Athanasii Kircheri e Soc. Jesu Turris Babel, siue Archontologia qua primo priscorum post diluvium hominum vita, mores rerumque gestarum magnitudo, secundo, turris fabrica civitatumque exstructio, confusio linguarum, & inde gentium transmigrationis

발행: 1679년

분량: 277페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

251쪽

5 IIII. M. I.

SECTIO III. De linguis Larvae primigeniis, earumque

proprietatibus

De linguae Graecae origine. TEmpus haud dubie perdam, siseph U, Magog, Madui, Joan, Mosech,

de argumento tam vasto, tamiThyrri; nepotes vero fuisse ex Gomere,

celebri,& antiquo novum quid linta , D ut & Thus v. es Diopiam,in quo a magni ingenii viris jam a autem Elisu, THryli, Otiam Ad Diau bis sere mille annis, assatim desudatum rim i ab hisee divise stat insulae genia fuit, adferre me posse vis. ωe tium in regionibus suis, unusquisque mihi perseasero. Tria itaque eum Lisecundum linguam suam, & familiammis consderanJa occurrent; primumlin nationibus suis. Ab Dane itaque s est, lingum graeis origo, & antiqui Jlio Japheth Graecos originem suam ob tas ; secuntam, hujus linguae edicet itinuisse, Hera vi apud Strabonem ac lentia & d;gnitas tertium est propa iserit tarmat haec pitit, ut in Ioe gatio, cultus, eluiuue jam ruinae viei μοι Ae hoc igitur nemo dubitet. se nar nova per viros doctos facta , in cutus fuit ouis successu temporis qui stauratio. dam nomine peti tis , qui oecupatativitiis Ad primum quod attinet, nulli ta Pelum se nomine ei indito a suo no bium esse ξebet, quin haec una ex pri imine petistium appellavit. Quis veromogeniis linguis, post He .eam si lac hic selusius fuerit , paucis enodan Mon que ejus , merito seeundum inter o ldum duxi. Dico itaque hunc unum mi renes linguas lotam possdeat; veris isiisse ex domo Helis, qui dum seli mile enim est, post divisionem lingua ices in regnis occupandis secreta cognatarum, a filiis Japheth, qui Tum, ruina itorum Dian, nepotumque successus praesentes actuerunt in diuisione gem audiret, & ipse heroico spiritu agi lium, hac lingua utique divino nutuitatus, nomine phalu sis Helis, cui beatis eam in primam obviam regio idivisonis linguarum nomen impos nem , quae postea Graecia dicta fuit, tum sest, 1 gestus, sue fiates phitransatam suisse, quae quidem sueressu sis nepos suerit, perinde est, in temporis tantos progressus fecit, mos Peloponnesem abiens, a suo nomine p. satis in hunc usque diem mirari non vocavit, quas diceret inta dia possumus. id est,gentem Phaleg; quae postea eo

Et primum vigem hujus linguae rapta, Ferasia dicta seit, es populi p. propagatorem fuisse Iian, quem & a lin, , id est, populares Phaleg, R Pum sit sinen voeant, filium ' a ius, lib. de Ariadisi, id haud ob

jus nomine Ionia postea Graecia, Resia sture innuit 1 ubi dicit, venisse in is Communi Arabum, is a ram, CHLio, in hominem que am Altis di d mmcpae seriptorum testimonio At letium, quem postea G iei filium pacta fuit; eni subseribit Riph vi, in il l is , & Niosis, quae Hem juxta aequi

bro vi tinx rum pro isti Hii centum lVoca Nenophontis sunt, ac με, & uxo is is, historia sacra Getio, facit filio; Ie Rhea prognatum; virum excellen tem

252쪽

1. tem nobili forma praegitum, ingenio&xitibus pollentem, quem Arcades exsplenalais corporis, animique talentisiti uis in Ducem Regemque suum assumpserint, qui & eos, eum rudio res essent, nec ingenio, nec industria ad humanam vitam commode transgendam pollerent, ad politioris vitareultum trafluxerit; unde memores be- ineseiorum a nomine ejus Fiale e pa SHLUI.i latim universam Graeciam petigatum,& incolas peti ros nominarent. At

que hi primi fuerunt, qui coloniam in

Italiam , ubi Aorigenes & Sioraui domi nabantur, traduxerunt. Quae omnia in Latiis hostis de Larisia i hntiquitatiatus quam amplisime prosecuti sumus, ad quas lectorem remittimus. CAPUT II.

