장음표시 사용
11쪽
Ιu Salviatii libris edendis eisdem fere iubsidiis, tui iam Petro Pith 0 eo et
Stephano a iugi praesto fuerant, Si sumus. Ut a primario auetoris opere ordianimi , lilii os de gula ei natione dei ad idomp0tissimum odiet et vetustissimi et optimi, Parisini num. 33Sb saeculo destimo seripti, qui lim eleberrimi m0nasterii Cori ieiensis fuerat recensuimus. Huius ieetiones dis et ei ante Balugius in exemplo Suo editi0nis Pithooanne pri0ris a. o S i Vulgatae, quod casu sibiquit in lybliotheeam Monaeensem pervenit, notavit ut ipse in libri fr0nte his verbis testatus est ' 0llatus eum vetustissimo odie C0rbeiensim, anno M. DC. LVIII mense Oetobri. Stephanus Balugius Tutelensis contulit'. Nos in eodie iterum ex
eutiend0 0 sedulo speetavimus, ut illi iluoque Oe prima manu siuid altera emen dati iee sive potius eorruptriste erilitum esset, id qu0d niugius sere non attendit, diligenter diseemeretur. Praeter C0rbeiensem ulterum e biliuem tiris in Dii num. 379 I. nequio is uto decim seriptum, qui olim Ineobi Augusti Thuaui uerat, adhibuimus. Huius in fronte hoe inseriptum est ' Iste liber est monasterii saneto laude de Cas0reto rdinis ea noni eorum saneti ΛΠgust. Xtra portam rientalem'. Ad calcem autem libri legitur Contuli. obs0lui X. Kal. Novembr. MDCLXXXIII. Stoliti Balugius'.
Ad 0didem Corbeiensem proxime praestantia neeedit lim t. ellensi nulli. 062S,saeeulo tertio de ei illo scriptus, timem ni Olu Folt in ii struiti usum diligentissime
12쪽
VI PRAEFATI contulit. Is eum in multis optiniis stetionibus eum Corbeiensi e inspiret primo aspectu
ex ipso eum descriptum esse suspidere. Sed rem non ita se habere e et implui ilius laeuuis, quae in Cort,eiensi ob eiusdem voeabuli repetitionem ortae neque omne manu Seeunda in largine Suppletae urit apparet: s. ad 3 45. 4. 3 et 90 5 2 et 59.
3, l. T. 00. , . Quo neeedit, quod aliquot oeis, in quibus C0rbeiensis leve vi tium liabet, BruXellensis solus vernni lectionem suppeditat potes, 4, 20 eiu0Si0itibus, 4, b obte)ulet ut ι , , 9 quo dicto 6, 7 referentis, litum est et udhuc forte licetur. Eundem e0dieem aut saltem eius simillimum Pithoeo, qui permulta f0edavit in editionis principis ex sui eodie sustulit, praesto suisse eum X aliis l0eis elueet tum e illo II, , ubi illi 0eus io quidem edidit Num ii ii ad hoc sit ullus Dei
super facientes mala, ut perdat e terra memoriam eorum de ubernatione Dei necesse est ui qui spicere Dei vultu in per idem negas, spicientis iram perditione c09n0ScuS
sed reet in appendie p. 45 ed. bS0 monuit verba illa de gubernutione de epigraplien esse libri, quae in textum irrepsisset Ideni titulus in orbeiensi alitioreloe ante Verba II 6 ' Video m s nunc tin qui respicit euat' legitur sed in BruXellensi eodem loe qu in editione Pithoenna insertus est. Ε quo odie editio priueeps, a. 530 eura Io. le Xandri rassicani ut gnta expressa sit, ignoratur. Sente hie liber vitiis omnis generis inprimis in du0bus libris posterioribus, tuorum ordo miserum in modum turbatus est aliquot tamen lostis eo libro solo ieetio vera et Vatn St.
