Tabulae rhetoricae Cypriani Soarii, sacerdotis e Societate Iesu quibus accesserunt duo libri De arte dicendi in quorum vno de rhetoricae natura, & caussis, in altero vero de partibus copiose accurateque disputatur. Auctore Ludouico Carbone a Costacia

451쪽

ordo non est ponendus tanquam pars distincta eloquentiae. I s6. a Ornatus verborum duplex. I 29.,

orare quid significet.

PA R s quot modis accipiatur. 98.,

Partes homogeneae,& eterogeneae quae sint. 99.a Partes quς dicantur. IO. bPartes eloquentiae diuersis temporibus inuentae. LM .b Partes rhetoricae,quomodo collocando I ε .a

Partium eloquenti et una est alia nobilior. ' a s 9., Partium rei alicuius notitia necessaria. 97.a Patronus quis dicatur. s.b Persuasio dialactica diuersa ab oratoria. I9.b Persuasio dupliciter sumitur. 78.b Persuasio pendet potissimum ab auditorum beneuolentia. 8 4 .b Persuasio quotuplex. 79.a Persuasio quid significet. I s .a Persuasio dialectica & rhetorica inter se disserur. Do.a.b. DOPersuadere quid apud Latinos significet . 78.b Persuasio rhetorica diuersa ab alijs. 8s. IPoetae olim sua poemata recitabant. I 3 Poetae quomodo sua poemata disponant. IlI.b. I ri Poetarum actio transiuit ad histriones. ia a.b Poetica unde.sic dicta. I.b 6MI Pontani opinio de fine rhetoricae consutata. D. bPronuntiatio est eloquentiae pars. I P. a.b Pronuntiatio multum consert ad perfectum oratorem costituendum. I 6.a Pronuntiatio oratori necessaria. Ios a Pronuntiatio quibus nominibus appelletur. I O. bPronuntiatio quomodo exercenda. - 148.a

Pronuntiatio habet vim magna ad persuadendu. 146.b Pronuntiatio quanti fiat. 1 ca

452쪽

I onuntiatio varianda pro caussarum, & locorum vav

Pronuntiatio varianda pro affectionu diuersitate. a Pronuntiationis defit,itiones. I P. b. I .Pronuntiationis partes . I I .RPronuntiationiSapecies. It .a

Pronutiatio in quo antecellat alias rhetoricet partes. IKLMPronuntiandi ratio non estiola a natura. bPrudentia duplex. III a Prudentia quid. et 8 IPlato requirit in oratore cognitionem affectionum animi: 73. a PIatonis de fine rhetoricae opinio. so h Philosophi& Sophistae contrari j. . Philosophorum cum Sophistis contentio.- 67.a

VAE s 'o' , seu caussa infinita quomodo disj1o e uenda. I 26. a, Quaestiones cognitionis an Ptineat ad Oratore.T s. aQnae sunt praestantiora pluribus no ibus appellantur. 8.b Qui artes liberales deprauent. s 4.b Q in in foro non agilinoirenumreatur orator. 19.b Quinctilianus male suo oratoti in edaci j usu cocedit. 47.aminctiliatii de iudicio sententia . . IJI.b Quinctiliani de fine rhetoricae opinio T. boui non si,nroloquetia praediti, cur persuadere interdum possint. i 8 .a.b'Qui vult rhhtorica bene uti, debet esse virtute pditus. 13 .b Ouomodo definiendum . I 6.b Quo pacto orator res quas tractat ab alijs accipiati ii aQuomodo rhetorica habeat da materia res omnes. 24.a.b Quot modis aliquid dicatur prius alio I 2I.b

QRationes variae, quibus probatur rhetoricam nota cile artem . 42.b'

453쪽

Res tunc cognoscuntur, cum caussae cognoscuutur a Rerum triplex ordo. Rhetor unde dictus. R hetor quid a pud Graecos signi ficet. Rhetor quis dicatur. Rhetor,& orator non idem significant. Rhetorica, cur sic Dominata. Rhetorica an recte nominata. Rhetorica congruenter Dominata. Rhetorica Latriae eloquentia. Rhetorica quibus modis accipiatur. Rhetorica & eloquentia non significant idem. Rhetorica definiit potest. Rhetorica definit . . Rhetorica non est simplex habitus. Rhetorica est ars communis. Rhetorica est habitus indisserens. Rhetorica est qualitas. Rhetorica cur facultas appellata. Rhetolica non est habitus malus. Rhetorica non est prudentia. Rhetorica non est ars cognitionis. Rhetorica non est ars effectionis. . . Rhetorica non est scientia . Rhetorica quomodo sit virtus. Rhetorica est ars actionis. Rhetoriea est ars coniecturilis. Rhetorica est ars liberalis,& utilis. Rhetorica ars sermocinalis. Rhetorica est facultas rationalis. Rhetorica non est simpliciter sapientia. Rhetorica est proprie ars. Rhetorica non utitur mendacio. 2. b. a 3.b i.

