Elegantiores praestantium virorum satyrae, quarum titulos, & nomina auctorum, versa pagella exhibebit post praefationem. Distinguuntur in tomos duos

421쪽

de re iussit. Ego quamvis aliquantum

remotiorem locum a Rosilla mea si e puella ista vocabatur occupassem, identidem visum ad illam inflectebam ut fere mihi indubitatum fieret, iacere in eo

vultu magnetem, qui ferreos meos oculos moveret. Ceterum dum blandior

cupiditatibus , officium suum dentes, palatum is esuriens stomachus Ni viscebantur, etsi cibi forent mensae raris positi, qui etiam saturorum constant eniabstinentiam potuissent corrumpere. Le pores, perdices, ficedulae,in Galli spadones assati molliter, ac leni butyro tincti, perforatique tenui larido , ornave is rant saliares epulas Verum lautitias co nae, aliaque, quae ibi erant parum studui perdiscere , ita n Rosilla magis aetebarn. Et cum reliqui assidentibus suis

puellis ferculorum portiones bifiirca toferro comi receptoque more dividerent, ego solus , quasi absens , non memineram tempus laetitiam postulare. Semel iterumque ausus sui Rosillae propinare meum poculum quod Baucidem, callia dissimam mulierem, trahere in suspicio- .nem animadverti. Ai dum secundis mensis cupedia parabantur is rotundi panes, quos Marcus Medicus dicitur in v

nisse, assurgentibus aliquot ego quoque

surrexi.

422쪽

SATYRICO N. II surrexi, reversusque ea libertate sum usus ut locum mutarem, meque ad latus ponerem formosillimae meae Rosillae Dii deaeq; qui tunc meum animum pinxis.

seta Titubabat lingua, inui superbire

poteram facili facundia nunc mirum in modum balbutiebam. Tandem posteaquam subrusticum pudorem vicisset amoris vehementia , haec verba sum proloquutus, manumque Rosillae premens, gestu adhuc certius expressi, quid vellem. Pulcherrima virgo , quam mater immunem tenebroso Acheronte debuit peperisse, Nisi ego probe forem conscius , ipsa numina non tam accuraras preces curare, aut hymnos lepide confictos, quam innocuam castamque mentem , dolerem irrevocabile fatum mihi hac vespera tantum onus imposuisse. Etenim quamvis nullus vel solertissmus sperare audeat, se posse dignas praeclaris tuis meritis voces reperires tamen ego, qui ira me victum sentio servido amore, ut praecoces tricipitis Cerberi latratus incipiam vereri, si mei non miserearis, malui infantiam prodere , quam insontem meum animum silentio trucidare. LInum hoc indubitata veritate cognoste, neminem vivere mortalium , quem praet diligam, adeo suis sagittis crudelis Cupido

423쪽

s IANI BO DE HERI Cupido praecordia penetravit. Neque putes subitum esse calorem, qui levi frigidae aspersione poterit extingui Mens mihi praesagiebat, cum primum triclinium hoc intrarem, ipsos deos voluisse

fatalem ardorem me hic adoriri,in albitror illos non magis faciles futuros in tollendo hoc mo: bo, quam in infligendo fuerunt. Pro te veto, Nympha, sanguinem effundere paratus sum , ac ne c. dum tuas dotes mihi satis esse cognitas scio. Nimirum sicut e longinquo altissimorum montium culmina usque ad nubes pertingere non videntur, sed castigant fidem viatoris quando propius accedit, ita quoque excellentium tuarum virtutum fulgorem melius cognoscam,

quando longiori consuetudine familia-

.res evasimus Concede modo mihi opportunitatem, commoda tempus, ut

meam cupidinem, quali nunquam antea fui contactus tibi latiori colloquio possim explicare. Interim dum hae tremens metu amore, profero, Rosilla nihil aliud, quam me limis oculis aspicere, atque aliquando rursus ad propinquos inflecteres, an

nemo diligentiori cuia nostros natus notaret Verum nullus iam ego etiam

quandoque respiciebamrmolestus nobis

424쪽

S TYRICO N. 6s 3 erat ejusmodi sollicitudine nisi sola Baucis in fortasse inter tot formosas plures reperiebantur eodem igne adusti Ceteriim juvenis, qui regione edebat, aureum craterem admovit, ut operculum

tollerem, limulque cum Rosilla mea biberem , insistens illius virginisque sibi vicinae vestigiis salii tem amicae. Ego legeram illum versum Martialis, etiasex calathis,septem usina bibatur; L 'que Ocς Od quattuor Ida tri

