장음표시 사용
4쪽
6쪽
A THENAEI DEI PNos opΗ ISTA s , tam multiplici eruditione resertum opus, quam Vix' aliud ullum ex his quae aetatem tulerunt, duo bus prioribus Libris D initio Tertii truncatum ad nos pervenisse ; quae autem desiderabantur, ea suppleta esse ab Editoribus ex EPITO ME eiusdem operis, incerto auctore iam complura ante seincula consecta; dictum est in Praefatione, primo Tomo ipsius operis praemissa. Ibidem D de Mi. tionibus Athenaei. ad hunc diem in lucem oniis sis, 3c de Interpretum Latinorum meritis, denique de Codicibus motis . aliisque Praesidiis, qiii-bus in adornanda nostra Editione usi sumus, quantum satis videbatur, exposuimus. Quare nil opus est, ut in limine harum ANIMADUERSIONUM novo praelamine moremur Lectorem.
Quas quod post I acum Cafaubonum me consoria bisse in titulo professus sum, non Vereor ne ita interpretentur iusti rerum aestimatores, quasi post Homerum Iliadem scribere praesumsissem: id unum significare in ipsa fronte volui, me eindem his Animadversionibus, quidquid in suis
7쪽
Casaubonus sive ad illustrandum Athenaei opus, sive ad emendandum, contulisset, fideliter inseruisse. Neque vero, quae ab aliis doctis Viris, sive ante Calaubonum, sive post illum Athenaei sospitatorem, ad nostram Usque aetatem , eumdem in usum collata sunt, quoad quidem vel innotuere mihi, vel Patuere in neglecta a me esse, intelliget eruditus Lector. Quibus copiis si quid de mea penu, quo se adiutos studiosi harum Literarum homines in Athenaei lectione senserint, potuero adiicere; Κ ipsi Athenaeo, k mihi gratulabor. Quae ex aliorum observatis
a me adnotata sunt, eorum laudem ad suum cuiusque retuli auctorem. Sicubi veluti meo nomine aliquid adnotavero, quod ab alio ante me occupatum compererit studiosus Lector; non id eo consilio a me factum profiteor, ut de
cuiusquam docti Viri meritis detractum quidquam vellem ; sed quod aut ita in medio positam observationem iudicassem, ut cuilibet id
agenti occurrere debuerit; aut quod non m minerim , vel omnino compertum non habu
1im , fuisse id ipsum ab alio iam adnotatum.
8쪽
Epiro ME Primi Libri an ed. Ven. hanc inscriptionem habet: ΕΚ ΤΩΝ ΔΕΙΠΝΟΣΟΦΙΣΤΩΝ ΒΙΒΛΙΟΥ ΠPΩΤΟΥ. Tum initio Libri secundi nihil aliud praemittitur, nisi ' του βιβλiου δευτέρου. initio tertii Libri, ἐκ του τριτου βιβλιου. Easdemque inscriptiones, ut pleraque alia, ex ed. Ven. tenuit Mitor Basileensis. Casaut nus, cum Introitum huius Epitomes, qui ex nostra distributione duo priora Capita cum initio tertii Capitis ad illa usaue verba, οι - τως γουν αρχνται complectitur, non ex Athenaei Pra satione excerptum, sed de suo ab Epitomatore adiectum existimaret, introitum illum multo minoribus literarum formis atque omnino ita excudi curavit, ut a reliqua Epi- tome prorsus distinctus videretur; nullumque alium Tituislum nisi hunc praemisit: 'ΥΠΟΘΕΣΙΣ ΤΟΥ ΣΥΓΓPAMMA-TOΣ: qui titulus quidem etiam in manuscriptis codicibus comparet, at non tamquam Inscriptio, sed tamquam indiculus ad oram adpositus, qui indicet, qua de re hoc loco agatur; quemadmodum paulo post in eorumdem c
dicum ora alius notatur indiculus, Διιιτυμονων καταλογος, dein 'Εγνωμιον του εmάτορος. & sic porro. Deinde de
mum in ed. Casauh. sequitur Inscriptio Libri primi huius-
9쪽