De linguae Graecae dignitate Ο excellimia.

II. CFd jam de origine linguae Graecae

satis prolocuti, pergamus ad se cundum punctum linguae Graecae, quod est hujus linguae dignitas, & e

cellentia , quae ramos suos in tantam celsitudinem, amplitudinemque e tendit, ut quotquot in orbe terrarum linguae viguerunt unquam , sive et

gantiam , sive dicendi splendorem, stave denique verborum, nominumque ubertatem spectes, haec unica merito

palmam praeripuerit. Quamvis autem primam Graeci corrupto jam ex aliis lingui; barbaris idiomate usi fuerint,

vitia tanen, & ingeniose excogitata carmina , variis nominibus in unum coagmentatis pangebant, quibus mo res hominum mitis sarcasmis cauill

Quos aliqui motimi se vertunt, sed perperam: Sit i sis senes, Hibrisa asperamenti ad fleb tiplicolae eae terebra patinae Plauipedaeique Iuram tuis isti uicti Noelia enti ori, ηιEL Asia illisi γε va ii, sutelo raptistrica Rumiter cuidae, nugitans crepi. Hosee secutus Arisophum, ex Comoediatilina pluvii, graecis suis poematibus imseruit sequentia: gipolyto vides , aurati retenebronides Te a sequuti,nummorum ripae nides Ubi uides vel unum nomen ex tribus a his compostum; uti polyto ides, homines in nugas multum loquaces; argentum ex tenebris sodientes, des se loquentes, & nummos mira arte ex

toruuentes. Utram autem talis s γονυ

nt m prancipio, non aulam dicere, cumra edici

scriptoribus ante bellum o Dam ea j reamus : quamvis plures existiment,

multo ante Ilii excidium tempore exi- Nuisus

stentes, hymnos sis; de Diis, lingui

Graeca quam elegantissime seriptae, quos etiamnum cum admiratione te gimus ; quos secuti sunt postea tempo plus sequentibus Demodoctis, moenius, limentias Oetenses, Aristas Procura sis, istortis, sent ras, Istis, Drimo orti, Samirasi, Protraidas Atheniensis,plitum oti, Thumire, lamphion, oribun titi, Threc sensi, Syagriis, Dares plox,

quos omnes Graecos scriptores ante Homerum taruisse, Solitius, Tatiantis, de L

253쪽

OD II. K S, da, testantur; imo Homerum poeticam Ilii historiam eY quo iam Eueess& Grinno, quorum hic poeta heroicus, Aiscipulus puti ea, , durante adhuc Tisseis obsidione, historiam ejus com Home . scripsi, quam multum Homero pro sibisse, Sulari asserit. Post hos itaque surrexit Homeru/ , centum sere annis post raptum Ibam, iuvini ingenii ve nam tanto altius extulit poes sane ad miranda, quantum ramos altius extollit inter viburna cypressius, de quo plura vide transacta in nostro Latio. Sec odii res hune si/dus, aliique, qui Graecam des linguam ingeniosis operibus egregie Nero . promoverunt. Post hos secum; in He t , is fus, primus historicorum parens, quo nullus aliorum historicorum vere res es inaeeessas essentiorem, pia mnisrum, Medorum & perfurum antiquutate; scitius descripst, s ei quiclem stade; habe a st quam in enneade M satum Iouiso stylo posteritati reliquit historiae ; cujus exemplum secuti in Atheniensum pol γpidias orchestra

seecesserunt in omni scientiarum g nere coryphaei, Socrates, pluto, is potiales, univeris philosephis capita; in m

thematum cultu, Euclides, Archimedes, Apollonius Ruisus ex medicorum athe naeo, Hippocrates, Theophrasti, Galentis; ex jurisconsultis, sectivus, Sol , Cristia, . ex historicis Thue ides, Rufiunia Listi tis Sietilus. ex rhetoribus, Demmi tuenti, Uberates, Lucianus, Heliodores, aliique, uti & ex poetis, quorum multitudo vix sub numerum cadit; qui Gmnes stylo Graeco elegantissimo, 3 u herrimo commemoratas scientias, bo narumve artium studia promouhre s acid, Sigeo hie sanctorum Patrum, Jestini,

