Sanctorum priscorum patrum vitæ numero centum sexagintatres, per grauissimos et probatissimos auctores conscriptæ. Et nuper per R.P.D. Aloysium Lipomanum ... in unum volumen redactæ, cum scholijs eiusdem .. Vitarum sanctorum priscorum patrum per grau

발행: 1554년

분량: 559페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

241쪽

NOLANI MARTYRIS. ros

iliiq; alimentu praebuit, donec insequutio Christiana discessit. inio saceraote migrante, Felix electus a populo, ut cathedrae Ecclesiallicae su-Perponeretur, noluit acquiescere. Q i intus nomine presbyter, Epilco

pus ordinatur.

Orta igitur persequutione catholicoru, cu Felix presbyter in platea Populum moneret, ne a recto itinere deuiaret, persecutor missu assuit, ct ignotus Felici presbytero solitus ipse coepit cile quonam istet Felix. Ille aute dextera innuens ait, In hac parte abiit. in iodi cedente,hic latebram petrit,seq; inter parietes dirutos per inodicu ingressus, aditu occulere uoluit.Nec mora Persequiitor insequitur;sed Deus selicitudine quetrentis elusit. Nam iussi diuinitatis araneae per aditu, quo martyr ingressus fuerat,telaru praetendunt stamina. At illi per uelligium persequetes,

dum locu explorare nituntur exordium telae conspicientes,dixerunt ad

semetipsos,Putas 'ne per haec fila homo transijt,quae saepius tenuitas muscarum erumpit Et illus prouidentia Dei discellerunt. Beatus quom Felix data nocte, secessit ad alium locii, in quo per tres menses a muliere quadam ciborum alimenta suscipiens,donec data pace Ecc lelie si is populus Christianus restauraretur, nunu tame mulieris mi, nistrantis faciem uidi aut ab ea suspectus est, dii in latibulo moraretur. Igitur in pace quiescens sepultus eli iuma urbe inultis se declarans uirtutibus in populis,de quibus pauca perstringam. Erat quidam pauper habens duos boves ad exercendam cultura sua, nec ei erat alia possessio,nisi quantum his potuisset tellurem scindens uomere laborare. Accidit autem ut die quadam lassus de hoc opere ueniens his dimissis se hospitiolo reconderet. Nec mora, fur rapaX assuit, qui eos clam capiens secu abduxit: Egrest iisq; pauper in crastino nihil inuenit. Deinde qu. aerit per deuia circuit per sylvas scandit montium ardua, sed nec uelligium quidem deprehendere potest. Redit ad propria, lat uoces in fictit,ati cu uxore ac liberis plangit dicens, ' mi hi quia iuuencis dosectis hoc anno fame moriemur. Quid plura Accedit lamentans ad sepulalirum beati Felicis martyris, dat cu fletu gemitu, morat ut ei uirtus eius quae perdiderat,rcddi obtineret a Diio.Egressus autem a teplo,ante ipsam atrii ianuam i cognoscit boves suos,&aiti O magna uirtu in x validet, iis , tyris,qus mihi perditos boves tam uelociter restitui fecit. Ingressu 'li ita iri isa se xum proflemitur ad pauimentia, Sc gratias agens cia rebus rUressim est taura, Him otii, suis. Oculumq; hominis lituus, quem Gecum habebat, martyris uirtus eorum uiriureor illuminauit. tessiae. Ad huius quoq; cellulae pariete, quo beatu corpus tumulo conditum requiescit, adhaeret appendens porticus, in qua dependens fune lichnus lumen loco consueuerat ministrare. Ille aute cuius erat officium contueri ad eius c5positionem,accedens laxato fime discesiit quasi oleum pet, turus. Cumq; omnia tenebris noctumalibus tenerentur operta, & fiuiis

mus tertius. Pars prima. O

242쪽

το qui dicis insori domina lesiis Chri muria, si ad sanctus

'inis prius confugiat qua ad eum.quid biedici, intulit ne hoc in loco isse Luctum inuocans mirmam domino uel ne Si dicis, intulit . quo ergo statim a sancta sanatus

est qui lania facinus amiserat Q-od si nointubi prout D Crι cogeris, desine pauper homo desipere o maudicere.

