장음표시 사용
51쪽
36 De Scriptoribus Eccles sicis
ad sanctum Ioannem Euangelistam duae , quibus additur episto- la B. Virginis ad agnatium . Harum, primus quod sciam) meminit sanctus Beria ardus ser. . in Psalmum, Qui habitat: sed neque in codicibus Graecis habentur, neque grauitatem eloquij S.Ignati omnino redolent. Vnum hoc loco admonendum videtur, non esse magnam sidem habendam codicibus Graecis, qui nunc extant, quando discrepant a Latinis : saepe enim emendatiores inueniuntur codices Latini, quam Graeci: quod vcrum esse intelliget, qui conferet testimonia, quae ex ignatio citant sanctus Athanasius in epilloIaad Epictetum,&Theodoretus in Dialogis , cum verbis eiusdem Ignatij, quae nunc habentur in codicibus Latinis, S Graecis.
De sancto Polycarpo. 7 I. SA nctus Polycarpus Episcopus & martyr, unam scripsit epiastolam egregiam ad Philippenses, quae cum epissolis sancti
Ignatii circumfertur : eius epistolae meminit sanctus Hieronymus in lib. de Script. Eccles. & Eusebius lib. 3.hist cap. 3 o. alias 36. Vixit tempore S. Igna iij, sed superuixit usque ad imperium M. Antonini, ut idem S. Hieronymus in eodem loco testatur.
D. S. Dion o Areopagita. 7 r. SAnctus Dionysus Areopagita s. Pauli Apostoli discipulus
fuit, teste sancto Luca Act. 1 . Quamuis autem a nonnullis dicatur martyrium subijsse sub Domitiano; conto tamen sentiunt alij, quoniam ipse idem sanctus Dionysius in JPro de diui
nis nominibus cap. q. nominatim allesai S. Ignati; rba ex epistola ad Romanos: quam epistolam scriptam esse constat anno. septimo Traiani, quo anno sanctus Ignatius martyrio coronatus est. Scribit autem inquit Areopagita & diuinus Ignatius, amor meus crucifixus est: haec autem verba in epistola ad Fomanos leguntur: quomodo igitur potest Dionysius obiisse te pore Domitiani, qui Traianum praecessit, si citat epilolam , scrip am septimo anno Traiani Θ Existimamus igitur sanctum D Onysium fuisse quidem sanctorum ignatij, & Polycariri in qualem, sed superuixisse usque ad imperium Hadriam . Opera sancti Dionysj, quae nunc extant haec fiint: De Caelesti Hierarchia, lib. t. De Divinis nominabus , 3
52쪽
Ab anno Dom. I .ad ro . 37Item Epistolς ad Caium. Ad Demophilum, r
Ad Dorotheum, I Ad Titum, rΑd Sosipatrum, I Ad Apollophanem, IAd Polycarpum, I Ad S.Ioannem Apostolum, rFerebatur & una ad B.Paulum e sed ab omnibus merito reteacta est. De caeteris operibus viri docti, & Catholici nihil dubitant Soli haeretici Lutherani, & quidam Scioli, Erasmus, Valla .dc pauci alis opera supra numerata negant esse sancti Dionysii Areopagitae. Sed ut alia nunc omittam ) ad auctoritatem his operibugeonciliandam satis esse debet, quod haec opera probentur a sancto Gregorio Papa hom. 3 . in Evangelia, a sancto Martino Papa δε martyre in Concilio Romano, I sancto Agathone Pontifice in epistola ad Imperatorem Constantinum IV. & a Nicolao primo in epist. ad Michaelem Imperatorem. Item a Concilio H. generali Act. . & a Concilio vi). Αct. a. Denique a sanctis D etoribus plurimis, qui in haec opera, tamquam germana sancti Dionysii Areopagitae, commentaria scripserunt, ut a sancto Maximo Monacho, a S.Thoma,& aliis. Quod autem ante sanctum Gregorium Romanum nemo horum operum nomine S.Dionysii Areopagitae meminerit: causa videtur esse , quod alicubi latuerint, ut multa alia saepe longo tempore delitescunt; di circa tempora Sancti Gregoris reperta
