Joannis à Someren ... Tractatus de jure novercarum

301쪽

NOVERCARUM. 26uni aliud est contra ius centium esse, aliudnter Gentes non nominari. De cena itaq; du-,itatum est quidam hosce concubitus capite,lcctendos oluere, BCerius iso . 3I 8 nam. R.

,ed duriusculὸ quod si enim capitalis poenarrogetur, eadem punietur, qua se dissimum 1accitus crimen inter naturalem parentem suam nulla deinde forci quoad cenam di- tinctio, siquis adulterium simul cum incestu ominisci t. intercum, qui simpliciter ince- tuosius est, aret. l. 38. ad Le de adulci . . π Leg. Pomp6. deparricia Sola hic urereritia politica seu civilis ex paterna olim con- unctione orta conculcatur, nullo ure naturaei it an unis turbato Clarius ipse Paulus in L lt et delit. Nupt hare explicat, dum enim in eras endentes descendentes jure Gentium iacellum committi respondit, mox subjicit, si quis astanem quam impeditur, duxerit, si, ana secerit, levius, si vero clam hoc commis , gravius puniri r ita ut eos ab incestu ure

Uentium commisso excuset Novercam autem

302쪽

π e Gradib. in Unde merito Prosper Farinacius de Deliti Carnis sest. 149. it. 16.num. 68. scribit se dubitare de eorum opinione, qui poenam mortis hisce perlonis dbctant. Rectius itaque mihi sentire vili Saxones, licet in puniendis illicitis conjunctionibus ali cuin severiores, qui criminis hujus reos, postquam vir is publice caesi sunt, in perpetuum exilium mittendos pronunciant , Bernhard. Zeiriir, Matthias Stephani Ant. Bullaeus ad

Constit Crimin Caroli uinti cap. II7. Berlich. pari. q. concl. χ, .num. 9. 2 seqq, CarpZOV. Prax Criminal pari. 2. 7- L 7 . num. O. seqq. Ernest Cothmann vol. 3. Resp. 8. Mollar. au Const. Saxon. para. q. Const. q. Et quamvis contra jus Gentium hoc crimen committi dixeris, non tamen gladii poena neccssario coercendum foret, nam arbitrio judicis relinqui debet, qua poena incestus puniendus sit, idque non minus quoad incestum jure Gentium, quam Jure Civili commissum procedit, almnac. d. pari. q. de delict carn qu . 49 1it Gnum. 2I. 222. Ad argumenta autem ex sacra

pagina petita, quod scilicet non tantum haec conjunctio prohibeatur, Levitic. cap. 18 ver1.S.

sed ibidem etiam capite plectendos hosce iacestuosos lex sacra dicat, Levitic. cap. o. vers 1

303쪽

Nou Enc ARUEI. Irre communi Theologorum opinione respon-lendum est; quod licet in poena mores cum a ira pagma conveniant, non tamen necesse esse, x in poenae modo aequiparentur, uti ex amnis, Melanthone, heminio Martire alii que pro bant Sandius lib. s. it.9. def., o GrocneWeg. f. q. Inst. de Public Iudic. Quamvis ille tex-l iis de mortis poena eodem modo intelligi post x, quemadmodum dictum Apol li Pauli su- a explicuimus olim apud Bajuvarios si no-

ci casese privigno vel converso mist uissent, post separationem a loci iudicibus factam omnes ipsorum facultates in si cum transferebantur ut Gentis illius legibus cautum fuit,tit. 6. quod etiam in Alamannorum Constitutioni bus legitur, it 39. E. I. si iti eas refert Fred ricus Lindebrogius in Codice Le una Antiqua- rum. Quantum vero ad Senatus Mediolanen si sentcntiam, qua cuidam Vincentio Maldi o, qui fatebatur carnaliter se cognovisse privis

gnam poenam solummodo pecuniariam irro gavit, ut. Clarus in . Incei num. 2. nimiuna an mitiorem partem abiisse mihi censetur, cum

hic aliquid gravius quam simplex struprum

committatur.

