장음표시 사용
11쪽
II. Abusus iatandi in cultu sanctarum immginum. 67 III. De aedificandis Ecelesiis , o qua imtervenire debeant λVIII. Qua eirca Di pensatisnes a Parocho popMIo exponenda ρ 447
TITULUS XU. De Divortiis , & seeundis Nuptiis.
CAPUT PRIMUM 'L E Divortis quoad vinei tum ς π conversione Coniueatorum. Δες II. De siparatione Matrimonii quoad T rum di cobabitationem . 4
IU. De Conseratione Aelisarum, e usque Ritibus. 48s V. De Reconseratione , Retaneisiatione
Ecclesarum ., 49a VII. De expen siis ad reparationes Ecelesiarum peragendas iterum quaesto perpena
De aedificandis, consecrandis , & r ' parandis Eeclesiis.
T E Institutione , m varia specie FUI
Quae in seeundo Volumine Iuris Ee lesiastici Universi citantur.
Additiones, seu inferiuationes Gallica D. Giberti in Ius Ecclesiasicum Universum
12쪽
Q Ut Volumina huius operis eommodius gistri. opportlana videtur r levἱs illa mutatio methodo, quam Maatur, Partis secundae divio in quatuor semones prudens D. Vm-Elpea sibi praesetipsit, non nocebit.
13쪽
2Io. Saer menta alia Impriment a characteis rem, alia non imprimentia.
22. Sacramenta alia reiserabilia , alia non reiterabilia.
menta iterari non posse , etiam characterem imprimi dixerunt.14. Exploantur Decretatis Itib titulo De Sacramentis non iterandis. I . Olim Satramenta non iterabilia νυν sconferebantur , dum rationabiliter de eorum validitate dubitabatur; id aesine expressione conditionis.
I 6. Quando invaluerit forma conferendi sub conditione λ17. Quandonam tavramenta characterem --
primentia, o praecipue Baptismus , sut 6b conditione reiιeranda RI 8. An haptizati ab Haereticis snt hodie rebaptizandi stib conditisne O CIS Sactamentum
variae sunt tam apud Profanos, quam E
esesiastiis Auctoreis significationes. Primo quidem fiagnifieat iuramentum, divino testimonio fi matum , uti in Auis rhent; a s Ac RAMENTA PUBERUM , Cod. Si adversus vendit. Meundo , sumitur pro secreto sive arcano saero, prout id accipit Apostolus ad Ephesos I. Ut notum faceret Sacramentum voluntatis Dae, id est , arcanum suae voluntatis eirca praedestinationem Electorum. Tertio, extenditur etiam ad designanda mysteria , licet non sint sacra. Ita apud Ioannem in sua Ap alypsi cap. VI. res illae oecultae signi fieatae per bestiam &mulierem, vocantur Sacramensum bestiae, σmulieris. Quarto, Saeramentum interdum sumitur pro abstracto a Sacramentis proprie dictis, & a Sacramentalibus , quales
sunt caeremoniae in Sacramentorum admiseni stratione adhiberi solitae . In hae significatione legitur apud Augustinum lib. a. de peccat. meritis cap. 26. Quinto , accipitur subinde pro thsa Missarum liturgia , uti nonnullis adductis testimoniis notat D. Camse in Glossario, verbo Sacramentum. II. Denique vox saeramentum iam pridem a Patribus, & hodie communiter a cipitur pro Sacramento proprie dicto ; definiturque in Can. 32. Dhi. a. De Confeci sub nomine S. Augustini: λυ bilis gratiavi ilis forma . Verum , uti sat innuunt CorreElores Romani ad citatum Canonem, haee definitio apud Aut u linum iis verbis expressa non reperitur; sed in libro de e techiZandis rudibus cap. 26. haec leguntur eis De Sacramento sane, quod aceepit, cumis ei bone eommendatum fuerit, signaculari quidem rerum divinarum esse vis bilia , is sed res ipsas invisibiles in eis honorari ,, . In Epistola autem 165. haeet Si autem is malus est, operatur per illum Deus viis sibilem Saeramenti formam , ipse autem is donat invisibilem gratiam ,, . Haec Augustinus. Ex quibus locis inquiunt Correctores Romani videtur eolligi potuisse vulgata ista Sacramenti definitio. Hodie a Theologis sequutis Catechismum
Romanum traditur communiter haec Satr
