장음표시 사용
231쪽
. xsint iis inae. Hi eis reis Delphica tabuiati antiqui aerii, quis est hodie in putatio, dono principum Minervae dicat . 1 leo paulo ante dixerat: sentium coufi sustuc tus primus omnium conspira i , titIonum literis Merentar. Nee quis hoc
Assiteri potest, ctim oeuli stit hujus
rei testes. Majusculae enim Lutino ram lite e Gratis majus lis sunt s millimae. Hisce respondet Morinus, plurimum Aubius , & meeps, Multa aeri tamen placito perperam adhaer re videtur , se enim dicit. At non
ita certum est , characteres Sumam tunos esse Phoenicios , neque tanta est smilitudo G, raptim cum Samarit nis , ut ex ea sela colligi possit, ut vult Scuhaeo , characterem Samariti eum, & piamicitim esse euntim ι ea
tamen est, quae meo judicio rem probabilem reflest, & multo probabitatiorem, si consideremus id, quoὰ O
mnes confitentur , ante primum templi mei 3itim , Ura litarum omnium, hoc est , sud oram , & Sum itan rim es em fuisse characterem, eum que fuisse , qui nune dicitur Samaritanus. Nam eum undique Torii &si a s ab Urisiti, ei rei darentur, amgustumque admodum esset eorum ter litorium , nec ex eo , nisi per V u litium regionem excetire possent,
nee illud ingredi, probabile est, omnes eorum charactere usos , stave ab Arusiris pias iures , & i, illum acceperint docente eos Arisama , sue Urialitis a Charianae is, quod multo probabilius esistimo. Hoc etiam suaderi potest cit id an liquissimi poetae testimonio , quod reserunt 1 vias Id. I. contra Appio rim , & EUHis, iis. IX. de prispirat. Euan et qui de Judaeis verba se ciens , ait, eos lingua loqui Phoe
Hoe admotam probabiliter confrmata See I. ri potest ex eo, quod scribit S. Augo stin. in expositione ii hoata Epist. ad
Rom. ante medium : Inter, senti rasi
ei nostri, quia sat, Punice res videntes Chanani, cor via sic licet, fietis in taliabus inles, una fit rea quid aliud respondent,
tiam Chananati. Fhoenia, si Chana, os indigitabant, hocque erat ires tam consuetum, ut phanices rustici se ipsos
non aliter vocarent, quam Chananaeos.
Qui igitur erant Graecis & Latinis di .eri, sibi erant acinam t. Unde ibidem s. Autis. Chananaea enii , loc est, putantea musis de finibis Tyri or fissoniqui seu &c. Testimonio s. A Uisi plane comsorme est, quia refert praevis, id II de Bellis V adhes, duas suo tempore superfuisse columnas in urbe Tingit avi, quibus inscriptum erat lingua, &charactere Phoeniciis: Nos tutatii a se eis Jesu praedonis filii Naue. 'traice, igitur erant, & regione, & lingua &nomine Chusa i qui; dubitabit &eharactere 3 Videtur Morinus in ex In dem sententia esse cum Scutigero, sed hm, s.
