Pauli Ernesti Iablonskii opuscula, quibus lingua et antiquitas Aegyptiorum, difficilia librorum sacrorum loca ... Edidit atque animadversiones adiecit Iona Guilielms te Water. Tomus primus quartus 2

발행: 1806년

분량: 503페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

Observationes, quas ipse Iablonshius . a cripsit exemplo Panthei Aegyp

tiorum, nunc Irimum ex autogra. pho editae. P g. 3II -- 354.

Dissertatio de Redemtore stante super pulverem, ad locum Iobi XIX. usilius andum. Pag 357 - 392.

Exercitatio de genuina et propria significatione τῆς Διαθήκης in script g Novi Tesamenti. . . P g 393 423. Exercitatio de verbo otioso , cuius

. ratio in iudicio Divino reddendas, ad Matth. XII. sq. pag. 424 q57. Exercitatio de salsura ignis aeterni, ad Marci IX. 49. pag. 458 - 485.

14쪽

AMPLISSIMO ET CELEBERRIMO

1IL Is , A BIBLIOTHECA ET

JVon gravaberis, Vir Cel errime, sepostli

melioribus libris et occupationibus, quibu oculos Tuos in hasce pagelsas 'convertere, usque per lustrandis horam unicam impendere. Ipsum namque argumentum huiusmodi est, ut, si in manus hominis, et ingenio et eruditione plus valentis, incidisset, Tibi antiquitatum Aegyptiacarum studiosissimo, et vero Lin guae Aegyptiacae instauratori, gratum esse possit. Et si summam totius rei, quam isthac mea opella illustrare Conatus sum, mecum perpendo, Te in sententiam meam pedibus iturum esse, tanto certius confido, quod ante hos jam quatuordecim annos, si bene memini, Λ a ex.

15쪽

explicationem meam vocis REM PHAH calculo Tuo comprobaveris. De aliis, quae inter legendum for- stan Tibi sese o ciem, ξquae punctum omne non tulisse videbuntur, operose excusandis sollicitus non ero. Neque enim Te fugit, rarius mihi, cum Graecis alijsque literis elegantioribus, nunc, quam Olim, latescedeta posse commercium; neque mihi obscura esse potest prolixa Tua in me voIuntas et benevolentia, cuius Joto stiam publica, testimonia extare rosuisti; ut nimi commemorem d. aequitate Tua, deqiae ravo- qui de alteris bene mereri saltem cupiunt, prosequi sibi es. Ego, etsi me severioribus et sanctioribus studiis Theologiuis totum tradiderim, literis tamen hisce Aegyptiis, quas Τuo hortatu, Tuo ductu, is auspiciis, non mediocri ardore tractare et excoleis re coepi, horas nonnullas subcesivas tanto libentius indulgeo, quoniam Illae memoriam Τuae consuetudinis iucundissimae, plurimarum rerum, quas a Te didici, et otii literarii suavissime quondam Tecum exacti, renovare solent. Accipe igitur eo animo primitias hasce studii mei Ampliaci, quo Tibi ego illas consecratar esse volo. Tibi certe maximo iure debentur. Tu vero, quod unum abs Te mihi expeto, eodem amore, quo me olim praesentem complexus es , nunc locorum

Intervallis a Te seiunctum, porro dignare. Dabam Franeos ti ad vitarum Kal. Iunii MDccxxx.

16쪽

s I.

Instituti ratio, ordo dicendorum. Looum illustrare aggredior Amosi, a sanctissimo pro

tomartyre Stephano repetitum in oratione ad Iudaeos, quae in Actis Apostolorum habetur, locum inquam, si quisquam alius in S. Codice, explicatu dissicilem, et de quo, etsi ingenia praestantissimorum interpretum non leviter exercuerit, etiamnum dici posse reor, quod Vir κριτικώτατος , Lud. de Disu, in commentario ad Actor. VII. 43, cum ad dissicultates huius loci enarrandas pervenisset, suo tempore pronuntiare veritus non

est: Vox 'Pαιφαν, via 'Ρεμι φαν, νeVPομφά etc. quid sibi velis , hactenus nemo satis explicavit. Vsque adeo enim obscura est Numinis huius 'Ρ-pis , cuius ex Amoso Stephanus protomartyr mentionem facit Alior