II. Quod si vero vitricus constante matri L monio se cum privigna miscuerit, aut privia gnus vivo patre Novercam cognoscat, hunc incestum simul cum adulterio cumulatum gi

304쪽

dii poena coercendum jubet ratio leg 38.rr ad L Iul. de adulter Matthias Coler decis. 17 χ:um. 3. Nicol Vigelius de Public Dic cap. 6. f. a. in in & duplici judicato confirmat Cari

69. Infaustos hujusmodi amores ccce Seneca in Tragicis vocat uod in Novercamn cadere vix credas, malum. Antiochi cum Stratonice matrimonium narrat Valerius Maximus lib. . cap. 7. Neque ab incestuosae hujus conjunctionis suspicione planhliberatur Carolus Philippi Hispaniarum Regis

Maria Lusitan filius, qui dum in carcere obiit, mox cum fabella Valesita, privignum noverca secuta suit, uti ad annum i 68 in annalibus exima publici ueteranus Ho ius I is, Grocius, emius a laque. Tale quidem facinus contra jusGentium committitur,sciati hocJacobus Ruben patris thalamos cum noverca Bilham conscendenti objicit, tanquam luris Gentium violatori Gene cap.33.versa a. cap. 9.. q. Quamvis adulterium quidem simplex sit, cum paterni tamen thori, nominis, naturalis reverentiae laesione incestu conjungitur, quae duo inter sese copulata gladii poenam merentur, adeo ut conjuintercessionem nequidem contrarium operari existiment Olcruraecis Tq. num I9. Ier-hchius

305쪽

lichius para. . conci ' quamvis ulti inum supplicium vix hoc casu admittendum in iis locis, ubi adulterium capitale non est, latissime disputat Ernestus Cothmannus o s. re . 8 ubi tamen iacultas Rostochiensis u- dicis arbitrium non obstante statuto ad capitis poenam extendi pos se censet, circa incestuosum vitrici cum privigna adulteriurn Nai rat Iacobus Bouricius in Captivo cap. II. n. sese rusticum quendam de incestu cum priviagna ante annos et . commissis, coram Frisiae Senatu captivum S accusatum allegata vicenaria praescriptione liberasse Extat elegans Ma tialis in hujusmodi incestuosum redargutio lib. q. Epigrammat. I 6. Privignum non esse tuae te, Galle, movercae, Rumor erat, conjux umfuit illa patris.

Non ta- hocpoterat, vivo genitore,probari.

Iam n quapater est, talis; verca domi est; Magnus binfernis revocetur Tussus umbris,

Et te defendat Tegulus Ese licet:

Non potes absolvi; nam quae non desinit esse Posipatrent nunquam, Galle, Novercasuit. III. Quoties autem Noverca non quidem Eprivigno, sed privignae defunctae marito viduo te subjecerit, procul dubio mitius cum iis agendum est Prohibet hanc conjunctionem materni voadam nominis reverentia, iudor

306쪽

est cum maritum agnoscere, qui tempore pri ris thori te matrem salutaverit, cujus praedestinctae uxoris patri suecubueris prohibet idem civilis constitutio proposita in conjunctionibus honestatis ratione Uxorem quondam privigni conjungi matrimonio Vitrici non

oportet, inquit Papinianus . II. Rit. pl. nec in matrimonium convenire novercam ejus,

qui privigna maritus suit. Quod si quid in hisce pudores honestate postposita arctior

foedi amoris unio admiserit, non acerbam, nam stricto ure inurere delinquentibus convenit, sed moderato Judicis arbitrio relinquendum cst, ut quid qualitas vel persenarum conditio, aut etiam ci circumstantia requirant,

sententiam dicturus examinc , CarpZov. in Prax Crimiu. part 2 quail. . . m. 7. Ubi

carcer velis V resonis temporalis cena indicitur, posthabita uris Canonici sanctione, qua tale matrimonium, ut in secundo affiniatatis tenere contractum stabilitur, Cap. non debet. Extrav. de Consanguin Fnit. In Gallia etiam contra expressum Pontificium Diploma Curia Rothomagensi ex . de Rit. Nupt pronuntiavit, adjecta insuper ca pitalis poenae comminatione, si adversus latam sententiam sese rei miscuissent, si et gratia legis, quam Romana potestas secerat, ornac. aucsc crqr etr de Sit Nili. Motibus vero hujus Dioecesio2

307쪽

NOVERCARUM. 27SDioecesios propter Illustrium ordinum Edictum super re matrimoniali promulgatum exciri. F. 9 sqq. de hac prohibita persena

rum commixtione dubitari posset, ita ut certius ordinum Rescriptum in hac dubitatione desideret Ant. Matthaeus de Crimis lib. 8. t. . c. 7. rum. 26. Quamvis in dubio pro honestate respondendum sol et Vitricum privigni relictam viduam licite ducere in Ecclesiis Saxonicis receptum scribit Hyeronim Treu ter vol. 2. disp. 6. b. . I . b. Sed verius existimo, quod Schneideminus refert adiit rim t. cap. de orbore sinitatis, Consistoria Saxonum us Civile in pronunciando circa hasce matrimoniorum prohibitiones sequi. Carpit etiam Treuiterum Reinhardus Bacch Vitis in notis, docetque prohiberi apud eos hasce conjunctiones, sed dispensante Principe ab E

clesia tolerari; eamque Panormitam, ovarru

viae, Teusti aliorumque suisse sententiam narrat Ioannes Bechstadius de Iur. Connubior par. 2. . . . in .

