장음표시 사용
61쪽
9s. In c. 4. proseqttitur Tridentinum. Quibus verbis i scilice. illis qisinos dignos feeis e c. I iustificationis impii descriptio insinuatur, sue sit reanslatu ab illo flami in q- homo nassitur silia,
dum Alam ' um chrsum, Salvatorem nostrum , quae quidem translatici post Evangeli uiri promul Satum fine lavacro regenerationis , aut eius voto fieri non potest, sicut scriptum est i 26 ouis renatus fueris ex aqua , di virisu sancto non potes Introire in regnμm Dei. Ecce haec verba, scilicet nἰ si luti renatus fueris m. fgnificant&translationem 4 statu, ὶn quo nascimur, ad statuin gratiae, de filiorum Dei, & necessitatem habendi hanc translationem mediante aqua , di Spiritu sancto 3 6c sic med ante Sacramento . Εκ his manisem patet significatum illorum Verborum. Πῖβ ινισι renarus si erit nullam dicere connexionem cum nativitate extra uterum, quia huiusmodi translatio haberi potest in puero intra uterum, ut liquet in sanctificatis in utero. os . Nec valet, si dicas, Per Tridentinum statum, a quo fit translatio, esse it Ium , in quo P Ucimtπ y verbum autem, Roscimur, Mnificat nativitatem extra uterum s nam stinctificatus in urero nasceretur sanctus, & tamen debet baptizari, nec tran- feretur a statu, in quo nastitur extra uterum, sed i n quo nascitur in utero . Ergo in textu Tridentini illud verbum, Haseimur,
vel debet intelligi de nativitate in utero, vel de eo, quod fit in
casibus ordinariis, & extra casum necessitatis.s . Si vera esset illa opinio, quod homo erratus a Deo, de sic non descendens per naturalem generationem ab Adam, posset bapti arIs tunc evidens esset mea conclusio, nam hic homo nota esset genitus, & natus, sed creatus I de tamen in hac opinione: renaiceretur, dc regeneraretur per baptisma. Eggo renativitas , seu regeneratio spiritualis in hoc casu non dicit ordinem ad generationem, & nativitatem extra uterum, sest ad creationem. Ergo ronativitas spiritualis necessariis non exigit nativitatem eae
utero. Dixi: si os vera ala opinio, quia ea re non possum , quod baptisma institutum ad delendum peccatum , haberi possit in eo, qui nee peccator fuit, nec debitum ullum peccati habuit. Hinc ille homo , Deo creatus spectaret ad aliam providen
os. Dices: in baptismo renaseimur, ut fides docet; Renasci autem ex vi verborum importat novam Nativitatem; ergo ante bal rii. . tun debet dari nativitas, quae utique erit nativitas extra ut
ἔ m, quia vulgus nomine Nativitatis intelliSit nativitatem ex
62쪽
Nativitas minero non requiritur OG - ΑΙ
Οb hoc argumentum credo orificari de Adversariis illud dictumi dum propria as verborum arrendi ur, sensus verItasti amisisHis . c. G. c. s. c. I s. de Verb. signis Ipsi attendunt ad verbum
Rae βι, quod in naturalibus insterit speciem da priori nativiolate, at non animadvertunt, quod applicatur ad objectum suis pernaturale, quod non dicit connexionem cum modo prod cendi, sed cum subiecto producto. Significatum 1 Renativitata Spirituali, ut ex dictis patet, est gratia sanctificans eum habilibus supernaturalibus. Haec res, ut existat, exigit sollim subi lium Rationale , quod sive sit natum in utero sollim , sivuetiam extra uterum, sive sit creatum , sive eductum, sive sie homo, sive sit Angelus, semper aeque est subjectum capax huiusce rei, huiusce regenerationis spiritualis, huiusce gratiae sanctificantis, & suorum habituum. Quia ver, in rebus theolo eis non est considerandam verbum , sed fgnificatum, nam verba adaptanda sunt intentioni, non ε contra c. humane a saa. q. s. Ain, fran Rostro easu significatum per verbum, Rana
stimur, non dicit connexionem eum nativitate extra uterum,
debemus decidere quaestionem iuxta naturam significati s quicquid sit de materiaelitate verbi.
