장음표시 사용
31쪽
Ius Melesiastisum Universum. dubitationis oecasionem adimat Innoeentius, addit Et eerte de illo, qui natus de se Christianis parentibus , & inter Chri-- stianos est fideliter conversatus, tam vio- is lenter praesumitur, quod suerit bapti ra- is tus, ut haec praesumptio pro certitudineis si habenda , donec evidentissimis sorsim tan argumentis contrarium probaretur ,,.
VII. Dieit praeterea Innocentius in citato Capitulo 3. Quod quis non solum ,, per Sacramentum fidei , sed per fi rimo etiam Sacramenti essicitur procul dubio m membrum Christi se . Illud autem quod dicit Fidem ne memri , per quam quis emcitur membrum Christi , vocari solet Baptismus Flaminis , de quo verbis Augustini dicitur apud Gratianum in Can. 34. Dis. q. De Consecrat.
Invenio non tantum passonem pro B
se mine Christi , id , quod ex Baptismo,, deerat, posse supplere, sed etiam Mem,
is conversionemque eordis , si serie ad eeis lebrandum mysterium Baptismi in anis gustiis temporum succurri non potest .is Neque enim latro ille pro nomine Chri-M sti crucifixus est , sed pro meritis faci- ,, norum suorum: nec quia credidit, passus is est, sed dum patitur , credidit . Quan- tum itaque valeat etiam sine visibili Sa is cramento Baptismi , quod ait Apostolus
,, rur ad iustitiam , ore autem confessio fit se ad salutem ; in illo latrone declaratum ,, est. Sed tune impletur invisibiliter, eum ,, mysterium Baptilmi non contemptus Re-M ligionis, sed articulus necessitatis exeluia
VIII. De eodem Flaminis Baptism3 agit
Ponti sex in cap. 2. a De Presistero non δυtietato , respondens Cremonenti Episcopo: Presbyterum , quem sine unda Ba - ptismatis extremum diem elausisse sgaiis ficasti, quia in S. Matris Milesiae fide, ,, & Christi nominis confessione perseverari verit, ab originali peceato solutum , &is coelestis patriae gaudium esse adeptum is asserimus ineunctanter Antonius Augustinus in notis ad primam collectionem Deeretalium , ad haec verba, Esse adeptiam, ait: Pottiise ad L,, fri , malim . Quid enim si alleuius oe- is culti peccati reus mortuus est Quod si is non satisfecit pro aliis etiam confestus is IX. Post haee Episcopum remittit ad libros SS. Augustini & Ambrosii , addens hanc notandam sententiam : Sopitis igiis tur quaestionibus Doctorum , Patrum is sententias teneas, & in Ecclesia tua juri ges preces, hostiasque Deo offerri iubeasse pro Presbytero memorato ,, .X. Praeter Baptismum Flaminis, meminit ouoque Augustinus in citato Canone 3 in Canone 37. Baptismi, qui vulgo vocatur Baptismus Sanguinis ; qui consistit in morte pro Christo tolerata , sive Martyrio p in quo proprio sanguine pro Christo suis fidelis abluitur, antequam prae ansul iis temporis, aliove impedimento vivifieis Baptismi undis regeneretur; de qua in dicto Canone 37. sub nomine Augustini r Catechumenum quamvis in bonisis operibus defunctum vitam aeternam ha - , , bere non credimus , excepto Mart is ,
is ubi tota Baptismi Saeramenta comple ,, tur ,, . Et apertius ipse Augustinus I b.3. De Civitate Dei cap. 7. uicumque is etiam non pereepto regenerationis lava- ero pro Gripi Confessione moriuntur p,, tantum eis valet ad ὸimittenda peccata, is quam si abluerentur sacro Fonte Baptiis imatis, , .
XI. Verum lieet ex his sum eienter constet , Baptismum Flaminis qui in persecta peceatorum detestatione ex Dei amore,& ὸesiderio reeipiendi Saeramentum Bainptismi consistit & Baptismum Sanguinis supplere vices Sacramenti Baptismi , nihilominus certum est , neutrum esse Sacramentum ; neque verum Baptismum, de quo loquitur Christus, dum ait : Nis quis renatus fuerit ex aqua , m Spiritu Sancto , non potest introire in regnum Dei. Joan. 3.
vers. I. Et rursus r Euntes docete omnes gentes , Baptizantes eos in nomine Patris,
Filii, o Spiritus Sancti. Matth. 28.
ca Hoe s. Augustat testimonium a Gr timo de- sumptum ea ex lib. . S. Doctoria de BapuImo c. 12.
32쪽
Paxs II. SECT. I. Aie Baptismus aquae , sive Fluminis est
proprie dictus Baptismus ; atque solus rationem veri Sacramenti novae legis habet; appellaturque communiter , Sacramentum Regenerationis ; eo quod per illum homo spiritualiter regeneretur , sive renascatur;
constituaturque Filius Dei; & de hoc solo Baptismo hoe titulo tractabitur. XII. Formam hujus Sacramenti elare expressit Christus , dum Matthaei 28. in iam relatis verbis Apostolos iussit baptira. re in nomine Patris, σ Filii, Spiritus
Unde Ecelesa Latina iam pridem h eform1 usa suit : Ego te baptieto in nomine
Patris, Filii, ct Spiritus Sancti: quae
extat in Sacramentario S. Gregorii, & inveteri ordine Romano paulo post tempora S. Gregorii composito a . XIII. Eeelesa Graeca , uti legitur in eorum Rituali apud Jacobum Goar, pag.
