Illustrissimi archiepiscopi Cameracensis epistola, qua ad secundam illustrissimi S. Pontii episcopi epistolam respondet. Ex gallicâ linguâ in latinam conversa

발행: 1708년

분량: 154페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

4쪽

ILLUSTRISSIMI

ARCHIEPISCOPI

CAMERA CENSIS

EPISTOLA,2ua ad secundam Illust imo

S. PONTII EPISCOPI

Epictolam respondet.

Ex gallica lingua in latinam conversa

6쪽

ILLUSTRISSIMI

CA MERACENSIS

'sola, qua adiecundam Illustri mi Sti Pontis Episcopi Epistolam

respondet,

REVES a te , praesul Illustrissime .

. aestare proxime praeterita litteras acis cepi , quibus longiorem aliquam Epiastolam , eamque jam parisios a te micsam pollicebare, qua scilicet ad docua menta mea pastoralia iterum re*ondebas. Opus 1llud expectavi diu, sed frustra, donec typis editum rescivi, atque unum exemplar ab iis habui, qui illud divendunt. Iam audio alteram editionem esse adornatam , & quidem aliqua appendice atructiorem. Verum illius certe editionis nullum hactenus exemplar ad me pervenit. Atque ista no olim existimes a me expostulandi cansa commemorari , quae tantum eo pertinent, ut cognoscas qua mea tecum ratio fuerit, observantiae leverentia-

7쪽

que plenissima. Neque veto decet tribui utrique

nostium, aut ad fidem ac religionem lac stiam re se iri, quod litteris rostriscumque contingit, ubi semel a nobis emissae sunt. Equidem cum nitul aluid occurreret, Epitiolam in eam publico Cursori coron iseram , i initam eo sigillo quod soleo ac libete; nam quod fasciculum per ipsi uniter reseratum tui sse narras , id vero neque cavere potui , neque prohibere; atque ab aequitate tuadi veritate post .lo , Prael ut ii histrissime, ne mihi vitio vertas, id quod me non modo non volen vite, sed etiam insciente accidit. Ego te con pellare possum iisdem verbis , quibus S. Migus inum S. H eronymus compellabat :Mihi autem decretum est te amare, re suscipere, colere quoad vivam. Ut eo sim erga te animo, quo vel a primis annis fui, eroque semper, faciunt virtutes citar Illustrassimo Episcopo dignae. Atque utinam possim illud vere subjungere, quod idem ille Sarchus addebat, Tuuqise dicta quasi mea defendere. Cur enim non licet mihi sic tua dicta.dcfendere , ut etiam reprehendam mea λ Cur non licet te potius n)agistrum agnoicere quam adversariun 3 Sed nimirum nostia hic causa non agitur , neque ego te Ep: scopus Episcopum refellam. Ecclesiae Catholicae causa seipsa tuebitur adversius eam,

quam tuam esse voluisti: Nec ego tibi , sed causa causa =e pondit, ut ejusdem S. Hieronymi ad S. RiΤgnstinum verbis utar. Possum illud Deo teste atque arbitro profiteri , me esse sic assectum, ut

si pii vata quetedainesset causa, taciturus essem li-

8쪽

benter, atque illud omne quidquid est controverasiae tibi condonaturus. Velum haec res est ejusmoduut neque ullum ex argumentis meis silentio premere mihi liceat, neque ullo pacto committere, ut ea debilitare emolliendo atque infringere videar. veritatem prodere, Ecclesiae ipsit deesse non possum. Itaque sic re observare ac Venerari pergam, sie eam, quae inter nos est in Christo Iesu , animorum voluntatumque consensionem fovebo , ut

numquam fas mihi rite ducam , remissu1s tecum agere in iis confutandis , quae mihi respondisti.' Res cum re, aiebat olim S. Augustinus, causa cum rausa , ratio cum ratione constat. Vereor certe ne quod tacere mihi nefas est, quamlibet caute ac religiose a me proferatur, tibi tamen vehementer displiceat. Sed, quae tua est aequitas , sana patieris, ut ea dicam omnia, quae & erunt Veritati plane consentanea , & taceri sine flagitio non pol eriliat. Deum oro atque obsecro , ut ea mihi verba suggerat , quibus neque vetatas infringa tur, neque aut mea reverentia erga te , aut tua erga me humanitas ac benevolentia minuatur.