sed dimissa hae quaestione phoenicios
characteres fuisse Samaris os, quam praecedentia testimonia certo conse mare videntur, assemamus quod tamesecaribus & antiquis argumentis cle monstratum est, quo3que communis fama ab ultima antiquitate in hunc usque diem invariata nobis triauit: μὰ evi sellieet a phimiristi, literas suas ac cepisse, ex eo necessario consequitur alphaberum Huphiram, seu phimitium non secus ac noctim extiteris, eons nantibus, & vocalibus esse compositum. Quemadmotam enim Latini,
Ruse, irimatae, se ii, aliique populi
literas suas a Graecis mutuantes, Grae eum seribendi rationem iecuti sunt quemadmodum iterum hul, salli, se uni, Grem i, caeterique Euro iliteras suas hiat ius mutuati, Larisam YL
232쪽
cap. X. scribendi rationem amplectuntur; ita Graeci literis acceptis a Municibas, Cud ma & N ice Plautiis acceptis, quam nos copiam dicimus, non a Samaritinis, sis Hebris is literis, Meliterarum formam spectes, sue scribendi con
trariam rationem, eorum procul dubio seribendi rationem Pharaicitas ac e tam imitati sunt. Itaque a posteriori licet argumentari, Gamus, quiliferas pho ieius in Cristiam detulit micales Iteras Gratis dedit, erant ergo pharaitistis vocales literae, 'uibus jumetis cum consonantibus syllabar, & ductiones componebantur Insuper ei dem argumento innixus colliget phae
nices praeter vicinorum morem v c
les literas ubique consenantibus aes iunxisse, non sium ut Hesrael, cum dictiones incipiebant, aut stilabant, vel em radicales erant, aut nominum Armativae, vel pronominum vicem sustinebant. Unde enim ita complete
seribere didicissent grati, nisi a N p. tittibis, 1 quibus & literas, &vocales,& eorum nomina acceperant pConsmili exemplo, contraria in mentatione id illustrabo: Tmcae, per sin Taptari, ab isdisui literas eum se perstitione acceperunt: ideo eodem modo, quo Arabes scribunt. Tres tam tum vocales prieter literas agnoscunt; suras habent 18, quas inter nullam Ggnoseunt vocalem, licet iis nonsecus
tam Hesrai non snt destimes. Vo caleg istas literas in mediis dictionibus raro collocanti Unde hoc ξ quia ab Arabiam ita sunt e3octi, a quibus literas
acceperunt. Valiga est i mi conse quentia, cum e G, eo scribendi modo Fhoeniciis colligitur. His accedit voca
lium eadem utrobique sedes, & eadem Mura duarum praesertim, de quibus ambigi posset: E, ut II quinto loco posita eii, nihilque aliud ess Escimii tanum , quam F graecam seu nostrum,st dexteha in sesstram seriptum: si paginam inuetiam respicias nihil prorsus
ab p Grino & Lumitio, quod hic vides, See3. I. differet. Eagem ratio quartae vocalis; Aia b illius Muta Samaritanti ad x calem o proxime a egit, locus illius in alphabeto taurules, Samaritum, &Syriaco est 1ό, in spino 1 1. sea si post 'sion inseras η, quod vocat scaliger ρα,, vultque esse antiquum talum digamma, seus erit ejus eadem proprie sedes in alphabeto graeco,
quae in Hesraire, & Samaritans. De tritibus exteris nihil Meesse est diecte. Hunc ph icum seribendi morem cons are videtur Absiti, histor. lib. 3. cum enim quas copias Hatitii I in
se iis reliquisset in Italiam prostacturus , multaque alia minute admodum descripssset, sbi objicit Nemianem ita s illatim ista describere potatuisse, nis aut ipse ea secisset, aut finiaxisset. Respondet se ea eollegisse ex 2 eis sabula ab Hannibale eo tempore deseripta, quando erat in Italia. Hine apparet polybitim linguam punieam sive pharaitiam non ignorasse ; Ha cum enim colonia erant cari glare se, Nusquam autem Absiti, maximae issici a Latinii, & s ei, in seribendo uatie tatis, nec hoc loco, qui huic remm morandae erat idoneus, nec alibi, memtionem sacit. Unde sane colligere est, nullum inter Graecos, Latius siue, &curita Musiti, seu Fl ite, inscribem. di ratione distrimen suis. si enim limitiistogi aliquod fuisset, flentio rem tam notabilem est hac occasone non inuoluisset piabbiui, eum Historiae suae
magna pars in rerum aRomanis cum Carthaginensitus gestarum enarratione sistat. sane platius poeta comicus
hinc occasonem aliquam illudendi Poenulo suo, aut aliquod stomina in eum eiaculandi ad plebis risum com
Denique i A colligi potest ex s. mgustinis. φ ira saltem mediocriter in telligebat, ut ex multis striptorum e
jus locis probatur , sed praesertim ex
233쪽
A X se . et . de verbis Apostoli, ubi relaturus prouerbium punictim praesitur. se luti, relaturum, eo quod, inquit, non Omnes rura nosti, deinde dicit, prove iam esse apud eos antiquum. Quae loquendi forma manifeste arguit, eum l ira intellesisse; parieti enim lingua erat vernacula pagis & oppidis regi nis , in qua natus & eduratus suit, & lcujus tantim episcopus renunciatus est. At nulliui S. Au uilinus menti