33. utitur hae sorma : Baptizatur femus
Dei N. in nomine Patris , c Filii , σSpiritus Sancti, nune ρο semper, in δε-cula seculorum. Amen. Hane sermam tamquam susscientem probavit Eugenius IV. in Decreto Unionis Armenorum, quod extat in appendice Concilii Florentini tom. I 3. Conci l. col. 129 I. D Quoniam , ait , cum prinei palis causa , D ex qua Baptismus virtutem habet , stri S.Trinitas, instrumentalis autem si mi- nister, qui tradit exterius Sacramentum is si exprimitur actus, qui per ipsum exeris cetur ministrum , eum S. Trinitatis ia-
voeptione perficitur Sacramentum ,, .
Itaque invocationem Sanctae Trinitatis atque ipsarum Personarum dii linctam expressionem in ipsa Baptismi collatione iuxta Chri ili verba , & mandatum Eeelesia observavit ἔ eamque ad essentiam ae validitatem Baptismi necessariam supposuit , minus solle ita quibus pnee iis verbis ipse actus ministri exprimeretur , de quo nec Patribus cum haereticis suisse eontentionem legimus : modo tamen s uti loquitur Eugenius IV. in eitatis verbis γ suffieienter
exprimatur actus, qui per ipsum exercerarministrum. o Cirea septimum seculum in Iucem prodiisse
Tin II. De Baptismo. at XIV. Unde eredendum est , quod Pontifex b) eap. t. a De Baptismo, dicens, is quod si quis puerum ter in aquam imis merserit in nomine Patris, & Filii, &,, Spiritus Sancti, Amen, & non dixerit,
D EGO BAPTIZO TE in nomine Patris, &is Filii, & Spiritus Sancti . non es pueris baptizatus ser eam invaliditatem non refundat in omissionem illorum formalium verborum, Ego baptizo te ; eum illa verba Graeei non adhibeant , sed in hoc potius, quod actus qui per ministrum exercetur ,
non censeretur sufficienter expressus.
XV. Quemadmodum ex verbis Christimith. 28. ad Apostolos dictis , Ecclesia intellexit, invoeationem SS. Trinitatis, &trium divinarum Personarum distinctam e pressionem esse neeetariam in Baptismo ;ita ex verbis Christi ad Nicodemum Ioan l. Nis ouis renatus fuerit ex AQUA , σpiritu sancto non potes introire in regnum Dei . intellexit, fideles esse regenerandos sive baptizandos in vera ac naturali aqua. Unde a quodam Episcopo interrogatus Innocentius III. Utrum parvuli sint pro si Christianis habendi , quos in articulari mortis constitutos propter aqua ye-is Ham , & absentiam Sacerdotis , aliquo- ,, rum smplieitas in caput ae pectus aeis inter scapulas pro Baptismo saliva conia se spersione linivit Respondit Innocentius in cap. 3. M De myti Oe Quod eum is in Baptismo duo semper, uidelicet ver
se bum, & elementum necessiario requiran ,, tur , iuxta quod de verbo Ueritas ait: is Euntes in mundum uniuersum praedicatari Ευangelium omni creaturae, di baptizata is omnes gentes in nomine Patris, o Filii,
- Spiritus Sancti. Eademque dicat de eleri mento : Nisi quis renatus fuerit ex AQUA - σ Spiritu Sancto non intrabit in regnum is calorum; dubitare non debes, illos verum ,, non habere Baptismum , in quibus nonis solum utrumque praeditiorum , sed e
,, rum alterum est omissium , .
Et Synodus Tridentina Se . 7. Can. 2. de Baptismo o si quis dixerit , aquamis Ueram, dc naturalem non esse de necess- rata M Pontifex ille , de quo agitur , εrat M xander III, qui obiit ann. IISI.
33쪽
et Ius Ecclesiasticum Umiosum. rate Baptismi , atque ideo verba illari Domini Nostri IEsu CHRisTi r Nisis quιs renatus fuerit ex aqua , Spirituis Sancto , ad metaphoram aliquam detoris serit, anathema sit, , .
XVI. Quae vero dicenda sit vera, & naturatis aqua , ex communi & vulgari l quendi usu judicandum est ; neque extra ea sum necessitatis adhibendus est liquor, de ruo dubium sit, num si vera, ac natura- is aqua, prout haec communiter, & vul- pariter intelligitur: tametsi subtiliter philosophando speculative defendi posset , liquorem illum essentialiter ab aqua naturali non differre. XVII. Ubicumque vero morale aliquod dubium subest, num liquor aliquis si vera, ae naturalis aqua extra easum necessitatis ubi alius haberi nequit) nequaquam adhibendus est i imo si Pastor aquam veram,ia naturalem habere posset , tametsi eum identi periculo vita , nequaquam posset cum liquore dubio, tali rasu infantem baptizare ; sed deberet tune iuxta Christimandatum, animam suam ponendo pro ovi-hus suis, aquam veram ae naturalem comparare ; ne alias salutem aeternam illius infantis periculo exponat: uti recte advertit,& multis prosequitur Farvaequius De Baptismo cap. a. q. a. casu q. g. I. π 2. XVIII. Quo ritu aqua adhiberi debeat, an per immersirenem, ita ut ipse baptizandus aqua immergatur I an per in susionem sive aspersonem ; ut nimirum aqua insundatur ipsi baptizando non una olim fuit, nee hodie est omnium Ecclesiarum disciplina.
ἐmmersitanem usta tam fuisse, constat ex Cyrillo Hierosolymitano cateches moestagogica a. ubi alloquens recenter baptietatos , ait:
is Et confessi ellis salutarem consessionem, & mers ter in aqua, rursus emersit irris atque ita per haec symbola triduanam is Christi significastis sepuhuram se. Meminit quoque Sanfitus Chrysostomus Homil. 6. in Epipolam ad C. genses , IMMERsIONIS in Baptismo adhibitat; quin ti hodie eum baptizandi ritum Euthologia sue Ritualia Graecorum praescribunt; atque post expresilam sermam Baptismi monitum subnectitur: Unaquaque prolatione DEMERGElis , O' EDUCENs eum ex aqua.