cu uncinuss in medio portici subna issior dependeret quida de astantibus in uigilia sancti nebula cellulae quae de exuila surreXerat papiro, fatigatus Dras egreditur.Cumq; per porticu illam praeteriret,unus de uncinimiis funis faciem excepit hominis uenientis,illato acumine traffigens oculum eius. At ille dolore sentiens, tensis celeriter palmis, uultus periclitantes cu ipsis obtegit oculis, clamans non mediocri eiulatu, ac dicens, x Succurre cleprecor sancte sacerdos,& proximu te facito pereunti tui l coproximus assas; emitte sacras per occulta medicamina manus, & -- trahe malum quod aduersatur lumini, ne lumine viduatus absceda qui lumen miraculoru tuom uidere ueni. Ad huius lamentabilem uoci seniatione, exhibito qui aderant, lumine, aduertunt homine transfixo oculo de sitne pendere. Cumq; profluente sanguine nullus ruanu ad eritendua aderri ai ponere,martyris uirtus assuit immensa beati, quae sic uncum abstraxit ut nec oculum erueret, nec uisum penetraret, & sanguinis decurrentis euentu stringeret. Sic emto de oculo serro, doloreq; palpebrarum sedato uirtus martyris sancti declaratur in populo.

Fnergum inos aute ad hanc sacrata Athletet Christi aedem probatos, atque purgatos scpius scripsit hic Author.

PROLOGUS FORTUNATI PRESBYTERI

deinde Episcopi Pictaven in vitain sancti Martinio

. DOMINO SANCTO ATQUE APOSTOLICO

,ssimo in Christo dc peculiari Patri Gregorio Pape Fortunatus. Viniussuris ut opus illud Christo prystante intercessionibus D. Martini quod de suis uirtutibus explicuisti uersibus debeat digeri id age ut ipsum mihi relatum iubeatis transmitti. Nam pietate Domini concedente, quod de uita eius uir disertus Dominus Sulpitius sub uno libello prosa descripsit.& reliquii quod Dialogi more subnectit, primu quidem opus duobus libellis S Dialogii subsequente atris duobus libellis coplexus stim breuissime, S iuxta modulum paupertatis nostret in quatuor libellos redegi totu illud opus uersu, in hoc ter bimes ire sp thim, auda X magis Ap eloquens, aut efficaX, utpote cursim & impolite hiter friuolas occupationes, quos libet os domino meo pio domino Martino dicatos, ipso conicatum concedente, in quaternionibus quos direxi v sti ipsi per uos oblaturus,confestim transcribendos curabo. Illud certe por te q- ρει s G slulans ut eius a nobis pietas impetrata pro i nobis humilibus, ct suist ης - peculiaribus intercedere non desistat. Da pater dulcis ueniam quia litus

ram tantam in mel se scribenti pluuia superlapsa suffudit. Ora Pro incDomine sancte c mihi dulcis Pater.

243쪽

Nauta nidis tumido cum uult dare uela profundo, Atque procellosas nescius intrat aquas. Raucisono latrante salo cum pertirepit aequor, Et uaga terrifico murmurat unda freto, Exiliens pelagus colles ubi uoluit aquosos, Planaque dorsa maris mobile rupe timent. Nauseagii cumulos capiens per conisaga Pontus, ua crepitat rapidus monte natante liquor Certati in implicita quatiunt vada caerula cymba,

Cum liquidi campi pensile transit iter. Si sera crescat hyems ut spum is uerberet auras

Et mare coeruleum tollat ad astra chaos. Fluctibus exculsus per nubila navita curri Intrat & aerias pendula prora uias. Pars subit una ratis,pars altera itergit harenis,

Et natat in dubio lubrica libra freto. Nunc sursunt inspicitur pelagi furibunda mina,

Pontus S iratas desuper armat aquas.

Nunc quoque prosiliens Zephyri pelagiq; repulsu

Fluctibus minaris euolat acta ratis. Asscitur tremulis temerarius arbiter undis, Et stupet implicitas quas petat arte uias,

Attonitus trepidus,hebetans,ilagus,anXius,anceps, Consuta ingenio moX ope nauta caret. Τanaq; gubernaculum amittens ratione gerendum Pondere uictus aquae nescius arte iacet.

