loquentiaci siquidem dolormn ex aliorum praesertim malis imprimere. seratim ne inconcitare, lacrymas eliceregranulis est,&faljcis eloquentiae nec immerito lacrymae auditorum nominantur laudesoratoras. Duo autem sunt genera lacrym rum, quas per irriguum superius, inremula lacris significatas, Iosue Hi agnoscit, D. Gregorius in Dialogis Hirriguo superiore fluunt lacrymae pura: caelestes, liquid duarum lans est Dei amor live bb peccatbrum detestitionem,sive ob Christi disi derium di lecti ons ardorem sive ob tormeritorum domini miseritionem di malaen tu vere dulces lacrymadi qua, caeli margaritasBasibus, vinum angelorum Bernardus a pia

et pumice postulabunt. Aliae iacum alunt humanae, prorsus naturales, quae ex

178쪽

solis lume mitiora sana ina, si e ipsa iram enia lucis suae editi tam reliquo rum quaedleuntur bonorum fulgorem Deilei obsuleat, penitus obruit Pereuntibus eunctis, ipsi non perit immortalis est illius memoria Quam sapiens, ut scriEsu Seneca lib. a. epist res expurabit in divitin. sitieebit: sinminus in paupertate. Si poterit , in patria si minus, in exilio. Si poteris Imperatori, si minus. les. Si quibit, integer Ac incolumis: si minus, affectus&aegrotus Quamcunque sertunam acceps rii, aliquid ex ea memorabile effetet. Quemadmodum Phidias non ex ebore tantum fatem sciebat simulaera faciebat etiam ex aere, si marmor deerat. Et si adhuc vilioremissi materiam obtulinses, fecisset quod ex illa optimu fieri potuisset Legatur Carolus Paschalius de Coronis lib.X. cap. Magnum pondus habent lacrymae apud deum, homines.& quod nullis, quamlibet humillimis, ac ferventissimis precibi, obtineri potest, id pleriimque lacrymis obtinetur. Ovid exul ad uxorem scribenso de Ponto, eleg Ullam multis orans,&impetiens, ut Augusto pro se suppliseeside saltem mitius exilium sibi impetret.

Gratias nulla est, lacryma tibigrati antriti otes, aut nulla parte movere deos.

tibinedesint, benepermati nostra caverum Des mirosendi eopia aves adest.

Est autem in praeceptis Rhetorinn, ut orator cum auditorum laermas elicuerit, vela contraistrat, quoniam lacrymanthycitius arescat ne, quod eloquentia sua acquisivit, id longius orationem producendo amittat, digravis ille motus animorum eui potissimum victoria debetur, an guescat. Distinguit Caussinus noster lacrymas in sanctas ac caelestes, dc humanas, ac naturales Iutarum esteffector amor Dei, qui se ostendit in detestatione, ac poenitudine admissorum scelerum. Magdalena Lucae . iac muravit rigarepedes riman eiusdem viilendi ardentissimo desiderio, Fuerun , inquit, psalm 4I mih iac ma meapanes due ac nocte, Am vicisti mihiqMotidie, ulus deintum 'in miserijsae aerumnis proximi, quas lacrymas turpi atq; obscoeno risu, pauperum caussam agens φιλιπlω- Nazianrenus praestantiores praedicat. In consideratione creeiatiium,ela crudelitast neeis Christi. Et hae quidem similesque lacrymae purae 3c dulces, vereque vinum angelorum sunt. De humanis nihil reor dicendumamplius. In valle lacrymarum degimus.

Cap. IV. Panegyrum, id est publicorum,

celeberrimorumque can ventuum, scopus&commoda.