Quod enim quidam dicunt, citari nominatim haec opera ab Origene homilia quadam in primum caput Ioannis,& ab Ath nasio in quaestionibus ad Antiochum quaest.8. nihil effcit: nam iain homilia illa nominantur Ariani,qui diu post Origenem exorti sunt: & in quaestionibus ad Antiochum nominantur auctores ipso Athanasio posteriores: ex quo seciuitur ut illa testimonia esse non possint Origenis , vel Λthanan; , sed recentiorum au
Scribunt quidem Liberatus Abbas in Breuiario cap. Io. dc Anastasius Bibliothecarius in epist. ad Carolum Caluum Imper. citari Dionysium Areopagitam a Ioan. Chri stomo, & Cyrillo Alexandrino, sed quae illi citant, non inueniuntur in locis cia
53쪽
33 De Ecriptoribus Ecclesia Mis
De S. Martiale Episcopo Lemovicens. SAnctus Martialis primus Episcopus Lemovicensis , dicitur
scripsisse duas epistolas, nam ad Burdegalenses, alteram ad Tolofanos, quae extant in Bibliotheca sanctorum Patrum ν . ed multa sunt, quae eas epistolas supposititias esse indicare vi
. Primum enim auctor harum epistoIarum dicit, se cum Christo vixisse , antequam crucifigeretur: Martialis autem Episcopus primus Lemovicensium missiis fuit ad eam Vrbem, Decio Augu-so, S Graio Coss. anno Dom. Σ3 . ut Gregorius Turronicus testatur lib. I. hist. cap. Io. quare necesse est, vel Martialem vixisse ferme 3 oo. annis, vel titulum epistolarum esse falsum , qui auctorem praest ri Martialem Episcopum Lemovicensem,vel Epistolas esse confictas. Deinde in secunda epistoIa cap. 8. scribit auctor u se baptiz tum Stephanum Regem, & quendam alium Tyrannum cum Satrapis litis. Atqui tempore Apostolorum , & etiam tempor Decij Imperatoris, non habuit Callia ullos Reges, sed Imperio Romano subiecta erat. Primum enim Regem, Romanis expuIsis, fuisse in GaIlia Clodionem Comatum Faramundi filium post annum D m. oo. testantur omnes historici,c regorius Turronicus lib. 2. cap v. qui eum vocat Clogionem, Ado Viennensis, Abbas Vrspergensis, Aimoinus, Paulus dimitius, Robertus Cain, pus, Papirius Massonius, S alij. Tertio dicit idem auctor eodem Ioco tempIa Idolorum eue sa fuisse, S Ecclesias aedificatas auctoritate Regia ipso suo tempore et quae videntur manisese falsa ; certe pugnant cum historijs m pori; Turronici, A donis, & aliorum . Quarto in epifloIa eadem cap incitantur verba scripturae Cenestos secundum S. FHieronymi versonem, quod etiam in utraq; epistola passim cernitur. Id vero signum est apertissimum
auinto in eadem epistola cap. 33. Scribit auctor se inter fuisse cum alijs discipulis quando Iudas osculo Dominum prodidit . Atqui hoc videtur repugnare Euangelio. Si quidem Marcus cap. I . & Lucas cap. a a. dicunt Christum cum duodecim vitimam coenam celebrasse,& cum eisdem in hortum ingressiim , ac deinde ludae obuiam iuisse. Sexto in epistola eadem,cap.8. dicit, VaIeriam quandam in
54쪽
Ab anno aeom. I. ad Ico. 3 ipsa Gallia martyrio coronatam. Id vero repugnat suspitio lib. a. sacrae historiae,& Gregorio Turronico, lib. I. cap. 28.histo. Francorum, qui scribunt, temporibus M. Antonini primum intra Gallias martyria visa. Multa sunt alia, quae his epistolis fidem detrahere videntur. Alioqui autem piae sunt, di ex ijs non pauca dogmata Ecclesi stica confirmari possent aduersus nostri temporis haereticos,si de rempore, quo scriptae sunt, plane constaret.