17쪽

VII. 43, memoria, ut commentatores invenias, eosque nec numero paucos, nec eruditione cuiquam postponendos, qui Numen aliquod Remphah, in rerum natura unquam fuisse, negeno, quique vel M-'ran Amosi, per oscitantiam aut interpretum Graeco. rum, aut librariorum, corruptum vocabulum 'Ρεφὰν prodiisse, sibi persuadeant, nobisque idem persuadere conentur. Facile autem fuisset viris eruditissimis, et errorem hunc, de quo dixi, vitare, et lites omnes, quas Amosi et Stephani verba suppeditarunt, componere , si linguam Aegyptiacam , a Claudio Salmasio excoli coeptam, sed, post ca) Bocharti iudicium

non adeo honorificum, vulgo spretam et negleetam, in consilium adhibere diMati suissent. Numen enim illud, de quo hanc praesentem disputationem instituimus, Aegypto natales suos debere, interpretum plurimi ultro agnoscunt, idque, uti mox probabimus, ipsis S. Scripturae indiciis luculentissimis confirmatur. Operae itaque pretium esse existimavi, ea, quae ad illustrandum Numen hoc obscurissimum ex lingua Aegyptiorum conferri possunt, eruditorum examini subiicere, ut palam fiat, quantum subsidii, ad explicanda non pauca S. Scripturae loca, ex linguae Aegyp

a In Geogr. Sacr. Parr. I Lib. I c. xv col. 6o: Hodia Coptorum Dialdus multo plura habet Graeca Nocabula, quam Aera M. Adde eumdem in opusculis col. 8So. et seqq. ubi argumentum hoc prolixe pertra katur. Verum assimare non vereor, inter omnes explicationes vocum Aegyptiacarum, quas illic Bocharius ex lingua Hebraica nobis offert, vix unicam esse veram et solidam. Idem omnino de omnibus similibus virorum eruditorum eonatibus dicendum est 'λ Plura dixit Iab omEius tom. I Opust. p. aos , sos, ubi Ob

seriatio mea potest comparari. Diuitigod by Cooste

18쪽

clarae, vel, uti nuneupari solet, Copucae, studio sperari possit, utque una Oademque oporλ bonam, dem, quinamo. eruditionem. Graecorum Interpretum. In loco Amosi transferendo, , vindiem 'ac denique ipsi illi historiae, quam Amosus et Stephanus eomm. morant, alnuid lucis inseram. Ut vero pede inoffenso in hoc curriculo progrediar, ea omnia, quae dissi- Cultatem aliquam pariunt, et de quibus viri eruditi hoc loco disceptant, attingam, sed quam potero br vissime, quaesturus: I. id de versione verborum Amosi Graeca LXX interpretum, quam Stephanns secutus est, in universum censendum sit. II. Utrum cultus ille, quem ab Israelitis Molocho et Re hae ex hibit- esse testantur Amosus et Stephanus, suerit cultus vere extemus, certis suis ritibus, idolum hoe respicientibus, constans. III. Num LXX interpretes

vertendo, aut 'Pηφαν, errorem commiserint, vocemque hanc ex Hebraica, non recte lecta, corruperint. IV. Vtrum vero sit potius vox

Aegyptiaca, et quid illa sibi velit.

Verba Amosi V. as Hebraica: expenduntur, et cum νersione LXX interpretum conferuntur. Quomodo Israelitae in deserto Deo non obtulerint facrisicia. Comma a6 cap. V Amosi expenditur. In versione των LXX interpretum transpositio verborum no tanda , illiusque raxis. priusquam de Rempha spectatim, et quidnam istud

nomen sibi velit, sententiam meam proferam, res iPsa requirere videtur, ut Amosi verba, quae omne rei, de qua agimus, sundamentum continent, paucis con-sderem, et cum Graecis conseram. Verba Amosi, ad

quae respicimus, hunc in modum concepta leguntur

19쪽

ita , m is Comma as ita ab omnibus redditur: Anhaerificia G munus mihi obtulissis in deserto quadraginta annis, da s IsraeI8 Et sic sere LXX. Μὴ σφάγιοικα θυσιας προσηνέγκατε μοι, άικος 'Iσραὴλ , τεσσαρακοντα