Sic ego de modicis min imus uenerabilis agnis Cum Radegunde sacra quam colo sorte pia, Tendere pollicitum quia cogor ad ardua gressuim, . Imperris tantis uiribus impar agor.

Fuctuat ingenium,cui non natat unda camoenae, Musarum cuius non rigat ora lacus.

Nam celsum meritis Martinum ad sedera notum Cum sunt uota mihi non ualet arca loqui. Poscendum est uobis ne naufraga prora laboret, Flatibus ille suis sed mea uela iuuet. Credere tunc potero ad portum mea carbasa serri

Aspirante fide si sua flabra fauent.

Ferte precanter opem,& de uerbo poscite uerba Si sens ille riga riuulus iste meat. Vos date quod uobis cum foenore reddat alumnus, Addam ut thesauris parita talenta suis. Tomus tertius. Pars Prima.

244쪽

INCIPIT LIBER PRIMUS.

ALtithronus postquam repedavit ad sthera Christus,

Carne triumphali uictricia signa reportans, Inclytus inserui spoliato carcere diues, Tartarei reprimens seralia iura tyranni, Et stygis omnipotens adamantina claustra reuellit, Sede sera populi longa caligine tecti, Captiuum retrahens portis bipatentibus agm en, Millibus ereptis ergo est ut redditus astris, Et patris in solio sedit sua dextera dextrae,

Quae conuersatus dedit haec miracula terris, Multa Euangelici reserante uolumine libri, Haebraicus cecinit stylus Atticus, atque Latinus, Prosaico digesta situ commune rotatu. Primus enim docili distinguens ordine carmen Maiel latis opus metri canit arte Iuuenctis.

Hinc quoque conspicui radiavit lingua seduli,

Paucaq; peristrinxit florente Orontius ore, Martyribusq; pris sacra lisc donaria mittens, Prudens prudenter Prudentius immolat actus. Stemmate, Melde,pollens Paulinus S arte, Versibus explicuit Martini dogma magistri, Sortis Apostolicae quae gesta uocantur,& actus. Facundo eloquio uates sulcauit Arator. Quo sacra explicuit serie genealogus olim Alc hinnis egregio digessit acumine praesul. Ast ego mentis inops Italae quota portio lingua

Fece grauis sermone leuis, ratione pigrescens, Mente hebes,arte carens,usu rudis ore nec Per

Paruula Grammaticae lambens resuam ina guttae, Rethoricae exiguum prolibans gurgitis haustum, . . te ex iuridica, i uix rubigo recessit,iniae prius addidici dediscens plurima,cuique Artibus ex illis odor est in naribus illis.

Non praeteκta mihi rutilat toga, penula nulla, Fama, nuda fames superest de paupere lingua. Scilicet inter tot sanctorum culmina uatum, Fulmina doctorum,& gemmantia prata loquentum, Nullo flore uirens ego tendam icxere sertum, Irriguo melli haec austera absinthia miscens miod tamen ut facerem seri res illa coegit, Quominus ipse reus pro crimine redderer amplo,

245쪽

Conuenienter enim ratio quia plena poposcit, Huius Pontificis solui praeconia uerbis. Cuius causa suit hac me regione uenire.

Quod pauperi algenti in porta Ambianensi chlamydis suae dimidium tribuit. Cum undas sertis hyems freno, glacim; ligasset,

Et uaga libertas fluuiorum inclusa lateret, Asperiore gelu de se sibi uincula nectens Plus aqua frigidior tunica uestita rigoris. Occurrenti igitur portae Ambianensis egeno,inii sibi restiterat chlamydis partitur amictum, Et seruente fide membris algentibus offert. Frigoris ille capit,partem capit ille teporis. Inter utrosque inopes partiti ir fertior,& algor, Et noua mercandi fit nundina frigus,& aestus, Vimq; paupertas satis est diuisa duobus. Hac se ueste tamen tectum obtulit ipse creator, Martiniq; chlamys texit uelamine Christum. Nulla Augustorii in meruit hunc uestis honorem. Militis alba chlamys plus est quam purpura Regis. Prima haec uirtutum fuit arrha, Sc pignus amoris. De hostibus fidei uirtute superatis. Post sera Barbaries peteret cum Gallica claustra, Ac propc Vuangionum premeret loca seruidus hostis,