De Abdia Babylonio. ABdias Babylonius,unus ex discipulis Domini fuisse dicitur.
Sed vitae Apostolorum, quae sitb nomine eius circumferuntur, fabulis similiores sunt, quam verae narrationi. Sed neque eius Abdiae, aut libri eius ullam in veteribus mentione inuenio.
De Presburis Achaiae, qui sancti tandreae passionem scriberunx.
EXtat Passio S. Andreae Apostoli sub nomine presbyterorum Achaiae, qui dicunt se scripsisse ea , quibus ipsi interfuerunt. A udiui aliquando magnum quendam virum,eam historiam
In dubium reuocantem . Sed certe non videtur ne pari posse , ,
quin Vera & antiqua,& utilis historia sit. R VPetrus Damiani, qui ante sexcentos annos floruit, in serm. a. de sancto Andrea , de hac historia sic loquitur, Non immerito in singularem auctoritatis arcem suscepta est, quam qui viderunt, scripserunt, & ministri merunt sermonis . Sanctus etiam Bernardus m serm. de sancto Andrea, in vigilia eius, & in duobus, quos habuit in die sesto, miris laudibus essere verba S. Andreae ad crucem, quae in hoc libro ad verbum inueniuntur Ioannes a Lotianio, vir multae doctrinae, & iudicii in censura de pallionibus sanctorum, quae habetur in Martyrologio MoI m, hanc hiltoriam, ut legitimam probauit. Idem Κcit Aloysjus Lim manus, vir grauissimus, qui ex pro
batis auctoribus vitas sanctorum descripsit. Denique in nreuiario Romano, nuper recognito historia haec , cum de ea inter viros doctos, Sc graues acriter disputatum esset, omnium con- eatu approbata locum suum retinuit.
55쪽
ες De Seriptoribus Ece solicis
Seculum secundum ab Anno I oo. ad 2 om
De S. Iusino Martyre. I I O. Post Apostolica tempora primus eorum , quorum scripta ad nos peruenerunt, videtur esse sanctus Iustinus Philosophusti Martyr . Floruit enim temporibus Antonini Pij, & successerum eius Marci Aurelij, & Luci; veri; & in Apologia ad I m p.
di Senatum, populumq. Romanum , scribit, numerari eo tempore annos Iro. a Christi natiuitate . Opera eius multa recensentur ab Eusebio lib. q. hist. cap. II. ο& a sancto Hieronymo in lib.de Script. Eccles. quorum operum aliqua non extant, & quaedam etiam extant, quorum illi non meminerunt. Hic igitur Iustini opera nunc seruntur. Dialogus ciam Triphone Iudaeo Ephesi habitus :/pologia ad Senatum Romanum. Apologia altera ad Imp. Antoninum Pium. Oratio parenetica ad gentes . De Monarchia.
Expositio fidei, siue de recta consessione . Epistola ad Lenam & Serenum . Interrogationes, siue quaestiones positae gentibus, & gentium
ad eas responfiones, earumq. refutationes.
Interrogationes, siue quaestiones gentium positae Christi anis, di ad eas responsiones . Refutatio quorundam Aristotelis dogmatum. Et quidem de primis quinque libris, quorum Eusebius,& Hie. ronymus meminerunt non videtur posse dubitari. Sciendum est autem Apologiam priorem, ut in nostris libris habemus, reipsa esse posteriorem , & non ad Senatum datam , ut nostri libri habent, sed ad Marcum & Lucium Imperatoris Pii successores , ut aperte colIigitur ex Eusebio,& Hieronymo locis citatis: sed fefellit nostros, quia Apologia prior caret initio, & ideo non potuit cognosci ad quem , vel ad quos directa esset Liber de expositione fidei, siue de consessione rectae fidei, cuiuscumque sit,insignis liber est, & Iustino auctore dignus . Ambigo tamen an eius sit, primo, quia veteres eius non meminerunt . Secundo, quia stilus videtur esse diuersus a stilo Iustini. Tertio, quoniam multo apertius, & distinctius disserit de myste-rijs Trinitatis, & Incarnationis, quam scriptores eius seculi fa- serebiaeant.
