장음표시 사용
91쪽
Dcet fuerit opinio Communis ex D. Antonino par. I. tit. I . c. I I. g. I. quod baptisma non sit validum , si fiat v. g. iapede, in manus adsue tamen Ecclesia Romana in silo Rima Ii videns oppositam opinionem esse probabilem, illam arripienxa est. Tantum ipsi est cordi benignitas opinionum, qqc favent sansuti Animarum praecipue infantium. Ergo idem satis verisimiliter fac et in nostro casu. Esset hic solvendum illud obiectum, quod nostra opinio sit incognita Patribus, sed solvemus cap. sequenti specialiter; unet de caetera breviter nunc diluam . I 66. Quia Innocentius Undec. determinavit ἰn conserendis Sacramentis nos non posse uti opinione probabili relicta tutiore , quando agitur de valore Sacramenti , ut fit in nostro casu, sequitur, in nostro casu nos debere ministrare baptisma sub conditione ; sic enim vitatur periculum frustrandi Sacrarinentum , si vera esset opinio AdVersariorum , de periculqm Animarum , si esset salse s hinc sic faciendo certum tenemus iquia omne periculum devitamus , quod non faciunt Adveret sarii, dum negando Sacramentum periculum damnationis pudi
I 6 . Deniqsse , quantum attinet ad Authoritates , quas adeo exagerant Dinores Oppositi, dico in puncto Authoritantis Doctorum longe nostram opinionem excedi. At ipsi nega- .re nequeunt hosce tantos Doctores in hac δtificultate non obtinere summam e istimationem, ut ali , merentur, cum evidens sit, majorem , dc meliorem partem sundari in ratione iquae vel ex parte est error, Vel non solvit questionem in sensu Mimali, dc proprios Fundantur enim, et Ia infans In merum uia ablisi. Si haec propositio intelligatur universaliter , est error apertus, si de tempore, quando uterus est clausus , tune non solvitur quaestio iuxta sensum sor malem terminorum. Qiiaestio est de Utero 3 ast uterus formaliter , & semper nQnjmportat impedimentum baptismi, sed praescindit , cum aliet quando mist admittere ablationem baptismalem. Quidam Religiosi viri ridebant, te mihi inculcanti abluti
item med ante Glystere irridebant 3 aliis vero videbatur esse valde indecens, dc indecorum baptizare pueros existentes intra utetum, ejus Vaginam.
Seci contra est, quia potius ipsi digni sunt risu , qui iudieant actionem illam esse ridiculam , cum tamen in substantiast eadem sum illa , qua pueri extra Uterum Coelum acqui runt ι nec illa actio irre esentiam Sacramenti importat , sed
92쪽
Fundamenta pro opposita opinione frc.
solum minorem quandam reverentiam, quae tamen est excusabilis ob extremam necessitatem horum infantium c. quo i nones de reg. iur cum concordantiis. Tum quia antiquitus Circumcisio fiebat absque irreverentia in parte generationi insem Viente. Tum quia etiam modo celebratur baptisma, licet llim caput sit extra uterum. Tum quia respectu Dei nulla pars corporis nostri est indecens s hinc Lactantius de opific. Dei c. s. vocat partes generationi dicatas Aimirabile Dei opus , O rem Sanctissimam. Pater Martinus Uulngandi in Tribunali confessariorum tract.
M. 2xam. s. num. Ig. sequitur opinionem antiquam, non
quidem ob rationem, quam toties inculcat D. Thomas, ob in capacitatem ablutionis scilicet , sed quia puer non est natus. Mirum est, quod Doctor de Schola Divi Thoms adhaereat rationi , qua nunquam usus est Angelicus Praeceptor , quamque forsan invalidam credidit, de quo.vide num. I si . & Isa. Hic Author videtur credere nostram optulonem non esse multum probabilem . At vellem ego , ut ipse reflecteret, an conveniat sequi opinionem illam antiquam ob rationem, quae non facit rem certam, licet ex eadem opinione possit provenire peric tum damnationis illorum Parvulorum miserrimorum Omnium. Charitas equidem mihi hoc nunquam persuadebit.
