장음표시 사용
321쪽
Vae clamis vina iectam his qui non nouerunt Deum , creui c. A. 8S . non obediunt Euangeseo Domini nomi Ieseu Chrasti, qui poenis btiminime ritu aeternas , cum venerit eurificari in Sane lis suis, ta admirabilisfieri in omnibus , qui crediderum et Nec prorsus vlli . . nolo praescientiam Dci i inposui isse necessitalcm. ut aliud esse non .e posset: sed quod ille futurus erat ex propria voluntate, ille sicuti .e
Deus , qui nouit omm .i antequam sam, praesciit ex sua otiani po- .ctenti & incommutabili niaiestate et nec ex praeiudicio eius ali- .cquem , sed ex merito propriae imquitavis credimus condemnari . . . Nec istas malos ideo perire, quia boni est e non potuerunt, sed is quia boni esse noluerunt, suoque vitio in inaissa damnationis, vel . . merito originali vel etiam actuali peranam crunt. cca. Sed & de Praedestinatione Dei placuit & fideliter placci iuxta . .
Rom. . auctoritatem Apostolicam,quae dicit: nonh.ibet pote .uem si- . . i---i ex eadem massa facere a udos in honorem , aliud vero ceaneomumeliam 8 statim subiungit. Quod si etolini Deus . . ostendere iram , O notam facere potentiam fiam , Aj nuit in multa ceparientia vasa ire aptata epreparata in interitum, ut ostenderet is divitiasgratiasta in vase misericordiae, qua praeparavit ingloriam. Fidenter fatemur Praedestinationem electorum ad vitam, & Praedestinationem impiorum ad mortem : in electione tamen saluan- ccdotum misericora iam Dei praecedere meritum bonum, in dam- cenatione autem periturorum, meritum malum praecedere iustu in .e Dei iudicium. Praedestinatione autem Deus ea tantum statuisse, cequae ipse vel gratuita misericordia, vel iusto iudicio facturus erat . . x x. secundum Scripturam dicentem. Qui fecit qua faturasum et Inis s. malis vero ipsorum malitiam priscisse, quia ex ipsis est, non prae- v ra destinasse, quia ex illo non est. Poenam sane malum meritum eorum sequentem, uti Dcum,qui . . omnia prospicit, praesciuisse de praedestinasse , quia iustus cst. .e Apud quem est(vt Sanctus Augustinus ait de omnibus omnino cereuus tam fixa sententia, qu1m certa praescientia: Ad hoc siqui- ..dem facit sapientis dictuni: Parata Puni derisoribus iudicia , est . . anacei percutiemes stultorum corporibus e De hac immobilitate . . praeicientiae &praedestinationis Dei, per quam apud eum sutura celam facita sunt,etiam apud Ecclesiastem bene intelligitur d:ctum Cognovi quod omnia opera, quae fecit Deus, perseuerem in perpe, tuum. Non possumus his addere, nec auferre, quae secit Deus, ut . . timeatur. vertim aliquos ad malum praedestinatos esse diuina . . potestate, videlicet ut quasi aliud esse non possint, non solum non ..e redimus: sed etiam si sunt, qui tantum mali credere velint cum . . omni detestatione (sicut Arausica Synodus inis Anathema di- .. Cas . i.
