장음표시 사용
101쪽
16 o Prahibita Rerum Aseratione.
s. me ita iure communi se ali. At motibus Belgicarum ProvinciarumValallo jus est ex solius domini asse ais seu unxia extraneum transferre vel de eo quocumque modo disponere, nec agnati seudum ita alienatum revocare possunt, ut& notavit Frater meus Fredericus Sandius in civim .ia Gema ta uetiauus Radues nata 1. n .
6. T Rimus huius prohibitionis essectus est, L quod alienatio consensu Domini non adinhibito facta , si ipso iure nulla, adeo ut nonnuuli existiment, ipsum alienatorem, antequam D in minus voluntatem tuam declaraverit eudom ita nulliter alienatum revocare & vindicare posse, itamst alios sentit Petrus Helgius Ian. a. sis'. 38.
. Cui tamen sententiae quo- minus adstipulari posm , facit, quod traditum, quod quis possit
venire contra factum proprium, quando est soctum contr1 legem, non generaliter, sed his ducibus eas a tantilm obtineat. I. Quando nulliatas est inducta in favorem alienantis, cui rei exempla suppeditat primus ordo alienare prohibi- totum Ap. tap. i. a nobis constitutus. II. Quam do actus irritatur 1 lege ob favorem publieum,aiam L quemadmodum C. Δ arrita. o ια h. ita hoe axioma post alios declarat Alvarus de Valaseo, eam. .umtur. 69. Atuui seudum absque eonsensu domini alienari prohibetur non favore Vasaliali,nee etiam consderatione favoris publici; sed inpiivatam gratiam domini, ne Ips hae alienatione
s. secundus essectus est, qu3d vasallus sne
consensu domini alienans, seudo privetur l.un. h. M .vitem ει servas M. is suaes. fetid. lib. i. ris. 8. . in. in . is alienis. fead. lib. 2. fit 39. Et siquidem totum seudum Vasallus alienavit, toto cadet, si Partem, pro parie, w. I. δε ns Ia, qtii canuia Gais sis. Lialarii 3ι Ioan. Orcholt. d. p. s. nam. 3 M3 3. Andr. Factis. lib. I. cfavo. p. 99. 9. Adeo, ut etiams Vasallus alienatum semdum incontinenti recuperaverit tamen cadueitaistis seu privationis pcenam non evadat e. I. Quid
chimus Myn sing. eras. i. eos. qq. nam. 23. Αndri Fachin. lib. I. ιρανα. -. 86. Io. Licet frequentiore calculo receptum sit, licere Vasallo ἰneontinenti, nec longo intervalisici interveniente seudum recuperaret antequam
Dominus iure suo uti incipiat, vel antequam res perniciosci exemplo in publieum divulgetur: &in hane sententiam ut humaniorem magis inclinat Petrus Helgius L stae'. ig. nam. 33. Sed prior sententia de iure seudisti eo mihi veri e videtur. qudd non distinguit, uitum Vasallus incontinenti , an ex intervallo recuperave it i sed simpliciter ait, seudum apud Dominum remanere deis bere , liret insallus nudum recuperaverit. Primus igitur actus in consideratione es, quem Vac saltus Domino invito emendare nequit. Deind/Vasallus alienans. simul dominium,& possessionem a se abdicat, & ius studi eon solidatur cum jure, quod penes dominium residet, & qu si ad pristinam suam formam redit, ipso iure,sne
. ulteriore traditione, ut nec declaratoria opus si, quemadmodum inst alios scriptum reliquit Hartis mannus Pistoris ita. i. aprae'. 33. nam. II. Hoc
ergo ius domino semel quaestum per vitiosam alienationem , ei tr ipsus factum, ipsi auferri nequit , L i. quod nostram β. de reg. iuri Curtiui vi
ii . Quia di Vasallus privatur seudo, licet iulud eum hae protestatione salvo iure o honoνe Da misi, absque Domini scentia transstuletit, ut tradunt Aurelius Corbulus de iure pMι cap. 34. .
ampliat. 3I.-t. Catellianus Cotta in mem νῶ. ia vers. E breuia allinari s in viis. v. laus vendaens. Fr. Vivius lib. 2. istis 23η Andr. F chineus Ib. 7. tum au. tap. 8s. Daniel Molletus M. a. semest. 9p. s. ra. sane s venditio eo ae o & eondit;one inita si, si Damima ιοπι nstrati ,s ahea ιienem rasam habueris, non impetrato pollea consensu Domini. is de contemptu conqueri nequit,sed eo non eonissentiente , perinde est . ae s alienatio non suisset sacta, quia alienatio est inditionalis. Ad si
autem Dominus e sentiat, tune consensus re trotrahitur , & perinde habetur, ae s ab initio adhibitus suisset auamensa I. a. C. ad 2 Men. notarunt Andr. Fachin. Lhb. 7. tap. 83. & PetrusHeigius L qua l. 18. qui plures alios hujus sententiae laudant auctores.
vi minus alienationi consenserit,e. an. in n. vos horam Daqtie s consilio , de pro ibis. allenarigo Fuderigam. Nec refert expressim , an tacite do is minus eonsensum accommodaverit, ut s sorte
alienationi fuerit presens, & non eontradixerit.& post illos defendit Fachin. d. I b. I. eap. g. quamvis alii expressum consensum desiderent, Ioach. Mynsng. levi. 4. oks 87. A r. Gail. hb.
a. ias. 7 . m. ar. N Ioan. Borcholt. d. tap. 8. m. 72. Ps. In regno Neapolitano ex eonstitutione regni , expressus consensus omninis requiritur , ut refert Antonius Capitius deciί ioci n6.iq. Gelliae quoque moribus sevcii alienatici absque expresso Domini consensu fieri nequit, quippe cum ibi Vasallus nudum in extraneum alienare volens, illud teneatur prius refutare D mino vel eius uicario, quἱ consentiens alienationi , seudum illud denuo alteri .eui Vasallus
traditum voluit, concidit , ut notavit Fratre meus Fredericus sandius L tract. 2. Iis. 2. N. g.