menti definitio : Ioisibilis gratiae Usbile signum ad nostram iustificationem institutum. Definitionis illius expositionem late post citatum Catechismum prosequuntur passim Theologi Scholastici ; praesertim qui ex professo de Sacramentis scripserunt. III. Fidei prosessio a Pio IV. praescripta , & hodie ubique per Eeclesiam Catholicam recepta , ce Sacramentorum institutione, & numero habet: Profiteor qu is que septem esse vere, & proprie Saera- is menta novae legis, a JgsU CHRis Io D is mino nostro instituta, atque ad salutem is humani generis, licet non omnia snguis lis neeessaria, scilicet Baptismum, Co is firmationem , Eucharistiam , Poenitenis tiam , Extremam Unctionem , ordio nem, & Matrimonium : illaque gratiam
IV. Haec quoad meramentorum Instituistionem , mmmque numerum & gratiae infusi mem , suis Canonibus Seg. 7. De S cramentis, ita expressit Synodus Tridentiana Si quis dixerit Saeramenta novaeis legis non fuisse omnia a IEsu CHRIsTori Domino Nostro instituta aut esse pluis ra, vel pauciora, quam septem, videliis cet Baptismum , Confirmationem, E is charullam , Poenitentiam , Extremam
14쪽
PARs II. sileri L TIT. Unctionem, ordinem, & Μatrimonium;
is aut etiam aliquod horum septem nonis en vere, & proprie Sacramentum, anais thema sit M. Can. I. & Canone 6. ait ris si quis dixerit Saeramenta novae legis is non continere gratiam quam signifieant, is aut gratiam iptam non ponentibus obi- ,, eem non conferre , quasi signa tantum is externa sint aeceptae per fidem gratiae
is vel iustitiae, & notae quaedam Christianaeis professionis, quibus apud homines diste is nuntur fideles ab infidelibus , anathemari sit ,, . Rursus Caune 7. Si quis dixeis rit, non dari gratiam per huiusmodi S ,, cramenta semper, & omnibus, quantum se est ex parte Dei, etiamsi rite ea susciis piant, sed aliquando, & aliquibus, ana - thema sit is . Denique Camone 8. Si,, quis dixerit, per ipsa novae Legis saera-
is menta ex opere operato non conferri
is gratiam , sed solam fidem divinar pr o missionis ad gratiam eonsequendam suffi-
biseum eonsentiunt Graeci , tametsi ab Eeclesia Latin x schismate divisi ; uti ex pr fesso ostendit Petrus Areudius de Concordia Delesiae Occidentalis, OrieκtaIis in septem Sacramentorum administratione ς ubi lib. r. east. 2. haec habet : Saera Μyst is ria seu Sacramenta tor esse numero apudis Graecos, quot apud Latinos . nimirum is septem, nemo unquam quidquid dicantis utriusque gentis eommunes hostes hae re-- tiei nostri temporis in dubium revocari vit . Horum enim sunt paginae plenaeis Sanctorum Patrum tam Gramorum , is quam Latinorum. Tametsi enim nume is rum Meramentorum antiqui Auctoresis non expresserint, expressuri sane, si suo is aevo Sacramentarii extitissent , res t is men ipsas , ubi sese offert occasio, tr is E ant . Et usus Ecclesiae orientalis hoe si idem elare eonfirmat. Sed & posteri se res Gratet , abhinc tamen multis annisse ad nostra tempora , hune numerum d is cent , atque testantur . Simeon Arcti-- Episeopus Thessalonicensis , qui librum se integrum eumque satis prolixum de s is piem Ecclesiae Sacramentis edidit , seis habet: Septem sunt dona Spiritus Sanctiis teste Esaia cap. II. septem item Ecclesiae I. Da nerementis in genere. In Sacramenta, quae ab eodem Spiritu Sanm,
is vim operandi habent, quae nimirum sunt se Baptisma, Chrisma , Communio , Mainis nus Impositio, Matrimonium, Poenite ,, tia , & Sanctum oleum ,, .Haee Areudius, qui plura ibidem Gra eorum testimonia produeit, uti & Leo M- latius de Ecclesia Occidentalis atque Orien talis perpetua consensione lib. 3 cap. lis. qui insuper aliqua profert ex Synodis quibusdam Constantinopolitanis , & Graecis auctoribus, quibus probat, Graecos nobiseum
in septenario Sacramentorum numero eo sentire.