ppianii, & me oriorum in prosequenta

dis stuelo graeco sane pereleganti Chri SH Iu stianae fidei dogmatis aquitatem ; in interpretandis sacrarum literarum semsibus peripiendiam; in haresibus extir pandis gelum, & constantiam; quo rum qui gem sacris, piisque laboribus actum est, ut per universam si opum Griseis linguae stadium; uti in omnibus ardentissimum affectum 'excitavit, ita longe lateque di susum innumeros modi inuenerit hujus litiguae cultores

Cum enim id Tartarum Mahamedan que truculentiti, qua Cratiam de Panisca

structis es templis,&gymnasti,tabli thecisque erussis, invaserunt, illud rei rum in mogum debilitasset; non de

suerunt tamen eximii viri, qui ip

blicae literariae bono impulsi, illud in

Italiam primo, deinde in exteras Euro pae partes transplantarint, cujusmodi imter alios principales fuerunt Gygaristi Card. Emuntiet Cho floris, Lascaris ' etantinus , grauius Trapeguntius, yannes Argyropylus, Chiae olus, qui nescio principum, potissmum magno rum ducum Hetrinia, de quorum g

stis vide nostram toriam) advocati magniique stipendiis adjuti, non solum scriptis sui; Italiam illustiarunt: sed ex

Gratia libris manuscriptis magno ni mero asportatis , animos literatorum vehementi destitio eas in Latia linguam transvertendi, accenderunt, quorum quidem studio accidit, ut con siderato emolumento per totam Fur

pam in omnibus passim scholis linguaes eis studium publica praesectione, in

numeros in hune usque diem excito tint linguae G eae asseclas, & propagmtores, ita ut ut Aoctorum numero vir rum hodie non accenseatur,qui graecam linguam igno trit. Sed haec ge Graecis linguae origine sussciant.

254쪽

-; U Atina lingua a Latia sc dicta, in L . digenae vero Latini, sue Aba, ruri, de cujus sis, & habitatori bus cum integro Tomo , quod L TIUM, sis de Laelai Astri rati trutilas inscripsmus , jam quam amplissime

actum si, supervacaneum esse ratussam, ea hoc loco rei terare. Quare ad linguae Latiaὰ otiginem & antiquit, rem describendam, tanquam argumento nobis proposito propriam, c lamum convertamus. Et primo qui iam ad literas, & characteres quod attinet; non Miuerunt pilato, & Shi vi testibus, qui Nicomesum, sive Canmensam Euandri matrem, charactetes& Glisam linguam ex incudia in Ita liam primo transtulisse, putarint. Alii ex psalsurum regione ab Heniae in Laestim allatam arbitrantur. Lim sitis lirari seus, Eu grum ait ex circvidia profugum hujus beneficii auctorem isse in Italia Alii aliter rem narrant. Qui equid sit, nos posthabitis aliorum opinionibus, quid nobis videatur, di quomodo hujusmodi opinionum con geries concordanda st , paulo iustis

exponemus.

ciamus Cadratim , & piam rem ortu Alamisticis ptios suisse, s. Hieronymia testatur . . -- Tmporibus, inquit, Diue, Cadmustina cum fui, e fus pnc iee Thebis AEgyptiorum , ικῶ ori di erunt, in Syriam οφίλοι esse,intempore Otho nielis seditis ν, unifici e phoenicia iis Graeciam venisee , aeque ili in mem , iam Thebarum AEgyptiarum Thebas Boeotias e dissse, re Uta fratri phre niet syria , quis deinde ab ejus nomisephoenici e nomen obtinuit. ias itaque literas, quas in AEI O a juvem ltute didicerat, G oti communicavit; nam ut in linguae Copia Onomasti eo docuimus, erat ingenium ci viis md natura ad omnia sua mysteriosis sor mi, & signiscationibus obumbranda

