Antonii Le Grand Dissertatio de carentia sensus & cognitionis in brutis ..

2쪽

HENRICO IEN RESIO,

PHILOSOPHO

CHRISTIANO, -

mico suo plurimum colendo, ANTONIUS LEGRANDS T. '

Ornatissime Domine,

receptum est, patronos , quibus lucubra tiones suas nuncu

pant, Novitatis titulo, sibi conci- Lare , es nuperae prosi, rece tempubstituere parentem. uippe

Vilia sunt nobis , quaecunque prioribus annis

Vidimus,& sordet quicquid spectavimus Ollim

3쪽

Admirationem enim incutit Novitas, es eorum animos percellit, quos ataoritur. Verum a via hac communi impraesintiarum GHinare cogor, s tibi non nova, non peregrina erre spe que repetita conve alio amdudum mi

liaria reddidit. Efecit enim Hu

manitasgoa,ut mentis meae pamtus apud Te libere est erre aud am, ' in eorum Huribus, quα aut cogito, aut molior, Judicium

M um con ere,priusquam Caeterorum oculis exponam. Adeo

ut, Opustulum hoc, quod nomini Tuo ingribo, nihilTibi novi de

ferat,praeter aliam characterum formam, quo Ἀροα, mutuatum est. Haud ingratum tamen Tibi

suturum esse auguror, quod vix

4쪽

tum tantopere laudasti, ef ui in publicum prodiret, non annui- in moM , d exhortatus es. Ea enim est Ingenii Tui indoles, ut in

omnibus , quα constitis, agisque, commune Bonum temperspectes , i aque maxime promoveas, quaei ad eneris humani emolumentum

' conducere arbitraris. Dcfru

Etus Philosephiae Tuae Christiane,

omnibus Bene velli, s quam murimisprodesse. Et certe, quan- Tibi hoc nomine devinctast Juventus Academica, novi

ma INSTIT IONIS αὐ PHILOSOPHIAE editio, Do-

Henrico St. John, Filio natu maximo Domini Gualteri St. John Baronetti inscripta, Testis e praeco. Te Monitore

is 3 plurimum

5쪽

plurimrem a aucta es, eamque adepta est formam, quam nulti Cogitationω meae secuniae immutabunt , ni per Te constiterit dcommo um fore ac proficuum. Uculum igitur hoc qualecunque aequo animo accipe , alguque

intuere, non tanquam meritis

tuis par sed veluti prope terga

Te animi mei pignus , es aetemnumst gratitudinis monumem tum. Deum obsecro,a quo cunctis Bona procriunt, ut capta

Tua secundet, e stiritu suo n-

cti Fimo , quαcunque aggrederis, retere aegnetur. Vale.

Dabam Londini 23. Febr.

6쪽

DE CARENTIA

Sensius&Cognitionis

torum Animantiumcirenitione opi Q nio,tamque tirmam in eorum men- ω rh tibus fixit radicem; ut vix temerita- sophostis notam effugiant,qui aliter censo moseat. re audent, & tam manifestae causae, ut sunt, non . patrocinantur. In hac sententia , Omnes pene istis. i. 'Philosophi conveniunt,& siveBestiarum industria nem vi illecti, sive sensuum, quibus pollent, vivacitate mperciti, sive etiam nonnulla Rationis simulachra contemplari, intrepidὶ Scientiam illis assignant,& perceptionum, quibus homines gaudent, re .dunt participes. Imaginari enim nequeunt,qu modo belluae tam mira patrent, tantamque in agendo solertiam ostendant citra Rationis subsidium. Quomodo Apes, exempli causa, absque Cognitione , sexangulares suas cellulas tam Ge Lmetri aedificent, easque certis quibustam temporibus, melligine impleant. Quid i nullam e rum mores, consilia , selecti duces, missi ad ulteriora pabula speeulatores, animadvertentiam im dicant Z Atque ad haec peragenda , coeco dum. taxat Naturae impetu feruntur 3 Verum , quae Naturae vis, qui corporum motus, tantum valet, ut merae Machina Regem sibi constituant, eius

7쪽

t De Caerentia Sensus, imperio obsecundent, ta tantum non venerabit dae, ei adsint, auxilientur , protegant λ Quid, eirea illum insciae conglobantur; alis insidentem e tegunt, nec patiuntur in examinis medio dias cerni Z Uiasse illa Militum turba, in ejus custodiam deputata λ Cur hi potius . quam alii , Satellitum munus agunt i Casu Lictores electi , qui assidua authoritate conservent, & sessum humeria , nonnunquam sublevent i Si Ratione destituumtur, si eorum, quae agitiat, ignari sunt,aperite, unda,i vita functos caetera: soribus esserant, & sunerari. tium more, exequias comitentur. Insulsum m

' castor est, Rationis vestigia, non Rationi accepta referre, & effectibus detectis, latentem causam

. non eruere.