VI. Quoad effectum Saeramentorum , quomodo & quando gratiam producant , multa disputant Theologi ; uti & circa
materiam , & formam Sacramentorum v rias quaestiones movent; quae praecipue ei ea seculum xx . aut x III. exoriri & miserum in modum exereseere coeperunt. Nams Morino e redimus, nonnisi circa illa te Pora Sacramenta per materias , & formas explicari coeperunt . M Primus Scholastico m rum, ait , quem legi , qui hane Saera- is menta explicandi methodum amplexus
is est, & docuit, Guillelmus est Anti sod is rensis, qui scribebat paulo post annum is Christi ratue.,,. Haee inrinus De SLO
ὰinat. pari. 3. exercit. I. cap. 3. Num. 6. additque num. Io. ante haec tempora , Theologos totam hane Sacramentorum ma
teriam explieame per verba Signi er νεῶis fame seu invisibilἰs, dicentes Saeramen- ,, tum constare signo & re saeta, seu in- ,, visibili. Per signum intelligebant, quod ,, postea per materiam senificatum est; at- is que etiam quod per firmam , quidquid ,, scilicet sensibus percipitur . Per rem δε- is eram seu ἐ-isibilem, effectum Saeramen- ,, ti, gratiam stilieri sanctificantem . Hieis est apud Antiquos frequentissimus exis Nirandi modus; unde illa definitio, S M eramentum est inmisibilis gratiae obibilisis forma. Formam vocant speetem, quae se
VII. Notat autem ibidem Morinus num3. istam explicandi Sacramenta rationem e Philosophia Peripatetica natam ede; utp te quae rerum naturas sub his nominibus Ermae & materiae inquirere & examinare
15쪽
Ius velisosilium Uni versum. laeulum m. scholas intravit Doctores Theologi imbuti , eamdem philosophandi rationem in Theologiam , atque potissimum in Sacramentorum doctrinam introduxerunt. Hinc, ait Morinus , potissi- ,, ma eorum cura filii , definire quae sue- rint Sacramentorum materiae , quae se
D mae , & sub horum nominum insigni isti principales de Sacramentis quaestiones es- formare & protendere is . VIII. De quaestionibus illis eirca Sacramenta in generali , tum singula in particulari , si quis instrui desiderct , consulere
poterit Theologorum Schola ilicorum commentarios in S. Thomam , & particulares eorum de Sacramentis tractatus ; neque enim hasce quaestiones, quae nec ad exter nam Sacramenta admini lirandi rationem , neque Canonicam disciplinam spectant , movere aut discutere intendo; sed eas The logis relinquo; contentus circa Sacramenta breviter proponere , & discutere disciplinam, quam Satri Canones, Synodalia Decreta, & Ritualia in eorum adminiistrati ne servandam praescripserunt. IX. Prima Sacramentorum diviso a Canonistis sequutis Gratianum ad Canonem 39. ca . i. quaeli. I. & Pontificem in
Cap. 8. v De Transactionibus, statuitur;
quod aut sunt necessiria , aut voluntaria . Necessaria dieunt esse quinque t scilicet, Baptismum , Confirmationem , Poenitentiam , Eucharistiam , & Extremam Unctionem , quae omnia ad particularem cuiusque proletium t ait Paulus Lancelotius in Institutionibus Iuris Canonici lib. 2. rit. a. f. r. sunt prinei paliter instituta . Rationem vero , eue dieantur necesaria, assignat ibidem Lance totius : uia sineis interitu salutis aeternae praeterm uti , &is contemni non possunt. Vel ut aliis ve
se bis expressi Glossa ad eitatum Capitu. se lum 8. Quia sne istis homo salvari non
poteli, si ex contemptu omittuntur, &is haberi possunt, , . si Voluntaria dicuntur, quae sine salutis is dispendio pro euiusque arbitrio recipi,, poliaint , & refutari , inquit Laneelotiari tus ; qualia sunt Ordo sacer & Matriri monium: & haec ad totius Ecclesiae pro-
- sectum , & subsidium principalite; pe
M tineat D. Hine ille verseulus a Cancinistis relatust ordo voluntatis , th rus est , dare qui
que necesse . Quem exponens Panormitanus ad Rubricam tituli Decretalium De Sacramentis non iterandis, ait: Per quae patet quod is ordo, & Matrimonium sunt .Lutatis: is reliqua necessivatis: quod est dicere, ni in is lens ordinari vel uxorari bene poteti es-
,, se in statu salutis ; sed reliqua quinqueis contemni non possunt, . Theologi vero necessitatem absolutam eonsiderantes; nullum Sacramentum praeter Baptismum necessarium vocare solent ; eo
quod hoe solum sit, sine cujus susceptione
saltem in voto, homo salvari nequit. X. Ulterius Sacramenta a Canon istis,& Theologis dividuntur in ea , quae characterem imprimunt, & ea quae illum non imprimunt . .uam divisionem sat aperte
stabilivit Synodus Tridentina Sess. 7. De
Sacramentis in seuere Canoue 9. anathema
pronuntians in eum, qui dixerit in tribus Sacramentis, Baptismo scilieet, Confirmatione , & Ordine non imprimi characterem. XI. Quid si ille character , qui in tribus illis Sacramentis imprimi dicitur , aquatuor circiter seculis anxie , & copiose a Theologis Scholasticis inquiri ecepit, uti notat Morinus De n. Ordinat. pari. 3.
