장음표시 사용
391쪽
omnium erit praestantiis ima: quae, quo saepius legetur, eo magis placebit. Proportione respondet hic locus . L X X X . particulae Poeticae Aristotelis . nam, ut ibi dicit Philosophus poetas bonos persintiles esse bonis pictoribus ita hic Horatius pulchia illum imitatus, Poesm picturae similem esse dici tme si de poetis locutus esset, ae pictoribus, ab Aristotele id accepisse uideretur: quod se in omni γbus dissimulare uoluisse inuenimus. Aristotelis autem uerba in loco adducto sunt haec. Cum uero Tragoedia praestatiorum imitatio sit par fuerit quoque nos ab excellentium pictorum more non di. scedere: qui dum proprias,uerisque smillimas imagines referre student, pulchriores sane depingunt. ita etiam poeta,iracundos vide. licet. desidesque dum imitatur:& quae sequuntur.
I maior iuuenam, quamuis Cr voce paterna
Fingeris ad rectum per te sapis, hoc tibi dictum
Tolle memor: certis medium, Cr tolerabile rebi j He concessi. consultus viris, actor Cusserum mediocris , abest virtute diseni uia
Messalae: nec sit, quantum C selius, silus rSed tamen in pretio e E. mediocribus este poetis Ion homines, non Dii, non concessere columnae. Vt ratas inter mensas fi bonia di cors, Et crastum unguentum, Er Sardo cum melle papauer endunt, poterat duci quia coena line tritis:
Sic animis natum , inuentum φ poema iuvandis,
Si paulum summo dis sit, vergit ad imum. Digreditur hic Horatius maiorem natu ex Pisonibus alloquens: Poesinque ipsam, de qua sermo illi fuerat institutus ab aliis facul, talibus dissidere demonstrat. quoniam scilicet in aliis artibus si quis
mediocritatem attigerit. aut sorte etiam suerit infra mediocrita, tem instructus, laudatur: ouoniam turpe non uidetur,eum,qui primum attingere non potest, in secundo loco confitere . at poetis ipsis, ut sint mediocres, neque Dii, neque homines concessere. quod exemplo rerum quarundam , quae uoluptatis fratia comparantur,
perbelle declarat Horatius . Cum uero pars haec ut diximus) digressio sit ad Poesm spectans,non est, quod illi sintile quicquam ab Aristotele de*deremus. Luctre qui nesiit,canis Viribus ab linet armis, Indoctus: pilae, disicive, trochi ue quaesit:
392쪽
DE ARTE POET INTERPRETATIO. νεν
, Nessissensim tollant impune corome eQuinsit, uesta tamen audet fingere. quidni sLiber, Cr ingenuus ,r ram censis eque em
Summam nummorum, intros remotus ab omni: T. et
Tu nihil inulta dices ,μι est Minerva. Id tibi iudicium est, ea mens: si quid tamen olim Scripseru, in Metiy defendat iudicis aureis, Et parris, Er noritiras: nonum premarur in annum. Membranis mivspositis delere licebit, Quod non edideris: nescit vox misia reverti. Digressio quoque haec est;qua pulchre eos reprehendit, ac dant nat,qui cum nihil apposite scribere sciant, inter poetas se numera re audent: cum tamen in reliquis facultatibus,quae facere nesciant, ea non profiteantur. tandem monet Pisonem, quid illi, ut bonus poeta st,maxime si obseruandum . quare eadem etiam ratione,
quam superius diximus, nullus erit in Aristotele locus, qui parti
huic respondeat. Sive Ebeis homines sacer, interPresp Deorum Caedibus, er uictu foedo deterruit Orpheus, Dictus ob hoc lintre tigreis, rapidosop leones rLictus Aphion Thebanae conditor arcis Saxa movere sono te Dinis, Cr prece blanda
Ducere quo vellet.fit baec sepientia quondam , Dublica priuaris secernere sacra profariis roncubitu prohibere vago, dare iura maritis: Oppida moliri, leges incidere ligno . Sic bonor nomcn divinis uiatibus, atque 1 minibus venit. pori bos insignis Homerus, Grixus p mares animos in Mamia bella Versibus exacuit: dictie per carmina fortes, Et vitae mons bruta via e T: Ergratia Regum Dισι s tentara modus, luduss r Crtus.
