Satirae

81쪽

SAT. I, 15. 5911 in sua transititerat, recitationes publicas fuisse redintegratas, putat Fam. ardinus, 1 orna Volus 5, 5. Ugustu recitante benigne et alienior audivit. Sueton Aug. 89. Claudius ipso re ita vit. id Claud. i. et ,recitantibus interfuit. Plin. p. I, Io. Nero Carmina recitavit doni et in lieatro. Suet Ner. o. Plin. Ep. 5 5. aQ. ANN. 16, 4 5. Domitianus publice recitavit. uel Dom. 2. Huius etiam tempore Certabatur rosa ratione Graece La

tinoque. ib. . Plinius toto mense Aprili nullum suisse diem, ait, quo non recitaret aliquis Poetarum.

EP. 1, 5. Lectio Poematum a Solutae orationisinu

meris erat diversa, historiae vero et orationes itidem alio tono, alio iii ingonio legebantur. la Plinius do

Zosimo, liberto suo: Pronuntiat acriter, Supieuleriuste, OCento . . tam Commode orationes et historias

et carmina legit, ut ho solam didicisse videatur. Ep. 5, 19. Laudat idem in Procul talem octionis peritiam, ut per eam suspicetur operi ipsi pretium additum Velut fucatum. p. 5, 15. imirum reci

latio, cum egregium Iucubrationum Xumen CSSet,

tamen auditoribus, qui, ut ait Plinius, auribus duce rentur, faCiI imponere poterat, adeo ut omnes iudicii eorum aculei lectionis Clinimentis refringerentur. Distincto de versuum lectione idem p. 9, 54. ubi ΠΟVum et minus exercitatum lectorem fastidit. Et Iiabebant ei et proprios octores, ut Plinius En ol pium, quem seria sua et delicias dicit, et omitem studiorum suorum gratiam in eo homine letisse me

82쪽

6 SAT. I, II.

aliorat P. 8, I. Hisco recitationibus quantopero literae iuvarentur, discitur ex Plinio, qui Ep. 5, rationes, quibus ad recitanduin ioveretur, ita expli cat se uili modestior constantia ost, quam ut Salis absolutum putem, quod a me probetur. Itaque has rocitandi caussa sequor Primum quod ipse qui recitat aliquanto acrius Scriptis suis auditorum reVerentia

intendit, deinde quod de quibus dubitat, quasi ex

consilii sententia statuit. Multa etiam a multis admo iactur, et Si non admoneatnr, quid quisque sentiat,

silentio, Hae Satis apertis notis iudicium ab huma nitale discernunt. Atque adeo, Si Cui sorte Coruin, qui interfuerunt, cura fuerit, eadem illa legere, in telliget, aequaedam aut commulasse, aut praeteriisSO, fortasse etiam ex suo iudicio, quamvis ipse nihil di xovit mihi. De fructu, quom ex recitationibu Per ceperint Romani, Iura Vide Plin. 7, 7 8, 21. 9, 27. Vorum languescente illo literarum studio, recitaturis haud raro defuerunt, qui audirent. DAd audiendum pigre ut ait Plinius, coibatur, plerique in stationi bus sedebant, tempusque audiotidis sabulis conterebant, ac subinde sibi nuntiari iubebant, an iam recitator in traxerit, an diXerit praefationem, an e magna Parte evolverit librum tum demuni, ac tum quoque lente

cunctanterque Veniebant, nec lamen permanebant,

sed ante sinem recedebant, alii dissimul a1iter et surtim, alii simplici lor et libere. Ep. I, 15. Item: Reci labatur liber absolutissimus . hunc duo aut tres, mi

83쪽

sibi, paucis identur diserti, surdis mutis quo simi Ios, audiebant. Non labra diduXerunt, non move runt manUs, non denique assurrexerunt saltim lassi ludine sedendi. p. 6, 7. Et: Νumquam Ut valde raro Vacat Romae aut Commodum est, audire

recitantem. Ep. 5, 18. Iino turpis illa auditores corrogandi conducendique et acclamationes prece et pretio redimendi consuetudo, primum 10Ste Plinio Ep. 2, 14 a Largio Licinio inducta, de qua idem: Her duo nomenclatores mei habent an petat meorUm, qui nuper togas sumpserint ternis denariis ad laudandum trahebantur. Ta11li Constat, ut is diser tissimus. Ho pretio quamlibet numerosa subsellia implentur, hoc ingens corona colligitur, hoc infiniti