i 68. T T AEe obiectio inculcari solet Probabilioristis in qua I libet passim materia, &, ut ita dicam, quando i pia
opinio illis non arridet i sed quo facilius usurpatur, eo, dc fa cilius contemnitur, ut pote sine ullo fundamento prolata. Quiridam Sacrae Theolosiae Regens in suis Affertis Theologicis do
hac mea opinione nanc eandem censuram protulit. Hic multipliciter , & spero satis etficaciter , diluere placet huiusnodi obiectum, cui breviter, sed dilucidε, respondit quidam Sacrae Theologiae Pro tar primari in in via Doctoris Subtilis in Universitate famosissinin nihil probare, quia ex aut ritate negati lua nihil concluditur L 4 169.
93쪽
ios. Resi onclio Primo optandum omnino esse, & suadendum, ut calus Consinentiae, & quaestiones theologicae patrum rextibus dissolvantur, at esse negotium adeo arduum, ut paucissimi exequi possent; namque nimia librorum Copia, & nimium tempus exigeretur 3 unde pro certo credo, ut si quis vellet ex hisce solis principiis trinatum de matrimonio conficere, prius vitam sit conflaturus, quam librum.1 o. Respondeo secundo retorquendo argumentum. Theolo
gus utens hisce principiis errare potest , sicut utens rationibus naturalibus f Ergo non per hoc , quod nostra opinio Patribus esset incognita, argui potest non habere principia, quibus probari possit. Antecedens non intelligo, quasi quod patrum textus ex se inducant in salsitatem s esset enim grande piaculum,
vel solium hoc suspicari s sed quod Theologus ob sui intellectus
impersectionem , scut male applicat naturalia principia ex severa, ita male applicabit authinitates Patrum. Antecedens sic intellectum, cum importet quaestionem Facti, ristibus est probandum, & sollim quinq; afferam, cum alias in ore duorum,
i i. Primus sit Famosissimus Canon istarum Princeps, Gratianus. Hujus errores colligit D. Antoninus par. tit. M. e. Sis de quibus ego in meo Probabilitatis Tractatu c. 12. num. s. Hic unicum reseram tanquam detor orem plurimis , dc plurimis: Diffusissimam, licet ipse vocet brevem, quaestionem instituit de paenit. dist. I. an consesso peccatorum sit sub prae
cepto . octuaginta novem Patrum. & Conediorum textus retulit pro solutione difficultatis , plures pro parte affirmativa , di plures pro negativa. Tandem sic concludit 3 Muibus aiathον Patibus, vel quistis rationum firmamentis utraque sententia satisfactionis, er eonfessionis innitatur , san scilicet sit necessaria , vel non, inquit Glossa In medium brevites expinuimus; cui autem horum potius adhaerendum sit, Lectoris iudicio reservatur , utraque enἰm fauturas habet Sapientes, in Religisses Visos. I a. Ergone vir ille acutissimus Gratianus post exactissimam, dc longissimam allegationem Patrum , de Conciliorum videre
non potuit splendidissimam Fidei veritatem, quin potuit dare licentiam sequi haeresim laxissimam, quae sesa deterior est omnibus laxitatibus, quas Invexisse Modernos in materia de consessione ea num Adversarii Is 3. Secundus sit Theologorum Antesignanus, Petrus Lom-hardus, Magister Sententiaram dictus, 'uia Patrum sententiasn unum volumen collegit, di ex eis T plagicas conclusiones
94쪽
