Historia bibliothecæ Fabricianae qua singulis eius libri eorumque contenta et si quae dantur variae editiones augmenta epitomae versiones scripta adversa et hische oppositae apologiae sive defensiones auctorum errores et vitae doctorumque virorum...

발행: 1722년

분량: 571페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

21쪽

c stastinentia dc nuper pessime habita , accuratius explicat . Sisabonis de gymnasio tarsensi testimonium, St Armsu aliorumque loca a nupera ipsorum corruptela vindieat, & apostolo Paula, praeter dona spuritus sancti, abundantissime in ipsum collata, suum inter graece doctissimos locum asserit. ι. IV. . Timanni GESSE LII Antiqua & vera fides & sola servans Traiecti ad Rhenum, i664. Nimirum fides per dilectionem op rans. De hae praesens agit Tractatus, eiusq; prima Sectione refertur. quid de ea docuerit Christius in euangelio, quid in Actis &Εpi Iis Apostoli; secunda, quid primis S proximis apostolicae doctrinae seculis priscaedi purioris ecclesiae Doctores; tertia additur, quid

de bono, recto & honesto. seu virtute, secundum rectam rationem, moraliter doceant antiqui, quamquam gentiles, Philosophi: ut veIste saltem Christiani aci suum erubescant dedecus, Et Philosopho. rum illorum dogmatibus ad perversorum morum emendationem instigari se atque exstimulari patiantur. Quod ut Acilius felicius que obtineri possit, multorum magnorum virorum auctoritates adhibentur. In deditatione docet auctor, fundamenta salutis missita esse in bene credendo di bene agendo, quaeque creditu neetis ria,Symbolo, quae sectu Decalogo comprehendi: in Praefatione, titibus primis saeculis Christianos magis in praxi verae pietatis, quam in seientiae theoria fuisse occupatos, sed Post illa meliora saecula fie-quentes Ecclesiasticorum cie articulis lidei contentiones magnas ineeelesia dedisse turbas; nec se de antiqua fide scribentem mittere falcem in alterius messem; ipsum enim se eontinere intra limites sobriae 8t frugalis theologiae , omnemque li,ndi intemperiem sedulo fugere ac declinare. Deplorandum esse, quod litigiosa res hodie sit theologia, & disputare malimns. quam bene vivere. Coemeendam igitur nimiam in sacris curiositatem, it prophetandi, conis viciandi, aliosque propter sententiarum diversitatem condemnanis di licentiam, sectandan autem simplicitatem, ae veritatem in earutate. Liber hie . eum aliis eiusdem auctoris, de quibus postea agemus, lectu est dignissimus. quippe qui est quasi cento Seripi 'rum sacrorum, Patrum ecclesiae. S praestantissimorum Docto uncae viam monstrat ad veru hristianismam, in sta viridi opera

22쪽

te consistentem, eumque studio simplicitatis, moderationis & pi

cis atque eoncordiae eoniunctam.

Timannus Gesselius, uItraiectinus, medicus in patria sua, de 'Medioerum, si qui unquam pii, docti, modesti, & pacifici suerunt, assecla, magnumque decus, atque a destissimo prudentissimoque ob pacis & eoncordiae studium, magni aestimatus, dc

parenti meo maximopere ab eodem commendatus, a e mundo auistem Introduct. in notit. Scriptorum historie. p. 226. pro lubitu prae. terque meritum syneretista vocatus, floruit medio iaculi XUII. Opera eius denuo iunctimque prodierunt Ultraiecti A. I66 . 4. Meust 344. Hon der Liaden de scriptis Hedicis p. im . di celeb. abo. has Schmidius in Tomo II. Introducti Sagittar. p. I98. 3

j EIUSDEM Simelicitas fidei christianae. Traiecti ad Rhea

num-Meunda editio, correcta di auctar prima vero prodiit Amstelaedami A. isso. in Ia. sub titulo Synopseos locorum S. serupturae, et recentiorum quorundam Theologorum, quibus deis - monstratur, quaenam sint ad salutem ereditu necessaria di lassici-

entia: quibus quidem verbis S praesens titulus Simplicitatis fidei christianae, in fronte libri explicatur. Atque in altera hae editione