3. II. Rudum ob alienationem non amittitur, s venditionem traditici vera. vel scta nota fuerit semia, Ioan. Borcholt. d. . r. nam 8. Fachine
102쪽
turrit, salibi estet consuetudo domini conse sum in alienaticine non requirens: Iul.e as m ε. stia a Pali. 3 . Ioan. Borcholt. cap. g. mm. Tvir. Iv. Vasallus etiam invito domino, seu dum in proximiorem agnatum transferte, eique resutare potest, Θ. M. L pn tam l. . E. tu. 3. msse. Dia. Borcholt. L cap. 8. min. τη. Haraman. nui pistoris lib. a. quaest. 6. mis . I9. ag. Λnti. Rehin. .. Id. 7. eap. 6 ig. v. Privationi non est locu 1, s Vasallus omnibus bonis alienatis, nullam in alienatione specialem seudorum mentionem secerit, Boris aesti L e p. s. nam. 83.
39. VI. Cessat his prohibitio, s Vasalluirem seudalem alii etiam sine insensa domini in
seudum dederit. subin udationem enim ad alie nationem in sillo inter/ictam non spectare , ex tra eontroversam est. Catellianus Cotta in vers. Badum Etit allicum. Ioaehimus M sing. cenet. I. ias a. Borcholt. d. tap. s. nam 49. Harimannus Pistotis lib. a. qua l. qq. num. I. Opil.
Domnum aer Eum suum dominiam M. Lunare non posse insito I fallo.
ao. πν Τ Vasallus sine e sensu Domin I, ita V quoqua Dominus suum dominium diarectum, vel vasallos suos sine ipsorum mnsensu
Hoe enim suadet ratio vulgaris exreel ora iiDter dominum de Vasillum obligatione desum ea . quae illos pari iure eensendos. etiam quoad alienationem demonstrat, si i. s. domina. Π δε fari Δsancti tonetraveris. ε. qaoniam δε ιι bis. stia. Mun. ρον har. h. in quibas A. vi ras ura. recti sisA Ex. Extenditur haee Nohibitio. I. Ut V saltus invitus in alium dominum aeque bonum, imis p ta domino,meliorem & potentiorem
alteriari nequeat. Ut volunt Doctores , quos reis ferunt & sequuntur Catellianus Cotta in vos. V alias meas. Ferdinandus iniquius lib. i. illo'. a πιν . cap. 3. - . 6. Harim annus Pistoris tu. 3.
sa. u. Ut malor pars plurium Vasallorum conseruiens in sui mussationem ma Haejudicet minoti, ut inviti alienationem admittere tene amur i sed nihilominus cuilibet integrum sit eo tradicere , ut notat post alios Hai tmannus Pis- totis L quast. M. aum. 3. q. . 13. Minus huius prohibitionis I. es, ut alienatio Valallorum ipsa invitis, atque adeo lege prohibente ficta per se si nulla argumema ι, non dubiam C de ligabat. 24. III. Effectus, quod Dominus e tia pro hibitionem alienans, proptietate seiadi mulctetur
ut volunt Doctores cumulatim relati a Petro Helgio , d. quas . i9. M . it. N ab Haramanno Pistoris ..-2 a. nam. 6. qui tamen post alios magis contrariam sententiam probat , ν l. ex ea iura lege. 13. Moribus Gliae hoe east ius domini eum vasallo non committi testatur Frater meus Fre. deneus Sandius . ἡ. nr. a. ca'. 3. um. 2.H,hibuis Me ah an recipit ean Mnes. xs. I. Nisi DomInus ex iusta causa, necessutate nempe ita exigente, vel etiam utilitate eilm Domini, thm Varilli id suademe, alienaverit ius suum r Nam hane alienationem tenere putant Doctores enumerari a Ferd. Vasquio d. cap. rara. aa. Hari. pistor. L qais l. 22. nam. ia. Pe
tro Hesio d. l. 39. m. i . o sqq. a . U. Nisi Dominus ius suum vel directum dominium , quod in re se ali habet, una eum Curia, domo, Castro, palatio, seu praetorio, a quo seudum dependet & proficiscitur, aliena
vetit. Multa enim eum universtate veniunt,quae per se eoncedi non possunt. ut volunt Doctores, quos citat & sequitur Harimannus Pistoris Ls l. 22. ηsae. 7. er '. 18. III. Nis Dominus , qui alienavit, iura Principis habeat, tune enim plenitudine potestaris, qua praeditus est, Vasallos etiam invitos, eum alienare posse sentiunt Doctores laudati ab Har anno Pistor. d. ais l. 22. n. is 19. IV. Nisi Dominus jus suum , quod In seudo habet , alteri in seudum concesserit , retent penet se Aominio dkecto Pistor. d. sito. m. Is 3 o. V. Nis alibi tonsuetudo extet permitistetis Dominis Vasa licitum etiam inultorum alae nationem P stor. d. he. . m. g. ινι ira absulimus 'amaam classim dominoram stificu lue adsera, probilis rura ad erum
103쪽
ε . Porro doman um hoe, MI patrimonium publicum est, aut ratiquum , quod ab initio ,
Cotonae fuit, de quasi cum regno natum, aut novum, dc adventitium. ac nuper in patrim nium, vel dominium regale receptum, de fiseo
. Hae incorporatio fit vel expresse, vel in est E. Expressi ineorporatio fit rite , & solennitet ex dispositione Comitis rerum privatarum , de Cura Catholicolum, id est, apparitorum, d seriptis omnibus bonis, de titulis publies a Exin ut hane incorporandi formam latita praescribunt Imperatore si in I. siquis . C. de Fon. prosin . I.fi
8. Tacita incorporatio est, quando res Fisco ex confiseatione vel ex alia causa delatae, apprehensae ae possessae aliquandiu per maestores regiorum domaniorum administratae, & pereepti reditus in rationes domini les relati sunt: tune enim illae res tacitE Fisco accorporantur, domaniique naturam, de conditionem adsumunt argumento I. prae 31s 9 i. q. Dis cir q. l. foIoan. Papon. tis. 3 a inest. I. in sine. 9. Quantum autem tempotis ad hanc tacitam incorporationem inducendam si1 Teiat ἰ inter Scriptores non convenit Bart. ad L -antia C. d. m. vatant. eam solius anni lapsa fieri putati alii Immolam sequuti, iat . M svr. X. ιι petiis aules triginta annos requirunt. Sanὸ regio Gaialorum iure res, quae decennio talo per manus regiorum Receptorum administrata est, domanio unita de incorporata censetur, ut docet Renatus Choppinus Domnio Gallico, tu. a. nam.
