장음표시 사용
61쪽
46 De Scriptoribus Ecclesa Tris
Dὸ Icilio A icano. ara. IVlius Asticanus paulo senior Origene fuisse videtur, cum in epistola ad Origenem, eum filium appellet. Scripsit librude temporibus ab origine Mundi usque ad Macrinum Imperatorem,stib quo ipse vivebat,& ad M. Antoninum Heliogabalum, legationem. suscepit,vt S. Hieronymus testatur in lib. de Script. Ecclesiast. Sed hi libri perierunt, cum tamen extarent tempore Photii, ut ipse in Bibliotheca scribit. Extat hoc tempore solum Epistola ad Origenem de historia Susannae, quam fabulosam esse contendit: cui respondit Orisenes, veram illam esse deis monstrans: Epistola Iuli; Asticam extat in secundo tomo ope
' rum Origenas. De Origene . a 26. ,
ORigenes Adamantius Clementis Alexandrini discipulus viaxit usque ad tempora Galli, & volusiani impp. teste sancto Hieronymo in lib. de Script. Eccles Quamuis autem doctis. simus fiterit, deceptus tamen ex Platonis philosophia in multos errores incidit. Sanctus Basilius in lib.de Spiritu sancto cap. 3 o. dicit,Origenem non habuisse sanas de Spiritu sancto opiniones. Sanctus Epiphanius in libris de haeresibus ponit Origenem in
numero aliorum haereticorum. Sanctus Hieronymus vertit in Latinum idioma libros Origenis Periarchon, ut ostenderet errores plurimos,quibus libri illi scatent. Denique in quinta Synodo generali collatione g. can. ii. dicitur anathema Origeni,& scriptis eius , sicut Ario . Eunomio , Macedonio , Nestorio, de Eutychetit & in lib.qui inscribitur, Pratum spirituale cap. 2s. in quadam reuelatione visus est Origenes cum Ario, alijsq; haereticis in gchennae ignibus torqueri. Citatur autem Pratum, spirituale in 7. Synodo generali, ne quis eum librum spernenduin censeat. Haec praemittenda existimaui propter eos,qui Oris genem defendere, ,et excusare conantur. quales fuerunt olim Eusebius in lib. s. his .Eccles. & in Apologia pro Origene, quam nomine Pamphili martyris edidit:& qui Eusibium imitatus est, Ruffinus ,.qui etiam Apologiam pro eodem Origene seripsit. Deinde paulo ante nostram aetatem eandem desensionem susce vit Ioannes Picus; & nostro tempore Cilbertus Genebrardus.
62쪽
Ab anno Dom. 1 oo. ad 3 oo. 67phanio in haeresi Origenis, quae est ordine ε . Sed plurima perierunt . inae nunc extant in duos tomos distributa haec sunt i Primi tomi. i In Hieremiam hom. I In Genesim homiliae In Exodum hom. I 3 In Leuiticum hom. I 6 In Numeros hom. 28 In librum Iosue hom. 26 In librum Iudicum hom. 9 In lib. Regum hom. IIn librum iob libri 3
In psal. 36.37.&38.hom. 9 In Cantica canticorum hom. 6 In Isaiam hom. 9In EZechielem hom. IssPeriarchon , idest, de principijs lib. ΦThreni, siue planctus Origenis
Commentaria in Iob, Ioachimo Perionio interpretu. In eundem horn. 6Secundi tomi. In Matthaeum tractatus, 3 3 Contra Marcionistas Dialogi In Lucam hom. 39 In Ioannem tractatus, 3 a In diuersos locos noui testamenti hom. Io
In epistolam ad Rom. lib. 3 6 Contra Celsum lib. 8 Philocalia, siue de amore honesti. De Susannς historia Epitonae. De eadem historiaplusij Africani epistola, & ad eandem Origenis responsio. His addi possunt Tetrapta, Exapta, & Octapta Origenis labore contexta. Tetrapta sunt quatuor editiones testamenti veteris. το. Interpretum, Aquilae, Simmachi, & Theodotionis . Exapta sunt quatuor illae adiunctis duabus Hebraicis, altera literis He braicis, altera literis Graecis . Octapla sunt, editiones sex supradictae, adiunctis duabus sine nomine auctoris,quinta, .& sex'ta : addidit ipse Origenes septimam editionem ex versione 7 o. Interpretum emendata, & cum Theodotionis versione collata , additis asteriscis,& obeliscis . Vide de his editionibus Epiphanium in lib. de ponderibus, &mensuris. R
iiiii Opera dubia, Ces suppositeia .
