Satirae

71쪽

,, Nemo Horcti J Verba nora poetae, ut Passowio et rellio videtur, sed monitoris, interrogationem praecedentem iam dis orto confirmantis Herculo non quidem Ocativus nominis, qui ad formam Grae cam relatus dubito num Verus sit dactylus, sed ad verbium iurandi apud PIautum et Terentium frequen tissimum. Ita etiam Horatius EP. I, IS 59. Regularem Vocativum Verba Vandri exhibent LiV. I, 7. ,,Io emate HerCules, salve c. Nemo Interrogatio

poetae, quem cum Casaubono non Πρων o/ιενον dixerim, sed re inopinata commotum, utpote qui OTHepe non

erat fibrae v. 47. nec aporata aure lectorem V. 126.)recusabat.

5. Si vel maxime unus et alter legerit, miseranda tamen scriptoris conditio a multitudine neglectit me sponsum monitoris, lectorum numerum, non peritiam testimantis. Cui poeta, iam se recipiens Veriusque iudicans: Quare cc. Graecismum se duo se nemo, ν τις ὐ δεις, CaSaubonus et asso ad h. l. bene illustrarunt. 4. Ne codd. quinque Haun. Lectio rinae es Haian et Achaintri apud rellium, adverbium c affirmaudi, simplicior quidem videtur; in Graeca ironici huius loci phrasis proverbialis et abrupta VoCem Vereor intelligendam it coniunctionem lostulat adverbium imperandi sensus respuit DEgo quidem time-Tem, ne Censor Romanus eius quo populares, inepto iudicantes, Labeonem mihi praeposuerint 3 O da 4

72쪽

rnas et Tro miles referonda ad verba IIectoris: LIeini illi . . Polydamas In primus probri Onerabit . . VC-roo Troianos o Troianas. Homer Jl. 22 99. ΟΟ.1o 3. ' Posteriora CX Jl. 6, 442. Sunt repotita. Eadem sua facit Cicero Ep. ad Atticum 2, 5 Ed. Schitigii

, o. ubi dicit se Vereri, ne populiis Romanus sibi vitio vortat, quod hoc tempore Roma discedat, et timere convicium Catonis, ut Polydamantis Hector, si certamen cum Achille recusaret. Ila ct ad Atticum

merico respicit. Huius loci tostimonio utitur clari stotcles Ethic. . cum de sortitudine civium eiusque Stimulis agat. Tantum scilicet honoris antiquitas Homero habuit, ut vorsus illius in proverbia abirent.

DHomerus omnem poesin suam ita sententiis farsit, ut Singula ius ἀπος θιγμα t vice proverbiorum in omnium ore sangantur. IIacrob. Saturn. 5, 16. Cum omisso Polydamantis nomine proverbium man Cum oret, observatio Scholiastae veleris demerone hic notato eque dubia, ac argumentatio, qua utitur, inusta Videtur; at antiquam osse opinionem do Neroneliis satiris perstricto, certo ostendit Troiades generissem ut 1χαιιδες, quod 1χαιοις I. 2, 2G5. t Phrygiae,

73쪽

quod Plirygibus Enei l. 9 6 17. Opponitur Vocabulum opportuniini Cum ad aflectationen nobilium Romano tum originem Troianam iactantium ' soque Troiu genas VOCantium luVenal. I, IOO. 8, 3I. II, 5. lum ad mollitiem, qua semitam potius qualis viri essent, exsibilandam quod tamen e Homero desumptum Ne nio in se dictum facile reprchonderit. Apud Iuvonaloms, 65. Stoicidae citidoni contumeliose dicuntur, qui Stoici fortes, παθε te, Videri VCllent, Cum CSSent trepi do seminae. Vid. Soliol vel ad Ilunc Iuvenalis Iocum DoLabeone et ineptissima eius Orsione Iliados, Praeter Ρersit et vetusti interpretis testimonium, nihil comper

tum habemus. An Scriptor ille sit librorum, qui appellantur de Diis Animalibus, Serv. ad Virg. ΕΠ 5,168. idemque, de cuius in plii Ι. L. Lydus in Iibro

de flentis, d. a C. B. Has Paris. 1825. P. 16 i. in medio relinquendum Labeonem disciplinas Etruscas Tagetis quindecim voluminilaus exposuisse, retulit Vetus scriptor ad Chalcidium. 5. Nugini interprotum aliqui ad monitorem per peram reserunt Non pro me, Contra regulum