exercitat. R. cap. I. una observans , plures
ingenue salsos , nihil apud Patres aut in antiquis Canonibus de hoe charactere solidi oeeurrere ; sed ad ipsius Ecclesiae auctoritatem , quae characterem illum agnoscit, esse recurrendum; atque praecipue ab antiquis Scholaificis recursum fuisse ad D eretalem Innocentii III. in east. MAIOR Esa de Baptismo, ubi expressis verbis diebtur, in Baptismo charafierem imprimi. Uerum in quo eonsistat huius characteris essentia, non determinavit Innocentius
III. ipsaque Synodus Tridentina simpliciter quoque dixit , imprimi per dicta Sa-eramenta Charasterem in anima , Me est,
signum aliquod Dirituale, indelebile. Quid vero si signum illud, inter Theo
logos & Canonilias non conu nit. Verita milius est, aliud dicere noluisse Synodum, tusi quod per haec Sacramenta imprimatur in anima ens quoddam morale , quale so.
et imprimi, dum quis ad dignitatem, auI
16쪽
nentem assumitur ἔ ut exempli gratia , ad dignitatem Regalem, Doctoralem, &e. In horum enim adeptione, & collatione accedit ipsi aceipienti huiusmodi dignitatem , vel eonditionem quoddam ens morale , ratione euius perpetuo reputetur Rex , D ctor. &c. Unde non male Ioannes Douiatius in notis ad Institutiones Laneelotti lib. a. rit. a. f. 3. loquens de hoe signo ait :is Hoe lignum tria Sacramenta, Baptismus, is Confirmatio, & ordo, ideo, ni fallor, se imprimere censetur in anima suscipienis rium , quod per ea homines specialiteris ad Dei cultum destinenturis. XII. Ex ipsa divisione Sacramentorum in ea, quae imprimunt characterem , & ea uae illum non imprimunt , profluit alia ivisio; scilicet in Sacramenta, quae reii rari possunt, & ea quae reiterari non ponsunt. Imo ipse character , uti iam descriptus est, supponit per sacramenta, quae illum imprimere dicuntur , aliquem sabiliter, & firmiter ad conditionem aliquam &funes icines Eeesesiasticas deputari vel affumi: adeo ut ipse character . vel ideo impressus credatur, quia per Sacramentorum illorum susceptionem aliquis stabiliter , &permanenter ad aliquam conditionem , &functionem eli deputatus. Id non obscure innuit Synodus Tride tina citato Canone 9 dum ex ipsa impressione characteris mox insert: de ea iterari non possunt.
XIII. Quapropter Augustinus dum se quenter urget ipsam indelebilitatem Baptismi , ipsumque Baptismum neque per schisma , neque per apostasiam amitti ; lib
eet nomine characteris non utatur, tamen
idem quod nomine eharacteris fgnificatum voluit postmodum Eeclesia , sumetenter e pressit; atque signanter tib. I. de myti Ocontra Donatissas cast. l. apud Gratianum
Gn. sio. Dis. 4. De Conserat. dicens ris Nullus autem illorum negat habere Bais piistrum etiam Apostatas , quibus r se deuntibus , & per poenitentiam conve is sis, dum non redditur, amitti non po- is tuisse iudicatur. Sic & illi, qui per s is erilegium schismatis ab Ecclesiae commuis
x, molle discedunt, habeat utique Bapti-I. De Saeramentis in genere. sis smum , quem priusquam discederent ae-- eeperunt. Nam & ipsi, si redeant, nonis eis iterum datur . Unde Ostenditur il-- lud, quod acceperant in unitate positi , is non potuisse amittere ab unitate sepa-
Similiter Prefuso fidei nullam ebrias ris mentionem facit; sed simpliciter credore iubet, Baptismum, Confirmarionem, σordinem sne factilegio rei terari non puse psupponens , satis indicari eharacteris imprelsionem , dum ea rei terari non posse definit. XIV. Porro in Deeretalibus extat titu lus De Sacramentis non iterandis ; ves ut in aliquibus e lethus habetur, De Sacra mentis iterandis vel non. Resertur sub hoc titulo responsum In-
noeentii III. super dubio ipsi ab Epise m Hellensi proposito : Utrum stilicteis permitti debeat ministrare, qui sine main,. nuum impositione fuerit ad ordinem is Subdiaeonatus assumptus . Et si Confi is mationis Sacramentum in eo debeat it is rari, qui per errorem fuit non chrism
se te, sed oleo delinitus ,, . Ad quod breviter respondendum duxit Innocentius , quod in talibus non ess aliquid iterandum , sed CAUTE supplendum , quod INCAUTE fuerat praetermissum . Conformiter Gregorius IX. in cap. I. u eod. ait: Presbyter & Diaeonus eum is ordinantur , manus impositionem tactuis corporali ritu ab Apollolis introducto is reeipiunt: quod si omissum fuerit , nonis est aliquatenus iterandum , sed statuto is tempore , ad huiusmodi ordines cons is rendos, caute supplendum, quod pere is rorem extitit praetermissum M. Nequaquam obscurum est, Innoee tium III. in hoe suo responso , uti &Gregorium IX. attendisse ad Theologiam Seholasticam , quae secuto x I. invalescere jam coeperat , & de materia & forma , aliisque ad Sacramenta spectantibus multa serupulose inquirebat , quorum nihil aut parum apud antiquos Patres legitur: quod hisce , aliisque hujus malis Pontifeibus sat familiare fuisse eorum Decretales , &responsa evineunt.