deduxit . Hoc volumen Henricus Gandavensis de Script. Eccl. c. 3 I. Vocat Opus magnum, O arduum. Credo ego dici opus -- g m non mole, est enim in hac ratione parvum , sed mat
1ie Yerum sublimium. Huius Celeberrimi Theologi errores co legit D. Antoninus ibidem, & ait esse quatuordecim. Carthusianus in 4. Senten. prine. & Bellarminus de Scriptor. Eceles asserunt esse viginti sex . Ego ibidem mentionem facio de sex moralibus. Hic sollim duos asseram. In dist. 3 . g. de his tenet, quod cognoscens sororem Uxoris suae nop tenetur Uxori petenti debitum reddere, & dist. 35. g. fin. sustinet, quod ux ratus in Patria , si in alia regione alteram ducat, H fam poenitens velit ad priorem redire, dc nequeat i Sed per Ecclesiae disciplinam cogatur secundam tenere, incipis exeusari per obedis tiam, O timorem , quod poscereri mulieri debitum reddit, a quai se nunquam poscere debet; O sic de aliis huis Odἰβiendum es. Eccb aperta injustitia, & apertum adulterium a famosissimo The logo procedente iuxta principia Adversariorum excusata .i . Tertius sit Glossator Canonicus. Quantum versati su rint Authores glossae Canonicae in dictis Patrum sufficit leg re glossemata , quae in Decretum, dc Decretales edi erunt. Quot, dc quantos errores sequuti fuerint hi viri famosi , videri potest in c. io. illius mei Tractatus, ubi tot, Sc tantos refero, ut fi dem humanam superarent, nisi citatis ipsorum verbis, & locis attulissem ι nec tamen omnes protuli 3 quia totum volumen non legi. Hic duos iterum narro. In quastoralis de ossic. Iudic. rd. V. praeterquam in antiquis glossis asseritur Laicum posse absolvere a peccatis mortalibus in necessitate, dc ex hoe deducit posse absolvere ab excommunicatione, dc dist. s. de poenit. 6. In ponitentia aurem. V. eod. Consessionem Sacramentalem non esse dei ui e Divino, sed Ecclesiastico, de quia haec lex Ecclesiae non emanavit apud Graecos, ideo Graei non tenentur ad confessionem Sa
i s. Ex his in d. meo opere asserui hosce famosissimos Antiquos procedentes iuxta principia, quae sola decantantur apta pro moribus ab Adversariis, plus erravisse, quam Moderni, qui per ipsos procedunt solis rationibus naturalibus. Plu; , inquam, erravisse, si non Artimetice, saltem Geometrice . V. G. Mamgi stet Sententiarum paucissima scripsit de Morali, & in hac materia sex habuit errores. Supponam quendam Modernum centies errasse . Adhuc Magister proportione geometrica servata inter scripta Magistrἰ , & hujus Moderni plus erravit. 176. Alii duo testes nostri veritatis erunt Moderni, sed va
95쪽
de famosi, Fc ambo Episcopi, & versatissimi In Patribus; sunt
autem Cornelius Jansenius, Episcopus Iprensis, de quo tantum loquitur tota Europa, & Franciscus Genetius , Episcopus Ua- sonensis, cujus Theologiam moralem Eminentissimus Cardina lis te camus, Episcopus Gratianopolitanus, precepit ad laxitates morum compescendas ut Clerici suae Dioecesis ediscerent a . Uterque ex his Illustrissimis Episcopis est illius opinionis, Theologicas quaestiones solis Scriptura , & Traditione dissol, vendas rore. Episcopus Iprensis in praefat. Sui operis gloriatur se totum Augustinum duodectis legisIe , sed libros de corrept. ει gratia erigesies. Jam scimus edocuisse quinque famosas proripolitiones, quas ut haereticas Sedes Apostolica damnavit.