Troianos vel Horculo vel noab dri iluis in Italiam O- venisse, fama indo ab antiquissimo tempore inter Romano serebatur. V. Oct. Orrarium do origine Ilonianorum. Oronem huius si rotationis arguit disticlion in eum apud votonium Cr. 39. Quis negat Eni in magna de stirpe cronem Sustulit lic latrem, sustulit ille patrem.

74쪽

52 SAT. I. 5. i.

Quinctiliani: Qtii dicat pro illo e soceris, ons oris, iii idem incidat vitium csoloecismum quia Diorum negati di est, alterum Velandi. Inst. r. I, 5, 5o. Quod tamen vitium scriptores Romanorum optimos non omnino offugisse constat. Vide Heliadorsium ad Hor Sut 2, 5, a Turbida Roma. Multitudo semper discors, seditiosa, impotens. Seneca de Clem. 1, 1. t populuS Romanu e magna Variaque seregrinorum coPia Constatus, longe ceteris erat mobilior, tot sensuum quo Capit , qui quidquid animo male sobrio se obtulisset, inconsulta temeritate arripuit Rocilationes inprimis, quas li I. forsan spectat, in se quentibus certe respicit poeta, discordia, diducto in

partes audientium studio, non caruisse, discimus ex Plinio Ep. 1, 15. 2, 19.6 Eleνet. Quod rangit adVersarium, quod impedit, quod elevat, quod doterret, quod refutat. Nic. de oratore 2 , 58. Examenque Codd. Haura. I. 5. 6. Goth. Dros l. reni Monach. Vimar. Tig. Achaintr.

Examen et lectio Cod. Haun. s. ne a VerSu absona.

Vulgata Examenνe, HauΠ. . . qua uterque Con iunctivus accedas et CaStige ad non pertineant, Casaubonum et multos, qui eum secuti sunt, intra pretes

induxit, ut hortamen ad sequitatem in salsis aliorum sententiis diiudicandis, et ad dissimulationem verioris sui iudicii his in verbis viderent, quod alienum Sso sensu loci iudicium scilicet nostri non metiendume opinione Vulgi, et Suo cuique utendum iudicio, quina totius satirae argumento abhorrere, Passo vius, Orci

75쪽

7. Comparationes O trutinat litas Porsio familia

observavit J Ιcister. Nec te qumsiseris extra Haia Stoicae lillosophiae sententia interpellatorem monet, neminem oportere in rebus gerendis fumam popularem captare et alieno Vivere iudicio. Eiusdem tenoris illud Virgilii: Sit vir bonus et sapiens iudex sui; moratii r ,Nemo aliis de sellus, quam sibi credat, et Cicero itis: ;Tuo tibi iudicio est utendum nemo enim debet sc Oxtra et ex alieno iudicio aestim ure, sed populare iudicium et plebecula famam floccipendere. f. Senec. I p. 7 et 29 Plin. EP. I, 5.8 Nam Romoe quis non Variis, quae a bentur, lectionibus ' illa Reigio, assero et rellio recepta, ut sententiae mi ellipticae aptior, videtur Praeserenda. Si Verba aurictitas asini habet, quibus

V. I 2I. non Slinuit Persius, per aposiopesin hoc tu Versu repressΘrit, ut existimat Casaubonus, lectioni est , quam ipse tamen adoptavit, multo minus esset locus Roma, ubi tam in aestheticis quam in ethicis) iam pridem non minora praemia, nam maiora, C quitia quam virtus habet. Plin. Ep. 2 uo. At si fas

licer Marcilius, Hordor et Passo v monitori haud

76쪽

ab re tribuuiit. Ac Casutibono frigidum, lapsu librariorum Scriptum videtur pro at quod obiectionem involvit, o lecti ortibus codd. unob. Goth Monach. Tig. respondet. 9. Cum nostri aevi hominus adspexi hixuria dissuentes, senos ante dioni et enervalos Vitam trahere inscii ccm. Carriti alii canos Persit, alii senium Romanorum Seus proprio igni sicari putant. Censor Lipsiensis Lit Z. 1825. n. 155. Gripexi non ad Carritiem, sed ad sequentia, reserens ita interprotatur Cum ad canitiem i. e. usque ad senectutem adwexio nostrum istud uiuere triste et quincumques facimuS. Rectius Passom, qui collatis vocibus Elulo V. I. Et

