장음표시 사용
21쪽
ret . Iur Ecelesiasticum inmersum.
tius serpens, eonfusionem, aliaque i moda in ipsos saeros ritus , & Sacramentorum administrationem inducat. ,, In administrandis Saeramentis ait Syri nodus P. II. Mech l. tit. z. cap. I. Pa- is storale suae Eeclesiae Cathedralis omnes,, sequantur , & eo deficiente , Ecelesar ,, Metropolitanae , nihil temere addendo , is demenda , vel immutando is . Idipsum terae quoque Synodi Belgicae mandant;
rationemque mandati hane p emittit Synodus D. Cameracensis anno i 367. tit. De Sacramentis eap. 3. In signis externis ac ,, caeremoniis, ne qua malevolis relinquas tur offensio , utque iuxta Apostoli laa- ,, tentiam , id ipsum dicamus omnes , pedi,, festi in eodem sensu atque sententia is .
XIII. Ceterum, sicuti Synodus Tridentina, a liaeque eam sequutae Synodi saepius monuerunt Epitcopos, ut suarum respective Ecclesiarum Breviaria , & divini -cii libros reviderent , & expurgarent ab omni eo , quod eum divini ossicii maiest.ire non convenire iudicaretur , ita &Episcoparum est Rituales libras sitarum Dioecesium subinde re videre, & diligenter
examinare , num nihil in ritus, vel per negligenti am aut ignorantiam intrusum st, uod piet item ae revereatiam Sacramentis ebitam minuat, aut saltem minus promoveat, vel etiam superstitionem aliquam redoleat ; υeI Fideles facile in superi titionem natum sit inducere . Ac denssiue expendant , an ritus aliqui hoe tempore induci
haud possint ; qui & usui ae instituto Sacramentorum snt tonsormiores, & ad pi tatem & reverentiam erga sacra mysteria in mentibus Fidelium excitandam convenientiores, & essicaciores. XIV. Ex eitatis hactenus synodorumae Ritualium Decrι iis , & monitis eirea
observanda , & eavenda in administratione Sic ramentorum illud perspicuum est , ea potissimum ad Parochos dirigi ; hosque
Praecipue circa Sacramentorum administrationem instrui. XV. Nee mirum , eum enim Parocho totius Parochiae cura spiritualis incumbat,
quemadmodum yart. I. tit. 3. cap. I. Cllen-
um fuit , etiam ipis principaliter & iure
ordinario competit Sacramentorum admini stratio ad exclusonem omnium aliorum inferiorum Sacerdotum; adeo ut si qui in ejus Parochia, aut eius Parochianis Sacra. menta administrent, id nonnisi ut eius eoatitutores, & subsidiarii , ac de ipsius tacito
vel expressis consensu facere censeantur. Hoe Parochorum ius non obscure e prelsit Synodus Tridentina , monens Episcopos Seg. 24. cap. II. De Reformat. ut pro tutiori animarum eis commissiarum salute, distincto populo in certas propriasque Parochias unicuique suum perpetuum peculiaremque Paroetam assignent , qui eas e gnoscere valeat , ik a quo, ait , soLO ILeite Sacramenta fias iant.
dubitans Martinus Rythovius Episcopus I prensis , qui Cone illo Tridentino interfuerat, in sua Synodo anno IIII. t t. II. cap. s. ita loquitur : Cum in omnibus is rebus , pro pace & tranquillitate , sitis certus ordo servandus , neque conveniatis quempiam in alienam messem manumis luam mittere ; sed unusquisque superis grege sibi credito vigilare debeat : Ur- ,, dinamus ut nullus Sacerdos eessanteis periculo , & citra necessitatem ὶ extra is limites suae Parochiae, aut etiam in sua is Parochia alienis Parachianis Saeramenis ta , absque proprii Palloris consensu , is aut noli ra speciali licentia, admini lirareis praesumat Q.
Idipsum iisdem pene verbis expressum est in Synodis Bustodueensibus sub Metsio,& Malio Praesulibus ; Cameracensi anno
no a 383. aliisque; adeo ut iure communi& etiam Belgico, Parochi sint ordinarii Sacramentorum ministri in suis respective Parochiis , & respectu suorum Parochi
XUII. Hoe ex eapite Parochus prostrius Sacerdos respecta populi sibi eommissi vocatur in cap. OMNIS UTRI UsQUE s Exus D. Poemtentiis, o Remi f. utpote cui iure proprio competit sacerdotale ossietum populo impendere. Item antonomallice Pa. flor diei eonsuevit; utpote cui incumbat populum divini verbi praed eatione, & Sacramentorum exhibitione spiritualiter pascere. Curatus quoque nonnumquam appellatur .
eo quod cura populi ipsi primario incumbat.
22쪽
Quomodo & quousque Sacramentorum , signanter Eucharistiae, & Poenitentiae, administratio etiam aliis Sacerdotibus , praesertim Regularibus, sive vigore privilegi rum, sive eonsuetudinis, eommunicata sum rit ; eaque in Ecclesiis Parochialibus, aut extra eas, ipsis tamen Parochianis exhibere sine licentia Parochorum liceat , tractando de singulis Saeramentis notabimus.
