Elegantiores praestantium virorum satyrae, quarum titulos, & nomina auctorum, versa pagella exhibebit post praefationem. Distinguuntur in tomos duos

발행: 1655년

분량: 726페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

401쪽

Quid dixi intra me ipsum, quid ego

Hunc in posterum consilii capiam' Quo me vertam, ut foedissimam ignominiam, quam mihi inussi possim eluerea An non fama mea .honestum nomen a Damonis lingua dependeta qui fortasse, quoniam ipse omnem virtutis amorem deposuit , mea vitia in sinum cujusvis effundet O feros juventutis impetus: inanes adolescentiae destinationes lUtinam ego de fine prius cogitassem, antequam succepissem actionem tam periculosa in Sed non potui me continere inter blandientes cupiditates , ac me hominem esse sensi , a quo hemani nihil est alienum. Si vero Damon adhuc mihi parcat an credendum est, quod conclamata vitae meretrices tacebunt Non me hercule, non tam benigne mecum Fortuna aget. Illae, ubicunque me viderint, digito monstrabunt, dicentque, hic est qui nuper nolira in domo anteactae suae aetatis verecundiam excussit, didicitisque virilis petulantiae legem accipere. Bene cecinit suavissimus Vates, qui naturae compendium fuit: Omnia si perdas famaservare memento, uasemel amissa ponea nulim eris.

Verum quid parva loquor Sileat Damon , sepeliant apud se meam lasciviam

impia

402쪽

i purae meretrices, non tamen latebit,

non latebit , o dolora lummum ac ternum speculatorem , qui nostros actus prospicit a prima luce in seram noctem,c que nemo humana calliditate potest imponere. Nullum est dubium qui id

stitissem a libidine , si homo aliquis perrimam ostii applicurlIet oculum curio- sua . atque ausus fui ea me commaculare, cum perspicax ille judex ac testis conspexerit. Tandem veto fatigatus istis cogita. tionibus minimum veluti gestum nauseram somni , at cita agitatione expergefactus , intellexi Damonem vigilare. Im fortitet, ex animo praeli akatut cum adventitia , quam illi e casu deprehenderat, etsi tamen , sicut mihi Plu -

tium appulso fuit relatum , plerunque ultro citroque spe lucri illud mare navigent puellae ad patiendum gestientes. Indulsi igitur ipsius voluptatibus quibus

se hianti ore ingurgitabat, & tacui, meque ostendi posse dissimulare. Ceterum mirabar in navi eum facere id quod commodius Dorpigra potuisset se nisi fortasse hare ad concubitum ipsi familiar, foret At esto cum relicto Damone ad antennas caput efferrem , terrasque quae se da

403쪽

631 IAN BO DE CHERI se dabant conspiciendas tractusque maris in coeli caerula collustrarem , cerne-ham Solem coruscantem jam rorem lambere , atque argenteam Lunam locum facere fraternis radiis. Et in prora considebant aliquot nasuti homines , qui acuminata lingua plerosque carpere

consueverant ac narrationem dulcedine devorabant moram longae navigationis. Unus, posteaquam ego me illis adjunxissem, factus ad omnem urbanitatem iuga v multa actabat in detestandam mortalium: avaritiam , ac postrem tali sermone assidentium vultus in se convertit. Evo priori credo-batur fortes fortibus nasci, nec degeneres blumbas aquilam progignere ,

quisquis de liberis erat solicitus eligebat sibi vitae sociam, quae vera virtute&naturae bonitate commendabatur, Sed nunc ultima quaestio sit de moribus primaque est consideratio quo agros possideati quantumque in arca servet. Illa plures tam abjecti sunt animi, ut etiam petere vellent, dummodo scirent aulam custodiri , siliam Euclionis, qui aquam profundere verebatur quando lavabat,

follem obstringebat gulae , ne qui ianimae amittet et, quando ibat dormitum. Novi juvenem qui Labienus di-