Multo prius quam libri de gubernatione dei illi a Salviano omp0siti et vulgati sunt,
simi Vulgo adversus avaritiam inseribuntur sed in melioribus libris nomine ad ecclesiam' ireumferuntur. 0 primum I , Nieli ardus in e0llectione variorum librorum si inseripta Antid0ton ontra diversas mutuni fere se eul irum haereses' a Sileae a. 152 vulgavit, eseimus X qu eodiee, sed eo admodum interpolat et multi8 additamentis foedato, quorum pauea Balugius, etsi longe meliorem odistem aetus erat, tollere ausu est. 8 est Parisinus, aestulo unde elino seriptus et nunc numero 7Sb
Signatus. Huius quoque e idiei ieetiones varias Balugius ad margines exempli sui Pith0eani adseripsit hae ii ita in fr0nte adieeta C0llata seit epist ita ad Salonium eum vetustissimo odi eo S. Bibliotheeae Regiae. Stephanus Balugius Tutelensis con tulit anno IJ IJ J. LX menso Dee embri'. Alio quoque e0die regio alii Zius usus
eSt, quem restentiorem n0minare scitet. Quo libro si h 0mo eruditissimus manu pr0rsus abstinuisset, melius sedisset: nam nobis quidem manifestum videtur, hune librum , Xilus Balli Zius in Verboruin eontextu nonnulla novavit, ex nullo alio originem duXisse
nisi ex ipso Parisino n. 7S b. de quo modo diximus. 0 eum ex steti0nibus a Balugio ex eo prolatis apparet, tum inde e0neludi potest quod, ut Balugius ipse ad pag. 456ed Pith adnotavit alii qu0 lue libri in eo exstant, qui eidem eodemque ordine eexeipientes in i diste suoque vetusti0r num. TS iuveniuntur. Nos praeter odistemn. TS alterum MDisi tu in n. l72. neeul sere vetustiorem illi iam Pithoeus videtur usus esse, eontulimus.
C0diei Parisino n. 7Sb, non item vetusti iri n. lT2, epistola ad episcopum Salonium praefixa est in qua Salvianus exponit eu libros ad delesiam dat, sol mothei nomine, non suo inseripserit. Eandem teli ardus tuo suo in suo lilii δε invenerat
13쪽
Reliquae Sami alii epistolae, Ilae ad aetate in instram et Veneri tit. Petro illio e liri inulti editae sunt de qua re ipse hoe in lirae satione Dionuit Epist0laruni quod superest Petri Danielis nostri viri optimi et antiquitatis studiosis simi. 0diei magna parte debetur'. Huius libelli. pio septeni priores Salviani opi stolae traditae sunt partem ante lios destem fere annos in bybliotheea Bernensi inquam mult0s libros manu seriptos a P. Daniele ollect0s ex bybliotheen Longarsiana pervenisse satis e0nstat in faseieulo pergamenarum nondum deseripturum ipsi resierimus es nunc eatalogum ab Hermania Hagenio editum p. Tl Dum E 2l9. Ut relis piam quoque eiusdem libelli partem naneiseeremur usu selieissimo e intigit e0diei enim Parisino n. 79l quem supra deseripsimus insertam in Venimus. Brevis denique epistola et ava in tribus libris Parisiuis adm0dum vetustisset Vata Si quorum Unum, pii item olim monasterii Corbeiensis fuerat, iam Balugius adhibuit. Praeter hune librum qui nune in , bliotheca arisina numero 12236 si natus est, duos alicis Parisinos Augustus Reiffers elle id ius in usum nostrum contulit. Cum adhue in tam paueis libris epist ita Salviani inventae Sint operae retium esse videtur monere, falsum esse qu0d in eatalogo eodd. mss. BruXellensium p. l legitur . 06S0 Salviani epistola. Salvianus Si agri suo s.' nomina enim
Salviani et Sid0nii 0mmutata Sunt Seripsimus M inaehii mense Maio a. ISTI .