proclive, quemadmodum ex eorum mysti alphabeto patet; unde veri

simile est Mis uiri Chuj filium primum Aerpti Regem aut Trisme istum ejus

consiliarium , notas ipsis literas , &characteres linguae με - , in alias more ipsis solito, Muras ingeniose ex cogitatas transformasse, uti in sedi sese exposuimus, hos postea a Cudri tanquam singulare quiῖpiam, in s iaciam allatos, jutis communis sedisse, sunt enim pleraeque literae adeo Graia eis similes, ut si octo ex peris, postmris temporibus etet propriis adjunctas, macta smilitudine in omnibus, Graia eis correspondeant. Verum ad hoe demonstrandum , nihil requiri uidvitur , nisi ut utriusque alphabetum, quod in prxcedentibus exhibuimus,

consulas.

Aque lixe est digerentia alphabvi torum copli, Me Asentiati, & si ci ex quo apparet, in iis, vel per Cadmum, vel etiam per Inmestim , qui & μὴ eu, gicitur , aut

Cres a regno Cretae, cujus primus Rexs ait, utrumque tium, ad Graecos translato; suisse characteres; visit amtem Inaehu, post giluvium anno 11 tarius vero post diluvium et O anno Vettim de hisee in praecedentibus im

berius.

Cum itaque Grati literas ab a Dptiis aeceperint, & Latini a s eis, certe latinas literas inge originem tum si se quam elatis e suo loco patebit.

255쪽

De Caria qualitate , Citis redine , augmento humae

Latinae.

. , e prium est, linguam Latinum ab te usque V lixe tempora. Si itati: -- initio non statim ad ultimam i que priscam consisseesemus , illa titi suam persectionem pertigisse τ' que tempore pelasgoram, Euandri,Tu ἡ- quare hoc loco triplicem linguae se t ni, Altinique a Romum lingua multatum consideramus: priscum, tum ὀistitit, cujus argumento stat norum, & posterum mixtum. Priscimiversus & carmina sacerdotum Saliis linguam vocamus, quae tempore P rtim numinum; hac enim teste Dis Iu oram, Euan i, Turii, Aborigenum' nu A Haliturnassas, vix, ae ne vix qui in Lutis. Romiam uero linguam v i dem suo tempore a quoquam intelli camus , quae paulo post consalamst gebantur, utpote quae cum Graeca & Rouisui initium usque ad declinati l Latina Aorigenum commixta, legenti

nem imperii Romani , ejusque dio bus inextricabilem dissicultatem ad narchim ex Occidente in Orientem serebat ; idem de versias deorum, translatione, usque ad Gothorum ad l& legibus regni a ditana pompilio comventum duravit; posteram, quae a bara postis, & promulgatis, quae vix a p baris corrupta in varias dialectos, 1 ueris Romanis intelligebantur ,δe Titilitari , stillisum , Hispanicum, quaelisia RIstratae, tempore Consultim insunt Latiuis linguae filiae, abiit; Lati lCupitolio Romano etiamnum superstes, vi solummota inter doctos remanem l inscriptio sat testatur

SEd hane nostram interpretati ex quo vera horum numerorum ra-nem genuinam esse, duo magnae t tio pete a est , quam ad majorem siderationis antiquitatum monu- l veritatis attestationem hic apponen menta quam luculentissme dem dam auxi, cujus gesectum peto, si strant di quorum primum est Talassis s det is, supplexit in proprio de limcolumnis Rubatis fragmentum, in Cata j jus columnae interpretatione edito lupitolio in hunc usque diem superstes, i bello.

256쪽

TURRIs BAAEL LIB. III.

Columnis Raeratae Inscriptio.

C. Bilios. M. F. uorsom. Carracinienseis. en. Siceliad rem. Cerens. ecest. ANOs. cocnatos. Popli. Romani. artis mad obsedeone D. exEMET. LL