Militiae sanctus cuncta emolumenta recusat. Hinc sibi Caesareas fremuit Iulianus in iras, Imperat ut clausum teneat ciis odia ius him, Ac ueniente die primus properaret in agmen, vo tamen ante aciem sacer ire fatetur inermis. Venerat ergo dies belli. Pacem expetit hostis, Atque orante uno,cecidit furor omnibus armis, Innumerari; acies solus sine sanguine uicit. Quod in latrones incidit, dc unum ex eis, cui ad custodiendum traditus fuerat, nuertit. Hinc Dca latronum incedens ratus ire per alpes,

Vinctis post tergum manibus deductus ab uno, Tempore sub mortis hostis compendia tractans, Credit latro,Deum dum praedicat iste colendum ;Et dare qui uoluit mortem,capit ore salutem. Ducitur ille ferox a Religione ligatus, Atque suus praedo Martini praeda fit ultro.

Quam bonus ille isti.sed plus pius hic fuit illi:

Tomus tertius. Pars prima.

246쪽

VITA

Seniantur sinul ille fide,asthic corpore uiuens,

Ambo ualent dum nemo cadit,sic uicit uterque.

Quod dum ad uisitandum Patriam,parentem; proficisceretiir, ei diabolus inhumana specie apparuit, cominans quod quocunq; tenderet,

sibi aduersaretur.

Hinc loca praeteriens pulcherrima Mediolani,

Forte uiamq; terens per amoena uireta uiator, obuius occurrit uetus & temerarius hostis, Mentitus speciem humanam sub imagine formae, Falsiloquax,pereunte fide male doctus in arte, inio peteretur iter,quaerit. Cui comminus ille, Huc properare,refert,qua se Deus ire uocaret. Cui ferus hostis ait, Quacunque accedere tentes

Tecum pergo nocens,uota in contraria currens.

Voce prophetali sanctus cui protinus insit, Elt meus adiutor Dominus,mala nulla uerebor, Ne timeam timidum,timor est Deus arma timentum, Tutus in aduersis gradior rectore superno, Insidijsuia nulla patet sub tegmine ditio. Haec ait,& ualidi transfixus cuspide uerbi

Dcmon abest,sic umbra fugit,qua Christus obumbrat. Q iod matrem ad fidem conuertit, & quod ab Arrianis multis supplici js eli assecuis.

Interi a matreru gentili errore resoluens, Illa illum mundo,hic illam generauit olympo, Decrepitamq; senean sancto facit amne renasci, Et meliore sinu uegetant sua uiscera matrem. Dogmaq; sacrilego,quod fit terat Arrius ore, Tempestate graui totum populauerat orbem, Perq; mare Illyricum male naufraga lingua natabat. Hinc quoq coeperunt nasci noua praesta iusto, Fortior ut fieret reparatis belliger armis, Ad uirtutis opus per multa periclita crescens.

Vir pius ergo saga fideiq; fidelis athleta, Sparsa uenena heresis reprimens dum dimicat hosti, Supplici js lacertis,sagris datus,urbe repulsus, Nam patris ac geniti aequalem,uel faminis almi

Vim, geluis,&specimen,uirtutem,lunam,honorem. Vnum uelle trium sua per tormenta fatetur. Dulcia membra uiri per amara flagella cauantur,

Et Christi iuuencm ueterata piacula torquent τ

247쪽

S. MARTINI.

Sed grauis haec sit poena leuis per nomen amantis. uod Hilario Pictaven Episcopo ob defensi nem fidei in exilium millo, i pse Mediolani sibi monallerium statuit; indeq; ab Auxentio

Arrianorum principe expulsus et t. Et quia summus apex fidei uirtutis, honoris, Hilarius famae radios iaculabat in orbem, Rite sacerdotis penetralia iura gubernans,

Buccina terribilis tuba legis praeco tonantis, Pulchrior electro,ter certo ardentior auro,

Largior Eridano,Rhodano torrentior amplo, Vberior Nilo generoso sparsior Hi ltro: Cordis inundantis docilis ructare fluenta, Fontibus ingeni i sitientia pectora rorans,

Mens Euangeli j bis bini plena libelli,

Quaditor ore suo manans noua flumina mundo,

Ornatum Ecclesiae pollens diadema coruscum, In membris Christi capitis uelut infitia fulgens,

Pectore belligerens adamantinus arte topa s, Ad uirtutis opus mens inconcussa paleliri Gemmiser eloqui s radiantior ore lapillis, Doctor apollolicus uacuans ratione sophistas, Dogmate luce,side, inArmans uirtute sequaces.