404쪽

SAT YRICO N. IIcitur, ad cujus aures cum rumor deserretur, in propinquo pago degere rurico lana, tam pro per fortuna, ut aurum modio metite posset, cui unica erat nata,

matura viro , ceteroquin tu pidissima, contulit se ad eam mysae nomen habebat ut in matrimonium postularet. Et cum veniret ad tugurium , ubi sola vivebat cum patre decrepito unaque ancilla , reperit stantem ante fores ancillam divitiori fortasse habitu non indu ram, quam Nysa procedebat ignoscat mihi tuus genius , noluisses de manu illius panem sumeres, eratque dignum tali familia famulitium maria vaccarum in Ita ubera usque ad genua propendebant .m facies ex ardore Solis semjcocta videbatur. Nasus incurva flexura se in I mentum attingebat , frons insignis erat lata planitie, atque capilli confundebant supercilia Malaestabant tumen tes quasi tibiam inflaret,in collum erectum longumque sicut gruis superabae

croci flavedinem. Pedes crassaeque manus monstrabant non ineptam esse ad eos efformandos cespites , quibus focus nobis incalescit pollex vero adeo latus, ut ad mulgendum maxime esset idoneus , Tamen Labienus cum se Nysam inuem si crederet, nihil siue curaret e T

terna

405쪽

63 IANI ODRCHERI terna faciei delineamenta, capta differendi occasione praedicavit beatum, qui procul a negotiis , ut inter priscam gentem Fabiicius, Serranus,in Curii, paterna rura bobus suis exercetra angusta-quet casa contentus , Omni foenore manet solutus, neque horret classicum aut iratum mare, neque forum vitat, aut potentiorum civium superba limina. Ego, inquit, quamvis in urbe sim natus educatus , ira semper simplicissimam

agricolarum vitam dilexi, ut omnia mea vota enumeraverim , si dicam nihil me magis optare, quam mugientium erranis te prospectare greges, cinnocuos homines falce sudantes ac gravi aratro.

Imo posteaquam te vidisse , decora virgo, certis statui nunquam quiescere

antequam te consequar uxorem , cum

qua liberet jacere modo sub umbrosa ilice, modo in gramine tenaci, ubi manantes lymphas fontesque aquae audire

liceat, atque aves in silvis cantillantes. Et cum haec dixisset, adjecit omnia, quae noverat blandimenta, quibus simulata puellarum mentes emolliuntur , ptimaque vice propemodum devicit facilem amicam Conjiciebat enim ancilla ex liberali schemate . majoris

esse conditionis hominem, quam ipse

406쪽

SATYRICO N. Is

erat: .cum curiose interrogaret quis esset, Labienus eam nihil sinit ignorare , ac fortasse pluris aestimavit suam sortem, quam erat aestimanda. Verum tandem animadvertit te ab improba cupiditate probe dolis esse circum ventum. Nam ancilla inter loquendum eram nominabat , quo an dito sermones deduxit in compendium, aediscesses, neque unquam ausus fuit ad Nylam remeare. Scilicet Penelopes amatoribus similis non erat , qui desperantes de domina famulas aggrediebantur. H quales autem re cognita ridebant assatim, cunctique hoc ipsi merito contigisse fre

mebant.

Ego post hanc narrationem , propter amotem stramineis fulcris subnixum, exclamabam non sine indignatione,

Dissetis es satyram non scribere. nam qui iniqua

Tapatiens urbu, a ferreas ut teneat serPraesentium alius excepit hosce versus, dixitque belle histrioniam Labienum exercuisse, qui se huic ancillae ita inscius

non devinxerat. Se autem exemplum

habere, quo ingentem poeciam suae voracitatis ferebat quidam nomen sane excidisse dolebat cui quoque divitiarum acervus mentem fascinaverat quippe soc-

407쪽

IANI BO DE CHERI pe soccum cum cothurno commutabar.

Fuisse non rusticam sed urbanam ueniam , majori animo quam decebat pia ditam opibus adco modicis, quae callidissimo astu ad se pertrahebat .venem, cujus desiderio cruciabatur. Quotidie iuvenis , inquit, bis terve ad tua negotia peragenda praeteribat illius aedes, de

quoniam iterata toties via communem

notitiam ex occursu acquirebant, gestu blandissim tollebat semper pileum. Illa autem tam crebra salutatione irritata coepit sertivum ignem nutrire . qui venas populabatur. Atque cum nullam occasionem valeret comminisci , qua sermonis commercium cum ipso iniret, deliberavit aliquid faceres, quo certissime juvenis hic arbitraretur se opibus admodum pollere, ut ejusmodi odore corruptus porrigeret ad humanitatem fere invitantis victam manum. Igitur scribam adit, qui magistratuum autho. ritate ad id constitutus, secretissimas quorum vis cogitationes chartis illiniebat. Is erat cognatione junctus juveni isti in quem fabam cudere habebat in animo. Et cumad illii in trallat, ubi cita manu currentem calamum vibrabat, septus

