Elegantiores praestantium virorum satyrae, quarum titulos, & nomina auctorum, versa pagella exhibebit post praefationem. Distinguuntur in tomos duos

81쪽

S M. 3ssomties epulae luxu constant is quasi deliciis parum molles, mota este minantur. In noctem prandium ducitur , in diem coena quietem cibi non inveniunt, ut Concoquantur prius somno quam insania occupari, turpe ebrios lectulus exspectat, dimittit ebrios ; nec tantun spatii popina indulget, ut edormire cla-Pulam liceat, aut vini furorem edomare. Videte, sultis, ipsam coenae PHAGESIPPsio Ru scaenam apes, &Imul Convivas. Ad pompamis ostentationem Α- sunt; nec Dapes, nisi aut voluptate morentur considentium oculos , aue invidia accendant. Ordinem ipsum quomodo explicem Confudit fercula cupediarum indagine defessa luxuriaci

cum desint, quae addantur, miscere lautitias coepri, ciborumque condimentorum velut adulteriis nova menta monstra dare. Cuncta lustrate ab omni

Missu auspicium est. Etiam quasi pigeat

esse singula , coguntur in unum sapore S. In coena sit censuram Latini Stoici auditis, epistola xcv. quo eri riberersa tur in ventro. Exspecto jam ut manducata ponantur. Si auguria placent cum pennis alitque altilia inferuntur, specie

82쪽

χs sitis non urat, aromate excocta. Tam euvivere dicasci non ut edantur , sed ut edant, in mensam involasse Turdi coiaturnices, perdices , infaustae aves sunt in ec nisi vilioris gulae Pavus ipse olim Samius, nunc Cimmerius, omnis Con vivii verna est vix iam , floridam illam pictamque tot oculis caudam pandens, oculos mulcet Pandit tamen, ut inter tot faces, quae lucent nubem aliquam versicolorem videre liceat , cinumbra epulari, imo preteliari. Nam quaedam velut pugna ipsa coena milites castra cibi sunt, magines lurca muri, arisces murbes expugnamus ac diruimus: toto Convivio Beliaria sunt, tamquam

a bello dicta Lepide in ad rem Maai

Luxuria quoque militia est vigil, atque ruinis

Venter.

Summa . quidquid rarum aut dissicile paratu, saporem dumtaxat habet: haec jam delicatae esuritionis ambitio est, ut non possit nisi pretiosis cibis sedari, si

tamen sedari. - Numidarum pascimur oris,

Phasidos is damnis arcestu inde maceti

Vnde aurata novo convecta es aquore pellis. Sat Irice,

83쪽

Satyric , tana quam Arbiter dicam :Ales Phasiacis petita Colchu, Atque Asiae volucres placent palato; aeuod non sunt faciles at albus anser.

Et pictis anas enovata pennis, Plebeium sapit. Dimis ab oris Attracim Scarm atque arata Drtis Siquid nausiagio dedit, probatur. vidar vir qua ritur, optimum videtur. Im ignorari debent, quae ponuntur. At

ne sic quidem palatum , deliciis languidum , invenit, quo excitetur. E culina quidquid promitur, aut origine, aut fa-co peregrinum est, aut utroque is deo, ut si quaerere pudor, quid comedas, quomodo comedas cogaris. In tanto Sciam vario Lux , etiam colores gula poscit, sordentque cibi, nisi auro, argento, minio maculentur. Facit Co Mus, quae nec Lucullus, nec Trimalcio cogitavit, utroque antiquior. Sed Dii bonis Quid cura aut sumptu opus f Luid opus H Senecae verbis utar, Consolatione ad Helviam tot artibus ventri servientibus ' quid mercaturi, quid vastatione Hiarum quid profundi perscrutatione passim iacent alimenta , qua rerum Natura omnibat locis dissosuit . Sed haec velut caci transeunt, ct omnes regiones pervagantur,

maria trajiciunt , o cum famem exiguo

84쪽

31τ S, possint sedare, magno irritant . . va nos lo perverso su Nam ista omnia tam sumptuose quaesita, tam curiose structa, quid simplici ferculo melius habentὶ Ventrem , ceu cloacam subeunt, comesta eadem foeditate occupantur. Vis ciborum voluptatem contemner exitum specta. Imo vis ciborum ambitionem contem nere

