장음표시 사용
151쪽
TRIA Eremus est quadragesimo lapideab Ale
xandria , & ab asceterio Magni Antonij abiuncta itinere trium dierum, sed proxima Vico, qui nitri 'admodum seris,ipsi nomen communicauit. Locus extra hominum frequentiam aestu squalet atrociore, & aquae penuria laborat; neque incolas patitur prster Eremitas, qui horrida ambiunt. FONsann nitrum,cuius est sordes detergere imbolum extitit laturi illic postea lauacri, quo sordes crimianum acri poenitentia abluerentur. Hanc omnium athletarum primus penetrasse Amon memoratur,qui morumhumilitate, & miraculorum gloria ibidem profunda iecit fundamenta Monachalis obseruantiae, eamque intra cela a xhilar limen coeptam ad quinquaginta monasteria transfudit, quae in eadem Eremo sub Amone constructa auctores non obscuri nominis produnt. Sed occasio,quae illum ab aedibus, & commodis vitae mitioris transtulit in nudam h regionem, adeo insignis fuit, ut opas precium iit eamdem altius repetere . ε 31. Nobilis generis adolescens,cum natus annos duos , viginti, parentes filo amisisset, Patruo adhaesit, qui ipsius coniugio restitui labentem domum peroptabat. Familiae splendori, & artati ipsius, aetas, & nobilitas respondebant puellae, quae uxor spondebatur. Et quamuis auerso animo coniugium iniret, tamen ne palam reniti Patrui consilijs crederetur, patrio more passus est corollis redimi, & in thalamo sedens assines,amicosque gratulantes excipere , atque demum remotis arbitris secreta adire nuptiarum. Sponsa aderat vi ginalem pudorem,quem sexus, & generis modestia tueri solet, non vltro dimissura. Fortassis inde occasionem Amon sumpsit,ut coniugiostenderet ma-rimuin esse virginitatis dispendium,minimam sobolis necessitatem, atque ex carnali commercio nihil piter turpem,ac moinctaneam voluptatem, quam hominem pudeaticum bestincommunem habere. nto nobilius, ac be tius ageretur,si uterque integram mentemin incorruptum corpus Deo vo .mὸ Num propterea humanum genus desiturum, vel haeredes, quicong stas amborum opes diripianto detinctorum memoriae detrahant ξ Tantata liberorum necessitas,ut certa virginitatis iactura,&incerta spe procreandi, dare his operam velint,qui si enatantur saepe genitores oderint, aligant, &' semiliae dilapidatione cogant miseram senectam traducere P Esto quod frugi
nascantur, parentes ament, atque domesticae rei studeant ἱ tamen quando
parentu animi vacabunt solicitudine ne ab aliis laresantur, vel ipsi alios laces.suit ξ QEst nex,uel acerba mors filiorum parentea consecit ρ Fecunditato longe
152쪽
longe selicior sterilitas, si liberorum loco virtutes optet. Castitatis remunerator Deus est, merces Coelum,cuius gloriam numquam interituram nequit homo suis pro excellentia conijcere. Itaque si huc respiciant non votis sub sdi non factis mercedem defuturam. Et iam libellum e sinu proferens sententijs Sanctorum Patrum virginitatis merito fidem struxit. Mira facundiae vis. Puella suapte sponte in pudicitiam prona incitante marito sanctius vitiginitatem vovet,etiam pudici thori arcanum nunquam evulgatura. Prudenti consilio condietum est, ut ijsdem aedibus, sed lectulis seiunctis viveretur. Ita constantia apud propinquos nuptiarum opinione, duo de viginti annos pudice, ac religiose convixerunt. Daemonis inuidiam ob coniugum comtinentiam , & despei his ab adolescentia libidinum saces, hospes meditare, ab que tentationes, & artes conijce, quibus ille studuit ex occasione contubernii
ambos in mutuos amplexus prouocare. Hos iure matrimoni j tatis,ac sorumae licitos sub eodem tecto quis effugeret Propterea bellum ceteris acrius cilam nobiliorem triumphum dedit. Mensa communis erat, nox singulos ad orationem dispertiebat. Ille,ut ociosas cogitationes propulsaret, summo manehortulum adibat,& Balsameto, quod illius regionis delitium laboriose
colitur, diurnum opus impendebat. Haec rem familiarem curare, oratione,& psis operibus diem insumero . Postremo ne tantum facinus lateret, sed exemplo alijs prodesset,Vxor Amonem rogat, ut seorsum ambo viverentinsui generis quisque asseclas ino simulaturos institueret. Amon,cui nihil potuisset optatius contingere, commendata coniugis voluntate paternas aedes,
de fortunas eidem dimittit, & in montem Nitriae secedit, ubi deinceps duobus extruetis sibi mansiunculis austere, & sancte vixit. Uxor etiam diuino cultui,ac propriae saluti consilitum volens, Edes in Coenobium conuertit,&aggregatis eo virginibus sanetiam pudicitiae, & religionis propositum lato propagauit. Neque tamen seiunctos adeo pinerivit coniugalis dilectio, ut saltem bis in anno ille consortem non reuiseret, & de communi prosectu gratularetur. Verum quae prodigia Amonis in Nitriae Eremo Θ Pudicum repudium secutastitistitas quemadmodum innumeros Seni discipulos adi cit,ita populos aegritudine aliqua laborantes saepius pertraxit. Inter eos quidam iuuenis morsu rabidi canis in rabiem versus sese miserrime dilacerabat.