Hollibus hic quoniam grauis insuperabilis esset, Ducitur exilio qua longa silentia tendit, Regis & auXilio petit hinc sua prpnia miles. Cuius in abscelsu errori uaga Gallia cedit,

Et regio titubat tanta se tςrre mouente.

At ubi perpropere hoc Martinuscomperit,inde Conllituit cellam sub uertice Mediolani, Expulit unde uirum tum Auxentius auctor iniquus. Quod expulsus a Mediolano in Insulam Gallinariam secessit,ubi uenenuin in cibum sumptum ui orationis repulit. Hinc prius exul adit,qua Gallinaria turget Insula,frugis inops,pascens radicibus herbae, Ergo uenenatum elleborum mox sumpsit ab ore. Incipit inde mori queis uiuere credidit escis, Sed graue uirus agens x oratio sola segauit, Et uiuente uiro intra se sua momia mors et . Quod Hilario ab exilio regresso, ad eum uenit, tibiq; prope Pictauos monasterium colloc uit,ubi cathecinnenum mortuum suscitat. Tomus tertius. Pars Prima.

tinus mortem a ue neno imminentem

euasit.

248쪽

vide iis M uirtutis si iuberatio.

Rursus ut Hilario redeundi est facta ficultas, Excurrit properus sua post uestigia iustiis.

Excipit laic cupidum cupiens, ct amator amantem, Fitque monasterium Pictava comminus urbe, Iungitur inde sacro cathecumenus ore docendus, Atque absente uiro rapuit grauesianus amicum.

En subito Martinusadest qui defuit absens, Ecce redit pietas,redit & simul arca salutis. Ergo ubi conspexit gelidum de febre cadauer, Flet, gemit, accurrit, let,eiulat,uritur, angit, Concipiensq; fidem cella omnes iussit abire, Exclulitq; foras taribus.Sine telle relictus Tunc super algentis corpus prosterni tur ardens

Iudicis eXactor, revomant ut tartara functum.

Interea geminis si acto remorante sub horis, Ecce redit facies,saliunt per membra uapores, Stat rubor inde genis, illos pupilla repingit, Rursus de insertus renouat specularia uisus,

vena tumet rivis animato fonte cruoris,

Paulatim assurgit fabrica titubante columna, Erigiturque iacens pariter domus,& suus hospes, Ipse iterum post se uiuens idem auctor & haeres; Q ii rediuiuus ait se iudicis ante tribunal Ductum damnandum, Martino orante reduinam. De seruo Lupicini,qui se laqueo suspendera per eum suscitato. Lupicini demum celerans dum prieterit agrum, Comperit heu famulum crudeli funere raptum, Elidendo suum sera per suspendia collum. Accessitq; ubi sic mala pendula praeda iacebat

Expulit hinc cunctos solus solita arma requirens: Incubuit super exanimis pallentia membra , - α Et premit arca sacri, ne hunc deprimat arca sepulchri. Mox tamen 3 ore Precem ut umentis misit in aurem, Mors pede uersa retro praedam sugitiva reliquit, Evomuitque uorax auida de fauce rapinam. Protinus exit at lento conam inestincti, Iam leuior se terra mouens animata calore, Languida colla leuans, illosque eX morte soporos; Vix reserans grauido uigilantia lumina uisu, Mortis odore,& adhuc remanente in naribus illis, Sed praestante mauu totos simul erigit artus,

Et stetit intrepidis membrurum macilina plantis:

249쪽

- s. MARTINI.

Viviscatus enim gressiim meditando rediscens, Reddidit obsequium uitae pro munere sancto, Vsque ad uestibulumque domi illum ducere tendens Defunctum eripuit suDito qui ex limine mortis,

Pro mercede manens haec compensatio iusto, o

Gloria Christe tibi,ficis lucc qui mira per orbem. uod ad episcopatum Turonicae Urbis assumptus Accidit ut Turonum pr.esul peteretur ad urbem , Nec tamen educi posset de limine cellae. Ruritius quidam sunulata febre iugalis obtinet egressiim sancti ad uestigia supplex.