zzae res principis alienari possis
ss, nunc quatenus eae alienari prohibitaeisnt , videamus. Io. De rebus, quae Principis sunt propriae, &privatae haee constituenda regula est. Cum Primceps harum retum persem sit dominus, ideiredeas vendere , donare, legare , & alio quoeunque modo , sue inter vivos, sue per ultimam volum ratem alienare , & jure successorio ad proprio, haeredes transmittere potest. Hoc enim cum cuilibet privato coocessum si in ν mandula a i. c. N. Misi ε multo liberius Principi permittendum
est. Hoe tamen distat res priuata Principis a te propria hominis privati, quod non aeque issa in hominum commereio est , atque haec. Nam pos. sum rem alienam privati hominis vendere sne iussu domini, & emptio coassat et at privata bona Dineipis nemo vendere potest sne iussu pri neu pis: & s harum rerum venditio sine consensu Principis ficta suerit, nulla in/e obligatio oritur,
ai. Contraria est tegula de publiso patrim
rio, seu domanio. Huius nempe essedatis Prin Melpi prohibita est, ut pAst alios seribentes docent
12. Haec prohibitio facta est non lege aliqtia specialii sed ut auctor. est Iacobus Cnjacius iare . intileti. X. de iure mori) generali omnium regnorum & cum ipsis regnis lata lege & quisiiure gentium s Iure, quod inhio regni Rex quisique jurare & serie quodammodA solitus est.
s. Hane ut regni legem fundamentalem in re. gno Gallico vigere attestantur Molinaeus, Bodi nus , Howmannus , Choppinus , Gentiletus Guido Papa locis pisdictis, de Ludovicus Cha tondas in Pandecthimis Gavi e p. 23. Aurea quoque Bulla iubet Regem Romanais tum in cotonatione sancte iurare se ex his, quae ad imperium, imperiique patrimonium pertinent nihil alienaturum. distracturum, oppigneratue
In Regno Poloniae lex vetusta est de non allarundis terris regni Poloniae renovata per Regem
In Regno Hungarico Regem quoque in e ronatione iurare Glitum, se juta Regni sui & h
norem Coronae conservaturum satis indieat di ctum tap. iatellecto. X. detinet.
In Anglia quoque , Polydoro Vergilio tesse, haee alienatio Interdicta fuit lege Guardi. A.
similia lex in Hispanico regno v Iget I ut vi
De Regno Neapolitano idem asserit Matth. de Amictis. ia tan . M u 1. 3 9. q. a . Nee solum Reges i sed & malorum tiam Duces de Comites eadem tenentur lege alienationis sendorum publicorum prohibitoti Ut Brabantiae Dux patria lege prohibet ut vendere,vel obligare suum Domanium sne comis muni ordinum consensu i itaque publicis eorun dem suffragii, Rest Philippus II. ut Dux μ' .hantinorum venumdedit Auraico Principi oppi, dum S territorium Ctaviae , ut xx Guicci ardinoid Belgiographia notat Renatus Choppinus M. 2. de riman. H.ntia cap. r. in fine. De isthae Bra bantinorum lege pluribus agit Eliartus Leoni
Denique Imperator Carolus Quintus in tractam , sue conventione inita eum Oidinibus
forum etiam promist, se terras Frisae non L 3 aliena-
104쪽
3ο Dι Prohibita Rerum Alteratione.
auenaturum, oppigneraturum, aut in alium trans
s is. Et hae e prohibitio summa ratione nititur. Nam non ut privatus quisque rei sua dominus dlibesque moderarcit de arbiter est rita quoque Blincipes regnorum suorum , ae rerum ad regna Drtinentium domini stat proprietarii. Sunt do mini, quantum ad imperium, S iurisdictionem, non quod ad proprietatem attinet, di magis tu reres , admirustratores, defensores, ac parentes reipubl. qu3m domini. Et domanium est quasidos quaedam reipubL constituta ad statum publicum et uendum onera Principatus sustinenda, sevi dos datur marito ad Onera matrimonii serenda L dotem is .lsae castrens pestiI. I. actistiq. f L 1. Pra Iacis. Unde, utut dor constante matrimonio censetur esse in bonis mariti ,1ket revera sit uxoris , L Famis 7s.st. de lar. Est. I tantas 3 . C. eρά. eodem modo , quamcitu aliquis principatum obtinet, domanium videtur in eius ese dominio, I. a. h. MinierisAum f. Ne qaia in . . piat. I. bene a Zenone uti. c. da quadriem prasin .sed reven populi est , cui reditum illius Rectori suo coneedit taluiuam honoratium ad Iustitiam administrandam , Matthaeus de Alsie is db is
.2.63. nam gr. Franciscus Hot annus de lusio
S. cru fib. 3. ις. r. Ae proinde Regis non est majus aliquod jus in rex dominicales, quam vir; in dotales, Lueas de Penna in L qaiaque petam Cίου ια. . νι isseno. Paris de Puteo is νῶν. da extis. Imperas. Nis sorte rate regnum lit, quod Rex pleno proprietatis iure , & in patrimonio habet. Tale enim ut totum, ita & domanium eius, ali nari potest. Inter hujus generas regna referri posis sunt, quae legimus testamento donata suise populo Romano, ut Bithynia, Cyrene, Alpes Coinctiae , Asia minor, Cappadocia.
1 6. Is&potestas huius prohibitionis haee V est, quod alienatio domanti vel rei add mani irm sipectantis, utpote contra legem publieam facta, ipso iure sit nulla ι adeo ut ipse
Rex,qui alienavit contra eam alienationem etiam iureiurando confirmatam venire Posiit, L cap. suin regem. 33. Misiurei id.
1 . Quod ostendit Regem Ungariae, qui juraverat se iura regni sui, & Coronae honorem Conservaturum , postea nihil agere , si quae jura
regni sui bona ve alienaret ι etiamsi tu iurandum interposuerit de nunquam revocanda alienatione.
Praevalet enim prius iusjurandum , quod fuit logitimum , posteriori, quod fuit illegitimum e.
36. ω 23. x. M. 18. Et quando actus annullatur a Iege consideratione boni publici ut hie λ tune ipse alie
uum. 6. Et in specie, quod Rex, qui alienavit bona Coro ae, ipsemet ea posse vIndIcare , mis
19. Multo magis Leeetares regni vel indianes bona daminicalaa non rite alienata vindicare,
de in pristinum statum reducere possunt: quod de Neapoleos a Veseriptis mandavit Matth. de ΛTictis in C UM. Naa sit. asis. 24 .