nem iacit scriptionis p ira a dextralia sinistram, & propter vocalium absentiam tam ancipitis. Ecte lector, hae sint rationes, qui- lbus panto ante eitati auctores putant se demonstrare posse, characterem Sis minitantim & Ionium, sive Graecum eum dem esse; quam sententiam nulla ra
tione subsilere posse, se ostengo Dico enim primo, eertum esse& lindubitatum , linguam Samarit unum leantim esse eum is isti & Assyriis llingua, solummota dialecto disseren
tem ; characterem vero Sumaritanam,
& Assyrium non specie quidem 4 lingua
Hebraea, sed tantum characteribus ex gi serenti manu seribendo & dictas li teras formando, natis disserie Quae omnia cum in praecegentibus uberrume ex universis Rabbinorum monumentis demonstraverimus, iis hic immorari nolumus Dico seeundo. Si lingua Graeci ab Ada, & Samaritum originem suam invenit, id ostengi deberet ; attamen cum in uniuersae linguae Graecae ambitatu , ne quidem unicum Samur lunae limguae vestigium reperiatur, clare patet, linguam Graecum ad linguam Samuris η- assinitatem non habere. Dico tertio, Neque characteres Su marituris ullum ad linguae G eis in racteres inflictum praebere, quod itam lstendo si elia tacteres Graeci a Samarita uis descenderunt, deberent utique eum idem scribendi modum tenere Graeci; lsed nunc totum contrarium nos docet experientia; nam Hebris, ejusque stice Sαλ l Samaritana, Chaldaica, Sstriaca, seu Ari mis a dextra ad laevam scribunt, G, is i ei vero contrario motu, ex laeva ad des
t tram seriptitare solent & inde sit pa-l tet , Samaritatium characterem cum Iouis Graeco eundem esse non posse. Quod vero urgent, Minice, Samaritu num , seu Chananaeum linguam calluisse,
quamque postea in C thulam oti sub nomine punicae linguae propaz rint, id quoque libenter , uti posteat demonstrabitur, ipsis concedimus; sedi & charactetes Samarit unos, Cum Graial Hi, & Gi siue usitatis, eos3em esse,
doleo me iniae ipsi, subscribere non
posse. Verumtamen ut veritas quam
luetilentissime pateat, quinam sint ch racteres illi Cadu , quibus Graeci I hei ex pthisicia adductis primo usi sunt,
restat demonstrandum. Omnes auctoritates paulo ante ex veterum monumentis adductae aperutissime monstrant, literas a G o Plista niti, fratre in G eium primum allatas
suisse, quod nos ubique passim docui
mus , & vertitiis in De consenti mus, ses Cadmaeos hoste characte res, quos totius antinuitatis confinius esitae καδμαα γορεμ is su dicit, cdem cum Samaris is esse ob canias jam p 3ictas, constanter nego, & hoe pacto ossendo In praecedentibus docuimus, cta, mum & Montem fratres fuisse AEn ο iungos, qui novas colonias su αturi, in plumisiam, quae tunc tem ris terra Aram, sive Aramaea, pars temrae Cana dicebatur, a B ite, pinstea ab Aramaeis in Regem assumpto, FLEniciae nomen obtinuit: ta tisitataque regno fratri relicto una cum literis& characteribus se haesi, quas ad didicerat, in Istium Gratiae prosectus, dictas literas primm indigenis communicavit; characteres itaque si, is si docuit, non Samaritu nos, non pla L en, sed ci sitos, quos nos Coptos vo
234쪽
camus, a Copis urbe prima, a qua lnpitis nomen meruit, uti in 'odr, imo ostendimus. Qualesham hi cha stacteres fuerint, si qua res, dico,imios Pristos, uti ex se, & sua natur ad abstrusiora proni erant, ita quoque ea quae seribebant , per symbo licas literas denotasse ; unge duplex alphabetum in usu habebant; unum mysticum exanimalium ipsssaerorum lmotibus, membrorumque agitatione, lsagaci industria eompositum, quod & liuero lyphicum appellabant f alterum vulgare, quo in rebus publicis ti rebantur, cujus tamen literae ab Hie
roglyphicis, seu mystici Alphabeti s l
ieris non distrepabant, prout lectores utroque alphabeto in praecedentibus pasto videre poterit. Atque M jusmodi literae suerunt illae, quas vel res καδμωα γρομμοδα Atrebant; quae uti mysteriis conferta existima hantur, ita uuoque Cadmus ea, velutis teranam novam, & insolitam se a m dignam judicabat, quae Graias eurio foribus communicarentur. Neque quisquam sibi persuadeat, uti nonnul
li , qui priscae literam, haud periti,
ex similit ine literarum, non Gracos
teras primum accepisse sentiunt; quod uti omnium Veterum consenta comtradicit , ita quoque explodendi sunt. sed hi e propositis, utrum alphab
tum Sumuritanum I ita alphabeto ita spondeat, videamus.