Ad haee verba reflectens Iaeobus Goat in notis ad Rituale Graecorum pag. 363.
num. 24. ait: Antiquus IMMERsIONis mos Ne annotatur .
XX. Quin & in Ecclesia Latina hune
mmesisvis ritum multis seculis usitatum fuisse dissileri non potamus . Et quidemseeulo II. ordinarium solitumque suisse testatur Tertullianus libro de Corona militiis
ωρ. 3. ubi relatis nonnullis , quae Baptismum praecedunt, ait: Dehine ter MERGITAMUR . Imo adeo constans erat hie baptizandi ritus , ut quidam dubitasse videantur de valore Baptismi per infusionem collati ; uti colligere est ex quaeitione a Magno proposita S. Cypriano : Quaesistiis c ait S. Cyprianus Disi. 73. ad M, A gnum et jam Fili charissime, quid misi hi de illis videatur , qui in infirmitate se & languore gratiam Dei consequuntur, is an habendi sint legitimi Chrilliani , in se quod aqua salutari non uti sint , sedis perfusi is . XXI. Et quidem ritus ille multis seeulis etiam in Eccles a Latina perseveravit , uti videre est apud Auctores , qui de divinis offieiis scripserunt; adeo ut S. Thomas etiam suo tempore iudicaverit, tutius esse bapti dare per modum IMMERSIONIS et quia, ait , hoc habes COMMUNIS usus. 3. parte q. 66. art. 7. Constat tamen ex ipso Sancto Thoma ibidem art. 8. quod eodem tempore ritum infusionis seu aspersionis nonnulli adhibere inciperent XXII. Imo licet ritus immersionis emet communis, ac in omnibus passim Ecclesiis usitatus , tamen eum non eme de essentia Baptismi satis indicabant, qui de esus usu scribebant. Walfridus Strabo seculo ix. scribit ἔis Notandum autem, non solum mergendo, se verum etiam desMper fundendo , multosis fuisse baptizatos, & adhue disse ita ha- ,, ptizari, si necessitas si, sicut in passi
is ne B. Laurentii quemdam urceo allatori legimus baptietatum . Hoe etiam soletis evenire , cum provectiorum granditas is corporum in minoribus vasis hominem
is tingi non patitur is . Libro de Rebus
Similiter S. Cyprianum validum existimasse
34쪽
PARs II. fgeri I. Tiri II. De Bopissimo. masse Baptismum illius , qui tantum esset perfusus , patet ex responsione ipsius ad quaestionem sibi a Magno propositam; dum
ait : Unde apparet ASPERSIONEM quoque
aquae insar timeri DIutaris obtinere. Quam resolutionem tamquam suo tempore certi Dsmam, amplectitur, & probat S. Augustinus lib. 6. contra Donatisas cap. 7. Unde etiam Graeci quamvis ex praescripto suorum Ritualium deberent bapti rare mmergendo ; tamen teste Iacobo Goar lo. eo iam ei tato, infusione saeptus uruntur. XXIII. Itaque ritus ille immersionis an numerandus est punctis disciplinae, quae pro temporum & locorum varietate mutari ,& variari potant: quod etiam Rituale R manum Pauli V. notat, & singularum Ee-elesarum eonsuetudinem hic esse retinendam mandat. Baptismus licet fieri possitis aut per infusionem aquae , aut per imis mersionem, aut per aspersionem; primusis tamen vel secundus modus , qui magis is sunt in usu , pro Ecclesiarum consuetuis dine retineantur, ,
XXIV. Ceterum ei rea infusionem observandum, eam debere esse talem, ut revera moraliter, & vulgariter loquendo, Bapti-Σandus censeatur ablutus ; unde Pastorale Mech liniense loquens de aqua in Baptismo adhibenda, ait: Eam vero adhibeat Ba- ,, ptizans tu notabiti quantitate, sie ut a m ιutio, non aspersio merito censeatur Nullatenus erio probandum , quod Pastor tempore pellis , veritus infici peste , infantem recenter natum ex matre peste insecta aspergilio baptiraret eo sere modo , quo Sacerdotes in templis populum aspergunt aqua lustrali, quam praxim late improbat Farvacquius east. 3. q. q. casu a. XXV. Ulterius infusio aquae ita adhibenda est , ut 's baptizatus dicatur vere ablutus ; ideoque in primis monet Pastorale Mech liniense, ut Baptietans sit sol H-rus , at ablatio nou tantiam fiat in capillis, sed IN CUTE . Deinde requiritur, ut abluta sit pars aliqua notabilis , rati e cuius ipse baptietandus moraliter diei queat ab
XXVI. Quae vero sit dicenda notabilis
pars, vix aliter quam ex communi Ecclesiae praxi , & piorum fidelium fide dete
minari potau ; Galeturque communi existimatione talis pars ipsum eaput insantis rneque aliud membrum hodie saltem in Ee-elelia Latina ablui solet ; sed nee alterius solius membri ablutionem extra casum ne cessitatis permittit Rituale Romanum, diis cens : Nemo in utero matris clausus si baptizari debet. Sed si infans caput emiis serit, & periculum mortis immineat , is baptiZetur in evite ; nec postea s vi- ,, vus evaserit, erit iterum baptirandus .is At si aliud membrum emerserit, quod is vitalem indicet motum, in illo , s p ,, riculum impendeat, bapti etetur, & tuneri si natus vixerit , erit sub conditione,, baptirandus eo modo, quo supra dictumo est: Si non es laptietatus, ego te baptizs,, in nomine Patris , me. Si vero ita b , , ptizatus deinde mortuus prodierit ex ut is m, debet in loco sacro sepeliri. XXVII. Iaeobus ar ubi testatur Grae- eos hodie interdum per infusonem baptiet re, una monet: Quoad enim licuit obis servare puerum sedentem in vase , vel ,, pelvi, ad cubitum profundo, ter lupe ,, infusa non modi ea quantitatis aqua calia A da purificat . Uel certe ne aquae copia ,, obruatur, & sorte nimiam epotet, pro- is num postum , & sinistra in ventre suisis stentatum, Sacerdos eapite & toto cor ,, pore salutaribus aquis abluit, &lustratis. XXVIII. Trinam mersionem olim usitatam suisse constat ex S. Augustino, alii sique Patribus, quos refert Gratianus Dise. q. de Consecratione Can. 78. & sequentibus ;quin & Canone 3o. vulgo Mosolorum , relatus a Gratiano ibidem Can. 79. vult ut si quis Presbyter, aut Episcopus non