15쪽
Sanet eluseopo Saloni Salvianus salutem in donatu0. Omnes adm0dum h0mines. qui periinere ad humani officii ulturam existimarunt, ut ali luod linguarum opus studi ingeniorum Xeuderent id speetali ura elaborarunt
ut sive utiles re ac probas sive inutiles atque impr0bas stilo texerent seriem autum rerum nitore verborum illustrarent ausis lue ipsis qua toti ii vellent loquendo lucemaeeenderent. Itaque ad hane se partem ex utroque genere litterarum seript0res muni dialium neg0tiorum plurimi ontulerunt. 0u satis considerantes quam probabilibus materii se impenderent, dummodo ea quaestumque diderent, aut 0mpto et blando ea in eanerent aut luculenta oratione nain arent. Omnes enim in eriptis suis causas tantum egerunt Suas et pr0priis magis laudibus luam aliorum utilitatibus e0nsulentes non id agere adnisi sunt ut salubres in salutiferi sed ut eholasti ei ac diserti ha - 15 berentur. Itaque seripta e0rum aut vanitate sunt tumida aut falsitate infamia aut vertiorum foeditatibus s0rdida aut rerum obseenitate vitiosa ut vere eum ingeniorum tantum laudem aueupantes tam indignis rebus eurum impenderent, non tam illustrasse mihi ipsa ingenia quam ainnasse videantur. 0 autem, qui rerum magis quam Verborum amatores utilia cliotius quam plausibilia seetamur neque id luaerimus ut in 20 nobis inania saeculorum ruamenta sed ut salubria rerum emolumenta laudentur, in seriptiunculis n0stris non lenoeinia esse v0lumus, sed remedia, quae sellistet non tam oti080rum auribu placeant quam aegrot0rum mentibus prosint, magnum e utraque rex codex Corbet elisis, nunc Parisinus n. 13385 saec. X. P - 0dex Parisinus n. 379l saec. XV. B, eo lex Bruxellensis n. l0628 saec. XIII. ditio princeps Basileensis a. 1530. 1 Salviani epi libri numero et ad salictum Sal0ni uni episeopum de gubernatione dei ripti deest in , Salviani Massyliensis episcopi de uero iudicio et prouidentia dei et ipsius gubernati0ne 0minum et rerum mundi huius libri octo, ad sanctum Sal0nium episcopum Vienensem. Pr00emium p 4 Silvianus in d0min salutem , in domin episc0pus salutem 1 6 exeluderent et ante rasuram 7 re sui.
16쪽
eaelestibus donis ruetum reportaturi. Si enim line salus nostra sanaVerit fluorundam non bonam de deo nostro cit,ini mem si uetus non parvus erit quod multi profui. Sin autem id non ,rovenerit et io ipsum infruetuosum forsitan n0n erit, quod pro desse temtitavi Mens enim boni studii ne pii voti etiamsi esseetum non invenerit coepti peris liabet tamen praeimium voluntatis Hinc ergo ordiar.
I. Ineut 0sus a quibusdam et quasi neglegens humanorum aetuum deus dieitur utpote ne bonos ustodiens nec coercens malos et ideo in hoc saeeulo 0nos plerum que miseros, malos beatos esse. Sufficere quidem ad refellenda haec ilitia eum Christianis agimus soliis deberet sermo divinus. Sed quia multi ineredulitatis paga 10 Dieae aliis uid in se habent etiam paganorum forsitan eleetorum uti pie sapientium testimoniis delectentur. Probamus igitur, ne illos quidem de incuriositate a neglegentia ista sensisse, qui verae religionis Xpertes nequaquam uti sue deum nosse p02 tuerunt quia legem per quam deus agnoscitur nes ierunt Pythagoras philosophus quem quasi magistrum suum philos illitia ipsa suspexit. Me natura ne benesidiis de is
piunt Quomodo igitur mundum neglegere deus dieitur luem hoc ipso AEdilidet satis diligit, quod is sum se per totum mundi orpus intendit ' Plato et omnes
