Iacobi Pontani ex Societate Iesu Philokalia, siue Excerptorum e sacris, et externis auctoribus. Cum commentariis & notis paene perpetuis. ... Cum indice rerum, verborumque locupletissimo

발행: 1626년

분량: 488페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

251쪽

Cap. XVII Scriptori aequo, dc libenti animo

ferendae immo expetendae emendationes, castigatio

Non tamen ut mea , qualicumque commentatione praeiudicatum alicui velim. qii. si mea tam unice probem, ut isolim, ii quando ves emendare, vel castigari. A qua sulincione quantum abhorream, qui me propius agnouerunt, facile liberabunt: qui nihil aliud a doctis requiramRuam ut hasce minutias sua reprehensione, in quibus erratum fuerit,aliquando dignentur ut in ijs recognoscendis parem diligentiam,atque operam impertiam. Non enim nostros errores emendari feremus impatienter neque nos vlio modo piguerit audire potiora suggerentes.' meliora: vi nee molestum erat priorem sententiam cOl Ima utarei sit quid minu accurate tracta. rum aut expensum quippiam nobis conquerentur. Quod dum faeio,videri nolim in publica literarum caussa praeuaricari, ea docere,quae aliquando putem dedocenda. Quod tamen nec sine exemplo, nec sne rationibus me praestiturum intelligent, si modo adsit aliqua in iudicando aequitas, cum nemini dubium sit, posteriores cogitationes meliores in o in monumentis veterum legimus, Hippocratem artis medicae principem quaedam a se non satis diliget ter tradita, primum emendasse, ne caeterim eadem impingerent Idem ructum a M. Tullio meminimus, qui, cum Rhetorici libri quos adolescens scripserat non satis placerent, Vt minus elaboratos damnare magna parte maluit quam corrigere,scri psitq; accuratius alios libros oratorios, quos tanti fieri a doctis agnoscimus. Sed& Fabius duos libros a se primum de arte dicendέ scriptos quod non sat r. piobarentur, expunxit , cduodecim illos nobilissimosn his, magno studiosorum omnium appi su cedit in quibus re videtur priores emenis dassest perfectius aliquiis reliquisse. Quod igitur illis tantis viris laudi datum est, insitis retractandis non debet nobis esse damno, vel fraudi, ut meminerint, quorum maxime interest doctiores permulta stire, non tamen omnia. Itaque vi seueriorem omnem ansam obiurganti praecludam, subinde Horatianum istuc apud eum, qui streprehensurus oppono ut seipsiam norit, δέ errata mea me non deprecantem sustineat Si quianonisi rectius istu, Candidus impertisI non. his utere mecum Claud. Minos praefat.Comment.in Emblemata Alciati.

COMMENTARIVS.

Qv I NIHIL ALIVD A DOCTIS REQv IRAM, e. J Tota haeae multomnia versuum oratio liberale, desingenuum sane ingenium Claudii Minois, cuius hoe est Theorema, os tendit, qui mauult a doctis clocte reprehendi eorri quam ab indoctis stulte laudari. PosTERIORE CO GlTAT ME LlORES ESSE.J Euripidea sententia, M

Hippo CRATRM ARTIS MED CINAE RiNCI P. DExemplateis illustrium

dc doctissimorum homini in proptinuntur,qui sua ipsi correxerunt,&quae negligentius, ut imper- feelius sic ripserant, de illi, J. liuo copio situ diligentius praeceperunt, idque eoanam , neculis quam ex eo quod sh iueti issem, liquid nasceretur incommodi.

CVM RII ET ORICI L BRI. QVOS A DOLESCENS, M. I os de inuentione intellige,quos sibi ad , eiccnti excidissei scin manus hominum peruenisse,memorat alicubi

252쪽

LIBER SEX TVS. dic

sED ET FABIV DUOS LIBROs,ilae. J Sie ipse prooemio Institutionum suarum,

quae contiueatur libris X II quos ab ipsis distendi velut incunabulis, per omnes, quae modo aliquid Oratori futuro conferant artes,ad summam eius operis deliinabam M. Atque eo magis, quod duo iam sub nomine meo libri ferebantur artis Rhetoricaeineque editi a me, neque in hoc comparati. Namque alter risermone per biduum habito,pueri, quibus id praestabatur, exta plerant: alterum pluribus lane diebus,quantum notando consequi potuerant, interceptum, boni iuuenes, sed nimium amantes mei,temerario editionis honore vulgauerant. Quare his quoq; libris erunt eadem aliqua,multa mutata plumnia adiecta, omnia vero compositiora, k quam nos poterimus, elaboratiora.