Opus est enim signo apud non intelligentos, ne audientes quidem. Nam plerique non audiunt, nec ulli magis laudant. Si quando transibis per basilicam, OtVoles Scire, quomodo quisque dicat, nillil est, quod tribunal ascendas, nihil, quod praebeas aurom facilis divinatio scito, eum pessime dicere, qui laudabitur maxime. Ep. 2, 14. Et facito Πte Sequuntur auditores actoribus simileS, conducti et rodOmpli man cipes convenitur in media basilica, ubi tam alam sportulae, quam in triclinio, altitur Indo iam non

inurbane οφοκλε - Vocantur iisdem Latinum nomon

impositum est Laudiceni ) et tamen crescit indies

84쪽

so ditas utra lite lingit a Nola a. ' Misorum pDCto con dition in cui oratos Pl bis suffragia et res aequi

rondiit animus floccipendendi deerat, scriptor dialogido Caussis Corr. Eloqu. c. s. deSCribit. Cum toto anno, Per omne diffs, magna noctium arte, unum

librum Oxtudit DolucubraVit, rogare ultro et ambire cogatur, ut sint, qui dignentur audire, et ne id qui doni gratis. Inde illa assectatio, mollities, ceteraquerocilantium Pariter ac audientium vitia, quae hoc loco Persius Velut oculis conspicienda nobis praebuit. Cf. Hor. Sat. I, 5, 89. I, 4, 25. 75 q. I, IO, 58.

EP. I, 9, 2 a P έ74. Populo. Contra Horatius, illius ambitionis

alienus: Non recito cuiquam, nisi amicis, idque coactus. Sat. 1, 4, 7 5. exus de Comae cultu apud Romanos V. Claudian in nupi Honorii os et in Eutrop. 1, 1Ο5. Vid. Fast. I, o 5. Tibul. 2, 5, 26. cf. librum Bottigeri Sabina de Morgens enen im PulgZimmer iner reichen Romerin, Lips. 8o5. P. 55 sq. Laudat exum Hadrianum partianus Hadr. 26. Quandoque tamen et mollitie argumentum indo desumptum, quod quis e pexum ostentasSet, ut Cic. Catilin. 2, 1Ο. Hi Sunt, quos ex Capillo nitidos vidotis. Haec ad exus illud Persit, quod interpre les, praeeunte Lipsi Eleel. I, 5. Perperam ad to

dicuntur. αλεις και ποτυις, acclamationiam VOCOS. Laudiceni, qui ccnas aut portidas Exspectantes a Clamationibus pcram dabant.

85쪽

τριβωνιυ TOCituturum proponit Arriami ad Epiol. 5, 2 o. Quanta Romanorum, antequam Verba publico sacerent, cura fuerit togae, eiuSqUe Compositionis, docent verba Macrobii Saturn 2 9. de Hortensio sevir alioquin ex profesSo mollis et in PraeCinctu ponens omnem decorems fuit enim Vestitu ad munditioni cu rioso, et, ut bene mi Ctu iret, faCiem in specuIoponebat, ubi se intuens togam Corpori si adplicabat, ut rugas non forte sed industria Iocata artifex nodus constringeret, et Sinus e Composito defluens nodum lateris ambiret. f. Quinct. nSt. T. I, 5, 156. Color in omni toga niveus sordes usu traliebat tSqualorem, quem non serebat TeCitalionis CeIebritas. Huc albus V. SeqV. resserendum. EX quo aliisque locis, V. C. , o Hor Sat. 2, 2 6 I. Vid. Trist. 5, 15, 14.

5 5, 8. clavius errarius de Re Vestiaria Rom. 22. colligit, togas communes non fuisse albi coloris, quod alias scriptoribus haud notatum fuisset, eos ali

quotie uso esse Veste alba. Verum inde modo ossi citur, Romanos Per dies Privatim aut publico laetos sumpsisse togas aut uSi nondum Sordidas, aut deui batas. v. Lipsit Elect loc. it.