De idiomate, quo administrari possunt
Sacramenta. r. An comeniat preces patrio idiomate r
citari Ra. 2 id S.C rillus Gentis Seu nicae s solus expertus fuerit in usu sua
3. Idioma patrium In dii norum offici rum recitatioue nou displicu t Ioanni VIII. Summo Pontifici. . Daci inatistio petenti ut in Bohemia Sesavonteo idiomate mcium divinum recitareIur, negavit Gregorius VII. . Sententia D. μαγ h porici exponitur. o. Ab usu hodierno recedere non debent mini bi his fusteriorum I centia . 7. Paracli tamen utiliter exponunt quid
ritus significent , quid Ecclesia suis
precibus impetrare velit. I. Apite prireedenti , num. 3. 4. & 3. observatum est Synodum Tridentinam , aliasque Synodos mandasse
omnibus curam animarum sustinentibus , ut in administratione Sacramentorum ρο-pulo exponant eorum virtutem sive effectum ἔ necnon quae sint in suscipientibus necessaria, ut eum seu tu ea suscipiant. Cum igitur in precibus atque collecti , uas in administratione Sacramentorum &ivinorum officiorum celebratione Ecclesia praeseribit in suis passim ritualibus , manualibus, & libris ecclesiasticis recitandas, L De Sacramentis in genere. plurima occurrant, per quae fideles in horum notitiam venire possent, quis ambigat quin ad populi instructionem , atque excitandam pietatem , & erga sacra reverentiam plurimum valeret, si haec lingua vernacula sive idiomate patrio recitarentur a ,
quemadmodum pluribus seculis in Ecclesia usitatum fuit. II. Idipsum expertus dieitur sanctus Cyrillus Apostolus Gentis Selavonicae, de quo legitur in eius vita apud Bollandum ad y. Martii in secundis actis, pag. 22. Ap ,, stolicus Adrianus II. & reliqui r se ctores Ecclesiae corripiebant beatum Cyri rillum , cur videlicet ausus fuisset , in is Alavonica lingua horas eanonicas statue-- re. At ille humiliter respondens dixit ris Attendite, vos fratres & Domini, serri monem Apostoli dicentis : Loqui variisse Iingtiis nolite prohibere . Secutus ergo se Apostolicam doctrinam linquam) quam, , impugnatis institui . At illi dixerunt . is quamvis Apostolus loqui variis linguisis persuaserit, non tamen per hoc in ipsa, is quam itatuisti, lingua , divina solemnia
is voluit decantari ,, .is Cum autem propter hujusmodi instiis tutionem plus & plus apud eos eresceri ret altereatio , beatus Cyrillus dictum ,, Davidi eum protulit in medium dicens ris Scriptum est enim: Omnis lingua laudetis Dominum o & s omnis spiritus laudan- ,, do magnificat Dominum, cur me prohi-- betis flacrarum missarum solemnia , &,, horarum Sesavonice modulari r Siquidem is si quivissemus illi populo aliter aliquanis do cum ceteris nationibus subvenire in is lingua Graeca, vel Latina, omnino quae ,, reprehenditis non sanxissem r sed quia is idiotas, & viarum Dei totaliter eos reis peri ignaros, solum hoc ingenium almi-- flua sancti Spiritus gratia cordi meo inis spiravit, per quod etiam innumerum po- pulum Deo aequis vi. Quapropter, Pa- is tres & Domini cogitate conlultjus , si ,, institutionis meae normam hane expediatis immutare . At illi audientes, & admi
ab Tridentinis Patribus visum est fessaa. e. g. l eipes , ut patrio idiomate saera mysteria celebra usum praesentem non esse mutandum ; saltem si l rentur, vetum reput in passi sunt. Matur de litur a. petierunt nonnumquami Pri
23쪽
studios1 deliberatione praehabita, statue- runt supradicto ordine, di sermone , in ,, illis partibus, quas beatus Cyrillus Deois acquisierat , sicut statuerat , canonicasis horas eum missarum solemniis ita debe- re deinceps celebrari M. III. Neque hanc missarum, & horarum canonicarum , aliorumque divinorum Melorum decantationem , & recitationem , in
idiomate patrio ad populi aedificationem , displicuisse Ioanni VIII. habetur ex eius epi lota sub idem pene tempus scripta ad Suantopul hon gloriosum Comitem Moravia', in qua haec scribit : Nee sane fidei velis doctrinae aliquid obstat , sive missas in
Selmonica lingua canere , sive sacrum ,, Evangelium, vel lectiones divinas noWiis & veteris testamenti bene translatas , ,, & interpretatas legere , aut alia ho- ,, rarum pycia omnia psallere , quoniam ,, qui secit tres linguas principales He- braeam stitieet, Graecam, & Latinam , ,, ipse ereavit Zc alias omnes ad laudem , , , & gloriam suam , . Itaque nee sub finem secuti ix. quando sedit Joannes VII s. vetita videtur suisse divinorum ossiciorum lingua vulgari deca
IV. Credit D. Claudius Fleury in sua historia Ecelesiastica lib. 63. num. 8. pri mam originem prohibitionis legendi sacram Scripturam, & ecclesiasti ea ossicia in lingua
vulgari reserendam esse ad tempora Greet
xii VII. a) qui postulanti Uratisitio Regi , vel Duci Bohemiae , ut divina ossicia
lingua Seloonica apud gentem Sclavorum recitari possent , absolute renuit , & ut populi hae in parte postulatis Rex obsisteret, mandavit . Istius prohibitionis hane rationem assignat, quod omnipotenti Deois sacram Scripturam placuerit quibusdam ,, locis esse occultam , ne si ad liquidumis cunctis pateat, sorte vilesceret, re su ri jaceret despectui, aut prave intellecta a
se mediocribus in errorem induceret ,, .