Parentes catenis vinctum,ut constrictae manus ceteris membris parcerent, ad
Amonem ducunt, & supplices afflicti adolescentis salutem ab eo deposcunt. Quibus ill . Non ea precum mearum apud Deum incacia, neque virtus humilitatis est, ut morbo ipsius apte mederi possim vestrae id iustitiae, & m nibus debetur,neque remedia vestra perditum ibunt,si viduae mulieri bovem reddetis, quem furto abactum occidistis. Pudor ingens ex crimine secretissimo homines suffidit, neque in re subita quicquam ad excusationem allatum
153쪽
est,accusante rubore, & conscientia. Vnum in maxima pertiirbatione solatium,quod bove reddito,cessaret rabies adolescentis. Statim, ac bos alter mulieri traditus est rante Amone rabies abscessit. Alij quidam oscij caussa virum Dei adeuntes, pollicebantur sese pro virili cuiaturos quicquid pro vitae usu iuberet. Horum alter apprime auarus, ut procacius ad promissa id genus est, etiam comite liberalius sese exhibebat. Amon dixit,unicam rem sibi per necessariam Molium quo imbres exciperet in usum peregrinorum. Promis. sum est. Vbi in Vicum descenderunt,auarus comitem intuitus, alter inquit dolium serat,nam Camelum amo, & si dolio submittam,timeo ne pondete pressus intereat. Cui comes, melis careo,sed Asino feram. Itaque dolium, quod ille censebat Cameli viribus longe maius, Asello imponens ad Senem in montem vchit. Ipse obuius aduentabat,& iumenti vires,ductorisque studium commendans ait;tu integro Asello dolium attulisti, sed comitis tui Ca- metus Luporum cibus interijt. Ita rediens ille comperit accidisse. Alterum est prodigium aeris ambigo, an fluminis. Peruenerat aliquando ad Lycumfluuium, quem Nili fossam alibi diximus naui transmitti conscuisse. Nauis
aberat,atque nudato ad aquae altitudinem corpore vadare oportebat. Patres modestiae tenaciorcs etiam seipsos nudos intueri nefas putabant, cuius rei e sex tant plura exempIa. Theodorus comes,& prae ceteris alumnis Seni acceptus, .sbi seorsum vestes detrahere ; hic vel nudum crus erubescere.&summo an, in An . . mi cruciatu futuram mox nuditatem cogitare. Dum Sanctus, ita secum Iuctatur , sublatum se videt per aerem ad ulteriorem ripam fluminis transferri, nullo vestimentorum madore. Expauit Thcodorus celerem Senis traiectum,
ct cum pedes siccos, & nullas in vestibus aquae guttas cerneret, aliquod in ea re portentum existimauit. In hanc opinionem geminatis precibus Senem
aggressus,facti veritatem ab eo extorsissita periurii poena sibi ab eodem indicta, si diuinum opus ante obitum suum aliqua proderet. Amoni etiam cum Antonio vetus intercessit familiaritas,quae virtute parta, & mutuis ossiciis criculta, post obitum etiam claruit. Amon ipse sexagesimo secundo aetatis suae anno ad supernas Sedes euocatus mortem beatam appetierat. Eadem hora Antonius Coelum suspiciens , e terris animam vidit in sublime efferri ,&o, .anunis ouijs Angelorum turmis immixtam gIoriola admodum in Coelum recipi. Cupiditas animum inuasit agnoscendi beati illius exitum: dc cum obnixe Deum precatus esset , ipsius dono intellexit Amonis Nitriotis cum animam extitisse, qui ab humanis ad coelestia triumphans ini grauerat. Igitur gratu- Iatus secum plurimum collatam amico felicitatem , Monachis gloriam obitusad exemplum aperuit,qui habita temporis ratione post exactum mensem
accepe tunt ab his, qui e Nitria veniebant, ea ipsa hora Amonem obdoriniauisse,quo illum Antonius elatum dixerat ἀ
154쪽
