장음표시 사용
101쪽
Καὶ παλιν - J utut ringerentur adversarii, se numquam non Triadem praedicaturum indicat. Sie et Carm. t Jambico ad S. S. divinitatem negantes:
. Hμπελη ' πJ in mar8ine prioris Florentini legebatur. πρψεκτησα iν. Quod ab interprete est: id est, Ineriferi, emtraxi mihι metustam
est populus Constantinopolitanus . Gregorio peregrinus, nec patrius, ut plebs erat, sivae LMO.
positum , praereptamque docendi publice facultatem Gregorius gravissime tulit. &Carm. I. tum & in illis, quae de Anastas ae templo composuit, acerbis questibus deplorat. Ergo nune in adversarios suos. qui ipsum malis artibus ad Episcopatus abdicationem compulerant. Satyrice invehitur, eosque ad praestandum, quod ipsi eripuerant, populum docendi munus provocat. . σντατε βύρσαιη J iacetum sane hoc. I flate pelles, Ze vesicae, si capitibus, ut fit. inter ludendum a pueris incutiantur. bombum edunt: sed ad vera tonitrua ejusdem efficaciae. atque aranearum texta sunt carenis ferreis comparata. Memini tamen apud oppianum me legisse de leonum per inflatos utres vena. tiope . quam sane voluptatis venatoriae cupi-
102쪽
Aliud. Carm. IV. TRinitas, serva me obsecro. Iterumque clamo, Trinitas. Nam te dum praedio , invidiam memet implico. Plebs, leges, mensa, supgestus, throni, Et veri praeco dogmatis sermo testis est.
ue Qui hoc Z & quid hoc Z aut unde fluens Dei mei pollentis, rivo spiritus.
Populumque pulchre nutriens extraneum. Postilla d Iurimis tabefactum corpus aufero Laboribus 8 vos speculores , plaudite.
Io Et qui rigavit periit, & qui irrigati sunt. Quod si quid horum , Christe, reddes praemium, Da grande quid: sin minus, & hoc gratum erit.
Melesia Nazianzi Quomodo vero illum elo- illos appellat, c. primo, ut illic indicavimus: quii sui lacte ae melle nutrierit , supra vidi- passimquese νμιον dicit, & eum mortuis cominmus. parat, ut paulo ante Carm. M : ubi eosdem E. s. ae σκοποι J multum sane discriminis est piscopos vulturibus confert ad cadaveris se inter σ-M Sc ἐπ-os Ergo pravos illos Ecit rem advoluntibus. inimicos sibi Episcopos acerbo hoe convitio ix. Κή τῶν id est, τἀῖτα noster perstringit, quippe qui omnia nus dicta Eνo hu contentvir Ec haec mihi grata erunt. factaque specularentur, de Indagarent Sic Eclquaecunqde dederis. ut ut tenuia i ta infra via. Carm sequenti: ltum. Malim tamen in singulari legere, τά
Aliud. Carm. U. Loquimini omnes: felici vester seratur sermo cursu.
N ectite strophas : sit vestrum aranearum teliS, Quidquid lcve est , Sc vagabundum, innectere. Tonate pellibus, & lucernarum fulminas Jaculamini : ego namque omnino obseravi vocem. Satiate vosmet, o speculatores, tuque invidia. Intus loquar, Deique mentem mysteriis
vento. re deuolutis in seena tonitribus. alias di dictum. qui omnia initis eanενε dicebatur: decendi locus erit. Par fulminum Lucernalium quo Cicero l. t in Verrem c. xx : At qua etiam ratio est, atque aeque extimescenda Graeco. ιdum Asten sum G a Uam, de quo I te an-rum vetus adagium est: α , distis iv. quod o Gνatia homικιόω an s maν- de iis , qui inani percellebantur me u . ite mlhio, γεm Omnia intu canere dicatana, Itism-ροπὴ ἐά πυάλου, de fulmine vano de imbecilli. Apud nostrum epist. i ad Celeusium hi-eilli rundines ognis Obriciunt, α .a-ιervia, . I. άλ, λαλήσω J πιδ λίσω ἱμαντα 'e. Niso M. .