V. Hoc a Gregorio hie positum prohibbitionis iundamentum , nequaquam sat fi mum visum fuit esto primorum seculorum Patribus, qui licet non ignorarent in sacris Scripturis nonnulla obscuriora, & a ditiora contineri , nihilominus & sacram Scripturam, necnon divina ossicia idiomate vulgari, & singulis populis proprio , legi& publice recitari permiserunt, uti reste notat D. Fleury loco citato , qui & βοd cursu 3. hisorico num. 24. ait: b Non
,, moveor ratione , qua prauendunt varii is moderni veterem disciplinam recitandiis divina ossicia lingua vulgari, merito a is rogatam esse) ad conservandam reveren is tiam religioni debitam : haec enim caecari reverentia, ait, non convenit nisi Lisi, is religionibus sundatis super fabulis, & stiis volis superllitionibus. Uera religio tamis to in maiori pretio erit, quanto melius is nota suerit se . Idem pluribus ostendit Daniel Papebrachius in erudita dissertati ne xv III. in conatu suo chronico-historico vitae Nicolai I. subiecta ; in qua notat , quod Innocentius IV. etiam secuto xt Ii. permiserit euidam Episcopo , ut consormiter ad consuetudinem apud Selaum receptam , divinum ossicium in lingua ibidemustata recitaret, hac subjecta ratione. Quod fermo rei, o non sit res fermoni obiecta VI. Cum a veteri & Patrum disciplina hoe in puncto recessum sit, & iam in Ritualibus seu Manualibus auctoritate su1 Episcopi praescripserint , ut hae preces dieantur lingua latina ; summa prudentia hieopus est ne praetextu majoris utilitatis, aut pristinae Patrum disciplinae, ab hoc usu& Ritualium praescripto, Parochi, aliique in seriores Ecclesiae minituri sine legitima superiorum licentia recedant. VII. Quin tamen vel ante, vel post administrata Sacramenta parochi utiliter pro populi captu, quid per externos illos ritus& preces , Ecclesia sanificare , & a Deo impetrare velit, lingua vernacula exponere queant, dubium non est. QCM
24쪽
An aliquid in Sacramentorum administratione exigi possit r. Populi demtἰοnI ossicit, Sacerdotum ex
Sacramentorum admini fratisne qum stur castiaris . a. Primi Chrissiani omnem temporalium exactio=1em abese volebant, sed D Iuntarie osserebant.
3. Eamdem disciplinam Ecclesia semper
q. Neque sub obtentu eonsuetudinIs temporalia exigi permisit. . Quid circa hoe patuerint S odi Belgics . 6. Nee titulo paupertatis hae exactio pe mittitur . . Gelasia vult retineri oblationum usum; nee vetat voluntarie oblata accipi. g. Calenda in oblatorum receptione tacita exactio. 9. Sacramenta aeque prompte adminiseranda pauperibus ae dimitibus.1 . Cavendum ne voluntariae Fidelium oblationes transeant in eoactas. xx. Aliquando prohibita etiam ultronea rem poralium oblatio in rereptione Sacra
ret. Quid voluerit observari S.Carolus PII. Quomodo omnis turpis quaestus, ei Despecies in administratione necessario
i . Dissicialter omnis mali species emetur, dum Minyiri ex oblatis in adminia stratisne Satramentorum υ sere debent. 3. Danua Ministris Ecclesia ea eommim νtia, ut in administratione Sacramentorum oneri non sint Fidelibus. r6. Decimatorum dandi eam competentiam obligatio. x . Osserenda in Sacramentorum admIn seratione aliquando a Superioribus tax
ra, quare a 3. Sie taxata diei solent iura Palloralia ; in admini iratione Matrimonii σsepulturis potissimum obtinenι ; σ
a 3. Vide tur successisse is locum decimarum. Persinasium.
De Sanamentis in genere. 132o. Iura ἱlia De aegre sine consensu Resis imponi possunt.
at . Minus ineommodi habebat decimarum personalium , quam hodierna Diatim PH Oralium in admini iratisne S
cramentorum fontis .aa. Laici ab impositione onerum per Iudiacem Ecclesiasticum , sibinde ad Sonatum Regium ustellare possunt.
23. Vis jura illa sine ossensione exigi posifuni ; quid h/e a Superioribus
faciendum 'a . circumspecte in horum iuriam exactionaMiis seri Ecclesiae se gerere debent. I. NTIhil est, quod populi erga saera
1 Religionis nostrat mysteria reverentiam, & existimationem pietatemque ita minuat, quam si videat, ea a Sacerdotibus atque Ecclesiae ministris ad quaestum tomqueri ; ipsosque ex eorum administratione
commoda temporalia' sibi aueupari. Hine nihil unquam magis exhorruit Ee-elesa, quam pactiones , conventiones, atque exactiones tu iustu inque rei temporalis in Sacramentorum administratione , quae speciem Simoniae, aut ut minus turpis qua stus apparentiam prae se ferre solent.
