Elegantiores praestantium virorum satyrae, quarum titulos, & nomina auctorum, versa pagella exhibebit post praefationem. Distinguuntur in tomos duos

411쪽

cι, IAN BO DE CHERI atque infulae, quoque Tyrio eolore tinacis , suspicionem mihi ingerebant Sa

cerdotem esse. Ille autem cum exaudiri potuit, oculos suos in no conjectans, grunniit, non loquutus est , tam inconcinne, ut neque volam neque vestigium sermonis perciperemus. At posteaquam

magis appropinquasset, videbatur nobis, quibus membra frigido horrore quatiebantur, quod diceret, prospera fortuna Thalassii , qui consueverat superbum Basilomum punire aequoreis pugnis , accessisse tectum hocin istam turrim templo Reginae Pecunia: quia superiori anno integram classem omni in bus divitiis majorem secum adduxerat, refertam maxima argenti mole. Nune vero ex ista turriargentea nocte vigilantes lucernas Ostendi, quibus etiam in remotissimis oris vaferrimi Nauta placiis dum mare navigant, illudque lumen ita Iis magis tutum esse , quam lumen a bescentis desiderio Heronis Leandro fuit, quando mortis ipsi caussam attulit, eo tempore, quo immodicis fluctibus se commiserat. Cum haec dixisset, expansa manu carmen monstravit, quod ibi in tabula descriptum pendebat ex annosa

quercu.

Eolverat audaci nuper de littora fortis Milua

412쪽

SATYRI cos. 64 Miles , ct aquoreis non segnis Navitas u-

Turgida nimbosis laxarat vela processiN. Iamque theatrales radiabat in aequore cir

Ridebat , minas pelagi cum rottam omne, Luod naturaferax felici cespites si , Eripit ejeria Regi, puppesque tumente Argento populator adit, nudosque Hispanos, Neptuno invises multism , invisosque Tonanti, Mitii ad Herculeas Gades, nuncarandum an ruzata coronaturamant altaria donis.

Nunc ridet Fortuna potens , gaudetque triumphis libiti, o nimiumselix Tanuria tandem

Proteret immanes uno certamine Iberos,

vitabitque suos auro fulgente penates. Plura sequebantur, atque arbitror his haud inferiora , sed non vacabat tum carmina legere, quippe religioso passa ad intimos fani recessus properabam. Cum igitur me in illud , quam maturrime recepissem, artis solertiam ita certare cum natura vidi, ut vix ipse meis luminibus haberem fidem. Postes omnes ex auro erant, cui aliquando purissimi

adamantes , tanquam macula intermi iacebantur, tam tenaciter adhaerescentes,e 3 ut

413쪽

ci, N BODEc HERI ut nulla vi possent divelli Quamvis hie illi signa conspicerentur irtita spei

illorum , qui sacrilegium tentaverant. Trabes, quae tectum suuentabant,& uinti, luxuria lascivientes, variis picturis insiones nitebant, quarum quaedam veta-

state Apellem aequabant, vel Zeuxem, qui pulcherrimam Helenam pinxit ex

variarum formarum mixtula tam egregie, ut neque Leda caelesti partu pulchriorem edere, neque Homerus divino in ento magis exprimere eam potueriti Haec, quia omnes referre alias infinitum foret, maxime feriebat meum animum. Iupiter Rex Deorum' hominum , qui iuvenis eandem suo patri saturno iniu-tiam fecerat, e coelo pellebatur cum Iunone coniuge sua ac sorores atque aulam aetheream Regina Pecunia noni nefastu occupabat.