- auctor nomen suum expressit, in priore autem illud occultavit - sub larva-christia.o-Cais lis . Vide 'saram Praefat. in Histori saeram p. go. N Piacetum de pseudon. s68. Et hic Tractatusi IIX. capitibus absolvitur, quorum I. continet loca Scripturae sa- , erae, quibus demonstratur, quaenam sint ad salutem ereditu n cessaria di sumetentia. Ioca Patrum primitivae ecclesiae, Quibus ostenditur, Retuum fidat veterum esse ereditu necessariam S suffieientem. 3. exhibet sententias Patrum de Symbolo fidei. 4. testim

nia Theologorum. & aliorum doctorum virorum saeculi XUL de XVII. de Symbolo fidei, nec non de iis, quae ereditu necessaria dclassicientia. s. agit de foedere gratiae, & de facilitate fidei & religi nis christianae. c. adversus curiositatem, & pro simplicitate fidei de religionis inristianae. 7. brevem & simplicem tradit religionis christianae doctrinam. 8. disserit de auctoritate Antiquitatis in rebus fidei di negotio religionis christianae. In Prolegomenis disputat auctor contra nimiam subtilitatem, S simplicitatem christianam commendat. Quid autem dico. auciori Inhaeseripto, ait ille, misHι- a manλόν- ιν ua, s-- δελ υ μνιδε, σ

23쪽

Ceterum placuit collectori tractatum hunc filio dedi ore suo. Henrico, eique commendare fidei simplicitatem, atque, ut liber viveret a partium studio Sc servore contentionis, graviter adhortari. Denique dolet bonus vir. ecclesias Christianorum per audacem di nimis pertinacem non certarum consequentiarum fiduciam propter novas di nimis curiosas in theologia positiones tam misere. distrahi, et feruens desiderio pacis in haec erumpit verba: Quis

riit quis THEODOsIUS has theologorum digladiationes tandem abrogabiti cim cita ille pergit --9 d sideris, , qui ta. D stadium syneretismi cst famaritantini, atheismi condemua ut,

isquit Calixtus, hoc ipse, quam laeto absint a charitata christi a , stranquillitatem publieam , tum ecclesiasticam,tum civilem, averseatur ρε -tius, quam desiderent . palam pro ut, ct isti orbi testataem retinquunt.

- Ioannis D ALLEI de poenis it satisfactionibus humanis Libri VII. Amstelaedami i6M. In quibus, ut ipse in Dedicat. ad

Claud. Satravium, qui pariter debito celebratur elogio, scribit, ex dioisis ct eeetisi Deis luteris Da laba actata ct subversa sent omnia ρa-νatium indulgentiarum, romaniqud iubilat, anno Isso. celebrandi. funis nuata, ut nullis errori, i. qu. c. stat, lος- relictus esse vid/atur.

-Hic igitur negatur ullas esse fidelium aut hie aut alibi post remissam eulpam pmprie dictas poenas. ει quidquid in contrarium affertura perpessionibus de morte fidelium, purgatorio, precibus pro defunctis, di ex Patrum ecclesiae quibusdam dictis , excutitur atque diluitur.

Conradi VORSTII Antibellarminus eontractus. Hanoa viae 16io. Utςompendiosum examen omnium fidei eontroversia. rum quae inter Evangelicos S Pontificios agitantur, prout eas R .hetius ιιstarmi us Cardinalis IV.Disputationum suarum tomis comis plexus est. De hoc libro vide Pareum apud Corvinum in Respons. ad Notas Bogermanni in Pietatem ordinum Hollandiae it Wemitissae Part. I. p. 48. Guil.-vo. Iae'bum ad Portum in Mustolis praestant. viror, ae Anti P. I. n.

