De militia equestri antiqua et noua ad regem Philippum 4. libri quinque auctore Hermanno Hugone Societ. Iesu

281쪽

et 66 DE MILITIA EQUESTRI simulque Regu equum feri', eias equus a Leonnato ea confisus e virtusque autem isse equo, Pyrrhum amici eripuerunt, Italus pugnans intersitas est. Nunc de Lancearijs abundC. Amabusirij usium praecipue habent in assultando, & pem seqtiendo , utpote leuioris armaturae. Igitur aut peditatum aggrediuntur, aut equitatum. Et pedit; MA' fidem aut frontem , aut latus inuadunt. Frontem, singulis Iugis procurrentibus, quae mox redeunt mutata in Versus, post equitem equite secuto ioccupantque locum Itihi postremi post tur mam e qua procurrerant, fistulas denuo in receptu ipse apparantes. Numerus Iugorum est pro multitudine numeroque Arcabusariorum, quorum Vnyx maiores mininesqueunt. En tibi smimen quo fionte a iuuadunt. Latus

282쪽

Latus inuadunt non Iugo e fronte, sed Verse sempto elatere turmae, eques post equitem, redeuntque ad tergum suae turmae, Versu commutato in Iugum. En modum quo assultant hostile latus.

283쪽

268 DE MILIΤIA EQVESTRI Si vero Arcabri fari j equitatum inuadunt, singillae turmae sese pani intair in Iuga o a'na, copcurruntque Cum singulis singulae, quod est acie in terram dispositi pugnare. Aspi-' ce simulacrum: e

Quirassatij grapis armaturae maximo usui sunt ad pugnam sustentandam ; equit enim Maccussatoribus armorumque pondere retenti, minus habiles sunt pugnae inferendae, fere ut Vetenim dataphracti. Quadruplex ergo eorum acies defensiua a Valhausio proponitur. Exempli caussa: Turma una habeat Quirassario centum.

285쪽

27O DE MILITIA EQUESTRI Quarta defensiua rotundata in sphaeram, circulo duplici aut triplici, qualis apud AElianum est Ile. Hac Alexandrum

usum, Frontinus insinuat lib. II. Cap. III. um vereresurrander, inquit, hostium multitudinem, seuorum autem virtutis derer, aciem in omnem partem iste timem ordinauit, ut circumuenti undique pugnarepossent. Subinde tamen Qui rassariorum quoque ussis est ad pugnam inferendam: ostenditque V Valia hausius acies offensi uas duas. Vna est Iugorum quinum,quae singula habeat equites vicenos, dispositos fere cuneatim, nisi qubd cuspis absit. Altera est Iugorum denum, constantium equitibus denis,dis, sitis cuneatim. Atque eccam utramque. Super

286쪽

LIBER A R T V S. 27 ISuperest denique acies Quirassae torum, instrueta partim ad incuriandiun, partim ad sustentandum, composita nimirum ex prima defensiva quς quadrataest) dc prima ossensiua; hac pro fronte, illa in teigo, Iugis singulis equitum denum. En,ut expressit VValhaustos. Quanum equitum genus sunt Velites seu pedites equis

impositi, ut commodita equitatum stipent, qui tamen de pedibus pugnant, Dra ora vulgo nunc vocant. Hommvsum ostendam in acie e hinni genere mixta, cum

seli ipsi tamquam equites non pugnia, ted de pedibus, uti dictum; nisi forte in itinere, ab hoste prius oppressi, quam desilierint ad pedes: tum enim Piquari j se iungunt, agmine

287쪽

272 DE MILITIA EQVEsTRI medio, uniuersi centum. Musqueta ij utramque alam facilint, hinc inde quinquaginta, quini in quolibet iugo, ad

hanc normam:

Quintum equitum genus sunt Musquetarij Franqui ut FI, minius appellat.) Horum aciem stibijciemus in ordinati ne equitatus totius ex praescripto eiusdem Auctoris. Misce mus ergo primum quaterna equitum genera, Lancearios, irassarios, Arcabu os, Dragonios, in exercitum pure equestrem, aciemque instruamus alti pugnam ostenti m Mdefensiuam. offensiuae simulavum geminum expressit

V Valhausius: tertiu .didit Ludovicus Meletus, omissis agonijs,quae hic inflio. Habet