psephi Stasi erutrumque in suis avi
nimia si sus in Eti sitim ponit, at que operose nimis ostendere conatur, literas Samaritanus Ioniis omnino i l
pondere, quod ut probet, dici vix potat
test, quam coam, quam anxie omnia ex antiquis inseriptionibus, praesertim iek in riptione in Via Appia reperta, comprobare nitatur; ita non aliud, nis aerem verberat: primo enim, uti comparanti literas eum literis patet,
nihil quod exacte similitudinem ali Issquam habeat, sed coiatis auctoritati- . I. , omnia se probare posse putat Fabia omnia; eum ex praedictis clare ph
teat , Samarita os ora Leteres, Praeter
quam quoo deestra aia laeuam Memtur, e contraria parte Graeci, uti H braeorum alphabetum, non nisi et 1 liisti; constare, selis consenantibus, s vocalibus ; Graeci vero 18 eharacteti bus , quibus Isiacum alphabetum eon stat , utuntur, i h cum con antibus, talibus ei insertis: accedit, quia orado literarum Samaritus,tim, ab ordi ne literarum Ionio ram, plurimum dis strat e deberet autem concordare, si hiae literae a Samarit is, sue pho Leiis desumptae fuissent; putat enim rit nitim literas ea seem fuisse eum Sum rit is , quo3 tametsi concedi post, non exiguam tamen clipeultatem pubtur placitum Seuideri; cum enim piae
nix non Aramaeus,adnanaeus, aut Suma
rit is fuerit, sed AEmptius natione imusto vero similius est, eum nee Arimisum, aut Stimur tunum linguam, multo minus characteres novisse ; unde non tam a phs cia, cui Aominabatur, Maraitii, quam a Ciamo Cadmisi, cum
uterque raptim fuerit, gicti fuerunt.
Verum, ut quaecunque hi usque glam sent, luculentius cognostantur, hic alphabetum utrumque; Samaritu num & G cum Ionium, prout seul gerin suis animadversonibus deseribit, seponendum censui, que s & alphabe tum Cadmistim, Mest, MEmptis Curtim
a exhibemus, ut ex eo paratione luterarum unius Alphabeti, cum alte rius sim, quaenam ad Alphabeti Iovi ei literas maxime concoriant, aequus lector cognostat,&inveniet, non Simarit tim , admistim, sue l prium, & ordine, & numero, literarum que smilitudine, Ionis Gadia respondere , exceptis paucis, quae posteris temporibus alpsa to Copto accide
235쪽
ATHAN As II K1RCHERITABULA, ctia clarathrum famaritanorum eum Ionicis o Copticis
me Agyptiis comparasis in hiatur.