322쪽
A. 8 si, ii . . Item de redemptione sanguinis Christi, propter nimium er- Cm. . D rorem qui de hac causa exortus est, ita ut quidam sicut eoru seri D pta indicant, etiam pro illis impiis qui a mundi exordio usque ad
D passionem Domini in sua inmietate mortui, aeterna damnationem puniti sunt, effusum eum definiant, contra illud Propheticum: ' Ero mors tua. mors, ero morsus tuus inferne et Illud nobis simplicita Osee. D ter & fideliter tenendum ac docendum placet, iuxta Euangeli- cam&Apostolicam veritatem, quod pro illis hoc datum pretium D teneamus, de quibus id se Dominus noster dicit: Sicut Moses Iovi, sera exaltas i repentem inaeserto , ita exactari oportet suum hominis, ut i . py omnis qui credit in ipso non pereat , sed habeat vitam aeternam: sicy' enim Deus dilexit mundum , ut filiaem Sum unigenitum daret, ut 3 omnis qui credit in eum non pereat, sed habeat vitam aeternam. Et ' Apostolus: Christus inquae femel oblatus est vi multorum exhaa- Hebri 3' rim peccata. Porro Capitula quatuor quae a Concilio fratrum
nostrorum minus prospecte suscepta sunt, propter inutilitatem' ' vel etiam noxietatem & crrorem contrarium vetitati: sed & aliatis thu, Capitula numero XIX. syllogismis ineptissime & mendae issimen, ae Hine- quodam Scoto conclusa, uui non argumentum fidei, sed potius inar in commentum perfidiae paret, nulla omnino philosophica arte, ut praelat.oph arroganter a quibusdam iacitatur, construetum, sed inani laticrix re cap. xiri, de deceptione imperitissim8 confusum, I pio auditu fide- γγ lium penitus explodimus,&ritalia&similia caueamur, per om- D nia auctoritate Spiritus Sancti interdicimus: nouarum etiam re 3' rum introductores ne districtius feriantur , castigandos esse cens, semus,
Cin. i. M s. Item: firmissim d tenendum crodimus, quod omnis multitudox' fidelium ex aqua & Spiritu Sancto regenerata, ae per hoc veraci- D ter Ecclesiae incorporata, dc iuxtx doctrinam Apostolicam in y' moris Christi Baptietata, in eius sanguine fit 1 peccatis iuis ablu-y' tar quia nec in eis potuit esse vera regeneratio , nisi fieret & vera 3' redemptio. Cum in Ecclesiae sacramentis nihil fit eassum, nihilai lud ificatorium, sed prorsus totum verum, & ips1 sui veritate acti sinceritate subnixum. Ex ipsa tamen multitudine fidelium & re-D demptorum, alios saluari aeterna salute , quia per gratiam Dci ina' redemptione sua fideliter permanent, ipsius Domini sui vocem in yy corde terentes: Qesperseuerauerit 'seue in finem his fatuus erit: Mari, ' Alios quia noluerunt permanere in salutem fidei , quam initio acta i . v '' ceperunt, redemptionisque gratiam potius irritam facere pra '' doctrina, vel vita, quam seruare elegerunt, ad plenitudinem sa-ai lutis & ad perceptionem aeternae beatitudinis, nullo modo peruemai ni re. In utroque si quidem doctrinam pij Doctoris habemus: M- Rom
323쪽
mus: Et omnes, qui in Christo baptietati estis, Christum indi isti . . . A. 8SS. Et iterum: Acced nus cum vero corde in plinitudine fidei, aspersi
corda a conscienviam. Li,ta abl. D corpus aqua mum I, teneamus , spei nostra confesDonem indeclinabilem: Et it crum: dolantarie pec- eantibus nobis post acceptam notitiam veritatas, tam non relinquatur
v. 13. Pro peccatis hostia. Et iterum : Irruam quis faciens legem I foras, sine ulla miseratione duobur aut tribus toribus moritur: quanto ma- gis putatis deteriora mereri si pucia tui suum Dei concula uerit, sanguinem testamenti Pollutum duxerit, in quosin: scatus est, G- Diritui gratia contumeliam fecerit J is Sexto. Item de gratia, pcr qua in laluantur credentes, &sine qua Can. e. rationalis creatura nunquam beate viat, di de Libero Arbitrio per Mpeccatum in primo hora, ine infirmato, sed per gratiam Domini is Iesu fidelibus eius redintcgrato & lanato, id ipsinii constantii sine M& fide plena fatemur , quod Sanetis imi Pistrus at .ictoritate sacrarum Scripturarum nobis tenendum reliquerunt, quod Africana, quod Araulica Synodus profesta est, quod Beatiis mi Pontifices Apostolutae sedis Catholica fide tenucrunt. Sed & de natura &glatia in aliain partem nullo modo declinare praesumentes. Inc ptas autem quaestiunculas,& aniles pene fabulas, Scotorumque pultes puritati fidei nauseam inserentes , quae periculosissimis& grauissimis temporibus, ad cumulum laborum nostrorum,usque ad scissionem charitatis miserabiliter& lachrymabiliter succre- iterunt, ne mentes Christianae inde corrumpantur, &cxcidant a cesimplieitate&castitate fidei, quae est in Christo Iesu, penitus rc- spuimus: & ut fraterna charitas cauendo a talibus auditum casti- sget, Domini Christi amore monemus. Recordetur fraternitas malis mundi grauissimis se urgeri incile nimia iniquorum, de pa leis leuium hominum se durissime sui cari. Haec vincere serueat, haec corrigere laboret, & superfluis cin tum pie dolentium&gemcntium non oneret: sed potius ccrta & vera fide quod 1 Sanctis is Pallibus denis & similibus su:ficienter prosccutum est, ample ctamur Sunt & alis in hoc Concilio plurimae auctoritatis definiti Catanones, inter quos septimus ad relli tutionem Ecclcsiastici vigoris in ordinatione Episcoporum, licet ab Hinc marosuerat improbatus, sed a piis omnibus, maxime ab illustrissimo Cardinale Baaronio plurimum, nec latis unquam laudatus est.& ia. contra cos,
qui singulari certamine crvdclissimo spectaculo cruorem belli e fundunt in pace. Sed nihil ad rem.