XU. Supposui me tam Innocentium III. quam Gresorium IX. Sacrameata in casibus
17쪽
s Ius Delesiasteum λἰvessum. hus sibi propositis nequaquam ire lida sui Dis collata , vel inde evincitur , quod ea rei teranda non dieant ἔ sed.solummodo supplendum, quod incaute fuerat omissum. Neque enim unquam dubium fuit, quin Sacramenta , etiam Baptismi , Confirmationis , & Ordinis iterum essent conserenda , si rationabiliter de eorum validitate dubitabatur; imo simili casu antiquitus ea sine ulla ex prelsione conditionis rei terata
Et quidem ex Concilio Carthaginensi V. ubi Can. 3. legitur apud Gratianum Cau. 3. Dili. De Consecrat. Placuit, is ait Synodus, de infantibus, quoties nonis inveniuntur certissmi testes, qui eos ba- ptizatos esse sine dubitatione testentur , is neque ipsi sunt per aetatem idonei deis traditis sibi Sacramentis respondere , is absque ullo scrupulo eos esse baptizanis dos: ne ista trepidatio eos faciat Sacrari mentorum pussatione privari ,, . Idem habetur ibidem Can. II 2. III. ex Sancto Leone: Quoniam, ait, non potessin iterationis crimen venire , quod omnino Dictum esse nescitur . Uel ut alio loco ronferendum eis videtur quod culatum esse
nescitur: quia non temeritas intervenit prinfamptionis, ubi est diligentia pietatis.
XVI. Quo autem tempore invaluerit, Sacramenta haec non iterabilia rei terari sub
expressa conditione si suscepta non funt , non omnino constat ; illud sat verisimile , eam administrandi sermulam invaluisse , postquam responsum Alexandri III. de quo
In cap. a. M De Napti O , Decretalibus
Gregorii IX. fuit insertum ; ae pro iure communi in scholis praeleEtum: in quo responso dicitur : De quibus dubium est , is an baptizati fuerint , baptietantur his se verbis praemissis : Si horizatus es, non ,, te bapti et sed se nondum baptizatus es, is ego re bapti &e.
Iuxta hane Decretalem tandem a Can
ptizandi sermula recepta suit; ae Ecclesi rum Ritualibus passim praescripta. Rituale Romanum sub titulo De se a Baptismi r ita habet : Cum Baptismum is iterare nullo modo liceat , si quis subis conditione si baptizandus , ea conditio is explicanda eii hoc modo: Si non es ba-
,, ptizatus , ego te bastiira in nomine Pa
XVII. Deinde monet Rituale r Haeis tamen conditionali forma , Non passimis aut imiter uti licet ; sed prudenter, &is ubi re diliflenter pervelligata, probabilissi subest dubitatio , insantem non fuisse
,, baptizatum , , . Eodem pene tenore hane formulam expressit Rituale nostrum Mech liniense, eamdem moderationem in ejus usu prascribens; una tamen designans probabilem dubitationem ordinarie esse , quando infans ab obstetrice haptizatus dicitur ἡ facile enim ab illa vel turbatione, vel ignorantia erratur,& aliquid ementiale omittitur.
XVIII. Deinde ulteriuς subiungit: Et ,, quia nostri temporis Haeretici pro insa-- tiabili suo in Ecclesiam odio, Saeramen-
,, torum sermas plerumque invertunt, ma- ,, teriam contemnunt , aut legitimam in- ,, tentionem non habent , merito Baptiis smus , ab eis collatus , de nulLtate su- ,, spectus haberi debet. Proinde ab eis baia ,, ptizati sub eonditione bapti Zeatur , ae,, omissae caeremoniae suppleantur ,, .