Atque hare est comparatio chara Elarum Samisit oram , quos Gallier se nicio vocat, cum Ionicis veterum G eorum literis, ex quibus colligit, &demonstrare conatur, Ionicos characte res eosdem esse cum N ieiis sive Sa. maritanis ; in quo ualde hallucinatur. Quis enim diligenti hibita compa ratione , vel minimum vestigium rem elat characteium Samaris oram cum Ioni
236쪽
ω. c. Ionicis Θ Si quis sngularum literarum ducantur, apponam hoc loco inse, SULLabeo institutam expositionem petiistisiptionem, quo mirisce triumphat Sol examinaverit, is aperte & luculenter quo demonstrare se putat ociles, inveniet, nihil ag ejus propositum δε-lcharacteres, eosdem eam Samaritanis monstrandum se stere j neque quo issu Plataieiis esse. Insiriptio I ieritim ad signiscationem, neque quoad s litterarum, quas Hreiadi,s smiles esse militudinem literarum, neque demumldixit phoeniciis , lapidi incisa, ex via quoad modum seribendi Samariti ilAppia in hortos Famesanos translata proprium, uti paulo ante dictum fuit suit; ubi etiamnum jectatur, atque verum ut haec ad veritatis lineam re- haec est:
Exemplam inferi imis Ionicarum literarum a priscis Gra eis L A incisae.
licet lapHem, iamia pia, in aera Heredis melius tamen erit, moi m ea es qui miserit, est rei tib Rotectione tam is murum. Et canes creeris, c puellis anuis ma, . deorum terninium. Jam vigeamus, an hiis literis pristorum unum, literae maritura , sueriti ieia respondeant:
pere hanc in riptionem piamisit inantibus , uti Hebraeoram, S rorumci e seu Suis, tuni, eharacteribus exara salphabetum monstrat, componitur
tam , inseriptioni niueis literis de ilia Tertio, uti Aicta alphabeo in omni piam supponimus, ut lector ex eo ibus essentialibus distrepant, ita nulla paratione unius cum altero, colliga imoque literarum utriusque ad invia quam salsum si, quod Seuli istam au scem collatarum smilitudo assignatigacter de identitate Ionituram litera ipotest; quo tamen, ut probaret Sculi rum cum Maeniciis asseruit. Cui enim os alphabetum Stimarit tim, Me phata seruiet animus, ad legenda ea, quae iurium I ire junxit, ut similit in toto, ut uni, coelo dissonant 3 characterum evolveret, quam in se Himo enim serit,etigi modus Samiiquentibus ex variis veterum in pti rit is ustatus est a destra ad sinistram,inibus, vano labore, & oppido eoam QAu, oram more; contra characteres j mih ine demonstrat. Quid itaque Ian ei, a liua ad dextram. nos ge hac controversa sentiamus,par Secungo, Anum alphabetum vocatal tim in praecedentibus diximus, & hoe
libus constat & consenantibus; sam, i etiam loco paulo susius diluetilla Mephanum selis , Me vocalibus, cons lexposituri sumus. Nota
237쪽
cap. X. Nota itaque lector, quando cha inegare non posse, quamvis de literi , a Secti racteres seu literae I ira , καδμωα phoenicistis acceptis, nulla prorsus apud uocantur, ab auctoribus, veteres sat mentio. Ia itaque intelli illa plorateia, seu Samaritura Atei miniti gendum existimem de lingua amisia, me posse, ut ex paulo ante dictis luem non de literis 3 eum enim lingua com lenter patet, sia Cudmisis steti pro 'munis tempore phoenicis larumaea, lin prie vocantur eae, quas bEmptii, sive guae Hebraicis dialectus suerit, uti S copias vocamus, quas Cadmus Ze phoenis riaca, Cananaea, & Amrito toti passim satres, a stii, novas eolonias unda sterem Canam, seu putistimo uilialis; eer turi, secum ex is repto in ph icium ata te colonia Fh icum in Africam trans tulerant, ubi & si inici relicta coloni adta, alia lingua uti non poterant, quam apud Syrm, seu larum s fundandae re dea, quam ab ineunte pueritiae xtate di gioni primum nomen gessit pia ieia; dicerant. Quemadmodum itaque cadiaciamus vero ad I M progressias, ibi amus Ionitas charactetes tantummoὰ