24쪽

' ctissamonis Adυινμνιι-l nam satisfactionem Christo ad-admiuereor, nos certe id ipsum scribunt. Vide nostram Consi. tolerare possemus. l derationem controversiarum

i eum Pontificiis, p. 94. IDEM de causis admodum instis Si necessariis ab Evangelicis de ferti, & porro a piis omnibus deserendi romani papatus. Steiniurinti Isia. Est opus. constans XXII. disputationibus, ae tres habens Partes, quarum prima idololatriam, ut ipsa numerat, sextuplicem, secunda lit. II superstitiones tertia lit. Ο errores pontificios explicat,

di breviter resellit Secundum hale igitur generalis libri titulus, qui angustior videtur, colligendus siti EIV S D Ε M Τramtus de Deo. sive de natura & attribuistis Dei, constans X. disputationibus, cum Annotationibus Stetn- furti isto. εt Hanoviae anno eodem. Liber rarus, talente Epp. p. 42. Docetur in eode existentia, nominibus, natura, omniis scientia & sapientia, voluntate. dominio S potestate . bonitate dc benignitate. nfitia Et veritate, amore, odio, ira di similibus quasi affectibus Dei. In Praefatione auctor a Iem,re aequitatem postulat, ut videlicet non tantum ambigua quaedam, aut iudicio suo minus apposite, minusque cireumspecte dicta in meliorem paristem interpretetur. sed se manifesta, quae videanturi errata benigne condonet 2 pariterque ει generalem scopum suum indicat, quo damnatum eat audacem curiositatem cum Scholasticorum . tum Aristotelicorum quorundam, qui decidere ac definire audent laeciales modos ae eonditiones multorum Dei attributorum; S unis Iutarem, quo ad recentes controversias. quae inter Euangelicose persona Christi, sive potius omnipraesentia Iesu Christi εt aeterna Dei praedestinatisne agitantur. potissimum in Notis suis cotilineaverit,. nempe ut ex ipsas praecipuis Dei attributis, quatenus in Seriptura aperte revelata runt, quid de utroque illo rapite sentiendum, sine praeiudicio definiri possitia Praeterea veritatem ait &pacem ubique ει quaesivisse , alienam saepe, h. e. opponentia personam sumsisse, atque interdum a suae religionis dolioribus,

λ ipse Hieron. quem in multis alias secutus sit, abivis Quamvis autem laudabilem sibi scopum praefixerit, adeo tamen

25쪽

sarii, qui scriptis eum aggrederentur: atque inter illos fuere

tamus. qui & librum Vorstianum, archiepiscopi consilio, quod Hin Epistolis quidem praestantium virorum p. 37s. I9s. improbatur,

EIUSDEM Apologetica exegesis, sive plenior declaratio' loeorum aliquot, quae ex libro eius de Deo excerpta, eique pro erroneis imposita suerunt. Cum Appendice adversus iniquas Mart. Meani criminationes. Lugduni Batavorum isti. Intione loquitur de suspicionibus, earumque causis S remediis, dis . sinctione dogmatum, vera nec iniurata religione, vera Di co- initione, ossicio boni theologi, S rixis Doctorum hodiernis. Dexegesi hae scribit Rud.-apud Crenium Animadvers P. X.

EIUSDEM Responsio ad articulos quosdam, nuper ex An glia transmissos, ec in Batavia typis descriptos. Lugduni Batavorum 16u. Qui exce ii dicuntur ex Tractatu de Deo, atque in eundem Annotationibus, hem ex ApoIosia cum Declaratione. Sed alienam in sinsulis mentem sibi assingi, accusatus ostendit. ΙαDedieatione ad illustrissimos foederatae Belgicae ordines laudandum esse ait piorum Regum ac Principum Zelum, quem in asserenda Dei Christique gloria, di conservanda euangelicae doctrinae puri eatri tum verbis, tum factis subinde ostendunt; in iudicio tame de religionis controversiis serendo praesertim in decvivo, magna in primis sapientia, in exsequendo etiam magna piaque prude tia opus ect, atque ex huius libelli lectione cogniturum serenum