,, trinam mersionem unius mysterii eel
se bret, sed semei mergat in Baptismate ,
Quin & ibidem apud Gratianum Can.82. sub nomine Pelagii Papae ad Gaudentium resertur e Multi sunt , qui in nomine,, solummodo Christi una etiam mersione seis afferunt baptirare . Evangelicum vero is preceptum ipso Deo , & Domino MLis vatore nostro Iesu Christo tradente , ,, nos admonet in nomine Trinitatis, tri- ,, na etiam mersione sanctum Baptisma uniis cuique tribuere, dicente Domino Distiisse pulis suis: Ite , baptietate omnes gentes
is in nomina Patris , o Filii, oe Spiria
35쪽
is tus sancti se . Matth. cap. 28. U. I9. XXIX. Haee aliaque a Gratiano relata testimonia sui scienter evincunt , trinam mersionem iam a primis seculis suisse usitatam , atque ex Apostolica quodammodo traditione descendere; at eam spectare adessentiam Baptismi nequaquam evincunt rimo non nisi ad disciplmam circa quam varia potest esse Ecclesiastica consuetudo pertinere sine ulla dubietate respondit S. Leandro Hispalens Episcopo Sanctus Gregorius M. i. Dis. l. referturque a Gratiano loco citato Cau. 8o. De trinari mersione baptismatis , nihil responderiis verius potest, quam quod ipsi sensillis ;,, quia in una fide nihil ossicit S. Ecclesiae
is consuetudo diversa: Nos autem , quod se tertio mergimus , triduanae sepulturae se Sacramenta signamus: ut dum tertio in- M sans ab aquis educitur, resurrectio tri-M duani temporis exprimatur . Quod si is quis sorte etiam pro Summae Trinitatis
is veneratione existimet fieri , neque illudis aliquid obstitit baptietandos semel in aquisti mergere , quia dum in tribus Personixis una subitantia est , reprehensibile esseis nullatenus potest , infantem in Baptisma - te vel ter, vel semel immergeret quanis do & in tribus mersionibus Personarum se Trinitas , & in una potest Divinitatis is sngularitas designari XXX. Circa idem tempus Patres Con-eilii Toletani IV. intelligentes inter Sacerdotes summas en de trina , vel simpla
mersione contentiones ; atque Arianos exrrina illa mersione arguere trinitatem essentiae in Personis , auctoritate S. Gresorii freti decreverunt Can. 6. Propter vitan .se dum schismatis scandalum , vel haereticiis dogmatis usum, simplam teneamus Bais M ptismi mersonem ἰ ne videantur apud is nos, qui tertio mergunt , haereticorum is probare affertionem , dum sequuntur &is morem . Et ne sorte sit dubium hujuι- smpli mysterium Sacramenti . . . . Vi- is deat in eo unitatem Divinitatis, &Tri- nitatem Personarum ostendi: Unitatemri dum semet immergimus ; Trinitatem , dum in nomine Patris, & Filii, &Spiis ritus Sancti bapti ramus, , . In antiquo Sacramentario Gallicano , quod ex antiquo Codice manu scripto Monasterii Bobiensis edidit vir eruditus Ioannes Mabillonius tom. I. Musaei Italici quem Codicem scriptum ante annos mille ex charactere conjicit Mabillonius extat formula Baptismi his verbis expressa pag. 32 Baptizo te tu nomine Patris, o Filii, Spiritus sancti, UNAM habentem SUBsTRmTl AM , ut habeas vitam aeternam , partem cum Sanctis .
Si Sacramentarium illud compositum sit ad usum Ecclesiae Gallicanae ante annns mille; adeoque circa seculum V M. quo dictum Toletanum Concilium habitum suit, mirum non est, si haec verba , tinam habentem substantiam, ad vitandum Arrian rum errorem addenda censuerint, sicuti Patres Toletani eodem motivo simplam memsionem adhiberi voluerunt. Interim hic notare possumus, Ecclesiam interdum ritus aliquos quantumvis anti quitate venerandos mutare, ubi id ob nascentes errores magis convenire iudieat.
ministri in his observare debent regulam, quam in similibus tradit S. Augustinus Diu. 3 . num. 2. ad Ianuarium t Nee is disciplina ulla est in his melior graviis prudentique Christiano, quam ut eo mori do agat , quo agere viderit Ee lesiam, ,, ad quam sorte devenerit . Quod enimis neque contra fidem, neque contra bonosis mores esse convincitur, indifferenter estis tenendum, & propter eorum, inter quosis vivitur, societatem, servandum est, , .
Discutitur illorum verborum , ego te Baptizo, necessitas ad constituendam Baptismi formam. t. Dubium hae de re Pontii Claromontani. a. Mauritius Episcopus Parisiensis dubium oluit . 3. Stephanus Episcopus Tornacensis dubium primo fovere Videtur. 4. Summo deinde stidio amplectitur Clausulam, ego te Baptiro.