2. Non minora praebent Aranea , solertiae suae Ar νς ' indicia; 8um telas cura texunt, & laxos in sori bus suspendunt ca ses. Nam Mulcis insidiantes, μ',δε,- quorsum in telae centro potius, quam in extre-nem -- mis excubant λ nisi quoniam aequales , quae l - medio seruntur, lineas esse norunt , & instae si -riti Aucupis se gerentes, trahi rete , eo in loco facilius sentiunt. Si aliorum quorundam segnia malium indolem probet scrutemur, patebit non infirmiori donari Ratiocinio, eaque opera pa trare, quae ad humanam solertiam proxime acce-l

dunt. Referunt Historici , Ceron in Africa , dum sti premuntur, & aquae deest copia, lapidibus in si tuum dimissis, liquorem attollere , de supposito graviori pondere , sursunt levius addi cere , quod hauriant scilicet, & gutturis aridi latcin, qua vexantur , depellant. Non minus

8쪽

o- co uisionisin Bruto. , provissentiae prae se serunt cilicet e sis eras, quin

iura garruli, & concubia etiam nocte clangentes , ubi Taurum montem trajecturi sunt, αα -- lus in eo degentes veriti, calculo os obstruunt, ne rauco suo strepitu hostes transitus sui admoneant , & in suam perniciem prodantur. Quis non Formicarum industriam, & disciplinam miratur, quae urbes tanto artificio condunt, ut varia loca reperiantur, tum comitiis eelebrandis, turn in annum asservando penu , tum defunctarum corporibus sepeliendis. Urbem quadrangula rem se spectasse testatur Ald vandus, quatuor pedes latam, in qua per vias, velut ad negotia ultro citroque cursit re, tanquam cives, ipsi Formicae videbantur. Angulorum , & laterum recta erat delineatior urbis longitudinem media secabat via, profundit te , latitudineque digitali, quam rursus per transversum, aequalibus inter se spaciis, tres aliae viae, eadem digitali profunditate , di latitudine, directissime intersecabant. In extremis viarum angulia. velut angia portibus, qua in acervos erant colleba. Altera urbis parte, antra frumento repleta, ut in ipses vias redundarent. Viae omnes erant mundissimas

In urbis denique longitudinis medio, unica porta Zephyro obiecta. Haec, e similia,quae de Animantibus decantantur, satis superque eorum cognitionem assertuna eunt,coguntque etiam pervicaces fateri,

Esse libui partem Divina mentis, ct hangm

9쪽

3. Anima

Frura eundum

Quare his rationibus adducti veteres,credid re incorporeas esse Brutorum Animas, & ab iis. quaeHomines constituunt,nullo modo dissentientes. Aut si aliquod inter eas discrimen in te eederet, non ab essentia, sed a quibusdam accita z. - . a. dentibus, esse sumendum, & ut nonnulli loquun-οι bis tur , non nisi quoad perfectionis gradus distin non δε- pui. Hinc Galenus sub initium exhortat. ad Artas et lib. mici. An A imantia, qua dicuntur Erutaero As expertia sint rationis, nondum satis liquet. Eo tarsis enim, tametsi non habeant eam Rationem, qua

iuxta vocem intelligitur , nobiscum communem, quam vocant enunciativam 3 certe eam, quasecun dum Animam accipitur, quam Ratioηem appellant assectuum capacem,liabent nobi cum commune licet alia magis, alia minus.

Huic quoque sententiae favet Plato, Pythag ras apud Laertium, & Thales apud Plutarchum atque omnes pene illi, qui tantorum Philos με phorum ὀoctrina , & authoritate gloriantur. Quippe quum existiment Animam quandam esse lis mundi geNeralem , qua Planta vegetant, & adol di scunt; Animalia nutriuntur. & sentiunt; & mmi nes quoque insormantur, & intelligunt;colligunt, tam Brutorum quam Hominis. Animas illius esse partes, & ex multiplici ejus dixisione, oriri & ει

venire. Iuri Hominum. Pecudumaeemus, vitaque lantum sEt qua marmoreo fera monstra sub aquore pontus. Huie sententiae adstipulatus Thales, asserere ausus est, plena esse Diu omnia, nul amque adeo vile

10쪽

i . i ct Cognoto sis in Brutis. nextare corpus,quod suum Daemonem non habeatici in se aliquid Divini non complectacur. Hoc quoque prae)udicio obcaecati Platonis discipuli.

nimas non Hominum modo, sed & caeterorum Animantium immortales esse asseruerunt , dc omnis corruptionis expertes. Nam quum acturae sint, vique propria se moveant, ab agente e terno ad quietem adigi nequeunt; cum necessumst, perpetuo existere , quod ab alio non pem det , de suae durationis permanentiam non mu-

matur.

Verum , jamduὀum inolevit haec opinio, 3c ninter anilia Platonis figmenta, a patribus annumeratur. Quare opus non est, ut eam rationi, ' is , iis, , bus expugnemus, & in debellanda hausi, arma minis alta piamus, quae tam saepe prostrata est. Notasse εἱ-mi- sussiciat, quam enormia , ea sententia admissa,' bsurda proveniant, ει inter rerum naturas conlisio nascatur. Nam s aterna sunt Bestiarum Enimae , 3: immortalitate donantur , quae erit inter Homines, dc caetera Animantia distinctio exit illa, sicu i de nos,interminata felicitas manet

se Q de Buellarum beatitudine nimium si- nus solliciti, ubi Anima illae degunt, quae ab urbe condito extitere , quibus in locis reconiuntur λ An iis peculiares campi Ellisei assignatirunt, in quibus vagentur, de excurrant λ Quid

re Pubribus , Musiris, variique generis insectis ctum est , quibus olim AEgyptii divexati sunt uae illis post interitum ossicia ὶ Quem in finem

ervantur λ Aut quam universo orbi utilitam adserunt λ Cum in consesso sit, Deum sum