장음표시 사용
31쪽
1 6 De Scriptoribus Eccles ameis
eundus Darii ab anno primo Artaxerxis, qui regnare coepit a Ino 33 ii. proinde hoc anno vixit, & scripsit Malachias . Hunc Prophetam Origines existimauit non fuisse hominem, sed Angelum in specie hominis ; quia Malachias Hebraice Angelum significat. Resellit hunc errorem sanctus Hieronymus in prooemio Malachiae. Quia si propter nomςn Angeli deberet negari Malachiam fuisse hominem ; eoaem modo quia Osea significat Saluatorem, & loel significat Deum,& Dominum, poliemus existimare, Oseam fuisse Christum,& loelem filisse Dominum Deum. . Alii voluerunt Malachiam fuisse Esdram, & dictuin Angelum
ob sapientiain,& puritatem vitae. Haec est sententia Hebraeorum, quam sanctus Hieronymus nec videtur approbare,nec reprobare . Sed communis sententia,quae omnino sequenda nobis videtur, est, talachiam fuisse hominem diuersum ab Esdra. Sic d cet Eusebius in Chronico, Sanctus Augustin. lib. 18. de Ciu. Dei cap. 36. S. Cyrilius in primum caput Malachiae, qui dicit non esse audiendos, qui contra sentiunt, sanctus Epiphanius in libro
Porro Malachias de tribu Zabulon erat,ex sententia Epiphanii loco citato, & praedixit abolitionem sacrificiorum Iudaicorum,& institutionem sacrificis noui, quod toto orbe offerendum erat. Praedixit quoque ulti inum Iudicium, & reuersionem Eliae Prophetae ad conuertendas reliquias Israel, & praeter praedictiones, vehementer concionatus est aduersus negligentiam Sacerdotum, & alia vitia . Denique in pace quieuit adhuc iuuenis ,
Historia Tobiae, & Iudith incidit' in tempus Prophetarum
minorum, videlicet Nahum, & Abachuc , sed visum est coniungere omnes Prophetas simul, neque in chorum ipso in extrancos admittere A Igitur Tobias senior cum Tobia limiore translatus fuit in Ciuitatem Ninive a Rege Assyriorum Salmanasar, & perseuerauit usque ad aliquot annos Senacherib succcssoris eius. lContigit autem captiuitas illa anno sexto Ezechiae Regis Iuda, qui fuit nonus oleae Regis Israel, & ab orbe condito 3 26 Quis fuerit auctor libri Tobiae, non est omnino certam, sed credibile est auctorem fuisse Tobiam tumorem, vel seniore a. . I Siquidem
32쪽
siquidem Angelus Rpphael cap. i a. iussit Tobiae utrique , ut narrarent, siue ut habetur in textu Graeco) scriberent omnia mirabilia Domini, quae ipsi viderant, patientiam videlicet Tobiae senioris,& consolationem magnam quam a Deo per Ang tum Raphaelem accepit. Itaque scriptus videtur liber anno mundi 323 2. mortuo Senacherib . Quae autem in fine libri ad duntur de morte Tobiae iunioris, sine dubio ab aliquo alio addita sunt.
Porro liber Tobiae scriptus est Chaldaice, non HebraicE, de ideo fortasse ab Hebriis non agnoscitur pro lib. sacro. Transt lit eum in linguam latinam sanctus Hieronymus, ut ipse testatur praefatione in Tobiam, & ab Ecclesia Catholica inter sacros Iior os numeratum fuisse cognoscimus ex Concilio tertio Carthaginensi, ex Innocentio Primo in epistola ad Exuperium,ex Gela-so Primo in decreto de Scripturis Sanctis, & Cypriano in serna. de eleemosina, ex Ambrosio in lib. de Tobia, ex Basilio in Or tione do auaritia, denique ex Conc. Trident.sess. .