A c primum hujus nostrae controversiae capue ab ipsa, quaeso , origine repetamus. Agitur in tetnos de Episcopis illis novemdecim , qui quatuor Episcoporum causam tueri voluerunt. Dixeram fieri sane potu ille , ut illi novemdecim quos inter tu locum habes, id soli1m voluerint, obsequio stim silentium satis bine quoad illud factum quod spectar ad Ian lenii mentem personalem, ' De utilit. ered. e. I. n. 3. A 3

9쪽

aiunt ae propriam , non quoad haeretici ratem textus Jansentani. Tu vero interpretationem hanc meam rejicis: contendis id voluisse novemdecim Episcopos . silentium obsequiosum satis esse etiam quoad illud factum, quod ad san seniani textus haereticitatem pertinet, atque hanc eorum sententiam approbasse & ratam habuisse Clementem l X. summum Pontificem, in quatuor Episcoporum negotio componendo. At pauca sunt ad quae velim , Praesul illustrissime, ut diligenter adverta S.I. Quod summum Pontificem Clementem IX. scientem multa praeteriisse ac dissimulasse contendis, non mecum jam, sed cum Apostolicii sede tibi disceptandum est. Nam illud quidem , quod

assirmas tam confidenter, neque ullis argumentis Probas, neque vero, liceat enim id quod res

postulat liber E proserre . probabis unquam. Id quod tu a Clemente I X. factum esse pugnas,

Cletnens IX. jam tum ab eo tempore a se factum esse pernegavit. Praeterea Clemens X I. ne tale opprobrium ac dedecus Decessori suo inferretur.

Cavit diligenter ea constitutione , quam omnes

Galliae Episcopi summo plausu exceperunt. Idne .g's , amabo . ut quid in ea causa Clemens I X. sererit, quid ignorarit, tibi metus, quam ipsi Clementi IX. perspectum esse defendas r Id quidem quod ad te unum pertinet , quod vel a te uno gestum est , vel ab iis cetre, qui in tua

vicinia commorantur, narranti tibi facile credent omnes , atque equidem ingen ratem istam tuam ας-ndorem animi summopere veneror. bed quod ad

10쪽

clementis IX. mentem animumque pertinet, eui te. tandem probaturum confidis , tibi potaὶς Sti Pontii commolanti notum farsse, quam Romanis Pontificibus, quid Romae, quid intra lacrum Palatium actum, quid cogitatun , quid cognitum, ignoratumve fuerit 3 illudne etiam postulas, ut tibi in tua causa dicenti portus, quam duobus sumismis Pontificibus ejusdem caulae cognitoribus aeiudicibus fides habeatur a. Quid in ea re gestum sit, potuitne tibi notius esse, quam Eminentissimo cardinali Estrato Atqui sic ille pronunciabat coram Innocentio XII. in Congregatione habita Iunii 3693. ego unus ex iis tribus, quibus hujus negotii compοηendi cura commissa est. Quare quid gestum fit, unus om-' nium optime commemorare possum. Sane vir tantae

autoritatis ac fidei , qui in ea ipsa re componenda fuit adhibitus, dum eoram summo Pontifice suae' administrationis rationem reddit . quid gestum fuerit longe diligentius cognoscere, longe veri sis Commemorare debuit, quam ille, qui Sti Pontii degebat. hoc est tam longe ab iis locis , in quibus res ista gerebatur. Postulatum fuit, ait Card. Estratus . ut illi, quatuor nimirum Episcopi. sua Mandata ejurarent, atque irrita juberent ely ; quod

illi negabant se ad ιusi posse ut facerent Eo

rerum statu mihi venit in mentem illud proponere, rem peramentum, quod ejurationis cujusdam vice esse posset. Q iidnam illud fuerit, cujus ope res tota composita est, quis melius nosse potuit, quam is

qui illud ipsum temperamentum proposuit , qui suP

SEARCH

MENU NAVIGATION