HOmiliae in Leuiticum habentur etiam inter libros S.Cyrilli sed vera origenis sunt, non. S.Ciri lii: nam & phrasimoria
genis seruant,& erroribus eiusdem scatent. Libri tres in Iob, non videntur esse Origenis : nam lib. r. Meminit auctor Homousianorum , quam dicit esse sectam trium a Deorum, qua totum Orbem repleuit. At nomen Homousian . rum
63쪽
8 De Scriptoribus ricles sicis
rum inuentum est ab Arianis , qui post obitum Origenis apparuerunt. Deinde lib. r. meminit auctor S.I Uciani iam tum mar
tyrio allacii. At sanctus Lucianus posterior Origene fuit.
Commentaria quoque in Iob, Perionio interprete, non videntur esse Origenis: nam in explanatione cap. 3. adkrt expositionem S.I.uciani martyris; item in explanatione cap. 7. & 8. refellit Vanichaos nominatim: & in cap. a 8. meminit Homolisianistarum. At Manichaei & Ariani , qui Catholicos Homousianistas vocabant, post Origenem exorti sunt.. De Homilijs in Psalmos aliqui dubitant, an sint Origenis. Homiliae in diuersa loca Euangeli), sine dubio non sunt omnes Origeni S. In Homilia in primum caput Ioannis mentio sit Manichae rum,& Arianorum,qui post Origenem exorti sunt. In Homilia nona in diuersa loca, inueniuntur Dagmenta ex S. Hieronymo in ultimum caput lsaiae Prophetae,& ex sancto Gregorio lib. l . Morarium cap. I . & ex alijs Origene posterioribus ; & ea stagmenta Hieronymi, & Gregori),non Origenis esse stilus manifelle docet.
In Homilia, de sancta Maria Magdalena si per illud, Maria
stabat ad monumentum foris plorans, stilus eis plane Latinus. Tractatus quintus in Matthaeum videtur esse Latini auctoris rnam adducens auctor verba isaiae 48. Dominus misi me, & spiritus eius; in Craco, inquit, Spiritus sanctus neutri generis est. non malatilini, ut apud nos. Vbi se inter Latinos numerat. Et si tractatus quintus Latini auctoris est,non parua suspicio est,reliquos etiam tractatus eiusdem operis , Latini auctoris eu . Atque haec pauca de Origene . im Ammonio Alexancirino. AMinonius Alexandrinus tempore Alexandri Imper. vixit,& scripsit canones euanselicos, quos alii harmoniam euangelicam vocant: quam Vactor Capuanus cum Tatiani di tessaron confudisse videtur . Vide in Bibliotheca sanctorum, Patrum tomo I. editionis secundae, α Card. Baronium tomo 2. Annalium ad annum D . IPq.
64쪽
De S. Gregorio numaturra. 233.