Abusum huiusmodi exeunte xI I r. s culo notavit , & summopere deploravit Guillelmus Durandus Episcopus Mimatensis, vulgo Speculator, in Tractatu de m do Generalis Concilii eelebri Parte fecunda, rubrica 68. Quod sepulturae in multis is locis vendantur , & in aliis pro bapti- smo, Poenitentia, Eucharistia , & aliis is Sacramentis pecunia ex quadam pestiferari consuetudine recipiatur, & levetur: ne , , que prosunt remedia super hoc constituis ta, pro eo quod multi ex maioribus e
si lumnis , & Praelatis Eeclesiae in hodis peccant di ideo quia ab his male agiis tur, facile trahitur a subditis in exem
Utinam nee hodie pestifera eiusmodi consuetudo exemplo similium Praelatorum firmaretur ' qui Parochos ipsos , aliosque Ecclesiae minit fros ad sordidum hunc quaestum ob desectum eongruae, & honeliae com petentiae quodammodo cogunt. TrII. De primis Christianis in suo Ap Iosetico capit. 39. scribit Tertulianus r
25쪽
34 Ius Getesiasticum iresiam. Praesident probati quique Seniores , ho- Sub idem tempus Cone ilium Tumnenseis norem istum non pretio, sed testimonio prohibens pro Chrismatis, aut olei reeeptio- is adeptit neque enim pretio ulla res Dei ne aliquam pretii exactionem attentari . - eonstat ; etiams quod arcae genus est , subiicit: Nee sub obtentu euiusdam con se non de honoraria summa quasi redemptae is suetudinis reatum suum quis tueatur ris religionis congre tur . Modicam unus- is quia temporis diuturnitas non diminuitis quisque stipem menstrua die , vel eum M peccata, sed auget is: Cap. 8. M De S is velit, & s modo possit, apponit e nam monia. se nemo compellitur , sed sponte consert. V. His Conciliorum Deeretis insistentes se Haee quasi deposita pietatis sunt M. posteriores Belgii, ae vicinarum Provinci In antiquis, ae etiam Pamelii editioni- rum Episcopi, omnem tum in suis Rituabus operum Tertuliani , pro his verbis , libus libris, tum in Synodorum Decretis non de honoraria summa , legitur , mn de temporalium exactionem in Sacramentorum oneraria stimma ; sed priori modo legi in administratione proscripserunt et eaque or
vetustissimo eodice observat Rigaltius; quasi ris , & sine ulla quaestus specie dari ius.
diceret: In nostris conventibus congre- serunt.
gatur summa, quae non sit tamen deh Cum sacramenta Eeelesiae ait Su- nestamento religioni , nec ideo Venalis , is nodus P. II. Cameracensis tit. q. cape se aut redempta dici debet religio nostra,,. is non solum sine Simoniae labe, verum Rigaltius . . . ,, etiam sne Garitiae suspicione administran- Primi ergo Chri uiani prompto animo is da snt, caveant omnes , ne in eorum offerebant, quae Ecclesiae ministris paupe- is administratione quidquam exigant direxibusque sustentandis sumetebant ; sed pe- D cte, vel indirecte se.
cuniae quameumque exactionem in Sacra- Synodus D. Μechliniensis iit. a. eo. F. mentorum , aut aliorum sacrorum admini- ait: Sacramenta omnia libere consera stratione exhorrebant . . M tur , nihilque omnino directe , vel indi- III. Et licti in nonnullis disti plinae ar- is recte in eorum adminil ratione exigaturi, .licialis Ecelesa coacta fuit, aliquando a Haee hisque similia passim Synodi, & Ii-
primitiva Patrum puriore disciplina non- bri Rituales inculeant. nihil recedere, in hoc tamen articulo, eam VI. Et quia nonnulli paupertatis, aut semper retinuit disciplinam, ut omnem in necessitatis praetextu hasce exactiones eolo. ipsa Saeramentorum exhibitione tempora- rare pretendunt , plures Synodi expressielium exactionem omnemque turpis quaestus & hunc praetextum , tamquam insessicien- speciem abesse voluerit. rem rei ieiunt. IV. Seeulox M. Concilium Lateranen- Illud praeterea diligenter caveant Pa- se sub Innocentio II. Cam 2. pecuniam is rochi , omnesque alii, ad quos euiuisis dari aut exigi pro quocumque Sacramento is Sacramenti administratio spectat, ne pro vetat, additque: Et nec pro pastu, nee se illis administrandis ab ullo, vel omnium is sub obtentu atieuius eo uetudinis ante is rerum inoste Sacerdote . verbis aut etiam
is vel post a quoquam aliquid exigatur , is signis quidquam prorsus , vel minimum
,, vel ipse qui Sacramenta suscipit) dare ,, quovis modo petatur, exigaturve,, r aitis praesumat: quoniam Simoniacum est is . Synodus Aquensis anno I 389. rit. de S Et rursus eodem seculo Concilium Late- cramentis. ranense III. sub Alexandro III. in GDq. Pro Sacramentorum ministerio, nullus De Simonia, horribile nihhis reputat, quod is Sacerdos, quamvis egens , verbis vel in quibusdam Ecesesis pro Sacramentis se nutibus quidquam prorius, vel minimum aliquid requiratur . Putant autem, in- is petat, exigat ve,, et inquit Synodus Aveis is quit, plures ex hoc licere , quia legem ni ensis anno II 94. tit. t a. is mortis de longa consuetudine invaluisse VII. Verum dum adeo severe Saer is arbitrantur, non attendentes, quod tan- mentorum ministris omnis cujustumque is to graviora sunt crimina , quanto diu- rei temporalis exactio in adminis rationeis tius inselicem animam tenuerunt alliga- Sacramentorum vetatur , intentio tamen
26쪽
PARs II. SEc T. I. TITEeelesiae in hae prohibitione noa est , laicos fideles a veteri, & in Ecclesia probato oblationum , & eleemosynarum usu etiam in ipsa Saeramentorum administratione retrahere ; aut ipsis ministris .inhibere a Fidelibus liberali animo oblata accipere .