QvOD IGITUR TANT VIRIS LAUDI. J Nihil de sua gloria perdiderunt Cicero,ckalij.magni viri icum tuam imperfectionem conielli palam , priores conatus suos sequentibus in . eodem geaere emendarunt quin auxerunt potius, cum hac etiam ratione poveritati consulere studuerunt. In horum numero est augustus ille Augulimus,quI παρορα κατα ad thra I Retractatio ianum ingenue confiterino est veritus. De doctioribus viris loquens Muretus lib. '. cap. I fidenter pronuntiat, Quos, inquit in magnas , dc arduis operibus interdum dormitantes 'in non fera aut qui eos propterea minoris faciendos putet , is mihi ab omni humanitate alienissimus elie videaatu Cautio tamen absis adrubenda est,ut idem monetii 4, cap. I . ne errent, ne alios propter auctoritatem suam in errorem inducant.

Finib.rivnua est ausus Leontinus Gorgias in conuentu poscere quatilionem. id est,iubere dicere , qua dare quis velletaudire Et . de Orat. Quod primum seruut fecisse Gorgiam Leontinum, qui permagnum quiddam luscipere ae profiteri videbatur,cum se ad omnia, de quibus quisque audire Uellet ella paratum denuntiaret. Anu Oniatis ex his apparet, Ophiltam hunc, δαχα , hoc est, omniscium haberi volutae v ET SEGPsVM NORI T. Iareius dimiti alios vel admoneni, vel obiurgant svel corrigunt,qui semetipsos considerant, tam inliteris, quam in moribus. Nec est quidquams odias ac promptius quam sua exculare,o tueri saliena in reprehensionem, Deare. CANDIDUS 1MpERT LIVersus sunt ex epixtis lib. t. apud Horatium, qui&ipse, vivides, admonitore tu criticum non recusa Idem diligentem,ac multam scriptionum correctionem valde commendat.ut videre est in Arte poetiea. Sed quid oberit, quoniam locus opportunus incidit, Quint viano proferte illius descriptionum emendatione sententiata attendesis.

Emendatio criptionum. Ex Quintilian.

lib. X. cap. 4.c Equitur emendatio, pars studiorum longe utilissima , Neque

enim sitne caussa creditum est, stylum non minus agere cum delet. Huius autem operis est, ad ijcer detraher mutare, sed facilius

in his simpliciusque iudicium, quae replenda vel deijcienda sunt,

Premere vero tumentia, humilia extollere, luxuriantia astringere, inordinata digerere, statuta componeret exultantia coercere, Guplicis operae. Nam&damnandalunt quae placuerant, inuenienda quae fugerant. Nec dubium est, optimum esse emendandi genus, lilcripta in aliquod tempus reponantur, ut ad ea post interuallum velut noua atque aliena redeamus, ne nobis scripta nostra, tanquam recentes laetus blandiantur. Sunt autem qui ad omnia cri

pia,tanquam vitiola redeant.Et quasi nihil fas sit rectum esse quod primum est,melius existiment, quidquid est aliud i idque faciant,

253쪽

quoties librum in manus resiumpserint similes medicis etiam integra secantibus. Accidit itaque ut cicatricosa sint . . exanguia, &cura peiora Sit igitur aliquando aliquid quod placeat, aut certe quoci sufficiat ut opus poliat lima non exterat Tempori quoia

que debet esse modus. Nam quod Cinnete Smyrnam nouem annis

accepimus scriptam,&panegyricum Isocratis, qui parcissime decean nis dicunt elaboratum,adoratorem nihil pertineticuius nullum erit, si tam tardum fuerit auxilium.

Cap. XVIII. Cur Plato Homerum lautum, unctum, coronatum esua ciuitato educat.

QUonlam exilium mora quaedam ciuilis est, quo aqu1,&igni interdicitur, ideo arbitror a Platone hoc factuna,quod cadauera lauabantur, de ungebantur, quo diutius integra seruarentur velut impietatis reum, quique deos fabulososconfingeret, Musicam,quam inutari nefas esset, permutare Segestanas quoque muli mre eum Dianae simulacrum exportarent ex oppido quasi proficisceretur in exilium. vnrasse,&coronis storibusque ornasse, au lar est M.Tuli in Verrem V quae est designis. rautea Legislatore lanea corona vinctum Homerica I, cum aurea,aut fi rea mortuis imponi soleret in noti poetarum mollitiemi Nodum hunc qui soluerit, hic mihi μανυς αγινι & magnus Apollo erit Laudauit tamen Homerum amplius-

lnis ver his Platra, ut inelii enc in lupatefacit Dio Prusiatus Andreas Scholiua, Nodia enodatis lib. I. cap. H.