Nonnulli, qui propius Haereticorum hodiernorum baptizandi modum investigarunt , & observarunt , non probant eam in rebaptirandis ex illorum haeres ad Ee-elesiam revertentibus facilitatem . Et quidem Patres Concilii Rothomagenss anno II 8 i. fatentur in plerisque Dioecesium hujus Provinciae locis, morem fuisse, ut bapti rati ab Haereticis , praesertim a Calvinistis , redeuntes ad Ecclesiam iterum ha-ptirarentur sub conditione : Quia dubiis tabant nonnulli de valore Baptismi ab ,, huiusmodi Haereticis eollati , eo quod is non haberent intentionem baptirandi in
is remissionem peccatorum . Verum quO-o niam illa formula baptizandi sub eondi-- tione suit introducta propter Baptisma-- ta occulta , & de quibus non appareis bat , nec uni mulieri seu alteri priva-- tim baptizanti credi debeat. Contra ve- ,, ro constabat Calvinistas in coetu publi-- co baptizare in serma verborum , &,, materia a Christo instituta, nee de hoe,, facto ambigi poterat : vetamus ablutioiso nem repeti cum quibuscumque verbis ais Calvia ino, aut aliis haeresibus similiter
18쪽
PARs II. IECT. I. TIT. se baptizantibus ad nostras Eeelesias transis
is euntibus , ne de anabaptismo reda n guamur M .
Hactenus Concilium Rothomagense titulo De Geramentis num. a. cuius verba
pene exseripsit , & adoptavit Coneilium Aquense anno i 383. titulo De Sacramento Baptismi. Quid vero ei rea Baptismum ab Haereti eis collatum agendum sit ἔ quidve pro certo , aut dubio habendum sit , ut Baptismus aliave Sacramenta characterem iminprimentia sub conditione iterari queant , praecipue Episcoporum est iudicare , &praescribere.
Quae in Saeramentorum administratione servanda , & quis eorum praecipuus Miniiter. I. Pastores ut semper sancte Sacramenta administrise queant , sancte vivere
debent . I. Quomodo ante eorum iam nyirationem se praeparare debeant. 3. In a ini tratione Geramentornm e rum effectus , er usus exponendus 'ε. Nec tantum suscipient um, sed θ οὐ
santium ratio habenda. 3. In quorMm Sacramentorum admia syrmtione id praecipue faciendum 'C riseres ad Saraam nla administranda semper debent ese perati. 7. An Pastor teneatur adminiserare poe
ς. Quid de caeremoniis eredendum tradat senodus Tridentina ς moderna
r. Illa adhibenda iuxta praeser tum ILbroriam Ritualium, qui ilium in mnem sunt conscripti. ra. An liceat a Ritibus praesin ptis reced re, praetextu quod eontrarii sint eo
r3. Parachus in sua Parochia est ordinarius
I 6. Nullus in aliena Parochia, aut alienis Parachianis Sacramenta adminiserare potes. I . Parochus qua ratione dicatuν proprius Sacerris, Pallor, aat Curatus
I. se 'Um in Eeelelia Dei nihil sanis et ius , aut utilius , nihil e
is cellentius, aut magis divinum habeatur, is quam Saeramenta ad humani generis sa-
lutem a Chrillo Domino instituta atris Rituale Romanum Pamehus, vel quia
is vis alius Meerdos , ad quem eorum a is ministratio pertinet, meminisse in primisse debet , se sancta tractare ; atque omniis sere temporis momento ad tam sancta is administrationis ossietum paratum erais oportere . Quamobrem illud perpetuo is eurabit, ut integre, easte, pieque vitam is agat : nam etsi Saeramenta ab impuris is coinquinari non possunt , neque a pra- is vis ministris eorum essectus impediri ;is impure tamen, & indigne ea ministra is tes , in aeternae mortis reatum incuris is runt M. Eadem Pastoribus, & saeerdotibus en, xe eommendant Synodi nostrae tum Pr vinciales , tum Dictaesanae Belgicae r Nedum aliis coetum aperiunt , ipse sibi viam muniant ad gehennam , ait Synodus Bust dueensis sub Malio Episeopo rit. 2. cap. r. II. Censuit insuper Cameraeensis D. a no I 367. monendos Pastores omnes , ut