De Eliachim auctore libri Iudith. 317o. O Vando contigerint quae narrantur in libro Iudith,maxima
quaestio est: alij enim volunt ea contagisse post captiuit tem Babylonicam, quia in primo capite fit mentio Regis Nab chodonosor et alii volunt contigisse ante captiuitatem illam, sed post captiuitatem decem tribuum, quae iacta fuit tempore Ezechiae Regis Iuda : & quamuis tam hi auctores,quam illi varient circa tempus praecisum: nobis tamen videtur non posse assignari aliud tempus, quam inter duas captiuitates, tempore videlicet Regis Iuda Manasse,& Resis Assyriorum Merodach Baladain, quem putamus alio nomine dictum esse Nabuchodonosor, qui regnauit etiam in Babylonia . Sed de hac re suse tractauimus in libro primo de Verbo Dei cap. I r. ltaque tempus huius historiae erit annus mundi ter millesimus ducentesimus septuagimus . Quis auctor fuerit huius libri, incertum est ex sententia sancti Isidori lib. 6. Originum cap. 2. iSed si fidem habeamus Iosepho in libro primo contra Apionem, auctor erit Eliachim, qui alio nomine dicebatur Ioachim Sacerdos magnus Hebraeorum, de quo fit mentio in libro Iudith
Scribit enim Iosephus in more positum fuisse apud AEgyptios, di Babylonios, di potissimum apud Hebraeos, ut res gestae publi-
33쪽
18 De Scriptoribus Ecclesiasicis
aee, seribendae committerentur Sacerdotibus magnis : tempor antem Iudith Sacerdos magnus erat Eliachim, ut supra diximus. Porro libet Iudi th quamuis ab Hebraeis,& haereticiς modernis reiiciatur ex Canone Scripturarum diuiuaruth: tamen Concilium Nicenum primum hunc librum retulit in numcrum librorum diuinorum,teste sancto Hieronymo pr fatione in ludita. Quod idem fecerunt Conci Ilum tertium Carthaginense cap. q7. N Tridentinum ses . . & Decretum Gelasij Primi de Scripturis sanctis, S Epistola Decretallis Innocentii Primi ad Exuperium; S sanctus Augustinus libro secundo de doctrina Christiana Cap. s. & sanctus Isidorus lib.6. Originum cap. m. & Casiodorus lib. . I. diuinarum lectionum, di Rabanus. lib. a. de Institutione Clericorum,& alir Patres Recenset hic liber . victoriam diuinitus reportatam ab Hebraeis: contra Holofernem Principem militiae Aisyriorum per virtutem nobilissiuaae, & castillimae seminae Iudith Viduae . ,
De Udra, ct Nebemia. 33ΣΙ- Esdras Sacerdos,vixit sub Artaxerxe Rege Persarum, qui imperare cinpit anno ab orbe condito I a I. Scripsi alitem, librum primum Esdrae,& λrtasseetram secundum, ut censet san-rius Isidorus libro 6. Originum cap. 1-quanini; probabilius sit, secundum librum a Nehenaia scriptum fuisse, qur poli Esdram amissiis est in Iudaeam ab eodem Artaxerxe. cuiuS pincerna erat, Libri tertius, &quartuumως apocryphO9 computantun - Porro Esdram sancti Patres docent . instauratorem fici se s crocum labrorum : quod non ita intelligentam eth, quasi Scripturae sacrae omnes perierint iacueTsione eluitatis, S templi sub Nabuchodonosor,& ab Esdra diuinitus inspirato reparatae fuerint at fabula tui auctor lib. . Esdrae capor sed, quod scripturas Mosis,& Prophetarum in varia Vesumina descriptas, & in varia loca dispersis, S tempore captiuitatis non diligenter conserua-.tos, Esdras filmma diligentia tollectasiordinauerit, di in uni m quasi corpus redegerit ι Vide tremum lib. 3. cap.as. TertulIianum lib. habitu mu- dierum,Clementem lib. I. Stromatum,. Hilarium praefationem psalmos, Chrysostomum honti in epist ad Hebraeos,Theodore-
tum praefatione in psalmos - ies . i
Addit sanctus Hieronymus in prologo galeato,Esdram inue- avsse nouas sideras Hebraicas, di antiquas Samaritanis dimisisse.
