장음표시 사용
31쪽
commeantium libertatem atque licentiam, malui AEdes conducere, & sumptus locationis quotannis repraesentare. AEdes vero ipsas, & earum conclauia velle holoserica exornavi. Quod in his regionibus est rarum, in quibus usui eli solum supellex grauis ex peri 'maris belluatis; eaque res inuitauit plurimos, es meas ita inlliuetas adirent, inulleremque.
ΡRo nunclauerat Romae, contra Collegii
Tungrensis Canonicos Sacra Congregallo Cardinalium, interpretum Concilij Tridentini, in causa Canonici Ricardi Pauli Straui j : Generalis vero Auditor Camerae Apostolicae,imetato interdicii, aliarum Censurarum metu, praeceperat eis, ut intra praefinitos dies Sacrae Congregationi obtemperaretati Cum autem dies ijdem essentiam elapsi . nec paruissent tamen Tungrentes; sponte. vii Cen suris assiat i, a factis muniis, clauso mplo,rite abstinuerant. Clerus Leodiensis tamen, eam professionem obsequi j non probauit cum ex Urbe Roma Causidicus nescio quis, spe inani omnes impleret fore nimirum, ut summus Pontifex Appenatio
32쪽
admitteret, quam Tungrenses interposuerant. Quocirca Templi valvae rursus patuerunt,& Canonici, nulla praemissa expiatione, sua rurissus munia, uti antea, obire coeperunt. ἡ
Ego insordescere in Censuris eos animadueristens, dum Coloniae adlluc morabar o significaui per 'itteras ; haud sufrigari eis interpositam
appellationem, propterea quod Sacrae Congregationes Cardinalium exerceant iurisductionem Praefecti Praetorio: ut proinde nec ab eis prou care liceat, nec a decreto perinde Generalis Audi. toris Camerae Apostolicae , saltem in repraesenti ;in qua utique is ludicem non agebat, sed Cardina- lium Iudicum sententiam potius exequebatur ; ideoque nouas eis Censuras ego, iusi parertiat, in-
Exorti propterea sunt .magni motus in Gero Leodiensi i amplis enim studijs patrocinabatur causae Tungrensium, & propterea Coloniam legationem ad me misi; quam obtuerunt Udatricus ab Hoembroech Arcnidiacotius Clari prim rij, H ubertus Ursinus a Cata' o Decanus S. Ioannis Cleri Secundarij, & Collegii Tungrensis Cator. Sed ij a me obtinuere tantii modo patium scribendi rursus in urbem, rogandique, num deo seren-
33쪽
seredum appellationi esset, quemadmodum pedi tinacissime adhuc eorum Causidicus vaticinaba
Postquam verb iterum litteris ad me datis su compertum, haud stelle Tungrensibus Sanctissi mum annuere, Abbates& primores Cleri accersivi ad es meas Letiij, atque in eorum consessu , infirmam causam Tungrensium, sententiae aequitatem, S vim Censurarum exposui. Quo fa m est, ut habitoetiam aliquoties priuato c5gressit, inducti fuerint Canonici Timgrenses ad obsequi j reuerentiam erga Sacra: Congregationis mandata ; petiuerintque supplices gratiam absolutionis , & daspensationis ab Ecclesiasti- cis censuris excommunicationis , suspensionis,& irregularitatis; quam ex Indulto peculiari a Sanctissimo D. Nostro mihi in eum finem concessam, eis impertiui.
inquirae iam coeperat aliquis Cleri Secunia darij l canus in mores parum consentaneos A
buis Vallis Scholarium. Pro cuius desesone post- modia' aduenit ex Gallijs primo vicarius Genei ratis,
34쪽
ralis dein ipse Generalis Antistes eiusdem ordi-.nis, dederatque pro eius patrocinio insuper Rex Clitistianissimus ad me binas epistolas, idemque Rhemis unum ex Regijs Consiliarijs suis ad me propterea destinauerat. Opias ent vero, ut ab sperem ab incoepta iam disquisitione , & iudicium de . Abbate permitte. rem Antistiti Ordinis Supremo, qui iam aderat;& qui in eundem animaduertere, si foret demum Reus, malui sset. Attamen cum is, quem deleg ueram, iudicium praecepisset , pergere me oportuit. Quocirca omnibus in commentarios rite transcriptis,Generalem Antistitem saltem admisi, ut mecum de poena Abbatis deliberaret, deque aliorum Religiosorum animaduersione ; quos deliquisse nimirum constabat.