is Sacramenta administraturi , summ1 ani is mi devotione omnipotentis Dei impi is rent auxilium, quo in illis plane divinis is functionibus mundam rectamque mentem se asserant se. Quin & addit Rituale Romanum i Ipse vero Paroehus antequamis ad huiusmodi administrationem aecedat, is paululum, s opportunitas dabitur, or is tioni , & saerae rei, quam 2cturus est sis meditationi vaeabit III. Ut autem fidelis populus ad suseipieada Sacramenta majori cum reverentias atque
19쪽
atque animi devotione aecedat , praeeipit Synoduς Tridentina Sess. 24. cap. 7. De Reform. Episcopis omnibus, ut non so-- lum, eum haec per seipsos erunt populose administranda , prius illorum vim & m pro suscipientium captu explicent, is sed etiam idem a singulis Par his, pieis prudenterque , etiam lingu1 vernacula , se si opus sit , & commode fieri poterit , ,, servari iludeant , . IV. Idipsum in suis passim Synodis, ac Ritualibus libris Episcopi sedulo inculcant;
monentque , ut in administratione Sacra menturum non tantum suscipientium , sed etiam praesentium, δι aditantium ratio ha
se In administratione quorumcumque Sa-o cramentorum ait Synodus P. II. Mechi. is tit. a. cap. 3. ) vis & efficacia eorum , is pro captu sumentium , ac praesentium , is saepe a Pastoribus explicentur, , . Similiter Synodus P. II. Cameraeensistit. 3. cap. 6. Omnes, qui administrant, , Sacramenta, illorum vim & usum, pro ,, eorum qui sumpserint , & adfuerint ea-
paeitate , & intelligentia diligenter ex- D plicent Et Synodus Atrebatensis sub Francisco
Richardoto titulo de Sacramentis in genere cap. I. praecipit omnibus Pastoribus , ut is in Sacramentorum administratione sem-
,, per aliquid adserant ad explicandam in- is stitutionem , & utilitatem Sacramenti ;is ex quo praesentes aedificationem aliquam
is capiant ,, . U. Quantumvis in omnium Sacramentorum administratione id faciendum injungatur Pastoribus , faeilius tamen ae Ductuosiuς id fieri posse videtur in administratione Baptismi , Eucharistiae per modum Uiati ei, & Extremae Unctionis; tum quod in horum administratione plures so-laant adesse , tum quod major appareat, quam in aliorum administratione oppo
Cum enim in ipsis Baptismo infans renascatur ; atque speetaliter fiat professio vitae Christianae, & abrenuntiatio satanae,& pomparum seculi , opportunissimum videtur, tunc ipsis praesentibus in memoriam revocare , quomodo & ipsi aliquando in Christo renati eam prosessionem emiserint.& renuntiationem solemniter secerint; exinpendantque num eonformiter ad eam sponsionem hactenus vixerint.
In administratione Viatiet , & extreinae Unitionis ipsa hominis morientis praesentia attentionem maiorem in ipsis aditantibus, praesertim consanguineis, & samiliaribus morientis, nata eli conciliare. VI. Pastores ad administranda Sacra- ,, menta vocati ait Synodus P. II. Mechi. is rit. 2. cap s. ossicio suo fungi non tar- , , dent, graviter alioqui puniendi; gravi ,, sime vero, si quem ipsorum negligentia, se sine Baptismo, Consessione, Sacro Via- ,, tim , aut Extrema Unctione , ex hacis vita migrare contigerit ,, . Idem omnes passim synodi inculcant , additque Synodus Antuerpiensis sub Miraeo , tit. 2. ωρ 3. Ae ubi populus estis numerosior, bis in die, mane et rca ho-
, , ram septimam , & vesperi sub Laudiis bus , in templo Pastor sese praesen-
, , tem exhibeat omnibus opera illius utiis volentibus is . VII. Cumque Pastor animam suam debeat ponere pro ovibus suis , concluditur, Pallorem neque ob periculum contagionis
seu insectionis pestis posse subditis suis negare administrationem Sacramentorum , si alius non adsit , qui eius vices suppleat ;quapropter anno i 658. iudicatum fuit in Partamento Pari sensi , Pastorem potuit se privari suo Pastoratu ob non adminil rata Sacramenta tempore Pellis , ut resertur in opere, cui tit. Iournal des Audiences pag.I.