Platoni e0rum seliolae moderatorem rerum omnium eonfitentur deum Stoisti eum guber 20 natoris vide intra id quod regat senilier manere testantur. Quid tacituerunt de asseetuae diligentia dei reetius religiosiusque sentire quam ut eum gubernatori similem SSediderent h0 utique intellegentes, tu id istut navigan gubernator numquam nilum Sunm a gubernaculo. Si numquam penitus uram suam deus tollit a mundo ne sicut ille et auras ea litans et saxa vitans et astra usi ieiens totus sit simul tam ori Ori 2b quam ordisii fiet operi suo deditus ita dilidet deum nostrum ala universitate omnium rerum ne munus dignantissimae visionis avertere nee regimen irovidentiae suae tollere ne indulgentium benignissimae litetatis auferre. Unde etiam illud mysti eae uet0ritatis Xenilii uni illo se non minus ihilosophum Maro pr0bare Voluit quam poetam,
hie L 2 de m in hic incipit A sed duae primae chartae mutilatae sunt; quae desunt aut legi non iam possunt, uncinis inclusimus hoc AD: 0 saltem 20 larsitan seripsi: 40rtitae A, im apo Saltem me vulgo pr0 desse temptaui tentaui I p x habet tamen Aordiar A ex0rdiar 10 post 0rdiar est in haec inscriptio: DE UsT DEI P AASENT1QΓR iudicio. Incipiunt dial0gi disputantis, quae inscriptio ad librum I pertinere videtur, cf. ad II, 4; in I eius loco spatium est vacuum 7 negle gens huma n0rum A aetuum a corr. eae e S in hoc sae eul A aee quia cum A 11 aliquid A electonim Bur clericorum T sapientium AB sapientum api dele tentur delectarentur ubi uerae religio nis in II agno scitur nescierunt la ipsa AB om. 20 n atura ad bene stetis A 16 commeans atque diffusus ex A S igitur . . deus A 19 se per semper A m undi corpus i. Plato A 20 Se0lae ADT d eum stoici eum gubernat 0ris A in de affectu a d. dei A 22 esse . . intellegentes A 24 a m agubernando , uber naculo . . curam A b auras et ille a ui talis et astra susp. t0tus sit is 26 deum . . omnium auertere . . t 0llere nec auferri , aus erre . . aue t0ritatis Ainysticae Pithoeus fabul0sae ebri0se mitte mistice , fabulose ebri0se mysticae T. fabulose mystico ansabul0sae scribendum' 29 minus . . ire per A
17쪽
tellegitur a nobis alio modo intellegi potest quam mens soluta quaedam et libera et segregata ab omni oncretione mortali omnia sentiens et movens'. Alibi suo lue nillil est inquit praestantius deo' ab e igitur ni dum regi deesse est. Nulli igitur naturae oboediens aut sultieetus deus omnem ergo regit ipse naturam. Nisi sibi te nos videli det sapientissimi ita
sentiamus, ut eum a quo iunia regi diei mus et regere simul et neglegere redamus. Cum ergo omnes etiam religionis experies vi ipsa et illiadum neeessitate e impulsi is et sentiri mnia a de et moveri et regi dixerint quomodo nunc eum indurio sunt qui
dam ac neglegentem putant, qui et sentiat milia per subtilitatem et moveat per for titudinem et regat per p0testatem et eust0diat per benignitatem Dixi, quid de an testate a mi deramine summi dei irinei pes et lillosoplitae simul et elotiuentiae iudiearint. Ide autem nobilissinios utriusque Xeellentissimae ariis magistr0s protuli, a quo uellius vel omnes ali 0 idem sensisse vel eri sine a uetoritate ali sua dissensisse
monstrarem. Et sane invenire alii luos. iiiii ab istorum iudicio disere paverint praeter Epieure0rum vel quorundam pleurigantium deliramenta non possvin. lui Si eut Oluli talem eum irtute sic deuin eum ineuria ne torpore iunXerunt ut apparent eos qui ita Sentiunt stetit sensum h lii eureorum titue sententiam ita etiam Vitia sectari.