os. Respondetur secundo. Renativitatem Spiritualem dieere ordinem ad nativitatem in utero , non verb ad nativitatem extra uterum, quia eum nativitas Spiritualis sit quoddam accidens , ex git neeessariti productionem subiecti a de eum sit regeneratio ad vitam supernaturalem , exigit subiectum rati nate I hoe autem producitur λla nativitate in utero ex dictis, non ex utero, quia haec nativitas sollim transfert de loco ad locum subjectum rationale 3 ac proinde nulla apparet connexi inter Renativitatem spiritualem, di nativitatem ex utero. I fra num. Ia I. Se in a. ex Tridentino , di Patribus apparebit, quὲm vere dicam Renativitatem ISpiritualem dicere ordinem ad Nativitatem in utero 3 dc num. is I. patebit hoc argumentum, quod tanti fit ab Adversariis, parvi momenti existima tum fuisse expresse ab Angelico Praeceptore, de argutiive ex hoc etiam deducitur . quia, licet in libris Sententiarum, & in Summa ex professo in tribus locis , & obiter aliis vicibus , quaestionem hane se rit ι nunquam usus est hoc arguine to , nisi in argumento sed contra, in quo loco poni solent argumenta etiam inefficacia, di sollim dubitandi causa.
63쪽
Iim ingentia, suibus licet in nostro lassopinionem Divi Augustini deserere.
x eo. T Nfietari non possumus Divum Augustinum denegasse I baptismum pueris in utero existentibus , ut expen
denti eius textus relatos num. I s. & I . apparobir . Sunt ta
men plurima, & urgentia motiva, quibus, salva eius reVerentia , ut necessa est Catholico illam salvare, ipsius opinio tnem deserere licet. iota Primum. Quando patres sunt unanimes in explicatione at cujus scripturae,iune faciunt rem certam, ut habet Tricienti numsess. 4. de edit. & usu sacror. libr. ergo interpretatio unius, vel alterius PatrIs sollim est probabilis, non certa. Hinc D. Thomas par. I. q. I. art. s. ad a. scripsit authoritates Doctorum Ecclesiae praebere argumenta propria quidem Theologiae, sed probabiliter . Nota, dixit Probabatur. Ergo non dant certitudinem.
Ioa. Secund*m. D. Thomas lib. .ccintra Gent. c. 24. num 4
s. scrib; t. Habetur in determinationibus quinti Concilii c. i5ι sequimur per omnia Sanctos Patres , & Doctores Ecclesiae AthaMnasium, Hilarium Acc. Ambrosium, Augustinum &c. Osuscis pInius omnia, quae de recta side , damnatione Haruieorum ex Uumrunt. Ecce materia , in qua cogimur ire omnia suscipere Sanctos Patres.. Certe nostra quaestio non includitur in hujus
Ios. Tertium. Approbatur doctrina d. Augustini,ise ab pcclesia recipitur in c. Sane1 a s s. di st. Sed haec approbatio si liim Inseri iuxta Hrrecrematam in hunc Canonem q. 3, fiu Probabilitatem Veritatis , Nota glorIosam Probabilitatem di hoc puto evidenter deduci ex ipso textu, namque in ipso recipiuntur. Opustula D. Cypriani . & D. Hieronymis ' εc tamen 1lle Iterationem Baptismi admisit, de iste in aliquibus extavit Plaeterea Epistola Leonis Papae ad Flavianum Episcopum Con
stantinopolitanum recipitur ab illo Canone in omnibus usque ad ultimum 'γω. Sic etiam ibidem Ecelesa specialiter satetur se sentire de Iibertate humana, quod Beatus Hieronymus d culi contra Rufinum, E contra opuscula alia Patrum simplicitur acccptantur ab Ecelesia. Ex hac diversa approbatione in kro cum duario de leg. lib. 4. c. s. Epistolam illam, & ill u