Ab ipso Fisto res dominicales redhiberi possis
vit Fisci Patroni quasdam terras palustres S sulis notas quas steneri appellant ad domanium Friseum pertinentes 1 Philippo II. Hispaniarum Rege, cum rerum in Frisia potiebatur, alienatatia . Martii A. Iω7.
Custis ab hae prohibitione excepti.
r. l. V Xcipitur, quando 'ineeps primoge Lia nitus reliquis principalis sanguinis liberis domanti partem utendam fruendam con cedit, ut habeant quo regii stemmatis dignitatem tueantur, id quod Patmagium sive Appenna um Galli appellant, de quo latE Renatus
CF pinus M. a. de Dragram a Galato tu. 3. 21. II. Si alienatio facta sit ex causa necesilatatis vel belli, ad belli sumptus sustinendos restipendia militaria solvenda, Choppinus d. lib. I
sit. 36. Num. q. ω seM. 23. III. Virtutis militatis remunerandae lauasa , domanium rei'ὶ transfertur Choppinus crit. 14. Erum. I . e stri. Unde , cum seuda militibus e cedi soleant in praemium operae strenu in bello navatae, quam- plurimis placet, res do minitales vel ad domanium pertinentes in seu dum recte concedit retenta apud Principem proprietate, omnique superioritate fle praeeminenti tata tradunt Bald. in πωmia ses in I. r. Ga de civiseti. Oldradus cras P. 69. ω 93. N alii, quos refert Choppinus d. cap. I . nam . m. & ita a Parisiensi Senaria iudicatum resert Bouot. parti . F- Τ. BGab. Deis. Dommu da Ris .iq. IV. Pietatis, & Ecclesiasticarum largitὶ num causa , liberalitatem ex domanio exercere Principi quidam permittunt. - n. d. u. Iq.
m. q. G H. 3. V. Quidam rerum dominicalium alienationem procedere putant, quando regno non grave praeiudicium aut detrimentum adfertur. oldradus i. qu. 9q. Capyt. deris num. 1. Cacheranus Mif. 239. m. T. Didae. Covama. . ramis. pol. 2. 3. 2. num. q. o pa I. in 6. P alii, quos citat Ferdinandus Ualquius illu=. tm- D eV . q. Num. 6. O . s. m. N. Sed alii
recti as, ne vel minimam domanti partem Prine pi alienare sine ordinum suorum consensu per mittunt Ua'. d. tit. Semel enim laxato hoe iure.
105쪽
& adm si alienatione In parte , saetiὸ totius d manii distractio conmueretur. Nam si hodis
modicum, & perendiὸ modicum transfertetur, brevi totum exhauriretur. 16. Utilitatis publicae causta quandoque per mittitur rerum dominicalium cum aliis permu- mutatio. Ut si ad tollendas discordias vicini Principes bonorum alienis territoriis interiace tium instituant permutationem , valet permutatio. Hujusmodi permutationum exempla , in quibus evidens utilitas Principis, ae Reipublieae versata fuit, commemorat ex Gallica historia Renatus Choppinus M. D de Damoto Boraco rit. isnam. r. & Libertus Leoninus L consitI. 63. Bibit, huiusmodi permutationum inter Principes, quae ratae manserunt, exempla omnibus reginnis, de principatibus obvia esse. 27. Quibus autem casibus domanti si
natio conceditur, ea non aliter procedit, quam eum consensu Ordinum, Sc Procerum regni,cumque eaus, cognitione te decreto. Qua enim solennitates ad alienationem rerum minoris, vel melesiae requiruntur, eaedem in alienatione rerum dominiealium intervenire debent, L D. C. de trendit. m. iacis .pemnent. Ioannes Bodinus
18. Ad extremum de praeseriptione ζ quae ali nationis species est hoe monendum restat; Quod iure eivili domantalia omnia praedia quadraginta
annis praescribantur, L omnes. C. de praesicripti Io. Tu M. amor. I. uis. C. de Dud. patrimon lib. XI. lurb. e mes actiones ta de SS. Eccles Bona fisco deli-
ta, sed a procuratore Regis nondam Vesta, nec Fisco incorporata . quadriennio praescribuntur. I. r. δε ιμ-Ηm. prompI. I. I. g. Divu,st. deiara Fisi. Dynus in . palestu. de Ret. I. . in 6. Baldusia procri .m. a. Fora partis qua l. a. Si bona fisco denuntiata non sunt, nec agnita, tam sine tittilo procedit praescriptio viginti annorum I. iaemni I i3.s de Ders temp. prascrip . a. p. dem in. reis L r. mypt. g. Aime si . Sin praescribens titulum habeat, non autὸ denuntiatis bonis erit locus praescriptioni decem annorum , Lepumis 18.sI is ustuis. ω usta . L νessisti Inst. δεψας. Nam fiscus semper praesens est , Se contr1 eum regulari praesentium tempore praescribituc
Et hie ita obtinent iure Romanorum qui minus studios fiscalium bonorum esse videntur. A quo jure institutis plerarumque gentium recisin
19. Nam sieulorum . Polcmorum Ungar rum legibus res dominieales non nisi sipatio cenis tum annorum praescribuntur. At Francorum ju re, Procuratori regio domanium regale vindicanti , nullius euiuscunque temporis praesicripti nes objici possunt. Ut volunt Seriptores Galli. vide Renatum Choppinum M. 3.de Donuma Boaeia tit. 9. 8: Ludovicum Charondas M. I. νesens Ian. λωιι ωp. a 8. Quod eitc1 seuda in Geldtia receptum esse testatur Frater meus Dederim
. I. num. 4 Idem ut obtineat in aliis Gellia, regalibus, rationis est.
