Novi commentari Academiae Scientiarum Imperialis Petropolitanae

발행: 1748년

분량: 643페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

541쪽

quam , sunt quantitates minimae, iis ergo valoribus substitutis et

et integrando ob domi habebitur:

tata Vir I-- Ta) M'. O, OOsis sos. Tantus ergo angulus ad anomalia xeram X tabulis ellipticis iuuenini O addi debet, qui aliquanto minor este , quem stipra g. 9 nulla ipsiu orbita variationis habita ratione elicuimus Correctio ergo haec fit maxima dum luna in quadraturis versatur eritque tum , Vbi sin. ρ π aequalis angulo, cuius mensura est TIT BO, Os σε sos. Qitare pro variis hypothesibus 'actionis haec correctio maxima sequenti modo se habebit si

f. I . Propter lunam ergo locus selis ex tabulis ellipticis inuentus duplici modo corrigi debet, quorum ab ter spectat longitudinem solis in ecliptica, alie distantiam solis a terra. Primo scilicet correctio longitudinis solis ita se habet, ut dum luna a coniunctione ilis ad oppositionem progreditur addi contra Vero a plenilunio usque ad novilunium a loco solis subtrahi debeat: haecque correctio est sinu distantiae lunae a syZygiis r portionalis,onde innotescit si modo conectio maxima, quae quadraturi respondet, fuerit cognita. Vidimus autem hanc correctionem pro variis hypotllesibii sequenti modo se habere:

542쪽

Hypothesis Maxima correctio Iocii lis in ecliptica

corrigi, ut ea ab stimo quadrante usque ad priorem, is tempore minor lunae pars quam semissis est illuminata augeri , a prima autem quadratura ad alteram , quo ten pore maior lunae portio quam semissis illuminata spectatur, minui debeat. st vero haec correctio cosinu anguli, quis luna a syZygiis distat, proportionalis . maxima ergo est in ipsis sygygiis, ubi logarithmus distantiae Glis a terra, qui ad 6 notas post citaracteristicam sequentes exhiberi selet, sequentibus numeris vel augeri es diminui debet

Hypothesis

Neritoniana

ὴ 13. In tabulis autem meis solaribus, ubi has com rectiones ex consideratione communis centri grauitatis terrae et lunae elicui, quanquam hypothesi Neutoniana sum usus , tamen eas notabiliter minore Obtinui, quam hic prodierunt. Namque maxima correctio Ioci solis in ecIiptica ibi erat Is cum hic ex eadem hypothesi as V sit iuuenta i atque maxima correcti loga' rit,

543쪽

rithmi distantiae solis a tem ibi erat a , hic em aquarum utra lite hic sere triente maior est quam ibi. Ex quo intelligitur commune centrum grauitati terrae et lunae non secundu i regula Keplerianas in ellipsi incedere, uti tum assumseram. Planquam autem iam ibi innueram , hoc principium Xamen geometricum non sustin re, tamen eiu aberratio non tanta idebatur, quanta nunc est reperta, ancobrem tabulae illae blares, si hypothesiis Neutoniana Veritati siet consentanea, utique emendatione indigerent: at cum Neutonus lunae imminis magnum sinere videatur , emendatio ista tabilia magis a veritate abduceret. Si enim laus tabula ad mentena

Celta Bernoullii, qui vim lunae in ratione sere minuit, sequi Velim, correctiones ibi adhibitas ali quantillum imminuere deberem. hiare si veritas intra hos duos quasi limites contineatur, atque valor aliquantillum maior sit quam O, putas tum eae ipsiae correctiones proditurae essent, quae in tabulis in usurpatae. Talis autem hypothesiis propius ad mentem a

Bernoullii accederet, atque corpii lunae pauliSper tam tum rarius esset terra; quae ambae rationes tantum ponis deris habere identur, It tabulae ante traditae adhue nulla emendatione indiseant i hancque ob causam eas ini- mutatas relinquo,

544쪽

OBSERVATIO

ECLIPSEOS SOLARIS

Imago solis, cum maculis in eo haerentibus, circa horam

a. m. recta.

b. VII. Tnstrumenta huic obseruationi adhibita suerunt 1. Tubus terrestri pedum , optimae notae , obiecta erecta sistens, cuius vitrum oculare timo erat obductum. 2.Ηorologium portatile Londinense , singula minuta prima ostendens ad quod corrigendum insenuit. a. Quadrans ligneus, radii 1 pedis, in quo singuli gradus diuis sunt in suos quadrantes quo et altitudo meridiana , et reliquae ad corrigendum horologium necessariae , a me suerunt captae. . Thermometrum Falirenheltiano modo diuisium , et ab insigni artifice Amstelodamensi ring et, boratum. His itaque obseruaui Tempore correcto medio ante mer.

9 ues Initium Eclipseos in

xo a Contingit Lunae discus maculam α

s Deserit Lunae discus maculam c. post merid.

Nubes

545쪽

Nubes Solem abscondunt. a Deserit Lunae discus maculam L

a Finis Eclipseo in B. Thermometrum. soli libero durante tota Eclipsi

eXpositum , monstrauit paullo ante initium Eclipseos 98 gradus circa medium Eclipseos autem In gradus . ita ut ex iurigore , iurantes Eclipsi oborto, per gradus 16 depressum fiterit. Post finem Eclipseos autem breui tempore iterum ascendit ad gradus 1 OO Vitrum causticum amplitudinis a poli circa medium Eclipseos visum fuit , multo minus virium habere in comburendo assere laevigat , abietino et ex naturali colore , albo. Solis altitudo meridiana deprehensii uiuit in 1 o . Barometri altitudo hoc tempore erat in iis pollicum Londinens duo decimalium.

