장음표시 사용
91쪽
Belgicarum Provinciarumvasallo jus est ex solitis domini a sensu seuduin in extraneum transferre et de eo quocumque modo disponere, nec agis nati seudum ita alienatum revorare possunt, ut& notavit Frater meus Redericus Sandius in
quod alienatio consensu Domini non ad hibito facti , sit ipso iure nulla, adeo ut nonnuuli existiment , ipsum alienatorem, antequam D minus voluntatem tuam declaraveritAudum ita nulliter alienatum revocare Ae vindieare posse, ita
post alios lentit Petrus Helgius puto. MA 8.
. Cui tamen sententiae quo-minus adstipitiari possim . facit, quod traditum, quod quis possit venire contrὶ factum proprium, quando est factum contr1 legem, non generaliter, sed his duobus easibus tantdm obtineat. I. Quando nulli ras est inducta in favorem alienantis, cui rei ex empla sappeditat primus ordo alienare prohibistorum sit . cap. i. nobis constitutus. II. Qua do actus irritatur a lege ob savorem publicum, ω quem modam C. de agritia. Grim'. ita hoc axioma post alios declarat Alvarus de Ualaseo, tam . I. unsiat. 69. Atqui seudum absque eonsensu domini alienari prohibetur non favore Vasaiali, nee etiam consideratione favoris publici; sed in privatam gratiam domini, ne ipsi hae alienatione
8. secundus effectus est, quod Vasillus sine consensu domini alienans, seudo privetur l.un. q. tie rem obstreatur. δε succes. stud. M. i. M. 8. m. in pnde abram stud. lib. 2. rit. 39. Et siquidem totum seudum Vasallus alienavit, toto radet, si partem, pro parte, w. I . de Hastadia, qui conrνa CG tit. Iaharii Se Ioan. Borcholt. d. N. 8. nam. 32.3 3. Α r. Fachin. sib. I. ιο tr . N. 99. 9. Adeo, ut etiamsi Vasallus alienatum se dum incontinenti recuperaverit tamen eadueitatis seu privationis poenam non evadat e. I. cui/imii si ροβ alienatiarum faciam rasasistia νemp. Joachimus Mynsing. cem. i. em I 44. - . 13. M. Faehin. lib. 7. ω- . ω' 86. Io. Licet frequentiore calculo receptum sit, lirete Vasillo incontinenti, nec longo intervallo interveniente seudum recuperare ἰ antequam Dominus iure suo uti ineipiat, vel antequam res pernicioso exemplo in publicum divulgetur: de in hane sententiam ut humaniorem magis inclinat Petrus Hei ius L qua l. 38. m. 3 .Sed prior sententia de iure seu disti eo mihi verior videtur. quod non distinguit, utrum Vasallus ineontiis nenii , an ex intervallo recuperaverit, sed simpliciter ait, seudum apud Dominum remanere deis bere , lieet Uasallus seudum recuperaverit. Primus igitur actus in consideratione est, quem Vasallus Domino invito emendare nequh. mines Valallus alienans. simul dominium,& possessionem a se abdicat, & ius nudi eonsolidatur cum iure, quod penes dominium residet, & quasi .d pristinam suam formam redit, ipso iure, line
ulteriore traditione, ut nec declaratoria opus sit. quemadmodum post alios scriptum reliquit Hartis mannus Pistoris lib. I. r i. s . nam. it. Hoc
ergo ius domino semel quaesitum per vitiosam alienationem , eitr ipsius fictum, ipsi auferri nequit , t. id quia nostrum is is rQ. iuri Curti ut ia
1 i, Quia Ze Vasallus privatur seudo, lieet illud eum hae protestatione SHis iure tam honore De mini, absque Domini licentia transstulerit, ut tradunt Aurelius Cottalus de iura pht . iq. .
ampliat. L-m. i. Catellianus Cotta in mem νῶ. in . b. E breuis denos cr in in . Vasallus vendens. Fr. Vivius lib. 2. decis 2Iq. Andr. F chineus lib. 7. ιοπινου. cap. 83. Daniel Molletus
12. Sand si venditio eo modo & eonditione inita sit, si Deminus consenstris ,si alte timem param habueris, non impetrato pollea consensu Domini. is de contemptu conqueri nequit,sed eo non eo sentiente, periade est , ac si alienatio non fuisse e facta, quia alienatio est conditionalis. Quδd si autem Dominus consentiat, tunc consensius re trotrahitur, Se perindὸ habetur, ae si ab initio adhibitus suisset argumento t. a. ad Naciasn. n tarunt Andr. Fac hin. d. lib. 7. tap. 83. 3c PetrusHeigius L M i. i8. qui plures alios hujus sententiae laudant auctores.
I minus alienationi consenserit Gaa. in V. vos sartara trahae s consilia , de prohibis. ahenas. per Bederisti . Nec refert expressura, an tacite dominus eonsensum accommodaverit, ut s sorte alienationi suerit praesens,& non contradixerit,& mst alios defendit Fachin. d. lib. I. rap. s. quamvis alii expressum consensum desiderent, Ioach. Mynsng. cent. q. o. . 87. Andr. Gail. lib.
a. ias Ti. nam. D.& Ioan. Borcholt. Leap. g. m. Ta. 73. In regno Neapolitano ex eonstitutione regni, expressus consensus omninis requiritur , ut refert Antonius Capitius istis ioci. n s.
q. Gebiae quoque moribus seudi alienatici absque expresso Domini eonsensu fieri nequit, quippe cum ibi Vasallus seudum in extraneum alienare volens, illud teneatur prius resutare D mino vel eius Uicatio, qu; consentiens alienationi, seudum illud denuo alteti, mi Vasallus
traditum voluit, conoedit , ut notauit Frater metia Fredericus Sandius L Dan. 2. tir. 2. e . g. m. 6.
is. II. Rudum ob alienationem non amittiis tur, si venditionem traditio vera, vel scta non fuerit secuta, Ioan. Borcholt. d. N. I. nam 8. Fachiae
92쪽
Fatua. d. cf. 25. Danies. Maller. L M. r. Sine L
. 6. .' . Is. III. Uasallus poenam privationis non in- turrit, si alibi extet consuetudia domini consen sum in alienitione non requirem Iul. Curiis in Φ. statum P . I l. lotia. BOrch tr. . 8. m. 7S. 17. Iv. Vasillus etiam invito domino, seudum in proximiorem agnatum transserre, eique refutare potest , . aen. Φ. Πν ροι lib. 2. m. m 9. Fend. Borcholt. L . 8. au . Tq. Hartae,aInus pistoris lib. a. φ . 6. num. I9. R8. Anci. Rehia. L lib. 7. cap. 6αi8. U. Privationi non est loeus, s Ualesius omnibus bonis alienatis, nullam in alienatione specialem seudorum menticinem secerit, Bor chest. d. . s. a m. 8 I.