Ego ingemiscebam perculsus hoc portento, atque reputabam Fata, quae terrae obices transcendunt, molympum ingrediuntur, iis, quos pro scelere ulcisci elint, secundiores interdum res atque diuturniorem impunitatem largiti, qx dgravius ex commutatione doleant. Heu homines, dicebam, qui sumus, aut, quid altos gestamus spiritus, si neque Dii sim mortalibus de potentatu conliare certo queat

414쪽

SATYRICO N. 6 Iqueat Rotam volubili orbe versat Fortuna in sumna a infimis infima summis permutatri quin si maneat, Fors esse desistit. Ite nunc mortales cin utramque aurem dormite cum vos satiavit suis muneribus. Gladii, tela in hastae, &aclIta spicula vestris cervicibus impendent, minanturque perpetuo jugulum infringere, ac eripere concessas dignitates. Ceterii dum visum circumfero , mei immemor obstupescens haereo in

istis imaginibus, recepit se Damon ad aram , quae in medio templi stabat. Illa

tota erat ex gemmis, nam videbatur auorum argentumque, cum strueretur, Dea

loci contemsisse putasseque non esse satis simplici ara adorari Gratae sua viridiis latea aspides, Merassi coloris Smaragdi, de Margaritae albescentes, & Cylindri,&Amethysti,, translucentes Pyropi,

aliaeque, quarum nomina ignoro, aciem

mihi perii ringebant. Ipsum vero Numen ostro praecingebatur, insigne erat Corona ac sceptro , sedebatque in curuli sella super aram adeo divinam Linea in menta pinguissimi vultus, it uberosissimum corpus vitam desidemin otiosam facile significabant, is culi, sive hoc anativitate haberet, sive illam justiores Parcae provectiori aetate ita damnassent, e eo sup et

415쪽

6ή MI BO DE HERI superciliorum velis latebant absconditi. Tamen poterat mannuere votis blandientium is indignos a se quam longissime removere. Non procul simulacrum consistebat, tam concinnum , ut si Vulcanus Phoebo grates referre velit, propterea, quod Martem ostenderit adulterium cum Venere patrantem , possit ab isto similitudinem capere, quo etiam tale fabricet Ante aram procumbebant flexis genibus homines variae conditio nis inter Quos Solis radiis adusti Nautae , atque callidi Mercatores maximum faciebant numerum. Accedebant his non pauci caussarum Patroni, qui litem ex lite trahunt,in Medici, quibus curae est divitum fatiscentes morbos in proin prium commodum diutius fovere Iacebat Damon ad horum latus , ac devoto gestu sic affabatur Regina Pecuniam. Regina caeli, quam colunt alti atheris Siderei proceres, ct quisquis in terru agri. suam Pluto pallet ac ferox Proserpina, Quam Stygii metuunt manes, is horret

Cerberu .

Tu vel tremendos saeva reges proteris, Vel refici miseros , a volvis humanum

genus.

fumidas procumbere ante arasjubes

416쪽

mina.

En o Dearum summa, qua sedas tenes, En tibi tendo manM, en concidit pium

Pὸν hoc superbum purpura decus recor. Per caput rutilo impostum Fara fulgidum Ne te novercam prεbem, aut belluam, Septa feris canibus, qua dente mordaci

furit .

Contemno Divos, is nihil irim valeto, Si tua donastequens larga se dotes 1seras.c 'uarenda primum semper est pecunia, Et poterit probitas implere sedem proxi

mam.

Hae Ianus insimus supremusque imperat;

i Corruit aula Iovis, nec servat aulam Iupiter. Tu numen ingens pellis e caelo Deos, qua capax retine lato nι orbis ambitu.

Ego amplius non tuli haec deliramenta, verum me subduxi extra templum, Damonemque deserui crebra suspiria ducentem inter suas preces . Neque poteram inclinare ad vanam hanc superstitionem, quia adhuc recent memoriae inhaerebat oratio illa , quam Castalio e 1 disce-

417쪽

diseedens in Palladis aede audiverans. Antequam autem ostium exirem , hoc Epitaphium se offerebat meis oculis, ita ut lectionem omittere non possem.

Adsta, pauca lege.