64쪽
Motiva ingentia , quibus licet sec. 43
anteulum Hieronymi esse in Omnibus certos s opuscula vero alia Patrum habere authoestatem gravissimam humanam. Hi
Glossa V. in I iis aperte erravit , dum illam approbationem strictissimam, & specialem de Epistola Leonis applicarit omnibus Patrum Libris, quod patet esse falsum legenti textum, de
quἱa impossibile est, quoa taliter approbentur , cum nonnu la evastant falsa, & in dictis oppositis inter se unum ex illis Meeta sit esse. falsum .io . Scio DoctrInam D. Augustini specialiter approbatam s.Ita a plurimis Summis Pontἱficibus, quas approbationes colligit Cardinalis de Noris In Vindiciis August. e. s. & . sed ex illis colliti nequit, ut quascunque propositiones, nulla ex Ita, sequi teneam 3 aliter, etiam dum opponitur aliis Patribus , ut facit In quaestione , an Mundus ut creatus simul, an necessivδ ipsum amplecti cogeremur. In materia de Gratia, α Praeaeuinatione praecipue est approbatus , ut omnes
Ioue. Quartum . Subtilissimus Doctor in 3. dist. I q. r. iam tetur communem opinsonem sui temporis dicere, quod Beata ligo fuerit Concepta in peccato Originali. Pro hac attulerattemus Scripturae, & Patrum cum suis rationibus . Postea In argumento sed eintra ponit duas authoritates Patrum , qum facere Videntur pro opposita pia opiniones mox subdit plures
rationes naturales, de duos textus Aristotelis. Inter textus P trum oppositos puritati Conceptionis aderat authoritas clarissima D. Bernardi sundata in quadam rationes Scotus respondet quidem huic rationi, & demonstrat naen concludere, quoad ea men authoritatem D. Bernardi silentio praeterit. Nos ergG ad normam Subtilium Principis rationibus D. Augustini respondere conabimur dimittendo pro nunc cum debita reverentia ejus
Ioc. Quintum A Idem Motus dimisit authoritatem D. Aer nardi , ut sequeretur opinionem ς' quae magis redundaret in Excellentiam Beatae Virginis r ridetur probabile, quod excelle
rins est, attribuere Maria. Ergo multo magis possumus dimittin re authoritatem alicuius Patris, ut amplectamur Sententiam, quae magis redundet in Excellentiam Cnristi, In misericordiam Dei, in honorem Satramentorum, & in saltitem Animarum, ut est nostra benigna opinio I maximh cum videatur consonare MXtui' in C. majoris de baptis. 6. caute autem. Hic d scitur fAbsit enim , ut universi parvuli pereant, quorum quotidie tan ta multitudo moritur, quin o lsis mij I ra Dens, qui nemi
65쪽
nem vult perire, aliquod remediam ροα---ris ad salinem. E go Inter duas opiniones debemus potius tenere, quae facit promiserieordia Dei , & pro salute parvulorum 3 praecipue cum etiam in utero pereat non parva multitudo. Vide infra num 3 o. Tum quia est verissima illa maxima Scoti in I. dist. I t. q. a. H. quod in commendando Christum, si incidendum est in alterutrum, melius est excedere, quam deficere a laude debita, hine Theologi pro regula statuunt omnia esse concedenda, quae redundant in ejus dignitatem , nisi manifeste repugnent. Io . Sextum. In materia de pueris habemus speciale motivum dimittendi authoritatem D. Augustini. Cardinalis de