Adspexi. In scriptura compositorum Secutus Sum Ο- dices in praefatione dictos, Ni ii iiltimam praepositionis

in primam verbi simplicis convertunt Hinc Prol. V. 7.Qfero, non adfero: Sat. I, accedas, non adcedas, C li I. a P. Non asp. Enimvero Angusto quidem aeta te praepositiones plerum quo integras scribebatit antiqui; id quod cx inscriptionibus, nuntiatisci Vctustioribus mom-hranis constat; quam norniam IIuiras ius in Virgilio suo, Lentietus in Horatio, alii in aliis secuti sunt Quoniam Vero illae literarum permutationes aevo mox sequenti con lsi ictudine invectae vidcantur, it ista scriptura: adcipio, in lino inmurmuro, obpeto alienui quid et nostris auribus absonum habeat, scriipulo ior hac in re diligentia vicassectation Ct ni Olost sedula curiositatu caruissut

77쪽

ios indeque contractam Nini et corporis obilitat in et nervationen intelligi ostendit. Ostruin Si/ιάνει ore triste, istius Romanae perversitatis insolicitatoin. GraeCiSmu et o C , uo, ne CiCoroni quidem insolens. Quinctilianus, cuin hunc versum CitutisXemplum in

sinit verbi pro appellation adllibiti, addit: nostruimonii vitam intelligit Inst. r. 9, 5, .

Io. Nucibus relictis. Proverbialis eadem Phrasis est Martiali , 86, 1. Romanorum ueri, haud secus a nostri, delectabantur/lucibus, quorum ludo Tum genera describuntur in lice, quae vidiana di

citur, V. 75 Sq. II. Patruos apere, intransitivum Cum accuSativo, graecissantis est, ut bacchanalia vivere Iuvenal. 2, 5. et ViVere CStora totum, II, 28 Patruo rum in nepotes Severitas Hor. d. 5, 12, 5. Sat. 2, 2,

9 et 5, 88. Catuli. 74, 1. Cic. pro Caelio C. II. veton Tib. 9, 5. in Proverbium abiit, X antiqua Comoedia et ipsa communi vita politum, quod illi, in moderato Patrio affectu incorrupti, Si quid delinquant

Iiberi, acrius reprehendunt. Tunc, tuum HSSOVOra tio valde dolentis, ut Virgilianum unc, tunc liceat crudelem abrumpere vitanil Schol. Nolo, codd. Hallu omneS. Marcilius suspicatur, scriptum suisso Νoloni, , in membranis Horatii Sat. I, i, I9. Quid statis Doloni, cita loquo natum ess nolo in Vulgaribus; quae Coniectura, Cum antiquiore Romano O Pro USOS fuisse constat, ullum ut firmari posset codicibus

78쪽

si vox illa,ut commentariis receptum, monitori tribuatur. Cum vero lectio, utcumquo uerit, rigida hoc sensu Videatur, eam sequentibus connectere et Persio assignare malui 12. Quid faciam formula incerti et haesitabundi, ut

dum PhJ Sicos Ct medicos in pleri est, amor Vel tibi do in iecore, iracundia in solle. Servius ad iacid. 6, 95. et 8, 22o ubi nostrum locum citat. Vulgaris interpretatio: Natura sum derisor petulans, 'quod nomen Persius, Tirtutis vero custos rigidasque a tolles, non nisi sui ingenii ignarus sibi vindicare visus est. Verior illa Meisteri: Splenis sum Vel1emen iis ot irritabilis, natura melancholicus, ad risum Sar donium Pronus quem sensum perspicacissimus ille Persit interpres e notionibus veterum physicis erudite expedivit Cum eodem cachinno a ceteris VocibUS interpunctione distinxi, ut hoc verbum absolute post thun idem sit ac essus rideo, risum non teneo. 15. Inclusus numeros ille Passo secundum

Murkland Inc is numeros Hi Orellius secutus Gronovium. Textum Casauboni: Scribimus inclusi,11umeros ille, hic pede liber, codicibus et oditionibus

tantum non omnibus receptum, facile praetulissem, in offensus et secessus poetici mentione ΙUV. 7, 28. Hor.

