Opera omnia juridica Joannis & Frederici à Sande jurisconsultorum clarissimorum; quorum primus in suprema Frisiorum curia magna cum laude Pręses, alter non impari encomio in civitate Arnhemiensi consul eluxit, cum additionibus & elucidationibus Ioac.

발행: 1674년

분량: 839페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

111쪽

elates: In quibus ultimo loeci colloeatus est ti-tolus de litigiosis, vide Cube. a NOUEL Da. o inparat. C. is fingi s.

33. Hie ergo primus est huius prohibitioni,

effectus, quod exceptionem producat, ut si actor alienaverit, emptor rei litigiosae, si eam persequatur, exceptione a reo repellitur , I. r. q. h. e. da Erigus euius exceptionis ope alienatio, quae ipso iure valet, fit inutilis di irrita , te eodem loco eonsi tuta, quo erat antὸ alienationem. Per eosdem enim lis est peragenda, per quos suit inchoata, nee mutantur personae litigatorum propter alienationem si te pendente sectam ab uno ex litigatoribus , quoniam ea rescinditur14. secundus effectus est , ut si reus litigio- sun rem vendiderit, tam venditor i qu m emyior rei litigiose puniatur ἱ venditor enim pretium , quod aceepit , de alterum tantum Fisco praestat, & emptor, s sciens emit, non modorem tenetur reddere, sed etiam alteram tantam quantitatem Fisco inferre. 1s. Qui veto ignorans rem litigiosam emit,

tantum abest, ut in poenam teneatur, ut litigator, qui in eum rem transtulit, teneatur potius emptori reddere pretium conventum, & hoe amisplius tertiam pretii partem , praeter solidam aestimationem Fisco inserendam l. si a C. is tuis tivide Guidonem Papam detis. 337.16. Tettius effectus est; quod condemnato reo principali, qui rem litigiosam alienavit, ex cutio sententiae, nullo instituto novo processit, dirigi post eonir eum, qui hanc rem emit, quamvis ignoraverit sui sie litig sim ., ita post

veteres nonnullos tradunt Andr Gail. hi. i. iasiis. nam. 2. Nicolaus Boetius istis. 73. ear 181. min. 8. cir 3 i. Matth. de Aspictis. Iris 396. m. Antonἰus Cantius istis ra8.κtim. g. Alexander Trentae inquius lib. a. resuria rh. de imdialis, prio&ι. 37. m. 49. Didacus Govarruvias facI. FH. ις. I 3 nam. I. Guillielmus Onciacus A. a. Atatim. Paeg. r. nam. a. sed hae effectus extra controversam non est politus. Quidam enim reuocatoria prius agendum pu- eant adversus emptorem, eundemque possessorem

in /οH. Quidam interesse putant, an antὸ , an vero post sententiam res transata suerit, ut posseriore casu executionem erantia hunc tertium posiseslarem admittant i Wieri, non aequὸ et a qua sententia non videtur alienus Matthias Coletu de proceis exelas. ροι. 2. cap. 3. nam. 443. O a

xi non es teredendum: ne iudicia reddantur iu usiotia, & lites ex litibus oriantur, novaeque actiones ab actore indies instaurentur, argamensa I. q. h. ait prator, ibi ,sa ν Iis exuendae petam haestiis, 3au nolueris pruris alligariavim ex iasigarianitas si L .ia re lassi at. Et hanc sentenilim satis prohat , L 1. C. de Iuuios in istis verbis r tanquam si BLIMI rium ι , hie nihήhaei 1 μν. nais. Quod si ali natio , & possessionis transatio, lite pendente

ficta, pro non facta habetur, nihil impedit. qu

minus actor μst obtentam victollam , ius suum. hoc est, rem ludicatam exequatur in ipsam rem, quamvis a tertio nunc potissim, quia perinde habetur ae s ea semper apud reum jam condemanatum mansisset. 18. Sane eum translatio reἱ litigiosae cetiis ea.

sbus de quibus mox videbimus ) permissa sit;

non continuci rejicienda est oppositio tertii, qui rem controversam lite pendente conseeutus est: sed oppositionis rationes sunt examInanda . V de ad tertii effugia tollenda quidam expedire tradunt, ut is, in quem transsata possessio est, vocetur, ut veniat visum sententiam declarari executabilem ut in soro loquuntur. ) Hoe visis is non venerit, sententia lata inter litipantes, exequenda erit provisonaliter sine prae udicio oppostionis eius, S eausarum remittendarum ad ordinarium procesum, ut post Castrensem &Alexandrum , in I. a Divi pio 4. si supersis d. d. υ

9. His amplius, quamvis res litigiosi vitis insecta non si, ut quia sortὸ actione ex empto sit petita s tamen tertius sciens prugens, lite

pendente, eam eonsecutus sit, via exemtiva ea

repeti potest ab eo, qui dolo malo possessionem adeptus est: Quicquid enim in fraudem liis, , &adversirii gestum in , pror irrito , & insecto haberi oportet, ita tradunt Castrenss. Jason. Zaia

eis. Didae. Covatrv. d. quaest. II. nam. 7. Ranchiis

cepta.

. 1.

De coitus ab hae prohibitione exceptis.

excipiuntur ealus, in I. uti. C d. hs- s. I. si res Iit iosa tessamenio vel Codieillis legata sit , quia huius alienationis occaso est mors litigatoris, non cupiditas vexandi adversarii. Unde legatarius petens hane rem lcgatam , litigiosi exceptione non submovebitur , sed ' luxi s. c. d. iii . haeres ei praestare enitur flimationem, non ipsam rem, de qua lis pendet, ut legatum rei litigiose magis in oestimatione, quam in cor

112쪽

o Prohibita Rerum Alienasione.