dem primum mysticum is priorum non vero linguam, quam Pelacii, pro- alphanetum, quod una cum seribendiigentes Phalex in Graeciam 3oo sere an modo a juventute in AEa re didicerat,inis post diluvium, introduxerant, ita tradidit. Atque haec sunt proprie kαδ lphimus Afris non literas, sed linguam μῶια illa γ per abusum,l summodo communitarunt; unde &a fratre cadmi, ps enire, posteri pia i da planticibuι Poeni, & puni, seuti & limela dixerunt. Sed haec melius intelligismi penicia & punica comptis vocibus non poterunt, quam compara o sn spinea appellati sunt Extant apud plum gulas literas I um cum Cotis, sis Cad Itum nonnulla hujus lingui vestigia, maeis in praecedenti tabula positis, & in ad sententiae meae consimationem venies, ovum ovo non tam esse simile inlc adducta, exponenda censui. siequam I icM Optu , sngulatim autem loquitur plantas. Introducit piter se collatas. Si uero quis dixerit, is inum loquentem
gyptios a Graecis, non Graeci ab P dio Thal im risia tith s repassi Mastiis accepisse literas, is sibi consequem c fit ter contradicit; cum jam in praecedem Chim Dei ch ith mumis thalmetis thus ex omni antiquitate ostenderi ri imis imus, ct iam θ' ptiuis AEn iris Lipti e ethmi ιν es adtidis 'stiuiteras Andus primum multis ante Ilium 'maria Sysio sum linis adi m stoia aetatibus attulisse, S mystieum AEn 'illim mothyn ηολών nelech ti da plurum alphabetum sat superque δει masi monstrat, quod non ius ex laetolum L Is est Mimi Hoth Ailis Aon, te Iphnimalium motibus & gestici desum Othnim Isaelin illam cutiati δογα pium, atque vel ante ipsum Mosen in Achsuiu fuisse, variis in seium locis expo e manetibuyn heo sim visessimus. Restat altera difficulta, hoe Sinai id chil' ili 1 ihm lassis thim
loco enodanda, qus est de pthisis isti Sia iis seruis niti nti, ita momoth Iti colonia in As rari, Ad Carthaonem it ducta, ubi nimietis lingua loeuto; stiis Ex olim γstinus si, ex pluvio, plinis, Divo Auginino, sim Quorum interpretationem alia pra citatis constat, nec non ex instripti 'rumque inseriptionum curiosus lectoronibus ad Gia istim littus repertis. quam amplissime descriptam reperiet Dico itaque, coloniam Fidinictim inlita Argante Italostri syntagmate de Lia Africam, S Carthaginem traductam nos Itia Flamicum seu Funica
238쪽
De linguis primigeniis, quas matres vocant, qu que post confusionem Babylonicam etiamnum superstites in usu sunt.
laeniis lis is quas doctrinales Cocant, agere, O de earum GH hcet origine, antiquitate, propagatione, edi corruptione, per qua dams tu necessarias annotasiones Celtili prohomo quodam rertim in istam te secut tiro exponendarum prael ere: Itaque lectorem ili primo nsim re velim, tria poti fimum lis arum genera a tanta linguartim consti sone , O corruptisne, uti die d ins quodam nuru, immunia resuisse, qua mea de causa qtisque in sacrafavictis reticis trophaeo Θεαιθρω Christus mundi λ nivistredemptor, titulo impollus consere fas delistis commendaυit; fuistin que Hebraea heu termeati Christi Syriaca, Graeca, Latina, unis cum earundems hastis, m Civiscet per lasee magnalia Dei, O sacrosancti euangelii veritas , uniGerso