De alienatione Rerum Ecclesiasticarum.
di Διιο alanatio νυ amrin Euhsa missi. 36. . em camru pLψιν stim hos νω nt i litam, o in Uti sue, idet is i mraν ει in ad restat inem fissa rami mi et ramen actionem cantra γιρη--. I 8. Gaam ex stente Iuviari , habes rursum ιμπ sim, fissum ea ex preno est loci φυIior facta. is. i. D Erum Ecclesastiearum alienatio ipsarum m quoque rerum eonsideratione regulari treest prohibita. Quamvis enim Ecclesa earum reis rum , qudi ei iustis titulis sunt quaestae, domina existat, tamen cum persena st mystica ex mutitis eonstans capitibus, non actu Ia unam se tentiam consentire potest i idia nee sati3 admianistratio eommissa est iis, qui Ecclesiae praesunt. His autem alienatio permitti sine periculo, de damno Ecclesiae nequit. Et eum hae res ad pauperes , N Ecclesiae ministros alendos, disseia sarta tecta conscivanda, di alios pios usus snt desina
106쪽
m disserentia rerum Disasticarum
destinatae, non debent in prophanos usus redigi, sumpsit Gratianus Canonem , -- I . Fin. arne quidem propter abusum , cum potius tunc ad Et hic est praecipuus rerum Ecclesiasticarum meliorem usum pium sint convertendae, N g usus, ut id pluribus persequitur Fr. Duarenus Γλs .ciem. 2. de relu. m. t. legMu . I 6. ' de Au- 2. desinis Eules inimi. tap. I. adde Didae. C stacta legat. I. segatum. F. f Δ ἀ-m'. νον. a GVit. varru, lib. 2. Umin. νesia r. ω'. I 6. min. 8. γ 9.p- . ubi disputat, an res Ecclesiarum alienari possint, ad redimendos captivos ob crimina incarceratos. d. 3. vel alendos eos, qui per luxuriam in pauperta-
dedicatae, vel prophanae. Res sacrae sisve mobiles sive immobiles sunt hominum e
mercio exemptae, ac nullius in bonis, I. i. in prim s. quod auum I. s. q.sacra a. sacra 9. q. vis. I irem ditas. I. sancimas 1 i. C. de SS. Eules 3. Tales res sunt aedes sacrae,sive templa, men
sae , vasa , Ac vestimenta sacra, quorum in facienda re divina usus aliquis est. q. Ecclesiae res prophatiae sunt mobiles vel immobiles Res mobiles, s servando servari non possint, ut vinum, frumentum, & id genus caetera , quae alienari solent, licet servari possint, recte ali nantur , quamvis nulla justa vel necessaria causi
intercedat, mra Irm. ambitiose de reb. Dcles non mu Hien. Iacob. Menoch. de aris. iussit. lib. 1. m.
s. Ecclesiae res immobiles prophanae si uevocant) temporales I quales sunt praedia , fgri, ineae, prata, Sic. tam Constitutionibus Prin pum , quam Canonibus alienari regulariter prohibentur,idalemm g q. de Ss. Bia . c. me ex timea 1. M'. 2.e. nullo. de reb. Dues non aleravi. 6. Permittitur vero harum rerum alienatio, modo duo concurrant.
I. Ut fiat ob iustam legitimamque causam, L
II. Ut alienatio fiat secundum praescriptum
I est , necessias dissolvendi aeris alieni, quod
aliter solvi nequeat. Nomest. Const. in o. cap. 6.
dos pauperes in magna aliqua annonae caritate, aut ad redimendos raptivos opus si, nec ea alia unde suppetat, tune hane ob causam res Eccs fastieae alienari possunt, L sancimus nemini. EI. n. C. deSs. hs ubi, quantam nan est absurdam, ait lex , animas hominum quili,' 'ne vi se vestimentis prasini. Et D. Ambrosus M. a. e F. tap.
28. eam vasorum satiarum, aurique m ornamento amnclesiis alienasionem νιυννει- , o summa Deo 1ν risumam esse ostendis . per quam lacia νedishur a morte, fer n. ab impintraribus Barbaνarum, pua marre gramio- νειμ ι , emia multa sit eammolas, ut anima Damino, viam oram semetis, O mesus su vasa visentiam, hec est, corpora heminam servise , quam meractorum. Hinc sterilis, & minus utilis rectὸ alienatur, ut alia resseritis eum alia fructuosiore permutetur, Namst. q. cap. 2. Notest. 12α ι . 7. e. mpupra. de M. E ias non aian M. Mast. a. quali. 2. Confer Da ciscum Duarenum lib. q. de satris gaus mi . cap. 9. & Franciscum Sarmiento δε indullas Elia gau. pa r. I. cap. a. nam. 16. O seqq. Jacob. Menoch.
d. tas i a. Hi ne res Ecclesastio in Emphyleusin sub lege meliorandi di excolendi eam dari mintest, Noveg. 7. ω MNI. o. vide Αnt. Fabrum in Cod. Sabaia. Id. q. tis. 38. . finis. I. praesertim si res inculta in Emphyleusin detur Guido Papa.de eis. 138. vel res solita si in Emphyleusn eooeedi, Iul. Clarus h. Emphi as , quis'. 6. in p. eo quaest.
28. vos secandas est. Didae. Couans. lib. a. remissa p. 17. in pr. O m. q. Guido Papa detis 1 OO.
I. 3. Desiae statibus ad alienationem hane requistis.
io. uamvis iusta subsit alienandi eausa. res tamen Ecelesiastica alienari nequisinis adhibitis solennitatibus a iure requisitis. Alia sunt solennitates iuris civilis, aliae iuria
Canonici. Jure et vili requiritur, ut non statim proe a tur ad rerum immobilium alienationem . sed initium sat a mobilibus, & vasis supersuis, aera iniis necessatiis, NaikL 31 . e p. I . Deinde ut praedia venalia proscribantur per viginti dies, de ut hasta vendantur , ita ut plus offerens caeteris praeseratur L NMed. iaci.