Regi autem rescripsi; cum nihil praeter fas aut aeqvum soleat, vel ab eius Maiestate peti,vel a --nistris Apostolicae Sedis deliberari , posse Ma-
.iestati eius persuasum esse , commendationis interpositae fructum fore ipsam aequitatem. Interim re discussa, Abbas Rcus, qui iudicio seuerio. re, sed aequo tamen , debuisset exauctorari, semo-- tus a me fuit ab administratione ad triennium, &in Gallias ad Coenobium quoddam ordinis pro-
35쪽
ptii ableseus ea conditione; ut si rediret melior
rursus capesseret Monasterij regimen, pristinamque obtineret dignitatem, lataque sunt poenae consentaneae in illos Religiosos. In abstu Generalis Antistes, qui intentaverat minas Religiosis aliquibus , propterea quod perfugium habuerant ad Sanctam Sedem, etiam Leodio abduxit ex irsis unum, cui pra caeteris idoneo , vices Abbatis demandaueram : sed is de via redditus est iussit meo. Nam monitis grauillimis eundem Antis utem Generalem exegi ad obsequium erga Apost licam Sedem. Atque hoc paeto, diu agra res eius Coenobij aliquantulum conualuit. Famam vero aliquam istiusmodi correctio si tim promeruit: nam Archiepiscopus Cameracensis, Vir studiosissimus Ecclesiasticae,& Religiosae disciplinae, litteris ad me datis perrogauit , ut alia eius ordinis Coenobia reducerem ad virtutis p rem laudem : attamen hoc praestare non pol ram, cum ea extra limites essent meae legationis.
Operosius,& molestius multo suit defendere , ac stabilire Leodij Ecclesiasticam, & Apostolicam Iurisdiqionem, quam labefa re aliqui
36쪽
qui nesitio conatu studebant: si quo modo imp dire possent, ne a sententijs ossicialis, nempe lu- . dicis Ecclesiastici qui semper nihilominus in ca sis etiam prophanis, inter mere Laicos, ius dicere conlueuit 2 ad Metropoluanum Coloniensem , aut ad Nuncium Apostolicae Sedis, fieret proum
Porro hi, mn Spiram modo, ad Praetorium Caesaris, truliere cupiebant ossicialis eiusdem semientias : sed ut eluderent tres sententias consormes, quas inter Laicos pronunciassent Leodij Ecclesia. sica Tribunalia, reuocari eas per Curiae Spirensis mandata cassatoria, ut vocant, & poenalia curabant. Ne igitur l urisdictio ab aliquot iam saeculis, imo ultra omnem primordij recordationem fundata, setism subrueretur; ego cum ossiciali de primarijs Iurisconsultis aliquoties consultando, decreta nonnulla promulgaui, quae in eam rem conducere posse videbantur.
Verum ea ab Aduersarijs illico transmissa Spiram, occasionem dederunt Edieti generalis; quo Spirense Praetorium , aduertens istiusmisdi decretis stabiliri . confirmarique Apostolicam Iuris dictionem, proposito metu grauis mulctae, inhiabuit Iudicibus Ecclesiasticis ; ne Causarum Lalc i D s rum,
37쪽
, inter Laicos, deinceps arbitri serent. Sed& imperauerunt Spirenses, ut Ciui cuidam Leodiensi libertas daretur , quem post tres sententias conformes, latas a ludice Ecclesiastico , nihilominus Uehensantem eorumdem Spirensium opem, iusseram. ego ad vincula damnari, a tertiae sententiae ludice ; donec debitum Adtori penitus repraesentaret. Nec modo . sentetitias eas
abrogauerunt sed mihi, Consulibusque Ciuitatis Leodiensis, mulctam aeris grauis, minas alias
interim ego , uti praeseέseram Scribae aduenis tum, qui me Spiram in ius vocaret, ita re dispo sita, accersitisque idoneis testibus , ubi ille primum a dfuit, cupientem loqui, itatim inhibui;& iussi, ut prius audiret Caput xv. dc XVI. ex Bulla Coenae Domini: ne ignoraret Censuras Ecclesiae , vibratas aduersus eos, qui sacros Iudices vocant ad Praetoria Laicorum. Exposui deinde vim earumdem Cerisurarum , si quomodo animus eius perpauefieret , ob ea Ecclesiastica fulmina- cuiuis Catholico metuenda. Quia tamen e Mara necessarij muneris conditione, ex quo se motuleret,ac suos liberos; et si promisit se id nunquam deinceps acturum; nihilominus delibera-