56쪽
Ab anno Dom. i oo. ad 2 oo. De epistola ad Zenam & Serenum idipsum censeo . De libro quaestionum quinq; getibus a Christianis positarum, sacile iudicari potest, eum librum non esse Iustini; quod in eo saepe fiat mentio Manichaeorum, quos post mortem Iustini exo tos esse constat. Idem iudicium fieri potest de quaestionibus 1 6.
quas gentes Christianis posuerunt: nam quaest. 8a.& 86. citatur Origenes & quaest. Ii I. citatur Irenaeus , & martyr appellatur rcum tamen lustinus utroque antiquior fiterit: nam ipse etiam Irenaeus lib. 3. Iustinum martyrem adducit, tamquam se antia
De reprehensione dogmatum Aristotelis, meminit Photius in Bibliotheca; neque extat euidens indicium falsitatis, ideo nihil habeo quod dicam.
De Melitone. II P.SAnctus Melito Sardensis Episcopus M. Aurelia Imp. tempore floruit; cui etiam Apologiam pro Christianis obtulit, ut refert Eusebius lib. . hist. cap. as. Multa scripsit, quorum fragmenta extant apud Eusebium loco notato . Inter quae stagmenta continetur catalogus librorum Testamenti veteris, in quo liber Sapientiae tribuitur Salomoni: & hic solus liber recensetur a Melitone ex iis,qui in Hebraicis codicibus non habentur: ut etiasolus liber Ester omittitur ex ijs, qui sunt in Hebraeo . Tribuitur etiam Melitoni liber de transitu B.Virginis,qui exotat in . tomo bibliothecae sanctorum Patrum, edit. a. sed indiagnus liber est, qui tanto viro tribuatur. De Athenagora. II 1.
AThenagoras aequalis Iustini fuit, & insigne Apologiam pro
Christianis scripsit, & Impp. Marco Aurelio Antonino , &Aurelio Commodo obtulit: quam sub nomine Athenagorae citat sanctus Epiphanius in haeresi Origenis,ubi refert verba Procli ex Methodio . Scripsit etiam librum de Resurrectione: utrumque opus extat tomo 9. bibliothecae sanctorum Patrum, edit. 1. & suspicione Caret . Mirum autem est, cur Eusebius diligentissimus scriptorum inuestigator huius auctoris non meminerit. Quod autem sanctus Hieronymus hunc scriptorem omiserit, non est adeo mirum, cum satis constet,catalogum sancti Flier
57쪽
m De scriptoribus Ecclesanitas
nymi ex historia Eusebii esse desumptum, quoad illos scriptores , qui Eusebium praecesserunt. De S. Theophilo. ID.
SAnctus Theophilus Episcopus Antiochenus , sextus ab Apostolo Petro vixit tempore M. Aureli lmp. di sub Conam do eius filio obijt, teste Eusebio in Chronico . Scripsit multa, teste S. Hieronymo lib.de Script Ecclcs. sed nunc extant in I . t mo Bibliothecae sanctorum Patrum secundae editionis, commentaria in quatuor Euangelia: di libri tres ad Autolycum aduersus Christianae Religionis calumniatores. De Tatiano. 17o.
T Atianus sancti Iustini auditor, scripsit infinita volumina,ex
quibus inquit sanctus Hieronymus de Script. Eccles. unus contra gentiles florentissimus extat liber qui liber nuper est inuentus, di editus in A. tomo Bibliothecae sanctorum Patrum secundae editionis. Porro Tatianus post martyrium sancti Iustini a Fide catholica defecit , & in superbiam elatus haeresiarcha factus est.