CoNviv As specta ridiculum auspicium Canopi simi Mollibus Sapientis nostri vox est , libro de Beata vita lenibusque fomentis totum lacessitur eorum corpus o Be nares interim cessent, odoribus variis inficitur locus ipse, in quo luxu ri parentatur. Ergo nec sine mollitie Lavatio est , Scit sciatis sordes aestimari, meliorem aqua siluam Optimam tamen Pindarus vocat succum invenit Coi ura , floribusque rorem expressit, quo abluantur. Viles, quia sine fragantia, fontes sunt; quibus saluberrimo nature instinctu pellere sitim olim moris tales solent, nunc vel fuliginem dedignantur. Ite Cimmerii, & vi et aar, Po-

uaeque aram ornate sic ad C MI formulam vivitur. Prima velo molestissima de sellione herciscunda velitatio est. Locum quisque fugit , ut occupet modeste , graviter , ossiciose adsidet, ut quam

85쪽

s reo ara. quam dissimillimus surgat. Et iam scis. soris munuς controve istam facit, quaeriturque, qui coenam virginem non sine venere violet. Ex more scilicet, ne quae superbe parata, sine pompa destruantur. Nec minimo sane discrimine refert , Otio gestu lepores, aut quo gallina secetur. Ax te igitur opus, erudita quadam manu quam ut promptam alii cum ostentatione habent : sic morosam alii, ne Peccent ut etiam non gustare malint, quam secare. Sic vero intacti aliqui cibi remanent, xvulnus effugiunt, ino X famulorum manibus lacerandi. Hi mores sunt sed quos divitiis suis fovet, quisquis vitiis elegans, omnemque in Luxu felicitatem vitae, atque famae PQ

nit.

Vocem hie eontraxit abutius , velut sermonis materiem colligens, seria haec mente , quae dixerat digerere nos jussit, atque paullulum etiam si a uberct, inambulare. Surrexit ipse, utrumque sedato passu ducens , longiorem Orataonis seriem promisit. Jam repetitis spatiis, aliquoties conclave emensi eramus, cum experrectus ex iis unus, qui stertebant, Veliquio lucernarum perturbatus, accurrit, flammasque fugientes infuso oleo te vocavit. Sic momento re-

86쪽

36 C O M 'I S pulsa nox fuit ille vero, quasi minimum etiam gustum hausillet somni non ei functorie dormire iterum coepit. Itaque cum novo lumine nova disterendi occasio nata sed dum a tuis an isnumque aris rigimus, & dicturientis auspicium om-cios veneramur; ecce e triclinio, pallium trahens. Eu PANTus advolat, communis ille noster, non amicus tant sim, sed Genius purpureo virtutis co.

lore venustissime perfusus. Loqui parabat sed abutius praevertens, Hem, inquit, an sic delicias Corui deseris, trifaritatem trabi corolla in cur non nisciem istam obumbras, sic multo Rubore Igni laesam 8 Imo, ait Eupantus, multo pudores: cita dicerem, tu istum mihi si adfectum indulgeres Per ludum cruciari, saevissimum eli non Co MuM

quis duxerit, nosti sed ludibrium, imo

convicium inveniri temulentum virus ridens Calumnia effudit. Quot linguae, tot plagae voces, vibices quaedam erant, vix etiam Cynico animo concoquendae. Hac paenarum adventitia exceptus sunt Corybanti Lareno gratiam etiam cum pecca se me nescirem. Itaque interroga-xi crimen meum inmensae Genium gemina sum dictus impietate violasse Tabutius, velut urgens, Et qua impietat et inquit.

87쪽

inquit. Illa ipsa ait Eupantus, qua tu,

verae Sapientiae Virtutis germen, re

ligiosum me esse docusti Sobrietate, αSiletitio. Me miserum DP arcus cibi, sermonis fui, offendi, contracto sermonis peculio, Πν - sedi,4 tamquam Pythagoricae severitatis alumnus reprehensus petulantissimis garrulitatis spiculis confossus sum. Excipiens Tabutius , Hoc miserum profecto, inquit, peccare . quia non pecces calumniae stigmate dignum censeti, quod opportuno freno linguam coerceas , verbάque eum Appuleio dicarni qua volantia Poe-

r.e appeti Int, ea verba, detractu pinnis, intra narum candentiam dentium premata.