. Ex dubio 'utii, responso Steρhani concluditur laicos in easti nereuitatis solitos olim fui se baptizare absque praedicta clausula.
36쪽
ti Alexanari III. creditum est val dum non esse baptismum sine his verbis ego te Baptizo. 7. Nemini , cum baptizat , fas es ea
I. Uperiori Capite num. 14. leviter P perstricta est quaestio de necess-tate horumce verborum, ego te baptito, in Baptismi administratione proferendorum ἐuocirca non erit superfluum eam profunius discutere, ac primo examinare , quis huic movendae occasionem dederit.
Duodecimo seculo Pontius Episcopus Claromontanus dicitur consuluisse Mauritium Episcopum Parisiensem, & Stephanum S. Genoveis Abbatem , qui postmodum fuit Episcopus Tomaeensis, de quodam puero, qui cum natus esset , nee posset Sacerinis dos ad baptizandum eum congrue repe- riri, Pater ejus immersit eum aqua di- ,, cens: In uomine Parrie, o Filii , se Spiritus Sanctio Additque . Et haec estis pessina consuetudo in terra nostra , ut is in talis necessitatis articulo dicant : In ,, nomine Patris , o Filii Spiritis, is fancti, nec totam exprimant vernorum is sermam , quae debet exprimi in bapti- smo, quod undiare vocant, . Quaerit igitur Episcopus, utrum baptismus se collatus sit validus, vel utrum puer pollea debeat baptiz.ri
tensem proposito dubio , respondit Mauritius Episcopus Parisienss: Quia in quem is modum se a baptismi tradi vel recipiis debeat, Scripturarum divinarum auctoriri tate , & sanctorum Patrum testimonio is traditum habemus in hune modum, sciis licet: Ego te baptieto in nomine Patris,
,, Filii , O Spiritus fancti . Et tanta
se est verborum vivacitas, ut nihil immu- is tari, nihil innovari oporteat , nisi vero se tota haec verba simul a quocumque, Scis quacumque lingua proserantur , baptiis imum esse non credimus. Quia ergo si- is cui litterarum vestrarum teli imonio eo- ,, gnovimus, praesentium lator in submer-- tione filii sui, vo te baptizo, siluit, &D tantum, in nomine Patris, o Filii, σis Spiritus sancti, protulit, baptismus non Ran- pen Tom. II. 'in II. De Baptismo. se suit, Sc ideo puer ille baptizanduet est.
is quia baptismum numquam suscepit ,, . III. Stephanus vero , quantum vis Epruscopi Parisiensis auctoritati plurimum deserens, eius opinioni difficulter se refragari audere profiteretur , tamen restri bere non veretur, sbi videri baptismum in necessitate collatum sub hae sermula: In nomine
Patris, Filii, Spiritus sancti , esse
validum , neque infantem sub ea formula bapti ratum, esse rebaptizandum : Quia, is inquit, qui Sacramentum Baptismi in-- stituit, formam tradidit bapti aridi: ite, is inquit, docete omnes gentes, bapti ran- tes eos in nomine Patris , & Filii, &is Spiritus Sancti: qui baptirandi sibi po-
,, testatem retinuit in hae serma, mniste- ,, rium aliis concelsi: Nemo dixerit, perinis git Stephanus , quia quod dicitur , Ite,
is docete omnes gentes, vel Sacramenti ob- tineat sub lamiam , vel exprimat so ,, mam. Teneamus suod sequitur . bottiis dantes eos in nomine Patris , o Filii,
- Ipiritus Sancti , nondum ibi legi ,
ptito in nomine Patris , re Filii ,, Spiritus Sancti. Si baptirare intingere, is 3c baptismus intinctio est , quid aliud is sunt haptitanter, nisi intingentes ὶ In-
,, tingendo ergo cum intentione baptirano di, si proserat quod veritas iubet , id ,, eil : Iu nomiue Patris , Filii , π,, Spiritus Sancti , baptizasse videtur , &is sermam a Christo traditam complevisse ,, . Post haee adductis in hane sententiam plurium Patrum , ac sgnanter sancti Augustini testimoniis, quibus relat: , ita con eludit Uides, Pater, quia solis verbisse Evangelicis consecratur naptismus, nus- ,, quam in toto Evangelio lego i Eso ta,, baptizo in nomine Patris, C Filii, σα,, sed tantum , baptizantes eos in nomine,, Patris, Filii, π Spiritus Saucti , , .
IV. Quantumvis autem crederet , tum Scripturarum , tum Patrum auctoritate
suam opinionem de validitate baptismi in necessitatis articulo, omissa his verbis, e te baptira , collati , lassicienter probatam ;fatetur nihilominus , qausulam hanc , ego te baptizo , eo etiam tempore suilla inductam , & praescriptam: Clausulam enim
ait quae a baptietantibus debet, & δε- D is let
37쪽
is let diei, se ilieet, ego te baptizo, summiis reverentia deosculor, summo iludio am- ,, plector; eam mater Ecclesia se induxit, A ut esset de solemnitate ministerii, non de,, substantia sacramenti : nam si aliud diis Xerimus , absque medio confitebimur ,, damnatos , quos in necessitatis articulo is a laicis novimus baptietatos . Hoc enimis dicere solent , qui litteras ignorantes, se parvulos unda aut in nomine Patris ,
,, & Filii , & Spirituς saniti , in quibus
,, verbis eamdem virtutem incile , quamri in latinis syllabis , idem significantibus ,
,, & eredimus, & fatemur, , . Ex his habemus , eo tempore receptam& praeseriptam fuisse hodiernam baptismi
sermulam : Ego te baptizo in nomine Patris , O e. eamque in solemni baptismo a sacerdotibus suisse usitatam , quin & pr ceptam impendi. Unde licet crederet Stephanuς, haec verba, ego te baptizo , non pertinere ad DMIiantiam baptismi, scribere tamen non du-hitat arguendos vehementer , & poeni- ,, tentia afficiendos sacerdotes, qui vel per ,, negligentiam , aut imperitiam aliquid ,, Omiserunt de verborum solemni digni-
Neque ignorabat vir hie tum eruditione, tum sanctitate celebris , nefas eta sacerdotibus , a praescriptis & receptis se
mulis recedere, aut eas mutare sub praetextu, quod hae sermula: in Evangelio, aut sanctis Patribus non reperiantur ex prelsae, nec ad subitantiam sacramenti pertinere dignoscantur.