324쪽
Naampraestantes Episcopi, Hismari ipsius iudicio, qui
ad hanc S nodum Valentinam conuenerunt, praesertim Remigius Onodi praeses , Canoniamque cui credere par est conditor, quod tamen rimmarus moscere detrescat propter in rem viri auctoritatem et quid in similis sex illa Canonisus Synodus spectant breuiterin ducatur. Ouantopeia hancinentur qui Gottescha mn hoc Concilio damnatum fuisse exi mauerunt.
OMNE s qui huic assuerunt Concilio Episcopi num. I . ex cribus illis Prouinciis doctrin1 & morum probitate celera bies, etiam testimonio ipsius Himmari. Miramur ( inquit in D praefatione prioris operis ) de tantis de talibus viris Archiepissi copis & Episcoporum primoribus et J Sed S. Remigius huius Concilii praeses di Genius, ut Augustinus Affricanorum, omisnesque Provinciae Lugdunensis Episcopi H mcmaro ipsi fide de doctrina de pietate notissimi, ut ipse testis est in praefatione po- D sterioris operis de Praedestinatione. In cuius Remigii s inquit
deuotione, Coepiscoporumque ipsius Diceceseos, quorum etiam ' Ae ante ordinationem mentem Catholicam atque doctrinam , D sicut de vos non latet cognouimus, &c. Et paulo post: nos ta men plures, qui eorum de fidem ec doctrinam dc prudentiam nouimus&c.IEt iterum in eodem opere, capite 36. pag. 32o. in illorum '' probitate maximam fiduciam habere leuatur et s In quibus cinquit sicut in spiritalibus viris maximam de nobis ha D bemus fiduciam , quorum de vitam religiosam, de doctri 3 nam Catholicam , & ordinationem Canonicam non ignora yy mus 8cc. I Horum Canonum authorem iuisse ipsum Remigium Comcilii praesidem, quem Scriptorem vidimus utriusque libelli Ec cle ae Lugdunensis, de tribus Eristolis, dc de tenenda veritate Scripturae , ex verborum de sensuum consonantia obseruauit ipse Hincinatus in praedicto opere de Praedestinatione cap. n ii, pag. 232. his verbis et sed de in praefata Synodo Capitulis quae
325쪽
quae nobis dedistis in quaterniunculis unius consacerdotis nostri . . A. 8SJ.eptem subiunctas inuenimus, non veritate sed nomine regulas, ta&e. (de quibus supra qxi e verborum & sensuum consonantia, . .