38쪽
rum habuit spirae mandatum enunciarer fir ip
sum rite monui, ac Coelestium execrationibus perculium e conspectu meo dimisi. Sed & imperaui, ut quoniam erat scriba pubibeus, scripto ad Spirenses referret; Curiae Caesareae, circa rem praesentem a me nullam tribui iurisdio. tionem; nec me Laico eorum Tribunali ullaaenus Ecclesiae , aut Sedis A postolicae Hostituere maiestatem. Quinimis adderet; SupremuIudicem, Praesides , atque Asie res admonitos me velle ;haud sane, vel Caesari, qui est Advocatus, Τ tor , ac Defensor Ecclesiae, vel Omnipotenti Deo, cuius indignationi erantiam obnoxij, irsos, sicuti par erat, obsequiosos videri. Ne deinde Magistratus Leodie sis Reum ex caris
cere dimitteret ;Consulibus, & Praefecto cuc ris, metum excommunicationis ;. Ciuit i vero, uniuersae metum interdicti statim intentaui; &hoc pa to effeci, ut mandatis Imperialis Praetorij: honorem A postolicae Sedis, vel auetoritatςm E
clesiae minime postputauerint. Statueram enim, ad remedia ea extrema. prius venire, quam pari ullum Sacrae Iurisdictionis detrimentum. Quocirca obtinui, ut Reus non efferret e custodia h-
ru piaem, nisi poli qua in aere A is omni γ
39쪽
Uectiarati Ad haec, ut immm derem mandatum Iiud generale, quod propositum, atque assixum
Leodij, multos reci siderat ancipites, ac dubios . . utra potestas esset adeunda; hoc est, an ab Ossi cialis sententia , ex prisco vis, ac more , ad Tribi, nes Ecclesiae, an ex recenti exemplo, ad Prael cium Caesis prouocare deinceps Oporteret ; Π mulgaui Edictum, in eoque rursus exposui grauissimaestaniuras, quibus ij seriuntur ,.qui Eces Gnicas causas; tralium ad Laica Tribunalia de '. insuper conuentum indixi, cui in AEdibus meis, Cancellarius Serenissimi Principis Primores
Qisstus vero sum in eo consessu, de Aduersa. -Horum conspiraticuae paritct , ac de Spitensi Curia ; quae utique non Vocata, nec audita parte, imis he explorato quidem titulo antiqui stimi Iu ris nostri , spoliare eiusdem Iurispossestione Eccle- iam, & Apostolicam Sedem nitebatur: quod ne . fiat cum lixis, de calonibus, imperatores olim sanctionibus suis vetuerunt.
Indurui etiam propter spretam Ecclesiae immu-- nitatem potissimam, quia Spirenses in ius voca. . re ad Laicum Tribunatiuum veriti non fuerunt.
40쪽
inter alia Iudicum E lesumorum nomina, ip isos Apostolicos Nuncios, caeteroqui seli Deo, de Romano Pontifici sublaetos: quod serendum ampliut inerti dissimulatione non videbatur.
Post multa, Cancellarium , de magnum Dec num cium hortatus ; ut Tribunalia tauritis continerent in ossicio, defenderentque tam uisignem
fori sui praer gativam ; iudicandini riam de controuersijs Laicis Civilibus. & Criminalibus ; nec in prima modo, sed in secunda, & tertia instantia; idque suasi agendum csse ventio; quia extri Iuris dicundit inter Laicos praerogativam , solus iam habet in uniueris imperio Leodientis Cle.
. Postquam haec dixeram, itum est in eam semistentam, ut verbis conceptis Gerus significares: Spirensibus, haud se unquam recesssurum , ob quaevis Praetorij eorum Caesarei mandata, a prisca consuetudine vel iudicandi deaeausis mere Laicis inter Laicos, vel prouocandi post Ossicialis sententias ad Apostolicam Sedem, aut ad Coloniem sem Metropolitanum. Postmodum in alio consessu, cui praecipui e Ciero, e MUistratu autem Viri Consulares , de Iurisconsulti celebriores interfuerunt perinde in AEdibus meis θ sancitum E suit,