20 II. Non put0 quod ad probandam nune rem tam perspieuam etiam divinis utili00 0eo testimoniis debeamus maxime sui sermones saeri ita abunde et evidenter eunetis impiorum propositi0nibus ontradi eunt ut dum sequentibus eorum alumniis satissaeimus etiam ea quae supra dicta sunt plenius resutare possimus. iunt igitur a de Omnia praetermitti, quia nec e0ereeat malos nee tuentur bon08 et de in 2540 saeeul deteri0rem adimodum statum esse meliorum bonos quippe SSe in pauper tale mal0s in abundantia bonos in infirmitate malos in sortitudine bonos semper in uetu, malos semper in gaudio bon0s in miseria et abieetione malos in prosperi
tate et dignitate. Primum igitur ab iis, qui h0 ita esse vel d0lent vel aeeusant. illud requiro de sanetis h0e id est de veris a fidelibus Christia uis an do falsis eta inpost0ribus d0leant. Si de salsis, superfluus d0lor qui mal0s doleat non beat0s esse,
utique eum qui mali sunt uestessu rerum deteriores fiant gaudentes sibi eliuitiae studium bene edere et ideo vel b ho ipsum miserrimi esse debeant, ut mali esse
1 Georg. 4. 21 sq. 2 Tusc. quaesit. I. 27 6 3.1 dixit ne . . in quit quaedam et libera et legregat A concreti0ne 0n- reeione , i0ntretione T. congregatione A alibi qu0qlia A est AP enim ab eo om. ui teli eo sapitentissimi ita sent amus A 8 negle gere credamus ut ipsa m. comi pulsi . . deo A i sentire a moneri ac n. putant A, putarit m B I m. 0-neat a 2 per potestatem et custo dia A quid de A corr. ex qui de 3 ael et B principes et philosophiae A eloquentia A l iudiearint 10 iudicarent 4 utriusque magistros A excellentissimae B: m. ap auet 0ritate . . , onstrarem A I discrepaverint . . epicuri tantium o P epicurantium a deleramenta A B qui . . uir tute As eos . . sensium A 20 non puto . . nunc A probandam B: probandum p uti A2l hoc Ar in o BP testi montis quia A, testimoniis dei debeamus P sermo nes sacri A22 propositionibus . . dum A ut nedum p calumniis eorum I p . item sed e0rum in mam. 23 ea . . possimus A Agunt quia . . ideo in A 2, statum pati portate malos A26 instr mitate gaudio bon0s 28 his ut id tur BP ita hoc a 29 hoe m. putris A BP 30 inpostoribus AB- impost0ribus , in pastoribus D T doleat A doleant BPp
esse cum qui , esse eum utique quicunque APp sed in D ii prim i manu vo tibulum . quod in
18쪽
desistant, vindieantes nil uobissiniis quaestibus ii imen religionis et praeferentes ad sordidissimas neg0tiationes titulum sanetitatis qu0rum sellidet nequitiis si miseriae limi rirentur minus sunt ii seri sunm merentur. fui in suibuslili et miseriis onstituti non sunt tamen tam miseri suam sunt mali. Nei sua luunt ergo pro his dolendum, tu id non sint divites ac beati, ni ulto autem iro sanetis minus, quia quamlibet i 5 deantur ignorantibus esse miseri, non licissunt tamen esse aliud quam beati Sulier suum autem est, ut eos qui sitiam vel infirmitate velo austertate vel aliis istiusmodi rebus existimet esse miseros . suibus se illi e infidunt esse elides nenii enim alio rum sensu miser est, sed suo. Et ideo non laossunt cuius luam suis iudiei esse Dii seri qui sunt vere sua e insesentia beati nulli enim, ut i inor beati ires sunt quam 10 qui e sententia sua atque X cito agunt. Humiles sunt religiosi, hoc volunt linii peres sunt linulieri deleetantur: sine ambitione sunt ambitum restiuunt inh0n0ri sunt honorem fugiunt lugent lugere gestiunt infirmi sunt infirmitate laetantur. Cum enim, in sui al)ostolus infirmor, tune potens sum. Ne immerito sic