Propterea cum existimarem , moismen adamatae mihi puellae esse detegendum is tot evacuandos scyphos, quot litteras illud nomen continet, recusavi poculum acet pere, atque apud cunctos tam frigido schemate ingentem risum excitavi. Rosilla aute in insusurrabat ex Iege tantum unam pateram siccari, ac ego pudore manifestoque rubore sustunis debar, ad Mincommoda occasione me eruditionem meam ventilasse. Igitur cum praevaricator ille poculum tradidi Dset, Rosillam petii, ut labia saltem apponeret, quo vinum posset dulcius sapere. Illa non denegavit, ac tantum absumsit,

quantum potuit pipillans passet Catulli. Sed post opem adeo largam halanti basio gratias retuli, atque fui consequutus

425쪽

εs IANI BO DE CHERI quod , cum eam primum videbam , habueram In votis. Et tum posui mea labra ubi sua labellula rubicunda posuerat, dixique nunquam mihi suavius fui se, quippe cum Telicem potum lieeret bibere mattingere cyathum redolentem cinnameum odorem. Ideo qne saepius repetii idem beste ficium, semperque ad similes grates obiti ictus , optavi iterum epigrammate aliquo splenis titillationem movere. Atque ut Rosilla me sciret poetam, qui in Tanugria nostra, praesertim lutit, uno die saepe tot nascuntur, quot nunquam una nocte fungi hosce versiculos, posteaquam pateram hausissem ad aurem ipsius cecini: Si re puer Diones Videret o Rosida, Iam te feriret arcu,

Hos pulchraforma poscita

Et inim ad remotas Te tangeret medul . Sed tu proterυa ludis, Et, quos amore perdis, mos pessis adfurorem, Mactas atroce tabo. Venena spargis ore , Qua saviunt voraci Nocentim cicuta: Gutturque viperino

426쪽

Labella mollicella, Et osculum tenellum, Quo te lea υit alma

Gndidi Paphique custos, Coelese dii deaeque lMox nectar inrisugo. Mesentio venena, Saseviunt voraci centius cicuta: Gutturque viperino

Cruore quasi stangunt . Iam Aurora roseis quadrigis lucidum diem vehebat, fugabatque minores stetilas . clim intraverunt cytharaedi, santomimi, ita compositi ad omnem moti litiem , ut Sardanapali viderentur a tetilites. Et postquam menstremo tς forent, illi sese ad cantum ae Symphoniam, maxima pars convivarum accingebant ad choreas. Hic vero amor meus in Rositalam haud exiguum capiebat incremen intum iam omnibus puellis agili pedum membrorumque iactatione palmam eripiebat, Multos juvenum lassabat non interrupta saltatione Imo ego, qui ob nixe studebam quavis in re illud agere, quod Dominae placeret, tam diu conti

427쪽

nuabam, etiam ultra potestatem, ut fete lumbifragium inde auferrem. Rapiebat Rosilla omnes in admirationem sua hilaritate , quotquot aderant ex tanta laetitia gaudium sentiebant, quippe Muxorem Catonis, horribiles Sabinas

delectare potuisset. Quin ipse Cato, qui

forte immoto vultu Floralia spectavit, ac Crassus , qui semel tantum fertur ritisse.

animos suos exhilara stent. Verum, cum

exactioris aetatis hospites graves palpebras diutius non sustinebant, fecerunt discessionem , ac nostra tripudia flacce iacere coeperunt. Igitur virgines domum deduximus,4 omnis symphonia sequebatur, atque lauta modulatione ipsarum auribus insidias struebat. Ego autem a Rosilla discedens dissimulavi, quamvis

aegre, meum amorem: exhorrebam enim

fidem praesentium , atq; conjiciebam ex

Oscitatione, quisemel iterumque represes nihilominus eruperat, dium Somnum virga soporifera illam transiisse .Propterea communi salutatione contentus fui, moxque verbis ante examinatis ignotos

convivii viaeque socios reliqui. Et illi rursus blandimenta adhibuerunt, lippis& tonsoribas notissima , a Gallicum morem imitantes ridiculo gestu tetigerunt suram humili submissione. At