usu soli obtinet, attestantibus Arone ad Auth. iatim parrectam C. isss. ks N Joanne Fabio ibidem num. 38. quibus accedit Modestinus Pist ris ιμβ. 4o. num. sq. O cons. 4 4. nam. 16. vestim. i. ) quando agitur de alienatione rei immobilis spectantis ad Eedesam parochialem, ubi non est capitulum , sufficit, quAd Curatus, vel Parochus alienans deserat contractum alienationis ad Die eesanum, vel Episcopum loci, ubi res aliena asta est, qui dat Commissarios ad Inquirendum per testes, alienatio Ecclesiae, an expediat, nee ne r 8e si ex insormatione de necessitate vel utiliatate constiterit, Episcopus alienationem decerisnet. Imbet tus in Enairi Ia με vos. I a. a. si Leelesa habet Capitulum. I. Requirἱ-tur consensus tam Pre, byterorum, id est, totius Cleri, vel maioris partis, quam Episcopi costa. F l. 2. can. placvis 3α tam 3. seq3. itidenque in rebus
107쪽
rebus venerabilium Ioeorum, vel monasteriorum alienandis requiritur consensus tam totius intus, vel majoris pariis, qnam ejus , qui ira est , ut Monachorum , ει Abbass Nopia. Ivo.. p. nee non Episcopi t-2. Laa. -atibus ΦHine in quaestionem vocatum, si absente Abb te , monasterium auctoritate Episcopi, rem im mobilem iusta de causa vendat, an alienatio va
leat i Pilaus p . ii 3. distinguit, ut, si Abbas,
Cum certiorari posset, certioratus non sit, alien tio, quas eo contempto sacra non subsistat, t. deineeminas i 6. φ . 7. Sin Abbas non inveniatar, ves ita sit absens, ut tartiorari non potuerit, tune propter necessitatem , de utilitatem monasterii,& auctoritatem Epastopi; qui desectum Abia tis iupplet, alienatio tenet, ἀπι- τε I. I. θ. - b. d. QMdfuba tan auἱI. L 7. ad . circ. II. Requiritur, ut alienationem antecedat diligens tractatus Be communis deliberatio Cleri ,
sive Collegarum, qui Canonici dicuntur, si Ee-elesia tale collegium habeat , e. r. de reb. Ecclesm inea d. Plura de his solennitatibus vide apud Alphonsum V alui. M. i. is reb. Eales ma ritu
dei CUillo Sotomajor is nact. deus cis s . ubi vide an solennitates hae etiam desidere tur in alienatione bonorum spectantium ad hospitalia, constaternitates , di similes commun 23. Frisiorum lege alienationi rerum rueles stiearum haee forma praescripta est, Pastores, Acadministratores rerum ad Leelesias, Nos omia, di id genus alia pia loca pertinentium huiusmodi res distrahere volentes , porrecto Curiae supreme libello, petiis exponere tenentur alienationis ea lam, in quam Curia per Delegatum inquirit, de Mndoque, re ita exigente, Administratoribus e ine omis deseri iuramentum, quo profiteantur alienationem sibi videri necessariam, de praedictis locis utilem suturam. Impetrato Curiae consensu per assivi programmata, ac tres promuugationes trinis diebus Dominicis,de trinis juridi. eis factas in saera aede iudicioque, praefin Itur venis ditioni dies , quo eandela publies accenditur, de ad ejus extinctum res plus Merenti prima venditiose addicitur, deinci praevia promulgatione, de secunda venditione, die isti venditioni praefinisci ad sigilli ex rara elevatioum plus lieitanti per deeretum Curiae res adjudicatur lib. I. εν -
14. Alius olim obtinuit mos In alienatio exerum ad monasteria pertinentium, quae fieri poterata solo in lato 5e Monachis absque decreto Curiae: Sussiciebatque, si de ista alienatione in strumentum consectum, monasterii sigillo esset munitum, quamvis religiosorum singulorum n mina in eci noci pilent expressi , nee a singulis istis illud esset subseriptum , quod alioqui requi
Rebusas is emendu alimo. rei Euses. De hae Fri- se eo uetudine 1 Senatu regio olim consulti tres primi nominis Advocati, servius Mytna. Joannes Rommaci ius de Julius Gelius attestati sunt Febr. A. l . .
D E, E esiastica si illicite, vel non exit, praeseripto Legum aut Cationum facta
alienatio est invalida , si ius araula alienandi non fuerit, licet solennitates snt adhibitae, ut conistra Hostiensem disputat Didae. Covarruvias Ib.
solennitates desint, quamvis justa sit alienandi
in Curia Parisiensi hodie non scitere retractari alienationes rerum Ecclesiastieatum ob solum s lennitatum defectum , si non subst laeso , eaque magna, & ita etiam 1 Curia Meehliniensi tu. dieati testatur Christinaeus vadam. 2. deras. Q.
a 6. si dubitetur, an Aeetesis utilia suetit asi natiae, praesumitur pro validitate lalienationis: quas sitelesa videatur facta loeupletior, quae non probatur sacta pauperior, vel quod satis stinon probari factam Ecclesam pauperiorem , ut post Glosam ra ι . De exuptione te. φω'. a. n tat Antonius Fahod. EFfixit. 36. in a. 17. Porro qui sciens rem Ecclesastitam emit: non observatis solennitatibus, est in mala fide, uti, qui coEtta legum interdicta mercatus est, ti
i8. Datur nihilomiails ei actio ad restituti nem pretii contra Oeconomum, vel alium venis ditorem. Noess. re Et hane inter alias, poenam esse oeconomi putat Cujacius. i9. Quod si ineonomus vel Praelatus , aut eius haeres non si solvendo, emptor egressum habat adversus Ecclesiam , quaten s ea ex pretio facta est locupletior, h. εν- να C. de ss. E . Eo. Denique qui rem Eeessim perperam alis natam emit, tueri se potest quadraginta ann rum praescriptione , quae currere incipit non tempore praelari male alienantis , sed ab auspiei eius. qui seceri tempus enim, quod labitur vivente Pt ato alienarie , a morie eius usque ad successbtem In eursu pisseriptionis homsolet numerari. Guido Papa d iis aue o. erat a . G. M. Antonius Matthaeua , R.ebutas L. B.
108쪽
' De alienatione rerum ad Civitates
REs quoque ad ei vitatem pertinentes, ipsi.
rum rerum consideratione alienari neque
uni, nis adhibitis quibusdam solennitatibus.
Quod , ut commodius intelligatur, praemittenda est dissetentia harum telum. Sunt enim triplices.
a. Quisdam sunt in temnia, patri malo, vel reditu populi aut teipuulic me ut praedia publica, a ponae , tributa , lacus, stagna, dic. I. 4d CB 6. in p. I. vi coaιral. e ι. L imen a P. f. de viis.
a. Quaedam sunt In usu publieo, quia earum usus omnibus patet i ut theatra, stadia, basileae, viae publiem , Campos Martius d. I. sea Ceses s.