pore eonsstat in I. c. y Quod immutatum estrumst. ita. O Aath. atini si lares , inde ἐπamsa C. d. iis. ex qua tale legatum consilit in eventu litis , ita ut si vicerit haeres, debeatur ι s non viis cerit , non debeatur. Qua de ea usa & liti ad se

legatarius potest , & ius de iuncti tueri, si suspiacetur non ex fide haeredem causam agere: sed i ter ipsum& Adversarium collusonem esse, fip veris i q. f is appellat. ι-J. Ad. tenal. II. Exceptio. Quando in alium res litigiosa ex eausa divisonis , & transactionis factae inter cohaeredes transfertur: quia diviso omnium rerum haereditariarum saeta inter cohaeredes non v Idetur esse alienatio, Nom/y. ii a. d. I. uis. ubi haec verba s Irinsectio vi mel diissem, J pro uno, eodemque negotio accipienda videntur , videliaeet cum transactionis causa inter se haeredes faciunt divisionem honorum; quia vix unquam inis

mae, I 22. . D. f. is ver . OM. L cum uetarem 36. . D I. retist. Quamvis non incommode ista veta etiam separatim aeeipi possint, ut intelligamus hie transactionem factam eum extraneo, Cum quo de eadem re controversa erat.12. III. & IV. Exceptior sἱ res litigiosi in dium transferatur,eausa dotis vel donationis propter nuptias; quia hujus alleuationis causa qmoue non est cupiditas vexandi adversarii, sed potius assectio nuptiarum, dum sorte non suppetit alia. est. Et lae sunt exceptiones propositae im2. Liar. a 3. His addi potest v. Exeeptio, si Meesariast alienatio, quia soliὸ vetustiorem causam &originem iuris habet, ut traditur in I. asenationes 13. p. de Famij. er samd. ut si tibi stipula hii sub conditione Stichum promisero, & post mihi istio, stichi nomine ab alio lis mota si, condi isti e lite pendente extiterit, hoc casu licita est alienatio, quia antiquior est origo alienationis lite contestata, Alios easus, quibus litigio rei alienatio permissa est, reserunt Matth. de Ami

Bis ad Constit. N/suis lib. 2. RaD. 'i. de alienario nibtis raram talassiliam ridactarum. Iacob. Men chius L pra γ 97. nam. 37. c pedi. Alexander tentarim. δε resolui. 17. nam. 2 . ω seM. 24. Litigios sitium extinguitur transactione. di renuntiatio litis, perempta inflantia di sementia absolutotia pro reo lita Menoch. d. tita.

g. q. De alienatione tutatii reniand

NUne paucis agendum de alienatione iudicἰt

mutandi causa facta, quae e gnationem habet eum alienatione rerum litigiosarum. Disteἀrunt tamen haee in duobus.1 s. l. Titulus de litigiosis tractat de alienatione rei in iudicium deducti: Edictum autem de alienatione iudicii mutandi causa ficta agit de re needum litigiosa, sed de qua iudicium sutu

rum est.

a s. Alienatio rei litigiosae iure Praetorio prohibetur, ut 'pranam. ra. relatum est : at alienatio , quae fit iudicii mutandi eausa nullo iure in terdicit ut ,& ideo valet. Sed is, qui aliena vir,

ut duriorem adversarium opponeret, tenetur, in id , quod interest duriorem adversarium non habuisse, L a. h. u. I. a. p. de altin. ia c. mur.

1 . Incidit in hoe Edictum , qui metu imis

pendentis litis rem dolo malo alienaverit potenistiori, vel alterius provinciae homini, vel litigioso, seu vitilitigatori, litiumque eoncinnatori, ut duriorem adversarium opponeret, vel quocunque modo dissiciliorem agendi conditionem redis deret , i. in fine. I. 2. π 3. δε ago. μει. mais

tana.

18. Sed s quis sne dolo malo , iudieii tamen

mutandi causa alienaverit, hoe edicto non teneis bitur. Nam iactum ejus non improbat praetor. qui tanti habuit re carere , ne propter eam saepida litigaret , host est , qui tam parum putaverit rem, ut ea carere mallet, quam propter eam saepius litigaret. Haee enim verecunda cogitatio ejus, qui sites exectatur, non est vituperanda 1 sed eius tant)m qui aem rem habere vult, litem ad alium transfert , ut molestum pro se adversarium sibi Hai, UIpiano auctore in L item 4. β. i. f. d. ιit.

CAPUT DECIMUM.

De interdicta alienatione fundi dotalis & propter nuptias a Marito donati.

113쪽

Ita tisa is satiri dia. si in destiasti diis agail saetis, tauros, Et is, asiasque populus. 14. da opima partis. II. . et Superest ultimus ordo dominorum quibus alienatio inhibetur rei simul & personae d mini causa. Et quidem his dominis non omnium rerum , sed unias alicuius rei , quia scilitat talis est , interdicitur pro commodo ipsorum domu

norum. . .

i. Huiusmodi res est fundus dotalis, & prae diuta propter nuptias a vito donatum mulieri. Quamvis enim sit dominus iure ei,ili qu&d fi m. 3. Iambus Thomingius istis 3 a. nam . q.

Tamen tae extenso Iuris textiBus non proba tur. Nam lex Iulia, quam Iustinianus extendit ad aluis res immobiler , de iando tantum est e cepta , di ita sentiunt Aro in summa C. IE s Iadorat. Fr. Hotomannus de dole. Ant. Guibertus da anact. tap. 3. nam. Iq. Fr. Caldas. d. - 8.

- I. Fundus hic accipitur dotalis, euiu, domi

mum pereeptionem L heti, fractam. I. h. rea in nium marito per traditionem quaesitum est i 3.

mum lege Iulia , deindὸ Iustiniani Constituti

h. vitati β. issans. δει. L s. f. silvis. martim, qui- qile inaestimatus est. hie enim prome dotalis est di alienari prohibetur, L L Mit ψ. infunda C. de rei ais . ath Thomingius L iuris si . num. 23. Fr. vlvius istis asi . num. a. a. Fundus aestimantus, cuius perieulum mariti est . non est dotalis, sed mariti ptoprius emptionis taee, nisi unci casu, s relinquatur arbitrio mulieris , ut vel nudum repetat soluto matrimento , vel distimationem r. sundus dotalis prohibetur alienari, ut neque hoc enIm casu se us aestimatus lege Iulia tomis maritus invita uxore, neque uxor in v t rari- praehenditur , nee alienari mtest, quem mulierito, neque alter altero e lantiente, neque uter si .elit, repetere potest νώ si stimisi i l .f. iaque eum alienare possit, ut nee iuramento uxo- μώ. dolia. o ibi notat Cujae. Dac . E. H. Asti ris isthae alienatio jure civili e firmetur, in Onam. Iastis. Itiis. alen. Διιι MIMa L ana. h. o Leci s. Seeundo pridia propter nuptias donata Ialia C. de rei Mari act. Vide Ludovicum Chasona uxorii alienari nequeunt. Hie praedia mulieri vim , 53. 3. νιθικ. 37. loannem Gut terreri is 'nondum senit; quia non donantvr statim, sed