16. De Romanorum more, natalitia munera C

cipiendi, quin poscendi Plaut Epidic. 5, 1, 5. Martial. 8, 4. 9, 54. Hic tamen queritur, annulorum dona, ante frequentia, iam rara fuiSSO, 14, 22.6 n wrdori yche. Annuli Romanorum, qui olini ferre sponsi mittebantur, muOS Ju , longo temPOTU

86쪽

ne senatus siti idem inbuit aureos et qui ,modo logatis ad exteras gentes luris pul)lice dabantur, Plin. II. Ν. 5, 1 iam densi sardonycho in digitis mulieris musicae radiabant testudine ola. Iuvenal. si , 58o. ,,Conducta sardonyche Paullus caussidicus agebat, at que ideo Pluris, quam Gallus, quam Basilus, agebat. 7, 145. Quin eo processerunt mollitiei, ut annulos liaberent et hibernos, maioris ponderis, et aestivos,

levioris. Ita Crispinus ille verna Canopi delicatus Iu

Venal. I, 28. ,,Ventilat aestimam digitis sudantibus au riam, Cum non usserre queat maioris pondera gemmae.

cf. Plin. H. N. 55, 4, 6. Martial 5, 11 5, 2, 5.11, o. item irchmamium de Annulis c. I sq. Gorlaei Dactyliothecam p. 12 et Bottigeri Sabina odor

Norimi, Luneb. Tig. Casauboni aliquot ct rellii

plorique cum Pitlioeo LPasSowio. Ollueris codd. item Haun. . . aliique, Ua Structura V. 19. Cum Praecedentibus, ut pos it sensus, Coniungatur. Sedocetia. In auditorio erat pulpitum recitantis, sedes celeris altior, anabathrum, tamquam gradu theatri. Iuv. 7, 46. ,In auditoriis subsellia proprie suere, quae in medio locabantur, communi et Vulgari usui, sicut anabathra, quae parieti insigebantur, Per gra dus scansiles subcunda. orchestra in fronte ante Uggestum dicentis, clarissimo scilicet loco, ubi cathedrae aut sedes honestiorum dispositae Calliedrae, quas in fronte flos populi atque edecumata audientium Ohors

87쪽

occupabat. At ipsius quoque rhetoris sedes ante has ipsas proxime locatus audientium digniores, eaque paullulum entinentior, ut Videri exaudirique ab omnibus posset. Sedebant, qui recitabant, . . qui descripto pronuntiabant, at dicentes, sive memoriter alloquentes, Stare solebant Plin. Ep. 6 6. Dicenti mihi sollicite adsistit, adsidet recitanii. Val. hi mentellii Marmor Pisanum. c. 25. De gradibus u neorum id et VilruV. 6 6. Liquid . . collueris. -Quum molliet tenera sic laque o ula Poema Oliquave ris udo gutture. Turnebus. ESLpMSma, quum vox est Onera et mollis Plutarchus de voce Cicero

Viti parall. Cic. 5 et 4. Quum enim dulcis et suavis

vox effunditur, guttur liquida, cum CXeat, Collitere videtur, unde et Persiai V. 55. eliquar dicit. Idem Ad vers. 28, 26. Quocum facit Salmasius Flin. Exerc. in Solinum qui pl&εma pro voco iamdisic eliquot et molli, ut per omno sonos intentionesque Variari possit, et reprehendit Casaubonum, Cui plasma est medicamenti genus, leniendis faucibus suctum Casauboni tamen interprelationem adopta Tulit recentiorum laud pauci, quorum oeni et Passo v. At plasis in musica est Vari ela Soni, Unde PlionuSCi πλα ιν νωνην diccbatitur, et illi sol mandae VoCis magistri, quorum unum eroni, eri iocoque quidquid agenti, sempor udstitisse, X uot. er. 5.