Notis in indie. D. August. e. s. s. s. totus est in demonstrando D. A gustinum docuisse parvulos sine baptismo decedentes igne I seni eremari. δe hanc opinionem nullam mereri censuram. Sub dit Gregorium Ariminensem sequutum eandem ab Adversariis appellatum fuisse Tarisaeem Derorum. In rei veritate videtur Clarum S. Doctorem hule sententiae adhaesisse. Adhue tamen Casedinalis Bellarminus ex mandato Clementis VIII. componens parvam Catechesim Christianam, qua pueri edocerentur mysteria , di veritates Christianas in s. de ρε arti tradit mariantes eum Ors-gi vi de scandere M Lhubinae , eum martali vero di Infernaem. Minee Christifideles docentur opinionem oppositam P. Augustina, quando agἰtur d exhibenda misericordia parvulis. Ergo a semtiori etiam nos ad sublevandos parvulos in nostro casu, dimissa eum reverentia authoritate D. Augustini, possumus sequi op
nionem ipsis faventem. ' os. Hic nota mala Din re tenentes pueros igne crueiari Vocari Fortores puerarum, nam ex eo, quod illi tueantur
nionem rigidam , non propter Me isti torquentur; Infantes enim non cruciantur ab nominum opinionibus f quin illi Doctores per accidens causant misericordiam, & bonum illis pu ris , quia Fideles, etiam foeminae, audientes illos in igne sere damnandos, si sine Meramento decedant , maiori diligentia,& totis viribus curant, ut baptizentur, quia beae percipi m. quanta poena sit ignis; at diffsei liter capiunt esse tantam nam carentiam Visionis beatificae, & hine aliquando ex negi gentia . illos sine baptisno mori sinunt, ut scio propter hoc liquoties factum fuisse. E contra in nostro casa tenendo rapinionem Antiquorum negantem illis baptismum, voluntarie i
sos non baptizant, & quia non baptizantur, in aere m Pe reunt, ut Fides docet 3 tenendo vero nostram opinionem , &illos baptizando, si vera est opinio, eosdem evehimus in Coelum.
66쪽
-tima ingentia, quibus licet OG s
iost. Hine patet nos esse tu casu simili e .significam ei. a. de homic. in quo Pontiis declarat esse sequendam unam prae alia opinionem, quia nempe in illa nullum periculum salutis Animae imminebat, in hac Vero multum. Cum ergo in opinionen Augustini possit esse periculum salutis puerorum 3 sequendo verb nostram nullum huiusmodi periculum impendeat , ut patet a imo Salus aeterna assulgeat, debemus, salva reverentia D. Augustino nostram sententiam amplecti. 1io. Quod si dicatur in illo Capitulo sermonem esse de perieulo precati, di in nostro de periculo poenκ . Contra, quia istam in nostro casu adest periculum peccati, quia, si Saeramentum est validum, ob necessitatem fit licitum; atque adeo etiam tenemur illud ministrares quod si dicant sequendo nostram opinionem incidimus in perieulum invaliditatis Sacrameniari, contra, quia Sacramenta sunt Propter homines. non λ eo tra a ergo potius est pensandum periculum rapa hominem, quam erga Sacramenta. Tum quia sequendo Adversarios duo mala incurrimus, dc Deum offendimus, & proximum, & sequendo nostram opinionem solum Deum ostenderemus 3 quod tamen non est verum dc se nostram amplecti debemus iuxta normam
arguendi ex e. de homine de celebet. missar. iis. Septimum. Iuxta D. ψmam in a.dist. 3.art. 3. ad i.D.
