Ciuis sanctorum, et domesticus Dei opus posthumum a reu. p. Antonio Boyenual Peronensi ordinis minorum, prouinciae Parisiensis quondam professore concinnatum, reu. p. Ludouici Desfrenes Peronen. eisdem prou. theologi opera recognitum, & ex aliqua par

발행: 1667년

분량: 941페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

401쪽

3 o Ciuis Sanctorum, quod de Antonio scribit D.Ioannes , nisu.ε. Chrysostomus ' Talem vitam pror

ias ostendit, qualem seges Christi

requirunt. Et Ruffinus: Placuit An tonius Deo supra cunctos mortales. Porro tanta erativi iam ex eodem p ..., Russino' retulimus discipulorum Antoni sanctitas, ut conuersationem cum Angelis habere crederen-'tur. Non alia sane de causa, quam quod proximam beatis illis mentibus, ac propemodum eandem vitae rationem agerent, semper videntes per fidem tamen , per speculum cin aenigmate faciem Patris, qui intacaelis est. Iniustulas timorectandum ante multum Dei

402쪽

Et Domenticus De 3 et sent verum satis erit ad institutum , si celebrem illam Ecclesiastici sentenctiam attendamus est Fili accedens ad F e. . seruitutem Dei, sta in iustitia, timore eo praepara animam tuam ad

tentationem.

Haec est namque persectio disciplinae, inquit Abbas Igniacensis, tam o

in mente , quam in corpore, ut proponentes Dominum in conspectui

stro semper, semper ubique mai stati aeternae, quae nos inspiciti tu dicat, sine intermissione cum meta& reuerentia as istamus, fide aerugi

Haec fides vigil non ficta, non dissimulatrix ipsa est quae vel facili compendio ad perfectionem perdu, cit: quae grauitatem disciplina . brietatemque modestiae , iam interiori quam exteriori nostro tribuit,&. velut in disciplina famulantium Aa 1 D

403쪽

37α Cius SanZiorum, Domino semper assistere facit ut intentissime cindeclinabiliter obseria illantes nutus eius, quid velit, quid iubeat, quam celerrime deuotio no- ω obediat t. Ita Guerricus. Eandem rationem standi cum me tu ae tremore ante vultum Dei mul-

in ante saeculis docuerat Basilius

tro et Magnus an hunc moduφ: Si quis tam principe aliquo stat, ipsum

alloquitur, magno cum metustat, α citin deorporis extrinsecus, tum mentis etiam intrinsecus attetos oculos tenet,periculi metu . Quanto tandem maiore cum metu trepidationeque censendum est oportere nCs stare in in conspectu Dei, tota mente 3

in unum illum intenta, neque squaesto: cum ipse i non hominis partem illam modo , quae soris apparet, vehomines faciunt; sed illam etiam quae

404쪽

Et Domeriicus Dei. 3 3 fallit, larissime pervideat. Non deerit sorte hic qui dicat: Ego a peccato debilior factus, id in elys impetrare non possum, quia

subinde, ac saepius animo ac mente distrahar Spiritus meus, Spiritus vadens mon rediens. Quanta agun . - , tu in coide humano, quemadmodum ipsa plerumque orationes impediantur vanis cogitationibus, ita ut vix stet cor ad Deum suum,4 vult se tenere ut stet, , quodammodo fugit a se, nec inuenit cancellos, quihus se includat, aut obicet quosdam, quibus retineat auolationes suas, vagos quosdam motus. Vnde inuenimus in Scripturis Dei Dadid orantem dicentem, Inueni Domino a. amet. cor meum, ut orarem ad te. Inuenire se dixit cor suum, quasi soleret

ab eo fugere; Mille sequi quasi fugi

405쪽

3ν Cisis Janctorum, clamare adiririmitum. Cor meum dereliquit me. Quid igitur ficien- diu illi qui corde firmo ante vultum Dei constiteri desiderat δε conatur, nec potest: Res iide Diuus Basia

se ita metipsi viii. Gr vi coram Deo mite perseuera, ment que tuam in tam defixam tene, ipsamque in seipsam aduoca. Si ita feceris. imo

406쪽

Et Domesticus Dei. 47 .ricors. Non enim solum misericors, sed, multum misericors. Abundat enim iniquitas misericordia. Quae licet speciatim de ratione consistendi coram Deo tempore orationis dicta sint pro nostra consolatione usaluti certum tamen est , ad pra-xim continuam reduci debero, iuxxx, uel illud ν Providebam Dominum in consiectu meo semper praesertim cum Christus, quem scimus nobis a Deo venisse magistrum, dixerit: Oportet, semper orare, mon de 'ficere. Ex quibus directe necessario concludendum est, oportere nos semper cum metuin tremore in eo

spectu oculorum Dei stare, irare, atque ita salutem nostram operari

407쪽

GR ue 'timori pondus adiunxit

Ecclesiasticus, cum post illa veiba, sta in iustitiari tu re, sib-didi ratis es ara animam bibam adtentationem . Accessisti adseruitu- rem Dei . Feliciter conseruare coe

408쪽

Et D omesim Dei. Ἀ mox pertinaciter adorientur,4 con cutere ac subuertere nitentur. Praepara animam tuam ad tentationem. Quisquis ' Deo coniungitur, non Q. ad delicias, non ad voluptates, sed ad praelium praeparetur. Tandiu enim aliquis diabolum contra se pugnantem non sentiet, quandiu opera illius exercere voluerit, Qui vero illum reliquerit, & Christum sequi elegerit, necesse est, ut illum patiatur infestum, cui iusto iudicio voluerit praeponere Deum. Intelliga bra. ac mus, quanto studiosiores pro salute nostra fuerimus,tanto nos vehementius ab aduersaris impetendos Diabolus habens iram magnam, non ces

sabit te ad casum impellere,&, si posisit, supplantare gressus tuos. Ipse enim est Spiritus tempestatis, Spiritus nequam vi ventus turbinis,

. niens ab Aquilone , qui irruere solet

409쪽

Quapropter obserua ς'Vaeso esto firmui in via Dominia nam si intiniore illius tenueris te instanter, i

'-- porro sanctis est eausi rem di manetvendi, ne ipsis operibus piet xii elati, deserantur ope gratiae, o rema

mamin infirmitate naturae a. sis vigilant enim rei diuisis sidiae,

ut ubi proficit deuotio, si epatrio ' ut homo de bono ere ins o

potius quam in Domino glarietur Quanto ergo excellentius in mand tis Dei quique proficiunt, tanton amiores habent causas formidinis&um moris i ne se ipsis probitatis q- mentis mens tibi bene eon laudis auida in superbiae

410쪽

Et D efiisus Dei. 379 dum sibi videtur clara vittute Experto crede Bernardo, cuius hec verba fidelissima suntis vera ' In veritate didici, nihil aeque enica ad

gratiam promerendam, retinendam recuperandam, quam si omni tempo- re coram Deo inueniaris non altu in sapere, sed timere. Beatus homo ,

qui semper est pauidus sue, ut legit

Chrusos omus , 3 beatus qui timet. omnia propter pietatem quae ei no Ubilissima timoris species. Nam per eiusmodi metum, non tam poenas

supplicia pro delictis infligenda , quam ipsa delicta timemus, quatenus pietatem violant, diuina male itatem offendunt Timor iste virtutum custos est, A inter tentationum procellas anchora cordis, basisque solidissima, in qua hominem ut columnam ante oculos Dei persistere oportet. Hac ratione

SEARCH

MENU NAVIGATION