장음표시 사용
41쪽
, vi Aduoeati Priamtores, Notariique Leo. diensis Curiae , in posterum iureiurando , ex formula ipsis praescripta , pollicerentur ; se Clientibus suis , perfugium ad Laica Tribunalia , post sententias Ecclesiastici Iudicis ', bmni conatu adempturos. Quin etiam eo iureiurando C nonici Ecclesiae Primariae, ac Decani Secundarii Cleri, cum omnes sint Ecclesiastici Iudices, pariter se obstrinxerunt.
i Eodem tempore, seripsi ad Serenissimum Eleiactorem Coloniensent, quippe Leodiensem Episcopum aut negotium hoc tam graue , tam pertinens Serenitati Eius commendarem: in quonimirum , non Apostolicae Sedis magis, quam p. sus ius conuelli videbatur. Siquidem illius propria Tribunalia Iunt ea, in quibus ius dicunt Leodiensis ossicialis, & Metropolitanus Coloniensis.
Aduenerunt interea Litterae Pontificiae, quas rogatu meo impetrauerat Em' , scriptae ad Ecclesiasticos S. R. I. Electores ,&ad Caesarem erum. mi peculiariter datis ad Spirensium Curiam epistolis; reserri ad se de controuersia illa maluit, & iussit cessare eos deinceps , donec quid
facto opus, Viennae ab ipso definiretur. Atquer haec
42쪽
haec deliberatio, I dij-rivsset non parum Ecclesiae, ac Sedis Apostolicae iurisdietionem stabulite ιmisi aliquanto post reuocasset Caesar , quod scripserat. Quoci a rurses Omni conatu propugnare contra Spirenses Tribunal Ecclesiae de bui , & ita circumspecte ius dicere , ut partes ambae sententiam latam in Tribunali Apostolico
meo aequitati esse consentaneam interpretarentatur, neque ad Tribunal Laicum alterutra earum
EXtremo Autumno eius Anni, quo Leodium
veneram, quia cohortes Hispani Regis instaderant Treuirensem agrum ;quo nimirum Archi piscopum Electorem varijs incommodis adigeret, ad deponendam administrationem Abbatiae S. Maximini: cuius titulum ei non ita pridem Summus Pontifex cotulerat: iussus ego sum illuc proficisci, si quomodo potuissem effcere, ut Elector Ptoabbatis titulo frueretur tranquille ; quandoquidem vitium habuerant Monachorum suffragia, & res detioluta erat ad A post Ohcam Sedem ,
iuxta Germaniae Concordata. Mearum partium vero erat excogitare,ac propo-E a nere
43쪽
nere consillaim ,-satisfieret rclina, Ha ἀει Philippo Hisoniarum Regi: nam hi ambo imret cesserant, ille uti Patronus 'Monasterij , quod est membrum Impetij - ' hic uti Patro s Treui. rensium &eiusdem Monasseiij Cullodiebant Hispani milites Coenobium irsum, instatCastri; sed & possessionem quam Ele-Etot adierat, Monachi respuerant ε, prouocaue rantque ad Summum potificem a Tribunali Roatae Romanae , in quo damnata ipserum electio iam fuerat. Interim Electoris praedia de fundos, quos in ditione Luxembutgenu habet, occupauerant Administri Regij de metuendum ideo videbatur, ne idem Princeps Elector quid satu ret, quod Apostolicae Sedi, eiusque honori munus congruere videretur.