aliquot pueris , qui praescriptas confusdregulas nitide describebant , petiit lo

408쪽

SATYRICO N. 637cum , qtio sola cum eo posset colloqui. Hi e vero fassa est, se quidem adhuc esse

in prima aetate, tamen aequi nortalitati subjectam , quam vergentes ad senium. Velle ergo quia orba erat, parentibusque& fratrum sororumque manu destituta, testamentum conficeres, quo possessionum haereditas perveniret ad illos, qui

bus optime cupiebat sed obstinatum silentium ab ipso requirere, ad quod etiami iramento obstringebatur. Nosse enim

si imminentes sibi fortunas, quidam amici rescit cerent, preces in templis ad deos laturos, aliosque. quibus pauxillum ultima voluntas promittebat, serenam frontem mutaturos in nubilam. Et posteaquam scriba taciturnitatem quoque

ultra Sigationis leges esset pollicitus,

tantana opum vim pauperibus, consanguineis , ac intima necessitudine adstrictis, destinavit, ut scriba stupens, puella inque saepius aspiciens, dubitaverit an auribus fidem negaret. Adjunxit denique haec omnia fore irrita, si nupta legitimos liberos nancisceretur. Igitur cum

iam sigillo testamentum esset ob pessula tum , testesque nomina adscripsissent, fortes, paullo ante egrediente puella, ingressus est cognatus ille, qui tali fraude illaqueari debebat. Cumque, ut fit luee dens

409쪽

σιν I A N I ODEC MERIdens scriba assereret, deliberandum ipsi hunc de uxore, quo augere suum genus posset,in plantare novos mundi surculos, responsum tulit, non arridere sibi conjugium, nisi adessent facultates, qui inbus latiorem laxioremque togam allii. meret. Scriba nihilominus urgebat magis, atque a firmabat se scire virginem ditissimam neque detegendum esse unis de sciat tandem nominabat hanc, quae familiaris erat cognati oculis. Ille ita iaque se ad eam conferebat, misereque inescatus procabatur satis cupide atque inter paucas hebdomadas consequebatur puellam. Nos autem dum ita lupera ismus itineris taedium, multo die Plutium

sumus ingressi. Cumque naulum singuli solvissemus, egoin Damon, qui jam timpalpebris adhuc somnolentis quasi e cais v ea prorepebat , reliquis, qui nobiscum fuerant gratias egimus , pro consortio non sine sale neque inficeto. Sed Damon lepidum suum elegansque scortillum non alloquebatur, etsi saepius dixerat, serumores senum severiorum vix unius a Lsiis at stimare.

In pomerio luti mox fanum invenimus Regina Pecunice sacrum , ubi tot mirabilia a me conspecta fuerunt, ut inarrarem , aeque audientes in stuporem adducere

410쪽

adducere possem , luam ple stupebam. Stabat ante januam magnificam satis,in

aureis clavis seraque aurea superbam, Paupertas, dolata ex fago glandifera arbores, atque ab una parte Fames macte deformis, ab alia Sitis patulo ore eam cingebant Parietes vero fani exteriores nitebant intexto ebore. multi lapides servabant adhuc in natum sibi gemma. rum splendorem , imo integrum tectumae altissima turris ex puro candentiqCeargento erant fabricata. Ego suspiciebam tantas opes in cogitabam interrogare praetereuntes, quis hominum Deo. rumve tales sumptus perferre possiet, quibus argenteam turrim extruerent Dum hoc consilium mente volvo, ecce festinat ad me e portici monstrum tam horrendum , ut gelida formidine fere mortuus Damonis laciniam arriperem, atque exclamarem Serva me frater, periimus, in antrum Cyclopis descendimus , iugna nobis cum immiti Polyphemo erit me unda. Accedebat enim a

liquis aspectu faciei adeo foedo, ut ipsum Thersitem vel Esopum vinceret quippe capite procedebat porcino , quamvis

erecto corpore hominem mentiretur,

Et quod maxime admirabar, vestibus erat indutus valde preciosi a x purpura,e 2 atque

SEARCH

MENU NAVIGATION