COMMENTARIV s.

utrum Plato Homerum e ciuitate sua iure duxerit, quaerit inter platonieos non postrem Maxis Tyrius Dissert VI Lait Platonem, exempli aussa instituisse Rempub magis accuratam. quam usitaeeommodatam. Imitatum statuarios, qui eum e singuus eorporibus,quae in ij putachra sunt, mira arte colligant, ex tam diuertis, nam imaginem eruciant, naecipiatam apte inter se eo undunt,& miscent,ut nihilnisi unam quoque pulchritudinem, eamque coneinnam in veram exprimant eum qua tamen nulla naturaus pulchritudo tam pulchra est,ut possit contendere Artes namque perfectum quid desiderant,cum usus quotidianus longe minus accuratus si tuo porro esse, quibus Homerus,Hesiodus,oc similes Poetae,commendentur, utilitatem, voluptatem,neutram harum Platonicae Reipub. conferre eorum eatmiavi Vtilitatem quidem quam illa spectet,4 sequatur totam in educatione sedula, octalubribus monitis consistere M Quare nullam dicendi,audiendique quae velis libertatem,ac licentiam admitti. Nec ullum dictum,nullam disciplianam, nullam delectationem temere,in sine certa rationem atonicam intrare Rempub. Quo ne ut illic Homerus non requiratur, qui commentitias opiniones doda dijs suorum numero tuum et gantia amplificet,&fabulosis narrationibus vulgi mentes admiratione , de stupore compleat Putachra elle eius poemata, id negari non pol pulchra, longe omnium pulcherrima, maximeque augusta, de reuera digna,quae a Musis canantur me tamen omnibus pulchra,nec pulchra semper, quod exemplis subiectis demonstrat Ham terme totius disputationis summa est. Tlaeodoretus Therapeut.Serm 2.docens a dulciloquio,ch concinna oration veritatis cogntiationem non petendam, uid, inquir, Homerica robore' esse aucundi- QMdει--lci uis I auus Et tamen hunc Homerumιλ, qm apud- v -- habeturF. osepho , Ungue.ισνν-.perunctum promterjor ab ea σπι--θ MLxuιν --ia μα-- magistrinos testa inunquι emm,Poeta me μύμ-are adolescamradacet is diseimmortatis-

254쪽

vivisne insinuat mari adhue animis in eris pernici ac corruptis a disici mu Aliis praeterea

multis in rebus eximium Poetam accusat Plato. . . Quod haud immerito mireris,accusat eum, quem nemo neque saepiusneque magnificlaudaua Est siquidem illi diuinus poeta, poetarumpraestantissimus, in omni poetice genere primu . Homeri poemata rerum iustarum, mi ullarum tradunt discrimina Eum delicdem rebus, de quibus eaeteri poetae loquuntucia, melius locutum esse . Homerus in tragoedia Pherurum summus,poetarum diuinissimus, tragoediae duxin parens Omitto locos ex eocitatos, laudatos quam plurimos., EXILIUM MORS QUAEDAM CIUILIS EST. Apud Iurecos habetur pro mortuo,qui multaturmillo,quoniodo uid. ad Scythas deportatus in libris Tristium, detonio deae frequenter clamat,tametsi relegatum se,non exulem aliquando appestari vult potius quomodo & Augustus eum appellarit 'elegatia enim facultates,&iura sua relinquintiar, spes r ditus eos consolatu . Contra fit in exulibus.

Qvs QVE DEO FABULOSO CONFINGERET Antea conficti erant itatem plerique,&praecipui ut credibile fit sed eius vanissimis.&ridiculis figmentis mulionis res facti sunt Ciceria. Tuscul. Fingebat hac Homerus,in humana ad deos transsereba : diuia mallem ad nos. Hoc tamen quoque fecit, diuina, inquatria, ut sunt vigere, sapere, inucinre, meminisse,quae ipse Cicero in diuinis numerat, a dijs ad homines transtulit, ut in Cornmeni a. rijs Tusculan ostenditur AN OB POETARUM MOLLITIEM' Ita existimo, ob mollitienti coronais tum esse corona lanea, qua nihil mollius. mollitie enim male audiunt poetae uniue sim. Testem

advocemus M. Tullium Tusculan. a. Sed videsse poeta aut mati afferant ' Lamentantes indu-eunifortissimos viros: molliunt animos nostros Basent deindedulces,ut non legantur modo, verum etiam eius nικα sciamaiam domesticam aesesimam, vita-ivmbratilem, deiscatam, maccesserunt et .poeta, uernasem, virtusis ebdunt. Recte gιtur a Platone MAciantur ex eacius tale auam Ut si um mores optimos,or opismum Resub.Iratum exauar re Fides hic tangi factum

Platonisadeoque Homerum ipsum ut mollem damnaria Quamquamnon ita mollis, ut Romanus ille Callimachus,cuius laeversus eleg I.lib. a.