103쪽
sunt illuminationes . seu infusiones cogniti nis divinae, quibus menti mysteria divina patefiunt : ipse postpaullo απαυγαριανα vocat. Fusius hoc explicat orat. xxxi v , tibi de e gnitione Dei ita loquitur: αρήσω δοι. , μισοτε ρι Wι τυ φυσιν Mia την μία,) ώή - η
MMaa . Et aliquanto post de Apostolo Pau
104쪽
Conscribillabo, maculisque, & vagis sensibus Detersis repurgatum obvertam rationi speculum, Io Donec perscctas recipiat intus imagines. Et hae silentii liturae sitnt. At si tu nolis, Multis me loqui, Mens magna, quid faciendum est
Haec eo lubentius adseripsi. quominus a pleris Re hominibus ipsam etiam ad eo ostendum
eum viam cognitam esse video . quam nos et alibi erudite 8c vere ea ponit : mmirum .
ωλ άσφαλειέ. Et hoe ex Platone Iaa Purgatio vero ab igne proficistatur amoris divini. vitia animi 3c corporis exurente. Plura adderem . ni crabrones metuerem. Notissima vero.EDptio. rum, aliorumque omnium facerdotum. 1 unt in .stituta, qui sacris de mysteriis initiari cupiente, variis modis, atque ritibus a vitae labibus repur. gabant. sic inter cetera σώρ.M δὲ λεχώ λαι-
linis commendat commentariolo de Et apud Delphos
Aliud. Carm. VI. NEc me peccptum rapuit, nec ulla lex A liberis, ac laboribus avulsit meis. Hoc novit conscia Trinitas , quam praedicavi populo , Scintillam ante absconsam rursus exsuscitans. ue Invidia hinc: Sc lingua alligata ab sapientibus. Quid enim, stulte, licet obnubilatus insuper Morbo dissicili, tantum cxcitasti splandorem nominis Ergo ignorabas, quae nunc potestas ignorantium ΘCognata qu bus confidentia est Sc improbitas. Io Exsultate: fcliciter agi in Quin omnis impius In me lapides , in me sagittas inermum mittitC. Altum jam hic silentium est. Gregorius abcst longissime. Aliud.
Com eum. Sie de Pindarus Pyth. Ode xa:
s. Oa σέ Mη J prior Florentinus. M aetis diaris, ut ad Ta κυτμ referatur : quod tamen minus probo. t. Bia viri J Uid not. ad Carmen primum de lapidatione , v 3ι. bc Carm. Jamb.
ita enim illie legendum . pro ι. Sicut ec superius contra vulgat. edit. p. 73. edidimus
105쪽
' πισἀrκM J Arianis , & Apollinaristis, bi. Gregorium valdequam in cibis abstinem A L quos, ut supra oliensium , habuit infesti item fuisse. 8c solo pane cum sale pro obicinio simos. Nisi potius de Episcopis invidis &ad. eontentum. Haec vita tam austera non placuit versantibus accipiendum est, quia mox de in- Episcopis aliis: Schine irae. Noster vero Caerm. Fidiae agit. . ad animam suam Anacreonteo: Io. I rra ra J κYτάζιεγε. Diximus ali. Θελεις φα νωι ἔκ αὶτ .
Tu -J Florentinus mior. κεχ. . t rum, minus bene. 8, Σπ ephooJ Flor. alter , σπι σύ-l s. Roa-oJ simila, quippe qui gelii , vestitu,
106쪽
Aliud. Carm. VII. ACcessi, veni, venio. Pavor me simul
Tenet & gaudium. Profunda exploro pectoris, Ecquid tibi debeam, mi Christe. Attamen venio Vexatum in vita animal, sed maxime abs Inimicis, amicis, collegis, adversariis. In tuas incidisse manus quanto satius, Quam hisce invidiae connictari cum praestigiis Bonae certe fili mihi jam superest spei. At pessimis hisce commoti voluptas siet mari ma. Io Valete, ventri servite, & vanis somniis Age intumescite. Sed breve erit hoc vobis gaudium. Et ego erroris hujus quondam sui particeps. Sed abeo.
Vis . φιν , εἰ παρεια Ibid. T. e Vana& inani specie exis κλι. δε-ω. teriore. seu dignitatis, seu vitae, & morum: Mas u ροενοοῦμεν, dic. qui videri mavultis . quam esse boni. atque ita tibi di aquam illi. eui aliquando nonnihil ace- insomnia potius quam rem veram repraesenta ri admixtum adpotum concedit. His sane de- tis. T. δὲ A. . . inquit noster orat. xxν l .liciis nemo sibi phystonis cognomen metuat. . Ga asαβ αλλετο λAliud. Carm. VIII. Vos muri, portae, claustra, vos me concludite. Ne quis subrepens vel sermo furax, vel vita . Mei quid mihi thesauri clam surripiat,
Aut vi tyrannus aperta austrat.