308쪽

DUple Legis Pompeiae poena est, specialis

una, quae in ascendentes descendentes dirigitur,generalis altera,legis scilicetCorneliae, quae ad reliquos cognatos pertinet, . I. Irad L. Pomp. depari P. Cova: r. in Clemento uri sus pari. . in princ num. a. Non equidem acta nidatis ratione haec poena conitituta est, sed onis potius, . um . C. de his qui parent. occid. Cui Constitutioni cum conforme esse

debeat, quod de pompeia ejusque extensione in Institutionibus Imperialibus e ritur, tanquam jus novum ex Codice compilatum, patet male ex Codice transcriptum . . Inst. de Public Iudic nec bene, si e Triboniani oscitantia, sive aliorum Compilatorum incuria, congestum quod enim in dicto . de affinitate legitur, de affectione intelligendum est, ita ut una vox pro altera, aut supposita, aut irrepsisse videatur, uti ad dictum f. DII commum niter sentiunt; quod si vulgaris d. f lectio retineatur, respondendum est a Jurisprudentia

309쪽

NOVERCARUM. 277 14ostra alienum non sore, si lege Pompeii oc

cisio novercalis accusetur , non tamen necesse

esse, ut ea puniatur; licet eadem poena te neantur, scilicet capitali, qui ex hac lege d feruntur, diversitas tamen crit, quoad infli-fendi modum legis enim Cornelia poena etiam ad parricidas pertinuit . I. rad L. Pomp. de parriciae Constituta a Majoribus poena incos solummodo scripta suit, qui parentes occidissent eam autem legem a Lucio Sylla renovatam Pompejus Magnus ampliavit, ut qui amnes, eos e qui parentum loco haberis ,-lent, necassent, cadem tenerentur, licet puena diversa Guid Pancirol. var. et J. lib. 2. cap. J6. Eam autem ampliandae legis suisserationem conjicit Hottomannus in tra Di de Legib. ut certus in posterum , ac proprius

Praetor hujus criminis a Lesitor esset. Quod si duritiem cenae consideres,vi ad delicti poenaeque proportionem attendas, gravius in ip stim animadvertendum, qui naturalem clegitimum parentem, quam qui novercam aut matrem scititiam occidctit, facit censebis; stiationis enim substantia, non qualitas hoc crimen exaggerat residet in noverca reverentia, sed haec sine sanguinis conjunctione non sola ad ordinariam poenam sufficit alia naturae sanguinis lex est, alia civilis conjunctionis politica ratio Ordinariam itaque cru

s 3 risi agit

310쪽

xifragii poenam, quae in culle cum cane i cum c moribus successit, Grocnewcg. a f. GIn l. de Pubi Iud in novercae occisore minus recte constitui superius relata satis evincunt, L penust. . . ad L. Pomp. de parriciae e-sembec in paratiti eo . it. Am. . PereZ a C eod. num. 9. Bocerus ae homicid. lib. I. . . . num. O. Vinnius ad . 6. In l. de Public. Iudita

Harprecht ibid. num. 27 2 eqq. vide Mol-Jer ad Consit Saxon pari. q. Con m Jῖ- sqq. adeo ut minus recte contrarium sentiant poenam Legis Pompejor hisce casibus admittentes, Damhouder in Prax Crimin. cap.

Berlicii pari. q. Concl. 6. m m. O. Doehel. Disi uisit Crimin. . quaerit s. Lecu-Wen in censur forens lib. . c. q. num. 2.nliique ab iisdem allegati Nec quicquam argumenta ab assinitate, .matris nomine, quo juris fictione noverca gaudet, in contrarium Petita faciunt. Socer socrusque parentum no mine continentur, c Lege tamen Cornelia o

ciser plectitur, judicata reser CarpZovius in

Non minor inter adoptantem adoptatum, quam inter vitricum, privignum conjunctio est, imo sanctior adoptantis persona; in horum tamen crede parricidii poena non obtinet, uti l tissim deducit Tiberius Decianus in Tractat. crimin lib. 9. cap. 9 num. F. Fratricidi in

sanctus