34쪽
DE tempore historiae Reginae Esther magna est inter scriptores controuerdia r nobis olim placuit,& hodie etiam placet sententia Iosephi Hebraei lib. I I. antiquitatum cap. 6.necnon Seueri Sulpiiij lib. i Ae sacra historia, Nicephori Constratinopolitani in Chronico, & aliorum multorum, quos sine nomine refert Eusebius in Chronico. Iuxta hanc sententiam Esther nupsit AG suero Artaxerxi Longimano, anno eius septimo, qui incidit in annum mundi 3328. quo eodem tempore somit tras , visupra diximus, atque hac de causa sanctus Isidorus lib. 6. origi-nuin cap. a. docuit,auctorem libri Esther esse Esdram. i Sed multo probabilius est, auctorem fuisse Mardochaeum patruum, de nutricium ipsius Esther,& qui illi semper adfuit, & res
gestas omnium optime nouita . . . t iVide plura, si placet, in Controuersijs nostris lib. i. de Verbo Dei cap.
De 7 a. Interpretibus, ct Arisaea. 37am.
A Nno septimo decimo Ptolomaei Philadelphi Regis AEgypti,
qui fuit annus Mundi ter millesimus septingentesimus viacesimus , facta est celeberritria illa versio sacrarum Scriptura rum ex linsua Hebraica in Graecam a septuaginta duobus viris doctissimis, non sine miraculo Ziuino, conuenientibus tot hominibus4n unam, & eandem versionem, vi scribunt Philo lib. a. de vita Moss, Iosephus lib. I a. antiqv.cap. a. Tertullianus in Apologetico cap.18. Athanasius in Synopsi, Epiphanius de mensuris, di ponderibus, & Augustinus libί 18. de citi. Dei cap. I. sed Epiphanius non solum nominat Regem,sed etiam annum II. Resii eius. Qui fuerint viri illi doctissimi,& nomina, exponit Aristaeas in suo libro de septuaginta duobus interpretibus, qui extat in bibliotheca sanctorum Patrum tomo T. editionis secundae . Et quamuis aliqui recentiores existiment, Aristaeam , qui nunc exstar, non esse illum , qui vixit tempore ipsorum septua-sinta interpretum, sed confictum ab Hebraeis : tamen vere esse illum ipsum,. satis probatur ex eo , quod ominia, quaecitant ex Aristaea Iosephus lib. ia. antiqvi cap. ac Tertullianus in Apol getico cap. i8. Eusebius libra octauo de praeparatione Euai Mlicaccapite primo , dc. saactua Hieronymus praefatione in .. B a Pen-
35쪽
xo De Seriptoribus Ecclis usicis
Pentateuchum , inueniuntur in hoc nostro ad verbum.
Vide, si placet, de 7a. Interpretibus in nostro libro a. cap. 6. de Verbo Dei.
IEsus Sirach, qui auctor est libri sacri, qui dicitur Eeclesiasti
cus, vixit tempore Ptolomaei Euergetis Regis AEgypti, veipse testatur in praefatione ad librum suum : ipse autem se nominat Iesum Sirach in fine capitis quin liragesimi. Hunc sacrum librum haeretici recentiores contemnunt: sed eum , ut diuinum, di facrum agnoscunt Patres Concilii Carthaginensis tertij cap. 67 . & Trident. st T. . Item Pontifices, innocentius in Epist. ad Lxuperium. & Gelasius in Decreto de libris factis: item sanctus Augultimis de doctrina Christiana cap 8. Epiphanius in haeresi Anomaeorum, Cyprianus lib. 3. epist. 9. Clemens Alexandrinus lib. 7. Stromatum,& alij .