Quinimo Conei lium Lateranense IV. sub Innocentio III. in ev. 42. A De Simonia , sicuti vetat aliquid a ministris in
Sacramentorum minitterio exigi, ita pariter vult laudabiles tonsuetudines aliquid offerendi a lateis observari.
Et Rituale Romanum Pauli V. postquam omnem exadtionem in Sacrament
rum adminil ratione proseripsit, immediate subiungit : Si quid vero nomine elee- is mosynae , aut devotionis studio , peracto,, iam Sacramento, a fidelibus sponte o&m ratur , id lieire pro eo uetudine loe
,, rum mi uister aecipere poterit ,, . Nonnulla vero in hae oblatorum remptione a Par his, aliisque Sacramentorum mini liris observanda sunt. VIII. Primo, ne in similium oblatorum receptione taeita saltem exactio , Simoniae aut avaritiae suspieionem ingerens , inte
Taeitae hujus exactionis frequenter sunt rei, qui verbo aut facto eos arguunt aUaritiae, aut inhumanitatis, qui post administrationem Saeramentorum nihil , aut parum offerunt . Quis enim ambigat , quin se agendo cogant quodammodo Fideles ad dandum, dum negando, avaritiae aut inhumanitatis notam sibi impingendam norunt. IX. Secundo, soli et te cavendum, ne Sacramenta maiori promptitudine, & hilaritate administrentur illis , a quibus plura offerenda scitur ἔ faeile enim maior illa
promptitudo &. hilaritas , avaritiae turpisque quaestus suspieionem insinuabunt. X. Tertio, cavendum est , ne gratuitae oblationes ex devotione Fidelium proeedentes , iacile in praeceptum ti necessitatem veriantur ; adeo ut si quis offerre Praetermittat, avarus imo injustus audiat. Hinc enim continget, ut Fideles vel paupertate, praesertim occulta, vel expen- ωum gravitate territi , Sacramenta aut a suscipiant , aut laltem diutius , quam
oportet, differant. Quod hodie, proh d
. I. De Sacramentis in genere. lor non raro ei rea susteptionem Viati ei& Extremae Viationis evenire, nimis quam manifestum est . XI. ob haee aliaque ex oblatorum m. eeptione pullulantia incommoda, quae diffiis euiter in totum praecaventur , Olim Syn dus Eliberitana decrevit: Hi qui baptiza tur , at fieri solebat , nummos in concham
non mittant, ne Sacerdos , ouod GR RTIsaecepit, PRETIO disrahere viaeatur. Stat
ii illius rationem exposuit in Concilio Basileensi Iulianus Cardinalis : Apostolusis praecipit ab omni specie mali abstinenis dum, I. Theae east. vers. 22. Nonneis gratis offerre , & eleemosynam dare estis pium, & charitatis opus sed quoniam is tempore Baptismi nummos projiecte ita ,, concham praetendebat speciem mali iis emendari & aboleri iussit Eeelesa ,, . XII. Quin Sanctus Carolus noluit, ut
Presbyteri quamcumque rem pro administratione Sacramentarum acciperent, etiam sub obtentu eleemo 'nae; ut Omnem occas nem , & notam maritia adimeret ἔ utque exacte per omnia observarent haec verba tGratis accepisis , gratis date . Mati. cap.
XIII. Seio quidem hane distiplinae puritatem nec ubique uigere , nee in omnibus Eecies is hodie in praeeepto eme , ut nimirum ministri non possimi, iam admiseni strato Sacramento, gratis oblata recipereὲ ipsa tamen saera ministerii sumstio omnes ministros adstringit , ut in oblatorum receptione , eam servent moderationem , &agendi modum, ne avaritiae, turpisve quaestus notam incurrendo , ministerium ipsorum vituperetur, & Sacramentis debita reverentia vilescat . Caveantque sedulo, ne
liberales fidelium oblationes tandem in s spectas exactiones degenerent ; quo fiat ,
ut vel fideles a Sacramentorum reception retrahantur , aut diutius quam convenit , differant.
XIV. Multopere sane dolendum , quod in multis Parochiis Belgicis Pastores , ac
praecipue Viee-Pastores adigantur ex obi tionibus in Sacramentorum administratione
fieri consuetis, victitare; neque aliunde ad honelle vivendum ipsis suppetat ; hincque eontingat, quod i pa necessitate compelleain
te, si non direm, & expresse temporalia
27쪽
,6 Ius Ecclesiasticum Inιversum.
in saeramentorum administratione exigantur, indirecte tamen & taeite satis inlinum tur dandi necessitas et adeo ut ipsi Lateis quasi persuasum sit , oblationes illas non esse voluntarias, sed se ad offerendum eoas rictos credant.