Sed in te garrulos tacuisse ne nunc quidem te pudeat aut paeniteat Philosophum agit , qui suo silentio alienam

ἀδελι Γυ reprehendit. Silentio accnsare licet acerbius. Addidit Eupantus , a superbissimo Lareno , tamquam furioso tib uno exilium sibi paratam : ideoque praeverti velle, eadem nocte proficisci , ut ire, non expelli videretur. Non sine servitute voluptatis apud Cimmerios vitam esse imo ne vitam esse, aeterna caligine obsessam. Haec cum dixisset, de GAIO

88쪽

aula oberrare dicitur; sed infortunium inventurus, nisi caverit, ac plane abierit in regionem alma Lucis. De Virio, inquit Uabutius, poti metum cavit, abiit ac nos quidem idem illud iter molimur. Tu cum bono Mercurio euange .lia praefer subsequemur. Nec mora; il le vale dicto, per posticum aula discensit. Tum vero abutius, inter ambulandum Eupanti casum revolvens, disset e re sic iterum coepit. Inter praecipuas Comessationum maculas, cum maximo verae ionestae hilaritatis damno Garrulitas est sed eo inverecundiς processit, ut etiam pro virtute habeatur. Loquentia eloquentiam oppressit. Si examinamus, madent vino PHAGESIPos Ic, Parrulitate diffluunt, Iinguae morbum mero accendunt Cimmerii i sobrietatem pellunt, ut loquantur. At o Sermones Nihil serii, sani, egregii, turbata mente, imprudentia ac simul impudentia prmipiti verba ore

devolvunt. Hoc vitium vini est, non meditari quae dicac effutire , quae in ore

se richo ipsum in in ιa ebrii Verborum igitur

89쪽

igitur fertilis lingua, quae madet, simul prodiga verborum , sed futilium, anitrum, instilium, quae alites sobriae, seria que non sustineant. Quid mirum ut animbo praecipites ac lutulenti rivuli in sordes una vehunt ita sermo a vino.Qualis cujusque animus , talis oratio; sed temulentiae illo igni vaporat. Alius merces, lites, divitias crepat alius vo Iuptates, libidines alius fastum cinsati pectoris bullas Modestia, simplicitas, paupertas vapulant, & Sapientia vitiis infesta. Quae quisque fecit, dixit, cogitavi in Convivio, tamquam tribunali, ventilantur ii temulenti censores, cum ossibus abstinent , rodunt tamen

alienam famam inui suis ipsi in rationi bus hallucinantur, alienas dispungunt. Quanti vivat quisque, quanti sapiat, curiosis calculis plebeia illa λυπναγμοῦσα sputat ut, qui bonam mentem amat, viis deatur infra pecuniam positus communi litterarum fato , a ditioribus pendere. Sunt profect d, qui, cum praeter aurun nihil aestiment, praeter se neminem; honestam omnem doctrinam, tam inquam sordes umbratiles fastidiunt tam eluditi scilicet, ut eruditionem possint

contenmere. Et tamen

Suarum opum nos volunt esse indigentes,

90쪽

Suique omnium rerum nos indigere ,

o sibi simm Iupplices. .

Sed nec morsum labores ingenii e giunt. Epistolam scribi. Oratio poscitur; hanc pangis' ad Historiam vocatis: istam complexus es frigidum aut detortum elogium est. Qui ipsi nihil, aut parum scriptitant, censoria virgula volu

Non quanta, sed qua qui uescribas, pensita. Moles, abortis; pondus en signum ingenDEi ili' laborti est laus, quam ingen I. Ego subjiciens , Recte tu quidem , mi Tabuti ac Philothesiis meis nuper haec inprimis nota impressa est, .parvitas objecta quem ego tamen librum arguis

mento magnum puto,in brevitatis, acuminis, imo novitatis caussa liceat dicere applausu aliquo dignum. Et enim: adis stricto sermone pergam loqui: Luid majm ect Amore, quid maim Fid 'Scripsi Viros Amore magnos sidcio:

Sollertis alma quos manvi Promethei Tuto creavit optimo, quos pratnium Fama manet beatioris, Nimis in I.

Pubemque scripsi Amore floridam is Fide:

Pubem, bona quam Mentis ardor nobilem Facit Virums in numerum adoptat nobilem. Quid