x g. Episcopus Uasionensis rom. I. traci I. c. I. q. . asseritniatum esse eamm , ut in hujuste aperis proseeutiane faei e videbi bitur, qui non sir expresse decisus, aut saltem cujus deeso per i gitimas, & nullo modo violentas consequentias, non podis eria se haberἰ ὰ priae'iis . conciliis, ain Sancris Patribus in mas
ria morum constitutis .r s. Sed videamus, quaeso, utrum ipse quoque errores docv xit , dc facta verbis consentiant . Igitur Author ibidem C. a. quaest. a. asserit duas esse tantum conscientiae species, ad quas caeterς reducuntur. Prima vera est, Ac ea, ad quae obligarimur, recte ostendit. Altera falsa, aut erronea appellari potest, P a nos in errorem indiscit, o falsum pro vero proponit ,rso. Ecce in hac quaest ione confundit conscientiam filiam cum conscientia erronea , & tamen discipulis est notum toto coela differre. Conscientia falsa potest esse probabilis, erronea num quam . Aut Thomista , aut Scotista in oppositis opinionibus habet conscientiam falsam, sed non erroneam. D. Antoninus . par. tit. I 3. c. g. 7. habuit conscientiam non peccandi mortaliter, si advertenter non attenderet mente ad horas Can ni- S . Certe hane benignissimam opinionem damnat Illustrisis. Clerus Gallicanus anno a oo. ad Concilia Generalia conbregaritus, 3c damnant Probabilioristae ; hinc sorsan haec opinio benigna est salsa, tamen certissime D. Antoninus non habuit
Ist. Secundus error est tom. 3. de bapt. c. t. q. 7. Hic qua rixit, in quo consistat cognatio, quae contrahitur in baptismo. Respondet afferendo c. nediam de cognat. Spirit. in G, in quo statu tur baptizatum contrahere cognationem spiritualem, etiam cum suscipients; filiis, Ac Uxore. Nescio, an in Gallia sit re-ιeptum TC diutiuium sess. a . deIesor. matrim. Certe C. z. de
a cernitur. Digitiam by Cooste
96쪽
Obiectum, quὸd nostra opinio sit M. 7s
ruitur cognationem Spiritualem in baptismo tantum contrahi a baptizato cum suscipientibus, Ac in fine capitis tolluntur omnes aliae cognationes. Ergo ea evidens nostris temporibus bapetiiZatum non contrahere cognationem Spiritualem cum filiis , OUxore suseipientis. Si in Gallia quoad cognationem Spiritualem perseverant iura Antiqua , tunc Author est excusabilis aliquo nodo . sed non sunt excusandi Revisores Romani, & Veneti, dum laudant excudi opus pro Italis, apud quos est errar manifesti illud antiquism rivrosum decretum. Nescio, an Probabili ristae credant omne illud esse laudandum, quod Rigiditatem sapit. Iga. In prosecutione operis ejusdem Doctoris nedum Deile ι deo nullum esse easum, quῖ non sis expresse decisus, aut saltem penςonsequenνias legitimas, ct nullo modo viventer dedMetas a Conciliis, & Patribus, sed plures invenio nullo modo ex his principii stabilitos, dc alios per consequentias illegitimas erutos . Pauca reseram ι quisque ex se hoc facile noscet. In tOm. I. tract. 3. c. 7. facit quatuor quaestiones. Primam resolvit ex suo iudicio , α
textu ex l. obligatio. ff. mandati. Secundam ratione naturali, ες authoritate Ciceronis in Epist. pro Sexto Roscio. Tertiam de terminat solis rationibus naturalibus. Quartam dissolvit afferendo rationem naturalem, & in probatione confirmat propositiones evidentes autboritate D. Tnomae. Ecce in hoc capite tres
quaestiones dissolutae sine Conciliis, & Patribus, & solis ratiorinibus naturalibus, . & quod plus est, Ruthoritate etiam Cicer nis. CertE authoritas Philosophorum apud Theologus minoris ponderis est, quam ratio naturalis. Quarta quaestio dissolvitur quidem etiam authoritate D. Thomae, sed non affertur ad proepositum. Difficultas est , an casus , dc quaestiones dubiae erui possint ex Conciliis, & Patribus, non, an propositiunes certε, dc evidentes reperia tur in Conciliis, α Patribus. Cui in meu'te' venire potest Concilia, de Patres nescivisse certa, de evidentia non vidisseὶ quis illos caecos suspicari poterit i Hic est error plurium Probabiliqristarum, quem in meo Tractatu scepe deritexi. Hi Doctores in materia de Probabilioritate, & aliis longa seqria colligunt texi Patrum, quos si mature perpenderis , vi debis afferri non pro re dubia, de qua dissicultas procedit, sed de re clara, quam etiam vident Probabiliste, ac proinde de illa quaestionem non movent. Lege etiam tract. . C. 4.&c. .