ate TOMCAPTOM PRAEDA NUMEI. eccla . e craue. CAPTOM. S. cccIIII ccclo cIIII cccIIII ccelsos eccIIII cccIIII cccla cccIIII cccIIII cccIIII cccIIII cccIIII cccIIII ccci I cccIIII ccclIII cccIIII c IIII cccIIII cccIIII pondod triore QVE NAVALED. PRAEDAD POPLOM. romanom. donauet captiuos CARTACINIenseis. in Mos. Duxet. ante, cur . primosque. Comita. de. sicelpis. cimeque. C A R Taciniens m. trio pauet evom. r rom. erco S. P. 4 R. et hance columnam. p. In hac priscae Latinis linguae barba ries ues cum exotico numerandi reo do clare apparet, dum enim expedi tionem C. Duillii Consulis contra cunila inense, refert in Sicilia , praedam quoque ex parta victoria reportatamquam exactissime, tum quoad naves, tum quoad monetam, aurum, argem itum , aenea , de bit, ubi & inter lcaeteras Muras millenarii haec nota lci C O ter occurrit, una cum DCC, quae numerum 3 oci constituit. Sed huius notae originem supra vide expo

sitam i Jeinde vigeses semel repetit

hanc notam cccIIII ; & quoniam ilia lla Io coo numerum constituit, hie in ii ductus est 11 o numerum in aere , cupro , pongus. Contigit autem haec victoria C. Duillii comtra Cisrthaginenses anno Urbis eo Liae CDXCIII. 493. Primi igitur, qui ad linguam Lati

nam excolendam se accinxerunt, se runt Fluvius, Accius, seu vitis, Ennius,

NI vitis veteres Poetae; quos secuti sunt Oratores, Care, Sisennas, uuadrigarius, Antias, Varro, siuintillantis, Julia, G. sis, Cieres Historici, post L itim, pli nitim , Florem, Solitium, innumeri alii jam noti, quorum studio, cura & l

257쪽

cro III. bore veluti exculta Larisa lingua ad lil persectionis apicem pertigit. Verum liuiri, uti vicissitudo temporum incerta est, ' & instabilis, ita quoque tum edi monarchiae, a C Bantino in Orientem R. untium translatae inventi mutatione, litim ea inundatione barbarorum, G isiorum, Herias, tim, Vandalorum, Hamnorum, Lon surdorum in totam quas

resum diffusa, dum Galliam, Alpis

nium violenter irruunt, ex linguarum barbararum cum Latina, quae princusem locum in Italia, Gallia, H μηia

prius tenebat, commixtione, a sua μι des III.

ma puritate deflectens, Italicam, Galbiacum, δe Hispanicum peperit, Latinis lin qua solummodbititer ruiros doctos re manente. Quomodo vero hae linguae infer se differant, insequentibus pat bit. Verum etim multitudo doctorum, qui de lingua Latiua scripserunt, vix sub numerum cadat, ad eos lectorem remittimus; nostrum erat, originem ejus, propagationem & corruptionem hic pro nobis pro sto argumento paucis demonstrare.

Nulli dubium esse Aebet, serimano, ab esse ἐκ filio septiis,

qui in divisione gentium in si

ptentrionales partes se receperat, de nominatos fuisse, & unanimi Hes o rum opinione stabilitur, qui in hune u que diem, Germanium Ddizκ, & indita

na in s diuit si bri testatur in sua Thisbe Itala Eliis , ubi se istiuis. vocat, id est, o

tu Germantim. quoniam vero Trinconpronepos Nitae una cum Mithrae , 3iuitas, dominiorum juribus hancce terra rum portionem uastissimam primo im habitabant , hine ab ejus nomine pram sis, Glyconia, seu Theutonia, & Genmuni Teutones, in hunc usque diem a pellati fuerunt; a robore vero & Mariatio spiritu, quo vigebant emam,id est,e-α- surmureti, quas diceres, totos viros, vel x- ,. At anni, id est, omnes viri, etymon

eis sertiti sunt, ὰe quibus uide pillisandrum, Trithemtum, Aventinum, Ger manos seriptores Lis a Germanica Imperialis Hodie ad tantam persemonem Im-tia peratorum culta exaltata suit, ut sive -- ubertatem,& copiam,sve elegantiam,

ct in rebus genuine exprime is aptit dinem spectes nulli alteri lingus cedere uideatur , idque innumeri auctores,