26쪽

ntrum Magnae Britanniae Regem, nec omnipotentiam, nec omniis scientiam, nee aeternitatem, nee immenutatem Dei veram, nee iustitiam denique , nee ullam aliam dei proprietatem ; uti nee S. Trinitatem, aeternam Christi deitatem . nec veram plenamque eius dem pro peccatu nostris satisfactionem, nee simile quoddam christianae ficiei mysterium ullo a se modo in dubium vocari; quamvis in particulares horum dogmatum probationes sive ex S. scriptura. sive aliunde petitas, itemque in speciales attributorum operumque divinorum rationes ae circumstamitas , in Dei verbo nusquam ex-rressas, denique in alias id genus subtiliores ae valde perplexas schoarum hypotheses, non sine eausia, optimo fine nimirum ut conis . scientiae nostrae in iis, quae de Deo credenda sunt, soli ipsius Dei verisho simpliciter adstringantur diligentius inquisiverit. EIUSDEM Paraenesis ad D. Sibrandum Gouis ista. Qua recentes aliquot eius in illum iniuriae, apertaeque cais Iumniae, Commentariis ipsius nuper editis insertae, ae lamnatim in Epistola, di Praefatione libri propositae, breviter resutantur. Si .rstiam audimus in Praefatione. uerri accusitoris temeritatem ait tribus modis detegi, calumniando videlicet. praevari ando. 8c tergiversando: calumniari enim se saepissime, dum & falsa sibi dodi lmata impingat, di fictas probationes e cerebro suo proserat; praevaricari, dum vera sua crimina naviter occultet, h. e. errores ipsi obiectos misere palliet; denique tergiversiri, dum partim Processum ab exsecutione, seu dimissione fissu inchoare cupiat, paristim forum suum sequi detrectet, seque ad exteras quasdam paristiculares ecclesi sorte iam praeoccupatas imperiose provocet. Sed de alia esse, quae in tota adversariorum suorum processu damnationem mereantur: nimirum quod rem, quae ex regula aequitatis ae luis isti ordinis, privatim inter ipsos ab initio componi terat. libris in publicum editis temere divulgarint, seque accusationibus suis . palam respondere coegerint, dictaque di facta sua, quae ex canone raritatis recte accipi poterant, pruis suspicionibus onerarint, immo ealumniis variis con eria in peiorem semper partem deis torserint. a. quod eum actores Heyt, sententiam tamen saepius adversus se intempestive tulerint, Et iudita praeiudicium quasi dictaverint. 3. quoel omnia iuris remedia . quae reis potissimum indulgeri solent, v. g. μνω 'ν-ε- ρ ---vel orthodo. c xum,

27쪽

xum , uanee contrarium probetur: Unumquemque esse optimum ver binum suorum intιrpretem: Neminem abam odio gravandum t Neis mixem ιηauditum, aut indUensum , condemuandum: In dubiis be- κουκerum explicationem sequendam: Posteriora acta ex pruribus tu eandae Rea defensionem aut exceptionem minime denegandam εἶ & sim

lia alia huc usque in causa sua pCrtinaciter spreverint. 4. qu'suque spiritum plusquam apostolicum sibi arrogarint. de aliena conscientia, ac si cum Deo illam inspexissent, deque prophe tiis sibi solis, aut suae partis fautoribus, iudicium vindicantes.seque S alios. qui ipsos serre cupiant, vicissim ferre detrect

verint. Haec iam conser cum iis, quae afferuntur in Ralationib-

EIUSDEM Parasteue ad Amicam collationem cum D Io. Piscatore super huius Notis ad Ioea quaedam, ex illius Tractatu de Deo ει Exegesi apologetica pridem excerpta & Notis istis breaviter examinata. Goudae Variae hic quaestiones theologica tractantur, maxime quae ad divinam praedestinationem pertinensi Praefatio occasionem, scopum modumque S methodum scripti