a. Huius prohibitionis duplex ratio reddi potest. ad fgiantur. 8e conseribuntur in causam donaariphis , di tamen idem juris in in his, quod in

praediis dotalibus i ut scilicet conflante matri. m Dici maritus ea alienare non possit, ne fia detur mulier lucro nuptiali, quod sperat ex da I. Ne fragilitate natur , mulier in re mi- natione Wopter nuptias in casum mortis , vel dinam deducatur inopiam L Lm c. q. mae lex Ia- vortii a Gest. ει .sia, seu ut imperator in a. mn . inquit, ne statismubiaria f. hsai in pernitiem stibstantia auram tam

II. Quia ieipublicae interea, mulieribus d

res siluas permanerea eum dotatas esse mulla

'. Effectus huius prohibitiunis est , quod do minii transsationem impediat. Est enim lex Julia

ex earum legum numero; quae persectae sunt,hoc est, sie lata , ut non tant sim prohibeat seri altea. nationem, sed di factam rescindat, atque ita tran res, ut eo facili da nubant, ac liberis hominibus stationem impediat, ut notat Antonius Faber is civitatem impleant, publice expediata rei. 69. . 9. Et hoc a/ed procedit, ut ipse m 3. Fundus autem dotalis tquo nomine proin ritus sendum dotalem se alienatum vindicare. ptie significatur praedium rusti mo iamum lege . N Raeontra factum proprium vephe possiMNU Iulia , d. print . In v. uua, Hun. ID. m. sed ex se cum bdi alienatio prohibita si respectu mulierith, re ton detratone boni publici latὸ Petriis. Ian. s. nam i s. Iustiniani Constitutione etiam aliae res soli, ut es in dotem , datae alienari prohibentur, L .rala rhon as l. i. f. suis. marri m. a m . L tam hae talia. ut intelligamus rei mobili disp. Δώβpra cap. s. q. 3.

Mantu non esse prohibitam alienationem, ssoluendo st. . . q. Nam prohibita rerum mob 1 in m alienatione, Olurimi deeiperent ut & maximum indὸ s qtietetur incommodum. Et quamquam vulgo hae proh bitio extensatur ad res mobiles, quaesit uando servati possunt. Gusta O Bart. is M. abens. De amet. a. m. nivisa. Petrus Costalius II. r. f is stad. Atis. Matth. Vesenb. itidis iastaraDι. num. 4. O aua. primi'. Inst. sv l. . . ad M. e . as . O seqq.

Haec prohibitis aliquot patitu '

s. I. U χreptio est , si mast na necessitas u gratέCci ius exei altim proponitur λι i. f. de find. AMI Iacob, Thomingius 4 siis 3 i. s. II. Exa

114쪽

o . De Prahisita Rerum Allienatione.

9. II. Exceptior Nis alienatio uxori sit utilis , ut si sucidus sterilis permutetur eum tructu

nationem praedii propter nuptias donati, s mulier semel atque iterum post biennium alienationi consenserit, dummodo ex aliis bonis contingentem sta potu onem lucti ex tabulis nuptiali-hus servare possiti ruisset si . Id quod eontra I annem Glossatorem etiam in praediis dotalibus obtinere putat Cuiacius ad N A. si . Gr in fracts. ad Aphanora in explicatione ι. l. marito. p. ius Lil rati 3. Sed ruenior est Ioannis sententia docentis dotalis praedii. obligationem , vel alienati rem , iterato post biennium mulieris eonsensu non confirmari, pro qua sententia verba dictae Novellae Leere videntur , in versu. Iuati aperias ribi, iam enim Lιs, Fienire issimasa a ae famil/μnι' N in fine vers .mnam nisu sis iam dati diris in tias vara minentiis , & quod a titulis Novesiti uiti non sat necessaria argumentatio, uti qui arbitrio studiosorum, non Iustiniani auctoritate sint consecti, ut docet idem Cui acius is Novest 6

ΙΑ. Haec ita obtinent lute Romano, a quo recedunt plerarumque gentism mores. Nam in Gallia tonsuetudinaria eessat lex Iulia. teste J liano Brodeau in adduismis, as Georgium Lolle P

Nee ea in Geldtia, vieinisque provinciis, quae suis potitis motibus, ae legius, quam iure Minmmo Ieguntur, locum obtinet. De Bisa

dubitat Thomas Herbatus rari qualia. cap. 33. cum ibi nihil ea de speciatim constitutum, ac Frisis perpetuum, di selenne, ut iure civili utant ut , nisi qua de re quid aliter cautum , aut usa reccptum sit. Magis tamen eo inclinat, de in Frisia a lege Iulia recessum. Quod probo. metum maritus secundum Frisorum mores uxoris suae Curator, de habet. administrationem hon rum ad uxorem pertinentium sne distinctione. utrum illa dotalia, an paraphernesia snt M. r. παμ. m. d. s. I. iis consequens est, quAd mulier sui patrimonii ae bonorum domina sit, nee ullum rei uxoriae etiam dotalis dominium in maritum transeant. Et ideo mulier auctore uiro sine distinctiode bona sua recte vendit , donat, aliena aut dominium transferta idem sacit & mari ius consentiente muliere. Quorum neutrum lege I

lici licet. Nulla ergo apud Frisos lex Iulia. Quod

enim vir mulieris vel ignorantis, vel non consentientis bona alienare nequit, hoe non procedit

ex lege Julia, sed est a iure regulari, quo rem

alienam alienando nemo dominium transfert, DI.ris. C. de restis a Sen. ηρa alen. Ze quia pugnat cum rerum administratione , quam maritus ut Curator habet, non tantum eas donare fle perdere, I filiassam. I. in . H. se . 1 is Δη r. sed etiam ras aliense. Administratio siquidinisti fini malito conceditur, ut res uxoris ab Ipti rem curentur. qui autem alienavit . quod curet, di administret. habere desinit. Denique haee duo alienirerem. de recte gerere opponuntur , in I. i. f. δ ιβι. Pro