E Nitria Eremo inter cereras Anacortiarum pia Das clarifima , praeter emuae habemur apud Euagrium capite. 2I. Puladius eam exacte defribens num. T. plurima Met cognitione apprime digna . De eadem saepius mentio est apud Hieronymum, Rufinum, o actos, qui nosra ex Italia ad acra loca meroselimam profecti nulla enus eamur emissam voluerunt. Ammis vitam Euagrius, o paludus conscrip e s a quibus acceperunt crates lib. 4.cap. 18. Soramenus lib. I. U. I .cst Niceph.lib. 8.cap.4 I. Eiusium nominis Eurum reperies apud Vsos auctores, qui bennesistis Mor
157쪽
nihil detrahunt triumphali ipsius senectae,& vitae claritudini, qua visus est ad Angelorum integris rem tanto propius accessiste, quanto ab immanis desiderijs absc- . Namque certior laus est,quam finis inris assecpiriar ea , quam initia pollicentur. Sic ab infausta Aurora atrum diem contingitat calculo designari,si felici vespere claudatur, de
viros alias improbos egregio aliquo facinore , alit honestiore mortis genere laudat i. Intuere hospis ianem occultantem corporis verenda frondeo semicintio,cetera barbar,& capillorum defluxu vestientem, unde aetatem, de vitae asperitatem agnoscas. En coxasb surasque inedia exilis,aestu,&gelu rigentes, aereo colore obductas, qualem speciem referant inter undantes canos immixti aeris argento. Felix,qui ex eo metallo, quod virtus conflauit, sibi statuam erexit nulla temporum iniuria, nullo hostium liuore deicienda. Cogita hunc sinaginta annorum spatio inter desertas ar nas seipsum crucianimi, Mininem umquam mortalium conspexiste,coni jcies profecto illum mundi hu ius victorem Coeli muros obsidere Voluissera ne vi-uens illo potiretur,obstitisse corporis pondus,non virtutes. Olim apud Hetinopolim in Coenobio religion i nomen dederat, in quis centum sere Mon chi conuiuebant. Ipse voti persolutos multum vitae persectioris spem dare, iussis maiorum obtemperans . &aui de recondens animo, suae de prosectu robigionisdicerentur. Accidit igitur, ut inter eos sermo haberetur de Ailac resi,quae ab Helia Prophetarum clarissimo exercita, mox a laanne Prscurs re repetita,dicebaturduces suos habuisse Deo coniunci issimos, eaque tempta state mcellere tanto Patrum numero, & sanctitate, ut quandam pene caliginem induceret Coenobilicae. Pro qua, licet in medium afferretur obedie tiae iii gum , & submissa alterius arbitrio libertas, qua nihil optatius nobiliusve homini datum est; atque spontanea huius abdicatione aequaretur m ritum solitudinis; tamen haec posteriori loco audiebantur. Exemplum pro Anacoresi e militia desumebatur, in qua Qgulare certamen quibusdam antecellere statariam pugilam ideo videbatur, quia Coenobhae Legionari, tum tuo aspectu, di subsidijs nixi, minori pericino cocti gerent;&in aduersis rebus gritudine prae senim, solatia inuicem exhiberent: Sed Anacoretis omnia incrementa sua sibi detirre,qui palam aduersus Daemones, cimi aduersus cupiditates, liuiroque brachio dimicinaes,nullius os consili, , aspectu S a iuua-
158쪽