mundo palyceret, O facis Haemi e sare rium ubi e iis Celtili priuilegio singulari s oratii legeretur. Voluntur praeterea dririnales ob idi uti, distinctionem, eo qtiod sum in sacris, se profanis confer hendis, a iactoribus tantum tibique locream Uurpentur. Qua is te linguae Hebraeae in catholisa ecclesia nullus in sacris μι Uvi; is filialis tamen, Chaldaica, Syriaca, A thiopica, OV Arabicans ritu, O consuetudine dictarum gentium,eartim uos in sacris permittitur, uti Romu,tisi Maronitae Syriaca, & Arabica, Chalda Otia, A-hyssini A thiopica, solennioribus fesis, juxta ristis suos, in hancussae diem peraturi. Sed jam adparticularia dicturum linguarum ex
, calamum convertamus. CAPUT I
TM lingua Hebraea linguartim omnium prima. HEbraeam linguam primigeniam, i ex ipsς primaevis nominibus, a DEO in& a Dpo Oph Max. proto sacra sua Genes expositis, quam lac stis instam, ae proiiae mundo lentissime patet; ut protriae nimium coarvam , nec non divino eloquio en audax, ne dicam temerarius censeri de ornatam, jure uti disi primigeniam ectbeat, qui contrarium sentiat Vertim se, omnium Ss. interpretum docto- l cum haec in praecedenti eapite de priarumque communis sententia est; & vel l matu linguarum sese tradiderimus, eos Bb lecto
239쪽
cap. I. lectorem relegamus. Quod vero Gro citati usque ad divisionem linguarum S 1 Ii
coropius ui Be tis Bel iram linguam primam l 1 6 annis una cum universa generisses tata omnium linguarum dicat suisse, is illud l humani congregata multitudine usi ,. . . non tam vere sensisse , quam lepido i sunt; iuxta sacrae senes, cap. I. effatum; μὸρ γ quodam ingenii lusu asseruisse, existi l Erat enim tune terra labii unius, eor
mandus est; cum idem & majori jure dem e se, M iam Sc Duravit itaque de Germa ire idiomate, cujus Belica s- l lingua sancta ab orbis origine, usquelia quaedam est, dici possit, cum vix ad divisonem linguarum, annis 1932. ulla monosyllaba uox appellativa in t Postea vero ex illa a Dpo justis de carusum ira occurrat, quae non ad aliqua i iis immissa confusione, illa pariter in monosyllaba Hebraica reduci possit, varia, & differentia idiomata distracta, uod & in aliis linguis experientia nos maximam confusonem passa fuit, imo t. prima igitur omnium lingua est tegra tamen in domo Heber usque ad Hesiuita ; quae lingua sancta dicitur, i Ahrasum, De Judices&c. in synas quia hac DEUs mungi opifex primus ga magna Rabbinorum usque ad Chri omnium istimam & Edium appropria- istum, es ultra adhuc existente, ad nostis nominibus allocutus est, cui eademitandem pervenit mysteriis consertis
Protoplastus & R , DEO interrogan- ma, de quibus vide, si placet, Huris ii de lapsu respondere. m Cabalam, quam in II Tomo θω
Haec est prima lingua, qua primit, alipilari quesm fississime descripsi; patriarchae ab A amo ad No muri, eon de quo, uti supra disi, nulli dubium
tinua successoneus sunt, uti ex non esse debet, nisi ei forsan, qui ex Gnibus, Adam; hara, Cain, Mis, Ansae, cita i topia quandam linguam delatam, nisu, Melui es, seria, Enoch, Muthusel , t tunc temporis viguine , sibi imprimLamech, Noe, quae omnia pute Hebrai j dentius, ne diram stolidius persuasi ca nomina sunt, patet. Hac post dilutat rit. Sed jam qua ratione, quave cc vium Noe, & tres filii, Am, Ciam, Dia i casione illa in alia idiomata declinarit, tith, in ea ante& post diluvium exerui videamus. CAPUT II.
De lingua Chaldaica, tina ex primogeniis linguis.