& Pontii Claromontensis Episcopi propinsito dubio habetur , laicos in casu necess-tatis absque caeremoniis praescriptis infantem immergentes, sive baptitantes, solitos fuisse uti simplici invocatione sanctissimae Trinitatis, sine expressione horum verbo rum , Ego te baptizo a . Interim quia moderna serma , Ego talaptizo, in nomine Patris, e . ubique in solemni baptismo adhibebatur, & a Sacerdotibus adhiberi praeceptum erat , adm dum probabile est Mauritium Episcopum Parisiensem , more Scholasticorum , credidisse, eam formulam, quam videbat, exeunt exi I. seculo, iam receptam, Scripturarum& sanctorum Patrum tellimoniis esse traditam : quantumvis nec Scriptura, nec Patres ulli bi haec verba, Ego te baptido, pro forma baptismi requisivisse legantur. Eodem verisimiliter iundamento , Al xander III. in decretali, in textu citato, respondit : Quod si puer tertio in aquam immersus fuerit sub hac formula: In nomine Patris , m. non se baytietatus , si baptizans uou dixerit, Ego te baptizo . UI. Postquam autem haec decretalis Alexandri III. relata suit inter decretales Gregorii IX. communi canoni istarum, & the logorum scholasticorum consensu credi msuit baptismum sine horum verborum, Ego te bapti , expressione, invalidum esse.
Nee dubium quin ad hane Alexandri III. decretalem ; necnon ad receptam in Ecclesia latina formulam baptitandi cum hisce verbis , Ego ta baptizo , respexerit Eugenius IV. in suo decreto pro Armenis, dicens : Principalis causa , ex qua se baptismus virtutem habet , est sanctissi-
,, ma Trinitas . Instrumentalis autem ei is mini ister, qui tradit exteritas Saena menis tum; s exprimitur actus, qui per ipsumis eXercetur ministrum , eum sanctissimaeis Trinitatis invocatione perficitur Sacra-
Non enim obscure innuit, expressionem actus mini iterialis in baptismo requiri ad ejus effectum ; adeo solicite requirens, ut actus , qui per ministrum exercetur , e
VII. Et quamvis, his non obstantibus,
Theologorum , qui citea xxx. se eulum visi sunt neetalla haec verba . ego te Baptieo . ad valorem Baptii mi esse necessat. . Hos inter Theologos RP-pellatur Praepositivus , qui 4. parte suae lummae
ite disserit de forma Baptismi. Puaeri solet utrum verba b c in nomine Patris , dic. Dyeiant , an koc verbum , Bapties , sit de essentia Sacramenti Naeuiri nostra omnes dixerunt quod hoc Iudiciι , in nomine Patris, er Filii , o Spiν itur Sancti . Praepositivo lagragatur Petrus Cantor . euius de M. eramentis lumina Parisiis in Bibliotheea Sancti Victoris altervantur Maniiscripta . Eamdem quoque opinionem propugnasse visus est Hugo a Sancto
Victore lib. a. pag. 6. eap. x3. De Sacramentis
fidei. Mirum igitur videri non debet, quod Petrus Claromontanus dubius haeserit de vatore Baptilia absque ius vel bis, Ego te Baptiuo, coluti .
38쪽
aliqui dubitaverint, utrum haec verba, Ego te baptiis , ad substantiam pertineant baptismi, cum nee iis etiamnum hodie utantur Graeci, uti superiori Capite num. R. dictum est, nee in Evangelio , aut sanctis Patribus haec verba occurrant, uti notavit Stephanus Tornacensis nihilominus indubitatum est fas non esse Sacerdotibus ea in solemni baptismo, imo nee laicis in necessitate baptizantibus omittere; eosque solicite imi ruendos, & monendos, ut servata formula hodie recepta , Ego te baptizo in nomine Patris, m. baptietent, nihilque ex praedicta formula intermittant.
De Minisus, loco, & tempore administrandi Baptismi. I. Ora uarius Min per Evt smi olim Dii Episcostus 2. Olim Discopi per se Baptismum conferebant .
3. Quomodo Parochi horie ius baptizandi ab Disopo accipiant Pq. Parochi hodie funi ordinarii Mini bi Baptismi.
3. Baptizare silemniter nemo potes sinaco e u Parochi. Presbteris , Cr Diaconis adminiseratio Baptismi delegari potes; non aiatem inferioribus. 7. In casu necessitatis etiam laici baptizare possunt. 8. Au laicus bigamus , aut qui Eam fmum futim integrum nou habet, in necesitare baptizare possit q. Mulier in nocessitate potes baptizare. o. Haeretici valide baptizant. D. An Baptismus collatus a non Chri ia-no , seu non baptizato fit validus Rir. Quilibet homo in casu necessitatis petes
a 3. Nemo se sim totes lut etare. i . Olim fere in sola Gelesia Cethedrali Baptismus solemniter dabatur. 13. Olim Ecclesia mpi Umules di rectae a
I 6. Unde factum tit Parochiales facta sint pleraeque Baptismatis Pi T. II. De Bapti . . Ui7. An in domibus privatis Baptismum adminiserare liceat Pr 8. Antiquitus temptis Paschalis, o Peu- tecostes adminiserando Baptismo pro
I9. Consuetudo extra illud tempus eo mreum Baptismum aliquando impra
ro. Quare illud tempus admini rationi Ba-ν Umi sit convenisus.