arbitratur ad quem deus il se si loquitur suffiei tibi gratia mea: nam vir 159 tus in infirmitate isti ficitur. Nequa suam ergo nobis dolenda est hae ad ilietio infirmitatum luam intellegimus nanti em esse virtutum. Itaque qui equid illud fuerit, luteumque vere religi ,si sunt beati esse distendi sunt quia inter quamlibet dura . quamlibet ast era nulli beatiores sunt quam qui ho sunt quod volunt. Soleantiluanici esse cinnulli, tu turl in atque Obseena seetantes, etsi iuxta ol inionem Suam 20 beati sunt is uia aditiiseuntur quod V ilunt re tamen ipsa beati non sunt liuia quod volunt nolle debuerant. Religiosi autem hoe eunetis beatiores sunt quin et i albent suae Volunt et meliora suam quae habent omnino habere D0n ossunt Labor ita lueet ieiunium et liaupertas et humilitas et infirmitas non milibus sunt nerosa toleranti bus sed tolerare nolentibus. Sive enim gravia haec sive levia animii tolerantis saeti. 25Nam istut nihil est tam leve, qu0d non ei grave sit qui invitus abstit si nihil est 10 tam grave quod non ei qui id libenter Xequitur leve esse vide atur. Nisi forte anti luis illis ii seu virtutis viris. Fal iis, Fabrielis Cineiunatis grave fuisse Xistima
mus, quod inulieres erant qui divites esse nolebant eum omnia sellistet studia omnes donatus nos ad ommunia emolumenta eonferrent et reseentes reipublieae vire pri 30vata paupertate ditarent. Numquid inretim illam tune agrestem pie Vitam eum gemituet 0lore tolerabant eum viles ne rustieos ibo ante ipsos luilius eoXerunt iraeo Sumerent, e is tu ipsos apere nisi ad vestieram non ieereti nuntii uid aegre ferebant, tu id avara a divite eonseientia auri talenta non premerent, eum etiam argenti Sum
1 uindicantes impro bissimis A quaestibus Rittershusius questibiis , quaesti0nibus I p 2 litulum sancti tatis A qu0rum negotiis si merentur quam sunt AB sunt mali nequaquam sint AB sunt a et edd. sanctis quam libet A quamuis p 6 tamen non possunt beat i superfluum autem A S estimet D existimet esse miser0s mi serest . . possunt beati . . mpin0r A beatiores sunt i 0 u0lunt mediis omissis T li atque u0t B humilies . . mo Iuni A 2 paupertae A ambiti one . . respuunt A sunt om p inh0n0ri 20 inhonore A L fugiunt e respuunt 10 in Grmi . . laetantur Al in nrmor infirmior e . . deus A l deus in B I m. 6 ins rmitate . . nequaquam A l intelleg imiis . . itaque A l religios L . . inter quamlibet A dueendi malim quantumlibet dura om. quamlibet a. AB quantumlibet qui h0 . . quamuis As0leant B: 0lent p, cf. Ind. III s. v. quamuis 20 sectantes . . adipiscuntur A s quia quod . autem A 22 debuerunt quae ante uolunt AB qu0d a, hoc quod et ante ie
19쪽
DE GUBERN DEI 7 14. 5 legibus ciereerent nuuii sui illedebrae et upiditatis poenam putabant quod distenta aureis nummis marsupia non haberent, cum patrietum hominem spiod usque ad destem
argenti lilii a dives esse voluisset indignum euria iudiearent Non despieiebant tune liputo, pauperes ultus eum Vestem hiriam ac breVem sumerent eum ab aratro arees