Augustinus in Philosophicis non habet supremam authoritatem;
hine Doctor Angelicus ibidem ab ipso dissidet in puncto philosophieo; de in rei veritate sequutus est opinionem falsam in
talibus negando Antipodas lib. I s. de Civit. Dei e. s. etiam reiiciendo oppositam ut errorem, & Cardinalis de Notis non negat Sanctum Doctorem docuisse hanc opinIonem, sed solum demonstrat &isse a validissimis rationibus ad illam tradendam adductum , & per hoc salvat eius aut ritatem . Sie etiam nos dicimus , quia per experientiam patefactum est dari Antipodas, licet ab opinione Augustini recedere, di salvamus eius auth ritatem iuxta Cardinalem de Noris fatendo tradidisse suam D
cthinam adductum validissimis rationibus. Ergo a pari, quia patefactum est pueros nostros posse ablui, di sic dati in ipsi,
omnia , per quae iuxta Concilia perficitur Sacramentum , se possumus deserere opinionem Augustini, qui non agnovit huisi modi ablutionem 3 salvabimus autem ejus aut ritatem se tendo filisse innixum validissimis rationibus ad astruendam illam
ita. Praeterea nostra quaestio est quidem de obiecto supernaturali s tamen suam conclusionem S. D. probat solis ianda
67쪽
mentis naturalibus . Suae rationes , sunt. Nemo renascitur, nisi sit natus. Si computaretur natiVitas in utero ad bapti istum, infans egressus ex utero diceretur ren tus, & baptismus efflat te tia nativitas , &ipse, dum baptizaret , renasteretur, antequam nasceretur, Ecce rationes sundam in rerum naturis, non in primcipiis supernaturalibus ex authoritate Scripturae . Traditionis,
Conciliorum &e. Ergo sumus in casu iuxta D. Thomam , in quo D. Aupustinus non habet supremam authoritatem, κproinde licite ab ipso recedere posi*mus, di hoc fateri omninocosuntur Adversarii, qui respuunt pro nihilo Modernos ex eo, quod Scriptura, Patribus, Conciliis&c. non probant suas D Qtἰiuis. Hic nota D. Ausustinum astare pro se illum textum Ioannis nisi quis re rus fu/ris m. t. ut probet recte ali ri, probat per illas rationes rerum naturis innixas. ' is Ax his patet auxi,oritatem D, Augustini contineri intra lineam Probabilitatis, excepti quibusdam , in quibus certit dinem attinpit, Hinc sequitur nos aliuuando posse oppositumn dere, quia iuxta Parisiensem trac, de Fide mi. Niderinconis solat, timor. conscien, par. r. c. I s. & Rodon. in glossa Raym.libavi tit, suritur aec arissi racienda g. a. V. InquNH-ὼ possumus cuicunque Probabi litati contraire, Praeterea Abulem in Desensa par, e . a g. discedix ab Augustino in quaestione de die mortis Christi , A Petrus de Comitibus Augustinianae Familie Author
indisp. metaphis Theologice exagitatis lib. a. art. s. per totum, sed praeterrim Conci, scribit licero privatis Doctoribus aliis ouando recedere ab authoritate alicujus Doctoris Ecclesiae, quando illi suppetit urgens rati in. contrarium, de non sit sermo de rebus supra exceptis, ut non est nostra quaestio. QuinIoan. M ior in 4. dist, 4. q. . conel. a. Voluix, nos posse etiam contraire opinioni, quam Papa in Concilio Generali ut probabiliorem docre rat, quod sorte etiam tenuit inham in t. liti. R. boc sit uterum, expendent Probabiliori-:i ira . Denique ipse D. Augustinus relatus is e. mia. t.negare .
c. c. ne me quorumlibet v. dist. non vult, ut acquiesca
mus iis, quae scribit, quia ixa ipse dieat, sed quia per illos auth
res can9nicos, vel probabili ratione, quod a vero non abhorreat, persu dere poterit δε ego folis, di Possumus, salva leverentia, aliter sentire, quam ipse senserit, si invenerimus Divino adi torio quod Miter docuerit, ac veritas patiatur c. neque gustrum M t. Sed sententia opposita D. AuFustino in hac materia videtve
68쪽
Infans in utero liciis baptizati r in necessitate.
ii s. Ieo primb ad validitatem baptismi non requiri, quod
s infans sit aliquo modo extra vel cavitatem uteri, vel vaginam s unde, si quis per vim in tempore ante partum tentaret perire uterum, ut scio factum fuisse, di de facto aperiret, remanu immissa solveret membranas amicientes puerulum , de aqua illum abluere , esset baptizatus 3 vel si non posset solvere membranas, ablueret puerum sub illis membranis inclusum, ςsset quoque baptizatus iuxta opinionem illam relat*m num. 6 s , Prima pars Conclusionis patebit ex sequenti. II 6. Dico secundo initante quolibet partu posse valide ba pilis rari puerum totaliter in utero positum, dc in necessitate, quam do scilicet non speratur, quod vivus egrediatur, eriam licita, nam, quod non est licirum in lege, Meessitas Deia lieitum , ut alibi dixi,& patet manifeste ex c. quod non est de reg. iur, cum aliis Con sord. in Glos. V. necessura.