huius explicat. i tEIUSDEM Amica conatio eum D. Io. Piscatore super N iis huius ad illius Tractatum de Deo, & Exegesin lapologeticam. Goudae igi3. Hic etiam variae quaestiones theologicae explicantur. in primis quae divinam praedestinationem, S quaedam Dei attributa spectant: potestque haec Collatio non immerito generalis quaedam, ad omnes eiusdem generis aliorum censuras, responsio vocati. ipla etiam Notae verbolenus hie insertae sunt. Ire Praefatione de disputationum theologicarum desectibus ae vitiis disierit, eorumque remediis, atque ad obiectiones quasdam, quae sibi fiebant, aut fieri poteranti respondet. Exhibet etiam Piscat νώ Epistolam, qua ille consensit, ut publicum contra se ederetuescriptum. EIUSDEM Examest Τractatus Io. Piscat.νu de divina pra destinatione. Goudae Isi 8. De quo quidem auctor putat, posio in hae caussa loco conclusionis e . Seorsum accessit Ple t idea doctrinae Io. Pisievioris de praedestinatione divitia, di capitibus an- 'nexis, excerpta Potissimum ex TriPartita eluidem responsione

28쪽

ad Amieam vorstii duplicationem. Cum Apodixi, qua elare proin

batur, Deum a Piscatore statui veram peccati causam: & eum An-rithesi doctrinae Augusta, Ma S Piscatoriana de praedestinatione Dei & capitibus annexis, breviter ostensa in XVI. articulis, quos Augusti. u. Tomo VII. ut falso sibi impositos aperte reiicit, P eator autem passim asserit. EIUSDEM Responsio apologetica ad ea omnia, quae Fe- nominatim ipsi nuper impegit. in libro, cui titulus:

Decimen controversiarum belgacarum, in usum tum omnium veritatis amantium, tum speciatim Synodi nationalis belgicae. A. isi 8. Iniurias ab Hommia acceptas, licet variae sint , ad U. praecipua capita resert auctor in Praefatione. 6c i. quidem, quod aliena quaedam, aut spuria sibi scripta tribuat, ut libellum de Auctoritat. Seriptuis Anecdotonde filiati a Iesu Christi, Conscisionem de satia fastione Chri.

fli, & II. Dist. , eadem de re a se quidem scriptas, sed privatim

ad amicum, idque animo conserendi potius, quam definiendi. a. quaedam sibi adscribat tanquam a se asteria, quorum contraria pas-- sm tradiderit. 3. quaedam a se negari dicat . quae palam ipse asserat. q. theses it corollaria quaedam ex dictis suis colligat quae non nisi sophistice di calumniose inde colligi queant. S. sententias quasdam tum suas, tum alienas, passim mala fide citet. dc nune addendo, nune demendo, nunc transserendo misere adulteret.. VII. Conr. VORSTII Amica duplicatio ad Io. Piscators Apologeticam responsionem, S Notas eiusdem Amicae collationi op politas. Para operis prima. Goudae Isi . In qua de praedestinatione Dei, & capitibus annexis, videlicet de morte Christi pro omnibus. de modo conversionis resistibili, de possibili iusto tum defectione , aliisque copiose disseritur. Addita sunt storis

sum Paralipomena, quibus alterae Pisitatoria Notae ad Amicam collationem amplius diluuntur. Sciendum autem , Alteram Partem,

de qua non tanta dissicultas esset, quanta hie , quum perspiciendum inde foret, antagonistas de praecipuis capitibus inter se

ebrisentire, alia vero non ita magni ponderis esse, saltem ad fundamenta fidei neutiquam pertinere, non secutam esse. In Praeia satione ad Doctores euangelicos, per universam passim Europam c a . PIO Diqitigod by Cooste

29쪽

profitentes, recitat auctor historiam it occasonem huius eum Piscatore litis. reddit rationem facti a se rubri, exponit modum rite iudicandi, dc summam vel synopsin totius rei iudieandae statumque eontroversiae dextre ac decenter poniti ostendens. Pistatorem in doctrina de Praedestinatione omnia Dei decreta prorsus egefficacia. item plane specialia, &' praescientiam omnem Minerintia, seu caussis omnibus praestitis anisuriora statuere.