ἔτη is τὸ ερι μιω. Quae ad verbum ex hac versione repetuntur in oratione Stephani ad Iudaeos, Act. v II. 42. Cum autem sensus verborum Amosi hic sit ce): Israelitas in deserto per quadraginta annos Deo sa-erisicium non utulisse, non levis hic nobis obiicitur dissicultas. Quid enim, dices, an populus Israelitieus, recens a Deo in Rempublicam peculiarem formatus, de cultu , de sacrificiis sigillatim, eorumque ratione omni et modo edoctus, duce rerum omnium et auspice Mose, Deo non saςrificasset in deserto Satis bene, et ad rem prorsus accommodate responet dent c d 9 viri eruditi, ci) Leges de sacrificiis, eorumque ordine et modo , eo fine a Deo Israelitis datas fuisse, ut non tam in deserto, quam in Canaane observarentur, adeoque in deserto sere fuisse neglectas. cab Sacrificia in deserta, non eo, quo deqcebat, modo, Deo oblata suisse, quare non maiorem eorum rationem Deus habuit, quam si plane intermissa suissent. Similem fere in modum Deus populum Israeliticum alloquitur Ies. XLIII. 23, mon obtu

lissi

h Non abs re tamen Gruius observat, verba haec e Inter pretatione Graecorum talem fundere sensum: An non mihi hostias et sacrificia obtulistis8 tanquam concederet Deus, Israelit a in deserto sibi sacrificia semper obtulisse, quod re ipsa menti Vatis Sacri repugnat. , e) Uide murineae observat. Sacr. Lib. II cap. I. 93, d J Drusius in Annot. ad Amos. V. et5. Lireleus ibid. . Braunius Select. Sacr. Lib. IV e. IX SIM.

20쪽

Mi mihi peeudes Bolocaustorum tuorum, noe me s erisiciis tuis honorasti. Quibus in .verbis illa sacrificix

sibi non oblata esse, testatur Deus, quae recte oblata, adeoque grata esse poterant. 3 J Rationem deserti etiam non permisisse, ut hostiae omnes, in Lege praescriptae, Deo sisterentur, dum illic haerebant Israeli tae. Non enim tantus in deserto erat animalium pro ventus, ut sacrificiorum legibus commode satisfacem

possent. Comma, quod apud Amosum sequitur, a6 in versione Francisci Iunii et Tremellii ita redditum legitur: Imo portastis tabernaculum misci xestrii, ει basin imaginum vestrarum, sidus dei vestri, quas fecissis νοbis. Vbi notabis, verba illa, quae Tremel-uus vertit; misci vestrii. e. Molochi, Ammonitarum idoli celeberrimi, posse etiam, et forte commodius, reddi: regis vestri, ut hic sit nomen non pro prium, sed appellativum. Quando praeterea idem Tr verba haec 'p'I transtulit: basis imaginum vestrarum , in cuius sententiam alii quidam etiam concedunt, interpretum longe plurimi p)I pro nomine proprio idoli cuiuspiam habent, eaque verba

sic vertunt: Mun, imagines vestra . NOB meum est. lites hasce diiudicare, ne in nimium excrescat haec Exercitatio, tametsi pro ratione instituti quaedam huc spectantia in sequentibus delibabuntur. Si itaque plurimorum interpretum rationes probamus, uti certe non improbamus, verba Amosi Hebraica hunc in modum quam optime reddentur: Imo portastis tabernaculum

Molochi vestri, et Mun, imagines vestras, stellam eorum vestrorum, quos fecissis vobis. Versio σων LXX Graeca h. l. ita sonat: ανρλάβετε τρον

interpretum versione viri docti transpositionem quamdam A s Ver.

SEARCH

MENU NAVIGATION