aue. Atque ita absolvimus primam Tractatus nostri partem, quae fuit de alienandi prohibiti ne legali. Cui annumerandae sunt alienationis prohibitiones statutaris & consuetudinarim Cam enim statuta municipalia vim legis obtineaant, Q. de tendis. is s. quando nulla rescripta principalia extant contraria , Λ 3. 4. Di a. 1. ἐν stratib. violat. Quid prohibet, quo-minsis ea dem vim lex municipalis alienationem prohibens

idem etiam servandum erit in e suetudine, quae pro iure de lege habetur in his , quaeri non scripto descendunt ι. Laturna n. a sed O ea M.ff. istitia. t. a. C et Iiι una eo s. .. tap. I. δε constis. 4De hae statutaria 3e consuetudinaria prohibitio ne , vide Franciscum Caldam . quis'. steri M. I.

115쪽

PARS SECUNDA.

Hie tione decreto Magitanum interdicia.

De alienationis interdictione, quae fit Prodigo.

uitur nune ut videa mus , quibus a Magistratu alienatione soleat interdiei. Hle primo occurrunt homines prodigi, asoti, ne quam, profligatores. & d. oindeque res suas alienate potest. prodigalitas enim non adimit jus commercii, seu contractus. N administrationis, eum unieuique liceat bonis suis abuti , sedeo a s. h. ιι uirit iris operit. Lνώ. Ae iura omnium bonorum suorum dona tionem omnibus permittant, qua nulla maior eo res patrimonii, qui I prosusci diei potest. Neque privati euiusquamge Rosela inter quatuorde- est diiudicatio, an hie, vel ille prodigus sit, quem vim ordines prohibebantur sedere,quique Maris propinqui, quorum ea res est, de Magistratus eonsulto, is i. ff. de Carat. furias describuntur, quod snt tales , qui neque tempus, neque finem expensuum habent i sed bona sua dilaeerando, ae dilapi Aando profundant. 2. In prodigi dijudieatione non tam sum tuum magnitudo , qu m eausae insumendi sunt inspiriendre. Nam inutilibus de causa plus ima pendim, quam reditus ferre possint. magna mupa est in re familiari, de patrimonium ex talibus imminuissi , magna interdicendae administrati his causa est , ut notat Angelus in Avith. m lina

3. Ex his raus, non ipso iure, sed Magistratus decieto prodigo bonorum suorum adm ni stratio adimitur. 8t alienatione interdicitur . I. δειαι nia, s.ff. δε υροι. ala L/ini 2 . is pr. g. 4minarib. I. Bdiam1 io. I. mulier tv I. finiosa 16. β. x. M. ἐν curat. furis . sie Valerius Maximus M. 3.

s. scribit Pompeium Praetorem Urbanum horis interdixissi Q. Fabio, Q. Fabii Max. stio, qui perditam luxtis a vitam agebat. Et formulam Interdicendi, qua olim utebantur , proponit Julius Paulus , ubi, moribus . inquit, per Prael rem bonis Interdicitur hoe modo r Quando rua nis parem , avii Ma/, institia tua Aser dis, lisero se rissiae salem potatis. et eam rem . tibi et re, sam

meνιi4 se inire ita. Quae formula Lissit plane supervaeua is ipso jure ει non a Magistratu pr digo bonis interdiceretur. An se interdictionem igitur prodigus admimstraticium non amittit, rebus suis superesse patiuntur: hune nemo extra neus euriosius debet iudieare, quomodo de re sua statuat. Ut ergo prodigo ius commercii, de

contractus adimatur, interdictio necessaria est,ue habet eommunior sententia usu iudiciorum e misprobata , vide Julium Clarum l. testaminiam. Fr'Viuium tis. 3 .lamman. opimis. 313. Quamvis aliud scholasti eorum Doctorum iudicium, ut videre est apud Hugonem Donellum in L 1 is in . s. fave s. ac Stephanum Berelim ld. is suillatis e . 6. m. 8 . de Andr. Faciam iis. a. t vera cap. 6 3. quorum argumenta ae ratὸ eonfutat Ioannes Goddius in Dact. deI Has. cap. 7. n. I q. Oaeni

- εν. aliorumque post Bariolum negantium in notoria prodigalitate Opus em decreto, edmmanifestum, & notorium aequ paretiar sententiae. Quamvis enim notorium & sententia in pleritaque articuri potissimum iam de rei veritate detegenda agitur , ecim parentur. In hoe tamen

aliisque smilibus, ubi de facto ipso non quaeritur. 8e lex Iudicis interventum ae decretum, eiustiue exeeutionem desderat, parem vim noli ' habet ista adiuvandum est notorium sententia; declaratione de publieatione Hostiem. Ipsumque notinium comparatur sententia, quantum ad .

116쪽

α Pnhibita Rerum Alienatione.

declaranduist, non quantum ad interdice agum, sultuin hii verine Sties sqvo tinvenlinitu, a

ut Bald. tradit, a. I. i. f. de arear. βrias Anci. Iareturdisserentia, quam ibi consuluit inter venia Gail. Es. a. is pare lall. 9p. 3. ama. i a. or i 3. ditionem factam a prodigo, Et eam, qui factas. Porro plodigo bonis interdici fle Curato. sit a debitore in fraudem ereditoti . Nam s e meis rem dati solo Iudicis ossieto, & nemine petente ' ro1 debitore sciens creditorem fraudari . domi-

tradunt, Bait. In l. has auiem. ει qui, ca scia nussio, sed res revocatur per Paulianam, quiari. ras. Et Bald. d. ι is rei L. 1. Plerumque tamen fravdss sui conseius, I qaad atirem 6. l. iae editiam

proximiores hane laterdictionem prodigo seti, ι. ais ει ιον i o. q. Fod ais. ωρμ m ma in stri possulant. sic tente matre, Imperat fems- cre liis prodigis Curatorem dari iussisse, auctor est 1 o. si quis tamen in aliena degena provincia V lpianus, in L ia sis. i a. l. i. fatura das. a. LI. contraxerit cum eo, cui bonis interdictum erat, ε. Filius non videtur audiendus, si patri pro- eontractus subs stet; quod huius interdictioni,digo petat administratione interdicia Semper probabilis si ignorantia ; quia dissicile sit euilia enim filio debet esse sancia At honesta persona pa- bet seire, quae extra suam provinciam geruntur. tris, L irino. 9. fyri iasapit, pareat. ω lae M .pa l. eiusque mores approbare & sene, non re-

Die debet filius, ut est apud Senecam fis. io. Oανο. tap. 3. saciunt hue tradita a V squio illast.