39. VI. Cessat his prohibitio, si Vasallus rem se alem alii etiam sine e sensu domini in studum dederit. Subinis udationem enim ad alienationem Uaullo interdictam non spectare, e tra eontroversiam est. Catellianus Cotta in uer . Butam Euti fiasticum. Ioachimus Mynsng, seM. Iaias. v. Borcholt. d. N. 8. tu . 49. Har annus Pistoris M. a. quae'. M. min. I. cris,
PARS ILDominum directum suum dominium . . limare non posse invito nosti.
so. r T Vasallus sine consensu Domini, ita V quoque Domnus fiuum dominium dia
rectum, vel vasillas suos sine ipBrum tonsensu alienare, & in alium dominum trans serre nequit, . I. ex eadem lige. πυε. . l. h. si N. Quo tem- primos. c. I. q. praeima Damas. δε priuis. ἀ-Lριν με eri . Hoc enim suadet ratio vulgaris exreciproca inater dominum Be Valallum obligatione desium p-ta , quae illos pari iure censendos, etiam quoad alienationem demonstrat, si t. f. domine . Si de studo desuruli ta eris. aoniam de abibis. stia. Mun. per Lothan 6. m Nabas q. de is pura. N ii sturi. t. Extenditur hae e prohibitio. I. Ut Vasallus invitus in alium dominum aequὸ bonum, imo initare domino meliorem & potentiorem alienari nequeat. Ut volun tes, quos misserunt de sequuntur Catellianus Cotta sin veras. Vasai mrata. Ferdinandus Vasiquius lib. i. itast. --. p. s. min. 6. Harimannus Pistoris M. 3. φ . 22. min. I. Petrus Helgius pin. r.
11. II. Ut malor pars plurium Vasallarum conseruiens insui nilationem non praejudicet minori, ut inviti alienationem adinittere tene iantur; sed nihilominus cuilibet integrum sit e tradicere , ut notat post alios Harimannus Pisi
13. mctus huius prohibitionis I. est, ut alienatio insularum ipsis invitis, atque adeo lege prohibente facta per se sit. Ita argumlato t.
non dubium C. de uiset s. 'χε. cu. Enectus, quod Dominus contra pro. hibitionem alienans, proprietate seudi mulctetur. ut volunt Doctores cumulatim relati a Permini io , d. st. 19. num. II. &ab Harimanno Pistoris L p.ril. 21. -m. s. qui tamen post alicis magis contrariam sententiam probat , peν ε . ex ea ore lege. s. Moribus Getriae hoe easti ius dominie Vasallo non eommitti testatur Frater meus Fre derieus Sandius. L nt. 2. A. I. min. 2. Proh Dio hac tapin recipis ex Moes. 16. I. Nisi Dominus ex iusta causa, necessitate nempe ita exigente, vel etiam utilitate edat Domini, Im V tali id suadente, alienaverit ius suum i Nam hane alienationem tenere putans Doctores enumerati a Feta. Vasiuio L ωρ. s.
uo Fleigro i. 1'. num. a T. . stri. 1 . II. Nisi Dominos ius suum vel directum dominium , quod in re seudali habet, una eum Curia, domo, Castro, palata , seu praetorio, a quo seudum dependet ει prosectitur, aliena vetit. Multa enim eum universitate veniunt,quae per se conredi non pos int . ut volunt Doctores, quos citat de sequitur Harimannus Pistoris d. pini. 2 2. - . 7. ω P. 18. II l. Nis ianus, ut alienavit, iura Principis habeat, tunc enim plenitudine potesta-rix, qua praeditus est , Vasallos etiam invitos, eum alienare possὸ sentiunt Doctores laudati ab Harimanno Pistor. d. rast. 22. n. IS. 29. IV. Nisi Dominus ius suum , quod In seudo habet, alteri iri nudum eoncesserit , retent penes se dominio directo Pistor. d. kω. mm. I s. 3o. U. Nisi alibi eonsiletudo extet permittens Dominis Vasallorum etiam invitorum ab
93쪽
g. Ffectust uius est, qudd donatici si ipso
s. Et ide4 s res donata extat, donatore recte vindicatur, s ncin extat, condictio nascitur, . . . sponsus s. s. sinat. ivm L seqq. I. si . danas. 36. l.
ri . An autem locupletior iactus si specta dum es tempus ritu coraestatae L qaia amem a. p.
t a: Caeterum donatat ux sumptu, in tem sbi tonjuge donatam factos recuperat cum vir Io. s'. is Lli mi. exit . l. f. si vir. 3I s. si vir 1I. h. tis. 3. Porr3 quam virdominium e hae re mista non transeat, possessio. tamen , quae facti est, ' transfertur I. 1 .f.s vis g. P. de aquis. post. sed naturalis tantum S injusta, quia donataritis pro possitate possidet, ut Inquit inpianus, in L. qtioltiter. Is.f. s. titi . . q. Haius tamen possessionis hoc pri m commodum est, quod domitarius ex τε dodata siti 1 sbi nequirat, quos industria sus percepit ι.ριλδ 43. sh ri Uur. I. aestum s a .ff. de Ana. inire vir. O me . Non eri id hos fructus tam ex rei irata, quam ex opera & industria Ta dona. tarius percepi se existima fidu's est. 13. Fieri enim poterat. ut etiam non ficta donatione , eos fructus donator eoni uox parvae sot-. tas,u aut nullius industrim nunquam percepisset.. 16. Alia est ratio fructuum naturalium , non enim magis pauperior si donator in ipsa re.qu mdonat; qu3m in his fructibus, quox ei vel igno--ranu de nihil curanti natura dedisset, has erga sugus donatarius non lucratur, a. I. pistis que . . e ser Ferdinandum Va' um lib. c. tenura. ea
I. Alterum hujus possessiosis λuantumvis aniustae eommo3Ur est , ut si res. avena a mniuge conjugi putanti eam rem donatoris suisse , donata sit, ea dohatatio usucapi possit, I si vis. I. f. ρει donas. i. det si 13. f. δε in ι. inter viν. Otiae . Quia Ne cessat depauperatiosi ciussa , in qua totum sundamentum huius, prohibitionis a iuris Auctoribus colloeatur, qu de te sustis dis- letu scipici Gentilis L M. 2. ι p. 18.