LIbri Mactabaeorum ultimi sunt inter sacros libros testamenti veteris : sunt autem duo libri, inam duo alii inter apocryphos numerantur) quorum prior continet ires gestas Maiathiae,& trium filiorum eius Indae Machabaei, Ionathae,& Simonis ab anno mundi 38ar. usque ad annum 38s6. Huius libri igno ratur auctor: sed credibile est: auctorem fuisse Ioannem Hircanum, filium Simonis, qui rebus omnibus interfuit; & fuit summus Sacerdos post patrem suum Simonem, & habuit vitam diu turnam, di pacificam in principatu, annorum triginta di unius, αsuit non solum Sacerdos, & Princeps, sed etiam Propheta,ut scribit Iosephus lib. i 3. antiqv.cap. I 6. Posterioris libri Machabaeorum, qui continet historiam eandem, sed paulo aItius incipit, cinarrat marUrium insigne Eleazari,& septem puerorum Mach batorum, di Matris ipserum, auctor fuit lason Cirenaeus, qui libris quinque omnem hanc iustoriam comprehendite quonim librorum epitomen solum habemus, ut dicitur lib. 1.Machabaeo. rum cap. a. Hos libros , quicquid lucretici obstrepant, ut vero Canonicos habet Ecclesia, vi peripicuum est ex Concilio tertio Carthag.& Tridentino,ex Epist.lmocenti j primi ad Exuperium,ae Celasio in Decreto de Scripturis sacris, ex sancto Cypriano lib. I epist.3. ad Cornelium, & sancto Augustino lib. i8. de Ciu. I a u Dei
36쪽
Dei cap. 36. & lib.2.contra Gaudentium cap. 23. Praeter hos libros sacros enumerat sanctus Athanasius in Synopsi aliquot libros apocryphos, qui non extant. D. Philano miso. -24. PISilo Hebraeus, vir omnium consensu doctissimus, soruit sub Caio Imperatore, ad quem etiam legatione sanctus est pro sente sua. Hic ponitur a sancto Hieronymo inter Scriptorescclesiasticos, quia scripsit in laudem Christianorum , qui subsancto Marco Euangelista in AEgypto religiosissime vivebant. Et
Praeterea iure numeratur inter Scriptores Ecclesiasticos testamenti veteris , quoniam Scripturas diuinas testamenti veteris primus exposuit. Scripsit plura quorum Catalogum refert E sebius lib. a. hist. cap. i7. sed non omnia extant. Eius opera ex
editione Basileensi anni t 6 i. haec sunt: De Mundi opificio lib. I De Creatione Principis, De Allegorijs legis a De sortitudine, De Cherubim I De Decalogo, De sacrifieijs Abel, de Cain i De Specialibus legibus. si
Quis rerum diuinarum sit lim Quod Mundus sit incorruptia S, et ollis, a De loseph, x In Flaccum, IDe Mosis vita, a De Legatione ad Caium, IDe Charitate, I De his libris no est cotrouersia. Circumfertur nomine Philonis Breuiarium temporum,sed ab omnibus reijcitur, ut etiam alis historici, qui cum eo Breuiario simul editi sunt . od deterius potiori insidie
De Agricultura, IDe plantatione Noe . et De temulentia Noe , a
In illud, Resipuit Noe, a De Gigantibus, IQuod Deus sit immutabilis, rDe confusione linguarum, IDe Abrahamo, IDe Profugis. I De Circuncisione, De Monarchia, De Sacerdotum honoribus, De Victimis, De osserentibus victimas, De Meretricis mercede,
Quod omnis probus liber, De Vita contemplativa, De Nobilitate, De praemijs,& poenis,
37쪽
a a De Scriptoribus Ecclesiasticis
De Iose bo Hebraeo. ΑΟΤ ΠIosephus Hebraeus sortiit sub Vespasiano Imperatore , cui praedixit Imperium, cum ab eo captiuus detineretur. Scripsit: Antiquitatum Iudaicarum, libro et o