iuuarentur,prsterquam una Dei benignitate, qui exoratus animum, ac vires agonistis suggereret Num scrupeae speluncae cum cellulis collatio Θ Cibos in Eremo parandi neccilitas, ubi semper incertus, aliquando nullus,& de Coelo exspectandus. .Estus ibi,& frigoris intemperies,& cxosa mortalibus semper solitudo. His omnibus una obi jciebatur libertas etiam in extreim omnium rerum egestate sibi imperans, & dicto nullius obnoxia voluntas, cui longo grauius est in omni rerum affluxu seruire, quam in re afflictissima imperare. Dicebantur etiam hi tatuin sibi ipsis vivere,& nihilo proximum iuuare, cum illi tamquam lucernae super montes, hi sub modio elucerent ; illi exemplo, doetrina,& apud Deum precibus, hi tantum precibus possent ceteris prodesse. Attamen onuphrij animum ita Anacoretis inuasit cupido, ut re ipsa statuerit experiri,cur eam libentius celebres viri appeterent. Itaque noctu Coenobium egressus recta in solitudinem contendit. Iam sibi visus abesse se t is a Monasterio cogitabat sedes defigere, quado ante eum repente obortum immane lumen oculos, & animum perstrinxit. Omen id acceptum male a spirati itineris eu vindicta deserti instituti, Onuphrium reduxisset, nisi coelestis vox ex eodem lumine in haec verba erupisset. Angelus ego sum custos tubi a natiuitate,qui iubeor tecum in desertum delaendere. Coeptis insiste grauiter,neque enim religiose laboranti umquam abero. Comite tutus,& opis diuinariam certus, ultra septimum milliarium pergens speluncam inuenite serma, & cultu quippiam humani operis praeseserentem. Cumque more Monachorum se lamasset,ut si quis intus esset sibi bene precaretur, Sencinaspexit canicie,atq; hilari vultu decorum,qui obuium, ex nomine Onuphriuappellans, & pacis osculo excipiens, profitebatur praesciuisse longe antea ipshus aduentum,ac voluntatem. Porro in eadem solitudine secessum ipsi a Deo paratum esse,& post taedia,& labores huius vitae, manere in Coelo prς-mia,quae humanos sensus,&cupiditatem excedant. Apud illum Oiruphrius dies aliquot commoratus didicit in singulari agone,qua naturae imbecillitati,qua Daemonum violentiae repugnaret. Inde quatriduano itinere cum S ne ad locum quendam peruenit inter arenas desertae regionis horridum minus . Quippe aliquot Palmae aderant ad opus, & cibum. Inquit Senex,hun tibi agonem Deus pn stituit, ubi virtutes virtutibus coniungas , te ipsum subijcias,& improbum hostem pessundes, donec ad pWmium euoles beatae perennitatis. Ibidem cum Onuphrio totum sere mensem moratus refricuit, quae antea dederat prscepta vitae solitariae, mox suam speluncam repet ijt. Consueuit postea singulis annis Onuphrium semel reuisere, & solitario aliquod afferre solatium,quod tame haud in multos annos prolatum est. Nain cum aliquando aduenistet, inter mutuas salutationes, & amplexus, corruens
placide animam emisit. Credimus datum diuinitus ipsim charitati, ut inta,
159쪽
sinu discipuli morlans extrema consequeretur humanitatis officia , &sepubcro honestaretur. Sed quo animo dilecti Patris monem, & sublatum soI lsum hic acciperet ξ Ipsa mors solatium suit,quae sunus lacrimis, & sacris pro cibus componendum illuc attulisset, ubi nullius moerore amplius deplorari , vel charitate curari potuisset. Ab obitu illius preterea nullum hominem vudit ad annum usque sexagesimum,qui solitudinis, & laborum extremus suit. Hoc annorum spatio quis audeat describere confluctus,& egregias de hoste
victorias Quis recenseat naturae incommoda δε victus duriciem,cum attritis vestibus oportuerit nudo corpore nocturnas pruinas, di diurnos aestus excipere Nulla in deserto fruges prs ter herbas siluestres,& dactylos, qui e
proximo Palmeto citra satietatem sumebantur. Haec vitae ratio,dum robustior aetas fuit. At seruo suo iam senescentes artus vix trahenti humaniorem cibum Iesu Christi clementia contulit,Angelo statuta hora panem,& aquam serente. Adiecit etiam coelestia Sacramenta Corporis sui, quae ab eodem .