428쪽

SATYRICO N. 6' At mihi, etsi omnes ad quietem se conferrent, domum reverso nulla quies arduum dolorem tam cito conceptum leniebat , quippe AEdsillam me videre imaginabar,& mecum in solatium anxiet sollicitudinis hunc sermonem pene lacrymas effundens ruminabam. Ergo ego Cupidinis verna nunc sum factus, cum hactenus liber fuerim, neque scive rim, quid essent illius tela' Ergo nunc, antequam consilium coeperim de aman do, amoris blanditus irretitus in durum adeo incidi, qui mihi perpetuam tristitiam minatur, ac tandem certissimamna ortem J Ergo nunc ingenii mei dotes , quales multi sperare possunt, nebulis pessimi hujus affectus decus suum amittent O Castalium t O Musarum sedes Domi r vae templuma uis ego si insisterem arvis , audiremque tonantes ex pulpitis divinae humanaeque a. pientia peritos , neque me Rositae amor urgeret, neque aeternae ignorantiae

caligo immineret meo capiti. Cur non excutio tantum pondus exitiabilis inali, quod nondum firmas radices egit Cur non acrem hunc ardorem severo imperio a me propelli Cur non potius salutis meae curam gero, quam, quod sensim influentis febris dulcedinem ac leiano cinia

429쪽

gs IANI Bo DE CHRRInocinia alama Non est animo meo ista vis , nec possum e me pio impetrare inhumanum hoc facinus. Nam, quid accuso mea consilieti, claudabilem impe . tum, quo amare coepi An illud erimenesti Quam ingens igitur aliquando comis misit immensus coeli Rector, qui tauri cornua, plumas cys ni aliasque mutatas

formas sepius assumsito Quam igitur

deseruit honestatis tramitem magnani inmus Hercules, quem Omphale ad telam adegit aut fortissimus Achilles , qui deperiit ancillam Briseidem , ac postea Pol exenam filiam sui hostis 3 eo velli experiar Rosillae meae benignam frontem , vel delusus fraudibus scaevi Cupidinis , quaeram editam praeruptamque rupem . ex qua praecipitem saltum faciam , qualem in Leucada fecit Cephalus iratarylam ardens impatienti amois re, aes bia Sappho , perculsa Phaonis desiderio. Neque profecto ejusmo id alioquio finiebam meum dolorem, sed toto die quasi mente ex sensa huc,

illuc di vagabar. Tantae molis erat primus ille insultus, ut grande documenis tum darem , quid ultimum in libertate, primumque in servitute foret Circa vesperam vero petii novi vulneris conscium locum . Rosillamque inveniens,

fassus

430쪽

SATYRICO N.

fassus sum audacius , quam in Chr3sii

mensa conducere putaveram meam cuis

piditatem. Et, ut reliqua cognosceret. quae silentio praeterieram , tradidi Elegiam hanc existimans divinam virginem Phoebi cultores diligere. Scribit amans, inquitque tibi, quam voce salutem Dicere praesenti mallet se or loqui.

Cum fari incipio mihi mens lingua νιμ

Ariarique meo non bene verba favent. Cur neque Diifaciles, neque sunt in amore secundi pCur de ma spolium beniosissa tenet politis jam possem Sinias calcare pruinas, o cito me caperet cymba Charontisons s. Nam mihi vix unquam vel vox, vel linis gua tremiscit . Hei mea non valeo dicere ita dolet f

e flammas Veneris, nec spicula missa fateri,

Me quibus Idalim lancinat ille Dem. Luid loquor ah demens' non sunt isthereidis ignes. Non me laserunt tela feri pueri.

Ipsa inuasuum misere sic sit amantem,

Illa magis quam tu fave Cupido nocet . Luminibu torquet tales ac ore sagittas, in mox e visu cura dolorque a .

Parve