lib. q. cap. r. Plane esse Pallorum obligationem tamquam notoriam supposuit, & expressit Synodus P. II. Cameracensis tit. 3. cost. lo. , , Tamen quia experientia cognitum est, ,, ait Synodus , eam esse multorum Paro- ,, ehianorum infirmitatem. R pusillanimiis talem , ut a proprio Parocho abhorreant,
,, simul atque eumdem alicui , vel leviter ,, de pelle suspecto Sacramenta adminillinc ,, se intelligunt , praecipit ut tempore pe-- stis Capellani conli i tuantur sumptibus is aerarii publici , vel collectiς singulorum ,, Parochianorum , in quorum utilitatemis evidenter hoc cedere intellistitur , quiis Saeramenta dictis peste insectis , iisque is solis admini lirent , quibus Capellanis Epi-
20쪽
PARs II. SE T. I. TIT. se Episcopi dent curam animarum M. Quae cura , & eautio in administrandis Sacramentis, aliisque spirit italibus subsidii tim pendendis adhibenda sit tempore pestis , suis exposuit S. Carolus in sua Synodo Provinciali V. pari. 2. Constitutionum ;quae merito ab Episcopis , & Pastoribus huiusmodi occasone incidente consuli po
VIII. Ulterius ut maior si erga Sa-eramenta rudi oris populi devotio , & reverentia , iam pridem a primis Ecclesiae
seculis ritus seu caeremoniae quaedam in Sacramentorum administratione adhiberi eonsueverunt quibus & i in Sacramentorum lectus subinde explanantur . & populo
sensibiliter proponuntur ; mentemque Fidelium ad rerum divinarum contemplatio
Unde Synodus Tridentina Sessi. 2 1. de Sacrificio Missae cap. s. postquam dixisset
varias eaeremonias, in Sacrifieio Missae ex
apostoli ea disciplina. & traditione adhiberi, finem earum subjicit his verbis: Quo is & maiestas tanti sacrificii commendar ,, tur, & mentes fidelium per haee visibi- ,, lia Religionis, & pietatis signa , ad re- rum altissimarum, quae in hoe Sacrificio
is latent, eontemplationem eXcitarentur, .
IX. De his ritibus sve caeremoniis definit Synodus Tridentina Seg. T. eam. Iῖ.
- Si quis dixerit receptos , & approbatosis Ecclesiae Catholi eae ritus in solemni Sa-M cramentorum administratione adhiberiri consuetos , aut contemni , aut sine pec- is eato a ministris pro libitu omitti , aut is in novos alios per quemcumque Eccle- siarum Pastorem mutari posse , anatheo ma sit is .
Professio fidei haee habet Receptosis quoque , & approbatos Ecclesiae Catho-- licie ritus , in supra distorum omnium
is Sacramentorum solemni administratione, si recipio & admitto, .X. Ritus hi tametsi ad ipsum Sacramentorum valorem , vel substantiam non
pertineant , possintque salva eorum validitate omitti , & mutari , imo pro temporum ac locorum diverstate ritus hi varii fuerint, & etiamnum sint ; tamen sapienter Eeelesia declaravit , eos non posse arbitrio quorumeumque inferiorum Pallorum - Han-E pen Tom. II. I. De Sacramentis in genere. Puel ministrorum mutari, aut de ncim introduci : ne alias sub specie Religionis, &pietatis, superstitio , aut avaritia, vel irreverentia in Sacramentorum administratione sensim immisceantur: quod aliquot ante Synodum Tridentinam seculis non infrequens fuit ; ipsisque haereticis , ritus Eeclesasticos explodendi , ac generatim rei ieiendi praetextum dedsse videtur. XI. Quapropter, absolata Synodo Tridentina, varii ab Episcopis pro suis respe-hiive Eeelesiis seu, Dioecesibus compositisuere libri, quos vulgo Rituatia, vel Pa-
soralia, aut Manualia vocare solent. Horum librorum scopum esse , praescribere ritus , quos in administrandis Sacr
mentis, & celebrandis divinis ossici is Parochi, aliique Ecclesiae ministri observenr,
non autem qua ilionum Theologi earum , aut dogmatum decisonem sacere , indieat ipsa librorum nomenclatura , & in praefatione ad suum Rituale expressit Paulus V. his verbis: His ita constitutis, restabat,
is ut uno etiam volumine comprehens ,
is sacri & sneeri Ecclesiae Catholicae ν;- is tus, qui in Sacramentorum administra- ,, tione, aliisque Ecesesiasticis iunitionibust,, servari debent ab iis, qui curam animaisse rum gerunt, Apostolicae Sed is auctorita- is te prodirent , ad cujus voluminis prae- , , scriptum , in tanta Ritualium multituis dine, sua illi ministeria tamquam ad pu-- blicam , & obsignatam normam perage- rent , unoque ae fideli ductu inoffensio, , pede ambularent cum eonsensu XII. Quamvis non omnes ritus , seu
caeremoniae in libris Ritualibus singularum Diceeesum praescripti, ex Apostolica disciplina & traditione descendant ; sed plures postremis Ecclesae temporibus snt introducti; imo nee omnes & singuli haberi debeant tamquam ab Eeclesia Catholica probati; nihilominus Parochis, aliisque inferioribus ministris fas non est citra neeese statem privata auctoritate in publica Sacramentorum administratione , aut divinorum officiorum persolutione a ritibus in Rituali , vel Pastorali suae Dioecesis praeseriptis facile, & passim recedere; eo etiam titulo , quod ritus contrarius puriori primiti Uar Ecclesae disciplinae videatur consormior; ne alias ha e licentia paulatim la-