C . II. IOAbylonia portio Assyria, ad D simam subiit Hesrais linguae corruptio I & Euphrati, conssurum, uti tu inem, uti supra de Niso & AFαν ostem
in periori libro dictum fuit, nam idimus, & nomina Regum tum ris talem in terra situm habet, primorum Horam, quorum sedes in Niniri, tum post diluvium hominum, atque adeo Regiam Chald rem , quorum letis totius humani generis colonia fuit, ibi-lin Babulonia, sat demonstrant. Ceriadem una congregata, labii unius, Huc . tum itaque est, Ches Iram sive Scibiademque linguae, videlicet ex omnibus t iram linguam una cum Assuris times se, , linguis primogenita; quae tamen post monarchia semper , & assidua a ue pM confusionem ex sinphei Huria, sucia i tium, scientiarumque cultura, legum- cessu temporis in quintuplicem diatri l que ac jurium , sine quibus nullumni m, Chatriira , furiarum, Sumuris i imperium consistere potest, promul nam, Aras eam, Psit is iram degeneia j gatione excultam longe lateque sua rauit. Et NembisA quidem soboles inlpomoeria protulisse ; sc enim natu rubi iam , & infriam diffusa, pri ira comparatum est, ut is, uti & sepia
240쪽
GAIl. docuimus, penes quem est Lmma im perii orbis terrarum administratio, cum legibus quoque & egistis suam linguam populis sibi iti itis tribuat,
aut saltem, si non continuo in omni provinciis, quibus princeps imp rat , ipsius idionia ceu vernaculum o iunium ore versari jubeat, & sensim i men eo irrepsi, ut ragicem suamquam latissime Aisoderit, uti ex Alixariari Macedonis actis , Mmanorummae Caesarum historia luetilentissime patet. 1ametsi vero hodie tanta librorum copia in elialgaismo non extet, quamia in hellenisse, latinoque sermone, credibile tamen est , primae mons chiae tam late patentis igioma, non mi nori , quam alia avo, splendoris, et
gantiarum , nominum verborumque
opulentia instrum, in itiisse, sed quos summopere deplorandum est, injuria
numentorum partem antiquissimae limguarum , Iuliuicae thesauros, summo
Reipublicae literariae Θamno periisse Qui; enim dubitaret, quin Medi, &pres, qui clavem imperii, quam ab AEgyriis, ut in praee enti libro dictum
sitit, vi es armis occupaverant, alte nis tenuerunt, eorum quoque libros ex archiuiis publicis expilaverint 3 certate Aeaeandram ris tortim, Medo - λ la umque literaria monumenta, ag bitabliothecam Alexandrinam postea imcendio destructam , augendam sus tulisse , A riseis pictis Mirandulantis
quam distinistissime in suo de doctrinae
Ahistra, veritate libro refert. Aggit Arisistitimis ciai Ariandri magistram in comparata hi da eis m bliotheca, suppressis auctorum nomi-ri h. nibus, quas mercem interpolatam in
proprios usus convertisse , quin vel
ipse ChureM, Aristoteli ex Aisciplinae5 II. Eaud ignobilis altimotis, inlisis L so , is id elaris uerbis ostendit; camenim Aristoteles disci aret cum Hyperochiade Judaeo, qui ab altioribus Asiae locis tamaritimus civitate, defendens, philosophiae timore ad Aristotelemi it, ipsemetfiteri non sat verecundatus, sura fleas eo uocepisse, quam is a se aeceperit 1 ira Cle archus. Quin vel ipse plura magni se
est Id oram monumenta in suo A essitae , ac maximopere commendat
magiam zonust is, quam nil alitia ecie tradit, nisi θivini elatus scientiam, qua S F,furtim Reges erucliebantur ut ad Reipublicae mundanae exemplar,stiam ipsi Rempublicam rite admini strare diseerent; succentoresque astro logiae sediti verum cum hac tum simpra, tum in II: Tomo oesypi fastus de scripserimus, eo lectorem ablegamus; tibi & de suri tith iure, & Beroto, ULE; chaia oram secerdotibus , aliis que plura ex Josepho, Atigistino, Pt lem eo , Lue antis , Justino , Aram is traduntur. Qui3quid igitur hodie ex lingua Chuldaici restat, id totum partim ex prophetia D telis extractum sinit, partim ex Thurramim BlasMonito& Heresia miram , quorum auctores
fuerunt ' missis , & y auri genet et, qui paraphrassica edi siti ne Biblia in linguam ariduicum tramstulerunt.
Erilaum itaque linguam, secum Chiales. dam post Hesrivim statuimus , ira z I 2 megiate post e lasonem ex Hesrisu es: corruptam , ut jam saepius inculcavimus Tertiam ex Hebraio siluam constituimus Chananisum, sive S l mariticam , quam alii Hamisiam di