Ex Panat benaico secrara .QUam autem merito laudentur ij,qui celebres conventus instituerunt,quod eun

moremno his tradiderunt, ut quasi faedere inito,in inimicitij reconciliatis, in uncim locurri conveniremus:deinde, ut votis,o sacris communibus factis eius codinationis, qua coniuncti sumus inter nos recor lati amiciores in posterum essemus, utquedi vetera hospitia renovaremus,ac nova constitueremus: denique ut nee indotactis, neque excellentibus ingenii signa Uum temptas abiret sed incelebri conventu Graecorum alijs suam Delicitatem ostentare, alijs hos inter se certantes spectare lictaceret, ac neutri voluptate carerent: sed utrique in quo gloriarentur haberent: alteri, cum sua caussa plagiles laborare viderent alteri quum omnes sui spectandi gratia voriisse cogitarent. Tanta igitur commoda cum a conventibus ad nos redeant ne in his quidem urbs nostra postremas tulit, occi

riami pallam detus, seueonventus, publica celebritas, ut quum dis sesto,ludis sol emes , , au elati ine ita tota aliqua gens in unum locum convertit, velut in Graecia ludis tam et pici s

179쪽

picis, sthmiacis, Pythicis, Nemeaeis: fallo item sistrorum Eleuti luortim, Panathenaeorum ,- milium Est item laus, encomtum: sed quouldealiquo in publico conventu, eesebrici; coetu, id est ιν πανηγύρει habetur. Hinc που γυρικὸς λογω, panegyri proprius, panegyri conveniens, pompattricus, splendidus, laudem nimirum personae, eive alicuius in panegyri aliqua caelum celebri decantans, qualis est Pliniriunioris novum consulatum inituri, Troiano dictus Pertinent interdum huiusmodi orationes ad genus deliberativuin,qualem fecit Isocrates panegyricum. Hactenus ex mesauro graecae linguae suis malim Porro conventuum istorum utilitatem multum dam Is rates commemorat. I. Apparet ex iis, vesut ad innovandum foedus, redintegrandam amicitiam convenit Ti. Sacra communia fiunt, vota: preces communiter concipiuntur, pro communi gentis silute l& sadicitate, docognationes se recognoscunt, hospitia antiqua. a maioribus instituta confirmantur, dc nova ineuntur. II a Nij ex ostentatione bonorum suorum, quibus circumfluunt alij ex ludis tum exhiberi solitis voluptatem capiunt: Λlijsui caussa ludos fieri gaudenti qui ludis illis pro corona certant, sui spectandi caussa tantam multitudinem assiuxisse laetantur.

Cap. V. Fabella in eos, qui obsecundam sortunam intumescunt.

C Ata est olim meu inita iuxta pinum, arborem editissimam cucurbita vero cum

multis pluvns, alque caeli temperamento revallet lascivire coepit,ramulos audacius porrigere: iamq; npinum serpebat, tu in ramos frondestiuas audacius involve .

bat. praegrandia poma, okVirescentia ostentans. Tanto denique fastu, &inmientia intumuit, ut pinum ausa sit ingredi. Et, vides, inquit, ut te iam supero, utque sol lj3, o virore praest, Tum pinus, quae senili prudentia praestabat, nihil mirata cucurbitae insolentiam, respoodit. Ego vero hic multos calores, o hyemes, variasque temporis calamitates pertuli. adhuc tamen integra consisto: tu ad primos rigores minus habebis audaciae, cum& frondes concident,6c viror omnis aberit. Hoc quidem dicitur in eos, qui ob momentaneam quandam raelicitatem gloeriantur, quique plus habent ostentationis,cu pompae, quam facultatum, aut virium. Itaqtie non mirum videra debet. si dum alius se praeserunt, magnique videri volunt, sese alijs o quidem nasutis hominibus ridendos propinent, octanquam sicci quidam flosculi celerrime exarescant,ac decidant. Certe apud Oneirocritas cucurbita spes inanes praesagit ut pote cum veniticosam admodum speciem prae se ferat, multumque identidem nutrimenti polliceri videatur, illud tamen tenue Benisi condimento aliquo iuvetur, egregie fatuum est, ut refert Pierius lib. 18. Eodem plane modo se habent Thrasones illi, fortunae suae momentaneae iactatores vel qui secundis ventis plus aequo turgescunt: neque advertunt severtissimam illam Nemesin, quae de supe his,&fastuosis vindictam sumit,&cioinit. lib. a. p. D. Claudius Minos in Alciau blem. Ia .