IAs bules prohibitionis exceptiones subiicie ..mus, non quidem omnes in legibus passim cea urrentes, sed insigniores.. 18. I. 'Exceptio est. mis mortis caussa altet eoniugum alteri donaverit, . seum 9 in D. O 1. luis. ,M.A h. iit. c. si mo risto o. p. . mιν ii, in L Lmι. Ratio helus ex oeptionis est , quia donationi evenuis excurrit in id tempus, quo uir & uxor elle desinunt, ι pia in lae io p. ἰνι. Et hie exceptio dictis legibus tam clare probatur,ut mirum sit ei contradici Didaeo Covattulis reflamentii parr. s. reis. n. Ose a. qui nomine itisse repithenditur ab Ant. Fabio Iriai. μ; '
a9. Non solum autem Ulpiano auctore in Liaterire. ii h. a. q. l. ris. donatio mortis caussa inter virum & ux em valvi, itadacta, ut res sad. Doris vel mariti, esim mors insequatur, sed etiam omnis donatio mortis causs3. Ergo ει ea, cdni quis ita mortis ea lia donat, ut velit Ba. . tim rem accipientis fieti. sed hoc inter hane fleillam donationis speciem interest , qu/d donatio eaussa mortis ita facta , ut ex eo tempore valear, quo interpolita est, non statici quidem effectum sortitura ed in pendenti est c morte autem donstor;s seeuta retrotrahitur,& redueitur ad fid tempus. , quo interposta est, d. I. si multi o. θ. ἐν δε-
ati. Uopatio' autem ita facta , ut tune domi- nium transferatur in donatarium, eum mortuus erit donator, non retrotrahitur, d. l. se ias rum.
1 i. I. Meeptio. Nisi multu vel reeipim inister conjuges donatio facta sit. Quae exceptio, ut dextre accipiatur, selandum est, do rationem mutuam dupli et ratione diei pode. Prim diu eum aberi ab alteto st, se, ut alter tan Ium & sulli istes
capiat. Secundo , cum .uterque eapit. Priorem . eventus incerot do, quae aequ8 in utroque eo
tingere potest, uinei, praeterquam quὁd viis EoMur esse mortii raussa donatio , nee alter eonis iugum fiat Duperior. atque eeset prohibitionis . ratio praeeipua, ita. radunt Antonius Gomesua
. 21. Altera mutuae durationis species, in
94쪽
qua uterquε eapit, si nIhil amplius datum Mu m
aceeptum; sed donatio utrimque aequalis est, per mutatici potius est , quam donatio, vel fit d nationum compensatio, ut inquit Iuristonsultus, in ι. via amem I. q. vis a. 6 de Lais. ime
α 3. At si donatio mutua si inaequalis, quaatentis ab altera parte exe it, transit in donaticitiem simplicem , ideoque prohibita est δὲ eotariamatione opus habet, I. rum laesaetas 3 a. F-bo i . vos sed tam nerure. g. l. fit. Scipio Gemit
a . Excipitur 1 Docto ibus e Nisi remunera toria sit donatis ob benemerita , Sciareet, talis. D. num. 2 33. Iae bus Menochius M. 3. praesum .ir. Hine inserunt Doctores, s vir ignobilis inlsenex donet uxori nobili vel iuvenculae, valere donationem quas remuneratoriam & in compe sitionem nobilitatis de juventutis ita volunt Andr. Gail. M. a. ias Ao. Matth. de Amia. δε-
as: Quae Exeeptici eum sua illatione merit4reprobatur ab Ario Pinello, ad 1. pari. 3. namco. C. de bon. murn. Α r. Rehineo lib. I. ιο- ινσυ --. 8 fle Scipione Gentili . M. a. s p. 3. O 2 r. Quia leges formam , nobil talem, aetatem & smilia hae in parte non consdetant Ised donationem pecuniariter astimant. Et aes merita quod attinet. dispiciendum ess , an talia snt, ob qciae actio detur, nec ne. Priori casu non tam donatio, qu ra solutio R eompensatio quaedam est . argumenιο ι. Asa has Regatis a . II. δε rinas. Posteriori casu proprie donatio est , ideoque in prohibitionem legis incurrit, nec per naturalem obligationem ad is di ista sustinetur . quia eius obligationis hie non habetur ratio. 26. IV. Exeeptio : Nis donatio iuramento
donantis si eosirmata. Here exceptici frequentiori Doctorum calculo est recepta, attestantibus Alexandro Trentari uio I. 3. variar usiolati tis. ἐου rin s. resolvit. s. niam. . de Antonio Thessauro istis 3 a. m. a. 8e hane sententiam probant Andri Fachinarus M. 3. e Dan. eap. 82. de Ant. Faber Cod. Sabaia. M. 3. H. XI. a finis. i. s 2. A multis tamen haec exeeptici rejicitur enumeratis ab Antonio Thesauro .. decis 31. nam. 3. eamque
multis rationibus impugnat Seipio Gentilis M. 3.