88쪽

lonaque Oeem, trinae Per omnos intonsi omina remis sionumque numeros CCti ducique posset, ut contra ἀπλαστον rigidam Ct monotonon, quae variari Versari

quod Plinius Η. . 16 56. Sic reddit: cum adhuc simplici musica uterentur. Paullo post Thoophrastus:

que hixuria. Hoc sensu orba Quinctiliani Inst. r. 1 8. interpretanda: Sit inprimis coli virilis ot cum suaVitate quadam graViS, et non quidem Prospesimilis, quia Carmen St, et se Poetae Canere testantur non tamen in Canticum dissolitia, e plasmate, ut nunc a plerisque sit, Esseminata; ubi, si cum a saubono, et qui Cum Sequuntur omnibus, de potione cogitavoris et sorbitiuncula, qua colluebantur auces, no raucedine SPOTM VOCem Corrumperent, lasma vix osset serendum. De ista in carminibus recitandis assectatione Seneca ,,Quid illi, qui in componendis, audion dis dicendis canticis operati sutit dum Vocem, cuius CC m Cursum natura et optimum et simplicis simum coit, inflexu modulationis inertissimae tor quent Quorum digiti aliquod inter se Carmen me sontes Semper Sonant; quorum Cum ad res Serius, sp po et tristes adhibiti sunt, exauditur tacita modu-

89쪽

lalio Non habunt isti otium, sed inor nogotium. J IJrov. Vita 12, 5. Prair frauctus Ocello, oculis in lascii adim resolutis Fractus, io sensu insolitum,

mollis, esseminatus, lumbis, inlorpretandum Philodo Gigantibus voluptat in dicit esseminatum et fractam,

unde Potronius , omnibus ergo Coria Placent, frac lique enervi Corpore greSSUS. Satyrio. III. Sensus e patranti venereus dubitationi, si qua superest, rem propositam eximit, adeo ut nullum Verbum te mero positum ess C SUO Caror pondere Videaturi Noc, ut tabulo illi absolutissimae coIor quisque suus muneat, mittendu Ocellus, quem Apuleius udum

et remulum , prona libidine marcidum, iam iamquo semiadopertuli nil describit Graeci licutit νοου

isomnes in Damalin putres deponent oculos. 19 21. Ei Sco. In ioc auditorio nobiles videbis Romanos inlioriesto et ascivo gestu tremulisque gan nilibus se moto profiteri, cum carmina ad lumbum, libidinis sedem 4 55. penetrant, et interiora Viscera CrSu Obsceno, VOCO tremento et esseminata a Poeta pronuntiato titillantur. Post Ocello V. 18. Ponendum , Ct idea V. I9. Una praecedentibus Construendum, bene monet CenSor ante laudatus enensis, adCo ut, adscitis lectionibus codicum consonsu salis sirmaliA: legeri Ct CollueriS, coni xliis sermonis Ilic fiat: ici

90쪽

licet haec leg tis cini guttii CollueTis, Vidoas et. quae est intiqua Salinasti interpretatio, amoenigio iure, ut uictur, nullo reprehensa. uo. Ingentes Tiso Marcilius Augustianos, audi tores et plausores Neronis Suet Ner 2 et 25. in telligit, qui cum robustissimae essent iuventulis, in genios diculatuir, et Titi, quod equites pleri liae sive, ut ait Suetonius, adolescentuli equestris ordinis, a Tito Tatio, Sabinorum rege, haud secus C Celsi Rhamnes morati a centuria equitum Romuli dice bantur. Cum quaestio, ari loca Porsit Dorna ulla ad e ronem pertirieant, non ita, ut commentariis plerisque recentioribus Videtur, ad liquidum perducta sit, his tanto minus illa antiqui tuterpretis observatio suisset

Praetereunda. 22. 25. Vetule Senex quidem in antiqua Comoedia est credulus, obliviosus, lolidus. ,,In subulis stultissima persona est niprovidorum e Credulorum senum. Cic. Lael. 26. Orium Varia PerSotira, qualos in usu fuerunt apud Veteres comicos, descripsit Soaliger Poetica I, 14. Verum Vocabulo eluti, a, ,VetuS PC Contemptum sorinato, aliud senii et stoli ditatis genus Spectari, quod nimirum homines dissolu tos et libidinosos ante diem enerVat, iam ad Vocem a nitiem v 9. dictum, et h. l. StenSum CS a Passo vio. Illam nimirum significationem, exicis ignotam, pro havit locis Petron 28. puer eiulus, lippus, et Murtiat. 1, 42, 15 bucca vetuli loquax cinaedi. Quo