7. Ut autem interdictio rite procedat, M t status prios in mores postulati inquitere de-het i deindὸ vocare predigalitatis intimulatum, ut veniat visum se declarari prodigum , ut v

vo etiam iusi as. Quamvis non desnt, qui existiment ad interdictionem bonorum, Fodisi v

eationem non esse necessiriam, quia , inquiunt,

prod;gua impedire non potest, quo minui et i terdieatur i ita philippus metus ans. 17 . or aiaia d. t is citi. sed horum sententiam usus respuit,saia ex stylo Clitiae nostrae , qui prodigalitatis

postulatur, semper vocatur. Et recte. Quia quoin minus proaistus declaret ut o stere potest, di defensiones allegare, actionesque suas excusare prosa bilibus de eausis.

g. Denique interdictio est publieanda : nequis ignorantia facti cireumveniatur. Nam ubicunque legis commercia eum prodigis impro

9. post Interdicta autem promulgationem nulla ignorantiae cujusquam quantumvis probabilis excusatio adm ttitur, L LI 4s ii. . 3.β ista lis. EI. quia magna eulpa est ignotare id, quod omnes sciunt, L Iasa calpa 1 a 3.1gis veris. δε f.

Et facti etiam alieni, si publicε peractum si,

iusta non t st ignorantia, Bari. in I. tarv. C d. perit. ιM. A M. in L Mrias in .st. a probas. Non enim id singulorum auribus neeesse est incultare. At obloqui videtur, L filiosas. g. Διιαν .emn. ubi Pomponius inquit, si scitas emam ab ea, mi lenis inser Isara β, viminus Mon e a. Quod inisnuit diversum ius scire in ignotante. Antonius Faber in Ratioris basia L si si . . eum ex hae dinse ultate se extricare non posset, dictionem s Ω eis ) delendam, inept e interpreti, non Pomponio, adscribendam iudieat. sed retenta recepta lectione, Ioannes Dethherus tu. a. EFfers. ων. ἀθ . 8. . 7. probabiliter respondet Iuriscon.

ut notat Ant. Faberi. s. ω. s. I. iii. 8. Si ais ignor. νem msnap. desinis. i. sequitur Paulus Christi. naeus Daum. 3. istis 379. nam. 8.ii. Otiose disputant nonnulli, saliciti ut prodigo Curator detur , hoc ipso, etiam honorum administratio adempta si, S an interdictio b notum valeat, s Curatot simul prodigo non sum rit datus. Nam s non cortiem verborum, sed essectum spectes, nihil intere' inter interdicti

nem, Curatoris dationem, de prodigalitatis declarationem. Unum eonsequens est alterius. Dharenim Ma stratus eam ciuis cognitione Cur torem dat, eo ipso bonorum administrationem adimit, Ee Curatori decernit. Et eui bonis interis dicitur , ei etiam Curator dandus est , ut praxi

terdictio alleui ficta ut plodigo, qui prodigus

non est Et valere verius est. sententia n s eit prodigum, sed deelarat. Idcisi quod Iudex statuerit de prod ci , pro Oeeci habendum. Senistentia enim pro veritate est in his, quae ab arbitrio Iuditis pendent, ita ut nis provocetur . ei omnino stati oporteat, auameasa i Herennias 63.

Ander. Faehin. d. lib. a. tap. 63. uis soria non servato iuris ordine, sine eausae cognitione quis declaratus si prodigus, euiue interdictio ficta,

tune enim nee declaratio, nee interdictici valet. argamento 1 2.1'. is octa . tas. iancta I. a. ut, s talem hominem invenerint . cr L observari 6.1' ἐν Caras finisse, fle notat Anton. Faber L lib. s. d. sub i. ris. de Caras. Farias is iis. I.

13. Hulus interdictionis uis in eo eonsstIt qudd plodigus, contrahendo non bligetur. Liscat nais s. s. de vers. ut ne naturaliter quidem, nee pro eo fideiussor , I. . . F εα, ita O L l. s. 6 de vers. .M. quodque alienando dominium

transferre nequeat, L Itidiam T. o. ff. ia Curas. βε-H. s. ubi dieitur, qudd Iulianus scribat, eos, qui bus per Praetorem honis interdictum est, nihil

transferre posse ad alium, &. ut supra relatur. Pomponius in L I.piens as. g. vi tremasi emps. siens, ait, emam ab ea', cat Ianis true ictura fit, δε- menas non era. Idque adeo procedit, ut alienatio

nec prodigi iuramento confirmari post, quia Omne iuramentum tres comites habere debet.

117쪽

biicium, veritatem Sc aequitatem .' at nullum ju- gium in bonis sui curatoris. Prodigus autem, euileium est prodigi, qui furioso aequiparatur, c Curator datus, ei etiam bonis interdictum est. Di q. Τών C. fur. 16. Quod si tamen quis antis interdictionem l . Quin prodigus post interdictionem ne crediderit pecuniam luxoricisci adolescenti,sciens ingessionem quidem transferre potest ad ultum quod is eam pecuniam protinus seotio sit datu iuri, effectam , ut Romanus aIt, ει ι . 'ia rus , is in mala fide est , te ereditum amittit . Lf. illa istisviν elue auia tamen posscssio sini est, si υπὸ.8. θ. arilestem p. Mandas. I. si sit 8. p ..i ,pprehendi potest non vi traditioni , ι empl. quia hic quodammodo in societate sim