Mihi distinguendum videtur inter Ius Civile , ει Canonicum.1 . Iure Civili omnIs actus lege prohibitus
ad eis nullut est, ut nec iureiurando eonfirmetur, i non .ubium s. in Isa C. δε lusi. I. iuristemium .cr o genre direr i s. f. dep.A. I siqnis in uilinosiit. h. ah. II luas. t. Ergo nee donatio intra virum Ee uxorem hoe iure prohibita iuramentos mari potest, viso Ludovicum Charondam in
18. Seeus est de iure Canonicod Ictitante, miste tutamentum ese servandum, quod absque salutis aeterni dispendio servat; potest , nee in .sterius vergit detrimentum cap. si vesὸ , O cap. camtomingar de Iureia'. cap. quamvis. de pactis in s. Nee hoc suramentum contra honos mores esse proba tur , ex Li . 2. I. C. de δε ι. imo vis. ω ax . Nam quod iuris- consultus in I. a. moriatis, inquit rete tam a d nos, de in l. 3. majores, ait. nostra Anari nem inter uirum O inarem p.hibuera, hoc de m
ritas Populi Romani de de iure civitatis Roma. nar aeripiendum, non de bonis motibus , qui naturae vi fle communibus gentium sensis ubique locorum Obtinent, de quibus loquitur, ι. non ega litarisiam de Ru. lati in s. non de moribus civi libas. Nee etiam sunt publicae prohibitionum eatisse in his donationibus ut nonnulli putant sed tanthm privatae. Prima enim de praecipua causia in ipsa interdictione donationum positati infixa in qua Iuris-eonsulii totum prohibiationis sundamentum collocant, de qua eessante valet donatio, L sed ei candore 13. f. de donat. inister uis. ω axv. I. i. q. νιnter oram. I. vir mori s. ειε danato est. Ne alter ditior, alter pauperior fieret. Quae causa privata est, respiciens certas per sonas, nempὸ coniuges, eoque ad extraneos cloa
porrigitus; sed in personis prohibitis subsiliti
Caeterae rationes ex honestate de ossieto conjug
Ii petitae , non sunt principales interdicti caussa. sed in turba pugnant, cum per se non possinteonsaere. Frivolum quoque est, quod aiunt, Magistratui positim di bonis legibus ab eo latis non parere esse poccatum secundum Apostolum
ad Romanos cap. 13. Iuramentum autem vin
culum peccati me non debere, d. t. non ess athraarerium. Nam quamvis 3e naturalis ει divini iuris Waeceptum sit, Magistratui obedire r innumera tamen ex iure civili de positivo exempla peti possunt, quibus actus eontra facti non protinus irria tantur de nulli sunt,praesertim quando snts proinhibitionum expenduntur. Unde quando prohibitiones favorem personatum prohibitarum reis spiciunt, remittentibus his, quorum ea res est prohibitionis necessitatem , sne noxa contra sit, nec peccatum admittitur. Ideo diligenter obseruanda est distinctio privatarum caussirum , ex quibus proh bitiones influcuntur, a publicis,quae in universum agunt, de per omnia pollent, nec sngulorum renuntiationibus de dispositionibus subjiciuntur. 19. V. Exceptior Nis donator donat;one non
revorata δecesserit, tune enim donatio , quae ab initio inter vitum de uxorem non subsistebat, ex ratione Imperatorum Sever; fle Antonini eo firmatur L ιια his artis 3 a. θ. ἰ rinus. int uis Oadier. Producitur haec exceptio ut ei locus sit, etiams donator ει donat rius smul moriantur,
, istis. so. Cessat autem hTc exceptio,I. in donatione verborum, qliae stipulatione interveniente si, e tantum locum habet in donatione , quae traditione persecta est Potnians, 13.1ῖ de donat. taetra lis. O nxn. Per quam legem ita vulgA se
95쪽
o prohilita Rerum Astera tione.
qua'. 9. nam s. & ita ex recentioribus etiam senistiunt Andr. Tiraque lius de tendis. possess. μνι. i. m. 49. Osem. Joachimus Mynsngerus tent. i. ιν. 33. Carolus Molinaeus in ira L Λ Uuis num. 3 3. Didae. Covarru. de Teiam pari. 3. ν-e Antonius Gomesus adnariter. 3o. num sue. Frimnanus lib. 8. comm . tu de Mas. imo Ois. σπιεν. Alexand. Trentacinquius a. tii. δε μοι. ν sitit. 6. Andr. Fachin. lib. II. toavo. 9p. 79. Scipio Gentilis d. fib. I. cap. tiis. 3 i. Contra hane exceptionem generaliter procedere in omni donatione, sive verbis sve traditione iacta sit, docent Fr. Duarenus ad tis. de rinat. inter uis. O aYM. Joan. Corasus 53. s. M. 1 est. ων. i. Fr. Balduinus in Iastini aptis , v. 166. Ant. Fabet lib. a. tanie 1 tap. 8. o de a. 42. Dr. . Henricus Boterus in iras. de rinat. -. 3. nam. II. 3. quorum argumenta solide confutat Seiario Gentilis L MI.ra. st. Huie exceptioni non est locus, si do. natorem poenituerit,uel aliquo voluntatis indicio revocaverit tum hic palati 3 r. Mario. a. p - remiamss. h. tis. Nam & tacita poenitentia iarevocandum donationem se Eest, quae ex variis
indiciis colligitur, ut s donator rem donatam specialiter creditori suo oppigneraverit, L L ium his sta 3 3 a. q. s. st. l. th. vide Anton. Fabrum d
M.qs. Dν. .8e Scipionem Gentiis. d. ιιι. g. υ ra. vel quocunque alio modo alienaverit, L fi minitas idi. C. s. ril. Gentilis d. lib. s. ωp. 33. edi i q. vel si divortium inter donatorem & donatatium factum si, d. l. rum sit stam 32. ε. divor iam. OL itia 5 a. i. ff. h. au. L a mari a i8. C. GL 33. Iil. Haec exceptio non procedit, si donator, qui tempore donationis liberos non habe
bat , postea Eberos suscepetit. Andri Τitaqueil.
a. i. fiuaquam. C de retae M. Lari. in prooemia uiam. 62. Scipio Gentil. d. lib. 3. cap. 2 3q. IV. me exceptio resati s donatici conia iugalis excedens iii maeam quingentorum aureorum, non fuerit actis insinuata, L Marianis, quos parenses as. Qis Gar. inser tis. ω Λααν. New2362. Caeterum hare donatio propter desectum insinuationis non in totum a sed tant sim in eo, quod legiti Mam quantitatem excedit annullatur. Iul. Clarus ia g. Maria quis'. t .vers. Sed his iacidenser, seipio Gentilis d. lib. I. cap. 32.33. Ad extremum , an donatici haec coniuga lis morte donatotis eonfirmata retrotrahatur,
tam quoad dominium,quam quoad fructus di videmst alios disputantea Anton. Fabrum derad. o. Erp. s. Ee Scipionem Gentil. L lib. I. rap. 33.