5 serentur ad asees et inlustrandi habitu e insulari illis fortasse ipsis quas adsumsituri erant imperialibus togis madidum sudore ivlverem detergerent. Itaque tune illi lauperes magistratus opulentam rempublieam habebant nunc autem dives potestas pauperem saei esse rempublieam. Et suae rogo insania est aut quae aestitaS. ut egestuosa ac mendistante reliubliea divitias posse eredant stare privatas Tales ergo tune veteres Romani erant et iste illi tune contemnebant divitias, meseientes deum, leui nune spernunt se luentes dominum Quamquam quid ego de illis 'ior sui ui a G2 imperii prolitigandi eontem litum propriae saeuitatis ad utili eas opes eonferebant et,lidet privatim pauperes essent, divitiis tamen communibu8 abundabant uni etiam Graeei luidam sapientia seetatores sine ullo publicae utilitatis asseetu iros, omni e 15 rei familiaris Su, asse suendae gloriae inlitate, nudaverint, nee solum hoc, Sed etiam si pie ad contemtitum d ii iris a mortis d0etrinae suae ulmen erexerint, distentesselli det otium in eatenis atque utililietis beatum esse sapientem Tantam virtutis Vim Sse Voluerunt, tit non Ossit esse umquam in b0nus non beatus. Si ergo illi a quibusdam nune etiam sapientibus viris miseri non putantur, qui nullos laboris sui fruetus 20 nisi e praesenti tantum laude aluebant quanto magis religiosi ne sanet viri miserin in putandi sunt issu et praesentis fidei obieetamenta capiunt et beatitudinis futurae
III. Dixit qui doni ex istis de quibus querimur quidam saneto Viro secundum 13 veritatis regulam sentienti id est quod deus Omnia regeret e prout humano generi
2: ne eSSarium OSSet moderationem suam et gubernaeulum temperaret 'uire ergo in
piam, tu ipse infirmus es t o utique e sensu atque iudicio, hoe est si deuue, ut putas in hae praesenti cita omnia regit, si deus uneta dispensat, qua ratione sanuSae fortis est homo, piem pesteatorem scio, et tu infirmus quem an tum SSe non
ambigo Quis tam pr0fundi 0rdis virum non admiretur qui merita religiosorum N ii, que Virtutes tam magnis retributionibus dignas putat, ut in praesenti hae ita earnes et sortitudines e0rporum praemia putet debere esse sanetorum Respondeo igitur non a 4 unius tantum religiosi nomine sed universorum Quaeris igitur quis suis ille e8, qua ratione insinu sint sanet viri Bession de breviter quia ideo saneti viri infirmioresse esse faciunt, quia si fortes fuerint, sanet esse rix possunt Opinor enim Omnes ι omnino homines ibis a poeulis imi te esse, infirmos autem abstinentia ariditate, ieiuniis. Non ergo mirum est liuod infirmi sunt qui usum earum rerum reSi uunt, per
quas alii 0rtes sunt Et est ratio eur respuant, iidente aut ap0st0l de se ip80:
L ii umquid illecebrae in iiiiiiiis a marsup i ii . haberent A usque ad decem A ad decem usque , decem usque ad P, sed in B ad i. transpositionis signum super dedem 4 hirtam ad A, liretam ac T o illustrandi 20, in lustrandi vulgo eonsulare habebant ii iiii AS 0go ergo est aut quae laeditas A aegestu0sa a medicante priuatas i ales A10 tunc contempnebant A c0ntemnebant c0ntempn. tunc se si nunc Τ il ego Ila erg0 4 qui cura et licet priuatim A l abundabant communibus a I publie AT utilitatibus A l erexerunt uim uirtutis uirtus es m. i 18 nuquam non AB nisi T 2 radet . D sectili a 2 prout h. gelieri necessarium Litter3husius pro . genere necessarium necessariam et vulgo libri uectionem necessarium ebnsirmant ABI ef. I, 4, 8 25 seeret a 26 ipse AB om a e sensit atque m. p 27 sanus ac sortis A et corr. 0rtis ac sanus p ac satis sine sanus m. 28 non et me atque T 33 sint AB sunt 10 34 uix esse a 3 cur cur quod respuunt m.