. I.

Vnde me veniat mosi,si rabbret Alaniae Cassiope sonhae misi eantati possi: Ingeniam nobisi apa ascit.

Nota item illud in verbis modo e Ciceroneprouus, aut η .Hι. Fictam vocat somniatarriarius Rempub qua nulla gens utendum sibi putauit.

Cap. X IX. Spectacula, ludi Scenici

apud Romanos.

DIuersa spectaculi ae ludorum genera diuersis temporibus in Rempub Roma nam inuina,quorum finis partim in religione,partim in voluptate populi possitus.Opinabantur enim antiquiae rem gratam illis ludis,tanquam promissam,dijslatere Arnobius lib. .contra gentes. Uos aeris tinnitibus.& tibiarum sonis, ut equo eurriculis, & theatralibus ludis persuasum habetis de delecta i, 4meibras que aliquando conceptas, eorum satisfactione molliri Ludos inter alia caesestis irae placamina institutos testantur Liuius lib. 7. Censorin de die Natali, cap. a. Valeri in lib. a. cap. q. c& alij. Faciebant quoque ludi multum ad populi fauo rem obtinendum , cui reges is ipsa Resputi nec non Principes valde stude hant, quo ciues hae voluptate demulsos, in officio continerent , quoue faei hus quod ab ipsis extorquendum erat, impetrarent. Id quod a me antea alicubi prolatum, portune hoc loco est iteratum.Testis mihi vitruvius lib. I. cap. s. Ualec

255쪽

dicto eap. &Coniurationes Principalescod Theodos n. lib.36. p. I s. Hech. in lib. a. Ueget. p. a

udos a Lydisnominatos aiunt, qui ludum tesserarum, pilae, de similes animis i exeogitarint ri Scenicos apud Arcades repertos, ad gentis ingenium ab asperitate, &inhirumanitate emolliendum , dc ad mansuecudinem cum voluptate traducendum Romani eos eum teligione caeniunxerunt , accertis Dijs certos consecrarunt. Siquidem ingruente calami tale aliqua publiea libros Sibyllinos consulebant , dc quae cauis mali, quodue remedionia foret . cognoscere studebant ἔ puta , quibus si is, aut ludis deorum ira placari. dc ad ventans clades a ceruicibus depelli posset Ludi item ob alias caussas ijsdem . ab in qui eranthum siqua potestate , vovebantur, de quibus saepe Liuius Ex idololatria igitur stati ludi via deo, propitios M amicos haberenta Quae in his foeda committerentur, Tertullianus expotat. Apologet. cap. 3. Augustin. Ciuitat. lib. a. p. cludibria sacrilegio M. &lib. i. eap. 4 speiactaeula turpitudinum vocat Deorumadulteria, dc flagitia inducebantur, quibus spectatores tauia

quam facibus subiectis ad similia incendebantur Ouid. a. rastadaugustum. quos luminibus, totus quibus utitur orbis, Scenissecta iam adasteria. Et rursurra. Ut tamen Mefatear, lassi quoquesteminapresent

De ludis autem Mimicis multa subijcit, unde eorum licentiania , dc obscoenitatem perspicias.

uid scripsissem mimos obsieaena iocantes, uisemper vetiti erimen amoris habent ρIn quibus assidue cult recedit aduster, Verbas dusino cassida nupta et ira, sec.

Libet audire disertissimum Laelantium,tonantem aduersus istiusimodi ludos, oh spectaculata. Christianis moribus plane aliena, Inimiea. Quid de mimuisquar, corruptus --n erems-bm seiphnam ' a docent Altera dumsingum, re simulasis erudunt ad vera. uid iuuenes aut virginessariant, cum iera mepudore , 'flectari obenter ab omni cernunt Admon. tur vliaue aut acere possint , ct Uammantur tibia ne a sectu maxime concitatur Laeso quisique pro sexu in istis maginib- praefigurat ista dum rident , adhaerentibin viiij eorrupti res ad cubicula reuertuntur 'tanda ergo spectacula omnia, non sum ne quid viij pectoribis medeat; sed ne emus nos voluptati consiuetudo delimat, ct a do, atque iam operibus auartar Nam Lartim celebrationa deorum festa sunt siquidem ob Maratis eorum , vel templorum nouorem

De pugna gladiatori , Meta, aflictibus ,- exclamationibus populi spectantis Senee episti occidit ille meruit ut hoc pateret uritu meruisti miser, ut hoc spectet incide,vre verisbera Quare tam timide incurrit in ferrum Quare parum audacter occidita quare parum libenter m orituriAddit ad hunc locu Lipsius evidonia In gladiatorijs pugnis timidos,&vt vivere liceat obsecrates odia solemus. ite ex .de Ira,Senecae ipsius. QMdglassiatoribus,quarepopulus irascituri

. tam

256쪽

LIBER SEXTUS. D

dc eam iniqne,ut iniuriam putet,quod non libenterpereunt'eonimnise iudicat, de vultu, gestu ae dore de spectatore in aduersarium vertitur. Denique de uniuersogenere spectaciliorum docte,de accurate scripsit Ioannes Mariana Hispanus noster,quivi quomodo, quantumque in ibo datur deus, phinissime demonstrauit .

p. X X. De colore purpureo.