eiusdem auctoris , cuius S Capitula nostiae humilitati a vestis is data sublimitate fore creduntur. J Ouis tamen sit ille scriptor ignotare se simulat in praefatione eius de operis i ib finem. I Quis ibi em in
vero, inquit, sit illorum capitii lorum composior, cui quasi 1 c. Plaelat. nouo cogimur respondere, ipse se prodet cum laccessario urgebi- cediu ad lucem veritatis venire. J Nam licet ibi agatur de canonibus . . Concili j Lingonensis, idem nihilominus intelligendum de canonibus Concilii Valentini,qui unica clausilla suppressa,de si intuor Carisiensbus Capitulis, idem ipsiam non sensu tantiam, sed verbis ipsis de eodem ordine continent, ipso Ilincinato teste in
eodem opere cap. 3o. g. 23 i. Verum Canonum illorum auctorem Remigium agnoscere
axime refugiebat Hincinarus ; quoniam adeo apud omnes ut iam vidimus i probata erat Remigil virtus de pietas, ut cum Prae, lulem spectatae fidei, doctrinae, & prudentiae ipsemet Hinc mariis pilam & publice profiteri neceste habuerit: Et tacito nomine auctorem simulat es le Ebonem Gratianopolitanum Episcopum. hoc praetextu, quod in praefatione Concitas sulcis ex Episcopis nominetur post Archiepiscopos hac nota: Coctaborante eis quam maxime venerabiti Ebone Gratianopolitano Epissopo et Quod verisimiliter additum ob labores ab eo impenses , curam & diligentiam adhibitam in discutiendis Valentini Episcopi comprouincialis sui criminationibus de obiectionibus, in cuius causam Imperatoris iussu Episcopi Valentiae conuenerant: Nullomodo vero ob editionem Canonum, maxime quoad 6. primos in quibus agitur de Praedestinatione, Praescientia Dei, de reliquis, quorum Rein igius Concilij pCaeses singularem & praecipuam haberet notitiam,ob agitatas de sepius expensas quaestiones illas in Ecclesia sua Lugdunensi, tribus praecedentibus annis,& compositos i
bellos ex quibus t ipso Hincmaro teste nones illi desumpti
Et obiter obseruandi im Concilium hoc, cuius sex illi priores non de quibus agitur in Concilio Lingonens , ut iam vidimus, fuerunt confirmati cum omnibus definitionibus suis, ab v- niuersa Ecclesia sit scepti im , incito consensii approbatum &coi seniat uin suis Ie, solo Hincmaro reclamante, qui toto opere illo de Praedestinatione Concilium hoc & I.ingonense perpetuo scommate persequitur, & tala compilatoris deligetiatione infimat. Et sicut in comitiis Remensis Prouinciae, si lita oppressione
per fideles suos quicquid proposuetat, solus desilire solitus crat,
326쪽
Comprouinciales ex eius ore pendebam, in eius sententiam pedibus ire semper parati, ut conquestus est Rothadus in supplici libello suo ad Nicolaum Papam: ita Canones huius Concilii s lius compilatoris opus esse insimulat, ipsosque Canones non minus quam Gottesenaici sensa infamat & redarguit: ut ex subiectis, , verbis patebit quae habentur in cap. 3 .. pag. 188: Sicque talium ,, virorum praedicatione, inquit, a Christo illuminata & ab Ap M stolis tandata Catholica toto orbe di Sisa Ecclesia, consistente:,, isti moderni Praedestinatiani, qui quantum rei ire possiimus, di-,, uersi ordinis, & habitus, diuerseque professionis, nec ad decis, mum numerum peruenerunt, in tribus tantum Prouinciis con-
, , tra tantorum doctrinam i sicut legitur 3 mures egressi de cauernis, , sitis, de velut pustulae humore noxio coalescente de loco in locos, scatent in corpore, atque velut putres & corruptae cicatrices Ec- , , clesiae membra foedare tentantes , se Catholicos esse dicunt, sui , , que pitulis vel potius pediculis, Ecclesiarum Praesules nimis,, errore di sine discussione vel examiliatione ordinaros , atques, non appropinquantes Apostolicae formae, denotare seu infamares, Praesumittit. JSed de de singulis Canonibus breuiter obseruandum. In primo cautum fuit nouitates vocum vitandas esse, propter sophisticum Ioannis Scoti Erigenae quadruvium , qui de senuis & verba ipsa Sacrarum