I. ιι. quod 7. 14 peritat. o eoaemia. rar Teni. 3. Quaedam privatorum tis a sera iunii ut tabernae in foro posiae L qai rabe vis 3 i. f. de ton
q. Res, quae sunt in patrimonio .el ἱn pecuinnia civitatis, sunt in eommercio quidem; sed
tamen alienari nequeunt, his observata certa forma, quae in a ah. C. de vendis. να ei vis. praescribitur huiusmodi. Ut nempὸ praedia , & manet pia ad urbem Constantinopolitanam pertinentia non vendantur, nisi auctoritate Principis a At pertinentia ad alias civitates, non vendamur, ni
s prias Curiae decretum praesentibus omnibus vel maiore parte, tam Curialium , quam hono ratorum , & posses, um, saer sanctis Euangeliis propositis, quas Deo teste, interponatur, NPraesidi prouinciae insinuetur, ae pretium 4ndὸ collectiam operibus publieis prosciat. 3. Ex qua lege elicitur I. requiri, ut Emnes ei Vel , vel qui omnium vicem gerunt, ac tam de maximis , qu m de minim a rebus statuendi liberam 1 populo potestatem habent.& eoncilium
civitatis omnes cives repraesentans ab Interpremtibus appellatur, ad Aecretum interponendum convocati sint , communieat e cortilio decretumde re alienanda sechini, Hemmingius Gωden M'. 1 . sub tistiti. δε iura ciuitatu . nam. II. . 6. Non valet ergo alienatio a solis Consulibus,& Scabinis facta , quia non omnes cives reprae
sentant,nee illis ubera potestas super bonis ad euultatem pertinentibus data sed tantum reipublicae gubernandae cura demandata est a Praeter hos plerisque in eiustatibus est senatus, seu eonis cilium , quale apud Romanos erat Tribunorum plebis, qui paries populi tuentur di apud Frigos
Batavos Droedi ullapi alibi aliter appellantur. hi eum Magistratu . Consulibus nempe & Scain binis totam civitatem representanti ut ergo rit4procedat haec alienatio, eoncilium istud convciis catum esse Mortet, & aA minus duas eius partes praesentes elis & praesentium maiorem partem in decretum alienationis consentire, mittit. Iaambitiosa p. ti vitrer. iso Milis. sariead. Rolami. 1
rum Nieotius Losaeus in vis. du iura an uersatis para. 3. cap. . num. 3. O o. contra Bartolum disputat, hane alienandi potestatem resdere penes e cilium ordinariumam ordinem decurionum. N honoratos, seu possesbres, id est, eos, qui in civitate bona possident. . . II. Istud Curis deeretum apud acta Praesis dis vel Iudicis est insinuandum , L L uti. L 1. ibi alii a C de s νωι rei M. moam s. Rolaad. a
8. III. Alienatio ita decreta per publieam subis hastilionem fieri debet ad instat terum immobilium minoris vel pupilli, quibus civitas vel uniis versitas aequiparatur. Alphonsus Vigal ut in trae .ia ν.M, Eicis male alem rectis. M. I. cap. Ias. r. Vivius lib. 3. deris. 636. s. IV. Nonnulli insuper requirunt, ut emptine probet pretium rerum a Iienatarum versum fuisse in utilitatem ipsus civitati , cl. 9 ia d. I. uis. αδ vendis reri ad citati pertinens . U. ω Baria tot. in s. i. C eod. di volunti dispostionem hiivisas 1 .ss de reb. creat. loeum h3bere non tam tum in mutuo, sed Be aliis, eontractibus. Verum receptior Dinotum traditio est , emptorem non habere necesse probare Helium in utilitatem uni vi sistis esse versum . eo junolimem .. rivisara . procedere tantiim in contractu mutui. Ee sis milibus , qui utilitatem tantam concernunt Cre ditorum , non autem in aliis, qui utriusque eonistrahentium utilitatem eomplectuntur ita tradunt Andr. Alcuttia is d. l. ciuisas, Redoan de natas Ariel. non asi aua. quae . 3 6. nam. a. Jacob.
109쪽
io. Praedictae solennitates etiam habent I cum in alienatione rerum ad castra, villas &alias universitates pertinentium , Glandus 1 Valle Liras. yo nam. 2I. oebeqΡii. Nec illis solennitatibus civitas vel univeris stas renuntiare potest . quia legibus certam sciis lenestatem Si formam praestri beatibus Hastr I 3. Huius loel quaestio est i an civitas ipsa has res alienare post i de qua disputant Dinores, hail. I. ceruinam eam quis. Si civitas superi rem non agnoscat, hae res ab ea civitate libetὸ citra controversiam alienari possunt, observatis tamen supradictis solennitatibus. q. sin superiorem habeat , an adhue ei pintestas si has res alienandi i variant Dinores. plaeet Udaltiei Zasi sententia distinguentis inister eivitatem , quae habet ius statuti condendi, di eam , quae statutum condere nequit, ut illaxenuntiatur, L Maeanes. 3s .st. vi legat. l. R libere rem publicam etiam ineonsult4 superiora iandus a Valla d. e. r. 9o. nam. F. saia civitas alienare possit, quia hute eivitati concessum est saeuitatem condendi legem habens, fle non agno- liheia de huiusmodi rebus disponere , L 3.'mastens superioremdem mutabit sermam alienati st. Quia vi am es m. proindὸ in hoc compa ni praeseriptam a iure eommuni, ut post alios ratur priueipi & senatui. notat Nicolaus Lolaus.. cap. 3 . nam. i8. is. versim s eivitas, quae statuta eondere M. ia. Re, usibus civitatis publicis destinatae quit, publieam rem vendat, eonsensus Principis privatorum hominum commercio sunt exemptae, erit necessarius, sua quo alienatio facta non suta& ideo a privatis vendi nequeunt. ι. tominam sstet. 33 . evis suis l. de vers. abl. i. pacta comema. I a. is. Denique, quod attinet ad res pri. f. ah. f. d. corura. e ι. di qui scien 1 hujusmodi vatorum usibus serviunt, privati ius, quod in re, emit, frustra emit i qui veris per ignorantiam iis habent, in alios transferre possunt. Saia qui emit, a tonem habet ex empto in id, quod sua interest adversus venditorem, a quo deceptus
tabernam in publieo loco postam vendit, non censetur vendere Ipsum solum, quod est publicum , sed tantum ius, quod habet, a qui laboris
De prohibita rei litigio is alienatione.