546쪽

ABERRATIONE FIXARUM.

AVcTOREGr. Vis de Vin1heta. Quae sequuntur de aberratione fixarum cor rutanda praecepta , e commentariis Parisinis aliorumque doctilii morum Virorum scriptis, in sitim obseruatorii Petropolitani in ordinem redacta, vel ideo hic Xhibete visum fuit, quoniam sellimur, aut nonnullis ob simplici-ιqim sciam se commendabunt.

Manu uectio

ad ea ulum aberration s sellarum xarum quoad Dectination m. Ante omnia exacte determinanda sent elementa calculi , sic Longitudo , Latitudo, Ascensio recta et Declinatio, e catalogo quodam Xarum meliori notae e. g. Maraldi, Flamsteedii ad initium anni, pro quo calcultis instituitur destimenda. α Determinandus est angulus ad stellam i per v- nam e sequentibus analogiis.

i Longitudine solis et Ase recta existente in Prima qua diatum utimur compl. ad OQi,sua a quadratura subtracris sa iusiduum appellatur distantia actauro solstiali.

547쪽

Ad radium Ita a gens anguli Ad tangentem anguli, qui dici πυ- Hic taurus est minor recla s. acutus Si stella est in signis aQend. UI cum latit. septentrionali Anmola cyint ii iii ii stella est ii signis descend QQli in v I I cum lat. australi

Et tunc stella est in maxima elong tione a polo , cognomine latitudimis

post tria signa quando suit in

teitia quadratura si ibtrastis I 8o . stimitur compl. ad O grad. quarta stadratura subtractiss. signis sis o re si tuum appellatur distant a colitio bist hyberiit. ... c.... angulus est obtusus si cadii intra circulum quem polus eclipscae circa polum ireum descrilbit. Resus, si cadit ita ipsa peripheria praedicti circuli. Acutus, si cadit extra peti phetiam huiua circuli a polo eclipticae es polum mundita stilptuna,

548쪽

s DE ABERRATIONE FIXARm

Si stella est in secundo quadrante ech-

l. lat. meridionali Et tunc stella est proxima pol eius-. dem nominis ac latitudo post a signa, ubi O sui in M. Idem hic angula A erit maior recto s. obtasus. Si stella est in sign. descend stirp

is latit habens septentrionalem.

Angulo . acuto, ut si stella est ii sign. ascendent V Uu cum lat. australi Et tunc quidem pro elapsis tribus signis a puncto M. c. co eadem stella est maxime vicina L proxima polo eiusdem denominationis cum Mtitudine. Stella existente in Im quadratura eclipticae V Ut cum lat. boreali. Stella existent in quaci. ita vix cum lat. meridionali, Et tunc quidem stella erit maxime romota a polo eiuSdem nominis cum latitudine, post elapsa tria signa tem

pore, ubi solii in M. v Hic Angulo Tobtusio

549쪽

u Hic Angulus A siue tangens antea inuenta sitbitilliendus est a longitudine stellae adiectis a S gr. ad longitudinem si alias subtractio seri nequii xt habeatur locus solis II quo apparens declinatio erit nulla, cui si addantur . signa , dabitur alter locus

in quo aberratio iterum erit nulla. Tribus signis ante et post hunc locum M. aberratio est maxima, secundum praecedentem determinationem. g. 3. . . Pro Lyra I 39.

as . Marci vers austrum Sc quia angusti A. erat acutus pariter ac ang. E, et

stella versebatur in signo ascendente A post tria signa Vbi aberratio erat nulla, ut hic in V, stella maXim remota est polo loreo qui eiusdem nominis est cum latititudine stellae. ὀ Tandem fiat analogia V sinus anguli A Ad suum anguli cilia sinus ab OV Ad maxima aberrationem declinationis apparen iis a Cera. Hac aberratione maxima pro O'. inuenta eius capiatur dimidium pro IO'.

550쪽

ueo DE ABERRATIONE FIXARUM

Et deinde fiat

V sinus totus Ad senum SO'

Ita ni ima aberratio Ad aberrationem pro O'. Sicque aberrati in pro singulis mensibi is determinata erit : tiae post ea aequaliter distribui potest . Afit si mauis adhibe sequentem analogiam pro determinanda quantitate declinationi quoui S tempore dato. Quaere longitudinem solis pro illo tempore pro quo cupis declinationis aberrationen determinare Sub trahe illam a longitudine si ellae inuentae, quando aberratio declinationis es nulla , haec differentia appelletur

Inser Vt radius, Ad suavi arcus D

Ita maxima aberratio in declinatione, Ad aberrationem tempore dat9.s Regula pro aberratione Xae rite applicanda.

Maxima aberratio stellae, xersus polumboreum appellatur . . Elongatio, et est subtrahenda. Maxima aberrati, stellae versiis polum australem appellatur . siue ApproXimatio et erit addenda Maxima aberratio ersius austrum dicitur siue longatio, et est subtrahenda. MaXima aberr. Versius boream appellatur A siue Appi Ximatio, et erit addenda.

Si latitudo stellae

borealis

si latitudo australis

SEARCH

MENU NAVIGATION