Literarum inuertere non erubuit. In secundo definitum, nee prorsus vlli malo praescientiam Dei imposuisse necessitatem , ut aliud esse non posset, nec ex praeiudicio eius aliquem, sed ex merito propriae inliquitatis condemnari, quod utrumquc Rabanus, & Hincmarus,cx Praedestitiatione reproborum ad poenam necessario sequi male contenderent. Is tertio fidenter asseritur Plaedestisiatio electorum ad vitaim,&Praedestinatio impiorum ad mortem, sicut in scriptis omnibus Ecclesiae Lugdunensis, Prudentit, utriusque Lupi, Ratram n idcipsius miserabilis monachi, nullo vel minimo discrian ine: Eo-chmque Sinone iisdem versis repetitur Anathema in eos qui dicerent, aliquos ad malum diuini potestate praedestinatos . si qui essent, qui innitun malum crederent: ut autem illo saeculo nul-Ios fuisse, immo eo nomine solum Gotteschalcum qui Sancti Augustini sententiam sequeretur, dictumatum constat, ita de Sancti Augustini seculo, eodem Praedestinatianorum nomine illius sic latores infamatos, nec sequitur ex iisdem verbis, si qui sunt qui tantum mali credere velint, aliquos fuisse tempore Amusicae Synodi, qui illud crederent, sicut nec tempore Ualentinae. Immo verba illa disertd fgnificant , virosque Episcopos& Arausic nos & Ualentinos non existimasse, esse aliquos qui tantum m
327쪽
In quarto, pro talis in Christum credentibus Sanguinem Christi emisiam, definitum una cum Ecclesia Lugdunensi, Ptudentio, Lupo Ferrariens, Ac ipso miserabili monacho: licet enim prosilis eleetis susum este asserere videatur, hoc ubi de aeterna salute & irretractabili Dei voluntate agitur: immo vero Hinc marus, ipse etiamsi de miserabili illo Monacho aliter sentire videatur. nihilominus in opere de Praedes inattolle cap. pag. x 8. Post allatam Prudentij sententiam de morte Christi pro omnibus nominibus ex toto mundo in eum credentibus, continuo addidit. Sed S: Goreeschalcus in hane venit sententiam. J Item, quod obseruandum, Hincmari quatuor Capitula una cum Syllogisticis Ioannis Scoti Erigenae conclusionibus, i p. Capitulis contentis hoc canone fuere damnata. . In quinto, quod Baptirati in Christo, iii eius sanguine a peccatis sint abluti definitum, contra Hincmari quartum Capitulum, in quo Passionis Christi mysterio non redimi censet salsi creden, res ea fide, quae per dilectionem operatur: I luncque errorem in raedicto Hinc mari Capitulo notat Si reuincit per S. Rc misium cclesia Lugdunensis,in libello de Tenenda veritate Scripturae ivtiam vidimus ex quo loco hic Canon desumptus est: Et male Hincmarus, villac nota se liberet, in fine prioris praefationis recap. operis de Praedestinatione pag. io . errorem illum post edita quatuor illa Capitula, in Pilacio Goltcschalci ad amicum a se reperium profitetur: Sed hoc forte immerito, ut alia plurima, illi imputatum: nec etiam quod ipse refert de redemptis Sacramento Baptismatis, non Christi Sanguine, in omnibus conii niunt errori hoc canone damnato: nec etiam error illius miserabilis Monachi ( si quis fuerit j ab errore i inciliarum ipsit in liberaret, eo minus quod quartum H incinari Orissese Capitulum non fictum Gottesclialci Pilacium (de quo nullus vii quam praeter Hancnnarum meminit, Canone illo damnatum. Et i imo bis
seruatum iplb Hincm aro teste Goties chalcum expresse prolata sum, sicut de Prudentilina, Sanguinem Christi non pro solis electi , sed Pro omnibus credent:bus fusum. Et sic metra Hinematiteret uertatio. merum essuetum .
reliquerunt, quod Africana, quod Arausica Synodus prosella est, quod Beatissimi Pontifices Apostolicae Sed is Catholica fiderenuerunt. Sed Se de natura S: gratia in aliam partem nullomodo declinare praesumentes,quid sanctius; Sed quid professioni miserabilis illius monachi, qitam supra ex ipso Hincmaro retulianui, consimilius fingi vel requiri potest. Hoc ipsum siquide in , nec
328쪽
De Tolun rate Dei. Hinc mar de Praedest.