LI. Multis ferulis Me disciplina liguit psenister tames exceptus fuit eajus ne cessitatis.
et r. csomodo haec disciplina fensim abrosata fuerit 'Σ3. Baptimus infantium nullo praetextu differendus
et . Θι id pro conservanda pristina dis pliana decreverit S. Cariatis ρas. Plura hodie adhuc superfunt veteris rLtus Ursigia.
'Rdinarius Baptismi minister in primis Episcopus , tamquam po
puli sibi commissi primarius, & ordinarius Pallor . Dandi Baptismi ) tui habetis ait Tertullianus si . de Bapti ο cap. se I 6.) summus Sacerdos , qui est Episcosi pus, dehinc Presbyteri & Diaconi, nonis tamen siue mi opi auctoritate, , . Et S. Hieronymus contra Luciferianos ris Sine Chrismate , & Episcopi iusione ,
is neque Presbyter , neque Diaconus 3 usis habent baptietandi Quin & seculo um. Synodus Veronenisiis Gn. 8. decrevit ; ut omnes Presby-- teri, qui in Parochia sunt, sub potes a-- te Episcopi esse debeant , & de eorumis ordine nulluς Presbyter praesumat in itinis la Parochia baptizare , vel Missas celein ,, brare sine iussione Episcopi, , . Hi ne evidens ex sententia Patrum, solis Episcopis iure proprio, & ordinario comis petere collationem Baptismi. II. Et quidem olim Episcopi per δε Baptismum conferre solebant . De S. Ambroso scribit in eius vita S. Paulinus: Eratis etiam in rebus divinis implendis sorti Dis in tantum, ut quod implere s ,, litus erat ei rea baptietandos , quinque ,, postea Episcopi a tempore quo decessit. is vix implerent ,, .
39쪽
.8 Ius Ecclesias cum inmersum. Dixitque suo tempore S. Hieronymus de Episcopis generaliter : Daut Baptismum ,
Catechumenos erudiunt. In cap. 3. Sophoniae.
III. Sed nee hodie Baptismum solemniter , & extra casum necessitatis conferre Iicite possunt Presbyteri , nisi potestate ab Episcopo accepta , & in i pios ex plenitudine Saceidotii Episcopalis derivata ; hae tamen modernam inter & pristinam disciplinam intercedente differenti E : quod
iuxta modernam , Parochi accipiant quidem euram animarum ab Episcopo, Sc per
eam jus administrandi Sacramenti ; sed e1 aecepta , illa tune independenter ab Episcopo , ac quasi iure proprio & ordinario, id est, jure sui officii & Beneficii Parochialis adminiistrent : ubi e eontra olim
Presbyteri quantumvis curam animarum
exercentes a iussioue Episcopi , in ipsa
Sacramentorum administratione continuo dependerent.
IV. Quapropter hodie Parochi sive Presbyteri Parochiales sunt in suis respective Parochiis ordinarii Ministri B.iptismatis ;illudque iure proprio , & ordinario ministrant .
Unde ait Pontificale Romanum Pauli V. M Legitimus quidem Baptismi Minister est Parochus, vel alius Sacerdos a Parochoia vel Ordinario delegZtus,, . U. Et Pastorale Mech liniense : Iure,, datum est Sacerdotibus baptietare , sed M id in aliena Parochia , aut alienos Pa-M rochianos exequi non licet , nisi de Pa. rochi, aut Ordinarii licentia M. Nulli ergo Presbytero , Diacono , aut Cleri eo sue seeulari , sive regulari licet
haptietare cum consuetis eae remoniis , &extra casum nece statis in aliqua Parochia,
sine licentia Parochi , aut Episcopi; quam tamen licentiam Episcopus in praejudicium Parochi , nec dare solet , nec facile dare
VI. Presbyteris , & Diaconis ossicium baptietandi in ipsa ordinatione assignatur, atque ad baptirandum quodammodo destinantur : Quandoquidem Episcopus ordinans ad Sacerdotem dicat: Sacerdotem UO .ret offerre , benedicere , praeesse , praedicare, o B Apri EA RE . Et in Diaconi ordinatione : Diacontim oportet mi ii irare ad at- ω tare, BAPTIZARE, pradicare πι-
re his baptismi solemnis administratio delegari pateli; secus dicendum de inferioribus Clericis, aut laicis.
Quin cast. s. a De Clerico non ordinatominbirante , sub nomine Harmi late Papae refertur : Si quis baptiraverit, aut ali- ,, quod divinum officium exercuerit, nonis ordinatus , propter temeritatem abiicia- ,, tur de Ecclesia, & numquam Ord netur ,- VII. Sine eaeremoniis, & in casum n cessitatis non tantum Presbyteris , Diaconis, & Clericis , sed & laicis ius est baptigandi ; illudque ius eis aperte vindicat
Tertullianus libro de Baptismo cast. I7. Alioquin etiam laicis ius es dandi Baptismi. Quod enim , ait , ex aequo acciyitur, ex aequo dari potes . . . . Proinde m Baptismus, aeque Dei census, ab omnibus exerceri potest. Et Augustinus apud Gratianum Din. 4.
De Consecrat. Cav. et r. In necenitate se eum Epicopi, aut Presbyteri, aut qui- ,, libet ministrorum non inveniuntur , &is urget periculum eius qui petit, ne sineis isto Sacramento hanc vitam finiat, etiam si lateos solere dare Sacramentum, quod ac-
,, ceperunt, solemus audire,, .