De interdicta filio familias bonorum adve
V certa alienationis species dominis ipsorummet dominorum caussa interdicitur. Nune inquiramus, quando dominis alienatio est inter-d icta aliorum consideratione , quibus illa alienatio esset nocitura. Hic primo occurrit Eliussam. cui interdicitur alienatio bonorum adventiti rum respectu patris.
a. v Iliussam. enim prohibetur sne consensa patiis alienate bona adventitia, quorum patet habet usumfiuctum L at . q. v am vers. Filia, .arem smilias C: d. b. 1 qaa tis. Qui patris consensus requiritur non tam ad integrandam vel
habilitandam ut loquuntur personam filii:
quam ne patri, quἰ habet usumfructum At liberam administrationem horum bonorum , sat praeiudicium. Et quamvis Iustinianus in L ins Filiis
autem, hanc etiam proserat rationem, Qηο -- lias fir tiarctare iam hi taures, ne aviani nisi tria
Inmonti . Hanc tamen non esse primam praeeiis
puamque interdicti caussam vel lilae patet i quod
iuveniles isti calores non cadant in phtunsam. virilis aetatis. triginta scilicit, vel quadraginta a norum, & quod filius sim. absque consensu patris bona.eastrensa & quas ea strensa alienare possit, . filiassem. . h. titi. θ. is dociat. non aliam ob causam, quam quod patet in iis nihil iuris habeat. conser Andri Fachin. lv. s. urumvers. cap. 24. 8 Λnt. Fabrum Dis. 43. Dr. q.
96쪽
sissem hinc prohibitiose extendat.
3. Rohibetur filiussam . hie hona adventiis
Eiffici confirmati possit in per iudicium patris, di qnamdiu is superstes est. Andr. Gail. ι . rabs
fis .ia D. Emanuel Menderi m repetis. I. tam oporia c. δε ι . pia libra. pan. a. m m. ia 3.3. Mortua vero patre tenet alienatio iuramen.
to confirmata in praeiudicium filii. Et ita ab Al- sessoribus Camerae Imperialis iudicatum refert Ioachimus Mynsing. eor. 3. ias Io.ε. Porta hae e bona adventitia nee ob delictum filii sim. publieari possunt per regulam vulis D traditam. Quod quando quis alienari prohibetur respectu & favore tertii, tune bona ob de lichum prohibiti, in praeiudicium tertii non publicentur , I. gait. 4 f., fide vectigal bas 16. g. δει n. ins I. istarius Florus 48. in si . f is lare Dei.
Carolus Moli vieus as consura. paris ris. r. h. a. it. q. Emanuel Meadea L para. a. .. 81. Hoe abcque dissimilate procedit in bonis adventitiis, quorum patet habet usuisuctum γν I. ali. c. obora pia siser.
. An autem idem statuendum si in iis bonis adventitiis, quae pleno sure filiisam. sunt, metita dubitati potest, eum de his liberὸ filiuisam. disponere possit, ut mox videbimus. Uerior est sententia , nee in his bonis eonfiscationi loeum esse auum/ma 1 3. C. δε ι s praestri . ubi in castrenis
sitius bonis, in quibus plenum ius habet filiussam. S de quibus libeth disponere potest , publia
calicidii loeus esse negatur. Hoc ius rectὸ porrigitur aes ea bona adventilia, in quibus de jure mistri denegatur nas fructus. Accedit hue , quod peculia , quae habent filii sam. iis damnatis pater occupet etiam eastrensa & quasi castrensa, fiseo melo . Nam privilegium, quod filiissam. in strens peculio Constitutiones dederunt, illi capitis deminutione amittunt, perind8 acsi mo. Haritur intestati patre superstite. Itaque patet i, re Go, R iure meusti ut Theophilus ait is . Iris . sua. non est permiss. μι. relam. J oeeupat niti eapite deminuti peculia etiam castrensa, ut sua, . r. s 3. C. δε ιεnti damnar. Nec obstat. quod filius am. bona eastrensa dc adventitia, in qui hos pater nullum habet usum fructum, libelὸ pocse alienare L i. C de castrens peltic milis. o praes M. I I. Nam quod haec peculia non veniant in consseationem , hoe peculiariter datur patriae potestati, ει haec est eius potestatis praerogativa, tit patet in huiusmodi honis fisco praeseratur.
. Et alienatio erantu hane prohibitionem fa-iades est invalida, ut ne iuramento quidem
Cissus M sae prosilitione exte E
I Am videamus, quas restrictiones & eree tiones haec prohibitio pallitur.
reliquit filiosam. bona, hane legem adjecit, ire usus fructus patri acquireretur. Nam in bonis hae lege donatis aut relictis, pater nihil juris habet, sed administiatio eorum eompetit majori viginti quinque annis, vel minoris curatori, a testato re vel donatore, vel a Iudice dato in eis bonis. Itaque fili uisam . maior de istis bonis, quo v lit modo disponere potest. Navest. III. in pri
M. ι . uas. cap. a. Malὸ, ut apparet ex L peniat.
C aut ιι lam. fati post. Est enim tes amenti factio non privati, sed publici juris, ut dicitur m I. 3.17. um testam. s.c. post. hoe est, iure publieo ita per
missa, ut non si libera, At in potestate cujusvis. Jam autem ter ra. tab. quae prἰma testamentorum ius apud Romanos introduxit, de solo mintresamilias est locuta his verbis, pareν-familias vii super . Ero soli patresfam. testati possunt, non etiam filii iam. eis quibus id nominatim jus con' cessit, in in I. ad . C sar ιιstam. sis. ω in L xli. c.