Et longorum operum is, ne 'te pudora Sit tibi Musa brae flera, Cr cantor pollo.
i: Cum Aristoteles in sua Poetica particula . xv DI. duas ab tulisset causas, ex quibus orta est Poesis, atque de illis egisset: ΗΛ ii i Horatius,
393쪽
Horatius, qui summa arte eum imitatus est , non Poesis causas, sed ea, quorum ipsa Poesis causa est, enumerat: ex quibus honor maximus est uatibus comparatus. Huiusmodi autem sunt, rectam uitae rationem ostendere, immanes homines mites essicere , leges sancire, Deos heroasque decantare, ad bellum accendere. ItemPoesim repertam esse dicit,honesti ioci gratia, ct ad animos post longos labores relaxandos. rura feret laudabile carmen, an arte, Quaesitum αἶ. ego nec gladium fine diuite vena, Nec rude quid prosit uideo ingenium: alterius sae stera poscit opem res, Cr coniurat amice. 19esitum est apud ueteres, natura ne fieret poema, an arte ob. seruationeque . ea autem praeualuit Opinio, quae poetam nasci, ac natura fieri diceret. Cum igitur in hac dubitatione suam Horatius asserre sententiam uellet, monet hoc loco in poematibus componendis naturam sine arte parum ualere; ct artem sine natura non multum prodesse : sed utrunque potius delyderari debere . quod arti natura coniungatur . Relpondet autem haec pars. III. parti culae Poetices Aristotelis, in qua dubium ipte quoque proponit, quaereny, utrum epopoeica imitatio tragica praestantior sit. Hunc igitur imitatus Horatius, dubium ct ipse uoluit asserre, de alia tamere: quoniam ut sispe diximus ita imitabatur,ut nihil ex Aristotele, omnia ex se dicere uideretur.& hoc erat, quod ab eo supradictum est,communia facere propria. Qui studet optatam curo contingere metam,
Multa tulit, fecit puer: sudauit, alpt:
abstinuit Venere,er vino, qui Athia cantat Tibicen, didicit prius, extimuit magi bum. Nunc furis est dixisse,No mira poemata PaNO. Occupet extremum βαλα. nubi turpe relinqui eri,
Et quod non didici,sne nescire fateri. Hic digreditur Horatius .eis consulens,qui se inter bonos poetas recenseri uolunt: quos iubet, ut insudent, otiumque atque igna/uiam penitus repellant. Haec sane pars nihil habet in Aristotele, quod sibi respondeat. quoniam cum ille Philosophus methodo incedat, circa rem,qua ae agit, semper uersaturmeque digreditur, nisi cum id necessario facere cogitur; ut quid ipse lentiat, qua ueratiuste ab aliis dissentiat,omnibus notu esse possit. quod illic eum fecisse
394쪽
fecisse videmus ubi de increpationibus,2 defensionibus poetarum agit: ut ostenderet temere multos in poetas inuehi, atque illos s=ne ratione reprehendere, cum facile defendi possint: ut ipse docet eodem in loco. ita uero ct cum de Tragoediae praestantia loquitur, digredi uidetur: quoniam Platonem aliter sensisse sciebat. Hora tius autem, quoniam alio scribendi genere est usus, ex proposito plerunque, nulla ductus necessitate ,ad digressiones transit. Vt praeco ad merceis turbam qui cogit emendas: pentatores iubet ad lucrum me poeta Diues agris, diues positis in fenore nummis. Si uero I, inclum qui recli ponere ρ It, . . Et nondere leui pro paupere, Cr eripere arristitibus implicitum, mirabor sistet inte 'fere mendacem,uerum beatus amicum. Tu seu donaris, seu quid donare uoles cui, Nolito aduersis tibi factos ducere plenum Laetitiae. clamabit enim pulchre, bene, redier Pallesct fper his, etiam Allabit amicis
Ex oculis rorem alter undet pede terram.