De Ego D . 177. FCesippus aequalis Iustini, & Athenagorae fuit, ut ex Eusebio
lib. .hiae cap. a I.& sancto Hieronymo in lib.de Script. Eccles. perspicuum est. Scripsit historiam Ecclesiasticam usque ad sua tela pora, idest, usque ad Aniceti Pontificatum . Huius historiae meminerunt Eusebius & sanctus Hieronymus locis citatis, in quibus stagmenta historiae eiusdem leguntur. Nunc non extat. Libri vero de excidio Hierosolymae,qui sub nomine Ege' sippi circumferuntum, aut alterius Egesippi recentioris, aut supposititii sunt. Certe ex lib.tertio, cap. . colligitur , post Comstantini tempora libros illos fuisse conscriptos . . Defuncto Irenaeo . IS SAnctus Irenaeus Episcopus & martyr Commodo Imperatoreti Eleuthero Pontifice vixit: & tempore Seueri imp. marty-aium consummauit. scripsit multa; sed ad nos non peruenerunt,
58쪽
Ab anno Dom. 2 oo ad 3 ov. 63 nisi quinque libri aduersus Valentinum, qui pleni sunt doctrina,& pietate. Ambigunt nonnulli, Graecὰ ne an Latine scripserit; quoniam non inueniuntur eius libri, nisi latine conscripti: & tamen ipse natione Graecus erat, & sancti Policarpi discipulus, &phrasis eius graecisnum redolet. Sanct is Hieronymus lib. ii. in Ezechielem explanans caput 36. Ezechielis, aperte irenaeum inter Scriptores Graecos numerat: & in i ib. de Script . Eccles. i Tertulliano, dicit, Tertallianum esse primum Latinorum post Apollonium,& victorem,quorum uterque Irenaeo polierior est. Seculum Tertium ab Anno χω o. ad 3oo. De Tertulliano. ao 3. TErtullianus tempore Seueri Imperatoris floruit, ut ipse i statur lib. i. in Maicionem, in Apologetico cap. .& alibi. Initio catholicus ardentissimi eteli, deinde in Montani haeresim prolapsus contra Ecclesiam non pauca scripsit. Ergo opera Tertulliani indubitata sunt. De patientia, lib. De Carne Christi,
De Resurrectione carnis, De praescriptionibus aduersus haereticos , Aduersus Iudaeos, Aduersus Marcionem, Aduersus Valentinianos, Aduersus Hermogenem a Aduersus Praxeam, De corona Militis . Ad Martyress De Poenitentia,
De irginibus velandis, De Habitu muliebri,
De culiu Feminarum, Ad Uxorem suam si De fuga in periecutione, I
Ad Scapulam, IDe testimonio animae, I De Anima , I
'De exhortatione Castitatis, ri De Monogamia, IDe Baptismo, IDe Pallio, IDe Idololatria, Is te Pudicitia, ' Is De leuinio aduersus p*chia
Scorpi acu contra Gnosticos, IDe Oratione, I De Spectaculis, IApologeticus aduersus gen
Ex his libris sanctus Hieronymus in lib. de Script. EccI.dicit,str pros esse contra Ecclesiam a Tertulliano iam tum haeretico, librum De fuga in persecutione, De exhortatione castitatis, DOMonogamza, De pudicitia, De ieiunio,quibus cruce addidimus.
Librum de oratione scribit sanctus Hilarius in Can. s. Matthaei, esse
59쪽
- De Scriptoribus Eeelissastris
esse volumen aptissimum, sed consequentem errorem auctoris
detraxisse scriptis probabilibus auctoritatem. Opera Tertuliani dubia , velfuppostitia. De Trinitate, lib. I De cibis Iudaicis, epistola. De libro de Trinitate dissentiunt sanctus Hieronymus,& Ru finus: hie enim in Apologia pro Origene scribit, librum de Trinitate Tertulliani ab haereticis cum operibus sancti Dpriani
coniunctum fuisse, ut fallerent incautos . Ille autem in secundo libro aduersus Rufinum contra asserit, librum illum de Trinitate , non esse Tertulliani, sed Nouatiani.