XV. Sane dispieiendum est Episcopis, aliisque Superioribus , & Magistratibus, is ut Parochis Evangelii Praedi eatoribus,, verba sunt Synodi Coloniensis anno
tens subminis ratio victus, & vestitus is fiat, idque ad eum modum , ne in ad- is ministrandis Satramentis quidpiam exiis Rendo , oneri sint Parochianis , aut eiis bum vicatim disturrendo emendicare e m gantur , quo nihil turpius aut serdiri dius M. XVI. Hoc quoque indubitatum eit ,
quod Episcopi, & alii decimas possidentes Praelati , eorumque Capitula & Monasteria uti loquitur Christianus Lupus Dic,, sert. a. prooemiali ad tom. 3. Scholiorum is in Canones cap. 7. rigidum coram Deo,, onus portent dandae Paroehis sustentam tionis integrat . ia miseras plebes libe-- randi ab exactionibus variis suspectis, is & offensi vis , ad quas isti a necessitate
XVII. Interim dum aliunde Parochis,& Saeerdotibus Sacramentorum, aliorumque spiritualium officiorum ministris sufficienter nequit succurri , cogunturque necessitate quodammodo ex oblatis vivere, non inconveniens visum est , ut Episcopi, aliique Superiores , & Magal ratus determinent sive taxem, quid a fidelibus Parocho, aliisque ministris in administratione Meramentorum , aliisque iunctionibus sit
. Hoc quippe pacto contingit , ut Pastoribus, aliisque Sacerdotibus adimatur occasio , conventiones pactionesque Simoniam, aut saltem turpem quaestum redolentes cum Parothianis ineundi. Ulterius per hanc Superiorum taxati inem fit, ut Parochiani contra Parochum,& Sacerdotes conqueri nequeant, quasi Parochia nos iniustis , & excessivis iuribus de exactionibus gravent, dum id duntaxat petunt, quod Superiores iudiearunt a su ditis in Parochorum , & Ministrorum s stenIationem solvendum.
XVIII. Haee iura, quae Pastoralia diei
solent , potissimum in administratione δε- eramenti in trimonii, & sepulturis loeum habent: eo quod in his sine minoribus incommodis , & scandalo peti posse videantur. Atque in primis hie periculum non est, quod ob iura solvi consueta, & taxata Μatrimonium differetur , aut omittetur ;neque in eius dilatione multum incommodi esse eonfiievit; nec sepultura ideo omittitur ; aut si sorsan non ea , qua alias pompa fiat , nihil sui parum inde incommodi timenὸum ; quemadmodum uti ante monuimus timendum est, dum Uiaticum
aut Extrema Unctio , pmpter oblationes& expensas faciendas, dissertur, aut etiam omittitur : unde numquam legitur , quod aliqua iura in horum administratione solvenda, taxata aut praescripta fuerint. XIX. Iura haee in Funeralibus aut conistractu Matrimonii solvi, solita , & a Superioribus ad certam quantitatem taxata,
videntur in locum decimarum personalium quae de jure communi debentur , & h die passim in desuetudinem abierunt suc-eessisse; ut sicuti latet eo titulo debebant' de omni suo luem deeimas dare Sacerdotibus, ita vice illarum solvant iura illa vel viventes, dum Matrimonium ineunt , vel post mortem, dum sepeliuntur. Hane surrogationem in loeum decimarum personalium non obscure expressit Synodus Atrebatensis sub Frane isto Richar-
doto tit. de Sacramentis cast. 3. Cum enim cap. I. mandasset , ut Pastores in administratione Sacramentorum omnes avariis
is tiae sordes , & quaestus inhonesti & re-
,, probati suspiciones evitent i ne meta si dem quasi in rebus sanctis, & spiritu ,, libus commutatio ulla iusia esse queat ,, vel captent, vel exigant sordide, , t dei de capite sequenti subiungit: Sed tamenis ubi solidi fructus nulli sunt, aut exigui se Benefieiorum Curatorum , & minoresse quam sufficiant alimoniae Pastorum 1 s,, populus se durum, & avarum praebeat, ,, nec liberaliter pro suo quisque modulosi aliquid conserat Pastoribus Sacramenta si ministrantibus ; agi debebit eum Maie- si state Regia , ut iisdem Pastoribus gre-. ges necessaria commode provideant, siveis per decimas personales, quas certum est
28쪽
se tessisse eonsuetudini laudatae, qui popu- δε lus pro administratione Sacramentorumis liberaliter honorarium aliquod impende- is re solebat sive alia quavis ratione ris alioqui valde esset inhumanum laboremis pastoralis ossieti requirere sine iusta meris
is cede , & sublati omni ratione parandi
,, victus, & vestitus XX. Praeterea in hoc Decreto notandum , quod dicatur , agi debere eum Maiestate Regia, ut latet ad similia iura solvenda cogantur . Sciebant quippe huius Synodi Patres , aegre permitti in Belgio, vieinisque Provinciis , ut temporalia huiusmodi onera lateis citra consensum , &auctoritatem Regis imponantur; neque satile ad eorum solutionem se constringi patiantur , nisi consensum Regis aceessisseeonstiterit a . Hine teste Antonio Anselmo in suo
Triboniano Belgico, eap. 33. cum de publieatione Concilii Tridentini hὶe tracta retur ; eumque in finem ad Consilia Regia reformationis Deereta expendenda mi Lsa essent , ad cap. 4. Sess. χr. De Res mat. ubi datur Episcopis saeuitas novas
Parochias erigendi , & si neeesse fuerit compellendi populum ea subministrare, quae
sumetant ad vitam Sacerdotum sustentandam communis nota fuit , compulsionem
is illam populi , & exactionem fieri nonis posse sine auctoritate Regia, neque haneis jurisdictionem Eeciesiasticis Judicibus unis quam eo petiisse se.