De Bello Iudaico , T Contra Apionem, , a De Machabaeis , i In. Vitam ipse sitam addidit ad lib- antiq. Porro in libris antiquitatum comprehcssit Iosephus historiam sacram a Genesi usque ad Machabaeos , & deinde addidit reliquam historiam usque ad sua tempora - Libru autem i8. anti quitatum cap. . reddit Christo mirabile tini monium, allirmans eum sui sie plusquam hominem , & vere Christum , in operibus magnificum, in verbis veracissimum, & a Pilato quidem occisum, sed tertia die resurrexisse : cuius testimonij meminit Eusebius lib. I .hist. Eccles cap. II. & sanctus Hieronymus in lib. de Scriptoribus Ecclesiasticis in Iosepho. Q l i i lQuod autem Hebraei dicunt,testimoniunt illud de Christo ii suis libris non haberi ; & ideo videri superadditu in a Christianis; facile refelli potest. Nam Hebraei non habent Iosephunt filium Malathiae, qui Graece scripsit libro antiquitatum,de quo nos loquimur ed Iosephum filium Corionis , qui aliquid simile scripsit Hebraice:proinde non est mirum, si Iudaei in suo Iosepho hoc testimonium non habeant,cum in nostro habeatur,ti non sit superadditum, sed verum & germanum Iosephi testimonium. Certe sanctus. Hieronymus,& Eusebius viri doctissimi fuerunt, di omnes pene libros veterum Scriptorum legerunt:& nunquam hoc testimonium de Christo, Iosepho tribuissent , nisi sciuissent verE ab illo auctore ita scriptum fuisse omisi libros Rabinorum,qui plurimi sunt,quoniam pleni sent fabulis Iudaicis , di erroribus perniciosis : neque verum esse ambitror, quσa Io. Garetius, & alij nonnulli scribunt. Rabinos aliquot, quorum opera nunc extant, scripsisse ante aduentu o Christi; video enim passim au ijs mentionem fieri euersionis Hierusalem,& templi per Titiam rispasiani filium . . lxiii
38쪽
ECCLESIASTICIS: TESTAMENTI NOVI. ,
Seculum primum ab anno Dom. I. ad Ioo.
De S. Petro ApoHolo. Anno Dom. 3 l. ANCTUM Petrum in Catalogo primum ponimus , & signamus anno 3 . Quia illo anno Domini vivebat, & Ecclesiam regere coeperat. Quamuis enim extet apud Eusebiuml ib. 1 .hist. Ecclescap i 3 . Epistola Domi ni nostri Iesu Christi scripta ad Abagarum Regem Edessq: tamen ea epistola isu nunquam fuit admissa ab Ecclesia inter scripturas canonicas, inter quas siue dubio admissa fuisset, si ab ipQ Domino scriptam fuisse constaret. Quamuis etiam extent Cantica B. Virginis Mariae, Zachariae,& Simeonis; ea tamen non ab ipsis, sed a sancto Luca scriptis mandata fuerunt. Denique quamuis inter epistolas sancti Ignatii Martyris inueniatur una B. virginis Mariae ad ipsum Ignatium : ea tamem, non habetur in Graecis codicibus,neque eius meminerunt veteres Patres ante sanctum Bernardum: proinde non constat, an sit vere B.Virginis epistola. Quod autem attinet ad ordinem inter scriptores sacros testamenti noui, quoniam eodem vixerunt seculo , sequuti sumus
ordinem, quem Ecclesia sequitur in illis collocandis, tum in Litamjs, tum in sacrificio Missae. Erso sanctus Petrus Apostolus , & Christianorum summus Ponti inx, Vicarius Iesu Christi, qui est Sacerdos in aeternum, anno Domini tricesimo tertio, vel secundum alios tricesimo quarto Ecclesiae Christianae praesidere coepit,& anno sexagesimo nono,vel lacundum alios septuagesimo, martyrio coronatus est. Sanctus Hieronymus in lib. de Script. Eccles. scribit sanctum Petrum crucifixum mille anno quartodecimo Neronis . Sed san-
39쪽
2 De Scriptoribus Ecclesiastris
ctus Hieronymus Eusebii Chronicum secutus est. Vere enim Nero non imperauit annis quatuordecim , & mensibus Octo , ut Eusebius scribit: sed annis tredecim, Se mensibus septem,ut scribunt Suetonius,Dio,& alii: & quoniam imperare coepit a die quartadecima octobris ijsdem auctoribus; inde fit, ut sanctus Petrus, qui die vicesimo nono Iuliij obi)t, non anno quartodecimo, sed tertiodecimo Neronis obierit.