VIII. Sed haee non de omnibus laicis intelligi insinuare videtur vetus Cauon ῖ8. Eliberit anus ; qui a mini iurando Baptismo etiam in necessitate, arcere videtur laicum, qui suum Baptismum integrum non habet, aut bigamus est . Verba Canonis sunt : Peregre navigantes , aut si Ecelesa in ,, proximo non fuerit, posse Fidelem, quiis Lavacrum suum integrum habet , nec ,, si bigamus , baptietare in necessitate in-- firmitatis positum Catechumenum ; itari ut si super vixerit , ad Episcopum eum is perducat , ut per manus impositionemo proficere possit - . Ut hie Canon intelligatur , notandum eum viro erudito Alba spinam Episcopo Aurelianensi in notis ad hune Canonem , per illa verba , Qui Lavacrum suum integrum habet, id indicari : quod quis postis lavacrum non peccarit , neque paenitenis tum ullam subierit : quod peccato postis Baptismum eommisso , omnium, ut ita is loquar, gratiarum ac beneficiorum, quaris acceperat , iacturam faceret : ideoqueis Baptismum ejus, qui deliquisset, πο m-
40쪽
is tegrum aut incorruptum videri amplius; is quod ex illo divinae gratiae, qua instruis itus erat, quasi gradu excidiisset, , . Sicuti ergo iuxta pri.tinam Patrum di- stiplinam nullus b gamus , aut poenitens , hoc est , qui enormi peccato Baptismum violasset, ad Sacerdotium promoveri poterat, aut Sacerdotale officium exercere; ita nee laicum bigamum , aut paenitentem ad huius muneris Saceia talis exercitium admittendum censent Patres Eliberitani; uti observat Albaspinaeus, ta post illum Franei seus Le Roy Antecessor Andegaven iis , in suis Institutionibus Juris Canonici, lib. a. rit. q. de Buti ο ς una monentes, nec se illud ita intelligendum, quati ab eo lai - eo Baptismus conferri non possit , quiis solus etiam in neeelsitate occurrat biga-
is mus, & 'uit ense sed ut ex multis laiis cis ibi praesentibus, ille solus bapti hareis possit , qui adhuc integrum Lavacrum is habeat, & non sit bigamus
Hic obiter nota , quantam vitae innocentiam Patres desideraverint etiam in laico, ut vel necessitate quodammodo cogente aliquod Sacerdotale munus obire possit.
dere videtur Canon concilii Carthaginensis IV. apud Gratianum Dis. 4. de Consecrat. Cau. 2o. Mulier quamvis docta , is & sancta , viros in Conventu docere ,
si vel aliquos baptitare non praesumat , . Verum ex ipso contextu latis intelli 3itur, quod sicuti ibidem agitur de publica instructione; ita quoque agatur de solemni& publica adminii iratione Baptismi, idque
extra casum necessitatis. Unde jam pridem ad citatum Canonem hane clausulam adjecit Gratianuς: Nisi necestate cogentes re mittens ulterius ad Can. SUPER QUIBUsca . ῖ o. qu. I. ubi resertur hoc , sub nomine Urbani, Uitali Presbytero Brixiensidatum responsum : Hoc videtur nobis is ex sententia respondendum : ut & Ba-o ptismus sit, si initante necessitate fem - ,, na puerum in nomine Trinitatis bapti-
Hoc responsum post Eugenium IV. in Decreto pro Armenis amplectitur Ecclesia Catholica ; censetque etiam muli rem v lide baptizare posse a .X. Quoad Haereticos, an Baptismus ab iis in forma legitima , & secundum intentionem Ecclesiae collatus esset validus , tempore S. Cypriani magnas suisse motas difficultates notum est; n: mirum Cypriano, .& Episcopis Africanis hujusmodi Baptismum invalidum sustinentibus, de quα est
Cau. 7O. ca . I. V. I. apud Gratianum :
Uerum vicit sententia Stephani , Cometii
Romanorum Pontificum , aliorumque Baptismum validum esse afferentium ; eamque tamquam indubitatam suo tempore tradidit
S. Augustinus , e cujus scriptis desumpti sunt Canoaes 28. 29. A 34. Dip. q. de
XI. De infideli autem, vel Judaeo, qui
in Chrillum numquam credidit , qui nec Baptismum accepit, etiam ipse Augustinus dubius haesit. Et haec quidem alia quae- ,, stio ei tali lib. a. contra Epis. Parm
is uiani cap. i 3. utrum & ab iis , quiri numquam fuerunt Christavi, possit Ba-- ptismus dari r nec aliquid temere inde is affirmandum est sine auctoritate tantiri Concilii, quantum tantae rei susticit A. Quin & seculo ix. Bulgaros de validitate Baptim a Iudaeo, vel Pagano collati dubitata , ex Epistola Nicolai I. ad consulta Bulgarorum coli igitur. In ea enim ,
ait Pontifex: A quodam Judaeo , nesci
se iis utrum Chri iliano, an Pagano, multi tos in patria velira baptietatos asseritis λ,, dc quid de illis agendum sit con litisis. En haesitatio Bulgarorum ; cui respondet Pontifex: Hi proseEto si in nomine san- ,, ctae Trinitatis, vel tantum in Christiis nomine, scut in Actibus Apollolorumis legimus, baptizati sunt unum quippeis idemque est, ut S. Ambrosius exponit
se constat eos non esse rebapti Zandos ,, .
Apud Gratianum Diyi. q. de Confeci Can.2q. Post hae Pontificis responsum ab omnibus creditum est, etiam infideles , si de cetero ementialia Baptismi adhibeant, valide Baptismum conferre ; illud ue tamquam Ecclesiae eoetrinam in inll ructione pro Armenis expressit Eugenius IV. In casu neces
a Id observandum est adversus Calvinum, qui 1 easu necessitatis baptizare. in tuo Antidolo negat Ialcos, α ιeminas Due in l