SAnctus Gregorius antea Theodorus dictus, Episcopus fuit
Neoccesariensis , & a magnitudine miraculorum patrat rum Tatimaturgus appellatus, auditor fuit Origenis, dum esset adolescens, sed ab erroribus eius omnino immunis fuit. Claruit tempore Alexandri Seueri, cuius ann. Io. factum Epist pum scribit Cardinat. Baronius in secundo tomo Annalium, ad
Scripsit Metaphrasim in Ecclesiastem rPanegiricum in Originem. Breuem fidei confessionem, quam ex reuelatione B. Ioannis
Expositionem fidei aduersus Elianum. Et Epistolam Canonicam . His nuper adiunxit Gerardus Vossius duodecim sententias cum anathematismis : Qui extant Graece, & Latine apud Henricum Canisium tomo 3. antiquae lectionis. Tres Sermones eiusdem S. Gregorij de Annuntiatione B.Vi ginis . Item Sermonem de Baptismo Christi, siue de Theophania Domini: denique disputationem de Anima ad Tasianum. Et quidem de metaphrasi nullum est dubium. Eius enim testatur sanctus Hieronymus tum in libro de Script. Eccles. tum in Commentario ad cap. . Ecclesiastae. Ruffinus etiam meminit lib. 7 .hist. Eusebi; cap. 23. & falluntur, qui eain tribuunt Grego
De Panegyrico quoque in Originem res notissima est. Scripsit enim illud adolescens,& coram ingenti multitudine, ipso etiam Origene audiente,recitauit, teste sancto Hieronymo de Scriptor. Eccles& hoc tempore in lucem prodijt auctore Gerardo Uossio hoc ipsim Panegyricum Graece,&Latine. Non minus certum est didicisse sanctum Gregorium conses.sionem fidei a B. soanne Euangelista sibi cum ipsa sanctissima Virgine Deipara apparente; cuius rei meminit Gregorius Ni Gsenus in vita Cregorij I aumaturgi: & eam ipsam fidei conseia fionem ab eodem Gregorio scriptam , totidem verbis referunt idem Gregorius Nissenus, & alij. Denique extra Controuersiam est epistola canonica, quam . etiam Balsamon Commentarus illustrauit.
65쪽
Expositiouem fidei, quam sanctus Gregorius scripsit, existimat Gerardus Vossius se inuenisse, & edidisse : sed fortasse fallitur : nam expositio illa fidei, cuius meminit sanctis Basilius tria epist. 6 . ad Neocri enses, quae verE v c regorio Taumaturgo scripta fuerat aduersus Elianum , multum differt ab ista, quae nunc extat apud Vossium . In illa enim habebatur, Patrem dc filium hypostasi esse unum, & sola animi cogitatione distingui: unde suspicio orta erat, a Gregorio seueri haeresim Sabellij: &sanctus Basilius laborat, ut sanctium Gregorium a Sabellianismi suspicione defendat. Αt expositio fidei, quam Vossius edidit, Sabellium nominatim resutat, neque unquam dicit, Patrem &stium hypostasi esse unum,& sola rationis cogitatione distingui: sed contra dicit, Patrem & filium natura diuinitatis esse unum,& unamquamque personam per se subsistere , & aliam esse hypostasim Patris aliam filij,&c. Praeterea expositio fidei Vomana videtur omnino scripta contra Arianos, ac per hoc satis diu post tempora S.Cregorij Taumaturgi: sic enim incipit, inimiscissimi,& alieni a confessione Apostolica sunt, qui dicunt, ess filium ex non extantibus, &c. & infra , Eos vero, qui communieant cum ijs, qui reijciunt homousion,tamquam alienum a scripturis, & qui dicunt aliquid ex Trinitate creatum esse , alienos existimamus. Constat autem Arianos suisse, qui dicebant, filium esse ex non extantibus, & qui reijciebant vocem, homousion, tamquam alienam a scripturis. Quin etiam ita disputat hic auctor de Ι
carnatione, Ut videatur retellere Nestorianos,& Eutychianos. Eadem censura addi potest ad duodecim capitula cum anathematismis , quae Gerardus Vassius sancto Gregorio tribuit. Videntur enim illa capitula quasi appendix quaedam ad expositionem fidei adiuncta; ac praecipue Nestorij & Eutychetis erroribus opponuntur: qui haeretici longe post obitum sancti Gregorij exorti sunt . . De sermonibus in Annunciationem, & Theophaniam Dominicam , ut etiam de libello De anima ad Titianum, nihil certi
habeo , cum nec veteres horum operum meminerint; neque t
men conuinci possit, eos esse supposititios . De sancto Cornelio Papa . 214.