si a & quas eastrensa bona, de quibus filius famialias testimentum sacere potest. Prstere, tum ex hae lege quae lata fuit Anno 1 3o existimati poterat , sustinianum testandi facultatem filiis-fam. permisisse in rebus , quarum usus fructus patri non aequititur e id o Justinianus id praeeavens, aliam legem edidit Anno s 3 i. N ligniticavit, neminem ex praedicta sua lege existimate debere in iis rebus,quae parentibus acquiri non possent, aliis quid esse innovatum ti filiosam. permissum atque hse est .I. Enia . . cui restam. s. Nee mutat et iam LMmella ri .m p cibi item iam haberit, via vois iam mias duponere. Nam ut alii observarunc non loquitur Imperator de dispositione testamenta-ii, , sed de dispostione administratoria, ut patet ex Greco textu, qui habet δ.issi, quod GDiscat ad imstrare, non δ quae vox adtestamentum resertur. Et in eodem to ait Imis perator, si non est iustae aetatis filius administrata possit, dandum ei Curatorem , qui administret. i. Denique solet opponi exemplum donationis mortis ea sa Filiussam. mortis mussa d nare potest . cum consensu patris. I. filius m. 7. . q. pari q. st de Δυι. I. ramis a s. r .st is LMI. mari. to'. Undὸ videtur dicendum, quod lethstari si ussam. cum eonsensu patris possit , prae
sertim . cum hae donationes comparentur lega
tis, Liretii 37. 1 Δ ἀμει. me ι. e. s. qui autem
97쪽
legare potest, Idem & testari, I. I. d. deligar. 3. Et qui non potest testari, is nec donare mortis cauis 1. I. i. ν r. Is de mel. O ras..dlia.. ω- spondendum disserentiam esse non unam infir tectamentum & moltis causa donat nemia a sar. Primo enim tempore Digessotum. filius-lsam . nihil proprium habebat, cum omnia patri aequireret. Unde quando filiussata. eo tempore idonabat i& voluntate patris , ipse paterum.
donare videbatur per stiumsare. I. is κώ-s 9. q. - .sἶδε δε ι. Dociatio.fieti potest per alium. I. a. in n. t. q. d. L n adtam 9. q. penah. g. δε danas. Testamentum veth non potest seri per alium Liti instisatio si. S. de haria. iastis. . Testamentum enim est actus legitimus, qui alieno nomine perina, nequit , Vide Petrum fabrum sib. x. semest.
is . seeundo testamenti factio, hoe est, ius potestasque testandi est sutis publici, L 3. F. quire .see. p. vel nemini testamenti factio competit , nisi cui iure publico testandi saeuitas permissa est. Ut hie regula constituenda sit. Quibus non est lege generaliter vel nomiciatim testandi saeuliatas concessa , iis censetur ea potestas denegata de prohibita. Jam autem lex ia. tala quae tellamen ii iactionem introduxit . eam eoncessit solis pa-ttibvssam. Ergo fili fiam. ea est adempta & pr
hibita. Donatio autem mortis caussa non aeque
est tutis publiei a nulla enim lex requiest patrem sam. in donatione mollia eaussa. Ut hie obsisnot regula, quemlibet mortis caussa donare posse, qui non prohibetur. At si iussam. nulla lege prohibetur. Vide Uiglium Zuichemum , & FLU Romannum in n. inst. viii,. non est premiis . facti um. Fr. Conanum M. 9. 4mmem. cap. q. Ludovieum Charondam tib. a. me mi. cap. i 2. An M. Rauchbaret pars. i. et s. 32.33um. 68.ers m. Berlichius pari. 3. camL I. num. 13.14. Denique inspecto initio, & eo tempore, quo si donario mortis caussa, est verus contra ictus, non tantum, quando si per stipulationem, sed & quando perseitur traditione r quia in ea negotium aliquod geritur a donatore, dum uult aliquo easu ad se reverti donationem I. Senarus 3 . ergo quis monias de Lae r. mari. cavis N sta praesente presenti I. inrer 38. grad. H. vel per epistolam aut nuntium accipienti, I ab emi t . fis rixar. l. 6. C eod. ι. g. D. δε ιοa liberi. Hart. Pistor. lib. I. ME. 13. . m. s. . Michael Grassus in h. donaria merit,ia θὰ Daniel Mollet. IV. 3ζSemessi. cap. 39. & alii quos citat Rauchbaeti L R. i. 3 a. min. 38. O seqq. Et hane communem sententiam prolixe propugnat Ant. Faber istud. M. M. X. Non ergo mirum , quod stitissam. ut reliquos e tractus exertere, ita quoque mortis caussa donare possit volente patre, cuius tacitus eonsensus hie sufficit, ut si filius donat patre praesente S non contradicente et quin & ratitabitio patris confirmat donationem mortis eaussa se idinorante factam. Ant. Faber. L iacia. 46. m. q. Et videtur tum facta donatio, eum accessi postea eonsensus patris, argumenιο ι. i. k. i. A. de lucet. 3. 3. Et his nune consequens est, hodie situm-sam. proprietatem bonorum adventitiorum,quoarum ususfiuctus est patris, cum huius eonsensu mortis caussa donare posse. d. I. iat. s. Misa --ιere familias C. Eu La. qua lun. Et cam hie eonsensus patris non solennitatis caussa, uel ad integrandam filii personam , sed ne fiat praejudicium
patri, in alienatione horum bonorum requiratur. ut septa dictam in i a nonnullis traditur donationem horum bonorum ipsi patri iactam valere.. quos sequitur Andr. Fachin. M. f. tanlrod. cap. 26. & Gerard. Maynard. lib. s. istis Inoos. 3. m. a. Id quod non immeri id displicet Amon. Fabro idcad. 63. Eo. ia M. quia nulla donatici valet, quin obligatio contrahatur, quae inter patrem & filium nulla esse potest, obstante iure patriae potestatis ; ι. Imperarer . so. J. 2SC. Tribe LI. fi emanci'aiis et . C. de rixas. 16. Quin , cum de bonis adventitiis , quorum pater non habet usu insuctum, si hastam liberὲ, & quo velit modo. disponere possit, L
NaisI. 317. ιn ἔν. quod ea donare m*rtis caussa absque patris. consensu possit, ut tradit Andrarichin. tib. I. temνου. t . ai. Ze alii citati a Matth. Milichio ..eorultis r. nam. 23. qua tamen sententia mst Didaeum Couarru. discedit Ant. Fa r. ι d. 43. Bri 6.i . II. Exceptio est: Nisi alienatio sit ob
caussam necessariam , puta ob aes alienum. Hine Baldus & reliqui Doctores . ad L penasii. cc avaban. 91 sq. staptum reliquerunt. filio conde nato, vel bonis cedente, executionem in pecu lium adventitium fieri poll. . Quo tamen casu pari trem retinere usum fructum , dum vivit, hum nius esse monet Scipio Gentilis an traici. δε ι .matem. tap. ah. praesertim s filius deeoxerit dolo malo, hoc est luxuriose nequiterque prodegerit,
aut aes alienum conflaverit contrὶ Senatus. coninsultum. Adde Emanuelem Mender. reperis. d. I.