Iraim Romae purpuratos patres qui Cardinales nominantur, hoc ipso caeli eo. V ore indies induenuis Domini diebus, Nadragesimae, ieiunii, ac luctus tempo- te Caeruleo colote altaria intemplis vestiuntur, celebratque Plinius cum violas

triplicis esse olinis ait purpureli lutet,&albi. c destillis, candida sunt, inquit,sive ut M. rubentia, c purpurea, docet quel radice mutuo vino tingantur lilia nasci pur

Durea quod&in Geoponicis Iesere memini. Vidissi mrtassis inhonorum areis nerbam starem gignentem asperum, viserici soccos, purpurei coloris, quem Italivium appellant nordi velluto,herba nimirum odoris expers,o quaeresecta diu duretrni etiam . .. Graecis dicta, non marcescens,& florum corollis semper, maxi me vero hyeme, cum rari apparent flores, inserebatur. Hunc florem Plin. lib. a. p. g. purpureum nominat, negatque umen, adeo venusti coloris reperiri', pi

eamque hisce verbis describit Amaranto non dubie vincimur. Est autem spira purpurea vetius, quam flos aliquis Ibidem cocco rosae tribuit colorem fesroseti ae purpurae Tyriae,o dibaphae, nec non Laconicae Amethyrio item purpureum dat colorem ac violis, maluaeque floribus quas tres herbas colori sesse purpurei nemo

dubitat. Negari non potest, duos esset purpurae colores, ut idem Pilin. lib. 9. apertet flatum reliquit. cap. 36. quorum alter rosae sit, olore nigricante salius vero purpurante.Idem c. 38. Rubeus, inquit color nigrante deterio Post, non longe. Ita fit a me. thysti color eximius Qui lapis rubro vino aqua nullo eolore similis est, itaq; pane ure fert colore De Tyria purpura idem,laus ei suma,codor sanguinis concreti nigricans

aspectu Addit, Homerum idcirco dixisse sanguinem purpureum obseruatis tot mi ni,variantibus locis.rneam tandem veni sententiam,du plicem purpurae colorem. sed steminum, affinemque videri: rubrum quidem a rosa tinosin, sanguine Npreiso violacet ii star, ut hic etiam rubri coloris quid emineat. Et hic purpureus est paut violaceum a violis aut amaranti . Amon Augustin. Antiquitati m. Dialogo U.

Purpura nigra dieitu Cassiodom Variar. I. Epist. a. quia color purpurae est obseuritas rubens, migredo languineia Carolus Paschalius de Coronis lib. a. . si quis dicit Germaaiaee, Sin se mariterove vnndem romichaearrat Purpureum autem apud poetas smplieissim/eli verissime exponitur sepe pulchrum virg. aeneid. Lumens iuuenta puraurono. Horati Ode. r. lib. 4. Purpureisa λο--.Vid ibi Lamb.dc Torrem.uaterpretes,dcvunc de verbo pam

purare

VIOLA TRIPLICI COLORIS. J Cum violas alias purpurei coloris si est, alias lutei,alias albi, omine purpurei necesse est intelligi,quem ab ipso genere violae Ziplbraumap Pellamus qui coloria, ab eo,quem vulgi nomine purpureiaccipimus, distat plurimum. ita

tem ut Paschallu gnutat, Coronarum lib. t. cap. 3 delicium veris,in omnitum eius pulchritudianum praenuntia violat quae statu ut gelu, tu frigor terra sol lut ut , exoritat Olet, bc ver adessa india Eat. uia. I. Trist. eleg I a.

257쪽

Iam isti uerit legunt resipuriga,

Ruras qua nulis natastrenteferunt.