SAnctus Cornelius Papa tempore Decii sedit, & scripsit insignes epistolas, quarum meminit sanctus Hieronymus in lib.
66쪽
de Seri .Eecles e quibus extat solum epistola ad pabium, siue Flauianum Antiochenum Epitcopum, sed non integra,apud Eusebium lib. 6.hist .cap. 33. de alia breuis ad Lupicinum, torno r. Bibliothecae sanctorum patrum: δc aliae duae inter epistolas sa cti Cypriani.
D. Iuncto Simo Secundo. SIxtus see dus Pontifex, & martyr dicitur scripsisse librum
sententiarum, siue prouerbiorum , qui citatur a sancto Augustino lib.De natura, di gratia, cap-6 . dc extat in tomo I. Bibliothecae sanctorum Patrum edit. I. Caeterii in liber ille falso tribuitur sancto Sixto martyri, cum sit Sixti philosophi ethnici, ve sanctus Hieronymus demonstrae in epist.ad Cthesiphontem; &in cap. 22. Hieremiae,& in cap. i8. Erechielis: & sanctus Augustinus lib. a. Retractationum, cap. I. retractat locum citatum ex libro De natura & gratia. Denique Gelasius in Concilio Io. Episcoporum reprobat librum proue biorum sub nomine sancti Sixti ab haereticis conscriptum : dicit autem ab haereticis conscriptum, quia Rulfinus eum librum plenum erroribus conuertit ex Graeco, & sancto Sixto attribuit. e Deiancto Cypriano. 23
SAnctus Cyprianus vir eloquentissimus, & sanctissimus sub Valeriano, dc Gallieno martyrium passus est,teste sancto Hieronymo in lib.de Script.Eccles. sed in Episcopum promotus fuit temporibus Fabiani Papae , & Philippi Imp. proinde sedit temporibus Fabiani, Cornelij, Lucii, stephani, & Sixti Pontificum
Romanorum . Opera eius multa extant, sed non omnia indubitata : primo igitur catalogum texemus operum indubita-
Operasancti Cypriani, indubitata. Epistolarum libri quatuor, quas Pamelius ordine temporum
digessit, & sunt numero 83. De habitu Virginum , tracta- Contra Demetrianum, tus unus . De Idolorum vanitate , De lapsis , I De mortalitate, De simplicitate Praelatorum is, De Eleemosyna, siue de unitate Ecclesiae, I De bono patientiae, De oratione Dominica, I De zelo, & liuore,
67쪽
s1 De scriptoribus Eccles asiis
De exhortatione Martyrij , I Hos tamen duos libros Pame Ad Quirinum contra Iudaeos,
haereticis, IAd Pompeium contra epistolam Stcphani Papae. I
De monte Sina, & Sion,tracta- De duodecim abusionibus .
lius inter epistolas coniecit,& sunt epistolae 73. & 7 . Sententiarum ex Concilio Carthaginensi de haereticis baptizandis , I De reuelatione capitis sancti Io. Baptistae. Expositio symboli. De singularitate Clericorum . De operibus Cardinalib.Christi, sermones I 2.
De laude Martyrij. De disciplina, & bono pudici
Ad Nouatianum de spe veniae lapsis non neganda. De duplici martyrio.