Non reciet, mines fortunam iit infidam, inconstantem,&mutabilem reprehendunt. Et eis nim si eosdem sempertoveret, complecteretur, iustius utiq; accusiretur. Videre licet nune beat si in rebus ad voluntatem fluentibus florentes ta studio, & superbinelatos incedere, & omnes praesedespicere. eum quid dies superventura illis paritura sit nesciant: quanto insolentiores eos experiremur, si adversos casus timere non deberena Illi potius in beatis numerandi videntur, qui cum amplissima fortuna etiam prudentiae bono eumulatisini per quam admoniti, sibi moderentur, ut sint in secunda modesti, in adversa tolerantes, coaequanimes sie instituit Lucilium suum Senem ep. 78. interim tene hoc mordicus, adversis non succumbere, laetis non eredere, omnem fortunae licentiam in oculis habere tanquam quidquid potest racere, factura sit. Quidquid exspectatum est diu, levi ui accedit Licinium monet Horat. Ode Io. lib. t. Re 3

180쪽

Contrabes vento mιumstreanati Ethene Ausoni . Sisy ana iuvat, ea veto stilii Sinortuna tonat, cavera,' ero. Seit 8 Boetius iae Consolat philosophiae, lib. 1 utramque fortunam expingit plur reor, iuia, hominibus ad versari, quam secundam prodeue fortunam. Haec enim semper specie faelieit tis eum videtur blanda, mentitur: illa semper vera est, cum se instabilem mutatione demonstrat. Haec fallit, illa instruit. Haec mendacium, specie bonorum mentes fruentium ligat illa eognitione fragilis fallicitatis absoluit. Hanc videas ventosam, siuentem, suique semper ignaram illam sobria am, suecinctamque,4 ipsuas adversitatis exercitatione prudentem.

Cap. L Voluptatum duo genera.

Ata sunt viles, corporeae, momenta eae sit pius etiam turpes de faedae , aliae notabiles, delicati diuturnae, ad summum Dura, caeleares Qui sensibus omniari nuntur non secus ac spongiae quam per suos meatus trahunt ita illorum anima satimini, c carnibus immersa per quinque duntaxat sensus, quasi per tot poros, ocfillulas voluptates elicit uri sulit visus auditus, gustus odoratus, tactus. Infima omnium est, quae ad sensum tactus pertinetdelectano, plane bruta, & terrestrisci paulahonestior quae ad gustum, sed ni nilominus contempta Levis est in odoratu, qui semia, in homine hebetissimus est nec tam est odor suavis gratus, quam teter laetidus est, e molestus. Rures, quae ad aerem pertinent, aliquid habent pulchrius oculi, qui ad

igneam illam naturam, caethereae proximam accedunt caeteris longe praestant seniasibus Et tactus quidem, de gustus voluptates delatigatis sensibus cito extinguuntur, multumqtie molestiae,&gravitatis, ut Nilus luti, lecum trahunt. Caeteri sensus di lius suam hauriunt voluptatem: habent tamen admixtam aliquam umbram vanitatis. Diuturniores sunt phantasire voluptatias, quam sensuum. Quae enim de div liij dc honoribus, cla gloria in i et faelicitatis opinio, tenacius inhae et: sed inani bonod

cipiti

Liquidiores sunt interiores, quae vocantur animi delectationes Excellentissimi omnium, cpurissima quae ad mentem, mentisque, α voluptatis praecipuum m mseontemplatione, Me amorem dei referuntur:habent enim cum aeternis illis, quae nos atos efficiunt, perpetuum quoddam commercium. Norunt qui sunt experti, quique supra recutis humanas i mr aquilarum evecti ad illius aureae tranquillitatis saerarium,&lucidissimam omnipotentis dei caliginem devenerunt Nicot Caussim parallel eloquentiae, lib. s. cap. n.

A L svNT,Iut, Geminum quoquegenus voluptatis punit se ea, epist ri corp

tis, leue terius, quod morbus inhibet,'tranquam non tollat i canimi, seu interius quod maius estaec rinis, idque aegrotis nemo medicus prohibet. Qui idem sectatur, de bene intestigit, omnia sensuum blandimenta pro nihilo ducit Mnest obsectament ver cordisgaud u, Ecelsast. v. PER QvILita morauit sEessus &e. Cur tantii quinq; sensus,sve sensus inst iumenta, '. Us scho im data siue,q--tRhodigin lib. a. p. si quia, quit, totide lunt, quibus mundus e filiari: a T a quatuor

SEARCH

MENU NAVIGATION