ΔΕΙΠΝΟΣΟΦl LTΩΝ punctum fuisset interpositum, quo in telligeretur, duplicem esse Inscriptionem; primam gener Iem, quae ad universam Epitomen periineret, εκ τῶν ναiου Δειπνοσοφιστῶν ' alteram particularem . quae ad solum Primum Librum spectaret. in αρ εκ β ο λ α ς alicubi ipsum Epitomatorem vocare suum laborem, docuit C sau bonus in Animadv. ad Lib. I. cap. I. id vero est, Ex cerpta r quod ipsum adeo nomen Παρεκβολαὶ ad ista verba ta των 'Mηναιου Δειπνοσο*νιστων, tum rursus ad illa 'Eκσού α vel β' βιβλιου. subintelligi ὸebet. Nam Idαρεκβολας, itemque 'Eκλογὰς, & 'Επιτομην vel 'Επιτομιὰς insignire scripta huius generis consueverant docti illi viri, qui circa decimum sere post Christum natum seculum veterum graecorum Auctorum opera, Historicorum maxime, prudenti quidem per se atque utili consilio, sed funestum tamen habituro exitum . magnaeque parti ipsorum vetustorum doctrinae monumentorum interitum illaturo in Com. pendium redigere instituerunt. In manuscripto eodice ollim Seianensi , nunc Parisiensi, quem in hisce Adnotationibus nota cod. a. insignivi uno illo quem Parisiensis Bibliotheca possidet, qui ιotam Athenaei Epitomen complectatur: in illo isitur codice Titulus generalis totius operis hic
praemittitur: Biβλος η λευομένη Δει πνοσοφιστής. tum sequitur 'Mηναiου ἐκ του P ,ιβλιου di sic deinceps initio cuiusque libri. 'Aθηναίου ἐκ του s. N. P. &c. Nobis. quo lector in ipsa statim fronte simul verum titulum ab ipso Athenaeo operi huic impositum de quo paulo post dicetur ob oculos haberet, simul vero meminisset, se in prioribus libris non ipsum Athenaei opus, sed solam Epitomen ex illis excerptam habere, visum est, g
neraleae titulum istum praeponere , 'Aθηναiου Δενπνοσοφισταὶ κατ' ἐπιτομήν eique particularem illum, 'Lκ του πρωτου Βιβλιου scit. Παρεκβολαι γ subiicere. AD CAP. I.
'Mήναιος μὲν ὁ τῆς βίβλου --ερ. Clim hic introitus to- alius operis in codicibus msstis, ut paulo ante significavi. adiectum indiculum haberet, 'Υ νοθεσις συγγράμματος,
id est, Totius operis Argumentum s v Argumentum hoc, ait Diuiti red by Cooste
10쪽
a casu ras, scripsit is, totius operis Epitomen cominfecit. Nempe totum prooemium , quod usque ad tertii Capitis initium pro seditur, prorsus ab Epitomatore de suo adiectum , & ipsi Epitomae praemissum esse, sibi pe suaserat vir doctus : quod mihi quidem non probavit. Quidni enim crederemus, ab ipso Athenaeo praemissum esse operi suo Prooemium, in quo instituti sui rationeni exposuisset quo sane prooemio opus praesertim tam Varii tamque multiplicis arsumenti. tamque mira arte dispo- sium, vel in primis indiUbat. Mo cerae, quamquam, nonnihil de suo adiecisse Epitomatorem, non negaverim, tamen caussam nullam intellexi, cur non persuasum haberemus , sicut totam Epit omen ex reliquo Athenaei opere, se & hoc Prooemium ex eiusdem Aisoris Praefatione esse excerptam. Quid quod ipse Epitomator satis clare id, quot dico, indicare videtur, cum, quemadmodum in reliqua Epitome saepe verbo φησὶ utitur, significans Athenaeum ita Gere, sic& in hoc Prooemio p. r. c.&f. edit. Casaub., eodem verbo eadem ratione utitur. Accedit quod Suidas, suem non Epitome, sed intuo Athenaei opere ustim eiae constat, ex ipso Athenaei Prooemio verta nonnulla , quae ab Epitomatore praetermissa sunt, citavit . ut paulo post, ubi de Ulpiano agetur ad p. I. e. videbimus. A que etiam ipsa illa verba. quae idem ipse Suidas sub voce initio posuit, βιβλιον ουτως ἐπιγρας ρενον' 'Aείνοος δὲ o γεγραφως . μιι, ex Athenaei Praelatione decerpta mihi visa sunt. Nam, quod Epitom tor , cum & ipse bellus scriptor vellet videri, o της βλου πατὴρ dixit, laudavit quidem eam dictionem, ut elegantem, Casauhonus; quae mihi adfectata & inelegans, in ipso praesertim libri exordio, visa erat; & probato admodum scriptore, qualem Athenaeum cognovi, indignarnam aliud est, quod ex Galeno Casaubonus citavit, cum
δόγμιατος aut λόγου τινὸς πατηρ doctrinae aliauius aut θ-stematis philosophiei parens aliquis dicitur; aliud, cum &ὸλέου πατὲρ . libri pateri puto igitur. & ipsum verbum γρογραφως ex Athenaeo sumsisse Suidam, S adiectum nomen ιυμα: quo scilicet diserte indicaverat auctor, ABΗΝΑΙΟΣ proprium sibi nomen esse, non gentile; quae quidem n mina accentu etiam distinguebant Graeci, alterum 'Mήναιος