De coenae dispositione. Tractatus de monte Sina, &priani De spectaculis. De Iudaica incredulitate ad Vigilium . De Iudaeis, qui insecuti sunt
Christum. Carmen, Genesis. Carmen, Sodoma. Carmen ad Apostatam sena
Hymnus de Pascha. oratio pro Martyribus, quae incipit, Agios. Oratio altera,quae incipit, D mine sancte Pater. Sion non habet stilum sancti CP
Tractatus de reuelatione capitis sancti Ioarmis Baptistae, non est sancti Cypriani, sed auctoris multo recentioris, qui in hoc ipso opere mentionem facit sanctorum Athanasiij, & Cyrilli: item Theodosij Imp. & Pipini Regis Francorum: & ipsa reuelatio capitis sancti Ioannis Baptistae contigit sub Theodosio,vt Nicephorus testatur lib. I a. cap. 9. Itaque reuelatio de qua luc agitu facta est annis plus centum post obitum sancti Cypriani. Expositio Symboli,non est sancti Cypriani, sed Russinit nomine Ruffini habetur inter opera sancti Hieronymi:& testatur Gennadius in libro de viris illustribus,Rusfinum in explicatione Symboli excelluisse : denique stilus est Rumni, non sancti Cypriani. Tractatus de singularitate Clericorum, ubi prohibetur Cleri cis cohabitatio feminarum , insignis & utilis est, & antiqui sine dub io auctoris : nonnullis videtur esse potius Origenis, quam Cypriani. Sed tamen stilus aperte reclamat; & Latinum auct
68쪽
rem, non Graecum cste clamat.:Idem etiam stilus satis di- mersus est a stilo sancti Cypriani, & verba multa parum latina admiscet, quae in Cypriano non inueniuntur, qualia sunt, inordinaliter, contubernalitas, mulcedo, passibilitas, & alia. - Sermones de operibus Cardinalibus Christi eruditi, & antiis qui auctoris sunt, sed non videntur esse Cypriani. Primum enim hilus multo humilior est,quam sancti Cypriani esse soleat.Dem de in sermone de tentatione & ieiunio, docet hic auctor, Diabo
lum cecidisse de caelo ante hominis creationem : cuius sententiae contrarium habet sanctus Cyprianus in tractatu de Zelo,& liuore . Denique in praefatione sic alloquitur sanctum Cornelium Papam, Quia, inquit,solent aliquando Patres nugis infantilibus arridere, & linguis balbutientibus delectari, indulgentiam me: retur humilitas, quae quo potest accessii sublimitatis vestrae ma nibus se porrigit attrectandam: haec ille.At S.Cyprianus semper Cornelium fratrem , & collegam appellabat: nec ignorabat, se non minus doctum,& disertu,quam Cornelius esset;& eum praeterea Episcopus ante Cornelium ordinatus fitillet, & in Ecclesia uniuersa mirifice clareret ; nunquam profecto scripta sua nugas infantiles appellaret: neque diceret, sublimitatem Cornelistingua balbutienti Cypriani oblectari debere. Libellus de laude martyrij ideo positus est inter opera Cypriani dubia, quoniam Erasmus dubitauit ob aliquam stili dissimilitudinem . Sed communiter admittitur inter vera Opera
sancti Cypriani, praesertim cum Moses, di Maximus, ad quos ii her iste scribitur, in epistola ad Cyprianum, quae est 26. inter
epistolas sancti Cypriani, huius ipsus libri mentionem faciant neque stilus dissidet ab alijs operibus . nisi quod est magis elaboratus, quam aliqua alia eiu idem opera, sed non magis, quam omnia. Siquidem epistola secunda, quae est ad Donatum , non cedit huic libello; de tamen illa epistola est, hic vero liber similis orationi in genere demonstrativo .
Liber de disciplina,& bono pudicitiae;& liber ad Nouatianum de spe veniae danda lapsis; sancti Dpriani mihi esse videtur; quicquid Erasmus dicat, qui nimis subtiliter de stili dissimilitudine aliquando iudicat.
Liber de duplici Martyrio, sancti Cypriani esse non potest,
eum auctor mentionem ficiat Diocletiani, & Maximiani Imperatorum , qui nondum imperare caeperant, cum sanctus Cyprianus martyrium pateretur et ac vi magis miremur qua fronte eiusmodi libri sub Cypriani nomine edantur, meminit hic
69쪽
De Scriptoribus Ecelesia licis
idem auctor belli Caesarei contra Turcas. Liber de aleatoribus utilis & doctus est; sed non videtur esse Cypriani, cum in principio satis aperte significet auctor, se uniuersali Ecclesiae praesidere, & Apostolatum gerere super quem Christus landauit Ecclesiam, & Christi vicariam Sedem obtinere, & sibi traditas esse claues ligandi, & soluendi, dec. Itaque videtur libellus esse alicuius Romani Pontificis, qui sancti Cypriani scriptiones imitatur, quamuis stili eius elegantiam non
Liber de coenae dispositione non solum Cypriani non est, verum neque alicuius docti hominis est. Fortasse auctor eius Ciprianus dicebatur, sed longe diuersus ab illo , de quo nunc agimus: nam neque Verba, neque sententias habet homine docto dignas: sed ineptas, & ridiculas narrationes & fabelIas. Liber de duodecim abusionibus seculi S. Cypriani esse non potest, cum passim citet scripturas ex versione SAHieronymi equa ratione neque S. Augustini erit, .quamuis inter eius etiam opera feratur.