Alba viola dicitur u ιον,quae etiam in coronamenta assumitur Lutea a virgilio eclog. a. vo -- - --- - - tibi candida Naiis, .Palgentes misias, ummapapauera carpit. voearunt quoque emeram Tertium genus,idemque nobilius mum, Ahodori gratissimi,&eoloris praestantiusmi utpote purpurea sue amethystini, siue ianthinLvoeatur&nigra. Vide plura cap. 4. lib. s. apud Pasithalium , L AMARANT NON DUBIE VINCIMUR J Amarantus ex eo nomen dueitia. quod non flate escat,inter flores hortenses,specie decorus, virginibus dilectus &coronarius. Clis mens Alexanda gog.lib. I. cap. 3. Christianum monet,ne coronetur instar simulacrorum moris tuorum Pulchram amaranti coronam illi esserepostam qui se recte gesserit,id eli,qui se ethnicis superstitionibus non inquinauerit. Hunc,inquit,florem terra terre non votest: caelum lummo do eum producit Aesi dicat, Christiani hominis,stambire coronam illam immareessibilem et estis a Deo paratam, eonseruatam in caelis i. Petri cap. 3. Lepide , sociatur lilijs TibulLLh. Deleg. Vt iuuenurimumuirgodeducta maritis . - Inficitur tenerMore rubentegenas: Et cum contexuntamarantis alba paenLilia, s autumno eandida mala rubent. Ex Paschalio lib. 3. cap. II. Excidit mihi Poeta, ein immortatit amaranti.

Cap. XXI consolatoria pulcherrima

super obitu fratris,&de aequitate

moriendi.

SUO S. D.

pede mihi,optime Uoueri, animo meo mali factum est, cum audiui iterato te tris nere percussum, Scin illo fratre,qu, familiae velut columen e r.ὲt,4 quem noui a probitate 5 industria atque ideo amaui. Doleo tecum. Quid ergos etiam iaceo aut quod tu langueo Absit, mi amice. Erigere mecum, Ocne supra humanam fortatem velis aliquid, aut tentes. Quid vis hominem deum esses Soli illi aeternitasmos ex quo nati sumus, non dicam mori possumus. sed niorimur: b Omni hora . omne momentum ad illam metam ducit Alijse talia, stempus spectes eadem si finem. Et quod tempus' ruseo cum cogito Discrimen est dierum,mensumi .mnorum paucorum: δ pone plurimos, saeculum dices. Quam breuersud,quam cito abiit quam cito aliud aduenies sed minuti animi, O qui magna non cogitant quinaturam re-iurn quod caput est non prouident, haec habent in magnis Pueri Saturnalia cele b nt,&Reg aut Antiuites imitantur,&agunt preve ludicrum est Ocnos ride mur. Sed illi sic amplectuntur, ει aestimant,ut longus annus sit, conec dies ille illu- cestra Quid non sim j lefacimus 3 spes& vota disponimus, in uxorem, inopes,in honores:& dum scena instruitur,eccemon superuenit,oc obliquo oculo ridet, In te

258쪽

LIBER SEXTUS. ora

rumpit. Ita est. Illa daninamus,& cui nasci Contigit, restat mori. O nostra imbecilli. tas Homeri versum Pyrrho Philosophus more semier habebat,istum.

Taluum lassi hominum, quale esseborum

Merito,nihil potuit veri u aut euidentius dici in hanc sortem Uides arborem illam , quae primo vere solia induit Pulchra est, viret,&umbram, speciem tui gratam praebet.Quid tamen est 3 Mox ventus,& ictus folia pauca decutit: tum aestus; aut siccitas,denique hyems omnibus spoliat Mnudat. En humanum genus,virenti. vigent: ille,atque ille motitur, morbo,vi,fraude;& cum hyems senissuperuenit,omnes naturae lege Miserias nouras narras,inquies,ego solatia exspecto Iam accipe &seria. Non dicam illa ex Epicuri delirio Post mortem nihileis ipsas mors nihil. Hoc sapienter, pi dicam. Mors intermittit vitam, non eripit. Veniet iterum.quis nos in lucem reponat dies Agnoscis Senecam, sed Clarimanum ei sensum quo verba ducunt etiam addα Quid est haec vita nihil, nisi ad illam aditus, di praeparatio Ilulam aeternam& beatam,& cui uni vita haec inuit S*ςra tibi non ingero, protrita sunt, sed Brachmanes illi Indi veteris Philosophiae censebant,vitam habendam esse, quasi in utero conceptorum statum mortem autem partum in veram vitam, e faelicem quidem iis, qui recte sint philosophati Est ita sententia. ex arcanis nostrae religionis prompta. Quid haec vitai velut sermamur in utero, o praeparamur ad illam aeternam. Itaque mors nomen tantum est nobis,&illam timeat,qui non sperat vivere post mortem. Audis haec mi V voveri3 admitte etiam,&vis aliquid pro cauea Zcogita abjjsse amicos, sed&habere te hie amicos, occ. Ex Centis. Miscellan .ep. 86.

