장음표시 사용
431쪽
Parve puer, situ feri s puer alter amatur, Aut bene comta comam pulchra puella ρ lacet a Saucim immites Divum ex senserar ar
Senseratis laqueos alma Dione tuos. Senserunt plures hominumque erim qui dolosas Fraudes, tarda quibus dilaceraresoles. Maximi is semper Iunonem Iupiter arsit, Europam, Semelen, Acrisiiυe lares. Luemque venus cupiit, quam tu quoque tangere genis Vulcanuου pater, o Mars, ct Adonis erat. Et, quos praeterea mortalisemine cretos Crudelis nimis inferrea vincla fugas: Traducunt alio sua vota precesque, nec ulliuImprobe te propter pectore vulniualita. Diva magis, quam tu Deus es,formosa Ro
Cogit amatores igne perire suo. Spicula similiat, non hic, non alter amatur.
Hanc, quas misit spicula qui uisamar.
Horreo ne nigri posthac miracula saxi, Nec, quo sponte gravis currat in alta chalybs. Nam saxum hoc superat mea lux, mea blanda voluptas,
Frigidiu Scythica qua niυ pectivi ha
432쪽
SATYRICO N. 66t Desolor, obscurus, vilis, cognomine magnes Haud latet, ut teneat nos in amore, laphs.
At roseo vultu nitidissima lumina fulgent, Lumina qua coeli quam magis aLῖν mi-
Illa elasse a quasi fervi sidera torret,
Illa velut magnes pectora dura trahunt. Dura trahunt, inimica trahunt, ego liber
Hactenus, heu miserum I semper eram faeibu . Verum fumantest faces raptimi sagitta Sentio lunaim fit mihi notm amor. Sic volueris qua non metuebat retia ster
Et venatori praeda evita eadit. Clim te virgo ramen fa hoc dicere, pur Mente colo aua non est mihi grata salus. Nempe tibi totidem tantosq- exopto dolores. Quot ne, quo moectum, nocte diequo
premunt. Riilebam nervosque truces, iaculos quo volantes,
si 'aque suos numeris aliger arma gerit. Sed nune ipse fero percussu ab igne quesco, Ei mihi iam tris nil nisi ere datur. Nun scio quid si amor, nunc primum di- Icofurored, Tactis eram non his anta cupidinibus.s Vinis
433쪽
Vinsula nulla maniu submissa porrigo,
e tandem, si vis re pramia digna referre. Frangatur precibus pulchra stra
Tum rosea pingui pendebunt limine vitta. Atque eo rosia decus myrtea stontis eris. Inter amatores autem Rosillae Iuvenis erat, qui Mopsus appellabatur , aperto pector , cingenio neque subtili admodum, neque stupido quamvis se beatum praedicare poterat, qudd, quemadmodumagnis virtutibus non esset praeditus, ita etiam grandium vitiorum labe non macularetur. Is cum liberum ad Rosillam haberet accessum, ego me insinuavi in illius familiaritatem, ac blandis adulationibus suis laudibus plaudentem, ante qua cogitaret, occupavi. Adeo ut exiguo tempore me pene nimia amicitia complecteretur. Verum ego ingratus fui adversus tam candidum hominem, omnes que nervos intendi, ut expellerem ipsum. Juo adjuvante tamen arctiori consuetuisi ne Rosilla conjungebar. Nempe nou patiebar rivalem , atque contemnebam illius stultitiam , quae se simplicissima lenitate prodebat. Ergo cum viderem Ro-sllam admirari egregiam altamque men
434쪽
SATYRICO N. 66 3tem, abusus sum Mopsi vanitate moresque ejus oblata occasione semper laudavi, at eximiam probitatem dolui obfuscari torpore cerebri destituti igneo vigore. Quippe omnino eum vituperare non videbatur consultum, sed dolo adoriri praestabati quia fuisset credibile. si penitus eum conte insissem, ex odio tale judicium prodire potius quam ex ve Iitate. Et tandem sic Mopsuna sugillando, perfeci, ut Rosilla vitaret illius praesentiam,
apertisque votis meam concupisceret. Gaudebam vero, posteaquam rem eo deduxissem , Mopsum in idem consilium mecum conspirare, & fingere sibi se amorem Rosillae propter me libenter ex animo eluere Nar videbatur coelum decrevisse, ut ille in me iram non conciperet, quoniam orta ex tali causa saepe ingentes turbas concitat, quoque ante miserabilem Troiae interitum notissimam belli ansam praebuit. Fortu mecum ambulabat in Chrysii umbraculis, estum enim vitabamus, gradumque parumper sistens , amico vultunae intuens, inquit, vides me Hermophi