Angelo idem singulis Sabbatis,& Dominicis diebus susciperet. His subsidiis
vita in decrepitam aetatem perducta Onuphrius exitum optabat, & mens diu coelestium virtutum commercis delectata, cupiebat abiecto corpore his adiungi. Sed non tulit aequus remunerator,ut ipsius res,& obitus ita in obscuro essent,ut virtuti memoria,honorque abrogaretur;quare pollinctorem, &Scriptorcin eo incitavit,qui utrumque munus egregie prestitit. Paphnutius is appellabatur Monachus, & studio cognoscendi celebriores Patres deditus. Alias Eremos ea de causa lustrauerat, scd tunc vehementiori cupiditate perinde ducebatur, atque suscepti laboris numquam poeniteret. Ea spe solitudinem ingressus post quatriduum exhausto poenu cum fame, & labore aliactari coepissct,etiam tantunden itineris ieiunus confecit. At sub animo indefesso miserum viri corpus clanguit,atque iam opinabatur sibi cxtrema imminere , cum repente,effuso circa eum lumine quidam affuit supra humanam speciem,qui iacentem blande intuitus, & manus,ac labia demulcens,deiectas vires instaurauit,euanuitque. Liquet coclastis Genii opus extitisse, nam Paphnutius ieiunus, ac integer adhuc iter septemdecim dierum progressus est, donec prope Onuphrij spelaeum perueniens eundem obuium habuit capillis, ct frondeo Perizomate incinctum, qualem descripsimus. Iccirco spectrum aut monstrum, Dei virum suspicatus magis exhortuit, quia recta aduenta ret,unde in proximum collem refugiens inter frutices sese condidit. Cui Sane 'us,descende inquit Vir Dei, nam hominem cernis tui similem. Vox siduciam peperit,& ablato terrore spes subijt opers fortassis id precium esse,qu odanimo olim conceperat. Postquam propius venerabilem vultum,& comas aetatis,& sanctae asperitatis testes conspexit, pronus ab eo benedictionem precabatur. Cui Senex. Iuuat ex nomine te Paphnuti appellare, nam scio solo stu-Diuitirco by Cooste
160쪽
Io studio inquirendi Anacoretas aduenisse. Cumque repetitis salutationiabus consederent orabit hic Senem,ut vitae illic suae rationem, & labores emantiatos enarraret, unde exemplum sibi, & ceteris sumeret. Cui Pater obtemperan&humillimede seipso retexuit, qua nos supra digessimus. Inde ubterius ad tertium tae milliarium, ubi specus, di Palmae erant, progressa, sacris colloqui, iucundissimc ad vesperam usque recreati sunt; & quia Senex hospitam ieiunum,ac fissum nouerat cena in apposuit. Aderat panis,& aqua non e frugibus, vel arenis perustie regionis,std Angeli ministerio at Iata. Hisce post aliqua charitatis altercationem,quia alter sine altero vesci nollet, ambo resecti,noctem sere totam orantes peregerunt. Mane postquam Deo suetos hymnos cecinerunt,mphnutius vidit vultum Senis pallore suilasum, qualis in moribundis cernitur, dixitque satin silue Cui ille. Ne moleste pallorem meum accipias. Te Deus huc direxit, ut mihi adsis inorienti. En camnis viam ingredior homini,ac bestin aeque horribilem, mihi necessariam, ut ad aeternam requiem ea accedam,illic apud omnium conditorem lubens pro his intercessurus tui opem meam implorauerint. Sacrificia, preces, aut elec-mosilias eorum ubique comprecator iuvabo, & aduersus hostium nequitiam hic robur,illic pr ia his depostam. Tu in AEgyptum redi, sacris adesto institutis, etiam minimi laboris mercedem in Coelo amplissimam recepturus. His diistis e sede surrexit,rectus,&lacrimans aliquantulum orauit,mox in genua procumbens ait, in manus tuas domine commendo spiritum meum, beatam animam essiauit. Eluxit vultus morientis extemplo splendore ac mirabili,&audici sunt agmina Sanctonim Angelorum alacri concentu brati Scitis triumphum gratulari. Paphnutius ubi lacrimis, & Psumis iusta persoluit, cum ad amiciendum corpus nihil priter pallium haberet, scidit, dimidio altero obuolutum tumulo condidit. Sed quamuis testamento im p ratus esset Myptum repetere, tamen loci opportunitate, & Beati onuphri; memoria illectus, cogitare paulatim coepit Fluncam sibi,ac Palmetum retinere , & Ana resis ibi studia sequi. Verum longe dispar humanis conflijs
diuina res erat. Dum ea ancipiti animovoluit, antrum ,&Palmae radicitus euulsae immani fragore procubuerunt. Ostendit corum ruina indictam reditus necessitatem, abijtque Paphnutius, si non heres speluncae, saltem testis eximiae virtutis onumrij, cuius postea famam inter Monachos sermone, di apud exteros stripto ubique gloriosam,auctor non inglorius,euulgauit.