ANIMO MEO MALE A CT is T iis ei consolantium lugentes, Massiictol

multa sunt,&a Cicerone alicubi in Tusculat . commemorantur Amicorum porro est cum amico Paris erutilat Mere prosperi sic dolere colurarii latcille inde consolari sit principiti in ducere,&aia

firmare serio, sibi vel ingrata,vel tristia , acerba accidisse eius incommoda quo pacto illincaniamus ad assentiendum,&obsequendum: sicuti vulnus graue fomento leni ad aerem medicinam admittendam praeparatur. Sic fecit Ser. Sulpitius M. illum propter ademptam sibi Tulliam eliari simam filiam eonsolaturus postquam mihi renuntiatum estde obitu Tulliae filiae tuae, sane quanta pro eo ac debui grauateri molesteque tuli, e.epist. Fab. q. Ad genus elocutionis quod attinet,sie Plauti Amphit ubi Sosia seruus dehera praegnante.

Enimuero praegnanti oportet se malum, se malum da i , Et quod obrodasicanimo si male esse occeperit.

Si aegritudine animi eonfitetari coeperit. Truculento Nonari t tiro Uzm mmitam male est Milite glorioso Postquam abs te abbi en o malefactum est buia repente misera. NEsuPRA HVMΛN SORT VELIS LIQUID. Per peccarum mors intra a

in orbem terrarum. Sap .in omnes quicunque nascimur morti debemur Ad litiam metam quotiis die procedimus,uiuendo morimur. πάσινάνθρωποι ἐφειλεται ἰποθανειν, πιοτερον η υσορον Horati Ude. s. lib. a. . . .

Diues neprifico natin ab Inaeho, Omnes regam cogimur,omnium linterest,anpauperies instima mersaturima sterius ritu De gente sub dio more se Sors exiturae est nos in aureum V manumiserantis; ci. Milium inpositura cymbae.

259쪽

Seneca Polybium consolam cap. 23. Diutilis accusare fata possumu1, mutar non possumus. stant dura, dc inexorabilia. Nemo illa conuiuio , nemo fietu, nemo caussam au et . nihil nisquam parcunt vlli,nec remittunt. Proinde parcamus lac mis,nihil proseientibus. Facilius enim nos illi dolor adistet seatri tuo mortuo,quem luges quam illumnobis reducet Qui si notio que ii non adiuuar,primo quoque tempore deponendus est Et binarib solatii rarite amara euadam libidine dolendi animus recipiendus. soLI ILLI AETERNITΛS J Ecelesiasteap.r8. ---m---W--τε--RIDEO SI TEMPUS COGITO J Seneca Consolat.ad Marciam, P. H. Nimisi me cito periit,de immaturust filius meus,dicat Marcia. Primum puta, illum superfuisse comprehende qualitum plurimum homini Drocedere licet quantulum eae rad breuissimum tempus, editi, eessum loco vementi an pactum hoc prospicimus hospitiuaria enosuis aetatibus loquor,

uuam more puerorum mechanalia ad ludrica tua celebranda avide expectantium tradueimus. Sed incerta mors superueniens gaudia nostra,&cogitata interrumpit,ae disturbat. O.η περ ιλλων γε - Λptissima comparatio ad declarationem hominuit nascendo.&-oriendo si di succedentium Hisbyιolus ream mulanta in annoI, ait Horat, u Metia IOmerin ullino. Iliad.

se suborum genus, tale&virorum. Folia alia quidem ventus humi fundit alia auaer sylva germinins producit veris autem succrescunt tempore, sic virorumgenus hoc quidem nasci tur,illud autein clesinu. Simillima similitudo extat apud Augustu, Ciuitat. 2I .cap. r. Alijs,inquit, moriendo decedentibus iijs succedentibus oriendo, jecies perpetuitatis apparet. Sicut in arbois re,quae perenni fron lavestitur,viriditas permanere, dia inlabentibus foliis lubinde alia quae uru tur,faciem conteruaut Opaciis . ILLE TQUE ILLE MORIT MORBO, VI, FR LUDE IS excentis modice vita tot limur, per morbaria per seu m,perigue per aquas,per famem, per praefocationem pexpraemis pitta,per varios casus denique. MIsERIAS NOST NARRΛS. J Narrat diserie Seneca Consolat. ad Polybium super obitu fratris cap 3.Omnes agedum mortales circumspice, dici posT MORTEM NIHIL EST, i te Si tollas inferos se immortalitatem neges anumae,ut Epicurei recerunt. Ipsa autem mor nihil esst,quont m ad viueut non pertinet, scis Ortiti. ut illi delirant, non sunt. sED CHRIsTIΛNUM EI ENSVM, cicc. J Non enim Seneca intellexit diem qua mortui omnes audent vocemsi a G,ad vitam eos excitantis,quem diem uo Resurrectiouii nominamus Mysterium Loc magnum est.&ridiculum tamen philosophis gentilibus.

que debet beneviuer ut ei detur semper vivere. Vita haec breuissia ,si reue,&Christiane vivitur. aeternae vitaequάdana mater trobis est.