leo Si virtutes tuae, quas suspicies, mihi sola fama essent cognitae, tamen ubique tibi vellem gratificari nunc cum aliqua saltem inivimus consuetudinem , quam fici ego
435쪽
vis IAN Bo Dac HERI ego diuturnam voveo , adeoque firmamae Orestis fuitri Pyladis, vitam acerbam mihi arbitrarer, si non quidvis pro te facerem. Noli putare quod mentiar, aut fictis vocibusu quas nunc unusquisque addiscit, tibi tentem palpum obtrudere. Enimverd meum in te affectum tam ingenuo tamque sincero experimento an nitar comprobare , ut aut ipse nescies quid fides siti aut de mea fide non dubita iabis. Intima parentum Rosillae meorumque necessitudo jam ab ineunte pueritia spem mihi dedit, posse inter nos contrahi coniugium. Et postquam grandior adolescentia mihi liberiorem et misit
vivendi potestatem, postulavitque ut virginum consortio me quandoque immi-1cerem, nulla puellarum , quas unquam vidi, animo meo magis potuit allubesce- Te Ideoque jam ab aliquo tempore isti curae toto pectore incubui, ut Rosillae persuaderem quδd me tali amore pro se inqueretur, quali ego ipsam diu sum prosequutus , quo larium thalamique com munionem iniremus. Neque sine fructu hactenus laboravi, quippe parum abest quin certus sim, si modo ex vultibus horninum mores colligantur, quod eiusmodi amorem incipiat sentire. Desisto au-zzm nunc promovere meos ignes, quo
436쪽
SATYRICO N. .. 66Iniam te eosdem quoque pari facile eo spicio, etsi poteram successum adeo faustum ominati. Non sustineo tibi obesse, Hermophile. quamvis ferreus Cypria
genae filius omnia vincat suis sagittis,t mea benevolentia erga te , quae mihi in
horas tantum crescit, quantum vere novo te uelli frutices ac extrema graminum c
cumina , vincere adhuc potuit illius potentiam. Alio transtuli ardores meos, ubi brevi felicem exitum spero , qualem tu quoque credo cum Rosilla exoptas. Post hanc orationem ego me vix va lui ab enormi risu temperare, sed ne paterer damnare me Mopsi simplicitatem, simulavi qud Deum propterea amarem vehementius, exoscularer animuironum ad omnem benignitatem. Ceterumne emanaret in vulgus, quod occultare constitueram, negavi propositum esse litare Hymenaeo, nihilominus gratias agere, quod mihi tam bene cuperet, arbitrarique conducere, ut ipse perseveraret ita suo consilio, a quo desistebat mea causa, etsi nunc prospiceret finem Me enim qui Castalii literarum studiis innutriebar, canein angue pejus lunatum arcum Cupidinis odisse Verum permanebat in statuta semel sententia, quamvis ego existimem desperationem potius quam cupi-
437쪽
ε66 IANi BO DE CHERI ditatem mei illum impulisse ad istam benevolentiam,atque officium, quod inite
Igitur remoto jam Mopso, rivali meo, ego solus incumbebam tantis deliciis, Sciate habitabam in aedibus Rosillae, illasque tam crebro frequentabam , ut noti Lsima fabula fierem in tota civitate. Exincipiebant vero omnes Rusillae familiares me humanissime ac ego ancillarum humanitatem fovebam assiduis muneribus, quando mihi januam occasionemque Dominam conveniendi pandebant. Solus canis , quem semper Rosilla in sinu gestabat, habebatque in deliciis, diu aduersum me hostilem latratum tollebat. Erat autem exiguus valde is auribus oblongis, naso duplici fronte rugosa, moros anus instar, cauda in semicirculi speciem retorta , pedibusque leoninis, atque pulcherrimis maculis naturali discrimine eleganter vestitus. Nec ullis blandimentis mollire potui tantam i trandi rabiem , antequam diuturnitate temporis perferre consuevit crebriorem
Cur me parve canis, Rosilla semper Luem pulchro solet in simu fovere,
Et solatiolum suum vocare, Cur me, cu prohibesferociente
438쪽
ratratu ad Dominam tuam venire 'Non sumproditor aut latro eruentus, Non sum, crede mihi eatella,nonsum, In quem sic acuas amara dentes. Decet tepotius movere eaudam. Ac mox ante pedes meos iacere,
Aut gessu latus assilire blando, Cum pandunt famula fores domum rAdmittunts magu qui amat' Eam Suam te delicias suas Roma,
Mellita amat, aut ambit unquam.