I s. Quoad illegitimas consequentias, ipse in pluribus locis d probandum aliquod ad jus ecclesiasticum spectans affert vel Concilium Provinciale, vel Synodum Diocaesanam, vel etiam
natista alicujus parvae Abhati , ω haec licet modernissime
97쪽
celebrata. Hunc modum probandi in hae maioria rei it ut lia legitimum Doctor Subtilis in. . dist. 6. q. 8 ubi tenet ignoran-'tem ignorantia facti bis baptizatii in non esse irregularem, quam vis talis sit per c. qui bis de conster. d Ist. 4. & rationem assignat; quia scilicet Canon ille non est conditus a Pontifice, sed a Theodoto Episcopo Cantuariensi, qui proinde totam Ecclesiam obli
gare nequit. VidetOm. s. trae. 2 C q. 7. trac. . c. s. q. s.c. t . q. g.
1 g . Rejondetur tertio ad objectum , non esse necesse, ut dubios conscientiae casus resolvamus, Patribus uti. D. Thomas movens difficultatem an theologicae determinationes fieri debeant authoritate,an ratione, quodl. .art. Ig. docet, si disputatio sit eum Ηρreticis, Hebrsis die. utendum esse Sacra Scriptura , &Jlla qui dem, quam recipiunt Adversarii s quia si hi nullam authoritatem Scripturae admittant, Oportet ad eos convincendos ad ratione naturales eonfugere . Si vero disputatio sit magistratis in Seholis non ad removendum errorem, sed ad instruengum auditores, ut inducantur ad intellectum veritatis, quam intendit, & tunc συν- set rationibus Innisi investigantibus radicem veritatis, O faeientῖ-busscise , quomodo sit verum, quod disimae s alioquin , si nudis au thoritatibus magister quaestionem determinet, certificabitur qui dem auditor, quia ita est, sed nihil scientiae, vel intellectus aequiret , sed vacuus abscedet. Igue. Habes per D. Thoma in rationes naturales convincere In materia Theologica eos, qui nullas sacras authoritates recipiunt. Nunquid hae rationes naturales non convincent etiam nostros Theologos, & Fideles 3 Habes etiam rationes investigare radicem veritatis. & facere scire, quomodo sit verum id , quod dicitur . Habes tertio authoritates probare, quod res ita sit, sed Nos per ipsas nihil scientiae , vel intellectus aequirere . Ergo in Sententia Doctoris Angelici Rationes naturales convincunt casus conscientiae, radicem veritatis illorum investigant, O scientiam, vel intellectum acquirere faetant. Ergo, ut dubios conscientiae casus resolvamus, uti Patribus necesse non est iuxta D. Thomam. r 86. Secundo sicut plures partes Sacrae Scripturae perierunt, de quibus fit mentio I. R .c. . c. I I. Machab. I .c. s.&alibis ita plurima scripta Patrum dispersa sunt. Ergo veritates contentae in illis libris Scripturg, & Patrum disparuerunt. Nec iuvat, si dicas cum Iuenin t m. I. dissert 4.c. s.art. i. ex D. AuFustino illos Scripturae libros non fuisse Canonicos; nam Libri a Salomone Reg. 3.c. . scripti supra herbas, plantas, Ze iumenta, licet non haberent veritates Supernaturales, haberent veritates naturales , utpote a viro omnium Doctissit no facti; di se cx cognitione talium
98쪽
Objectum, quod nostra opiniost rec. 7 I
llum veritatum potuissemus obligari pro curatione morborum ad sumenda quaedam pharmaca, ad quorum sumptionem in do non adigimur, quia illas veritates ignoramus. Ig . Τertio haec veritas habetur, ni fallor, in c. de quibus 2 o. dist. En canon. De quibus causis nulla solvendi, ligandique authoritas in libris veteris Testamenti, quatuor Evangeliorum cum totis Scriptis Apostolorum appareat, ad Divina recurre Scripta
Graeca 3 si neque in illis, Canones Apostolicae Sed is intueres si nec in illis, ad Catholicae Ecclesiae Historias Catholicas a Cath licis Doctoribus scriptas manum mitte; si nec in illis, Sanctorum exempla perspicaciter recordare. Quodsi omnibus his inspectis huius
quaestionis qualitas non lucide investigatur, Seniores Provinciae congrega , O res interroga a facilius namq; invenitur, quod a pluribus Senioribus quaerimae. Ecce datur casus, qui lucide non solvitur per Scri pluras, Patres, Pontifices, Historias Sacras, & Sanctorum exempla I &, ut solvatur, Seniores Provinciae congregandi sunt.