XXI. Quamvis, ut dictum est num. et q. iura in funeralibus, & contractu Matrimoniali solvi solita, probabiliter successerint in locum decimarum personalium , illud tamen ineommodi habent haec iura prae decimis personalιθM, quod horum iurium exactio , & persolutio facilius nata sit ingerere 6eciem simoniae aut turpis quaesius, quam persolutio & exactio deeimarum personalium, eo quod praedicta iura solvantur , & exigantur eum respectu
ad singulas sepulturarum, aut matrimoniorum eelebrationes, eaque ratione suspicionem facile ingerant, ea persolvi vel exigi quasi pretium exhibiti ministerii divini. Van- pen Tom. II. De ne amentis in genere. I
Deeimae vero personales , non seeus at
que hodiernae decimae praediales, & mixtae solvebantur , & exigebantur sine respectu ad singulas lanctiones Ecclesiasti eas : n
que plus minusve solvebatur aut exigeb tur , sive sacra illa saepius' vel rarius administrata essent. Proinde nulla ex earum solutione, vel petitione suspicio oriri nata erat, functiones has intuitu retributionis temporalis impendi : quam non raro horum jurium exactio , & receptio ingerere solet . Hine ulterius sequitur, quod imputatio deeimarum personalium in competentiam Pastoralem non esset obnoxia iisdem ineo
modis, quibus esse solet imputatio dictorum iurium in dictam competentiam: haec enim iurium illorum imputatio quodammodo Pastores cogit ad risidam horum i rium exactionem , quae vix sine suspieione simoniae, vel ut minus turpis quaestus, fi ri solet. MXXII. De Sacerdotis honorario ex suis nerarii Sacrificii opera agendum apud proofanum Iudicem , & non apud Eeelesiam- eum , iudicatum fuisse anno i 32. resert Renatus Choppinus lib. a. de Sacra politiatis. a. num. 2. & pluribus eonfirmat Catolus Fevretius tractatu De Abusu lib. 4. cap. 8. asseritque Senatum Regium solere improbare , & eaffare suspectas ae minus honellas exactiones , quae in saerorum administratione fiunt tametsi longa consuet dine firmatas , & a sententia Iudieis Ee-elesiasti et smiles exactiones adiudicante , tamquam ab abusu ad Senatum Resium lateos appellare posse.
Decanus , & Capitulum Ecclesiae Cathedralis Engolismensis tamquam Pastores Primitivi euiusdam Eeclesiae Parochialiseondemnaverant Parochianos , ad solvendum quid modicum pro vino quoties communiearent, interjecta per Parochia nos appellatione tamquam ab abusu, dictum suit e partamentum Parisiense anno III l.
male & abusive iudicatum. XXIII. Ceterum , quaeumque auctoritate iura illa sint taxata, nemo non scit,
quam dissiculter illa sine omni fidelium
ca Ius Canoni eum deeernit Gai posse lateosiqim ulla veteri sunt legitime determinata . Ita ad iura peeuniaria ministria Eccleua solvenda , cap. Ad apsalleam l. r. Decretalium tit. 3.
29쪽
Iar Getesias cum Universum. seandalo, & offensione exigantur: & quam facile horum exactio nata sit populo ingerere suspicionem, Sacramenta aliaque sacra omela a Sacerdotibus intuitu retributionis administrari; ipsorumque Sacerdotum quaestui Saera subservire ; dum vident , illa non nisi constituta mercede administrari ;idque eo majore , quo solemnius administrantur.
Hi ne non dissieulter intelligitur , Superioribus tum Ecclesia meis , tum secularibus ad laborandum esse, ut quantum rerum conditio patitur, Palloribus, aliisque Ee-elesiae ministris ita de temporalibus provideatur, ut ab eiusmodi scabiosis, & suspectis iurium exactionibus abstinere queant: quod nee dissicile esset , si proventus E clesia mei iis, qui in vinea Domini labo rant, iuxta mentem Ecclesiae, & Fundatorum assignarentur et de quo latius infra ubi de Decimis, & bonis Eeclesiae tra Eta bitur tu . XXIV. Denique ex dictis concludant Pastores, aliique Eesesiae mi ni stri, quod, dum ob temporum duritiem aliunde quam ex his juribus necessaria vivendi media non suppetunt, in horum iurium & oblationum
receptione aut petitione , eam saltem se vare studeant moderationem , & circumspectionem , ne avaritiae turpisve quaestus notam incurrant, qua ipsorum apua late ministerium vituperetur , & Sacramentorum , aliorumque Sacrorum usus vilescat b .
De Baptismo. CAPUT I. De Neeessitate, Forma, & Materia Baptismi ', quomodo haec adhibenda
x. Primum ρο maxime necessarium Saer mentum es Baptismus. a. Dieitur aliorum Sacramentorum ianua . 3. Innocentius III. dubitavit, num ordo a non Baptirato susceptus esset ima- Iidias aliqua Sacramenta ab illo