Vel quam Lesbia passerem venunum, Vel quam Publius olim amabat Issam. Noli pone meferire morsu:
Tum dieam numeris Catullianis, Blanda quantus inea pudor eatellat Nam novit Venerem ae amoris ignerio quei moectitiamst gaudiumque, Ersuspirissentit, ct dolores actuare non per iter tenebricosum, omnes unde negant redire quenquam, Ibitfunera poctruumque trinem; eoelo Deus inter actra, ct illio Fulgens seu erit micanas sella. At dum ita in te mein Rosillam libera conversatio procedebati dabam sedulo
operam ut meum amore in illam transfunderem. Sed si omnes repeterem habitos ultro citroque sermones, infandum dolorem renovarem, luctumq; tam cru-
439쪽
ό ό IANI BO DE HERI delem , ut benigne mecum dii egerint, quod vivus evaserim. Nunc Rosilla in A. voris signum cingebat mihi sinistru bra.
chium cathena aurea aut corallina, quam ego, superbus precioso munere, abscon- .dere no poteram. Nunc mihi priorcs suos amores commemorabat, ac pe deparentu avaritia conquerebatur, qui se pecuniis mallent quam marito emancipata Imo cu aliquando, velut aliud agens,
pulsum ipsius attrectarem , percipiebam animum, quem silice duriorem finxerat, frangi ac inflecti Dieam basiare testabatur labiorum motu sibi placere talem contractum, quem dedisset ipsa, nisi prohibuisset virgineus pudor Adeo ut nihil ad finem danda superesset quam audacia, quete in medio conatu ea saepe destituebat. Haec dum aguntur no perfunctoriῆ, Fortuna, qu se iniqua solet ostea dere prosperitati humanet, Rosillam a me se junxit Etenim constituebat celebre in proximo urbe visere, quo ego eam sequi
uolebam, ne augerem suspicione. Interim
tamen saepius exarabam literas , quibus significabam, quod non mediocriter afficerer diuturniori absentia , quodq, α stus ad janua ipsius quandoq; adveniens similis excluso recedete a vacuo limine. Et illa commiseratione mei ducta citius
440쪽
SATYRI eo, Ievertebatur, ac rescribebat hunc in po- dum Rosilia Hermophilo salute Gratum est, quod certiore me Deia te absentia meάrorqueri, propter sagrantem adeo amorere redamare nisi vetarer ferrea anus, qua famina vita nosra ducit. Tamen faveo candida benignitati, ac spe magnam parte noctium in imagine tuia vigil exigo. Meest enim reputo, multu inesse dulcedinu, quod coram quolsum experta, tuis sermonibus,
cum litera tantam suavitatessirent. Laudes vero quibus me onerata non mereor, etsi
gaudeam quod tibi videar mereri Plura, quae tua scire intersunt propediem prasens praesenti, rabo, s Irontis ruborem possim superare. Nun Val , is Rosidam ruam amare perge: ego tibi totoucta opto, quot ipse unquam optare pote3. Posteaquam Plutiva ostia rediit, ego illam inviseba quotidie ac saepe ante mediam noctem non veniebam domum: ita ut Chrysius decipi amplius noluerat, co peritq; meos mores diligenter ponderare. Et cum me miserrimo moerore ab C-scere cerneret atq; ad ultima reduci maciem, amore subest eno dubitavit. Quam is autem Rosilla, ut par erat, aestimare r. amicisq; Rosillae uteretur valde familiariter, tamen putabat, nec mea re, nec CRosillae fore, ut eam ambire persisterem.