Lege Glogam in figuratione casus, Archidiaconum, Prepositum , Geminianum, Turrecrematam, & Bellameram in illum Can nem , qui omnes supponunt dari quaestionem , quae nequeat solvi per illa principia, ac proinde esse congregandos Seniores, uti . que homines viventes, quid hὶe sit agondum , Dominus ravolabis, inquit cum Ηugo Bellamera. 88. Assignando casus particulares, qui ex principiis solis supernaturalibus decidi nequeunt, dicimus esse illum, nempe Pontificem teneri ad mittendos operarios Evangelicos ad Antipodas, Americam dcc. de quo dixi num. Is i. Addimus satis probabiliter etiam esse nostruiri praesentem, & assignamus rationem ci Iam, namque in libris extantibus Patrum non apparet haec ver tas: In tempore parius inflantis infans potest ablui in utres . Ergo nec potest apparere , quod detur baptisma, ut recte, dato an cedenti, D. Thomas, dc caeteri Theologi antiqui argument uantur , α ante ipsos Innocentius Tertius in c. non ut qponeres de bapt. EFO ex eo, quia D. Thomas, & caeteri antiqui Theologi negaverint ablutionem in hoc casu, dico apud Patres non inv
niri hanc veritatem de ablutione, quia mihi videtur difficile. quod tot, di tanti Theologi per plura laecula in Sanctis Patribus non invenissent hanc veritatem, si adesset. Sed in rei veritate abs lute nemo illud an cedens proserre debet, nisi prius omnia Omnium Scripta patrum perlegerit , quia iudicium solum de re prius cognita prosetri dabet; hinc puto Adversarios gratis, di abique sandamento dicere, nostram Uinianem es Patribus in Gnisam. Viderutariae omnia Scripta Patrum ' Postquam illa
99쪽
higerunt, quomodo tot volumina vel solum legere potuerunt
in s. dist. ι ἰq. t. ex D. Bernar. Epist. 17 .qui redarguit Canonicos Lugdunens quia instituerint notam solemnitatem de immaculata Conceptione Beatae Virginis, licet Patribus incognitam. IVMn- quia, inquit Bernardus, Patribus doctiores, aut devotiores sumus' Periculose prauumimus, quicquid ipsorum in talibus prudentia praeterivit 3 nee vero id talo est, quod, nisi praetereundum fueris, mum quiserit omnino diligentiam prateriis. Hoc, inquam , obiectum n Bernardus fecerat Lugdunensibus , & visum fuerat ara amentum essicax ad negandam immaculatam Conceptiotieni eatae Virginlia tempore ipsius pernardi usq; ad Doctorem sub tilem; sibi etiam fecerat, ut dicebam, hanc obiectionem ipse scotus, sed illam adeo ἰmbecillem existimavit , ut eius responsi nem neglexerit 3 unde solum respondit euidam alteri rationi ejus
sem ex Patrum Scriptis extantibus erui posse ι dicam, id esse verum virtualiter, &tanquam in principiis, non vero sermaliter Isior selantia , sunt verba Angelici Doctoris D Summa par. . quaest. I. artic. 7. v rtute continetur In principiti, & Sc tus q. a. prolog. fim scribit. Origenes homi1. de Area Noe di- eit, nulla scientia omnia scienda explicavit, sed illa ι ex quibus possunt alia su ficientet elici, tinde multae veri ates necessariae non exprimuntur In Seriptura, etsi Ibi eontineantur sima conclusiones in princ*iis , elaea quarum investigationem utilis Dis labor exps
sequitur evidenter casus, & conclusiones Theologiae esse eognitas Patribus tantum virtualiter 3 sine supra conati sumus ex patribus, de aliis principiis Super naturalibus nostram opinionem erupres cu- Tavimus etiam ex principiis Meditis eandem stabilire, & hoc omni res necessarium iudicavimus; & quia Antiqui Theologi , & plurimi Moderni eorum vestigia sequentes haec principia meditati non sunt, ideo negaverunt in nostro casu dari materiam proximam Sacramenti, ablutionem scilicet . Sicut ergo, si Ecclesia sola prin-eipia supernaturalia specularetur, unquam non mitteret operarios in Americam; ita si Theologus selum principia supernaturalia me ditabitur, nesciet insantes nostros posse ablui j & sic baptizari.