Theologi Historicissili se Chymici,

Medici athematici, Poetae,Oratores qui omnis generis artes,& stientias,lla sua Germanica excultas publicae luci dederunt, apprime testantur. Ad diale Ehos ejus, quod attinet, illae in Geminis adeo gitarentes sunt, totque imveniuntur, quot digerentes provinciae,& regna in ea inveniuntur,quod ' Ita his, Gallia, & His iis usu venit Filiae autem, quas peperit, sunt petiora, An ira, scolica, Dunica, Metica. t talita & μὴ dira communicat cum' 'cum proximis Coloniensibas, & My halis. Ala 'alteis originem tuam sumpst a Saxoni bus, qui expuiss mihi, insulam oecu parunt, Saxonica in Massicum veterem substitutat unde R in hunc diem Aulo Saxones dicuntur: uige de histe Bh M. Totus denique Septentrio linguae Ceria manicae usem recipit, qui tamen sic cessu temporis ita degerit, ut vix t men , nis iisquenti usu & eonsuetu/i ne se mutuo intelligant. Sed de histe suo loco. Linqua usi Acis sita sermumeis Ueo hodie dilatata sitit, ut vel in ulti mis

258쪽

bus diversissima utitur. Quod ut expli Sesani ci LIV. mis snibus tertie, quin & in meditui finiui lio Laiaram, satu u nova, quam Geos graphi fisa voeant, non audias nisi lingua Germano Butulaca loquentes, quae procul dubio successu temporum, sartatarum hujusmodi regionum linia suis commixta, novas semper & novas spurias parturiet. ouat lingua Germa nisu tot ac tantis monosyllabis, ut non nullas integras periodos non nisi mo nostisabis vocabulis congestas proferre soleat, v. g. diis init dit ira ' Mitig

& pol stillabi; vocibus verborum n minumque, quam elegantissime con textis , quae quidem nulli nisi dicta liti vae peritis patent Verum de elemem iis, articulis nominum, pronominibusque suo loco amplius.

Caeterum caeterae linguae ex Germa nica , tanto majorem corruptionem

passae sint, quanto magis aci Septemtrionem accesserunt, An lira, & stati ea, uti & Bel ira ex vicina Gallia, pluri ma verba Gallicu suae inseruerunt, adeoque ex Gallica, & Gemanica com positae videntiar, radicali tamen seminico semper retento. Dunicu, Nonare ira, Susticu adeo de exerunt, a maxterna indole, ut vix intelligantur, uti suo lota osse et Est & in Se ptentrione lingua, quam/m cum cant , & uerbis, & eharacteribus

differens ; de qua pariter in sequemlibus Linguam so pinis i iri megitullio Germaniae usurpatam, Suu onicie linguae filiam esse, uti & pia iram, n Mosesia sticam, non est quod memorem, utpote ex Dalmatiis illve introdusam: cum mmnibus hujusmodi regiones notae snt, eorumque idioma, instituta, di mores passim explicentur a Geographis; una sane eonfideratione gigna occurrit Hungaria, quae tamets interdictas re giones medium sere secum , stum que obtineat, lingua tamen ab omni cetur; gico varicum linguam pro sus ese Getieam, seu Scythicam, quod innuere videtur Matthia, Mi oti in suis de regionibus septentrionalibus commentariis : Dires, seu Jahit, de se uterra Scythiae Septentrionalissma junta aestigi iissma, utpote ad Mare, ci/h sta, 1 milliar. Germanicorum a. o fretiae metropoli dista, descenderunt, & invenerunt terram planam ad Metidiem in regionem G th tim in Scythia , ubi modo Tari impulenses Aegunt, qui postea ὀum At titu tim, & Pannoniae Rex ingeniates exercitus ad intentam expe3itio nem cogeret, & hi e sede sua movemtes , ad ripam Danubii consederunt; &cum tota Anubuia Se Ioram juris ii

ctioni subesset, 'iari bello moto postabitum A siti Sotiri, omnes sere re cidarunt , terramque in hunc usque

diem possederunt, reliquis Sellaia, in Q nibus panηοηiae restiones inhabitanti bus. Itaque hiria regione Scythiis se dicti, de qua oriundi exierunt, nomi nati sunt, quos postea Seluia Huros,& vicinae nationes Hudiares vocarunt;