18. Denique hye notandum eum semiadraFrisorum consuetudinem ecin nam moribus multarum aliatum gentium, filii sim . contra matrimonio, patria potestate liberentur, quod patet in bonis liberorum coniugatorum amittat usum fructum , ut tradunt Nicolaus Boeta decis397. aum. 3. Matthias Coletus Acis i. m. s. s. Ioannes Schneideωinus ad ris. Ivictis. de patri potest. O ibi in Ad . Mattia. Uesemb. Arius pia
1 9. Cui conlequens est , quod si ii per mattimonium iam sui iuris & patressam. essecti de omnibus indistincte bonis, non tantum inter vi slibete disponere, sed & testari possint, ut tu
dunt Hieron. Schuris cons a C. nam. I9. cos. r. N Ioannes Dauth. δε ιις mem. nam. I g. amis
98쪽
vel utile , cui voeant dominium alie nare vel in alium transferre inscio Damino , lege prohibetur ὸIn it. δε I t. t. in. C. sis. Emph . p. varii xiis Iotat. s ι-- . Haec prohibitio Emphyleutae ficta est, ipsius domini direct seaulia , thm ne contemni videatur se dum.
eius c sensius negligitur, tuin ne ipsi fiat praejudicium in dominio suo directo, .
m venditone.Nam si Emphyleuta vendera velit Emphyleus prius hoc domino suo denuntiare debet, an ipse velit emere; elim enim causissim ab eo habeat, is merito aliis praesertur, t. o. C: de iure Emph t. . 3. Genuntixtio haec sectenda est per bonos vi
het D.hique Emphytenta 'domino relinquere' debet duos menses ad deliberandum emere velit, an non L L titi. c. him. Emphs, Elapso verA bimesti; , vel deliberandi tempore, neque accepto tesponso a domino, liberum est Lmphyleuta meliorationes suas , in quemcunque Ioluerit. tran et re arvinretitsi qui RUM ID. 6 C areae, st.
6. Nisi s-ὸ Emphyleuta ius suum transferre
. velit in mpotentem , vel adeo pauperem, ut non susciat solvendo Canoni, vel in nimis potentem
di domino directo parema hoc enim Leere non potest inulto domἱno, ut tradit rason, in a. I all.
m. s. secundum cuius doctrinam a Lipsensi Senatu responsu* , 8e ab Electorali saxo,x Curia rescriptum esse testatur Daniel Mollerus Semest. cap. a 3. T. Secundo. Eniphyleuta irrequisto domino nec permutare potest , d. I. ah. iti, vel ius Emisphyleuticum transferre, & ita post. quosdam ex
s. Idque rei'δ. Translationis enim appellatio
eneralis est, omnemque alienationem & conse quenter donatiostem di permutationem e mpleactitur. Vulg3 tamen aliud Doctores sediti t. existimantes Emphyt laifi lieito absque consensu domini donare , di permutare pesse, ita Julius Clarus ias: Emphrosis 3 q. 14. Aureuus
a. M . as sem. 6.loan. Barcholt. λη. --.qI. . io. Nee haee sementia recipiensis est.. prohi- sita ei ita alienatione, etiam oppigneratio No. habita censetur, tanquam priam tum alictationis, per quod ad ea in 'ervenitur, I. a. O 3. . II de tenor. ι. D. C. de res. Hila. non adire. Unis, prohibere alienationem . & permittere oppignerationem, nihil aliud esset, qu)m antico admita
99쪽
Da Prohibita Rerum Abenatione.
ere, quod post leo prohibes. Emphyleuta ergo
pecuniam sub pignore accipere volens, denuntiare debet domino, utrum pecuniam sub pignore rei emphyleuticae mutuari velit. a denuntiatione facta ereditor, cui poste, res emphyleu tica obligata est, volens eam jure creditoris dis ere, non tenetur domino denuntiare Ii. Nee ad fulciendam Doctorum eontra senistientium opinionem faciunt, L L ιαπ. 16. 4. .. f. tia vettigati f. de pensis. Nam olim quidem alienandi, transferendique Andi vectigalis, Em-teusin amittit ob non solutum eanonem ex D
te, vel ob rem detectoratam ex parte. Praetere. contumacia & contemptus non minils Rrnitur
in parte, quam in toto et & plerunque, qui H hibetur rem alienare, etiam partem alienare picta hibetur , L ειε Aram 7. Ἀρν. I. δε νι istae. Nee at gumentum a seudoad . emphyleusn semper picta cedit , cum diversa sint negotia. Is. Utrum autem Emphyleuta ipso lure eadu
Tmphyleus, an sententia opus si inter Doctois
res non eonvenit. Verius in . hane poenam ipsiphyleutae eiusque haeredi potestas libera fuit ,ι jure committi,nrd. l. xl . verb. CADA YHuttili. O 1.1s. Siclis iactigal. Ergo & oppignerandi. est verbum praesentis 'temporis, imperativi mo Sed ea potestas non- nihil imminuta fuit, dum Iustinianus constituit, consensum prδs domini in alienatione senili emphyleutici esse requirenis dum L L 3. Q is iar. Ε ι. idem igitur consenissus, eademqua denuntiatio, di in pignore cies
deratur, ut d et D. Sarmiento .. cap. 2. eaque sententia constitutione Electoris Saxoniae adpro bata est, ut videre est apud Danielem Mollerum,pa I. a. Saxon. censi. 23. nam. 33. e m. ωιώ 3. Sem . cap. m.