disto iacti, sed vi ingressionis, ut mὸgis occupa- turpis versatur. Unde Senera de benefietis. ω ii & eipta, de quim tradita sit possessio m, inquir, non dabo, quam numeratim dime' . Commoda hujus loci quaestio est, virlim suam, ne in Garam rastrysfacti MI confici veniam. prodigus in integrum restitutionem petere possit 17. Cessat haec interdictio, ubi prodigiti ad adversus ea , quae gessit, antequam ei bonis iu- simos mores rediit. Sed an hoe casu administratiot idi retetur. Affirmant nonnulli Doctore , quos ipso iure restituatur, an vero etiam Magistratus sequuntur Ioan . Goddarus L cap. T. dc decreto opus sit i magna inter Doctores pugna Ande. Fachin. d. m. v. cap. 67. qui hoc movetur est. Magis est decretum Magistratus expeti oporis ustumento, quod digus dc minor aequiparco t re non minus in restituenda. atque in adimenisiuigh iisdem beneficiis perfruantur, Lia laena I9. da administratione , ut eodem modo solvatue θ. O . f ἀι νώ. Mili. Hst. Alii conta sentiunt, interdictio, quo ligata est, idq)ie praevia eiusae quoi sequitur Argentraeus ad constitet, miran ta cognitione de antecedentibus probationibus i ita i. si . t. i. Horum sententiam magis proboi etiam sentiunt Argent us ἐ. m. 497. ερ Ch G ii eo.trictus antὸ interdictionem secti cum stinaeus ad ues NechEmenstes tit. 19. an. 29. nuntiueodim , sunt firmi, Ac rati ammento ii ιμβε-3 2. Se ita Curia nostra observat. Nee mutat, L I. io. His rat. sistis . nec ulla leget ps dirum est, is de caraia fums quae vult prodigum ipso iure adia

seeundum quid , non simpliciter qui autem in πεν. ut rem tradit Bernardus Waltherus lib. t. uno aut altero aequiparantur, non in omnibus suster. cap. 38.

aequales sunt. Deinde ibi prodigo datur privit

CAPUT SECUNDUM.

Utrum meretricibus 1 Magistratu bonis

interdicatur.

tara. t.

D similitudinem prodigi etiam meretrici

bonorum suorum administratione interia dicendum esse, primus docuit Rccursus, m Eus per I. mulieri. 33. U. de Curri.saris . ubi illa vertia , malini luxnrime viventi, exPonit, mere niti. Accursum communiter sequuntur Doctores, in

ι istia 6 θ. de ter . M. dil Canon istae in tap. Hi 651 α δε iuiniis, ubi Felinus tradit, quod mulier in ipso, quod est meretrix, praesumatur Prodiga, adeo ut non possit probare contrarium, Lisi mutet mores. Accursit sententiam etiam amplisitur Jacobus Cui acius ad lib. I. sentem. Iia, Paxti tis. q. Φ. 6. cria d. l. 6. I de viis. M. a. Sed verius est, nullam legem de scori rum effusione cohibenda scriptam esse. Ut enim rarum est , ut mulier donet, L silli tira 33. q.I.

V. de donat. im. vir. ω uxεν. tum vero maxime meretricum genus avarum est, ac proindὸ deri

diculum esset cui eleganter Guillelmus Fornelius scriptum reliquit lib. 1.DA. q. MereΠι- sim ab iani ἐν stita aerem possessa in aurem dis , sesne patrimon m merterem, Mystemaret e istis lapii scistis, quini xtitispraeter pretium diata es, sis popalis, alba, illls pini ai fortunaram fetere natistulam. Nec obloquitur, L L materi I s. ea enim referenda est ad mulierem patrimonii decoctricem a di voluit Jutisconsultus Paulus in ea docere, non modismatibus. sed etiam taminis prodigis bonis in terdici. Nam toto illo titulo magna ex parte de prodigis tractatur.3. Et luxuriosὸ vivere, non libidinos8 tan tum , & petulanter vivere est , sed etiam prosus 3,ur ex ε. μ h. In L cuod tam ea, qui in alien. par. notavit Antonius Augustinus lib. . en cap. n. Lamia as,inquit Festus est in re familiari Iolatas. Cicero pro lege Agrar a , in insius rebat, ita an reptiuti,inisse, κοιs Oe. Et ita istam legem quoque accupiunt Ant.Gomesus LM. a. res . la'. . . m. 3s.& Fr. Hotomannus fib. 4. ias cap 6.

N, CAPUT

118쪽

α Prohibita Rerum Almatione.

CAPUT TERTIUM.

De variis causis, ex quibus Magistratus

alienatione interdicit.

ni utiqua quissilia est, ne ex ea φοι alienu. 2. κι γ hareis petis. 3. Bd iuri ιι -- Elapidi ii ,. 4. Mugiliam veI Ita pra&bulo PMR ab Marisacia ex iusta causa rimimi ιν summae impedi . . Arbitri rotiritio non aquλ. 6. i. MI Oa tantum ob prodigalitatem I sed 3t ditariis diminueret, in Epass. i. ad Q. Hatre.. ex aliis eausis Magistratus vel Iudex do- 4. Ex caiis quoque litis pendentis, vel ob minis rerum suarum alienatione interdicer ρο- metum dilapidationis recte debitori rerum sua test. Ut debitori de fuga vel abitu susipecto, Iu- rum alienatio inhibetur.Vide Coler. ἀροt s. tap. vix, desiderante Creditore , recte alienatione XI. . l . cir stan. 3. Leoninum ιM617. m. r. bonorum interdiceti textus, in I. de potabazi-- 3. Effectus praecepti Iudicis de non alienando M 8. fis polluis. O ibi Barta. Matth. Colerus est , quod impediat dominii translationem L st de orest. ex ι. pa ι. 3. . M. num. x . 22. umba ue9.ff. de manumiss. L Iuliana M.fλάου -- i. sie Divus Pius rescripsit prohibendum esse m. furias. ι. Fisus tum 7.4. νεώ iam Fures. 'oe t. possitatem haereditatis, de qua controveilia erit, L nos. 16.J. de contν . in . Iudex enim pol .ntequὲm lis inchoaretur, aliquid ex ea distra- statem a lege habet A. mare s. f. delum1 ε aen. Ita. here, nisi maluerit pro omni quantitate heredi- Atqui ira sentiunt Alexand. Castrensis, Ludovitatis, & rerum ejus restitutione satisdare, ut au- Cus Romanus, Angelus, Iason. incis λως thoe est Ulpianus, in I. in s.fἐepetu. Lere/. II. δε- .in. Se alii, quos eitat te sequitur Fr. . . . Similiter creditoribus haereditariis haere- Caldas M. l. Fasi. s. f. quaest. 13. nain. 9 . licet dem suspectum postulantibus tanquam dissipa contradicant innocenti H ia tap. Rais Idas x. Lethm bona haereditatis εc helluantem, Iudex lolet stare. 8c Ant. Gomes ad nari let. Αο. -M. 23. intervenire ae causa cognita iubere haeredem sa- 6. Sed hoe ita procedit, si modo ex iusta &tisdare de solvendo aere alieno, lut vetare, ne legibus probata causa ludex alienationem prohi- quid haeres diminuat ex haereditate, ante' u m buerit. Covarru. iud. . Raia tauta pr. ntiae. q. aeri alieno satisfecerit credDem. It. Φ., e . Caldas L loco.