Rhetorica & Dialectica,cur facultates dicantur. 9 .a Rhetorica quomodo dicatur ars imperfecta. 4I.b Rhetorica comparantur palmae dilatatae. 3.ba . Rheto.

454쪽

Rhetorica prius inuenta, quam dialectica. I Is a Rhetorica & eloquentia quas habeant partes . , IOI .a Rhetorica aliquam habet materiam in qua versatur. 6M Rhetorica ut ars est quid cssiciat. 67.a Rhetorica est instrumentum politicα 8.a Rhetorica cur particula dialecticae. II 6.ani torica ex quibus partibus conficiatur.Q. IOI. a. bRhetorica, & dialectica nullo certo rerum genere conti-

Rhetorica agit de rebus contrariis. Rhetorica de quibus rebus esse dicatur. Rhetoricae etymologia. Rhetoricae variς definitiones. Rhetoricae finis persuadere. Rhetoricae duos sines quidam tribuerunt. Rhetoricae ossicia quae & quot sint. Rhetoricae materia, ut est ars, est Dinatus sermo. Rhetoricae priuata materia qua

Rhetoricae, ut ars est, quς materia. - .

Rhetoricae desinitio tradita ab Aristotele, explicata, &defensa. . in i 9 Q.&9q-

Q 8 .a . . :Sapicntia quid. - 22. a.b Sapientiae conditiones. - . 1ha ' zT bSapiens qui dicatur. . . . a S. b. 29 .a Sapiens quis dicatur. I 27 .a Sapientes olim oratores erant. 29 . a Scientia quid sit . . i ii Id. a Sementic variae de materia rhetorices. 62.a.b.63. a.b. 64. a Seu entiarum genera vari R. Sermocinales artes quae .

Simile ducit in cognitionen senilis. Socrates sapiens sabitus apolitias oraculo. Sophista quis dicatur.

455쪽

Sopi istarum descriptio. Stoici putarunt scientias esse virtus. Stoici quomodo artem definiuerint. si Stoici Rhetoricam ovirtutem esse dicunt. Stoicorum disputandi ratio. Suada Dea persuasionis. Stylus optimus dicendi effector.

Hη ODOR Vs quomodo Rhetoricam definiueis

rit . . Iab a

Trapezuntius, quomodo Rhetoricam definiuerit. . I 3. Tria caussarum genera Mon sunt rota eloquentiae materia . -TO.a Tria genera caussarum non sunt rhetoricae partes. IO 2.a Tria oratoris munera. igma

VA R I A E sententiae de natura thetorices. Vari disponendi modi. erba & res non sunt partes cloquentiae. Verborum diuersa genera. Virtutis significationes. Virtutis variae definitiones. Virtutis diuisio. Virtutis species. ocis diuisio. Vocum varia genera. 'ultuosum quid significet. Vultus in actione dominatur.

Finis Indicis Rerum Notabilium.

456쪽

INDEX A VCTORUM, in

qiii in hoc opere citantur.

D. Bonaventura ,

corneades chritolaus. . . icicero consultus Chirius. ornelius Tacitus. Diogenes Laertius. Mio sus Halicarnasseus.

Donatus . .

Euclides. Euripides. EUratius. Franciscus Ticus a Francisicus Maturatius. Franciscus Luscus. Franciscus Sylaius. Franciscus Robor tellus. si lenus. Dorgins Ualia .cbbertus Longosius. , '

Hermagoras. , Hermogenes.

Hermolaus Barbarus. D.Hieronymus. Hieronymus Capitarus. Hilario Monachus . .. Horatius. Iacobus Iod Streb. Iacobus Zalaresta. - . Iacobus MaRon.

Ioan. Q Tires, Lactantius Firmanus. Lovanienses Ludovicus Granaten. e C. Antonius Maio- M.A

457쪽

e . Antonius Mur γlutarchus.. Quinctilianus.

Guo. Rodolphus ficolis λ arius Fabius Victo- Simon Lucenses. ris . Socrates. arcomanus. Speusippra. Vartianus Capta L . Suido. Q atthaeus: 'PhGsse 'Sulpitius Victor. ius. - Theodorus Vadarsus. vetrus Victorius. Theophrasus.

Fontanus. i. Thomo. Trapezuntius. valerius Max

virilius. Xichonius Patauinus.

Qua leuiora irrepserunt menda, cum lectionis cursum impedire nequeant, ea Lectoris indicio emendanda rHinquuntur. ' .

EN ET IIS,

ud Ioannem Baptistam Natolinum. . I 189. 'Sumptibus Damiani Zenarij.