aa. F Ui prohibitionis hie est essectus, ut ' LI non tantum alienatio, uti eontra Iegis probisitionem sacta sit nulla a sed & Empis teuta , qui praegium emphyleuti eum sine consensu domini alienavit, iure suo cadat, L L aer. C. de σι εαμ ι. 13. Quaeritur, s res ab Emphyleuta tantum vendita, nondum autem tradita si, an nihil minus ecim misi, sit locus ῆ si e sentit Hubertus Giphanius per d. I. at . quae videtur velle Em-Myteusn amitti eo ipso , quod EmphytEuia jussu ita vendit, antequam domino denuntiaverit. sed frequentior, di humanior sententia est, ut res domino committatur non sufficere venditi nis contractum esse eelebratum, sed insuter reis quiri traditionem esse subsecutam . . I. ah. ibi, asiis vendere, vesias fluam transferre, ubi partieula MI non disjunctiva, sed eopulativa est, ut non raro in aliisquris nostrὶ locis accipitur, L sape s 3. st. AGH. sqq. Vide Carolum Molinaeum ia cis aer. Paris tir. a. I3. o. si avim. i. q. l. Otis. a. q.
q. Tradunt quoque vulga dincires,s t tum praedium fuerit alienatum, totum amitti,s pars, tune putem saltem, quae alienata est, domino eomtestti, amumento seudi, in quo ita ius est , M. ia sit. δε nati s M alis. per Dueri Curtius Iunior defiud spint. q. in i . dabitis. Cuius rei haec redditur ratio, quod poenae, ut suosdi, atque ita est canon latae di non serendae senistentiae, di operatur essectum ipso jure, lata Aiar. itaqueil. In L si umlaam in Derb. R er aris. C. de ναα Λ s. & hanc sententiam post alios amis plectitur Ferdirandus Vasquius lib. 6. emrim. Uase uent. ι . sq.
Cissus ab hae prohibitione excepti.
D Rima huic prohibitioni non est loeusIL s ab initio inter dominum di Empsy
teman ita convenerit, ut liceat alienare
neglecta domitu consensu, d. I. Elt. Φ.sami mus de u . Emphi. Et licet nonnulli veterum, ut Speculator & alii, qui ante eum suerunt, is firmarinto de hoc rasu necessirium esse domini consensum, quod eo essus actus ita existimetur permissis, si serma servetur. Recentiores tamen hoc recte negarunt, quia verba pacti no debent esse otiosa, I ripniatus q. f. Um essent autem supervacua Se otiola, si consensus desiderareturi g. Secundo, diviso quoque inter Emphyῆleutae haeredes institui potest non requisito domino, Bart. in L qiri Rem. ι δ 2. 6. seMus, M. 2 .st. de verss. in. Iason in . L xli. m. II Iulius Clarus L p aes iq. Andri Fachin. li
iv. Dummodo divisio ita fiat, ut Iudex uni
attribuat totum supdum emphyleutiςum, hoc enim potest fieri inseri de in νuo domino i Sed ut landus Inter haered s At socios dividatur re gionibus,nempὶ ut una Mrs fundi Iunii altera pars alteri Heta vel haeredi ad judicetur fieri non potest sine consensu remini, ne pensio, sive canoue fundatur, vel potiti distrahatur, I. Commaria, andu 7. in n. s. comm . E La . Tertia exceptici est in Emphyleuta in vel Reipubl. hie enim citra omnem consensum. quando de cuicumque vult, alienare potest, L 'ω να- 7. f. ορ- ω vettit . C. defunda patrimm. Os Mns M. XI. Nam canon sempera possessore exigitur, nee fita aut Rei p. bl. ali-
is. Sed magis sententiam Gyphanti me. His casibus exceptis, ει siqui suas alii nodoceqtis ob lienaitionem partis, Emphyleutam rati r Doctoribus, qui ex prolita hane mater. omni iure sita cadere, peri adit atque is Empis- riam Nactatunt. Emphyleusis sine consensu d . . . missi alienari prohibetur. C M
100쪽
Nec Vasallum absque consensu Domini seudum, nec Dominum Rudi, dominium directum absque consensu Vasalli alienare posse.
Ultimum exemplum dominorum, qui esterius eonsiderat ne alIenare prohibentur, nobis preqbent VLullus & sundi Dominus directus. Bipartitum igitur hoc caput est.
I. Pars aget de Vasallo. II. De Domino directo.
nationis prohibitin somine fle
veniat. a. onstitutionibus Lothasi di Fredes et Imperatorum , iureque Longobardicci Vasallus suum utile cui vocant) dominium re;
x. Idque consideratione ipsus Domini, quem vesallus contemnit, dum sne ipsus consensu ad alienationem proeedit, e t. ante. . sinat tit. o. ' prima tuas sud. amin. Et Domini interest, ne ipsi invito & inscio alius Vasallus obtrudatur. atque ipsus donditio deteriotetur, d. t. Imperia
Hi ea. per ne erit. 3. Alienationis verbum hie litissis aeeipitur, ut omnem actum, per quem dominium transfertur , aut ius aliquod reale eonstituitur, comis γε hendat , ι. as. C. de reb. alien. nan aliis. Et igea vasallus absque licentia Domini non tantum vendere rem nudalem, sed di donare, permutare , in Emphuleusin, in dotem , in solutum, pignori dare, legare vel quocunque alio modo de ea disponere prohibetur, ne quidem edi necessitatis eaussa, ut haee tradunt & latius per quuntur seu disti ei iuris scriptores Ioan. Bor holt ia n. 3. seM. eap. 8. ham. 28. ω sen. Har. manus pistoris Λι. 2. μὰ l. 33. σιώ. 1. pari. I. R. 6. nam. 4s. eri Ioachim. Mynsng. ceat. s. ias. 3o. . Quin & seudum validὸ alienari nequit abnoue eonsensu agnati . ad quem Vasallo mortuo ἱllud esset perventurum e. I. de alien. seu parem. c. i. ἔοι- δε fluuiis fend. Qui agnatus mortuo Uasillo seudum absque suo consensu, lieri domino eonsentiente alienatum revoeare poterit , ut dorent Feud stae eitati ab Harimanno Pistor. ιν l. s i. nais . Io I. IO 1.L I. Hoc