Liber de spectaculis egregius est,& ad imitationem libri Ter tulliani de eodem argumento conscriptus. Ratio dubitandi sitne Cypriani, an non, sola stili diuersitas esse videtur. Liber de incredulitate Iudaica ad Vigilium , nihil est aliud, nisi versio in Latinam linguam dialogi Graeci inter Iasonemra 'Christianum, & Papiscum Hebraeum i cui Graecus dialogus antiquissimus est, cum eius meminerit Origenes lib. . contra Cerusum . Auctor autem Latinae versionis non Cyprianus, sed Celsiis dicitur,ut perspicuum est ex ultimis verbis labri. Liber de ludaeis, qui insecuti sunt Christum, S.Cypriani non esse videtur ob nimis magnam stili diuersitatem. De carminibus de orationibus nihil certi habeo: nam neque habemus veterum testimonia, de probemus opera ista esse Cypriani: neque habemus argumenta, Unde probemuS non esio .
opera sunt grauia, & docta,& S. Cypriano digna.
SAnctus pontius Diaconus S. Cypriani, scripsit insigne vola
70쪽
SAnctus Dionysius Alexandrinus Episcopus aequalis fuit S.CD priani, sed paulo prior in Episcopatu , & paulo posterior in
morte i & scripsit libros,& epistolas multas, teste sancto Hieronymo de Script. Eccles. Extat nunc epistola una satis. breuis inter canones Ecclesiasticos Graecoruin cum annotationibus Balsamonis . Extant etiam multa , & magna stagmenta operum
huius Dionyiij apud Eusebium lib.6. hist.cap. 3 3. & sequentibus usque ad finem libri, de lib.7. cap. r. & sequentibus usque ad ars Extant denique alia fiagmenta apud Athanasium in libro de sententia Dionysij Alexandrini,& in lib. de sententia Nicaenae Synodi . Neque de his vlla controuersia est. De S. Zenone uisio , ct Mart e. 26o. ECclesia Veronensis sanctum Zenonem Episcopum veneratur, quem sub Gallieno imperatore passum esse praedicat, de eius sermones permultos nuper edidit. Huius Lenonis Episcopi,& martyris nulla fit mentio apud Eusebium in hist. neque apud sanctum Hieronymum in lib. de Script. Eccles. Primus est sanctus Cregcrius, qui sanctum Lenonem Episcopum Veronae Martyrem nominat, lib. 3. Dialogorum , cap. I9. sed de operibus eius mentionem nullam facit. Extant sub n mine eius sermones editi Veronae anno I 386.
De Genesi sermones qDe Abraham, 3 De Somnio Iacob. I De Iuda Patriarcha, IDe Exodo, Is De Praecepto, Attende tibi, IDe Iob, I De Psalmis , 9 De Isaia, o De Martyrio Isaiae, I De Daniele, 9 De Iona, IDe Euangelio secundum Lucam
De Epistola ad Corinthios, IDe AEterna filij generatione, sDe Aduentu Christi, IDe Natiuitate Christi, a De Circuncisione, et v I De Fide, a De Fide, Spe, & Charitate . 1 De Fidei veritate, i De Pascha, i sΙnuitatio ad fontem, ηΑd Neophilos, TDe Spirituali aedificatione, et De Patientia, aDe Pudicitia,
De Euangelio secundum Ioan- De Continentia,nem, 1 De Iustitia,