ritid ultra quod in ipso impugnare posset in quaestione propositae Libero Arbitrio retulit Hinc rus in opere suo de Praedestin. H cap. 1I. pag.ii8.his verbis. Inde & Gott chalcus modernus Prae- D destimitantis in libello ad Rabanum Archiepiscopum dicit ad D locum: de quo videlicet Libero Arbitrio quid Ecclesiae Clitisti , tenendum sit atque credendum, cum a caeteris Catholicis Paeti- , , bus euidenter sit Deo gratias disputatum, tum praecipue contra M Pelagianos & Coelestianos a Beato Augustino plenid, & uberius 3 3cc. inculcatum ; unde te potius eiusdem Catholicissimi Doct M tis fructuosissimis assertionibus malueram niti, quam erroneis,, opinionibus Massiliensis Gennadij, qui plerisque praesumpsims, locis . tam fidei Catholicae, quam Beatorum etiam Patrum in-s, uictissimis auctoritatibus, ini licis Qissiani perniciosum nimissi dogma sequens, reniti. J Idem ipsum prorsus sed aliis verbis isto
notae inculcatum nemo non videt.
Sed & hic obseruandum, quaestionem de voluntate Dei a Remigio & Ecclesia Lugdunensi plenissime tractatam, in libello de tribus Epistolis tutando sententiam miserabilis illius Monachi,dc de tenenda veritate Scripturae, teritum Hincmari Carisiacum C pitulum impugnando, in hoc Concilio nihilominus praetermiciam;quo coiisilio penitus ignotum: Sedaebsurdissima ei Hinc imari coniectura in opere dc Praedestinatione cap. 2 . pag. IIo. hinc, ,, inquit, compositor illorum opitulorum, quae nobis , ut eis re ,, pondeamus dedistis, expressius nihil dixit, ut putamus, quia pera H cepit se posuisse de verbis Sancti Coelcstini, quae in Capitulo A. , , scripserat . ubi dicit: tanta enim est erga omnes homines bonitas,, DeI, ut nostra velit esse merita, quae sunt ipsius dona: J Nec enim verborum illorum meminit concilium Valentinum: nec etiam verba illa de omnibus hominibus sine exceptione, sed de solis fidelibus intelligi possunt. Immo vero Hincmari sententiare Capitula eius et tuor sine ulla exceptione Concilio illo dam nata , quasi minus prospecte suscepta propter inutilitatem vel
etiam noxietatem , 5c errorem contrarium veritati, tam in tertio
Capitulo in quo de voluntate Dei, quam in reliquis tribus sine ulla distinctione: Veriam haec quaestio de voluntate Dei verisimialiter praetermissa, quod ea in idem recidat, cum altera de morte Chri ui, ut ex eodem principio, ex prima Timot. t. v. .&6. sis mul ortae, dc ab omnibus qui ante quatuor illa Carisiensia Capitula scripsere Ptudentio, utroque Lupo de aliis, haec quaestio de voluntate Dei vel omisia vel sub altera tractata merit,ut in principio huiusce dissertationis obseruatum. Et in hoc apparet Patres Concilii Valentini non in omnibus secutos scripta Remigh Lugdunensis: sed hane vaestionem consilio catas nota inci nitis
329쪽
praetermissam:Et sic liberriinis suffragiis, non ex praeiudicata prae A. 8JJ.s sis auctoritate & sementia illos sincitos Canones, ut in Cari- sensi Conventiculo actum, & in aliis sub Hincnoro comitus obseruari solitum. Nec etiam obseruatione indignum est, quod si Viserium excl pias omnes quotquot hucusque de Goties chalco scripserunt t&maxime Illustrissimus Cardinalis Baronius eximium Ecclesiae dc Ecclesiasticae Historiae lumeni quibus opus Hincmari de I r. x
destinatioite non innotuit, ex antiquis Sciaptoribus , scilicet ex
Annalibus Fuldensibus, Tru hemio & Flodoardo, illum haeresinoratum, & in hoc Concilio valentilio tertio,Scororum uomi ne quasi ipsorii in principem damnatum retulerunt.Nec leui coniecturi: eum siquidem a plurimi, iuxta Rabani Epistolas ad No- x is, hi