Idem etiam sanctus Hieronymus in lib. de Script. Eccles in Nouatioano, scribit, Nouatianum scripsisse frande volumen de Trinitate quasi Epitomem operis Tertulliani. Vbi aperte significat, Tertullianum quoque stripsisse de Trinitate , cuius libri epitomem Nouatianus ediderit. Sed quicquid de hac re sit,dubitari non posse existimo quin liber de Trinitate, pii nunc extae
inter opera Tertulliani, Tertulliani non sit: nam in eo libro refutatur nominatim labelliana haeresis.Sabellius autem post tempora Tertulliani apparuit; & in tempora Nouatiani incidit, ut notum est ex epistola Dionysij Αlexadrini apud Eusebium lib. 7. hist.cap. s. Adde quod stilus ut etiam sanctus Hieronymus annotauit) aperte clamat, librum illum Tertulliani non esse. Liber, siue Epistola de cibis Iudaicis, non videtur stilum habere Tertulliani: & videtur ab aliquo Episcopo propriae plebi
transmissus. Tertullianus autem Episcopus non fuit. Interim
tamen nihil definio,sed causas dubitandi in medium pono. illud postremo addendum videtur, Tertulliani libros cum iudicio es- sic legendos, non eos tantum, quos sancto Hieronymo teste,contra Ecclesiam proprie scripsit, sed etiam librum aduersus Praxeam, librum de anima, librum aduersus Hermogenem, librum de carne Christi, de librum de poenitentia . In his enim propossitiones non paucae, vel erroneae, vel certὸ suspectae occurrunt. De Gemente Alexandrino. 2o .
Comens Alexandrinae Ecclesiae presbyter, vir doctissimus, Panteni discipulus, & Origenis magister, vixit sub Seuero
Imp. vi ipse testatur lib. i. Stromatum . Ibi enim deducit tempora Imperatoriu usque ad obitum Comodi,cui Seuerus successit, post breuissimum Imperium Pertinacis , & Iuliani. Multa
60쪽
Ab anno Dom. 2oo. ad 3oo. scripsit, quorum meminerunt Eusebius lib. y .hist. cap. a r. & fanctus Hieronymus de Script. Eccles. Nunc vero haec opera supersunt: Stromatum libri octo. π
Oratio exhortatoria ad gentes . Neque de his dubitatio ulla est. Meminit Cassiodorus in libro primo Diuinarum Institutionum explanationis Clementis Alexandrini in epistolas canonicas : an ea sit, quae in Bibliotheca Sanctorum Patrum inuenitur,non facile iudicare possum. Non desunt in hoc inligni auctore sentcntiae aliquae, quae errorem sapiunt, quas in libris nostris Controuersiarum notauimus, & ob quas Celasius Papa , in Concilio quodam Romano, Clementis huius opuscula inter apocrypha retunt. virum autem sententiae illae ab haereticis insertae sint, ut aliqui pie credunt, an auctori more humano exciderint ignoramus. De Minutio Felice. 2O6.
5 Inutius Felix Tertulliani aequalis, scripsit Dialogum inter
Christianum Octauium,S: Ethnicum Caecilium, qui Dialogus, octauius inscribitur; atque inde factum est, cum a tactor ignoraretur, ut septem libris Arnobij contra gentes, hic veluti octauus adiungeretur . Sed re vera non est octauus liber Arno bij, Octauius Minutij Felicis, Causidici Romani insignis,ut S.Hieronymus testatur in lib. de Script. Eccles
De S. Hippolyto Episcopo,o Mart e. 22α
Anctus Hippolytus Episcopus Portuensis,& martyr,CIeme in iis Alexandrini discipulus , sub Alexandro Seuero marty
Multa scripsit, quae enumerantur ab Eusebio lib. 6. hist. cap. a saneto Hicet y mo in Issi. de Script. Eccles. Nunc soluimextant excerpta quadam ex libris S. Hippolyti de Theologi , , di Iucarnatione , apud Henriciani Camiiunk Omo quinto atati quae lectionis et necnon in bibliotheca Sanctorum Patrum, in tio de conii matione Mundi, De Antichristo, & secundo a uentu Domini nostri Iesu hristi. Consulat I cctor notationes Carci Baronis ad Martyrologium