ITEMDe alienatione iudicii mutandi causa facta.
n D extremum ipsus rei consideratione interdicta est alienatio rei litigiosae i ne iudicium reddatut illusorium , neve actoris vinis dicantis conditio reddatur deterior, te litigiosa in alium , quam cum quo lis est transata. Quo autem de hoc genere prohibitionis ordine amismus , imprimis videbimus, qua res dicatur liti giosa, tum quinam huius prohibitionis sint effectus, denique quas exceptiones hae prohibitio
a. o sis litigiosa est, de euiu, dominio sua Ix proprietate iniet positabrem & petitoqrem eontroversa movetur judiciar Ia conventione, hoe est, litis-contestatione, sue citatione.
sve precibus Principi oblatis & Judiei ins nuatis, di per ipsum adversario eius, qui Principem adiit,
110쪽
m Prohibita Rerum A senasione.
ipsam tum demum litigiosam fieri, quando de AHλ ιιitiosa
s. II. Superiori desiΑitioni consequens est,' rem effici litigiosam, non tantum 1 tempore litisinon testatae, sed etiam a tempore editae Ee aduersario insinuatae eitationis a. Novest. II a. o Ldominiu, sue proprietate ipsus rei qudistici est. Unde si non de ipso dominio rei, sed de servitute vel quo alio lure eontendatur, tum ius quidem in judicium deductum litigiosum efficitur, res veto ipsa, cui ius hoe inhaeret, minime r idemque liberἡ alienari potest. Bart. ia I. a. s. D. f. de os o in ι. a. O ibi Bald. C. eod. Alexander
. Similiter actio hypotheraria rem litigiosam
non essicit , proindique eam alienari non impodit , ι. I. itineia Ahil. litigio O ibi Doctaret C. de Gii ορ. Guido Papa risis 433. nam I. Octavianus cheranus istis. IV. num. I. Sanὸ s emens rem alteri oppigneratam , scimtat litem supet hypotheca esse motam , vel hypothecariam actionem esse institutam , di debitor non habet aliud, unde creditoti satis siciata tune probata scientia emptotis de inopia debit ris , sententia lata eontra reum principalem , abnquo novo processu, executioni mandabitur conatra tertium possessorem i quia haec alienatio ceninsetur facta in fraudem litis, δι ad eludendum iu
rio, ubi idem esse putant, etians quis ignorans
litem super hypotheca motam, rem emerit.
Sie s de possessione alicuius rei sola lis sit, non ipsa res, sed sola posessio: litigiosa redditur, ut
post alios etiam tradunt Jaeobus Menochius lib. 2. υμ ι. 97. eam. ID N Harimantius Pistotis
s. At si res petatur actione personali, ut semptor rem venditam personali actione 1 vendiatore petat, annδ tunc ipsa res essiciatur litigiosa, qu stionis est inter Doctores admodum e tro veris. Et licti multi non insaeae notae affrment eorumque sententiam veriorem esse, di magis expedire praxi . iudiciorumque auctoritati, adessipiendas , vitandasque litigantium calumnias existiment Didae. Couarru. λ ω s. num. s. eamque amplectatur Joannes Palladotius lib. a. rarum quatii. eap. m. para. q. h. . num. 9. Contra tia tamen sententia in puncto iuris veriot est , γν sh. Ista a. Vitium enim reale esse oportet, Ac
quod ipsam rem assie;air actio autem persensis rem ipsam minimὸ asscit, sed personam persequi. tur. Et ita sequentilis Doctoribus placuit ,&ex recentioribus se sentiunt Iacobus Menoebius
Quamvis enim iure Digestorum , & Codieis
ad hoc, ut vitium litigios contrahatur, litis- eontestatio necessaria suerit, i. i. q. D. f de I rigias L a. c. aia. HOe tamen per dictam Noveulam Constitutionem est immutatum. . At rem litigiosam non facit sola denuntia tio , quae fit impediendae venditionis causa r veluti si ereditor debit oti denuntiet, ne pignus di strahat, Iis. s. q. O C. de Beliari. Nee litis metus vel comminatio rem effeti litigiosam. g. III: Denique ex superiore definitione eo sectatium est, rei litigiosa alienationem hie intelligi, quae fit ab uno ex litigantibus, non quarsi a tertio i Ut si primus, εἰ seeundus inter sede re aliqua contendant, & ego a tertio eam rem emero , qui nullam patiebatur controversam, rem litigiosam emisse non intelligor I. i. d. I. vide Cacheranum detis iqq. num. 7. milae.
V eiebus liactenus relatis, eam esse penis hibitioni, vim , & potestatem, ut alienatio comtra eam facta ipso jure si nulla. Legis enim au.ctoritas dilecto resistit, Ae se obiicit Moluntati
domini rem suam transferre volentis, ut ea effe
ctum sortiri non possit. Et hie est effectus legis
persectae, ut non tantum alienationem ficti prohibeat i sed, etiam s quid eontra factum sit, rescindat.
io. Asia est lex Imperfecta, qui id , quod
eontra legem factum suit, non rescindit, ut vi indere est iu lege Cincia, quae supra certum ramdum donail prohibet, sed si plut donatum st.
non rescindit, Ulpianus in parens ris. I. de hvistas. Quamvis autem hie legum persectarum , de impersectatum distinctio sublata st Imperatorum Constitutione , in L nis labiam 3. C. δε luib. qnaea, quae eontra legis prohibinionem sacta sunc pro nullis de infectis habentur, licet Letissatot seri prohibuerit tantum , nee speei aliter dixerit, inutile esse debere, quod factum est. it. Tamen istius legis imp rsectae adhue superesse videtur in alienatione rei litigiosi quae iaipso iure valet, i post arte rem. 38. de rei viniit. lia per exceptionem in irritum constituitur. i a. Cuius rei ratio est , quod hxe alienatio non ipsa lege, sed jure Praetorici est interdicta, Aeideo exceptione rescinditur. Erreptiones enim sunt iuris Praetorii ut ita dicates arma L 3. 4. I.
θ. deranssis pelim. 1 ινρώι m. C. depact. Quod de Rhetorieorum ad Herennium auctor tradit. lib. I. e p. penis. Et ita accipiendus est titulut de litigiosis in M. - . Digestorem. qui totus est de exiseeptionibus. Nam proponitur in eo primil mgeneralis titulus de Exceptionibus, deinde spe