20쪽
castigo corpus ni eum et servituti subisti ne forte eum aliis praedi- eaverim ipse reprobus efficiar. Si infirmitatem ibi poris adpetendam sibi etiam apostolus putat, tuis sapienter evitati si sortitudinem earnis aliostolus metuit quis rationabiliter fortis esse praesumit Haee ergo ratio est, cilii liomines liristol dediti et instrui sunt et olim esse. Al sit autem ut 0 argument religiosos putemus a deo neglegi, per pi0d eonfidimu plus amari. Legimus Tim0theum aliostolum earn infirmissimum fuisse. Numquid neglegebatur a domino aut ob infirmitatem Christo non lilaeuit illi ad hoe infirmus esse Voluit ut l)laeeret . quenti sue etiam ipse ap0stolus Paulus, licet nimiis iam infirmitatibus laborantem. 0n tamen nisi pauxillulum vini sumere ae delibare permisit hcie est, ita eum voluit infirmitati suae eonsu 10lere is i0d niduit tamen ad sortitudinem pervenire. Et hoc eur ita eur absque dubio. nisi quia, ut ipse dieit ear e0 neu piscit adversus spiritum, Spiritu autem adversus earn em haec enim inquit. invicem sibi adversantur ut 36 0n quae eumque vultis, illa aetati S. Non in i rudenter quidam h0e loeo
dixit. 1u0d si repugnante corporis fortitudine quae Optamus adere non possumus, in 13 firmandum cibis earne sit ut ri tata saetamus. Infirmitas enim in fuit, earnis vigorem mentis X Reuit, et affectis artubus vires eortiorum in virtutes transferuntur animarum. Non turpibus flammis medullae aestuant, non male sanam mentem latentia ingentiva Succendunt non vagi en sus per varia obieetamenta a Sciviunt, sed sola exultat anima laeta 20 corpore adfecto suasi adversuri subiugat 0. Hae erg0 ut dixi religi0sis viris ausa infirmitatis est, eamque esse ne tu, ut arbitror iam negas.l IV. Sed sunt fortasse, inquis, alia mai0ra, id est quod multa in vita ista aspera
atque acerba latiuntur. luod eat iuntur. 'lod tori luentur. iiii id trucidantur. Verum St.
Sed pii fudimus, pio et prophetae in eaptivitatem ab dueti sunt et apostoli etiam 2:,t0rmenta t0lerarunt Et eri dubitare nou 08sumus, quod tune deo maXime curae erant eum pro deo ista paterentur. At ii sitan h0 ipso magis probare te dieis i moddeus in aestulo isto omnia neglegat et futur totum iudicio reservet, 'ua semper et boni milia mala passi sunt et laeerunt mali. N0 infidelis quidem videtur adserti0,1 maxime luia futurum dei iudieium eonfitetur Sed nos ita iudieandum humanum genus iii a Christ diei mus ut tamen etiam nune omnia deum, lirout rationabile putat. aegereae dispensare redamus, it ita in futuro iudicaturum adfirmamus, it tamen Semper etiam in o saeeulo iudieasse osteamus Dum enim Semper gubernat deus. Sempert et iudieat, ii a gubernatio ipsa iudieium est Mucit modis hoc vis probemus rati0nean Xeniplis an testim0ntis ratione. piis tam expers humanae intellegentiae est 3.3et huius ipsius, Me qua tolluimur. veritatis alienus, qui i0 agnoseat a Vident l,ul-eherrimum mundi olaus et inaestimabilem sulternarum inferitarumque rerum magnis-
1 seruituti subidi Ar in seruitutem redigo 10 2 reprobos quae homines Christo dedit,s0 3 9 nimiis A et corr. B: nimis G, minus D I m. pusillulum Gi 13 carnem B corr. eae spiritum inquit m p sibi inuicem u g. 1 quod si AB quid si 10 16 infirmitas imbecillitas Salvianus in epist inquit carnis AB carnis inquit l et B: ut ap
artibus transferantur, aestuent succendan laseiviant, exultet animarum ADT: animorum item cod. epist. V extuant a b ducti L I m. 26 maxime de A sed oddita sunt . . transpositionis siqna 27 0 om BG m. 28 reseruet x reseruari ΒΤ, reseruauerit
qui et boni A boni 10 20 sit serunt oni mali 4 30 0nfitentur Τ 3l a Christo om. p diximus 10 32 in futuro AB in suturum I p. in futuro iudicio vulgo affirmemus B 10 34 est iudicium T quod Di hoc huius AB T 36 loquuntur a alicuius et uideat , in iudicat a