Prima pgrs conclusionis, in qu sstit primaria difficultas
praesentis dissertationis, multipliciter probatur, & primo in c. firmiter de sum trinit. & Clem. eod. g. ad hos deciditur Baptisma, quod ad Dei invocationem , di individuae Trinitatis, videlicet Patris, di Filii, & 4piritus S ncti consecratur in aqua, tam et iis, quam adultis insorma Ecclesiae a quocumque rite colla pum proficere ad A lutem I in identino sess. s. decr. de orig p c. can. s. ut de fide statuitur peccatum originale non tolli, nisi per meritum Christi, & hoc meritqm applicari tam adultis, quam Parvulis ter 2 ptismum in forma Ecclesiae rite collatum, quia non est aliqd nomen sub Caelo d tum hominibus, in quo oporteat nos salvos fieri, unde illa Vox: Ecce Agrins Dei, ecce, quἰ tulit eeeara Mundi dc illa: quicumq- baprigari estis, chri
flum induistis. Dupleη nunc initruo argumentum . Tam ad ut
ii, quam Pgmuli sunt capaces b ptismi ; sed infantes in utero
sunt. Parvuli si ergo sunt capaces baptismi. Minor probatur Genesi c. et s. dicitur de Rebecca habente gemellos in utero: Colmiidebantur in utero eius Pamuli ι di in c. 'm e g. a. de cΟ secr. dist. 4. expresse diuitur homines rptione utentes, & Parm aulos, qui sive in utero incipiunt, sive cum de matribus nati,c, nec dicas Trideatinum, Clem inam dic. teli gere pro Parm
69쪽
48 Infans in utero licitὸ baptizatur M.
ulis pueros extra uterum; nam sine ulla ratione limitatur deeἱ- aio universalis. Tum quia Tridentinum in can. sequenti volens limitate doctrinam ad Parvulos extra uterum expresse hoc habet dicens: si quis Famulos retentes ab uteris matrism baptizandos negat &c. ergo in Canone antecedenti, dum loquitur abs
lute de Parυulis, intelligi debet de omnibus, etiam in utero clausis, maxime cum illa verba Evangelii ' Eree Agnus Deἰ, emee, qui tollis merata MMndi, quς moverunt Concilium ad condendum Canonem, aptari possint ad Parvulos, etiam in uter extitentes, quia illae voces: Peerata Mundi sum adeo unrvers lG, ut hosce infantulos comprehendant. III. Secundum argumentum , quod eruitur ex illa derisone.
est 1 Baptisina collatum in serma Eeclesiae predest; sed insintesin utero sunt capaces Sacramenti collati in forma Ecelesiae 3 Ε-go baimsma debet prodesse hisce infantibus. Minor probatur.