Quatriduo per Arduennam progressus fueram, eum obuium habui Electorem, nobilemque eius comitatum, tertio ferme lapide, ab Oppidulo Vitliaci. Eo deduetus, & exceptus. argumentis sequentissimae voluntatis erga Sanctam Sedem statim proposui consilium neutri parti poenitendum: videlicet. vi maneret Princeps Eleetor in munere, & titulo Proabbatis, nam pariter mansisset dispositio Apostolica ; atque ut simul Coad
44쪽
1uibreth diseret, vel alium qu inpam ex Mon chis, vel illum ipsum, quem alioqui cum vitio Nonachi elegerant; etenim Cctiis hoc pacto, Hispanus Rex , & Monachi haud vereri potuissent, ne hoc S. Maximini Coenobium , Treuirem sis Archiepiscopi menta perpetuo addiceretur. Sicuti fuerat ei addictum Prumiae Coenobium, perinde opu lentum,& A rchiepiscopo Antecesibri datum; etsi plenum erat antiquitate veneranda, fundatum nimirum a Carolo Magno ; nobilita. tum professione religiosa Imperatoris Lotharij, qui ex Caesare Monachus, ibi decennium vitae po- . fremum exegit, &sandalijs Christi Domini, liarumque Reliquiarum thesauro ditatum. Res ita fuisset deliberata, nisi ea Bruxellis tracitari prius cum Serenissima Belgij Principe debuisset. Recessi ego interim Vitliaco, ac veniens Tr uiros, S. Maximini Religiosos increpui, quod implorassent Laicae potestatis parrocinia, & m nui aequi boni consulerent deliberationem , quae
Bruxellis erat ineunda. Quin imo in eandem persuasionem sum conatus inducere Luxemburgi Comitem Berlemontium, Praefectum eius Prouinciae, ac insuper Praesidem Senata Regij, & pariter Religiosum illum, quem Treuiris Monachi
45쪽
Abbatem scripserant, nam hic interea taxem burgi degebat.
Sed his conatibus meis defuit selicitas: cum nim Bruxellis rem traherent, donec aliquid Catasar,& Rex Catholicus statuerent; miles vero Hi innus non excederet ab agro Treuirensi; Elector taedio damni, quod graue admodum Ptiebatur, abdicauit se Abbatiae administratione, ac me sua. dente honorem ad manus summi Pontificis , a quo eumdem acceperat, restituit.
Cum oborta fuisset controuersia inter Heris bipotensem Episcopum,& Fuldensem Α, tili item; occasione iurisdictionis, quam ille vibrapabat in S. Sixti Praeposituram , utpote stam , intra limites propriae dioeceseos , etsi membrum erat Abbatiae Fuldensis, & exempta ideo cens batur ab ordinaria Episcopi potestate: dedi ad
eos ambos finitimos Principes amicas epistolas , & sum hortatus , ut animo essent mutuo, controuersiamque dirimerent ; cum vero nihil minus eam ipsi non sedarent, intercessi auctoriis .
Voluit tunc Herbipotensis Episcopus, Lega. tionis
46쪽
tionis meae forum declinare ; quasi ad Tribunal Nuncij Viennensis Episcopatus eius, Vclut Prs Superioris Germaniae pertineret : sed ego per epistolas simul officiosas, & essicaces ostendi; Episcopos quosque Suili aganeos, ad proprij Metropolitani legationem spectare; nisi peculiariter litteris Pontificijs ab ea eximantur proinde ipsius Episcopatum spectare ad Nuncium Rheni, ad quem spectat Moguntinus Archiepiscopus eius
Sed & adieci;processum Eleeti Episcopi Herbi. potensis, a solo Nuncio Rheni formari consue. uisse; hoc autem esse munus pr'prij Nuncij, indicari in Diplomate Gregorij x I v. Quocirca agnouit ille ita esse; finem controitersiae imposuit,& de eo sponte ad me retulit, per litteras sane beneuolas. Saepe etiam, ut dispensationes in gradibus impedientibus matrimonia impetrarem Romae, perrogauit; de aliquanto post, unum e Co- filialijs suis, causa ossiciorum pariter, & negotiorum , ad me Leodium venire iussit.
O naburgi e vitiis excesserat Cardinalis Hoen Zolleren, ibidem Antistra sane vigilan
47쪽
4o illli mus, & qui Ciuitatem, atque uniuersam dice-eesim restisuere felicissime iam i ceperat. HSuccessor idoneus ei daretur, oratores illuc variise contulerant; & alii Caesaris filio , alij filio Au berti Ducis Bauari honorem illius Principatus pe
Attamen etsi videbatur boni Osnaburgensis Ecelesiae intereste, E pistopum ibi eligere. qui magnae familiae potentia posset eum Principatum tu ri : quandoquidem Rex Danus diu pro Filio eundem ambiverat; spes nihilominus potiundi P store, qui adesiet gregi suo, Canonicos induxit kut Franciscum Gulielmum Bauarum , Comitem, a 'fartemberg, & virum ab indole, ab eruditi ne, a pietate atque a morum caetera laude insidint m, prae alijs postularent. Sedenim Confirmatio Apostolica, admonitu etiam Em vφ, initio negari ei debuit; quia erat San Sedis, iuxta Germaniae Concordatiυ---uum Episcopum os burgi constituere; ubi nimirum Antecessor tarat S. R. E. Cardinalis.