s Deus meus thesaurus est , & mi timor, Et spes , meas mihi levans molestias, Quae me immerentem non parum jam plurimae Et morsicarunt, & lacerabunt amplius: Ni tu quietem similis dehinc imperes. Io Quamquam & gravia patiens , 6c eiusquam gravia, Id unum motuo, multis ne pejor tiam malis. Superingesta namque sibi mala mentem solent laedere.
vestitu , & exteriori specie Episi os refer. lp. t 78 operum :
107쪽
108쪽
Ad Plebem Anastasiae. Carm. IX. TE desidero, carissima , non dissitebor . te desideror
Desidero te natorum ex me sermonum suboles,
O dilectae mihi plebs Anastasiae:
Quae mortuis jamdudum sermonibus commortuams Antiquam resuscitavit novis fidem . Unde mea velud scintilla prodiens oratio Ecclesias implevit omnes lumine. Quis tuam speciem, quis meas sedes tenet pQuid ego ita orbus liberis P vivitne proles, pater Io Tibi sit gloria, etiam si quid acciderit tristius. Fortasse proterviam in loquendo punis meam. Quis digne satis tuum, o Trinitas, consilium praedicet e
Aliud. Carm. X.LUgent Sionis viae, legis cultorem tuae Festis diebus desiderantes Populum. Et ipse lugeo non jam populum conspici Meos ad sermones confluentem, ut olim solebat s Constantinopolis, & quidquid exterum Illic agitabat, quibus amica allucebat Trinitas.
Magnopere ingemisco: εc meam forsan prolem Insultant alii, sermoneque illam probabili Ata
rentinus prior , - ἔν . . l-- 1.: qui tamen in margine habebat, ut r. πη λέων βρυχωμι - J uter Flor. βρυώ- l vie e sis in contextu.
109쪽
Τοῦ πιαλ-J Carmen Instar praefationis est. i lagmati Carmi m Heroicorum , pae Tari 1A- Pi tigvndum . Di praemittendum sin-l operum . cujusmodi est illud e senariis co stans
110쪽
IO Abreptam auferunt. Redeat sed si robur mihi Ut ante, Trinitas , tuum, & in te denuo rugiam, Brevi ut hinc rursum recedant, iam . ferae.
Aliud. Carm. XI. BIs, non latet me , fucus est factiis mihi: Si jure, admittat vos , velim , audiatque Deus: Sin autem inique , sic quoque audiat tamen. Neque enim vel sic vobis quidquam imprecabor mali. s At malis fractus malorum finem inpero. Omnium quippe rerum sum satur praesentium, Census, inopiae, saudii, molestiae, Famae, dedecoris, nostium, & chari gregis. Jam capere gustum cupio rerum absentium.1o Audacter istud eloquar. & audias, rogo: Si, Christe, nil sum, quae tua est haec fictio θSin charus ipse sum tibi, cur tantis premor malis
ν , ουα ι ω. Apollinarillae scilicet Na ante nam plebem infeltabant, be callidis sermonibus in sitam pertrahebant opinionem . seu har. resin . se ut Episcopos quoque in Cappadocia passim crearent Quibus Gregorius se op .suit. . umque eo tua per Cledonium mvertit. Ibid. E ,eli ric , ... J --o in lucta est, quum pes subtrahitur. Ec ita adreriarius in terram de icitur. Qua de re vid. Fabrum de Re Athletica. ic Mercurialem de arte Gyma stica.3. Πι λάει ν ἔ- I deerat vox utitima in codice Viennensi. deestque in editi ae tam eii, qui hoc ipsim carmen in Bibli theca Caelarea publici juris secit. Ego quod conis jectoa haec certa esset, addendam exillimavi.
Invocatio , Carmine Heroico. Carm. XII. Λ Udi, Pater Christi, qui cuncta inspicis, hasce mCas preces. Et famulo tuo cantum indulge Divinum. Ad sacram namque semitam vestigia dirigit Ille, qui ex se genitum in vivis cognovit Deum,s Christumque mortalibus me cum malorum regem: Qui generis aliquando miscitus humani gravia pasti Volente volens patre mutavit formam, Factusque est Deus immortalis mortalis homo, donec omnes
mns p. ccxLurit . quod Iambica dueere R P manifestum mentum. Rep Oportuerat. i ne igitur ΘυM, Pro ἐγείνινο.