D. M.

Posteaquam vero processi per mediam ut be in . ubi formicarum instar naultos homines eurfitare vidi, lubri ea vicorum huc illite penetrare, tanquam jam moenia hostis obsideret, veni tandem ad plateam , quae ab utraque parte ostentabat domos artificio, splendore illus es. Et, quia Plutium profectus e tam, ut viserem amicos, contuli me confestim ad aedes Chrysii cujusdam, sanguine mi

hi juncti. Is stabat in atrio, ac ut me conspexit manum extendens, Hermophile, inquit, Salve , ut nunc lubens fruor tua

praesentia i Etenim hodie quosdam necessarios

418쪽

s A. 47eestarios ad coenam vocavi, atque gaudeo te nunc tam oportune adesse, ut italorum hilaritatem possis palcere imo te quoque hujus convivii non poenitebit; nam aderunt aliqua ex sequiora sexu jam nubiles, qnae, si Paris viveret, iudicium ejus possent confundere. Hoc dicto ridere coepit is amabili brachio

cingere mihi corpus , atque concutere meum latus. Verum , inquit, ut Castalii litterarum studia nunc procedunt 'Anne

putas te illic ad aliquem fructii posse

pertingere, quo te non degenerem munis

di incolam praebeas. Ego quid responderem y Castalium ipsum , neque illius

moderatores contemnere potera quippe cum uis nulli bi magis , quam nite floreant , ita ut Apollo a Graecia pulsus perpetuas sibi sedes in amoenissima ista civitate videatur destinasse. Ideo omnia,quq debebam, magnifica de Castalio sum pollicitus , at liberae iuventutis fervidos mores pertinaci silentio dissimulavi. Tandem Chrysius deduxit me in interiorem thalamum Hic animus meus quasi veterno tangebatur, adeo ut si dedecus ae ludibria non fuissem veritus, me iterum ex isto cubiculo clam utripuissem. Aliquot virgines istae iuvenum choro, fallebant innoxiis ocis mo-

419쪽

cederent. Omnes tali forma erant praeditae, ut si flores carperent, necterentque corollas, metuere possent aeque Plutonis raptum , quam Ploserpina eum pertulit. Una tamen inter ceteras eminebat,

si non Dea foret, habebat saltem aliquid, quo coelum lacessere r. Nulla vox est, quae pulchritudinem ejus possit dicere Luminum vigor, quem modestissima lege vibrabat ipsum Solem pertia hebat

in periculum sui nitoris Nasus nec magnitudine excedebat, nec crassa mole, ted utrique genae, quae sanguineo suo rubore tristia Adonidis fata excusabant, faciebat umbram nigrescentem. Flexi crines isti stentaculo parum elevati insidias parabant incautis spectatoribus; purpureus labiorum color continuum humani cruoris potum videbatur significare. Alba cervix circumcincta aureis cathenis, delicato initio geminos folles promittebat, qui, quovis lacte dulciores, credi poterant totum Cupidinem spirare ex interstitioin calenti vallo. Statura autem parva erat, talisque, quae Andromaches molestam longitudinem palam

partium ratione damnare audebat. Igit a magis mutus fui ac si me ex improviso lupus vidisset, at postquam spiritum

colle.

420쪽

SATYRICO N. 49

collegissem , succurrit festivum illud dictum infelicis poetae , quem Corinna

Tomos relegaverat: Parυa vehatur equo, quod erat Iongissima,

nunquam

Thebais Hectoreo nupta resedit equo. O si cosmabam, liceret osculum sum eiste , ii tam divina labella premere meis Iabiis , cochleae in modum iis usque ad extremum spiritum adhaererem rursus iratus meae ignaviae repetito basio redirem ad pristinas vires. Sed posteaquam illa, quam nunc me amare sentiebam, noluit refragari, qui pinpe humanusina erat, circumstantium votis, quibus rogabant, ut tenellis digitis pulsaret cymbalum, ac coelellem canis tam misceret sonoris fidibus mihi simul cum sensu mens e pectore evolavit. Quicquid tamen cordis supererat, vaca bat tantum huic meditationi Felicem esse eul conceditur tam pulchram faciem lustrare maudire tam suavem harmoniam , verum sortem nancisci cum deorum sorte non commutandam , qui vir ginem Ha omnibus numeris consumismatam sibi conjugem posset accipere, Dum stupeo, dum tremo, dumque faveo Oserrimis meis cogitationibus , inter-

enit convivii magister, omnesque assi.