Baptisma in serma Ecclesiae importat ex c. non ut apponeres
de baptis & d. c. semifer Verbum, di Elementum. Verbum sunt ille voear Ego is ba I. In nomine Patris m. ex e. si quis,
Eoa. Elementum est aqua ex d. c. n ut an neres, dc tanquam
de fide definitum est a Trid. ses. q. can. a. de baptis. Requiritur Praeterea ad Sacramenti persectionem intentio Ministri ι unde Florentinum in Decreto Eugenii dicebat Sacramenta tribus per rim, rebus, verbL, O in entisne miniseri, & Tridentinum sess g. Un.' a. determinat ut de fide exigi ad Sacramenta intentionem iaciendi saltem, quod Deit Eeclesia. Sed infantes in utero tantEςς horum omnium, quia possunt recipere aquam. dc ab
ablui, ut manifeste contra Theologos antiquos probavi ιVero abluuntur, possunt proserri verba, & minister potest Mabere intentionem debitam, ut est evidens s ergo infantes it utero, quando instat partus, sunt capaces Sacramenti collati in larma Ecclesiae. Iis Probatur secundb ex eodem TridentIno ibidem ean. 4. sic conceptor si quis pam los ruentes ab tauris matr- bανώ -- dos negat, etiamsi fuerint a parentibus baptizatis orti aut di-Clt vi remissionem quidem peccatorum eos baptizari , sed nihil
ex Adam trahere originalis precati, quod regenerationis lavacro necesse sit expiari ad vitam aeternam conlequendam, unde sit consequens, ut in eis se a Baptismatis in remissionein pec catoruin non vera, sed falsa intelligatur, anathema sit. Haec . prima para canonis. Assignans Concilium rationem decisio nis prosequiturr Vuoniam non aliter intelligendum est id, quod 43xδ3 ocostolus: per nnnm haminem precatim intraetis in mn d - ,
70쪽
ω sis peeeatum mors I O ita .n omnes homιnes mors ferti .rar ἴν, in quo omnes pec averunt I nisi quemadmodum Ecelesia catholi a
tibi a dissusa semper intellexit; propteν hane enim regulam fide;
ex traditione Apostilorum etiam Parvuli, qui nihil peccatorum in semetipsis adhuc committere po uerunς, in remissonem peceatorum
veraciter baptizantur, ut in eis regeneratione mundetur , quod gemneratAne eonstraxerunt I ns enim quis renatus fuerit ex aqua, ct
Spiritu Sancto, non potes introire in Regnum Deἰ . Hic Canon desumptus est verbatim ex c. placuis Is a. de Consecr. dist. 4.IIo. Certum est primam partem loqui expresse de parvulis extra uterum, ut patet ex illis Verbis: Parvulos recentes ab uteris matrum. At certum pariter est Parvulos in utero habere peccatum, & hoe ab Adam conitaherei di sic veraciter posse remi iasionem peccatorum accipere, quae sunt motiva , ob quae secit illam Decisionem Concilium . Cur ergo nos non trahemus consequentiam ad Parvulos in utero Quia parvuη ex utero habent originale, veraciter baptizari possunt. Parvuli in utero habent originale, quin illud habent, quia nati sunt In utero, veraciter baptizari non poterunt laeto. Sedelari me de nostris parvulis velifieantur alia, quae In secunda parte Canonis subiunguntur. Certe ineluduntur in verbis Apostolicis, quia de mors , & peccatum pertransierunt in nostros infantes ratione Adae ex Tridentino seu . s. c. 3. Certe sunt Partulἰ, & in hoc Ioeo Canon non addit partieulam restrictivam ad Parvulos Reeentes ab uteris . Certe de ipsi possunt hambere finem veraess baptismi, nam infantes baptietantur in hune
finem, ne ἰn eis regeneratione mundetur, quod generatione coner xerunt. Cum ergra pueri in utero generatia ne eontraxertas id,
quod regeneratione mundandum est, sequitur , quod, si baptizarentut , obtinerem finem veracis baptismi , sicut obtinent Parvuli extra uterum. Ergo sicut hi baptigari possunt, pol runt de illi .
Iar . Verum ulterilis observandum est ultima verba Can nis , in quibus expresse, dc aperte determinatur per Regener tionem mundari id , quod Generatione contrahimus de haec veritas comptobatut per textum Ioannis: t s quis renatusf-ris ax aqua, ct SpirItu Sancto Oe. Duo ex hoc sunt manifesta, Primum, quod Regeneratio Baptiumi ditat ordinem ad Gen rationem , per quam tantrahimus M, quod est mundandum . Se
cundum, quM haec veritas significetur ab illis verbis: Hsi quis venatus fueris ex aqua , Ithim Sancto m. Addo ego, sed lata Generatio in utero, seu seu Hasivisas in uum , non extra D ute Isim,