valide recipi posse credidit. 4. Credidit tutius ordines a tali fusceptos
I. In quo fundata fuerit resolutio Inn
6. Non temere de suscepto Baptismo dubitandum .
. Describitur Baptismus Flaminis. ου. Per Baptismum Flaminis quis Disari potes. p. Patrum sententiis acquiescendum. io. Quid sit Baptismus Sanguinis it. Solus Baptismus Fluminis habet ratio
Iet. Forma Baptismi Latinorum. 23. Forma Graecoram nouuth I in verbis diaversa ἰ eamque ut susscientem probat GHesia Latina .r4. Expositio Cap. I. M De Baptismo. 3. Materia Baptismi aqua naturalis. I 6. Cus censenta aqua naturalis II. Extra causim necessitatis cum dubio ILquore haρtizare nou potest. I 8. Rittis adhiberedi aquam in Bapti a non ubique es istem. I9. GAesia Graeca olim usa suis Immemsione , oe eam hodierna eorum R, rualia praescribunt. 2o. Idem ritus etiam apud Latinos aliquando usitatus fuit. 21. R ius baptietandi per immersionem mutitiae seculis in Ecessa Latina pers
co 3 Addenduet quoque est tractatus , quem minctissimus Vm-Espen elucubravit de iure Parothaiarum ad Decimas , ct ObIstiones die. tractatus isse suum obtinet laeum latet dissertationes ab eodem auctore elaboratas .co Consule quid auctor noster hae de te seria plerit pari. a. sed .4. rit. 7. s.4. num. 43. 44. die
30쪽
PARs II. SE T. I. Tl T. II. De Baptisma. xx. Baptizoe pre immersionem non spectar ad valorem Baptismi, sed ad disi-
23. An per infusionem , an per immersi nem Baptismus fit conferendus, Wndet a ransuetudine , o praescripto EeeIesarum.
24. Debet aqua se adhiberi ut sit ablutio,
a . Aqua se infundenda , ut ipse Bapti
zandue censeatur vere ablutus.
itis Baptizandus dicatur ablutus. 27. Quomodo Graeci aquam infundant. 28. Trina immersis mtillis Canonibus elim praeceρta fuit. 19. Licet trina immerso videatur ab Ap solis d cenumre , mn spectat tamen ad essentiam Bapti t. 3o. Aliquando praeceptum ut unica fieret immersio, Cr quare P3r. Resuta quae in hae disciplinae di irem
PRiMUM inter Sacramenta numeratur Baptismus , de quo in Symbolo fidei
Constantinopolitano dieitur e I. Confiteor unum Baptisma in remissionem peccatorum.
Et Synodus Tridentina e Si quis dixerit, Baptismum liberum esse, hoc es , non ne-eessarirum ad salutem p anathema st . Seis. 6. De Baptismo. Can. q.
dieitur , Baptismum esse ianuam aliorum Meramentorum : id est , alia Sacramenta ad sui valorem requirere praevie in suscipiente Baptismum : quod sequutus Boni latius VIII. in eap. a. De Cosnat. Dirituali
in VI. vocat Baptismum Sacramentorum fundamentum, oe januam reliquorram.
seeuto xi II. ineunte , dubium suisse , an non baptizatus, qui tamen erederet se baptietatum , non posset valide ordinari, manifestum est responso ipsius Innocentii in cap. 3. ia De Presistero non bapti to; ubi ipse Pontifex multa adducit , quae validitatem ordinis ita suscepti evincere vid tantur ἔ atque inter alia tamquam certum supponere apparet , quod illud non sitis generaliter verum, neque de novis, ne-
is que de veteribus sacramentis, quod Ba-- ptismus sit fundamentum illorum , quo- ,, niam & Sacramentum Coniugii, & Euisis charilliae a non baptiEatis recipi potest IV. Post haee subjungit r Quia vero ,, in Concilio apud Compeudium legit , , consti tutum, si quis in Presbyterum o is dinatus deprehenderit se non baptiet is tum I baptizetur, & iterum ordinetur: is nos circa latorem praesentium in hoe si dubitabili rasu, quod tutius est seque
is res, mandamus, quatenus ipsum per sinis gulos ordines , usque ad Saeerdotium is promovere procures , & permittas eum is in Sacerdotio ministrare , quia non in- is telligitur iteratum , quod ambig tur esse se factum t nee male de sacramento senti se tur , cum illud non Religionis contem ,, ptus, ted articulus necellitatis exeludit Ex his haud obscurum est, innocentium de validitate suscepti ordinis a non bapti etato dubitasse ; neque eredidisse , Baptismum esse fundamentum omnium Sacrame
V. Ad haee sat patet, Innoeentium duisbium suum de invaliditate ordinis, suam que resolutionem de iterando Ordine fundasse in quodam Decreto Cone illi apud Compendium ; quod resertur sub nomine illius Concilii apud Gratianum eaus. I. quaest. i. Can 6O. Verum adverterunt Eruditi , hoe De-eretum in nullo Concilio apud Compe dium reperiri . Extat autem lib. 6. Capi
tularium Regum Francorum cast. 9. . neque antiquior eius sons reperitur.
tae Ea Criticorum animadversio satis ostendit Innocentium III. usum suisse auctoritate Gratiani sine diseussione , quod quidem non tantum in superiori responsi ne, sed in plurimis aliis contigisse videtur tneque enim summus Ponti sex solebat di
scutere, num a Gratiano relata essent ge nuina vel authentica . Hine ulterius coris
tigit uti in hoe opere saepius notatum plura sensm , post evulgatas & receptaghas decretales Innocentii III. & aliorum Pontificum , qui similiter sine examine, Decreto Gratiani usi sunt , a Canonistis& Theologis pro indubitatis suisse ree pia, quae vel Patribus fuerant ignota, aut saltem nondum determinata. TaUI. Ut vero scrupulosis anxietatis , &C a dubi-