Scripsit epistolas duas,ac de priore nulla unquam dubitatio fuit: de posteriore propter stili diuersitatem nonnulla apud aliquos ambiguitas fuit. Sed Ecclesia utranque epistolam, & canonicam, de sancti Petri esse docuit in Concilio Laodiceno, Carthaginensi tertio, Florentino, de Tridentino: & merito Beda venerabilis admiratur, fuisse aliquos , qui epistolam illam sancti Petri fuisse dubitare potuerint, cum auctor Simonem Petrum se initio nominet, & aifirmet, se in monte sancto cum Christo fuisse Nin transfiguratione, dc diserte dicat, Hanc secundam vobis scribo epistolam . Hinc enim sequitur,ut auctor huius epistolae,vel fuerit insignis impollor, quod nemo unquam dicere ausus est, vel fuerit sanctus Petrus. Cur autem diuersus esse videatur stilus prioris , & posterioris epistolae, rationem reddit sanctus Hieronymus in epistola ad He-dibiam quaest. I I. quoniam Apostolus non semper eodem inter
Addit sanctus Hieronymus in lib. de Script. Eccles. multos alios libros olim sub nomine sancti Petri scriptos fuisse; quos ipse
ibidem enumerat; sed omnino apocryphos, imo spurios, de surposititios fuisse vel ex eo constat, quod nunquam ab Ecclesiae , , vel in Catalosum sanctarum Scripturarum redacti,vel in Biblijs sacris repositi, vel in templis recitati fuit: de hoc tempore non ipsi solum, sed eorum nomina,& memoria evanuerint.
D. Sancto Paulo A Holo. Ann. 3 3. SAnctus Paulus Apostolus ab ipso Christo de caelo vocatus, Nper caelestem reuelationem euangelicam plenissime edoctus, repente de persecutore praedicator eximius factus,eode anno, de die, quo sanctus Petrus, martyrio coronatus est : cuius rei Eusebius in Chronico,sanctus Hieronymus de Script.Eccles.& Omnis antiquitas testis est .
Scripsit epistolas quatuordecim:
40쪽
Ad Ephesios, Ad Romanos, Ad Corinthios, Ad Galatas, i Ad Thessalonicenses, Ad Timotheum,1 Ad Titum,1 Ad Philemonem ,
Ad COIosenses, i Ad Hebraeos ,
Et quidem de primis tredecim nulla unquam controuersia fuit. Epistolam ad Hebraeos, teste sancto Hieronymo in lib. de Script Eccles alii tribuebant Bareabae, alii Lucae, alii Clementi Romano: nec defuerunt haeretici veteres ,& recentiores, qui huic epistolae auctoritatem detraherent. Caeterum esse eam& verδ canonicam, & a Sancto Paulo scriptam, testis est Ecclesia Catholica uniuersa, quae illam legit assidue inter Missarian solemnia sub nomine B.Ρauli Apostoli: testes sunt Patres Conci liorum supraestatorum, qui hanc epistolam in numerum diui narum Scripturarum posuerunt: testes veteres Patres,qui eam
ad probanda dogmata fidei passim adducunt. Vide, si placet, de hac epistola integram disputationem in Controuersijs nostris
lib. r. de Verbo Dei cap. II. Praeter has epistolas quatuordecim, fertur & alia sub nomine B.Pauli ad Laodicenses; sed ea inquit S. Hieronymus in lib. de Script. Eccles) ab omnibus exploditur . Feruntur quoque sub eiusdem B. Pauli nomine epistolae quaedam breues ad Senecam: quas sanctus Hieronymus in eodem libro, in Seneca; non videtur contempsisse. Sed Ecclesia Catholica neque epistolam ad Laodicenses, neque epistolas ad Se necam in Catalogo Scripturarum posuit, ac per hoc B.Pauli eas
SAnctus Ioannes Apostolus,& Euangelista,dilectus Deo,& ho. minibus,vsque ad Traiani Imperatoris tempora peruenit, di sexagesimo octauo post passionem Domini anno , qui erat annus a natiuitate eiusdem Domini nostri, centesimus, vel cente mus primus, in pace quieuit: testes Eusebius in Chron. sanctus Hieronymus in lib. Script. Eccles. & alii. Scripsit Euangelium, Apocalypsim, di Epistolas tres: & qui dem Euangelium, de quo nulla fuit unquam dubitatio, scripsit post alios tres Euangelistas . Et quoniam sancti Apostoli breuitati studebant maxime, ideo sanctus Ioannes lare Omnia prae- De Sancto Ioamne Apo Iolo . 3