MOR NOMEN Es TΛNT ET ILLAM TIMEAT, dce. Austulta pauli.

260쪽

i risi in domino moriuntur Apocal. 4 De caussis contemnendae mortis,&de motarius moderate lugendi copiosed o

Cap. XXILInsultatio in M. Antonium,

ob interfectum ab eo Ciceronem

AB seisia seelete Antohii vox publica est, cum eius salutem neca defendisset, qui

per tot annos, te publicam ciuitatis, iriuatam ciuium salutem desendeta Nihil tamen egisti M. Antoni, cogit enim exceder proposui formam operis, erumpens animo, ac pectore indignatio nihil inquae νm,mercedem caelestissimi oris Melarissimi eapitis abscissi numerandori auctoramentoq; funebri, ad conseruatoris quondam Reipub tantiq; consulis irritando necem. Rapuisti tu M. Ciceroni lucem sollieitam, oc aetatem senilem, ε vitam inferiorem te Principe, quam sub te III. to mortem tamam vero, gloriamq; dictorum, atque factorum adeo non abstulisti. ut auxeris Uiuit, vivetq; per omnium saeculorum memoriam: d mq; hocvel sorte vel Drouidentia, ves utcunque constitutum rerum naturae corpus, quod ille parne solus Romanorum animo vidit, ingenio complexus est, eloquentia illuminauit,manebie incolume comitem mi sui laudem ceronis trahet omnisci posteritas illius in te seri pia mirabitur: tuum in eum factum e ccrabitur: citiusq; Senus hominum, quam

ea cadent. . . i l

De infanda nece M. Tullij pauea nobis praeranda sunt. Caeso in Senatu Iulio Caesiar Roma nam Rempub pro Triumuiris Lepidus, M. Antonius, Octauitis Caear, qui postmodum Λ inustus, Iulij ex adoptione filius, obtinebant. De quorum in urbem aduentu in pro seriptionem diorum ciuium equestris, ac senatorij ordinis cum rumor percrebuisset , Cicero Antoniureta, quem vulgatist Philippicis vehemanter in se irritarat pertimescens, relicta statim urbe eum F. in Tusculanum eoneessit, hinc in Formianum inde rursus Caietam, ubi navim conscendere, in Maeedonia n nauigare cogitabat. Quintus vise&Mrratrem commeatu,' viatico instrueret, Romam eli reuersus, paucis post diebus per ramiliares quosdam proditus, cum filio ab insidia toribus in Linteremptus M. vero Tullius ingressus jam in mare, cum nauigaret, ad littus relatus,&ad superiorem villam, paulo plus mille passus dissitam, moriar, inquit, in patria saepe seruata .. Deinde proditus per quendam itineris sui conscium, a militibus ipsum persequentibus comprehenditur Mox cum lictoribus adsum percussores, Herennius Centurio,' Popilius Trib antea parricidi j a Cicerone defensus Hie venerandus ille senex, annum jam agens o electica, qua portabatur, cano capite prominens, ceruicem immotam illis carnificibus praebuit, a quacum eaput amputasseα, etiam manus, utpote quae Philippicas conscripsissent, praeciderunt, ad Antonium pertulerunt, qui Popilio ducenta quinquaginta millia drachmarum numerauit, jussitq; eaput intelambas manus in Rostris proponi, ubi ille magna cum sua gluria toties Rempub. detenderat. Hucia usque ex historia Exilium Ciceronis longe accuratius inornatius persequiturin eius vita Dionysius Lambianus,&hoe elogium subjungit . Ita vir ut minuerim depatria meritin homrnu importumueF- , ,e debἄ-ιjussi, repub a tyrannis audacissimis, sceler is mM oppressa, una cum patria. quam,' seruarat,occidit. Fuit in illo virosingulari.juspratia,temper mila moderatio fruatitaι, abstinentia, tim , innocentia, canitas, sanct moma integra M.fris, continoua,probitas, pruden-Da,forsitudo animi, magnis do, de icientia rerum humanarum Fusius item, diligentius Francucus Fabricius Marcoduranus, ante hos Plutarchus necem descripserunt . Quis talem, tantumq; virum, non Romanae solum ciuitatis, sed totius Italia , paene dican totius terrarum orbis sidus, ae lumen splendidissimum ramindigne a cruento latrone, 'omine consceleratissimo ἡ medio sublatum non doleat, non ingemiscat, non ita exestuet dio barbaris. Diuitig

SEARCH

MENU NAVIGATION