Vt qui conducti plorant in ere, dicunt, Et sciunt prope plura dolentibus ex animo sic
Deriser uero plus laudatore mouetur. Reges dicuntur multis ingere cvlullis,
Et torquere mero, quem pernexio laborent; sit amicula dignus. si carmina condes, Nunquam te fallant animi sub vulpe larentea Quintilio si quid recitares, corrige sodes Hoc aiebat,er hoc melius te poste negares: Bis, ters expertum furara, delere iubebat,
Et muli tornatos incudi reddere versis. Si defendere ductum,Iuam uertere malles, Nullum ultra uerbum, aut operum sumebat inanem,
Quin , sine riuati, leb, er tua solus amares. Hoc quoq; loco digrediens Horatius,adulatores maxime uilados monet,st separandos ab iis, quibus propositum est omnia esscere, nihilq: praetermittere, quod ad bonum poetam pertinere possit. propterea non est,quba aliquod simile in Aristotele quaeratur.
395쪽
ssa UIN ENTII MADII IN HORATII LIB.
Vir bonus, prudens versus reprehendet inericis. Culpabit duros, incomptis alimet atrum Transierso calamo signum, ambitiosa recidet ornamenta, parum claris lucem dare coget, Arguet ambigue dictum , utanda notabit: Fiet Aristarchus: nec dicet, cur ego amicum
endum in nugis s hae nugae feria ducent In mala de um semel, exceptumi sint Irare. Aristotelis sententia est,ut ex. c. suillibri particula uideri potest, ne tricam facultatem ἁ Poetica seiunctam esse: propterea de syblabarum quantitate nihil in ea meminit. Horatius tamen hic de emendatoris agit ossicio , quod circa Metricam facultatem etiam uersatur . intelligens enim Horatius Aristotelem egisse dedictio, ne, de illa ipse nihil dicere uoluit: lsed loco illius, emendatoris ossi, cium circa poetae carmina,de quo Aristoteles nihil dixit, hac in parte posuit. mi mala quem subres, aut morbus regius urget,
ut phanaricus error, Cr iracunda Diana, me sanum tetigisse timent Utvnis poetam, Qui sapiunt: agitam pueri, incauti siquuntur. Hic dum μι-ου uersis rudiatur, Cr creat, Si, uelutι merulis intentus decidit auceps In puteum, foveamve, licet succurrite longum Clamet D ciues, non si, qui tollere curet.
Si quis curet opem ferre, cir demittere Iinem: Qui scis, an prudens buc se deiecerit s atque
Servari nolit s dicam, Siculio poetardi arrabo interitum. Deus immortalis haberi Dum cupit Empedocles, arctntem frigidus . etnam influit: sit ius, hcear p perta e poetis. Invitum qui eruat, idem facit occidenti. il lic Iemesboc Iccit: nec Aretractus crit, iam Fiet homo, erponet fumose mortis amorem. Nec saris apparet, cur uesis fictitet . utrum i l noup IMinxerit in patrios cineres, an tririte bidentes . i. Mouerit incerius: certe Iurit, ac velut u Oblinos caveae ualuit si frangere clathros: Indoctum,
396쪽
Indoctum, doctunt fugus recitator acerbus. Quem ueτο arripuit, tenet, occidisti legendo, di on missi ra cutem, nisi plenia cruoris hirudo.
Digressio est, oua in malos inuehitur poetaς; quos quidem ct reprehendit, ct uelut satyricus irridet. atque ob id nihil est huiuLmodi in Aristotele quaerendum.
s. x a Dum tu declamaι Romae, s. as ego inflammati t. s per Poetica Artem Poeticam
42. 4 t . a risib A reperiri prorsus nequit. 3. 4 soluta oratione 4s. 4x habere lares etiam
a 8. I perbibetur. RectG siolo os . 'forte tegendum, si
scis. 33 dicuntur Ios. perse noua is femostd. ix Naeuius nouo quodam modos s. ε expunge est. 3 2.2 an ex tua ridiculi 33 s. s eremisi 3 3 7.1 s obnoxiae 33s.13 Honon recessisse 343. 3 fetentiam in I sq. 3 in exprimendux ν equus
361.3s sit, forti legensim, si
s s .is ad uersus 3ss. 3 vitanda REGISTRUM.