Vrbibus ex reliquis noua conciliabula currunt, Laetificata sint ut sanctain se ferre rapinam, Ne tamen es sugiat ius una cullodia uallat. Interea paucis tunc obsistentibus,insons Eligitur,trahitur, sacratur,& arce locatur.3 mulus unus erat Defensor Episcopus obstans, Ne Martinus oues pastor curaret alendas. Nec mora iudicio Domini,lectore canente, .

Versiculo psalmi Desensor sponte notatur: Ex ore infantum,& lactentem perfice laudem Nunc Defensorem qui sic bene destruis, inquit. Mox fragor astra petit clamor uagus atria complet, Et docet ille fauor de Des enisi e reatum, Addictiisq; uir est,se iudice,tcste propheta.

inihil prope Tuwnes adiuncta sibi plurim

rum iratrum caterua,monasterium statuit. Et Q prope monasterium locu in quendam stat de inimici extructum ab errore liberauit. Inde monasterium sibi condit rupe sub alta Protinus vi exiluit lento conamine functi Vir monachus p cestans in Pontificatus honore, Plurima conueniunt ubi sancta evimina fratrum. Ergo aderat propius locus,& celeberrimus olim Ampla uetustatis cum tempora transiluissent. Martyris esse pium spargebat opinio cultum. Quo sacer exorans tumulo sali t umbra sepulchri Laeua o parte,loquens meritis res ipsa sinistra. Imperat,iit nomen fateatur imaginuci actum, Latronem se uoce refert Pro crimine caesum, Nil cum martyribus se participare beatis, His quia palma manet,nam te male P oena teneret. Omnibus auditur,Martino cernitur uni. Tomus tertius Pars Prima. Q.

ueteres Episcopi etiamonasteria regebant

cupationibus secedentes uventutem studio absinentia o

noma integritatis

Uringebant.

250쪽

Semper sinamma

Ista superstitio tali sub sorte uetatur. Sic altare statui remouetur,lama fligatur. Vbi gentilium turbas cum uoluit stare secit, de cum libuit abire permisit. Post iter arripiens comitatu religiosis Exequi is subito gentilibus obuius exit Dum putat inde uehi cultu simulachra prophano Pingit in aduersos signum s Crucis,illa cucurrit

Ante uirum sua bella gerens pietatis amica. Obvia turba riget,grellitque eXtorpuit aegra, Atque immota gradu uertigine rapta rotatur. Additur illud onus deponunt colla cadauer, Nec lain serre ualent,& mors in pondere crescit. Tunc sacer inspiciens opus hoc ella exequiarum, Iussit abire procul digitis Crucis arma repingens, Vnde lisauit iter miseratus,& inde resoluit, Una eademq; manu mandata per acra mittens, Hoc mirum faciens de suspitione sacerdos. De Phano antiquissi mo diruto et arbore pinu succisa. Protinus antiquum clipiens eXurere Phanum, Iussit & accliuem propius succi cere pinum, Obvia congreditur cui rustica concio pugnaX, Ne succidatur res nata Sc debita flammis. Proinde paciscuntur liac lege excidere pinum,

Si Martinus eam ualeat retinere ruentem.

Annuit hoc populus, hoc spondet si piate sacerdos, Mollia subduntur rigido sub stipite membra, Et suspectatur pini peritura mina. Interea rapidis sonat icta bipennibus arbor,

Atque subincrepitans casura cacumine nutat, Paulatim inclinans iam uicia secure ruebat. Turbati monachi spectant extrema magistri, Credentes ramis transfigere uiscera iusti. Vir tamen intrepidus perstat,pinoci; cadenti Obtulit arma Crucis,cum alans sua Delia triumphis. Extimuit fugitiua uirum repedabilis arbor, Et ruitura procul suspendit in aera lapsum, Excutiens retro uersa comas, sine mora caducum Continuit saltum sese per inania librans Contra naturam succisa,& curua repugnans, . Mox petit illud iter, qua non sua pondera torquent. Hinc ad ruricolas uertigo infesta rotatur,

In montem critiens vindex ut puniat hostes Resque

SEARCH

MENU NAVIGATION