A. P. 298. Ovid. Trist. 1, 1, 41. itidem obvia, et

79쪽

Strii turpe Soquentium membrorUm varietate, iisi istud ,scribere muneros respueret latinitas. Sequor orgo emendationem Gronovianam, qua textus vulgaris levius inmutatur. Exemplum accusativi poetici, in transitivo Graecorum more adiecti, V. 1 tarn Xhi huit δε tmρrus de modis lyrica cantus Virg. Ecl. 9, 45. sed h. l. de pedibus cuiusque carminis Surpulus, opponitur sermoni legibus Pitythmi sotiit , Carpitur

prurigo scribendi, iam in sine prologi taxata, de qua

14. Grande aliquid, genus dicendi, positum in

rerum timore et Sententiarum Vanissimo strepisu, Pe tron. . quo nilii Nostro et Scriptori, quo SUS Sisamiliarissime, Horatio fuisse odiosius, testantii Otiam Ioca Pers. I, 68-82. 5, 1 - 2 o. Hor Sat. 2, 5 59-4 I. cf. Quinctil. Inst. r. 8, 6, 17. Tumorem animique a stum in pulmone collocabant veteres, unde Graecorum

15. q. Pingitur scena recitationis, cui varia de illo Romanorum commercio literario juVat praemitterC. Pollionem Asinium primum omnium Romanorum, ad vocalis hominibus, scripta sua recitasse, tradit Seneca in prooemio Controv. Quod cum in bibliotheca, ab ipso in atrio liberialis publicaia, auSi Catum fuisse,

existimat ardinus, nisi id in gratiam Augusti in Palatina fecerit, quaan hic ublicaverat, ubi usque ad Claudii principatum ocitari solitum esset. DOilla Palatina o Apollinis Edatini templo, quod ΑΠ'

80쪽

gustus, devicto Antonio et Cleopatra, C marmore Lunensi aedificavit, ita G. Fabricius in descriptione Urbis Romae 9: Nullum fuit octis celebrius, ut Ium donis opulentius, siquidem AuguSlus aurea arsegenteasque Statuas, ut honoris gratia positas, huic templo donavit c. Ad lio templum recitationes

Hor Sat. I, IO, 58. Et EP. I, 2, 4. Commemora ta reser Alex. Donatus de Urbe Roma 5. Hinc re citationes postea Sublata Videntur sub Nerone, Cum Auream domum Construeret, quo strepitus et applau sus acclamationum longius a palatio et auribus impe- Talori removerentur. Postea certus nullus locus

fuit' , ita ut recitatur atria et auditoria Conducerct Vel precibus acquirere coacti fuerint, donec ab Hadriano Athenaeum ediscaretur. ,DOmum mutuatur poeta recitaturus auditorium exstruit, subsellia con ducit o libollos dispergit. Dial de Causis Corr. Eloqu. . Splendidus et magnificus aedes mutuas aut ultro commendata poetae Petierunt. IuVenal. 7, 9. I, 2. Ita Titinius Capito domum suam recitantibus pra)buit, auditoria ipso frequentans Plin. EP. 8, 2. D conductis Subselliis Iuvenal. 7, 45. Tundem cum O Athenaeuna recitatoribus conat levetur, in bibliotiioca

Ulpia. libris iam vacua quos Diocletianus in hor-

AEuo saltim Venantii Fortunati non alio in urbe Ioco si e-quvntius recitata poemata vid litur, quam in foro Traiani, id tu , Io stantur versus huius poetae l. 3, 23. ViX Odoiain nitido Pompos poemata cultu Audit Trajano stoma