100쪽
Objectum, quod nostra oppinosi M.
ad dictum, de in c. quaeritur. a. q. 7. praeserebat quoad veritatem Filium Patri. Ergo in nostro casu non est respiciendum, an mea
probatio desumatura Philosophia, & Medicina, sed ad dictum.
Motivum Antiquorum Theologorum, ob quod nostris pueris Sacramentum denegabant, erat, quia existimabant, ipsos non posse abluἰ3 Si ergo ex Medicina oppositum evidenter ostendi, & ex iure Medici sunt testes idonei in re medica i Jam amplius negari non potest dari materiam proximam in nostro casu, licet probatio desumpta sit a Medicina. Si autem conceditur materia proxima , alias sorina, & intentio debita conceditur, negari nequibit Sacramentum, quia ex Τridentino sess. . de Sacram. In gen. n. ΙΣ. deciditur, malum ministrum, si omnia essentialia, quae ad Sor
mentum conficiendum pertinent, se aserit, conficere.
io 3 . Hic placet expendere duo, quae habent Gaspar Iuenlnus , dc Franciseus Genetius, quorum primum spectat ad praesentem
dissicultatem, secundum vero ad aliam, connexam tamen cum
praesenti. Jueninus nihili in materia Fidei, & Morum habendostae scholasticos autumat par. I. differ. g. q. s. qui nec Scriptura, nec Τraditione, sed sola humana ratione, & authoritate Recei liorum sua placita confirmant. sic etiam loquitur Genetius su pra allatus. Sed raro videbis hoste Doctores sequi legem istam rigidam , quam adeo facile praescribunt, probandi nempe casus conscientiae vel Scriptura, Vel Traditliis . scepe equidem unum vel alterum Patr- agerunt ad propositum . Hoc est probare per Traditionem difficultates Theologicas Nunquid in uno, vel altero Patre conservatur Τraditioὶ Υridentinum ad Traditionem
requirit unanimem consensum Patrum sess. 4. Decret. de edit. Sacror. IIbr. cis . Idem Iueninus par. g. d Issert. a. q. G. c. a. probat nostrum
Insantem non posse baptizari, & quia nequit ablui, & quia , cum non sit natus, nequit renases ex D. August. epist. s . ad Darda
Gmemus tom. 3. trac. 2 c. a. q. II. negat pariter baptiza
si posita sola authoritate D. Isidori relati in c. qui in maternis de consecr. dist. 4. Haec probatio fundatur in fundamento certismo Traditionis e Authoritas Augustini solius, vel Isidori, 'vel utriusque certam Fidei regulam constituent Ecce Adversarii. qui adeo Zelatores Animarum se praedicant, Zc propter argu menta solubilia sinunt aeternum perire tot miserrimos omnia
'us. Agitant pariter illam quaestionem, an cum infan3 nequit nascis unde vel puer, vel mater de vira periclitatur, lIceat incidere ventrem matris, ut baptizetur Infans. Hanc perieul , sdsmam . Corale