II X. Io. CLOPPEN BURGII Confutatio Compendioli foetinianismi. Franeherae in Mitio secunda. Cum Praesitione historiea de origine te progressu socinianismi Eiusdem Historia, quasi

in tabulis, exhibetur in Narrationi unoenu A. I7o8. 2o. iptium.

que Compendiolum hic per partes praemittitur Confutationi. D bium autem, quis eius fit auctor: nam quod Biblioth eae Antiirinitar.P.99. a ait tribui Ostorodo aeWidovio, id quidem ex eius verbis non videtur sequi. quippe qui nihil aliud dicit p. 3i quam illud A. Amstetredamiexcussum illorum maniis bus,ante annos eireiter ς sibi relictum fuisse ; ipse autemSandius t e. Eonrado molio adscribite quo iure. ipse viderit Nam si & Vor stius habuit, an inde eo Iudendum. ab ipso illud esse prosectum S conditum rstius sane imputationi socinianismi semper intercessit, sibique iniuriam fieri conquestus es Io. πια T. amstelaedamensis, S theologiae in ae prosedisor, & pastor fiane eranus, orbi erudito dedit Gangraenam theologiae Epistolam de die. quo Christias . di quo Iudaei comederint agnum paschalem. mundoque huic valeaixit A. Issa. aetatis 6o. Diar. biograph Ddd Bisthem de statu eccles & scholari holland. P. IL 2β. srs. Opera eius omnia iunctim prodiere Amstelodami A. 1684 4.-quibus vide ε-ωerum,

anno eodem, P. sS

EIUS DKM Antisinaleius de diuinitate Iesia Christi. Franeherae Issa. Additus etiam est, in partes divisus. Smalasi liber de diuinitate domini Jesu Christi. antehac editus Racoviae A. iset. in linguam belgicam translatus A. I 62M & germanico idiomate. non expresso auctoria nomine ,excussis A. Isa7. In Dedicatione ad

30쪽

cυργηbmet Millustres Frisae ordines Cloppenburgius repetit historiam de ortudi progressu socinianismi, di serati eum carmine impetit, quod intit:

Finis autem eius hie est:

Nae, Patria Pareta, vetreum est summa meorum, Fida De/ a gno solvantur ut oscula miri Ee vestire pietatis honos assurgat in altum.

EIUSDEM S tWma selectatum exercitationum theologicarum: quae sunt H Protheoria theologiae christianae. 2 Determinatio quaestionis. An Christus, qua mediator, sit adorandus Et auctor quidem adfirmata n Disputationes XV. de canone theologiae S iudicio controversiarum secundum canonem. In quihus disputat contra Paρψ dc Enthusiastas. Oratio inauguralis de Cathedrarum euangeIicarum libertate cluistiana. s) Dispp. XI. de foedere Dei, S Testamento veteri ac novo. 6J XIIX. Selectaedis: putationes. I. de Christo. Dco mentiri nescio. & homine imprecabili, eontra hypotheses Roma rantium in Apolosia Consessionis

cap. i6. de Libertate christiana. 2.&3. de vera antiquitate religi nis christianae, contra Remoui, uteri Papistas & -aboli. ι. 4. de sacramentorum christianae religionis institutione, anti. qua, an nova: cum Censara in Disertationem anonymi erat autem Hugo Gratim de Coena. an semper communicandum per symbolat s. Examen theologiae practicae Re-nstrantium de vera obeadientia mandatorum Christi. C. de bonorum operum meritis. 7. de bonorum operum mercede aetema. 8. de anno, mense & na.

tali Christi. v. de Immanuele nascituro ex virgine, Esa. , N. Is Io. de plenitudine temporis , Gen. 4', Io. at de adventu Messiae ante templi & sacrificiorum abolitionem ia. de reiectione genti um sub V. Testamenti oeconomia monica. II. de legis paedagogia ad Christum. r4. de sententia laci i. Cor. Is 27. Umdfararet, qui baptiae tur pro mortuis i is de spiritu , anima, de corpore, r. Thess.s,-εc Heb. Ia. Is. de persona Melchisedehi. I de unmone

Christi mediatoris. 18. de saerificiis patriarchalibus ' ) Epimetrum duarum disputationum repetitarum de Filii Dei divinitate, de Christo servatore. Quarum prior habita iuit Heidelbergae A. i6i,

SEARCH

MENU NAVIGATION