장음표시 사용
851쪽
αvirtuti adspirat voluntas. Hoc est dulce psalterimn , ubi canora est disciplina uiuendi.. Bonorum copexum dulce modulamen,dulcis lanus est castim hiae , dulcis setius timentium,
Deum , ut non canentes etiam canamus, di bonorum concentu
operum Dominum praedicemus Iusti anima utitur corpore , ut m Misinstrument. organo, d facit in eo resenare virtutes , nunc pan gens modulos castitatis,nunc modulo temperantiς,sbbrietatis carmen, integritatis dulcedinem,ui ginitatis silauitatem, grauitatem viduitatis, harmoniam charitatis .
In hunc modum cantabiles sunt opere veritate Dei iustificationes hs, qui non cognoscunt literaturam dicique possunt hymnos Dauid canere per manu suas: Cc ut
852쪽
Ciuis Sanctorum. m ., ut d : Levitis in dedicatione te, alomonis organa pulsantibus, sacra Paralipomena testantur. s. X. idam es illuminibus Sanctis, qui ante Euangelium prfessent
Iessi aduenas, a manentem cuuitatem inquirere , in ova mente conuersabantur.
απ. 'IOnά cuiuscumque vox ista
nia pia est, Advena ego stim inoterrae sed eius,qui rerrenis renunclauerit voluptatibus M omnis mundanae cupiditatis exuerit ari-citum. Ille est in hac torra adue- .na, qui potest dicere: Nostra conuersatio in caelis est, qui suam habet in Domino portionem: qui potest dolere quod diutius vivae in terris; qui vitae huius longaevi late lassatur cui prolixitas habi-
853쪽
iuionis truvii fastidio sit, Mamiis qui habitam in terra. Qui dis solui non timet di si soluatur. praesutivit se,um Christo sutu,
um. Hic vere peregrinus inieria est , quia saneturum est ciuis , udomesticus Dei, Qthesaurum
sibi condit in Milo. Is depositae
senectutis, di mortis noni uesti confinia, nec lim a iuuit messi
dare, nec mors possit auferre. Tale fuerunt, ut iam dicere
coepimus, Abraham, Isaac,& f. cob mundo hospites,4 mortui ; ερα
viventes autem caelo 4 ibi rationem uiuendi inuituentes. Nam
854쪽
' Ciuis Sanctorum qui pecunia etiam emebantsepul' ' era, e spicuum est eos fuisse hospites, desperegrinos; ut qui ne litirerent quidem ubi suos sepeliarent. Quid vero, dicebantur se essi hospites tantum illius terrae,
tuae est in Palaestina ' Nequaqua,
detotius orbis terrae. Et merito: Postquam enim contempla- tissit terrena uniuersa,& animadmuerterunt fluxa esse, 6c mortalia ,
nec quicquam hic firmum, &iabile non diuitias,non potentiam, non gloriam, non vitam ipsuri sed singula finem habere, adisuum quodque properare terminum; caeleuia vero non talia, sed infinita immortaliaque maluerue hospites esse in rebus fluxis terlabentibus, ut permanentes ileia , .las tandem assequi possent. ti,, - quom do autem erant hospi-
855쪽
tes Eorum quae hic sint nullam gerebant curam, idque ostende-hant non verbis, sed rebus ipsis. Quomodo es Dixit Deus Abrahamor Dimitte quae videtur patria,S veni ad alienam suosque, domesticos non est complexus, sedeo affectu eam dimisit, ut si esset
dimissurus alienam. Dixit ei, of fer mihi filium tuum, eum ita , obtulit, perinde , ac si non haberet filium, tanquam natura non indutus eum ita obtulit. Possidebat pecunias omnibus accedentibus, rem nihilimabat Non aedificabat domos
splendidas, neque indulgebat de- liiijsi voluptatibus sed omnia
gerebat, quae pertinent ad eam, quae sursum est,ciuitatem Osten. debat hospitalitatem, in fratretia dilectionem, misericordiam la-C oc 3 tien-
856쪽
ννι χ' vis Sanctorum, tientiam, pecuniae despicientiam Ide gloriae praesentis,' omnium
Eius quoque filius Isaac cum agitaretur, bello impeteretur, cedebat, docum dabat, ut qui esset in aliena . Quae superna autem sunt, gerebat omnia. Quid vero Iacob, an non qua rebat solum panem testem, quae plan sunt petitiones hospitum qui ad extremam deuenerui paupertatem Z An non pulsus, Magitatus cedebat tanquam hospes' Haec autem arguebant eos sitam quaerere patriam hospites erant totius orbis terrae, quaerebant patriam , non quam dimiserant quid enim obitabat , quominus redirent si vellent,& essent ciues 'Sed quaerebant illam quae est in . caelis. Ita properabant hi sic excedereo
857쪽
ει Domesisu Dei. stire, M adeo Deo placebant, ut gratum illi fuerit,&acceptum --
cari Deus eorum. Quid L vero David, an non erat Memrex, re propheta Annon in sua
degebat patria mur ergo dicit, hospes, peregrinus ego sum 'Quomodo hospes sin peregri e Ps. 33.