sitatis. J. Pro e rare. Hine Cicero Quintum fra- latio non impeditur, quia potestas arbitri depentrem suum Proconsulem reprehendit, quod Cau- det ει oritur ex contractu , & hoe ea se ad eon1sa non eognita non diligenter perspecu fle Per- promissi poenam agendum est. Covarru. in . pensi decievisset, ne quid haeres de bonis haere- Rahiadas. Ualdas L lota. Et tantam etiam de Ennitimis probibitime, rva β a Mist 'asa veI a Iasie.

PARS TERTIA

De alienationis prohibisione, pus in ultima voluntare.

Continuatio & distributio.

Q Tquens loeus postulat, ut disseramus de. alienationis prohibitione, quae sit testamento Codita O cillis , vel qua alia ultima voluntate. Quae prohibitioni, spretes, sue utilitatis pondus, sue argumenti sibtilitatem speetis, si periori

bus minimὸ eedit. Seatet enim dissicillimis controversiis, & vix alia in soro magis frequent, se quotid ana quaestio est , ita praesertim in locis, ubi testamentorum usus est. Quia vero dilue idiora sunt, quae ordine tractantur, quicquid disturi sumus ad sequentia eapita reseremus.

119쪽

Pan Tenia. Caput I

De essictibus huius prohibitionis

dile fideicommissum ex prohibitionis contra ventione resultet

CAPUT SQui ad hoe sdeicommissim vocentur h

VOeatis quae actiones competant l

ut alienati prohibita tem alienentur.

CAPUT PRIMUM.

De prohibitione alienationis tacita, & expressa, nuda & ob causam facta.

tio est tacita, alia est expressa. . Tacita est, quae multat ex ndeleona misso exprem. Quando enim testator hi redem vel laia natatium fidescommissa onerat, lex ex veris Illi mente testatoris inducit tacitam prohibiti nem alienationis rerum fideicommisso subiectarum , I. Marullas I. res qua. 3. J. a. Debes. a. Expressi prohibitio est , qua fit verbis te. stitoris expressa vel aequipollentibus , de hae praecipuus nostet sermo erit. Haec vel est nuda, vel non nuda. s. Nuda prohibitio est, cum nulla apparet causa, ob quam prohibitio facta est. nee diagna. ta persona, ad uuam , neglecta prohibitione, te. sator tem jure fideicommissi pertinere velit. Ut s t stator alicui legavit domum , & cavit, ne uulo modo legatarius eam alienaret nee adfecit quid seri velit, si legatarius insuper habita πω hibitione, domum alienaverit vel quorum ingratiam alienatione domus legatario interdixerit. q. Hie nhibitio nuda est, neque legati .n que fidei commissi vim habens. uti non designa et is, quorum intuitu prohibitio facta si, ae prouptere nudum tant sim est praeceptum, quod vaiacat eaus3 . propter quam alienatio prohibeatur, textus in I. νυν Ill am. ; g. Iat Atrippa f. hi .

t. r. vhi tutius Agrippa suo testamento ita ea vit 1 ne assa men re metus, o pria amysti lanam, tit Amum maiorem hares otis /igneraret, aut uti mavi

dis Lunisset. Pilia elus Metes siripta haredem retia

pae, quae easdem res diu possedit, Et decedens exia traneos instituit , quaesitum est , an ea praeda ex- D neas haeres habeνρι, M vere ad Iaham damnam , qua hami parruvim majorem Iasiam Agrippam pertineremqEt subdit iuri consultus se vola. Reyuad , maea se Miam praceptum esti, nihil prepani contra vadum ια ra visahcti fallam , quominus at saepiam pentarier. Quod responsum Servola repetiit M. 3. rathasti extat in I. Latias 93. ia n. 1g. de lego. 3. His convenienter referente Marciano , is L Dassam ha3 ii . Divi q. de legat,diis severas, O A raditis restri eram em, qua in restimenta veram Fid senari, nec cansam exprimunt, napin Dam id seri vehas , nil ameriaim prasis ius resecta hac reis mea=ι ι Ham 9, latis esse mora nil scripturam quasi natim prinouis ν liquerim, ristem luemulamenta non si ι . cere. Quanda enim eati

non exprimitur, prohibilio praesumit ut sacta in favorem ipsus prohibiti, qui proprio savori re nuntiare potest, I rah. Ciis B. Et hujusmodi disposito sne causa facta, in homine sana mentis habet potida vim consili, quam praecepti.& idia non obligat, Iuno adiuν et q. - sed ira g. I. I se tam s. I n. f. tam μιιν 77, β. modo a 44

alumno minus industrio. atque provido legauiteenium, ita ut sui dum sbi emutet, sumina pro videntia , ut scilicet ci consideret, quamvis reriveta lis redis non intersi modum impleri , quia eo etiam non mpleto legatum ad eum non rediti tamen aian ideo minus exiget cautionem l rex L

120쪽

4 6 o Prohibita Rerum Asenatione.

fundus ematur. Et postea non alienetur, quia ut L 2. C. de ama'. no empl.