Suberat vero exemplum recens : cum ab obitu
Philippi Bauari Cardinalis, & Episcopi Ratisb
nensis , comitia Canonicorum , quae sigismundum Fredericum Fugglierum elegerant, rescissa
48쪽
Fetratiae an Sacro Cardinalium senatu a Clemm. te viii. sel.recorae fuerint: etsi postea eidem R. ro, caeteroqui satis egregio, ea dignitas col lata est de integro, velut ex beneficio solius Apostolica: sedis. Durum id quidem Canonicis visiim est, sed leuius fieri coepit, ex quo simul suasi, ut tantum isdem sperarent de Summi Pontificis benignitate: scut reipsa euenit. Nam fuit honoris compos Franciscus Gulielmus Bauarus, euasitque Antistes Hr Antecessori suo. Dedi operam, deinde; ut Viennae Imperator quoque aboleret suffragia, in eum Principatum violenter quaesita, Filio Regis Dani. Quem eundem Regem paulo post Comes Ioannes Tillius, vidium aliquoties, iterum memorabili praelio ad Lutheram superauit.
D Isipens uerat stequemissime Coloniensis
Archiepiscopus, seu Generalis eius vicarius ; tum ut sacri ordines, si qui eis inaugurari ei-tius deberent, extra consueta tempora , conse rentur : tum ut inirentur matrimonia inter consanguineos . de affines , tertio de quarto gradus conis
49쪽
Ansanguinitatis, vel assinitatis. Suberat verδ espersuasio , id ex veteri seu consuetudine,seu praerogatiua licere: quod cum ego tamen aduertari sacris Canonibus non ignorarem , ad Summum Pontificem de ea re censui reserendum esse. 'Tum vero reperti Romae sunt Codices indulti aliquoties concessi ad quinquennium, vel ab in eunte Pontificatu Pauli v. faustae recordationis rquo tempore Vicarius alter Episcopatus Leodiensis ferme exauctoratus est ; quoniam perinde auctoritate propria circa matrimonia dispensa uerat; nec deinde indultum illud postremis annis fuerat renouatum. Ex quo constabat male fuisse initiatos ijsdem ordinibus, de male nupsis se; quotquot utriusque impedimenti gratiam o tinuerant : & debere eos omnes cessare ab Ordinum exercitio, cessare a Matrimonij usu, & conscientiae propriae simul, atque honori liberorum
Coloniae ideo sublatus est eiusmodi prauus potestatis usus: & tum ex mandato Em V coepiperinde urgere Leodij, ne Vicarius Episcopi aD natis, qui contingerent se antedictis consanguinitatis, vel affinitatis gradibus, matrimotiij veniam daret; siquidem & ipse facultatis eius in-
50쪽
dulium ab Apostolisa Sede aliquoties habuerat; quod erat argumentum potestatis delegatae, omnemque praescriptioni locum ei adimebat. Hinc vero tactum est , ut Coloniensis Electoream utramque potestasiem supplex a Summo Ptatifice petierit, & ad septennium impetrauerit, pro Archidioecesi Coloniensi pariter, &pro Dioecesi LeodiensL
Ioannes sWicardus, Archiepiscopus Eleetor
Moguntinus, & S. R. I. in Germania Archia cancellarius, senio & meritis plenus, diem vitae . postremum obierat :& contuleram ideo me M guntiam , ad Successoris electionem; habueramque obuium, extra Moguntinam Urbem, cum
aliquot Rhedis, Magnum Decanum alios Ca, nonicos. Sed quia dilata electio in longiorem diem fuerat, ut ij qui aberant Canonici, possent redire. atque interesse Comirijs ι Aschassem burgi Palatium inuisere interea temporis potui: itaque Moguntia digrediens, ransmisso Rheno, Seligen-
Ea est vetus Abbatia ordinis s. Benedicti, sundata ab Eginharto Caroli Magni Cancellario, qui