num Sicut onaues patres mei. Habemus, inquit, patriam, sed eam uuae vere est patria: non habito Thinia. terram ut propria; ie tanqua peregrinus incolo, ut omnes patres mei, cum parum temporis vixerim, mortem obibo'. Vbi perpe. tuo sum mansurus, dicatur do VH mus mea unde migraturus sum inquilinus sum. Et nunc quae est expe tatio mea,
nonne Dominus quaero quid sper, quid opto Z quid per
858쪽
ν Ciuis Sanctorum, temporis, lucrum luteum quod
cum apprehenditur, manum i ouinate ' An transeuntes umbras Donorum, quae in itinere occur.
uis nullis viribus , latrocinantur e An nugas , c turpitudines, quaepeauersa suauitate Babylonis civibus pestifere blandiuntur,&mo tem inferunt ' Absit . Expectatio mea Dominus, spes mea Deus cordis mei: portio mea Dominess, dixit anima mea s propterea expzetabo illum. Deinde ad Deum conuersus,&substantia, ea, inquit, apud te est .
Nihil ex risentibus proprium iu
dico, in te uno mea sunt omnia . his . . 'Pulcherrime omnium, Creatora, fς.ε. omnium, Deus bone, Deus summum bonum, ionum verum, meum, tu e plenitudo, Mindereficiens
859쪽
ficietis cauia incorruptibilis sit 'uvatis bonorum omnium largi tortassiuentissimus tu es Pluti
de Davide hic peregrino , sed domestico Dei. sanctorum conciues, obseruata reperies a Praxi quinta sequentibus , ve ad
Audiamus &: septem Macha, baeos, quid di ipsi Osipros te mitur . sanctus Gregorius Theolo' gorumanuste , eorum fidei certamen contra Antiaocum Epiph nem referens, illos tyranno comtra Dei legem S patrios ritus pessime suadenti, cinuanti, sic respondentes inducit Nobis dolo M. Antioche, caeterique qui adestis, rex unus est Deus, a quo procreati sumus, ad quem reuertemur Vnus legislator Moyses , quem non prodemus , nec contumeliae assiis
860쪽
Cinis sanctorum, cflictemus , ne si alius quidenti,
Antiochus te atrocior nobis minitetur. Vnum praesidium, diuini mandati comeruatio una porro gloria, vi pro tantis rebus gloriam iamnem contemnamus sols
denique opes diuitiae bona ea, quae in spe habemus . Nec vero quidquam aliud nobis formidabile est, quam ne quid magis quam
Deum sermidemus. Cum his, tioniblis in aciem prodimus his armis instructi sumus. iucundus quidem,& silauis hici undus patrium solum viamici, cognati, aequales, templum hoc, cuius magnum, ac celebre nomen est, patria fessa , mysteria, caeteraque . ob quae mortales omnes antecellere videmur. Verum ista Deo, periculis,