unde prosecto diversias linguar μη Iurice luculenter patet, quam Atimi Sophis secum, tanquam vernaculam,& nulli alteri permixtam ex TMtaria in Huxuriam transluthre , in hunctisque diem durantem: Si quis vero meliorem Nun raram originem ostende rit, huic non 3issiculter sub tabemus Termini vero Hungaria nec non limguarum diversias a stirio Mistro lis de vitiis miseratum A guriae se de stribuntur. Pannoniis appellatione non eam tantum compresendo D usii ripam , cum qua ea , quae dicta est secunda Pisis tu, ab Arus e gurio, qui Ptolem re est Narabo, nunc nulgo ala, ad saevum excurrit; sed quicquid praeterea Mari in altera Mutilii ripa tenent, quod quidem latissime patet. Tenet emim totam' , quis Metanasta

259쪽

Captu. rtim regionem, quam plia beri sumi nib. Cantilis, Tis eo, ac montibus Sur maticis finit. Sunt autem montes Surimatici, qui H garos a Rutenis, pol uis, Mis apis, sit is, ct ea Austria parte, quae citra Dotibiam est, dirimunt. Ad quos pertinet Carpathus, ita ut jam vultigata appellatione, omnis tractus Sammat coram montium Carpathias vocetur,

quanquam mihi pres A pescriptio nem intuenti, Cisphila, itidem, quibus meia finibus videtur terminari. Porro extat nunc quoque Bragum natio inter Atiuaros, quos ipsi voce decuri ia vocant,ac retinent iidem etiam num linguam suam avitam, & particularem, mustur eis dissimillimam, at que eas sedes, quas pliati deseriptione

quondam tenuerunt, nimirum cam

pos , & plana, Dacis, ut idem ait, pulta

sis ad put stim amnem, quem od SH ut

tracta piitiis syllaia Tis , vel, ut

nunc vulgo vocant, Tiqum accipio. Is vere Tis tui est Ptolemaeo, limes vel tis luciae , cujus cultissma pars est Transsilauma, provincia multis habita toribus fiequens. Nam eam & Germini , quos appellant Suxonas, & H ri,&Hungarortim antiquiissimi dicti Stas ctili, qui lingu sua sint ueli, &ad

hujus imitationem a quibusdam se cantur oculi, incolunt, ut omittam pervetustas Romanorum reliquias 'licto , qui sequentes ibidem v eos, &pagos sinent: potiuntur tamen rerum H gari, & penes eos imperium est: eoque si, ut Trausi diues quoque H -

νον- nomine censeantur. Verum

de elementis hujus linguae in II Tomo Attines, Ah, i. CAPUT V.

De intimis Septentrionalium regionum linguis. c. v c Eptentrionalis mungi pars, quam

Geographi Se diam, sive Selandi

a res hi nisi iam vocant, in varias regiones

'-- η dividitur, ut stat Flatitatu, Mecia, Lappia, Serio ia, Flamarchia, Nora ei Phla,1.4 Gothia. Fiat dia ex Oriente consili; hi, est Mos asiae: ex Occidente Siseia j ex via. septentrione Ario iuum, & Lamiam; ex Meridie Lausiam respicit, Id a Saneia distinguitur Sinti podnies . a Finia I Aa, cujus metropolis Vibis tim est, l& ex parte oriental; habet emporium Mose it eis jurisdictionis Missisti aris lan si dictum toto septentrione cella berrimum: & Germanice 'einlati ducitur, id est pulchra regio; & haec regiolin uam ex Mericu & Moses sica compositam teneti solemnia inter Lupiam re Fiama etiam megia est; incolae Sor c. i, 'ni dicuntur, a ealeeis ligneis, et, ilybeata lamina sugultis, quibus celerultimo motu per glaciales, es nive indvi iratos campos, sumina, lacusque coim gelatos ex uno loco in alterum promoventur, & apud Batu A gelaboFie passim Otiarithstlast vocantur; lingusti

tuntur Germanicu, corruptissma tamen. Finmati

Finmarchia quasi diceres,' innuare et Oriente respicit Lupiam. ex Oecissen te oceanum Septentriones , cujus me tropolis est Norico , estque ultimus terminus habitati septentrionis; Nor et Iium respicit ex Meridie; a Septemtrione mi aselum, es Nisum Eem blam. Noriam tu, quasi diceres, Nortia Nor gia luepid est, u es entrionis, Dunia Re

gis jurisdictioni subest , ejusque m

tropoli; olim Nilos o dem vulgo, sedes episcopalis, totius septentrionis domicilium erat, uti splendida Mel si adhue ibidem superstitis vestigia sit ostendunt: hodie Beeten totius S ptentrionis nobilissimum emporium in metu, celebris urbs est; & respicit

260쪽

TURRIS BABEL L I B. III.