lingum & Eberardum, & Synodicam ad Hiracmarum asseruisse synod. adnotetur: Tales ei se in hoc mundo quosdam qui propter Praedesti- c. Huic m. nationem Dei, quae eos cogat in mortem ire, non possint ab edi taro re & peccato te corrigere, quasi Deus eos sectilet ab initio in. . corrigibiles este , de paene obnoxios in interitum ire. t tamque is haeresim cernerent in secundo Cano ne illius Concilis damnaram, de Gottest lialco intellexerunt, & quod Canone quarto additum Cone. Va- est ;& alia Capitula num. io. ivllogismis illeptissitne & mendata lene Caa. eissimh a quodam Scoto concsus i&Can. 6. Scolorumque pul- ta si tes puritati fidei nauseam inserentes, &c. penitus respitimus. J . . De Gotteschalco quas Scotorum illorum Principe interpretati sunt. Haec fiunt verba ipsius illustris inii Cardinalis, Annalium , Ecclosiasticorum tona. io. ad annum Sss. in principio, de hoc . agentis Concilio: s Occasio huius congregandi P piscoporuin taconuentus praecipua illa fuit , qxiod Scoti quidam vagi homines, . . quorum princeps Gotteschalcus, de Praedestinatiotie& Praescie- ..tia Dei, de gratia& Libero Arbitrio prauas opiniones in vulgus .. Tere laborabant, ex quibus Catholica doctrina corruperetiir: .cnis oecurrentes Eeis opi in nouitatem ultores exurgentes, nihil in praeterea in Ecclesiam inducenduin cense erunt, quam quod Sara ccctissimi Patres Doctores Ecclesiae fideles omni sinceritate do. cceuissent in Agrica olim in Concilio Cartaginensi, in Galliis in is Concilio Arausicano, quibus ellet in his omnibus inhaerendum: cenempe bonos non nisi per gratiam Dei saluari, malos per suam cedamnari iniquitatem; nee ipsos malos sui dicebant ipsi ideo . . perire, vita doni esse non potuerant, sed qitia esse noluerunt; is Gottelahalcum enim illum in secundo Concilio Moguntino sub . . Rabano, fuisse horum errorum auctorem maristrum discipu- celotum satis superitis suo loco demonstratum Cum militat certo certius hodie constet in illis Canonibus, ubi
330쪽
de Ioanne Scoto & Scotorum pultibus, eorum nomine agi de solo Ioanne Scoto Erigena ipsum Goties chalcum impugnante.& cx Hincmaro ipso in praetatione prioris operis in pyriacipio, in praeludiis operis posterioris de Praedellinatione in fine, & in illo lopere passim pateat doctrinam miserabilis illius Monachi non aliam esse, quam quae tertio &sequentibus Canonibus huiusce Concilii comprobata est,immo ipsam specifice in omnibus Comcilio illo conhrmatam; Hincmarum vero ipsim despectum, v lut non Catholicum reprehensum, eiusque quatuor Carisiensia Capitula, velut inutilia, immo noxia,damnata & interdicta: Se.quitur veram sententiam miserabilis illius Monachi in doctrina
Concilii Valentini (quod in omnibus absolute Capitulis & deta nitionibus ab uniuersa Ecclesia Catholica,& singulariter ab Italustrissimo Carditiali susceptum dc laudatum cognoscitur etiam ab ipso Illustrissimo Cardinali, dum damnare intendit, approbatam: ipsum Gotteschalcum, etiam dum ab inscio ut haereticua notatur, ibidem tacito nomine Catholicum iudicatum: L ari. sensa vero Hincmari quatuor Capitula, quorum quasi adulte
rini seminis seu spurii vitulaminis, nullo modo nec ullibi meminit Illustrissimus Cardinalis, in confirmatione & approbatione huiusce Varentini Concilii tacite damnata, & a pio hdelium au ditu penitus explosa fuisse nemo non videt.
Valentini Camones cum aliis eadem de rescriptis Zoilaris Imperatori ob pi, ab eoque s qui paulo post hoc ipso anno SIT. Gim prius Monasterium Prarmiense ingressae faeculo renuntiasset, duiuis excess ti Ebboni Gratianopolitano cura demandata ut ad fratrem Rarolum Caluum cuncta deferret, quod eam Ebbo prouisset. anno sequenti Rex pro more Hinc re omma tra- .idit.
DE Concilio haec dicta sussciant. Nunc de eius executione agendum: Antiquum Ecclesiae morem fuisse, ut si error in fide in urgeret Synodali iudicio damnandus, ne eo plures Eccle' sue inscerentur, laltem peracto iudicio latae sententiae vel Canonum breuiculuin caeteris Ecclesiis in diuersis regni partibus comstitutis, per literas Synodicas ad omnium Episcoporum notitiam