eleetinter inquit Papinianus, haradu ime esse cu- 9. Haec prohibiti. non tantum dispositi vindeno est. Hoe est, haeredis quodammodo inter- sed etiam conditionalibus verbis fieri potesti ut esse videtur, ne fiat contra providentiam desun- si ζcst Ior dixerit, lego Titio landum , ει si eumcti, 8t consequenter ne emptum fundum legata- alienaverit, volo, ut landus perveniat ad Seirius alienet, ι. Duis tentam Ti. in V. sue is tandi . um. Conditiis enim , de persona, ad quam iacta O om . Exiget ergo haeres cautionem de alienatione res devenire debet , sent loco cauis, emendo lando , atque empto iando retinendo, & hic Titius sub conditione fidei commisso one nee alienando. Secus est, si Titio per se satis im ratus est, s alienaverit. Secus si testator verbidustrio , ae provido legata sint centum, ut sun- ΠΟΠ ad Titium legatarium, sed ad Seium dire dum emat , Titsus enim non tenetur adimplere erit hoc modo : Hares meas Titio fundam disti, modum, si nolit, nee eavere haeredi de implen insinuim eum fundum alienores, iam mea, Min do modo , quia ad eum duntaxat emolumentum rim' dum Seio m. In hac specie, ut inquit ut

litatem legatarii intelligitur impulsivus, & com dci O missum relictum est, Si alienasset iandum, tinet non tam necessarium praeceptum , quam sed sub ea eonditione ab herede legatum est Seio. consilium, di admonitionem quandam , eius rei, Hae τε ergo ne facto Titii damnum incurrat, qua illi quidem utilis esse videtur, sed illius ta- debor, doli exceptione opposita prospicere sibimen arbittici telicta intelligitur: denique est po- Cautione a Titio de iando non alienando. Comitu, consilium, ot eauli lcgandi, ut habeat Ti- fer G ive IIum deci me Dolana 32. nam. 1 . oetius undὸ tandum emat, si emere velit, quam stri. Fri Caldam L cap. 22. ω Λnt. Merendam

io. Sed etsi testator simpliciter prohibueritis. f. de a-ubrat. De intersectu d. l. Ditis prin alien ri, verum prohibitioni adiecerit poenam, Iixius agit Franciscus Caldas M. I. v stimims 'ui Voluerit eum haeredem vel legatarium , qui νens . M. num. 27. Vide N Antonium Me- suae Voluntati non paruerit, sed ea insta per hibi- tendam M. tap. 2 o. qui novE tradit ge- ta, alienaverit , sua portione privari, eamquaneraliter valere prohibitionem alienationis ia- pervenire ad cohaeredes, qui voluntati suae o ctim a testatore in commodum ipsius prohibitu temperaverint, valet prohibitio, quia cohFt T. Prohibitio non nuda, quam Vulgo vestitam dum respectu prohibitio ficta censetur . d. t. Alia vocanti est , quae fit ob causam aliquam vel ex- , . q. Dira . L is de Ls, aua poena numne. Ex pressam, vel taeitὸ intellectam, ut si quis in cer- emplum proponitur is l. pareν 38. si fundi ias personas , ipsarum personarum odio alienari risit M. s. ubi testator , qui sendum a filiori tam vetet, & insuper exprimat personas, quibus con- diu viveret vetuerat alienari, donari, pignerati. sultum velit. Exemplum habemus in ι. - 88. haec Verba adiecit: uuia si a rusti volaniae re me perussi. f. ia legat. I. ubi quis matre & uxore δαμ- voluerit, siundam Dianam ad Duin perii inhaeredibus institutis ita eavit: A re πιον Grilsaea vola, i , enimD, ut fundas Nitianus vi κο-- peta, ne uid post mortem tuamstiarim suis reb suas, ης m. numpiam exeas. Hic fiscus in casu contra MM, LEM 'νoram ruinam, φή us resi s Isis unam Nn ionis ad fundum alienatum vocatur nomine

fratrem tuam fiuis nostram misse, sim ei rapinam Poenae , ut eius metu filius prohibitus eoercer sam hoe es, dum ei locum rapo seminando pa- tur , ne iandum contra testatoris voluntatem mi M. inti Buri ra mi . Valet haec prohi- aliςnaret. Aliud exemplum extat in eadem iste 3g. bitio, quia adjectae sunt personae, filii nimirum qui risi ι 3. θ. GL testator quindecim liberinsororum , quae rem alienatam possint revocare. tis praedLolum cum taberna legaverat, & adie- Et si istx pedonae non fuissent adiectae, pr hibi. cer i haec verba i siti ue eos habere G piariu uolatio alienationis in certas personas, nullius suis- ea seges conatiue, ne uti eorum parum siuam ueniet momenti. Non enim odium fratrum uxoris PN, O rmve, a fiὸ φ id facere abi vehi. Qua ἡ βlasseelset, si non expressa fuisset persona , cujus is qui ea quid factum eris, tum eri ρ-ωus cum ta favore iacta suisset prohibitio, L Lmasam. ii . inna ad re vicam Tostula rum uixere inis. Hiel. Drru 14 ff. is leges. I. Ant. Faber M. I . con- rcspublica Tusculanorum ad partes eorum, quites. ων. XL Ioan. Decherus M. I. Asser--- alien runt, vocantur per fidei. ommissum .perque tu is AP t. XI. M. I. q. modum taenae. amvis igitur prohibitio ali g. Similiter tenet prohibitio, ut ob cauam nationis causam non habeat expressam, si tamen sicta , si fiat respectu liberorum posthumorum, testator nominet personam, ad quam vult per vel haeredum vel familiae i ut si testator dixerit, venire rem, si ea contr1 prohibitionem alienata veto landum alienati, ne de nomine filiorum sit, valida est prohibitio & poena committitur. meorum exeat, vel volo ut landus in familia D. Caldas L loco. num. 31.

mea maneat, aut conservetur, vel quovis alio

modo alienationem extrὶ familiam prohibuerit, i. His amplius Doctores vulgo tradunt, si testator alienari prohibeat ob solam affectionem, d. I. filiaifani. D 4. Dieti, ibi, Nili inventaim per- 'uam erga rem habet, ut ii dicat, quia nit ma

M., iatas resecta Hea restasse Amseam iis, fia δε- iorum meorum, vel mihi a Rege donata , valete

SEARCH

MENU NAVIGATION