Di,. V. Meridie, interquo mari mulam, de so sue . se nec a nobilissimum regnum, &rerum gestarum gloria celeberrimum, a septentrione Lupiam: ex ortu Sinum Boaui mi ex Meridie Mure Balth cum ex Oecasu sis iam. Atque omnes hae alliis mae regiones idiomate utuntur ex Dunico, Suectico, fugi os adeo corrupto . ut vix a Germani, inreligi positit. Caeterum ex aliquibus hisce regi nibus plemque perpetuo damnatae gelu, nec frumentum, neque fructus se runt, neque pecoribus alen iis aptae,

lo aquae potu,' piscibus sole essecatis, vivunt; exceptis iis partibus, in quibus

aliunge panis, vinum, cerevisa, & catines insematae advehuntur. pecuniam

non habent, sed sila commutatione pellium, pisciumque, mercimoniasea

exercent.

v. Habent in Lapsa certum cervorum genus, quos Ran seros vocant, quibus δε-- loco equorum, asinorum, boumque

et Isutuntur, & uti velocissimo curse pol Semit.' lent, ita quoque trahis alligati longiis i ma itinera brevissimo tempore cons ciunt. In nonnullis quoque locis noni Arint titsi praegrandes, & albo pilol praediti ; item vulpes, & lynces; cae tera animalia Aomestica ob se oris atrocitatem , ibidem subsistere noni possunt; de quibus lege hiner tu va Giorum; otium Magnum, in multis ratat meti Lipe, fidei. Scripsit de hisce, j dum haee seribo, librum de septemtrionalium partium natura & proprio late, Frunci cuου Neritis Italus, Ravennas , sacerdos religione & zelo anima rum conspicuus, amicus inter paucos

lingularis, qui Sulcium, S iam, iam, Lamiam, Flamur iam usque ad ultimum sabitati septentrionis termitanum, ον dictum, ipsemet quam curiosissine lustravit, & quae obsere vit, publicae luci tradidit. Verum de iusta fissus in sequentibus. CAPUT VI.

De lingua Illyrica, Dalmatica , flavonica, ejusque Iliabus.

G H. aThris, ho3. Stilio, tu, vel Dalmatia, j, antiquitus Thracia, a Thyrus nepote ih heth dicta, qui primus hujus regionis posses e seit; quamvis nonnulli

Et fisa fratrem ipsus primum hujus regionis colonum, ex vicina Gracia huc motum sit se existiment. Nos ex Rab tinorum sententia, Thraciam, hThyrus, quasi di res Thyratiam, etymon sum sumpsisse, uerisimilius credimus. Qualisnam lingua illa a Thra, in Thraciam tragum suefit, 3issicile est conjicere. Hoc constat, hanc posteris tempori- , post Christum ex Graeco, Latin huia it eo, imo & sermanico Hismate, tandem in propriam , & naturalem linia suam, ab omnibus differentem de e nerasse. Habet tamen complures dia lectos, divertis nationibus proprias uel & quamvis hodie, quae olim Thracia, uel γlata dicebatur, in innumeras re giones divisa se, una tamen hac lingua utuntur omnes regiones sub Thracia i sive III iis eomprehensae ; cujusmodi asyrie sunt Hri, Mimulae, Sosia, Crautae, Ita sei, Valdubii, Matini, piasti, Daci, & co loniae pomorum, Mons ram, potin

me tractantes, sosnerum, si sentitatim h Ares restiti, Mistitiam Geloti polo num, & Boemum scriptorem Si mam Am selenium Ex hisee patet, linguam Illyricam, sive sit Ionicam, Bomicum, polonicum, Lith unicam, Mosco licum, de quae in aula Constantinopolitana maxime inus est, unam & eandem esse linquam,

SEARCH

MENU NAVIGATION